2015
|
|
Urrezko letrekin jaso ohi da haren testugintza literatura liburuetan. Gutxiagorako ere
|
ez
da, historiaren oihartzunetan haren lana ezaguna eta eredugarria baita Espainiako XVI. mendeko historian.
|
|
Egin eginean ere, Baraiazarrak itzulpen honetan eskaintzen duena
|
ez
da bakarrik Santa Teresarena, ez bada euskara bera ere egoki apaindua eta gaurko erara emana, hain zuzen, euskarazko hizkuntza mistiko eta erlijiosoaren espresa molde garaikoa. Edu horretako opari ederra egiten die euskarari eta aldi berean euskal letrei.
|
|
Egin eginean ere, Baraiazarrak itzulpen honetan eskaintzen duena ez da bakarrik Santa Teresarena,
|
ez
bada euskara bera ere egoki apaindua eta gaurko erara emana, hain zuzen, euskarazko hizkuntza mistiko eta erlijiosoaren espresa molde garaikoa. Edu horretako opari ederra egiten die euskarari eta aldi berean euskal letrei.
|
|
Kontuan izan, ene Jainko, zure etsaiak irabazten doazela. Erruki zaitez beren buruen errukirik
|
ez
dutenez; beren zoritxarrak Zugana etorri nahi ez izateko egoeran jarri dituenez gero, zatoz Zu beraiengana, ene Jainko. Nik neuk eskatzen dizut beraien izenean, eta badakit, konturatzen badira eta beren onera etortzen badira, eta Zutaz gozatzen hasten badira, piztuko direla hil hauek.
|
|
Kontuan izan, ene Jainko, zure etsaiak irabazten doazela. Erruki zaitez beren buruen errukirik ez dutenez; beren zoritxarrak Zugana etorri nahi
|
ez
izateko egoeran jarri dituenez gero, zatoz Zu beraiengana, ene Jainko. Nik neuk eskatzen dizut beraien izenean, eta badakit, konturatzen badira eta beren onera etortzen badira, eta Zutaz gozatzen hasten badira, piztuko direla hil hauek.
|
|
2 Oi Bizia, guztiei ematen diezuna!
|
Ez
iezadazu uka niri nahi duten guztiei agindu zenien ur gozo gozo hau. Nik nahi dut, Jauna, eta eskatzen dut, eta Zugana nator.
|
|
Nik nahi dut, Jauna, eta eskatzen dut, eta Zugana nator.
|
Ez
zakizkit ezkuta, Jauna, nire premiaren berri badakizu eta; bai, badakizu Zugatik zauritua den arimaren egiazko sendagaia dela. Oi Jauna, hamaikatxo su mota daude bizi honetan!
|
|
Zer motibo dago, ene Jauna, hain zentzugabeko ausarkeriarako?
|
Ez
al da zure erruki handiaz dagoeneko konturaturik eta zure justizia zuzena dela ahazturik egoteagatik?
|
|
Eta bai inguratua zaudela, ene Jainkoa, bekatuz inguratua! Nora joan, oinazetu
|
ez
zaitzaten. Alde guztietatik egiten dizkizute zauri hilgarriak.
|
|
2 Oi ene kristauok!, zeuen Erregearen alde egiteko eta hain bakardade handia Hari lagun egiteko garaia duzue; oso gutxi baitira ondoan geratu zaizkion agindupekoak; aldra handia, berriz, Luziferri lagun egiten diona. Eta txarrena da, agerian adiskide agertu ohi zaizkiola eta ezkutuan saldu egin ohi dutela; ia
|
ez
du aurkitzen norengan fidatu. Oi adiskide benetakoa, bai gaizki ordaintzen dizula zeure saltzaileak!
|
|
Oi adiskide benetakoa, bai gaizki ordaintzen dizula zeure saltzaileak! Oi kristau benetakoak!, lagundu negar egiten zeuen Jainkoagatik, errukizko malko haiek
|
ez
baitziren izan Lazarogatik soilik, Jaunak deika jardun arren, piztu nahi ez zutenengatik baizik. Oi ene On hori, bai gogoan izan zenituela zure aurka egin nituen bekatuak!
|
|
Oi adiskide benetakoa, bai gaizki ordaintzen dizula zeure saltzaileak! Oi kristau benetakoak!, lagundu negar egiten zeuen Jainkoagatik, errukizko malko haiek ez baitziren izan Lazarogatik soilik, Jaunak deika jardun arren, piztu nahi
|
ez
zutenengatik baizik. Oi ene On hori, bai gogoan izan zenituela zure aurka egin nituen bekatuak!
|
|
Amaitu bitez honezkero, Jauna, amaitu bitez nireak eta guztienak. Berpiztu hilik dauden hauek; zure deiadarrak oso indartsuak izan daitezela, Jauna, haiek bizia eskatu
|
ez
arren, Zuk emateraino, berehala irten daitezen beren atseginen zulo sakonetik.
|
|
3 Lazarok
|
ez
zizun eskatu berpizteko. Emakume bekatari baten erreguz egin zenuen; begira hemen, ene Jainko, hura baino bekatari handiagoa dena; zure errukiak argi egin dezala.
|
|
Emakume bekatari baten erreguz egin zenuen; begira hemen, ene Jainko, hura baino bekatari handiagoa dena; zure errukiak argi egin dezala. Nik, ezereza banaiz ere, eskatu nahi
|
ez
dizutenengatik eskatzen dizut. Badakizu, ene Errege, zein samin handia hartzen dudan haiek hain oinaze handietan ahazturik ikustean eta, Zugana itzuli ezean, amaiera gabe sufritu dituztela ikustean.
|
|
Gogoratu infernuko haserreen mende izango zaretela beti betiko, amaierarik gabe. Kontuan izan erregu egiten dizuela orain kondenatuko zaituzten Epaileak, eta
|
ez
duzuela bizia seguru unetxo batean ere; zergatik ez duzue bizi nahi betiko. Hau giza bihotzen gogorra!
|
|
Gogoratu infernuko haserreen mende izango zaretela beti betiko, amaierarik gabe. Kontuan izan erregu egiten dizuela orain kondenatuko zaituzten Epaileak, eta ez duzuela bizia seguru unetxo batean ere; zergatik
|
ez
duzue bizi nahi betiko. Hau giza bihotzen gogorra!
|
|
Oi, ene Jainkoa! Bai atsekabe handia dela niretzat, gogoan erabiltzea zer sentituko duen hemen aintzat hartua, maitatua, zerbitzatua, estimu handitan izana eta gozotasunez betea izan den arima batek, orduantxe hil berri, bere burua betiko galdua ikusten duenean, eta ongi ulertzen duenean amaierarik gabeko egoera izango dela (han alferrik izango zaiola fedeko gauzez pentsatu nahi
|
ez
izatea, hemen egin ohi zuenez), eta ia oraindik gozatzen hasi ere ez zela egin zeritzanetik bere burua aldendua ikusten duenean (eta arrazoiz, biziarekin batera amaitzen dena, unetxo bat baizik ez baita), eta lagunarte itxuragabe eta errukigabe hartaz inguratua; lagunarte harekin sufritu duela beti, sugez beteriko aintzira kirasdun hartan sartua, eta haietatik gehien ahal duenak hozkadarik handie... Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
Oi, ene Jainkoa! ..., gogoan erabiltzea zer sentituko duen hemen aintzat hartua, maitatua, zerbitzatua, estimu handitan izana eta gozotasunez betea izan den arima batek, orduantxe hil berri, bere burua betiko galdua ikusten duenean, eta ongi ulertzen duenean amaierarik gabeko egoera izango dela (han alferrik izango zaiola fedeko gauzez pentsatu nahi ez izatea, hemen egin ohi zuenez), eta ia oraindik gozatzen hasi ere
|
ez
zela egin zeritzanetik bere burua aldendua ikusten duenean (eta arrazoiz, biziarekin batera amaitzen dena, unetxo bat baizik ez baita), eta lagunarte itxuragabe eta errukigabe hartaz inguratua; lagunarte harekin sufritu duela beti, sugez beteriko aintzira kirasdun hartan sartua, eta haietatik gehien ahal duenak hozkadarik handiena egingo diola; zorigaiztoko ilunpe hartan ez dute ikusiko oinaze et... Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
Oi, ene Jainkoa! ...izan den arima batek, orduantxe hil berri, bere burua betiko galdua ikusten duenean, eta ongi ulertzen duenean amaierarik gabeko egoera izango dela (han alferrik izango zaiola fedeko gauzez pentsatu nahi ez izatea, hemen egin ohi zuenez), eta ia oraindik gozatzen hasi ere ez zela egin zeritzanetik bere burua aldendua ikusten duenean (eta arrazoiz, biziarekin batera amaitzen dena, unetxo bat baizik
|
ez
baita), eta lagunarte itxuragabe eta errukigabe hartaz inguratua; lagunarte harekin sufritu duela beti, sugez beteriko aintzira kirasdun hartan sartua, eta haietatik gehien ahal duenak hozkadarik handiena egingo diola; zorigaiztoko ilunpe hartan ez dute ikusiko oinaze eta mina emango dizkiena baino besterik; ez dute ikusiko sugar beltz baten argia baino besterik! Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
Oi, ene Jainkoa! ...indik gozatzen hasi ere ez zela egin zeritzanetik bere burua aldendua ikusten duenean (eta arrazoiz, biziarekin batera amaitzen dena, unetxo bat baizik ez baita), eta lagunarte itxuragabe eta errukigabe hartaz inguratua; lagunarte harekin sufritu duela beti, sugez beteriko aintzira kirasdun hartan sartua, eta haietatik gehien ahal duenak hozkadarik handiena egingo diola; zorigaiztoko ilunpe hartan
|
ez
dute ikusiko oinaze eta mina emango dizkiena baino besterik; ez dute ikusiko sugar beltz baten argia baino besterik! Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
Oi, ene Jainkoa! ...endua ikusten duenean (eta arrazoiz, biziarekin batera amaitzen dena, unetxo bat baizik ez baita), eta lagunarte itxuragabe eta errukigabe hartaz inguratua; lagunarte harekin sufritu duela beti, sugez beteriko aintzira kirasdun hartan sartua, eta haietatik gehien ahal duenak hozkadarik handiena egingo diola; zorigaiztoko ilunpe hartan ez dute ikusiko oinaze eta mina emango dizkiena baino besterik;
|
ez
dute ikusiko sugar beltz baten argia baino besterik! Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
2 Oi Jauna!, nork jarri zuen hainbeste lokatz arima honen begietan,
|
ez
baitzuen ikusi hau bere burua bertan ikusi arte. Oi Jauna!, nork estali zituen haren belarriak hainbeste aldiz esan zitzaion hau eta oinazeen betikotasuna ez entzuteko?
|
|
2 Oi Jauna!, nork jarri zuen hainbeste lokatz arima honen begietan, ez baitzuen ikusi hau bere burua bertan ikusi arte? Oi Jauna!, nork estali zituen haren belarriak hainbeste aldiz esan zitzaion hau eta oinazeen betikotasuna
|
ez
entzuteko. Oi amairik izango ez duen bizia!
|
|
Oi Jauna!, nork estali zituen haren belarriak hainbeste aldiz esan zitzaion hau eta oinazeen betikotasuna ez entzuteko? Oi amairik izango
|
ez
duen bizia! Oi azkenik gabeko oinazea!, oi azkenik gabeko oinazea!
|
|
Oi azkenik gabeko oinazea!, oi azkenik gabeko oinazea! Nola
|
ez
dira zure beldur beren gorputzei nekerik ez ematearren ohe gogorrean lo egiteko beldur direnek?
|
|
Oi azkenik gabeko oinazea!, oi azkenik gabeko oinazea! Nola ez dira zure beldur beren gorputzei nekerik
|
ez
ematearren ohe gogorrean lo egiteko beldur direnek?
|
|
3 Oi Jauna, ene Jainkoa! Negar dagit hori ulertu
|
ez
nuen aldiagatik; eta Zuk, ene Jainko, badakizunez gero hori ulertu nahi ez dutenak hainbeste eta hainbeste direla ikusteak zein nekatua naukan, haietako batek, Jauna, orain eskatzen dizudan batek behinik behin, ikus dezala zugandiko argia, askok ikusteko bidea bailitzateke. Ez dizut neugatik eskatzen, ez baitut merezi, zure Semearen irabaziengatik baizik.
|
|
3 Oi Jauna, ene Jainkoa! Negar dagit hori ulertu ez nuen aldiagatik; eta Zuk, ene Jainko, badakizunez gero hori ulertu nahi
|
ez
dutenak hainbeste eta hainbeste direla ikusteak zein nekatua naukan, haietako batek, Jauna, orain eskatzen dizudan batek behinik behin, ikus dezala zugandiko argia, askok ikusteko bidea bailitzateke. Ez dizut neugatik eskatzen, ez baitut merezi, zure Semearen irabaziengatik baizik.
|
|
Negar dagit hori ulertu ez nuen aldiagatik; eta Zuk, ene Jainko, badakizunez gero hori ulertu nahi ez dutenak hainbeste eta hainbeste direla ikusteak zein nekatua naukan, haietako batek, Jauna, orain eskatzen dizudan batek behinik behin, ikus dezala zugandiko argia, askok ikusteko bidea bailitzateke.
|
Ez
dizut neugatik eskatzen, ez baitut merezi, zure Semearen irabaziengatik baizik.
|
|
Negar dagit hori ulertu ez nuen aldiagatik; eta Zuk, ene Jainko, badakizunez gero hori ulertu nahi ez dutenak hainbeste eta hainbeste direla ikusteak zein nekatua naukan, haietako batek, Jauna, orain eskatzen dizudan batek behinik behin, ikus dezala zugandiko argia, askok ikusteko bidea bailitzateke. Ez dizut neugatik eskatzen,
|
ez
baitut merezi, zure Semearen irabaziengatik baizik.
|
|
Hemen biltzen dira Adamen seme alaben indar guztiak. Eta arrazoia hain itsu
|
ez
balego, ez lirateke aski izango guztien indarrak bat eginda ere, beren Kreatzailearen aurka armak hartzera ausartzeko eta une batean infernuko leize hondoraino jaurti ditzakeenaren aurka etengabeko gerra egiteko; baina, arrazoia itsu dutenez gero, heriotzaren bila doazen zoroak bezala geratzen dira, horrela beren irudimenean bizia irabazten dutela uste baitute. Azken batean, zentzugabeko jendea bezala.
|
|
Hemen biltzen dira Adamen seme alaben indar guztiak. Eta arrazoia hain itsu ez balego,
|
ez
lirateke aski izango guztien indarrak bat eginda ere, beren Kreatzailearen aurka armak hartzera ausartzeko eta une batean infernuko leize hondoraino jaurti ditzakeenaren aurka etengabeko gerra egiteko; baina, arrazoia itsu dutenez gero, heriotzaren bila doazen zoroak bezala geratzen dira, horrela beren irudimenean bizia irabazten dutela uste baitute. Azken batean, zentzugabeko jendea bezala.
|
|
Zeure kreaturei diezun maitasun osoa behar izan zen hainbeste zentzugabekeria eraman ahal izateko eta senda gaitezen itxaroteko, eta mila erako bitarteko eta erremedioz hori lortzeko! Benetan harri eta zur geratzen naiz, gauza arin batean
|
ez
dela indarrik egiten pentsatzen dudanean, eta, nahi izan arren, egiaz ezin dutela erorbidea saihestu eta arima galtzeko arriskutik ezin dutela alde egin beren buruari sinetsarazten diotenean; eta hala ere, Zu zaren bezalako Maiestate handiari eraso egiteko bai badugula indarra eta adorea. Zer da hau, ene Jauna, zer da hau?
|
|
Nork ematen ditu indar hauek? Zure aurkako borroka honetan jarraitzen dioten buruzagia
|
ez
ote da, nonbait, zure mendekoa eta betiko surtan ezarria dena. Nola jarraitzen diote hain pobrea denari, zeruko aberastasunetatik bota baitzuten?
|
|
Nola jarraitzen diote hain pobrea denari, zeruko aberastasunetatik bota baitzuten? Zer eman dezake berarentzat ezer
|
ez
duenak, zorigaitz ikaragarria baino besterik. Zer da hau, ene Jainkoa?, zer da hau, ene Kreatzailea?
|
|
Nondik datoz zure aurka jotzeko indar hauek eta hain koldarkeria handia deabruaren aurka jotzeko? Zuk, ene Printze horrek, zeureei lagunduko
|
ez
bazenie ere, ilunpetako printze honi zerbait zor bagenio ere, bidegabekoa izango zatekeen betiko Zuk gorderik diguzunagatik eta bestearen atsegin eta promesa guztiak faltsuak direla ikusirik. Zer ez ote du egingo gurekin zure aurka jo zuenak?
|
|
Zuk, ene Printze horrek, zeureei lagunduko ez bazenie ere, ilunpetako printze honi zerbait zor bagenio ere, bidegabekoa izango zatekeen betiko Zuk gorderik diguzunagatik eta bestearen atsegin eta promesa guztiak faltsuak direla ikusirik. Zer
|
ez
ote du egingo gurekin zure aurka jo zuenak?
|
|
Zuk diguzun maitasun handia guk horrela gorroto zaituen eta betiko gorroto izango zaituena maite izanez ordaindu beharra! Gure onerako isuri zenuen odola, eta eraman behar izan zenituen zigorkada eta min handiak, eta igaro zenituen oinaze gorriak, zure Aita Betikoari haien aurkako mendekua eskatu beharrean (Zuk
|
ez
baituzu mendekurik nahi eta zure Semeari egin zioten doilorkeria beltza barkatu baitzenuen), lagun eta adiskietzat hartzen ditugu horrelako tratua eman ziotenak! Haien infernuko kapitainari jarraitzen diogunez gero, argi dago guztiok bat izan behar dugula, eta hura lagun dugula bizi dugula betiko, zure errukiak geure senera ekarri eta iragana barkatzen ez badigu behintzat.
|
|
Gure onerako isuri zenuen odola, eta eraman behar izan zenituen zigorkada eta min handiak, eta igaro zenituen oinaze gorriak, zure Aita Betikoari haien aurkako mendekua eskatu beharrean (Zuk ez baituzu mendekurik nahi eta zure Semeari egin zioten doilorkeria beltza barkatu baitzenuen), lagun eta adiskietzat hartzen ditugu horrelako tratua eman ziotenak! Haien infernuko kapitainari jarraitzen diogunez gero, argi dago guztiok bat izan behar dugula, eta hura lagun dugula bizi dugula betiko, zure errukiak geure senera ekarri eta iragana barkatzen
|
ez
badigu behintzat.
|
|
Kontura zaitezte, Jainkoaren maitasunagatik, zuei bizia ematearren berea galdu zuena hiltzera zoaztela; kontuan izan zeuen etsaiengandik babesten zaituztena dela. Eta hau guztiau aski
|
ez
balitz, aski izan bekizue jakitea ezin duzuela ezer haren ahalmenaren aurka eta goiz edo berandu betiko suaz ordaindu duzuela halako doilorkeria eta ausarkeria nabarmena. Maiestate hau loturik eta guri digun maitasunaren lokarriz estekaturik ikusten duzuelako ote da?
|
|
Etorriko da, Jauna, zure zuzentasuna agertuko den eta hura errukia bezain handia den erakutsiko den garaia. Begira, kristauok, har dezagun ongi gogoan, eta sekula ere
|
ez
ditugu ulertuko gure Jainko Jaunari zor dioguna eta haren errukiaren handia. Izan ere, haren zuzentasuna errukia bezain handia bada, ai ene!, ai ene!, zer zori izango dute betetzea eta beraiengan distira bizian agertzea merezi izan dauten haiek?
|
|
Dohatsua zuen zoria. Bai arrazoi handia duzuela beti gorespen hauetan aritzean eta bai inbidia handia dizuela nire arimak, garai zorigaiztoko hauetan nire Jainkoari egiten zaizkion irain handiek ematen duten atsekabetik, eta hainbesteko esker gaiztoa ikustetik, eta Satanasek daramatzan arima ugariei
|
ez
ikusi egin nahi zaiela ikustetik aske baitzaudete.
|
|
Emaguzue aditzera, oi arima maitaleak, zeuen zoriona betikoa dela jakiteak ematen dizuen gozamena, eta zein atsegina den
|
ez
dela amaituko ziur jakitea. Oi gu bai dohakabeak, ene Jauna!, guk ongi dakigu hori eta sinesten dugu; kontua da, egia hauetaz gogoetarik ez egiteko ohitura sartu sartua izanik, arimei guztiz arraro egiten zaizkiela, eta ez dituztela ezagutzen ezta ezagutu nahi ere.
|
|
Emaguzue aditzera, oi arima maitaleak, zeuen zoriona betikoa dela jakiteak ematen dizuen gozamena, eta zein atsegina den ez dela amaituko ziur jakitea. Oi gu bai dohakabeak, ene Jauna!, guk ongi dakigu hori eta sinesten dugu; kontua da, egia hauetaz gogoetarik
|
ez
egiteko ohitura sartu sartua izanik, arimei guztiz arraro egiten zaizkiela, eta ez dituztela ezagutzen ezta ezagutu nahi ere.
|
|
Emaguzue aditzera, oi arima maitaleak, zeuen zoriona betikoa dela jakiteak ematen dizuen gozamena, eta zein atsegina den ez dela amaituko ziur jakitea. Oi gu bai dohakabeak, ene Jauna!, guk ongi dakigu hori eta sinesten dugu; kontua da, egia hauetaz gogoetarik ez egiteko ohitura sartu sartua izanik, arimei guztiz arraro egiten zaizkiela, eta
|
ez
dituztela ezagutzen ezta ezagutu nahi ere.
|
|
Oi jende burugin, ahozuri eta atseginzalea, haietaz hain oparo gozatzeko pixka bat
|
ez
itxaroteagatik, urtebete, egun bat, ordubete ez itxaroteagatik, eta beharbada une bat baizik ez da izango, guztia galtzen dute orain oraingotzat duten miseria hartaz gozatzearren!
|
|
Oi jende burugin, ahozuri eta atseginzalea, haietaz hain oparo gozatzeko pixka bat ez itxaroteagatik, urtebete, egun bat, ordubete
|
ez
itxaroteagatik, eta beharbada une bat baizik ez da izango, guztia galtzen dute orain oraingotzat duten miseria hartaz gozatzearren!
|
|
Oi jende burugin, ahozuri eta atseginzalea, haietaz hain oparo gozatzeko pixka bat ez itxaroteagatik, urtebete, egun bat, ordubete ez itxaroteagatik, eta beharbada une bat baizik
|
ez
da izango, guztia galtzen dute orain oraingotzat duten miseria hartaz gozatzearren!
|
|
Zuk, ordea, bai aberastasun eta altxor handiak utzi zenituela gure esku, lan handizko hogeita hamahiru urte eman baitzenizkigun, eta gero heriotza latz eta erdiragarria eta zeure Semea, gu jaio baino urte asko lehenago! Eta genizula ordaindu jakin arren,
|
ez
zenuen nahi izan altxor ezin baliotsuagoa guri eman gabe uzterik, zure aldetik gera ez zedin, Harekin saiatuz guk irabaz dezagun Zurekin batera, Aita onbera hori.
|
|
Zuk, ordea, bai aberastasun eta altxor handiak utzi zenituela gure esku, lan handizko hogeita hamahiru urte eman baitzenizkigun, eta gero heriotza latz eta erdiragarria eta zeure Semea, gu jaio baino urte asko lehenago! Eta genizula ordaindu jakin arren, ez zenuen nahi izan altxor ezin baliotsuagoa guri eman gabe uzterik, zure aldetik gera
|
ez
zedin, Harekin saiatuz guk irabaz dezagun Zurekin batera, Aita onbera hori.
|
|
1 Oi ene Jaun eta egiazko Jainkoa! Ezagutzen
|
ez
zaituenak ez zaitu maite. Hau bai dela egia handia!
|
|
1 Oi ene Jaun eta egiazko Jainkoa! Ezagutzen ez zaituenak
|
ez
zaitu maite. Hau bai dela egia handia!
|
|
Hau bai dela egia handia! Baina ai, hau atsekabea, Jauna, ezagutu nahi
|
ez
zaituztenena! Gauza ikaragarria de heriotzako ordua.
|
|
Orain jakin daiteke nire arima bere egoeraz konturatzen den galdu duen denborari begiratuz eta nola bat batean egin dezakezun Zuk, Jauna, berreskura dezadala. Zentzugabekeriak esaten ari naizela iruditzen zait, galduriko denbora
|
ez
dela berreskuratzen esaten baitute. Bedeinkatua izan bedi nire Jainkoa!
|
|
Eta zer du harritzekorik Ahalguztidunak egiten duenak? Ongi dakizu Zuk, ene Jainko, neure miseria guztien artean ere,
|
ez
naizela izan inoiz ere zure ahalmen eta erruki handia ezagutu gabe. Jauna, balio bekit hau, horretan ez baitzaitut iraindu.
|
|
Ongi dakizu Zuk, ene Jainko, neure miseria guztien artean ere, ez naizela izan inoiz ere zure ahalmen eta erruki handia ezagutu gabe. Jauna, balio bekit hau, horretan
|
ez
baitzaitut iraindu.
|
|
1 Oi ene Jauna!, nola ausartzen zaizu mesedeak eskatzera zure zerbitzuan hain gaizki jardun duena eta eman diozuna gordetzen jakin
|
ez
duena. Zer itxaron daiteke hainbat bider saltzaile izan denagandik?
|
|
Hobe izango ote da neure premiak isilean gordetzea, zure erremedioaren zain?
|
Ez
horixe; izan ere, Zuk, ene Jaun eta atsegin horrek, asko izango zirela eta Zuri kontatzea guretzat aringarri izango dela jakinik, eska diezazugula esaten diguzu eta ez duzula utziko eman gabe.
|
|
Hobe izango ote da neure premiak isilean gordetzea, zure erremedioaren zain? Ez horixe; izan ere, Zuk, ene Jaun eta atsegin horrek, asko izango zirela eta Zuri kontatzea guretzat aringarri izango dela jakinik, eska diezazugula esaten diguzu eta
|
ez
duzula utziko eman gabe.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena,
|
ez
baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen
|
ez
zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz
|
ez
egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez egon
|
ez
zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu.
|
|
2 Noizbehinka gogora etortzen zait emakume santu haren kexua, Martarena, ez baitzen kexatzen bere ahizpaz soilik; ziurtzat dut, Zu beraren nekeaz mintzen ez zinelako irudipena eta bera Zurekin egon nahiz ez egon ez zitzaizula axola, hori zela haren kexarik handiena. Beharbada, bere ahizpa bezain maite
|
ez
zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu. Eta hala dirudi, ez baitzion esan ezer bere ahizpari, aitzitik bere kexa guztia Zugana itzuli zuen, ene Jauna, maitasunak eraginda ausartu baitzen zera esaten:
|
|
Beharbada, bere ahizpa bezain maite ez zenuela begitanduko zitzaion; honek sentimendu biziagoa sortuko zion, berak hain maite zuenaren zerbitzuan lan egin beharrak baino, maitasunak lana gozo bihurtzen baitu. Eta hala dirudi,
|
ez
baitzion esan ezer bere ahizpari, aitzitik bere kexa guztia Zugana itzuli zuen, ene Jauna, maitasunak eraginda ausartu baitzen zera esaten: nola ez zenion kasu gehiago egiten.
|
|
Eta hala dirudi, ez baitzion esan ezer bere ahizpari, aitzitik bere kexa guztia Zugana itzuli zuen, ene Jauna, maitasunak eraginda ausartu baitzen zera esaten: nola
|
ez
zenion kasu gehiago egiten. Eta erantzunetik ere esaten ari naizena ateratzen dela dirudi; maitasuna dela soilik gauzei balioa ematen diena; eta hain handia izanik, ezerk ere ez diezaiola enbarazu egin maitatzeko; horixe da beharrezkoena.
|
|
nola ez zenion kasu gehiago egiten. Eta erantzunetik ere esaten ari naizena ateratzen dela dirudi; maitasuna dela soilik gauzei balioa ematen diena; eta hain handia izanik, ezerk ere
|
ez
diezaiola enbarazu egin maitatzeko; horixe da beharrezkoena. Baina nola maitatu, ene Jainko, maiteak merezi duen adina, Zuk niri didazuna gehitzen ez bazaio?
|
|
Eta erantzunetik ere esaten ari naizena ateratzen dela dirudi; maitasuna dela soilik gauzei balioa ematen diena; eta hain handia izanik, ezerk ere ez diezaiola enbarazu egin maitatzeko; horixe da beharrezkoena. Baina nola maitatu, ene Jainko, maiteak merezi duen adina, Zuk niri didazuna gehitzen
|
ez
bazaio. Kexu izango ote naiz emakume santu honekin batera?
|
|
Kexu izango ote naiz emakume santu honekin batera?
|
Ez
, ez dut inolako arrazoirik kexu agertzeko, neure Jainkoagan nik eska eta desira ditzakedan baino askoz ere maite erakutsi handiagoak ikusi baititut beti! Zure onberatasunak hainbesteraino jasan nauelako ez bada, ez dut zertan agerturik kexu.
|
|
Kexu izango ote naiz emakume santu honekin batera? Ez,
|
ez
dut inolako arrazoirik kexu agertzeko, neure Jainkoagan nik eska eta desira ditzakedan baino askoz ere maite erakutsi handiagoak ikusi baititut beti! Zure onberatasunak hainbesteraino jasan nauelako ez bada, ez dut zertan agerturik kexu.
|
|
Ez, ez dut inolako arrazoirik kexu agertzeko, neure Jainkoagan nik eska eta desira ditzakedan baino askoz ere maite erakutsi handiagoak ikusi baititut beti! Zure onberatasunak hainbesteraino jasan nauelako
|
ez
bada, ez dut zertan agerturik kexu.
|
|
Ez, ez dut inolako arrazoirik kexu agertzeko, neure Jainkoagan nik eska eta desira ditzakedan baino askoz ere maite erakutsi handiagoak ikusi baititut beti! Zure onberatasunak hainbesteraino jasan nauelako ez bada,
|
ez
dut zertan agerturik kexu.
|
|
Zer erremedio ematen diozu lurrean hain gutxi duenari, atseden pixka bat izan dezan zugandik at? Oi biziaren luzea!, oi atsekabezko bizia!, oi bizitzen
|
ez
den bizia!, oi bakardadea bakarrik dena!, erremediorik gabea! Bada, noiz, Jauna, noiz?, noiz arte?, zer egin dezaket, ene On hori, zer egin dezaket?
|
|
Bada, noiz, Jauna, noiz?, noiz arte?, zer egin dezaket, ene On hori, zer egin dezaket? Beharbada, zure desirarik
|
ez
izatea desiratuko ote dut. Oi ene Jainko eta ene Kreatzailea, zauria egiten baituzu sendagairik jarri gabe; kolpatzen baituzu zauria ikusten ez dela; hil egiten duzu, lehen baino biziago utziz!
|
|
Beharbada, zure desirarik ez izatea desiratuko ote dut? Oi ene Jainko eta ene Kreatzailea, zauria egiten baituzu sendagairik jarri gabe; kolpatzen baituzu zauria ikusten
|
ez
dela; hil egiten duzu, lehen baino biziago utziz! Azken batean, ene Jauna, ahaltsua zarenez nahi duzuna egiten duzu.
|
|
Bada, nola nahi duzu, ene Jainkoa, har hain nardagarriak jasan ditzan kontrakotasun hauek? Hala bedi, ene Jainkoa, Zuk horrela nahi duzunez gero, nik
|
ez
dut nahi Zu maitatzea baino besterik.
|
|
2 Baina ai, ai, ene Kreatzailea, hain min latzak kexarazten baitu eta esanarazten erremediorik
|
ez
duena harik eta Zuk nahi izan arte! Eta kartzelan hain itxia den arimak bere askatasuna du amets, Zuk nahi dezazunetik ezertxo ere alde egin gabe.
|
|
Egizu, ene aintza, haz dadila haren mina, edota guztiz senda ezazu. Oi heriotza, heriotza,
|
ez
dakit nor den zure beldur, zugan baitago bizia! Hala ere, nor ez ote da haren beldur izango bere Jainkoa maitatu gabe igaro badu bizitzaren zati bat?
|
|
Oi heriotza, heriotza, ez dakit nor den zure beldur, zugan baitago bizia! Hala ere, nor
|
ez
ote da haren beldur izango bere Jainkoa maitatu gabe igaro badu bizitzaren zati bat. Eta ni neu halakoa izanik, zer eskatzen dut eta zer desira dut?
|
|
Beharbada, neure erruengatik merezi dudan zigorra?
|
Ez
utzi halakorik gertatzen, ene On horrek, ni berrerostea hainbeste kosta baitzitzaizun.
|
|
Utz ezazu zeure Jainkoaren borondatea betetzen; hori komeni zaizu. Zerbitzatu eta itxaron haren errukian, zeure mina sendatuko baitizu, zure erruen penitentziak haientzat nolabaiteko barkamena irabaz dezanean;
|
ez
ezazu gozatzerik nahi izan sufritu gabe. Oi benetako Jaun eta ene Errege!, horretarako ere bainaiz gauza, zure esku bikain eta handitasunak laguntzen ez badit; orduan bai, orduan guztia ahal izango dut.
|
|
Zerbitzatu eta itxaron haren errukian, zeure mina sendatuko baitizu, zure erruen penitentziak haientzat nolabaiteko barkamena irabaz dezanean; ez ezazu gozatzerik nahi izan sufritu gabe. Oi benetako Jaun eta ene Errege!, horretarako ere bainaiz gauza, zure esku bikain eta handitasunak laguntzen
|
ez
badit; orduan bai, orduan guztia ahal izango dut.
|
|
Gizakien seme alabekin dituzula zeure atseginakdiozu; hori gogoratzean biziki pozten da nire arima. Oi zeru lurretako Jauna!, eta hauek bai direla edozein bekatarik itxaropena
|
ez
galtzeko hitzak! Beharbada, norekin atsegin hartu falta zaizu, Jauna, ni bezalako usain txarreko hartxo batengana jotzeko?
|
|
Eman eskerrak, lurrean horrela ezagutu zuena, bere Seme bakarra, eman zigulako. Babes honen pean hurbil zaitezke eta eskatu, Haren Maiestateak zurekin atsegin hartzen duenez gero, lurreko gauza guztiak
|
ez
daitezela aski izan, zu atseginetik eta zeure Jainkoaren handitasunean poz hartzetik baztertzeko; eta maitatua eta goretsia izatea merezi duenez gero, lagun diezazula bere izena bedeinkatua izan dadin zuk ere partetxo bat izan dezazun, eta zinez esan ahal dezazula: Handiesten du nire arimak Jauna.
|
|
Ahalguztiduna zara; zure egintzak ulermena gainditzen dutenak dira. Egizu, Jauna,
|
ez
daitezela aldendu zure hitzak nire pentsamendutik.
|
|
Erruki zaitez, ene Kreatzailea, zeure kreatura hauetaz. Kontuan izan
|
ez
dugula geure burua ulertzen, ez dakigula zer nahi dugun, ezta ez dugula asmatzen eskatzen dugunean. Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen.
|
|
Erruki zaitez, ene Kreatzailea, zeure kreatura hauetaz. Kontuan izan ez dugula geure burua ulertzen,
|
ez
dakigula zer nahi dugun, ezta ez dugula asmatzen eskatzen dugunean. Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen.
|
|
Erruki zaitez, ene Kreatzailea, zeure kreatura hauetaz. Kontuan izan ez dugula geure burua ulertzen, ez dakigula zer nahi dugun, ezta
|
ez
dugula asmatzen eskatzen dugunean. Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen.
|
|
Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen. Orain, Jauna,
|
ez
da ikusi nahi. Oi, hau bai gaitz sendaezina!
|
|
3 Oi, bai gauza zaila eskatzen dizudala, ene egiazko Jainkoa: maite
|
ez
zaituena maite izan dezazula, dei egiten ez dizunari irekitzea, gaixo egotea gogoko duenari eta gaixotu nahirik ari denari osasuna eman diezaiozula! Zuk diozu, ene Jauna, bekatarien bila zatozela; hauek dira, Jauna, egiazko bekatariak.
|
|
3 Oi, bai gauza zaila eskatzen dizudala, ene egiazko Jainkoa: maite ez zaituena maite izan dezazula, dei egiten
|
ez
dizunari irekitzea, gaixo egotea gogoko duenari eta gaixotu nahirik ari denari osasuna eman diezaiozula! Zuk diozu, ene Jauna, bekatarien bila zatozela; hauek dira, Jauna, egiazko bekatariak.
|
|
Zuk diozu, ene Jauna, bekatarien bila zatozela; hauek dira, Jauna, egiazko bekatariak.
|
Ez
begiratu gure itsukeriari, ene Jainko, zure Semeak gugatik isuri zuen odol ugariari baizik. Zure errukiak diz diz egin dezala hainbeste gaiztakeria den tokian; kontuan izan, Jauna, zeure sorkariak gaituzula.
|
|
Hau ere badiozu zuk: Zatozte egarri zareten guztiok eta nik emango dizuet edaten.Nola
|
ez
da, bada, oso egarri izango munduko gauza kaskar hauen zalekerietako gar bizietan erretzen dagoena. Ur falta handi handia dago egarriaren egarriz ahitu ez dadin.
|
|
Zatozte egarri zareten guztiok eta nik emango dizuet edaten.Nola ez da, bada, oso egarri izango munduko gauza kaskar hauen zalekerietako gar bizietan erretzen dagoena? Ur falta handi handia dago egarriaren egarriz ahitu
|
ez
dadin. Badakit nik, ene Jauna, emango diozula zeure onberatasunagatik; Zu zeuk diozu; zure hitzek ezin dute huts egin.
|
|
Badakit nik, ene Jauna, emango diozula zeure onberatasunagatik; Zu zeuk diozu; zure hitzek ezin dute huts egin. Izan ere, su honetan bizi izaten ohituta eta giro honetan hazita, sentitzen
|
ez
badute eta zentzugabe halakoak beren premia larriaz konturatzen ez badira, zer erremedio dago, ene Jainko. Zu mundura etorri zinen honelako premia handiei konponbidea jartzera.
|
|
Badakit nik, ene Jauna, emango diozula zeure onberatasunagatik; Zu zeuk diozu; zure hitzek ezin dute huts egin. Izan ere, su honetan bizi izaten ohituta eta giro honetan hazita, sentitzen ez badute eta zentzugabe halakoak beren premia larriaz konturatzen
|
ez
badira, zer erremedio dago, ene Jainko. Zu mundura etorri zinen honelako premia handiei konponbidea jartzera.
|
|
Zerk kontsolatzen zaitu, ekaitz itsaso honetan? Min ematen dit neure buruak, eta min handiagoa mindurik bizi
|
ez
nintzeneko aldiak. Oi Jauna, zure bideak bai leunak!
|
|
Baina nor ibil daiteke beldurrik gabe? Zure zerbitzuan jardun gabe egongo ote naizen beldur naiz, eta zure zerbitzura noanean,
|
ez
dut aurkitzen asetzen nauenik ezer, zor dudanetik zerbait ordaintzeko. Badirudi horretan erabili nahiko nukeela guztia, eta neure ezerezari ongi erreparaturik, ezin dudala egin ezer onik konturatzen naiz, Zuk zeuk eman ezean.
|
|
2 Ene Jainko eta errukia!, zer egingo dut Zuk nigan egiten dituzun handitasunak alferrik gal
|
ez
ditzadan. Zure egintzak santuak dira, zuzenak, ezin baliotsuagoak dira eta jakinduria handiz osatuak, jakinduria bera baitzara Zu, Jauna.
|