2000
|
|
Batek ezpalarta sarda bat begiztatu duela esan dit.
|
Ez
nik, adi adi ibiliagatik, ez eta bizkar hegalaren punttarik ere. New Jerseyko agure bat hurreratu zait, eta paisaia seinalatuz," Amazing, isn' t it?"(" Aparta, ezta?") esan.
|
|
Afizio ona izaten da bertara joan eta han egoten dena. Pilotan ere orain azken urteetan baino gehiago egiten da,
|
ez
ni hasi nintzenean baino gehiago hala ere. Halakorik ez da berriz ezagutuko.
|
|
Self aren Teoria. Paul Goodman i esleitua, berak selfa ez dela
|
ez
nia, ezta egoaere dio, ingurune eta organismoa deitzen dituen prozesu kreatiboa baizik.Fenomeno psikologikoak norbera eta munduaren artean dagoen mugan gertatzendira. Muga horri, ukipenezko muga?
|
|
Tropa polita eta atsegina zen. Orduan, ez hark
|
ez
nik ezgenekien zenbait urte geroago barriro topo eginen genuela, bainan arrunt bertze alorbatean: EKIN erakunde berria elkarrekin sortzeko (1952), bai eta, geroago, ETAantolatu ere; eta, horrela, batera ari izana urte mordo batean zehar.
|
|
K. Mitxelena-ren arabera, Leturiaren egunkari ezkutua k Euskal Herri berri batipini du agerian. Euskal Herri berriaren kontzeptu hau Mitxelena-rena da,
|
ez
nirea; ezdu derrigor adiera negatiborik Euskal Herri zaharrarekiko. Hain zuzen, oposizioaegiteko unean, atera zezakeen figurarik ederrena eta maitagarriena atera du Mitxelena kEuskal Herri zaharraren ordezkari gisa:
|
|
—Badaki berorrek
|
ezen
nik ere elizarako nahi nukeela geure seme Joanes, berorrek baino gehiago, benturaz, ene senar prestu hori. Kontua, ordea, ez da berorrek edo nik nahi izaitea, baina Jainkoak nahi izaitea.
|
|
Aurpegi itsusia nuen, bada, eta burua ere bertze leku batean nuen, baina, nola Jainkoaren soldadua bainintzen, gorputzari ere arimari bezain gogor egin behar ziona, hala abiatu nintzen unibertsitaterantz, neure nekearen eta neure ahiduraren gainetik. Eta urduri nindoan, jakina, baina pentsatzen nuelarik ezen zu ere urduri egonen zinela eta
|
ez
ni baino gutiago karta hura harturik, kontsolatu eta jabaldu nintzen apur bat.
|
|
Baina, nola egin hegan, nola egin ihes...? Zeren ez Pedrok eta
|
ez
nik baikenuen geure anarterainoko bizitza hautatu ez erabaki. Baina etorkizuna...?
|
|
Andere doña Ines Urrozez ari zen, bere emaztea izan zenaz eta gure amonaz, zeina ez Mattinek
|
ez
nik ezagutu baikenuen, aitona ezkondu eta handik zortzi urterat hil zelako.
|
|
Galde diezadakezu, jaun André, nola egin niezaiokeen esker oneko irri hura aita jesuitari, osaba Joanikotek haren gutiesterat bulkatu baninduen, bere mesprezuzko erran haiekin, Bartolo goiti eta Bartolo beheiti, eta nik ihardetsiko dizut, alde batetik,
|
ezen
ene baitan ez zela oro aita Bartolomeren aurkako mesprezu eta arbuio, zeren eta aita Bartolome oso mintzalari ona baitzen eta miresten bainuen nik alde horretarik; eta ihardetsiko dizut, bertzetik, ezen amaganat iraulirik nituela orduko, ene konbertsione iduriko haren ondoren, osaba Joanikotenganat luzaroan bideratu nituen sentimenduak —estimua eta maitasuna—, eta sinesten hasia nintzel...
|
|
Eta, segidan, eni beha paratzen zela, kapitainak erran zidan nola lau urte lehenago itsasoa utzi zuen, eta nola, handik gutirat, gure amaren bisita izan zuen, gutien igurikitzen zuenean... zeren gure amak baitzekien orduko
|
ezen
ni harekin ibilia nintzela hango eta hemengo itsasoetan barrena hainbat urtetan, eta zeren ene berri jakin nahi baitzuen, bere arimaren osasunarekin loturik zegoen kontu ezin seriosago batek hartarat bulkaturik...
|
|
Hasteko, mintzatu natzaizu osabak ipini zuen marra hartaz, jaun André, eta nola osaba eta biok marraren alde baterat paratu ginen, baina erran dizut, halaber, ezen gauzak ez zirela guztiz hala gertatu.
|
Ez
nitaz denaz bezainbatean bederen.
|
|
Ararat. Eta, hala, irakurtzen nuelarik osabaren irri erdi inozent erdi maltzurrean
|
ezen
nik sentitzen nuena sentitzen zuela hark ere, halaxe erran nion, hark bakarrik aditzeko moduan:
|
|
Consuetudo quasi altera natura, eta hala da, zeren ohiturek eta azturek noiznahi den alda bailezakete gure izatasuna eta bigarren izatasun bat osa, lehenengoaren eta etorkikoaren estalgarri eta ahanzgarri... baina zer erranen dizut nik, baldin egoera berrirat ohitzeko denborarik ere izan ez banuen, zeren eta anaiaren nagusitasuna buru bihotzez onartzen hasia nintzen puntuan gibela egin behar izan bainuen, noiz eta anaiak muga hura eta marra hura iragan baitzuen. Eta hura izan zen, halatan, ene gibelatzearen hobenduna,
|
ez
ni, zeren, noiz eta bihurtzen baita nagusiaren nagusitasuna nagusikeria eta haren harrotasuna harrokeria, orduan akabatzen baitira menekoaren esker onak eta mirespenak, eta hala egin zuen okerrera berriro anaiarekin nuen erlazioneak, hura Villagrandeko dukearen palaziorat joaiten hasi zenean, Espainiako handikien moduak eta moldeak ikasterat.
|
|
Ordea, ni neskei beha banengoen ere, haiek
|
ez
niri, neska guztiak baitzebiltzan Mattinen eta Villagrandeko dukearen semearen inguruan, nola erleak eztiaren... Eta orduan bertze sentimendu bat errotu zitzaidan, arno gozoaren galtzetik sortzen den ozpinaren zaporea zuena, minkorra eta garratza....
|
|
—eta, irri bati bertze bat zerraiola, eratxiki zuen—: Erran nian nik
|
ezen
ni izanen nintzela hik behar huen haizea, eta ikusten duk...
|
|
Jainkosa batena behar zuen, zinez, gorputz hark! Zeren, baldin egia bazen ezen eguzkiak, ilargiak eta munduko bertze kreatura guztiek bere bertutearen eta balioaren zazpigarren partea galdu zutela gizonaren bekatuagatik, egia izan behar zuen, halaber,
|
ezen
nik ez nuela gorputz hura deusen faltan igartzen eta hala atzemaiten nizkiola Mignonen gorputzari, zazpi parteak ez ezik, parte gehiago ere bai, zein baino zein osoagoak eta ederragoak... Nola izanen zen, bada, bekatu, jaun André, gorputz hartaz gozatzea eta harekin atsegin hartzea, baldin hark guztiak Jainkoaren donu eta dohain bazirudien, eta baldin Jainkoa bazen edertasun haren lehen kausa eta arrazoina, nola argumentatzen baitzuen Piarres Oihartzabal kapitainak?
|
|
—Deus
|
ez
nik ez nekienik.
|
|
Klasikoena, fantasiarik gabeena.
|
Ez
ni horrelakoa izateagatik —ez dut uste ez klasikoa ez fantasiarik gabea naizenik—, nire lagun, adiskide eta etsaiengandik bereizteagatik baizik. Kolorearena —eta modeloa bera—, bertzalde, hauturik errazena izan zen.
|
|
—Hara, Eduardo, plantarik
|
ez
niri, ederki oroitzen bainaiz. Uda hasiera guztietan, haragi fresko eta xamur xamurra, fakultateetako eskortetatik ekarri berria, Edu otso likitsaren zainpean.
|
|
—Ordu laurden? Ttipi, halako putakeriarik
|
ez
niri! Janzteak eta igogailuan jausteak ez diate hainbertze denbora kenduko.
|
|
—Ez diat izenik aipatzeko asmorik... Hori, inori interesatzekotan, poliziari interesatzen zaiok,
|
ez
niri. Gainera, ez diat sobera behar:
|
|
—Aizak, bertzeekin ibiltzen ahal haiz kukumikuka, baina
|
ez
nirekin. Ikusi behar huen Isabel Sanjoseren mutur beltza, duela ordu erdi, traje zimurtuko morroiarekin alde egin duanean.
|
|
Gisa horretan apaindua, eskuko pistolak eite sasikoa erantsiko ziokeen, haurrendako filme kaskar bateko" gaiztoarena", uste ez banu gutienez behin erabilia zuela. Hainbertzenarekin, bera lotu zen karkailaka,
|
ez
ni.
|
|
Delako ahots piperminduak nire izena galdatu —exijitu— zuelarik ere, ohikeria nazkante bati egotzi nion, bertze deusi baino areago. Hurrengo hitzak zein izanen, dudarik batere
|
ez
nik; joandako astean bortzetan aditurik nuen esaldi ezagun, errepikakor, nekagarria: " ezin orain telefonoan jarri".
|
|
—Patxi, agudo —nik, ziztaka— Fundamentuzko argazkirik eramaten ez badiok, Eskalatzaileak hi urkatuko hau,
|
ez
ni!
|
|
Potzoloren gorreria selektiboa: sekula
|
ez
nire punttak entzuten.
|
|
Poeta handi bati irakurri berria nion esaldia behin eta berriz errepikatuz nindoan, stadiumera iritsi nintzenean. Kanpoaldetik entzuten ziren orroek (eta atea zabalik egon izanak) sarrerazi ninduten; estreinako aldiz sartu ere, egia esa  tera,
|
ezen
ni ez bainaiz sekula aparteko kirolzalea izan. Beraz, kuriositate hutsez sartu nintzela adieraz dezaket, ez berariazko zer batez.
|
|
Hala ere, majo busti ginen han beheko dohakabeok, malko erauntsia ikustekoa izan baitzen, ikaragarria. Ni, behintzat, ederki busti nintzen, eta une hartantxe ene haurtzarora itzuli nintzen, eta talko hautsen lurrin goxoa sentitu nuen ezinbestean sudurmintzetan gora, lagunkoi eta eraberritzaile, eta negar samurrari lotu nintzaion orduan,
|
ezen
niretzat haurtzaroa eta zurtztasuna gauza bat eta bera baitziren, garai latz baina, hala ere, usain eta kolore politak zituzten egunen oroimen suharra. Pentsatu nuen bakar bakarrik nengoela munduaren erdian, eta nekatuta neukala oso larrua, eta ez nuela artean bizitzaren loria ezagutzeko zorionik izan; eta, soka beretik, pentsatu nuen ahanztura dela gizakiaren hatsik ohikoena, eta argia malko desolatu bat besterik ez dela, noragabe doana, isiltasunera, edota, agian, hilotzek kantatzen duten ereserki izoztura.
|
|
harengan topatu ditut behar beharrezkoak nituen laztanak, besarkadak, musuak, hitz eztiak, eta, egia esatera, ez dakit ez ote naizen urrunegi joan, Rubenen bidean ez ote naizen behaztoparri gertatu. " Nire lagunak pozak txoratzen jarriko lirateke Bakarnerekin ez, eta benetako neska batekin harremanak izan ditudala esango banie", adierazi izan dit trufaz azken egunotan, baina ez Ruben
|
ez
ni ez gara ausartzen etorkizunaz hitz egitera. Badirudi ez dugula elkar behartu edo mindu nahi; badirudi biok ere elkarren gorputzen gose garela, eta gose horrek ez duela amaierarik(" Orain arte neure buruari ematera mugatua, bazeneki zenbat laztan dudan zuri emateko...", esan zidan afaldu ondoren hotelera itzuli ginenean).
|
|
Billek, sentitu ez ezik, eraman ere, urrunera eraman du, eta hanka sartu du, baina berriro diot: bere hutsa mundu osoaren aurrean onartu behar izan du, eta
|
ez
nire aurrean bakarrik, nork eta munduko herri asko botoi bat sakatuz birrindu eta porroka dezakeen pertsonak, eta pertsona horrexek barkamena eskatu dizue, baina batez ere, berriro diotsuet, niri eskatu dit. Eta zuei ere, herri tribunaleko kide guztioi, zuen kontzientziak pixka bat aztertu, eta barka dezazuela eskatzen dizuet.
|
|
|
ezen
nitaz oroituta, ametsetara baitzatozkit,
|
|
baina egin bedi zure nahia,
|
ez
nirea".
|
|
Zu dira eta
|
ez
ni
|
|
– Eta ondo jagok horrelantxe izatea, eta baita hik niri horrelantxe adierazotea be. Nolanahi be, kontuak kontu eta Lizardiminak Lizardimin, Lizardirik
|
ezean
nigaz konformatu dok, beste erremedio barik.
|
2001
|
|
Depresioa ez dut erranen, baina batzuetan pentsatu dut: " Erdarak baliabide gehiago ditu", baina gero ohartzen zara, azkenean, ez dela hizkuntza kontua, baizik eta norberaren kontua; eta
|
ez
nirea bakarrik, baizik eta gizartearen kontua, honek ez duelako erabiltzen euskararen ondasun guztia. Orduan, zuk ikusten duzuna dela ematen du, baina gero liburuetan hasten zarenean benetan euskararen barnean bilatzen eta sakontzen, nahi adina hitz, esamolde... topatzen dituzu.
|
|
Noski, gure lagunek ez zuten balio umearentzat, harentzat eskolatik aterata balio zutenak eskolakideak eta parkea ziren, eta horrek amak esan nahi du. Gainera denak ziren etxekoandre soilik,
|
ez
ni bezala, eta 15 urte gazteagoak. Senarrari esaten nion," banoa soziologia pixka bat egitera".
|
|
Bizitzaren entusiasta. Uste dut profesional ona naizela, baina
|
ez
nik hori sinisten dudalako, egunero horretarako prestatzen naizelako baizik.
|
|
|
Ez
niri horrela begiratu. Zuekin nago eta.
|
|
|
Ez
niri begiratu, digestioa egiten ari naiz.
|
|
EE./
|
ez
nik ez det esan nere etxen gertatzeana zuk esan dezu gizonezkok lana bilatu behar dulazeatikan ezin du etxen in lana gizonezkok
|
|
Nik ere antzeko arazo bat nuen, lagun mordoa nuen, baina bat bera ere
|
ez
nire modukoa.
|
|
|
Ez
Ni zaharra naiz, nekez iritsi naiz hona. Negarrez hasi zara, berehala zutitu eta errieta
|
|
Zaldi zuriak esaten die: Zaldi beltza gaiztoa da, egon zaitezte nire alde eta inoiz ere
|
ez
nire aurka. Zaldi beltzak, ordea:
|
|
Zaldi beltzak, ordea: Zaldi zuria gaiztoa da, egon zaitezte nire alde eta inoiz ere
|
ez
nire aurka.
|
|
Puxikak egiten ematen zuen eguna, beti bere pentsamenduetan galduta. Haurra zen oraindik nire biloba hura, baina
|
ez
nik uste beste. Gau batez, etxeko salan ginela konturatu nintzen gure neskatila ere hazten ari zela.
|
|
Aurrez aurre berekin hitz egiteko ez bainintzen gai sentitzen.
|
Ez
niretzat edota beretzat horrelako zerbait gogorregia iruditzen zitzaidalako, baizik eta kontuak eskatzeari ekin bezain laster negar malkotan hastearen beldur nintzelako, era horretan nire mespretxuak behar zuen indarra galduz, eta berari kontsolatzeko prest legokeen lagunaren papera hartzea erraztuz.
|
|
Bor, Bor, Bor... eta Borges topatu beharrean" Boralli, Ivan" topatzea eta zeharo harritzea, ez dudalako inondik ezagutzen, eta literaturaz asko dakiten lagunei galdetu diedalako eta beraiek ere ez, eta liburua hartzea, Gaiztakerien gaztelua, 1876, eta negar egitekoa izan da:
|
ez
nik edo lagunek edo munduko entziklopedia guztiek edo Internetek Boralli ez ezagutzea, baizik eta Boralliren beraren semearen alabaren alabaren semeak ere ez ezagutzea, nahikoa duelako ordenagailuari aginduak emateko jakin beharrekoa ikastea, edo futbolari ohi batek idatzitako liburuaren izenburua gogoratzea. Negar egitekoa izan da, halaber, Ivan Boralli ni bilatzen ari nintzena –Borges, Jorge Luis– aurkitzeko oztopoa baino ez dela izan sumatzea.
|
|
Txartel bakoitzean hodei bat. Gero zeppelin berde bat pintatu zuen, pintzelada horiz;
|
ez
nik eskatu niolako, ezpada tren txartel bat sobran genuelako.
|
|
Katedralera joaten direnentzat bai, beharbada.
|
Ez
niretzat. Nirea tailerrean zegoen.
|
|
kaleko giroa eta aroztegiko ate ondotik pasatzen ziren lagunek zerbait esatea eta barre egitea. Eta anaiarekin, Angelekin, diskutitzea eta, astebururako txalupa egin zutenean bezala, elkarrekin haserretzea eta
|
ez
niretzat ez zuretzat, eta erdi bana egitea, zerra hartuz eta ris ras ris ras txalupa erditik ebaki eta handik pare bat egunera adiskidetzea, lagunei kontatzea eta barre egitea eta, Angel, noiz hasiko gara txalupa berria egiten. " Haizea dabilenean baino ez dut nik tailerra ixten".
|
|
Ja, sekretu bat.
|
Ez
niretzat. Robot bat zara.
|
|
Ba aita zana, oraindino, kanpoan zala izan zan hori, eta gure amak, dirurik bere ez orduan   eta, pentsatu, sutegian bizitzen egon ginan hiru ume txiki txiki eta bera etxe barria egin arte, beno ba, dirurik bere ez eta, zelan edo halan, ezkontzako soinekoa soltatu, eta zati bategaz gure ahizta nagusiari soinekoa eta besteagaz berarentzat gona egin zituan, luturako. Ni txikia nintzela eta, ba, ezer bere
|
ez
niri. Gure aita zanak ezin ba holakorik jakin, baina igarri bai, ondo baino hobeto igarri bere, ez zala hemen aukera handirik egongo, eta halako tela baltz dotore dotorea ekarri eutsan gure amari.
|
|
|
Ez
nik. Ez det behin ere ikusi.
|
|
Baiezkoa du izan erantzunak, ez baitigu
|
ez
niri ez beste askori aurpegiz aurpegi esango Txillardegik berak ez duela funtzionario izan nahi; are gehiago, ez dela bera funtzionariotzaren atzetik ibili, irekirik ez zegoen bidetik gainera. Badaki, noski, nik eta bestek ikusi ditugula Madrilera bidali zituen paper metak.
|
|
Lotsatuxe gelditu nintzen behinik behin, duela hogei urtetsu, Cabezon de la Sal en, han mundu honetarako eta besterako gidari zirenekin batean bazkaltzen ari ginenean. Aski bizirik zebiltzan politika nahastetara jo genuen azkenean,
|
ez
nire gogoz, eta horra non jakin nahi duten  nongoa edo nongotarra naizen ni; nik, berriz, isilune labur bezain nabari baten ondoan," Gipuzkoarra" erantzutea aukeratzen, hoberik ezean edo. Eta oraindik ere aski dut orduan gertatuaz oroitzea orduko lotsa berritzeko.
|
|
Beranduxeago, ordea, ez zen urritasuna ibili nagusi, barau osoa baizik. Bospasei urtez lehenbizi, eta bi urtez gero3, ez genuen
|
ez
nik ez leku haietan zebilen beste inork film bakar bat baizik ikusi. Izenaz ez naiz oroitzen (badut haatik made in Spain zelako susmoa) eta hobe nuke agian sekula oroituko ez banintz.
|
|
Has gaitezen, bada, zenbaitek nahasi baino nahasiago nahi lukeen mataza askatzen eta biltzen. Ene iritziz, gipuzkera da Bonapartek, Azkuek, Lafonek eta gainerakoek?
|
ez
nik, gizpuzkera deitu izan dutena.
|
|
Egia diozu, Sokrates. Nire arteari dagokionez horrek eman dit lan handiena, eta Homerori buruzko gauzarik ederrenak nik esaten ditudala uste dut, inork ez baititu egin Homerori buruz nik adina interpretapen, ezta nireak bezain ederrak ere, ez Lampsadako Metrodorok3, ez Tasosko Estesinbrotok4, ez Glaukonek5,
|
ez
nire aurretiko inork ere.
|
|
Bestalde, nire gazte garaietako arazoetara etorriz, ezin dut isilik gorde Kanten erantzunik
|
eza
niretzat aldi hartan filosofia barruko punturik zailen eta garrantzitsuenetako zen —eta orain den— bati: ideia unibertsalen arazoari, hain zuzen, Platonengandik hasi eta beti —gaur ere bai76— galdegai dirauen puntuari.
|
|
Edonork esango du animalia arrazoimendunak razionaltasunaren aurka joka dezakeela, Aristotelesek egin zuen eran. Arazoak denok gainditzen gaitu,
|
ez
ni bakarrik.
|
|
O, ez, arren, esan nion, ikusirik ahal zuen ankerkeria guztia nire gorputz ahulean, nire buruan zehazki, erabiltzeko prest zegoela.
|
Ez
niri kolperik eman buruan, ikaslea naiz-eta! erregutu nuen, garai batean esaten zena gogoratuz.
|
|
–
|
Ez
niretzat, ezta hiretzat ere Markos. Gure patua aspaldi idatzita zagok, alferrik duk entzungor egitea...
|
2002
|
|
Nik «SPrako Tranbia» joan den urtean publikatu izan banu, nire liburua ez zen joan ere egingo Sari Nazionalera, seguru dakit. Saizarbitoriarena joango zen,
|
ez
nirea. Berak ez zuen irabazi, eta bere liburua nirea baino hobea da.
|
|
Zilarra izango genuen. Itxarozko giro horretan sartu bezin laster, lanik gabe geratu nintzen; eta bizikaturarik,
|
ez
niretzat ez inori eskeintzeko, ez nuela ta, lanbila haren osaba izebarenera joko ote nuen galdegin nion. Ea haien zuzenbidea lortzeko modurik ote zen.
|
|
Ez. zuk kopatxu bat eta nik bestea.
|
Ez
niri, gero, milingakeriarik ekarri orain!
|
|
Zer?
|
Ez
nik.
|
|
Esan nizun behar zenuen punttu punttuan agertuko zela. Ez zuk eta
|
ez
nik ez genuke ezertxo ere egiterik izango arrebak lagunduko ez baligu. Ezin zenezake pentsatu ere egin zein buru azkarra den.
|
|
Ala ere, iri kaskarrok burua altxatuxe dabe,
|
ez
neugaz, ordezkariakaz, kuestoragaz ezta iñogaz bere ezetariko gasturik egiten ez dalako. Garagarra ta lege Juliak emoten dauana ez ezik, egurra ere ez dogu jaso.
|
|
–Hoa atzera, gizagaixo hori, hago ahalik urrunen nire laratzetik,
|
ezen
nire sugarrik ttikienak hire pittinik xemendreena ere ukitu orduko, hezur mamiraino erreko haiz, eta ez duk inor hire erresumina itzaltzeko gai izango, neu izan ezik, hain okela saltsa gozoak prestatzen ditudan, eta hain airoso lapikoa nola ohea astintzen ditudan hau.
|
|
Ni, Shahidizena duenneskatobat naiz.12urte dituteta Afganistanekoherritxiki, txiro batean, bizi naiz. Oso une latzak igarotzenari naiz,
|
ez
ni bakarrik, nire lurralde osoa eta hemengobiztanle guztiak, Une latzak dira benetan, bainanik neure buruari, behineta berrizesaten diothau: Esperantza, ilusioa, ametsak...
|
|
–Alazne, faborez,
|
ez
ni nahastu...
|
|
–oihukatu zuen Mirarik. Segituan, lurrera begira geratu zen– Ez –mutila besarkatu zuen– Alex,
|
ez
ni atzera bota. Faborez.
|
|
Bi aste gehiago egin zituen Leirek gure artean. Ez lagun espezialista
|
ez
ni ez baikinen gai izan hesteetako infekzioa mozteko. Ura besterik ez zuen eskatzen, deshidratazioaren eraginagatik.
|
|
–Berriro borrokatuko naiz, baina orain ez zuregatik
|
ez
niregatik, haurtxoagatik baizik.
|
|
Zakarrago erantzuten nion nik, lepoa opera kantari batek baino  gehiago luzaturik. Nazkatuta naukazu, en  tzun?, nazkatuta; pipertuta bazaude,
|
ez
niri bota kulparik. Orduan, begitartea iluntzen  zitzaion, atzeraka egiten zion ileari, eta, ezpainak estuturik, galtzerdia botatzen zuen nire ohe gainera destainazko keinu lehor batez.
|
|
Nire mutilaren begiek harrotasunezko poz irririk ez. Ohartu nintzenerako, urruti zegoen,
|
ez
nire musika lanetik soilik, baita niregandik ere.
|
|
Hotza. Kontatzen ari zena beste bati gertatu zitzaiola iruditzen zitzaidan,
|
ez
niri.
|
|
Afarian erabilitako trasteak garbitu zituen; harraska eta harraska ondoko gainetan zapi bustia pasatu zuen, eta gero erratza hartu zuen, zorura erori zitzaizkidan ogi papurrak jasotzeko. Bitarte horretan guztian, hitz bat ere
|
ez
niri, ezta begiradarik ere; lanerako amorru hark niri zerbait esatetik edo nirekin detaileren bat izatetik libratuko balu bezala. Telefonoa zegoen gelako atera begira  tzen zuen noizbehinka.
|
|
Nik, bai. Hildakoarenganako haien sentimendurik
|
eza
nik hainbatetan erakutsitako bera, azken batean eta egun hartako nire egoera hain ziren mutur banatakoak; zer egin nuen baldarkeria baten aurrean. Isilik gelditu sentimendurik gabeko hitzak entzunda?
|
|
Aditu gehienen ustez, 90eko hamarkadan euskal literaturak alde batera utzi du 70eko eta 80ko urteen hasieretan ohikoagoa zen abangoardismoa. Nik, ordea, eta
|
ez
nik bakarrik, noski?, esperimentalismoaren zantzu argiak ikusten ditut 90eko hamarkadako euskal narratibaren mugetan dauden lan horietan: gaur egungo abangoardismoaren eta ausardia literarioaren babesleku bilakatu direla esango nuke; gaur egungo gorabeheretara (postmodernitatera, esango luke baten batek) egokitutako esperimentalismoarena alegia.
|
|
Gaztelauen artean ere, zertarako uka, beti egoten da norbait literatura periferikoren bati azken aurreko botaziora arte boza ematen dionik, baina, ehunetik laurogeita hemeretzi alditan, azken eta behin betiko botazioan, boto horiek gaztelau obren alde lerratzen dira, mesetakoak ez direnak gupidagabeki ahantziz. Inoiz, ordea, aukerak polarizatu egiten dira eta gaztelau idazle biren arteko sokatira bizia azal daiteke, bakoitzak aldean adiskide eta editorial ezagunen interesak dituela, eta kasu horretan, batak besteariamore —hots, ospea, saria eta editorial irabazi ez txikiak— emateko gogorik ezak, batzuetan botoak periferiako baten alde desbiderarazten ditu, erdarazko" ez zuretzat
|
ez
nire tzat" hori betez. Hori dela eta, erdaldunen arteko lehiakidetza eta bekaizkeria amorratuak inoiz galegoak, katalanak edo euskaldunok atera gaitzake garaile.
|
|
Ez zure
|
ez
nire den hotza da maitasuna orain,
|
2003
|
|
Horregatik nire zesta ez diot inori ukitzen ere uzten. Maniatikoa naiz, eta
|
ez
ni bakarrik, beste pilotari asko ere hala da. Nik uste nuen zestarekin bakarrik gertatzen zela hori, baina behin pala jokalari batek esan zidan, eurek ere pala milimetrora lantzen zutela, alde batetik limatu, bestetik ez dakit zer egin...
|
|
Nik gaur hemen euskerearentzat holakorik eskatuko baneu, nekez urtengo neuke hemendik bizirik! Baina
|
ez
nik, ez zuotariko inok, ez daukagu holako asmorik, ez borondaterik.
|
|
· Elizabetek: " Zorionekoa zu, sinistu dozulako!" (Eta
|
ez
nire gizon fedebakoa).
|
|
Edota
|
Ez
Nire Etxe Atzeko Baratzean. Ez da itzulpen erreza, batez ere hizkuntzaren aldeetikoa edota suposatzen duen mundu ikusmena kontutan hartzen badugu (Juaristi, 2.001a), Europakourbanizazio ereduarekin ere ez da ondo ezkontzen izen hori.
|
|
Indar metatzea ez da eremu lokaletik zabaldu esparru eta diskurtso orokorragoetara edo hobeto esanda egon diren saioak puntualak izan dira, jarraipenik gabe.Hori dela eta, jende asko eta ekologista batzuk ere esan dute mobilizazio hauekNIMBY (No in My Back Yard
|
Ez
Nire Etxeko Baratzean) kutsua izan dutela. Ezgatoz kritika horrekin bat, baina bai lokalismoak ez duela onartu indar metatzezabalago bat, non aterki baten antzera, aktore gehiago eta diskurtso energetikointegratuago batekin proiektuen zaparradari eustea posizio gogorragoekin.
|
|
Hainbeste dolu dut zu
|
ez
nire ondoan ukanik ezkontza egunean!
|
|
–Esan didate zeuk egon zenuela hemen,
|
ez
nik.
|
|
Gauzak aldez aurretik erabakita baleude bezala, bere etxerantz abiatu omen nintzen, eta bidean adeitsu, sentibera eta samur, bereziki samur egon omen nintzaion, hori errepikatzen zuen etengabe Monikak, eta zerbait urruna gogoratzen duenaren aurpegia jartzen zuen, nik bidean zer egin genuen gogoratzerik inoiz lortzen ez banuen ere. Sekula ez zituen ohekoak aipatzen;
|
ez
nire giharrek egin zioten inpresiorik, nonbait, ez nire berotasunak utzi zion inon erredurarik. Bebarruko atera iritsi ginelarik, giltzak niri eman omen zizkidan eskuek dardara egiten ziotelako, ez hotzagatik bakarrik, beldurragatik baizik edo ikaragatik, eta, igogailuan besarkatu nuelarik, bere izate osoa nire eskuetan uztea erabaki omen zuen, inoiz beste gizon batekin egin ez zuen moduan eta seguru asko egingo ez duen moduan.
|
|
Gauzak aldez aurretik erabakita baleude bezala, bere etxerantz abiatu omen nintzen, eta bidean adeitsu, sentibera eta samur, bereziki samur egon omen nintzaion, hori errepikatzen zuen etengabe Monikak, eta zerbait urruna gogoratzen duenaren aurpegia jartzen zuen, nik bidean zer egin genuen gogoratzerik inoiz lortzen ez banuen ere. Sekula ez zituen ohekoak aipatzen; ez nire giharrek egin zioten inpresiorik, nonbait,
|
ez
nire berotasunak utzi zion inon erredurarik. Bebarruko atera iritsi ginelarik, giltzak niri eman omen zizkidan eskuek dardara egiten ziotelako, ez hotzagatik bakarrik, beldurragatik baizik edo ikaragatik, eta, igogailuan besarkatu nuelarik, bere izate osoa nire eskuetan uztea erabaki omen zuen, inoiz beste gizon batekin egin ez zuen moduan eta seguru asko egingo ez duen moduan.
|
|
Sartzeko ordua zela esan zuen ahopeka. Ez bera
|
ez
ni ez ginen hizketan jarraitzeko gai. Sarrera nagusira abiatu zen.
|
|
Bera manta azpian sartu eta orduak emango zituen egongelan, kasurik ez egiteko aginduta. Azkenean, ez bera burutik egin
|
ez
ni suizidatu: Mediterraneoko argitasunari zor, agian.
|
|
Bejondeiela! Nahi nuke nik beraien azala eta
|
ez
nire mamia. Sabela zulatzen didan mami lehorra, bihotzean pilatzen den koipea, astuna, likitsa, eta memorian sortzen den esponja, iragana inoiz desagertuko ez dela esaten didana.
|
|
–Errua ez da ez zurea,
|
ez
nirea, ez inorena.
|
|
Ez nauzu, bada, Ainhoarekin nahasiko? Ainhoa zen 1 mailan zurekin ibiltzen zena, Garazi, eta
|
ez
ni. Ni etxean gelditzen nintzen bakar bakarrik.
|
|
Ukabila gora jaso eta garrasi egin euskararen alde, baina beraiek espainolez egunero, lotsa gutxirekin. Espainolak horiek dira, horiek, eta
|
ez
ni. Horiek gazteleraz hitz egin beharraren errua ez du Madrilek, gero!
|
|
Ez zaitez nire bila  itzuli.
|
Ez
nire bila, ez zure gauzen bila. Zure gauzak nik bidaliko dizkizut, konpondu beharrekoak nik konponduko ditut.
|
|
|
ez
nire egiak zurea.
|