2004
|
|
Ostera isildu eta pentsakor geratu zen. Nire aldetik, egingo nizkion galderak, zergatik
|
zioen
hura, zein ziren Balantzategiko gauza arraroak, baina ez nintzen ezpainak mugitzera animatu. zegoen hainbeste galdera egitea, ez zen serioa.
|
|
zegoen hainbeste galdera egitea, ez zen serioa. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Ordea, nahiz nire nahia La Vacheri galdera onak egitea izan, ez nion usainik ere hartzen berak
|
esandakoari
, eta isiltzea beste erremediorik ez neukan. Eta, hain zuzen, ia ordubete egon nintzen isilik eta lore kanposantuko hiru gurutzeei begira:
|
|
Barrutik ari zitzaidan Setatsua— Ni ere pentsatzen egon naiz, eta zera erabaki dut: La Vache itsusi honek harrigarria egin zaidan zerbait
|
esan
duela lehenago. Balantzategi paradisua dela behientzat, hemen behiek ez daukatela ez lanik, ez diziplinarik eta ez ezer, eta batzuetan banketeak ere ematen dizkietela... holako kontuak esan ditu.
|
|
La Vache itsusi honek harrigarria egin zaidan zerbait esan duela lehenago. Balantzategi paradisua dela behientzat, hemen behiek ez daukatela ez lanik, ez diziplinarik eta ez ezer, eta batzuetan banketeak ere ematen dizkietela... holako kontuak
|
esan
ditu. Eta, pentsatzen jarrita, ez al da hori bitxia?
|
|
Nahiz eta ordu hartan, munduan neraman denbora gutxiarekin, diskoak zer ziren jakin ez, poz batean abiatu nintzen bere atzetik. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Eta burua?,
|
esango
dit norbaitek. Zer gertatzen zen zure buruarekin?
|
|
Nik banekien non egongo zen La Vache, Antiaju Berde eta errotako hortzaundiak zaintzen alegia, eta bisita bat egin behar niola pentsatzen nuen egunero; ordea azkenean Balantzategiko lokatz eztian sartuta gelditzen zitzaizkidan lau hankak. Era berean, gogoratu egiten nuen biok kanposantu ttikian edukitako hizketaldia, eta gerra kontu haiekin jarraitu egin genukeela
|
esaten
nion neure buruari, baina batzuetan goizegi eta besteetan beranduegi iruditzen zitzaidan arazo haietaz arduratzeko, eta hurrengo egunerako uzten nuen dena. Esaera zaharrak dioen bezala:
|
|
Era berean, gogoratu egiten nuen biok kanposantu ttikian edukitako hizketaldia, eta gerra kontu haiekin jarraitu egin genukeela esaten nion neure buruari, baina batzuetan goizegi eta besteetan beranduegi iruditzen zitzaidan arazo haietaz arduratzeko, eta hurrengo egunerako uzten nuen dena. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Ez, ni ere ez nintzen errotako sorora heltzen, eta lagunik gabe gelditzeko arriskuan nengoen. Benetako laguna galtzeko arriskuan,
|
esan
nahi dut, zeren La Vache ez eta beste behiak, behi makalak, ez bainituen sekula lagun izan; adiskide, belazekide edo ganbelakide bai, baina lagun ez.
|
|
konpainia apur bat egin ziezaion zeukala Genovevak morroi. Hala ematen zuela,
|
diot
, eta oso ondo esana dago, zeren morroi zaharrak ustekabe bat emango baitzigun behi guztioi, baita La Vacheri ere. Etxe hartako arrarotasunetako bat zen Bizkarroker.
|
|
Aipatuko dira arrarotasunak garaia heltzen denean. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Bere agur batek poza ematen zigun egun osorako; bizkarrean txapaka eginez gero, berriz, saltoka hasteko gogoa. Eta gertatu zen andre sendo eta justu hark bere ondora deitu ninduela behin,
|
esanez
:
|
|
Nahikoa izan zen esaldi hura ni, munduko behirik zoriontsuena sentituz, erabat bere mendean jartzeko. Gaurko egunetik begiratuz, zer
|
esango
dugu, ez zela horrenbesterako, antzematen zela bolada hartan euli burua neukala. Baina, jakina, garai bakoitzak berea du, eta konformatu beharra dago.
|
|
—Zergatik
|
diozu
hori. La Vache qui Rit ez da harroa —atera nintzen ni orduan.
|
|
—Emaiguzu denda zuen lorategian jartzeko baimena, Soeur, ikara ematen digu hor kanpoko zelai batean jartzeak. Hemengo murru hauen babesean seguruago sentituko gara —esan
|
zioten
Pauline Bernardetteri.
|
|
Arazoa zen komentuko legeek galarazi egiten dutela edozein kanpotarren sarrera, zeren gure komentua itxia baita, klausurakoa. Eta hain zuzen ere, horixe izan zen Pauline Bernardettek sei neska mutil haiei
|
esan
ziena.
|
|
Pauline Bernardettek duda egin zuen. Buruak ezetz
|
esaten
zion, ezin zituela desobeditu komentuko erregelak, eta gainera ez zela hainbesterako, inguruetan ez zegoela hainbeste mendi, Altzuruku bera ere ez zela urruti gelditzen; baina bere bihotz guztiek, bere hamar txintxarriek, kontrakoa esaten zioten, babesa emateko mesede eskean etorritako jende hari.
|
|
Pauline Bernardettek duda egin zuen. Buruak ezetz esaten zion, ezin zituela desobeditu komentuko erregelak, eta gainera ez zela hainbesterako, inguruetan ez zegoela hainbeste mendi, Altzuruku bera ere ez zela urruti gelditzen; baina bere bihotz guztiek, bere hamar txintxarriek, kontrakoa
|
esaten
zioten, babesa emateko mesede eskean etorritako jende hari.
|
|
" Mo, heldu da beste hezur pare bat hausteko ordua",
|
esan
nion neure buruari. Pauline Bernardette hala tratatzea ezin zen ametitu.
|
|
Makurtu nuen burua, aurreratu nituen adarrak, eta besoa hautsi nion bi lekutatik. Jakina, tartean pasa ziren gauza gehiago ere, entzun ziren lorategi hartan nireak ez ziren makina bat marru, baina denak
|
esatea
ez du merezi.
|
|
Nire aldetik, ikusi mugimendu hura eta pizten hasi nintzen, nire euli buruak eragindako ergeltasunetik ateratzen. La Vachek gerrari buruz
|
esandakoa
etorri zitzaidan gogora; eta errotan biltzen zen Antiaju Berderen talde hura, eta behioi ematen zizkiguten banketeena.
|
|
La Vachek ez zuen gure tratabidearekin jarraitzeko asmorik erakusten. Ukuilura sartu nintzenean, begiratu ere ez zidan egin, edo hobeto
|
esateko
, begiratu egin zidan baina bere ohizko mezuarekin:
|
|
Baina, jakina, ordu hartan guk behiok ia ez genuen jaki kanpotarrik ezagutzen, eta pentsua gauza berria iruditzen zitzaigun. Lau gurpilen gainean ibiltzen zen Chevrolet hura bezain berria, bide batez
|
esanda
, zeren motorrak ere arraroak baitziren gure haranean. La Vachek aipatzen zuen abioi erori harena, eta kitto, beste motor arrastorik ez inguruetan.
|
|
Ahal dela gauza naturala jan behar da, zeren osterantzean hondatu egin baitaiteke gure estomagoetako bat. Eta benetan
|
esaten
dizut, bere estomagoetako bat hondatzen duen behiak bere bizitzaren zati bat ere hondatzen du. Naturala, lagun, ahal dela gauza naturala jan behar da.
|
|
Baina itxoin beharra zegoen arratsaldea abaildu eta gaua etorri arte. Gauak
|
esango
zidan egia. Gauak —ilargiarekin edo izarrekin egiten duen bezalaxe— kanporatu egiten du egunak isilpean edukitakoa.
|
|
Bai, zaldi pausoak ziren. Nahi duena
|
esango
du Setatsuak, ez dutela ondo lo egiten eta beste, baina pauso kontuan ez daukate parekorik. Beraiek bezalako ibiltaririk ez dago munduan.
|
|
Zaldiak, bospasei, beharbada zazpi, ukuilu atarian gelditu ziren, eta ondorenean beste pauso batzuk sumatu nituen, gizonenak. Edo zehatzago
|
esanda
, gizon gazte eta zailduenak. Ia ez zuten orporik jartzen lurrean.
|
|
Hondar artean, belar edo ur izpirik gabe, berdamenaren gozotasunik gabe, behiak sufritu egingo du, eta maiz, eguzkiak ankerki jotzen duenetan eta, atzera egin eta ukuiluratzeko gogoz erotuko da. Baina benetakoa izan nahi duen behi horrek, eta ez behi ustel edo makal, ez
|
dio
etsipenari amore emango; aurrera jarraituko du desertua zeharkatu eta mendi hezeak, baso itzaltsuak, begietan har ditzan arte. Orduan, poetaren esana gogoratuz, halaxe deklaratuko du:
|
|
Beste aldera, ordea, La Vacherekin edukitako harremana erasana zegoen, eta denbora eman behar zitzaion zauriari. Ezin nintzen errota inguruetara joan eta bere aurrean jarri,
|
esanez
: " Hara, hemen naun, ez dun ezer gertatu.
|
|
Ezer ere ez, hala iruditzen zitzaidan orduan.
|
Esatea
libre bada, zoriontsu nintzen. Esaera zaharrak dioen bezala:
|
|
Esatea libre bada, zoriontsu nintzen. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
—Orain libreak gara —atera zen La Vache suspertuki, bere zauri eta nekeak ahaztuz— Esnatuko gara bihar goizean, eta gure inguruan biderik ez dagoela ikusiko dugu. Eta biderik ez badago, horrek
|
esan
nahi du nahi adina bide daukagula. Zergatik ez gara bihar harako gailur hartara joaten?
|
|
Mendi mendian zeregin gutxi izaten da. Ukuiluko behi batek
|
esango
lukeen bezala, han ez dago ezer, han ezinezkoa da entretenitzea, leku aspergarria da. Eta, zergatik ez, beharbada egia da ukuiluko behiek mendi mendiari buruz esaten dutena.
|
|
Ukuiluko behi batek esango lukeen bezala, han ez dago ezer, han ezinezkoa da entretenitzea, leku aspergarria da. Eta, zergatik ez, beharbada egia da ukuiluko behiek mendi mendiari buruz
|
esaten
dutena. Gauza gutxi dago goialdeetan, eta bertan bizitzea zotz batekin sua egitea bezalakoxe lana da.
|
|
Eta beti bisitak, eta beti behi berriak, toki eta nazio guztietakoak, eta abar eta abar. Hitz batean
|
esateko
, zotzak ez ezik egur puskak eta enborrak dauzkate ukuiluko behiek bizitzaren sua pizteko. Baina, hauxe da galdera, su hori zotzekin egindako ttikia baino hobea izaten al da beti?
|
|
Beharbada asperkerian eroriko nintzen, ukuiluko behi makalengandik bereizi nintzenean bezala. Baina,
|
esandakoa
, han zegoela La Vache, ez nengoela bakarrik. Poetak esan zuen bezala:
|
|
Baina, esandakoa, han zegoela La Vache, ez nengoela bakarrik. Poetak
|
esan
zuen bezala: j’avais une copine.
|
|
Ez nekien, eta oraindik ere ez dakit. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Baina, kontuz, geldi nadin, noan egia guztia
|
esatera
. Ez dezadan nire barruko Setatsuak bezain zuri hitz egin; azkenaldi honetan maizegi egiten dudan gauza, bide batez aitortuta.
|
|
Bere barruan borroka handi bat zeukan, basurdetasunaren eta behitasunaren artekoa, eta borroka hori mindu egiten zen gure bost auzoak aurrean jartzen zitzaizkionero. Bere Ahotsak, garai batean" jo, sartu adarra, alde egin baso itxira"
|
esaten
zionak," utzi lagun zaharra eta hartu berriak, pasa basurdeen aldera" esaten zion orain. Ordea bere buruak ezetz esaten zion, bera behia zela eta behi segi behar zuela.
|
|
Bere barruan borroka handi bat zeukan, basurdetasunaren eta behitasunaren artekoa, eta borroka hori mindu egiten zen gure bost auzoak aurrean jartzen zitzaizkionero. Bere Ahotsak, garai batean" jo, sartu adarra, alde egin baso itxira" esaten zionak," utzi lagun zaharra eta hartu berriak, pasa basurdeen aldera"
|
esaten
zion orain. Ordea bere buruak ezetz esaten zion, bera behia zela eta behi segi behar zuela.
|
|
Bere Ahotsak, garai batean" jo, sartu adarra, alde egin baso itxira" esaten zionak," utzi lagun zaharra eta hartu berriak, pasa basurdeen aldera" esaten zion orain. Ordea bere buruak ezetz
|
esaten
zion, bera behia zela eta behi segi behar zuela.
|
|
—Eta zer! —ekin zidan bat batean La Vachek haserre— Zer inporta
|
dio
behi makalei pasatakoak! Ondo merezia dute guztia!
|
|
Ordurako, hamaika eta bat paseak nizkion, gehiegi. Behi makalengatik
|
esaten
zuena pitokeria zen.
|
|
—Ene lagun on ona —esan zidan harkaitz zuloan bizpahiru aste neramatzanean. Ordurako urtuta zeuden negu hartako azken elurrak— Barka ezazu
|
esatea
, baina aukeran sentituegia zara, belar ziri batek ere zauria egingo lizuke. Erotu zen zeharo zure lehengo lagun hura, eta harrezkero hementxe zaude, txoko honetan kuxkurtuta.
|
|
Zergatik ez nintzen zaldi? Edo katu, edo batzuetan beleak inguratzen zitzaizkidan, eta halaxe
|
esaten
nion neure buruari, zergatik ez bele, beleek gaizki kantatzen dute baina begira nola dakiten hegan. Eta ea non dagoen hegan dakien behirik.
|
|
—Behia da animalia sakratu hori —jarraitu zuen ondoren— Go
|
esaten
digute, eta sazerdotearen maila berbera daukagu gizartean. Kalean behi bat etzaten bada, ez du inork altxako, ez dio inork kentzeko esango, baizik eta zain geldituko dira denak harik eta behiak altxatzea erabakitzen duen arte.
|
|
—Behia da animalia sakratu hori —jarraitu zuen ondoren— Go esaten digute, eta sazerdotearen maila berbera daukagu gizartean. Kalean behi bat etzaten bada, ez du inork altxako, ez
|
dio
inork kentzeko esango, baizik eta zain geldituko dira denak harik eta behiak altxatzea erabakitzen duen arte. Eta bitarte horretan guztian, jendeak ukitu egiten du behi hori, eta gero bere eskua kopetara eraman errespetu seinaletzat.
|
|
—Behia da animalia sakratu hori —jarraitu zuen ondoren— Go esaten digute, eta sazerdotearen maila berbera daukagu gizartean. Kalean behi bat etzaten bada, ez du inork altxako, ez dio inork kentzeko
|
esango
, baizik eta zain geldituko dira denak harik eta behiak altxatzea erabakitzen duen arte. Eta bitarte horretan guztian, jendeak ukitu egiten du behi hori, eta gero bere eskua kopetara eraman errespetu seinaletzat.
|
|
—Etzazu
|
esan
.
|
|
—Bada
|
esan
egiten dizut. Eta gerra orduantxe bukatu zela ere bai.
|
|
Nora? Hori
|
esatea
zailagoa zen. Balantzategira behintzat ez, aldatuegia zegoen nire sorleku hura.
|
|
" Mendian behera abiatuko naiz, eta gero gerokoak",
|
esan
nion neure buruari, eta bidatzurrez betetako parajeetaraino jaitsi nintzen. Orduan, bidatzur haietako bati jarraituz, beste bidatzur lodiago bat aurkitu nuen, eta horren hurrena are eta lodiagoa zen beste bat.
|
|
Pentsamendu haiek alde batera utziz, gizonak kantatzen zuen tokira abiatu nintzen, eta bi etxe elkarren ondoan zeuden tontor batera iritsi. Bi etxe haietako baten balkoipean zegoen gizona, eta halaxe
|
zioen
doinu bizi bizian:
|
|
Hori bai, aldatu egin zuen kanta. Balkoipean jarri eta, behin ere baino adore gehiagorekin, halaxe
|
esaten
zion itzalari:
|
|
neska polit eta moztaka bat, oso segalari onaren itxura zeukana. Beste hitz batzuetan
|
esateko
, Pauline Bernardette.
|
|
—Egia. Poetak
|
esan
zuen bezala, ni ez naiz hemengoa.
|
|
Gehiago
|
esatera
ez zen ausartu, baina ulertu egin nion. Eta hala pentsatu nuen neure artean:
|
|
Baina, mundu honetako gauza gehienak bezalaxe, ilusioa zen nire hasierako asmo hura. Zeren, nahiz asko saiatu, lumak ez baitaki goldearen moduan aurreratzen, ez baitu memoriaren lurra xuxen eta zehazki harrotzen, baizik eta desordenan, baldarki,
|
esan
behar direnak hondoratuz eta esan behar ez direnak argitara ekarriz. Memoria hauetan, nire bizitzaren materia azaltzen ote da?
|
|
Baina, mundu honetako gauza gehienak bezalaxe, ilusioa zen nire hasierako asmo hura. Zeren, nahiz asko saiatu, lumak ez baitaki goldearen moduan aurreratzen, ez baitu memoriaren lurra xuxen eta zehazki harrotzen, baizik eta desordenan, baldarki, esan behar direnak hondoratuz eta
|
esan
behar ez direnak argitara ekarriz. Memoria hauetan, nire bizitzaren materia azaltzen ote da?
|
|
Baina ez gara sagar, ez gaude inoiz heldu eta osatu, eta, adarretik erortzean, gurekin izaten dugu berdetasunaren lotsa. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
|
Esan
nezake beste modu batera ere: Denboraren Gurpila geratzen denean, Sekretuen Gurpilak jarraitu egiten du jiraka eta erantzunak emanez.
|
|
Barrutik hitz egiten didan Setatsu hori, zein ahots da zehazki? Zeren, nahiz Bernardettek Bidani behi zahar hark
|
esaten
zidan gauza bera esan, hots, mintzo hori nire Aingeru Guardakoarena dela, niri ezinezkoa egiten baitzait holakorik sinistea. Batzuetan pentsatzen dut ni neroni naizela, eta bi ahots ditudala, barrukoa eta kanpokoa.
|
|
Barrutik hitz egiten didan Setatsu hori, zein ahots da zehazki? Zeren, nahiz Bernardettek Bidani behi zahar hark esaten zidan gauza bera
|
esan
, hots, mintzo hori nire Aingeru Guardakoarena dela, niri ezinezkoa egiten baitzait holakorik sinistea. Batzuetan pentsatzen dut ni neroni naizela, eta bi ahots ditudala, barrukoa eta kanpokoa.
|
|
—Bai, egia da —aitortu nuen, eta gogoratzeak berarekin dituen nekeak aipatu nizkion gero. Nire memoriok ez dutela egia guztia
|
esaten
, eta horretaz gainera kezka eta galdera besterik ez didatela sortzen— Horregatik nabil erorixea —bukatu nuen.
|
|
—Bada, hemen arazoa da gogoratzeko agindu zidala barruko ahotsak, bizitutako guztia errepasatzeko. " Urtetan aurrera zaude eta bada garaia",
|
esan
zidan barrukoak. " Bada memoriak idazteko garaia", esan zidan.
|
|
" Urtetan aurrera zaude eta bada garaia", esan zidan barrukoak. " Bada memoriak idazteko garaia",
|
esan
zidan. Eta aurren aurrena ez, baina aspaldi honetan oso konturatuta nabil.
|
|
Eta gaur arte. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
Zergatik ez naizen nire jaiotetxe Balantzategira itzultzen. Pauline Bernardettek
|
esaten
dizkidanak. Nire lehen kolpea, jaiotza 31
|
|
—Eta
|
esaten
duzun beste kontu hori, katu izan nahiko zenukeela, ez dakit bada, lagun, ez dakit bada. Ni ez naiz nor katuen bizimoduan sartzeko, baina niri iruditzen zait asko sufritzen dutela eta oso gaizki konpontzen direla elkarrekin, batez ere otsailean eta abuztuan.
|
|
Eta gero, badakizu, asko ibiltzen dira teilatuetatik eta hori ezin daiteke serioa izan.
|
Esandakoa
, ni ez naiz nor katuei buruz aritzeko, baina aukeran, nahiago dut behi izan. Besterik ez bada ere, lau hankak lurrean dituela ibiltzen da behia beti.
|
|
—Zaldiak badu dohainik, lagun, ez dut
|
esaten
ezetzik. Gauza handia da, batzuetan gu baino handiagoa ere bai.
|
|
Eta korri ere, ondo korritzen du. Ezin da ezetzik
|
esan
. Baina, guztiarekin, egia onartu beharra dago:
|
|
Eta hori akats handia da, nire ustez. Izan ere, gure bizitzaren parte handi bat lotan pasa beharra daukagu, eta lo txarra
|
esatea
bizitza txarra esatea da. Gaua gaizki pasatzen duenak eguna ere ez du ondo pasako.
|
|
Eta hori akats handia da, nire ustez. Izan ere, gure bizitzaren parte handi bat lotan pasa beharra daukagu, eta lo txarra esatea bizitza txarra
|
esatea
da. Gaua gaizki pasatzen duenak eguna ere ez du ondo pasako.
|
|
Ordea, ez zen zuzen zuzen hala gertatu, zeren nik uste ez nuena jarri baitzitzaidan aurrean, edo zehatzago
|
esateko
, nik neure bizitza guztian ezagutu dudan pertsonarik etsaiena: Antiaju Berde izeneko hura.
|
|
Ez nion ezer ulertzen. Bistakoa zen hizketan ari zela, oso ahots zakarrez gainera, baina taxurik ez nion hartzen, ezinezkoa zitzaidan zer
|
esaten
ari zen jakitea. Zeharo harrituta nengoen, zer ote zen hura, zergatik ez ote nion gizon hari Setatsuari bezala ulertzen.
|
|
Halatan, torrea bere hortan utzirik, jendea oro, saldoka, nor bere mintzaje berriarekin, mundurat buruz partitu zen. Gu uskaldunok, Pirinio bortura
|
dino
heldu ginen.
|
|
Baina horren ordez harat honat hasi zen komentuko lorategian, begi zabalik orduan ere, eta gutxienez ordu erdia pasa zuen modu hartan. Gero
|
esan
zuen:
|
|
Zeren, jakina, zer gertatzen zen Jainkoak hizkuntzak nahastu eta bakoitzari berea eman zionean? Bada, batek" pasa egidak pala"
|
esaten
ziola besteari, eta honek aitzurra pasatzen ziola. Eta alderantziz.
|
|
Eta hitz horiek
|
esanez
, hartu sega eta Pirinioko malda goi goi batera abiatu zen, niretzako frantziberderik goxoena moztera.
|
|
Nolanahi ere,
|
esan
dut, moja ttikia eta bion arteko kontuak oso geroko kontuak dira; ez Antiaju Berde ezagutu nuen garaikoak. Orduan ia ez nekien ezer, ezta hizkuntza asko zirenik ere.
|
|
—atera zen orduan Antiaju Berde. Ahoa okertuz, zerbait itsusia
|
esaten
zion lurrean eroria zegoen hortzaundiari, eta bastoi bat astintzen zuen airean. Bastoia larruzkoa zen, puntaz aurrera eztena zeukana.
|
|
—Ezbairik gabe, lagun on ona —adierazi zidan Setatsuak— Zaldia asko sufritzeko jaioa da. Lehenago
|
esan
dizudana: ez du ondo lo egiten gauaz, eta edozein lekutan txusta egiteko premia izaten du.
|
|
Karral!
|
esan
zuen Antiaju Berdek bere onetik aterata. Larruzko bastoia lurrean sartuta utziz, zaldiagana jo eta zorro batean sartuta zeukan fusila ateratzen hasi zen.
|
|
Burua, berriz, handiegia zuen, oso kopeta zabalekoa. Kolorez,
|
esan
dut lehenago ere, ni bezalakoxea zen: beltza.
|
|
—Lagun on ona —entzun nuen orduan— Egidazu promesa bat. Ukuilura erretiratuko zarela zure lagun horri agur
|
esanda
. Esaiozu agur edukazio guztiarekin eta zoaz lo goxoa egitera.
|
|
Ukuilura erretiratuko zarela zure lagun horri agur esanda.
|
Esaiozu
agur edukazio guztiarekin eta zoaz lo goxoa egitera. Gainera, ezagutu egin behar dituzu Balantzategiko beste behiak.
|
|
Arnasa estutzen zitzaidan. Esaera zaharrak
|
dioen bezala
:
|
|
—Beraz, zer
|
esaten
didazu. Gaur errotako horri hautsitako hezurra zure aurrenekoa dela?
|
|
Nire barruko ahotsak ez du behi batena ematen. Beti gauza berdinak
|
esaten
dizkit, borroka kontuak beti: " Jo horri, sartu adarra hari", eta antzekoak.
|
|
" Jo horri, sartu adarra hari", eta antzekoak. Eta ukuilutik alde egiteko ere
|
esaten
dit: " Alde hortik basora!
|
|
Baina, berriro ere, bere burua beste norabaitera joan zitzaion, eta isildu egin zen— Oso jende gaiztoa, errotako jende hori —hasi zen gero, buruan zein pentsamendu zerabiltzan erakutsiz— Gaiztoak hortzaundiak, eta askozaz ere gaiztoagoa beste zahar hori, antiaju berdeekikoa. Nire barruko ahotsak berak, den borrokazalearekin, zahar horrengandik apartatzeko
|
esaten
dit. Hortik atera kontuak.
|
|
Bada, ez dakit. Horregatik nengoen aldaparen goiko aldean errota zaintzen eta han
|
esaten
ari zirenak entzuten. Baina Eztenasek oso gauza gutxi kontatzen die hortzaundiei.
|
|
Hasiera batean, ederki eman genituen kolpeak, nik asko eta La Vachek gehiago, eta hogeita hamar hezur hautsitako behia naizela
|
esan
ahal badut gaur egun, harrotasun hau festa hari zor diot batez ere. Ordea, herritar asko ziren, mila eta gehiago ziren, eta ezparak bezala inguratzen ziren guregana, etengabe, zikin, mingarri.
|
|
Hasiera batean, ederki eman genituen kolpeak, nik asko eta La Vachek gehiago, eta hogeita hamar hezur hautsitako behia naizela esan ahal badut gaur egun, harrotasun hau festa hari zor
|
diot
batez ere. Ordea, herritar asko ziren, mila eta gehiago ziren, eta ezparak bezala inguratzen ziren guregana, etengabe, zikin, mingarri.
|
|
—Lasai, gauean ere izango duk aukera —erantzun
|
zioten
mutilek gu ukuilurantz bultzatuz.
|
|
Bai, ondo portatu zen aldi hartan Setatsua. Eta hori
|
esan
dudala, beste gauza bat aitortzea ere gustatuko litzaidake. Eta aitortu egingo dut.
|
|
Setatsuak oso sakonetik hartu zuen arnasa, edo hori iruditu zitzaidan behintzat niri. Hauxe
|
esan
zuen gero:
|