2001
|
|
Gogaikarria da benetan!, denek oso irribarretsu agurtzen jarraitzen dute eta zuk aldiz begirada apal bat botatzen diezu aurpegira begiratu ezinean. Gajoek pena ematen dizute, bizitza bukatzen ari zaie,
|
ez
dute une zoriontsuagorik igaroko geratzen zaien bizitza zati motz honetan. la ezin dira mugitu, ohetik saloira eta saloitik ohera.
|
|
saloitik ohera eta ohetik... Erotzeko zorian zaude, txori bat bezalakoa zara eta
|
ez
zara kaxa ilun batetan egoteko jaio. Horrelako lekuetan zaudenean pentsatzen ematen duzu eguna, imajinatzen, baina asko imajinatzea ere ez da oso ona.
|
|
Erotzeko zorian zaude, txori bat bezalakoa zara eta ez zara kaxa ilun batetan egoteko jaio. Horrelako lekuetan zaudenean pentsatzen ematen duzu eguna, imajinatzen, baina asko imajinatzea ere
|
ez
da oso ona. Handik irtetean egingo duzunaz buruari bueltaka hasten zara, askatasun egun hori egun zoriontsua bilakatzen duzu, izango duzun egunik zoriontsuena izango da.
|
|
Baina egunak joan egunak etorri etsitzen hasten zara, egun gehiegi igaro behar duzulako denok merezi dugun askatasuna lortu arte. Agian zure gurasoei barkamena eskatu eta nota hobeagoak ekarriko dituzula zin eginez, bidezkoa
|
ez
den zigor gogor hau altxatuko dizute, baina oso buru gogorra zara, zure gurasoekin batez ere.
|
|
Saloian sartu zara, han daude adindun guztiak. Bat aukeratu behar duzu, eta
|
ez
dakizu zein. Banan banan begiratu dituzu, eta pentsatzen geratu zara, begiak itxi eta lehenengo aldiz zure bihotzari jarraituz, batengana hurbildu zara.
|
|
Geriatriko osoan gutxien ezagutzen duzun agurea. Beno, hobeto esanda,
|
ez
duzu batere ezagutzen, ez duzu inoiz harekin hitz egin. Lotsa antzeko sentsazioa izaten duzu ondoan duzunean, beste inorekin sentitu ez duzuna.
|
|
Geriatriko osoan gutxien ezagutzen duzun agurea. Beno, hobeto esanda, ez duzu batere ezagutzen,
|
ez
duzu inoiz harekin hitz egin. Lotsa antzeko sentsazioa izaten duzu ondoan duzunean, beste inorekin sentitu ez duzuna.
|
|
Beno, hobeto esanda, ez duzu batere ezagutzen, ez duzu inoiz harekin hitz egin. Lotsa antzeko sentsazioa izaten duzu ondoan duzunean, beste inorekin sentitu
|
ez
duzuna.
|
|
Abelio
|
ez
da bere ondoan zaudela ohartu eta ez dakizu zer esan konturatu dadin, zorionez, bat batean begirada altxatu du. Zirrara bat sumatu duzu gorputz osoan.
|
|
Abelio ez da bere ondoan zaudela ohartu eta
|
ez
dakizu zer esan konturatu dadin, zorionez, bat batean begirada altxatu du. Zirrara bat sumatu duzu gorputz osoan.
|
|
Zuk irribarre egin diozu, eta hark berehala itzuli dizu. Horrela, denbora luzez, isilik gelditu zarete, irribarrez eta elkarri begira, maiteminduak dirudizue, baina
|
ez
duzue elkar ezagutzen, batak bestearen izena besterik ez dakizue eta.
|
|
Zuk irribarre egin diozu, eta hark berehala itzuli dizu. Horrela, denbora luzez, isilik gelditu zarete, irribarrez eta elkarri begira, maiteminduak dirudizue, baina ez duzue elkar ezagutzen, batak bestearen izena besterik
|
ez
dakizue eta.
|
|
Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina
|
ez
, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen
|
ez
zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete(
|
ez
dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
|
Ez
duzu ezer ulertzen, eroturik dagoela pentsatzen hasia zara.
|
|
|
Ez
, zer egiten duzu ni bezalako agureak zaintzen egoteko lagunekin egon behar duzunean?
|
|
Zuk oso ondo dakizu zergatia. Denek alferra zarela uste dute, baina
|
ez
da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia ez dakizu; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako:
|
|
Zuk oso ondo dakizu zergatia. Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik
|
ez
da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia ez dakizu; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako:
|
|
Zuk oso ondo dakizu zergatia. Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan
|
ez
duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia ez dakizu; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako:
|
|
Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia
|
ez
dakizu; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako: gezurrak esaten zenizkien, haietaz gaizki hitz egiten zenien besteei...
|
|
Uste duzu ondo merezia duzula, baina hau kontatzeak lotsa izugarria ematen dizu, horregatik eskolan potro jorretan ibiltzen zara pailazokeriak egiten. Horrenbeste denbora pasatzen duzu mozorro horrekin, ze azkenean burua galtzen duzu eta benetan nor zaren ere
|
ez
duzu oso garbi. Denek arazorik ez duzula pentsa dezaten egiten duzu hau, baina zure bihotza zuloz beterik dago, eta egunero jasotzen duzu labankada bat zure ikaskideengandik.
|
|
Horrenbeste denbora pasatzen duzu mozorro horrekin, ze azkenean burua galtzen duzu eta benetan nor zaren ere ez duzu oso garbi. Denek arazorik
|
ez
duzula pentsa dezaten egiten duzu hau, baina zure bihotza zuloz beterik dago, eta egunero jasotzen duzu labankada bat zure ikaskideengandik.
|
|
Hura isilik geratu da, itsasoari gogor begira eta zuri ezin egona sortu zaizu, ezin dituzu zure lagunak burutik kendu, norbaiti kontatzeko beharra sentitu duzu, beste askotan ere gauza bera gertatu izan zaizu, baina
|
ez
zenuen inor ondoan, eta, beraz, gose hura asetzeko idazten basten zinen, burura etortzen zitzaizuna, poesia bat, kontakizun bat... Baina hori ez zen nahikoa.
|
|
Hura isilik geratu da, itsasoari gogor begira eta zuri ezin egona sortu zaizu, ezin dituzu zure lagunak burutik kendu, norbaiti kontatzeko beharra sentitu duzu, beste askotan ere gauza bera gertatu izan zaizu, baina ez zenuen inor ondoan, eta, beraz, gose hura asetzeko idazten basten zinen, burura etortzen zitzaizuna, poesia bat, kontakizun bat... Baina hori
|
ez
zen nahikoa.
|
|
|
Ez
, ez naiz alferra. hasi zatzaizkio Egia esango dizut... arazo handi bat dut eskolan.
|
|
Ez,
|
ez
naiz alferra. hasi zatzaizkio Egia esango dizut... arazo handi bat dut eskolan.
|
|
hasi zatzaizkio Egia esango dizut... arazo handi bat dut eskolan.
|
Ez
dut lagunik xuxurlatu diozu.
|
|
Nik ere antzeko arazo bat nuen, lagun mordoa nuen, baina bat bera ere
|
ez
nire modukoa.
|
|
|
Ez
dut ulertzen...
|
|
Norberak bere bizitzaren bidea egina duelarik jaiotzen da,
|
ez
galtzeko gurasoak dituzu, haiek esaten dizute nondik joan, baina ni independenteegia nintzen eta gurasoek ez zidaten jaramonik egiten. Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik jarraitzeko bide zoragarri hartatik jarraitu nuen.
|
|
Norberak bere bizitzaren bidea egina duelarik jaiotzen da, ez galtzeko gurasoak dituzu, haiek esaten dizute nondik joan, baina ni independenteegia nintzen eta gurasoek
|
ez
zidaten jaramonik egiten. Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik jarraitzeko bide zoragarri hartatik jarraitu nuen.
|
|
Susana. Inoiz maitemindu
|
ez
nintzen bezala maitemindu nintzen harekin. Ederra zen, beti irribarretsu, eta ni zoriontsu egiten ninduen.
|
|
Azkenean ezkonduz bukatu genuen eta Getxotik honaino etorri ginen bizitzera. Oso gazte ezkondu ginen, lehenengo egunetan
|
ez
ginen ea etxetik irteten, baina hilabeteak pasa ahala, nitaz aspertzen hasi zen eta etxetik alde egin zidan. Ni, lur jota gelditu nintzen, munduan bakarrik nengoen, ez nuen lagunik ez emazterik, ez gurasorik, ez ezer.
|
|
Oso gazte ezkondu ginen, lehenengo egunetan ez ginen ea etxetik irteten, baina hilabeteak pasa ahala, nitaz aspertzen hasi zen eta etxetik alde egin zidan. Ni, lur jota gelditu nintzen, munduan bakarrik nengoen,
|
ez
nuen lagunik ez emazterik, ez gurasorik, ez ezer.
|
|
Oso gazte ezkondu ginen, lehenengo egunetan ez ginen ea etxetik irteten, baina hilabeteak pasa ahala, nitaz aspertzen hasi zen eta etxetik alde egin zidan. Ni, lur jota gelditu nintzen, munduan bakarrik nengoen, ez nuen lagunik
|
ez
emazterik, ez gurasorik, ez ezer.
|
|
Oso gazte ezkondu ginen, lehenengo egunetan ez ginen ea etxetik irteten, baina hilabeteak pasa ahala, nitaz aspertzen hasi zen eta etxetik alde egin zidan. Ni, lur jota gelditu nintzen, munduan bakarrik nengoen, ez nuen lagunik ez emazterik,
|
ez
gurasorik, ez ezer.
|
|
Oso gazte ezkondu ginen, lehenengo egunetan ez ginen ea etxetik irteten, baina hilabeteak pasa ahala, nitaz aspertzen hasi zen eta etxetik alde egin zidan. Ni, lur jota gelditu nintzen, munduan bakarrik nengoen, ez nuen lagunik ez emazterik, ez gurasorik,
|
ez
ezer.
|
|
Eta jadanik beranduegi zen etxera bueltatzeko,
|
ez
da?
|
|
Bai, lotsa eman zidan nitaz barre egingo zutelakoan.
|
Ez
duzue horretaz arratsalde osoan gehiago hitz egin. Isilik geratu zarete biok, ia pare bat ordu igaro dituzue horrela, begiak irekirik eta biok ametsetan...
|
|
|
Ez
duzu ezer ulertzen. Askotan hitz egin dizu modu honetan.
|
|
|
Ez
Bihar goizean ez nauzu ikusiko, ez da zutaz aspertu naizelako eta zuregandik alde egin nahi dudalako...
|
|
Ez Bihar goizean
|
ez
nauzu ikusiko, ez da zutaz aspertu naizelako eta zuregandik alde egin nahi dudalako...
|
|
Ez Bihar goizean ez nauzu ikusiko,
|
ez
da zutaz aspertu naizelako eta zuregandik alde egin nahi dudalako...
|
|
|
Ez
Ni zaharra naiz, nekez iritsi naiz hona. Negarrez hasi zara, berehala zutitu eta errieta
|
|
|
Ez
, ez esan horrelako gauzarik, lagun onak gara eta ez gaitu inork bananduko. Inork ez gaitu bananduko, bion arimek bat egiten baitute, baina gure gorputzak bananduko dira.
|
|
Ez,
|
ez
esan horrelako gauzarik, lagun onak gara eta ez gaitu inork bananduko. Inork ez gaitu bananduko, bion arimek bat egiten baitute, baina gure gorputzak bananduko dira.
|
|
Ez, ez esan horrelako gauzarik, lagun onak gara eta
|
ez
gaitu inork bananduko. Inork ez gaitu bananduko, bion arimek bat egiten baitute, baina gure gorputzak bananduko dira.
|
|
Ez, ez esan horrelako gauzarik, lagun onak gara eta ez gaitu inork bananduko. Inork
|
ez
gaitu bananduko, bion arimek bat egiten baitute, baina gure gorputzak bananduko dira. Zurea, gaztea, lurrean geratuko da bizitzaz gozatzen eta nirea, zaharra, lurpean.
|
|
Oraindik
|
ez
zaizu ordua iritzi!
|
|
|
Ez
duzu inor, bakarrik geratuko zara.
|
|
|
Ez
, ni zurekin joan nahi dut esan diozu garrasika.
|
|
|
Ez
Joan zaitez etxera, berandu da. Eta, mesedez, irakur ezazu liburua.
|
|
|
Ez
ezazu niregatik negarrik egin. Bazenekien noizbait hil egingo nintzela.
|
|
Bazenekien noizbait hil egingo nintzela. Lasai,
|
ez
dut beldurrik. joan, joan!
|
|
Oso goibel joan zara. Herrira sartu orduko euria hasi du eta
|
ez
duzu euritakorik, baina berdin zaizu, busti bustita zaude, bai kanpotik eta bai barrutik ere. Etxera iritsi zara, ezin dituzu Abelioren begi berde handiak burutik kendu.
|
|
Ohe gainean etzanda jarri eta sabaian duzun leihotik begira gelditu zara.
|
Ez
da gaua, baina hodei ilun eta lodi batzuek estaltzen dute zerua. Txikitan horrenbeste gustatzen zitzaizun ttantta hotsa entzuten da kristalean kolpeka.
|
|
Hurrengo goizean esnatu bezain} aster, itsas labarrera joan zara, badakizu
|
ez
dela inor egongo baina ez duzu Abelio ahaztu nahi. Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio.
|
|
Hurrengo goizean esnatu bezain} aster, itsas labarrera joan zara, badakizu ez dela inor egongo baina
|
ez
duzu Abelio ahaztu nahi. Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio.
|
|
Abeliorengatik azken malkoa isuri duzu.
|
Ez
ohizko malkoa, gozoa.
|
|
Azkarra zara oso, baina zure alferkeria are handiagoa denez, eskolan
|
ez
zoaz batere ondo. Lau bat asignatura (ez duzu gogoratu nahi) suspenditurik bukatu duzu eskolako azken kurtsoa; gehiegitxo ezta?
|
|
Azkarra zara oso, baina zure alferkeria are handiagoa denez, eskolan ez zoaz batere ondo. Lau bat asignatura(
|
ez
duzu gogoratu nahi) suspenditurik bukatu duzu eskolako azken kurtsoa; gehiegitxo ezta. Arrazoi osoz, zure gurasoak haserretu egin zaizkizu, eta eskarmentu galanta hartuko duzulakoan uda osoan lan egitera behartu zaituzte.
|
|
Gauzak horrela, udako lehen egunak zure izebaren jatetxean igaro dituzu lanean, zigortuta. Baina zorionez, han pare bat egun besterik
|
ez
duzu igaro. Zerbitzari gisa zinen eta bi egun neketsu haietan, hamaika plater hautsi dituzu.
|
|
Egia esan behar baduzu, oso itsusia da, eraikin izugarriak ditu, zaharrak eta zikinak, ibilgailu ugari eta lorategi gutxi. Zahar etxea hirigunean dago,
|
ez
da oso garaia eta herriko etxerik zaharrena da, nahiz eta barrukoa eraberriturik egon. Pasillo bukagabeak atez josita, saloi handiak telebista ikaragarriekin... eta hau dena pixa antzeko kiratsez bustirik dago.
|
|
Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren. Zuri zorionez
|
ez
dizute gozokirik eskaini, hala ere gutxi batzuk ez ezik, hauek erdi hilak denak gerturatu zitzaizkizun, Amak esan dizu ez duzula denekin batera egon beharrik, lehenengo egunetan tira, baina gero baten bat aukeratu eta hura paseatzera eramateko.
|
|
Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren. Zuri zorionez ez dizute gozokirik eskaini, hala ere gutxi batzuk
|
ez
ezik, hauek erdi hilak denak gerturatu zitzaizkizun, Amak esan dizu ez duzula denekin batera egon beharrik, lehenengo egunetan tira, baina gero baten bat aukeratu eta hura paseatzera eramateko.
|
|
Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren. Zuri zorionez ez dizute gozokirik eskaini, hala ere gutxi batzuk ez ezik, hauek erdi hilak denak gerturatu zitzaizkizun, Amak esan dizu
|
ez
duzula denekin batera egon beharrik, lehenengo egunetan tira, baina gero baten bat aukeratu eta hura paseatzera eramateko.
|
|
Leihoa erdi irekita zegoen bere aurrean eta kristalean islatzen zen bere burua. Ez zuen
|
ez
oso itxura ona, bizitzak emandako tratuak guztiz eraldatu baitzion bere garai bateko gorpuzkera lirain hura. Hatz zaharkituak eraman zituen bere aurpegirantz, leihoan islatzen zen emakume hura zela egiaztatzeko asmoz.
|
|
Kanpoan ekaitza izango zen, baita barnean ere. Zuhaitzen moduan, hark ere negurako prestatzen hasi zuen, hilabete asko igaro arte
|
ez
baitzuen eguzkiaren berotasuna bere aurpegian sentitzeko aukerarik izango eta zuri beltzezko paisaia eta ikatzezko txorien artean ibiltzera ohitu baitzuen.
|
|
Leihoa erdi irekita zegoen bere aurrean eta kristalean islatzen zen bere burua.
|
Ez
zuen ez oso itxura ona, bizitzak emandako tratuak guztiz eraldatu baitzion bere garai bateko gorpuzkera lirain hura. Hatz zaharkituak eraman zituen bere aurpegirantz, leihoan islatzen zen emakume hura zela egiaztatzeko asmoz.
|
|
erdian presatutako urez beteriko putzua zegoen, garai batean lumaia zuridun ahateen bizilekua izan zena. Urmaelaren ingurua altzifreen tonu bereko nenufarek erabat estaltzen zuten gaur egun. Parke bakartia zen hura, herritik aparte
|
ez
egon arren, burumakur noraezean zebiltzanek soilik igarotzen zuten arima erratuen konpainian. Garai hartan inoiz baino tristeagoa eta bakartiagoa zirudien, bizitasuna berriz ere berreskuratzeko itxaropena galdua balu bezala.
|
|
Aldatzeko aukera ematen zion bidea behin eta berriro itxaropenak moztua. Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen,
|
ez
zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean. Baina hitz haiek ez zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko jarraituko baitzuen, garrasiak ez baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko, ez eta jipoiak fereka.
|
|
Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen, ez zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean. Baina hitz haiek
|
ez
zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko jarraituko baitzuen, garrasiak ez baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko, ez eta jipoiak fereka. Aspertua zegoen kalera irten orduko beleak ikusteaz, nekatua parke hura hain bakartia izateaz eta hormak marmarren doinuan begiradez betetzeaz.
|
|
Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen, ez zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean. Baina hitz haiek ez zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko jarraituko baitzuen, garrasiak
|
ez
baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko, ez eta jipoiak fereka. Aspertua zegoen kalera irten orduko beleak ikusteaz, nekatua parke hura hain bakartia izateaz eta hormak marmarren doinuan begiradez betetzeaz.
|
|
Azkenekoa izango zela zioten hitzak sinistu zituen, ez zela berriro gertatuko, milaka hitz samur eta inoiz sentitu gabeko laztanen artean. Baina hitz haiek ez zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko jarraituko baitzuen, garrasiak ez baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko,
|
ez
eta jipoiak fereka. Aspertua zegoen kalera irten orduko beleak ikusteaz, nekatua parke hura hain bakartia izateaz eta hormak marmarren doinuan begiradez betetzeaz.
|
|
Oroitzapenen kutxan Ama, begira oihartzunen soinu atsegina irribarre eta milaka jolasen artean. Egoera hari bukaera eman nahi
|
ez
zion itxaropena zoriontasunez beteriko itzal argitsuez elikatua, oroitzapenak indartzean esperantza sendotuz. Gauak kolorez jazten zituen algarak, zuhaitzak, txantxangorriz, urmael tristeak, lumaia zuridun ahatez eta etxe haietako hormak, doinu atseginen oihartzunez.
|
|
Iturri askoren aurrean izan arren, askako ur zikina edatera behartuta balego bezala. Inoiz berritzen
|
ez
den ura behin eta berriro edanaz. Presatutako ur hark ekartzen zizkion oroitzapenak galtzeko beldurrez, inoiz tanta freskoez birjarri ez zen putzu zikina.
|
|
Ate zahar haien atzean inoiz ezagutu gabeko itzalak zeuden gorderik, oroitzapenen kutxa astunean biziraun zutenen aldean oso ezberdinak, emozio berrien festarako sarrera ixten zuten ateak irekitzeko urre koloreko giltzari bira erdia ematea bezain pauso erreza zelarik. Jarrera hartan geratu zen,
|
ez
atzera eta ez aurrera, eskuineko eskua giltzari bira emateko prest. Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri ez zuten sentimenduen ur jauziak.
|
|
Ate zahar haien atzean inoiz ezagutu gabeko itzalak zeuden gorderik, oroitzapenen kutxa astunean biziraun zutenen aldean oso ezberdinak, emozio berrien festarako sarrera ixten zuten ateak irekitzeko urre koloreko giltzari bira erdia ematea bezain pauso erreza zelarik. Jarrera hartan geratu zen, ez atzera eta
|
ez
aurrera, eskuineko eskua giltzari bira emateko prest. Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri ez zuten sentimenduen ur jauziak.
|
|
Arin arin bildu zituen armairuko gehienak larruzko poltsa zaharrean eta minutu gutxi batzuen buruan sarrerako ate zaharraren aurrean aurkitu zen, maleta astuna eskuan zuela. Iluna zegoen pasiloa eta jada nahiko berandu izan behar zuen, kalean autoen burrunbarik
|
ez
baitzen entzuten. Auzategian ere ez zen ezer entzuten eta kanpoan, gorriz argituriko goizak aurresan zuen moduan, euria ari zuen.
|
|
Azken begirada bat bota zuen bere ingurunera eta euritako ontzirantz so eginez, han aurkitzen zen aterkia hartu zuela pentsatu zuen. Baina
|
ez
zen horrela izan, bere pausoak taupada batean gelditu baitziren.
|
|
Inoiz berritzen ez den ura behin eta berriro edanaz. Presatutako ur hark ekartzen zizkion oroitzapenak galtzeko beldurrez, inoiz tanta freskoez birjarri
|
ez
zen putzu zikina.
|
|
Jarrera hartan geratu zen, ez atzera eta ez aurrera, eskuineko eskua giltzari bira emateko prest. Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri
|
ez
zuten sentimenduen ur jauziak. Bere bihotzean aspaldidanik igarria zuen bi bandoen guda eta harrezkeroztik inork ez zion besteari aurrera egiteko aukerarik eman.
|
|
Baina bazirudien bere barnean ura ur jauzien moduan zetorkiola, bukaerarik ageri ez zuten sentimenduen ur jauziak. Bere bihotzean aspaldidanik igarria zuen bi bandoen guda eta harrezkeroztik inork
|
ez
zion besteari aurrera egiteko aukerarik eman. Bat batean, ordea, eskutokiari bira erdia eman zion, menditik zetorren ur garbiak bestea agortua zuela agerian utziz.
|
|
Iluna zegoen pasiloa eta jada nahiko berandu izan behar zuen, kalean autoen burrunbarik ez baitzen entzuten. Auzategian ere
|
ez
zen ezer entzuten eta kanpoan, gorriz argituriko goizak aurresan zuen moduan, euria ari zuen. Azken begirada bat bota zuen bere ingurunera eta euritako ontzirantz so eginez, han aurkitzen zen aterkia hartu zuela pentsatu zuen.
|
|
7etan jeikitzen zen anaia perfektua
|
ez
zen oraino gosaldua. Berehala gogoratu zitzaidan martiztarra ren xedea.
|
|
Kezkatzen hasia nintzen, lehen aldiko nigarra begi bazterretara heldu zitzaidan eta garaje ondora ihes egin nuen berriz. Etxeko toki bakarra zen bildua
|
ez
zena, eta han, amak sekulan Jan datu ez zituen lore abantsu ustelduen artean zegoen Oiher, izozturik; baina, hala ere, entzuten ahal ninduen. Ez dakit zendako, baina momentu horretan aitak tikitan erran zidan esaldi bat etorri zitzaidan burura.
|
|
Kezkatzen hasia nintzen, lehen aldiko nigarra begi bazterretara heldu zitzaidan eta garaje ondora ihes egin nuen berriz. Etxeko toki bakarra zen bildua ez zena, eta han, amak sekulan Jan datu
|
ez
zituen lore abantsu ustelduen artean zegoen Oiher, izozturik; baina, hala ere, entzuten ahal ninduen. Ez dakit zendako, baina momentu horretan aitak tikitan erran zidan esaldi bat etorri zitzaidan burura.
|
|
Etxeko toki bakarra zen bildua ez zena, eta han, amak sekulan Jan datu ez zituen lore abantsu ustelduen artean zegoen Oiher, izozturik; baina, hala ere, entzuten ahal ninduen.
|
Ez
dakit zendako, baina momentu horretan aitak tikitan erran zidan esaldi bat etorri zitzaidan burura. Hona erran zidana:
|
|
Izotza sorginkeriaz bezala urtu zen. Biak oso pozik ginen eta besarkatu genuen elkar(
|
ez
nuen pentsatu egun batez gertatzen zenik ere).
|
|
Orduan, bizidun grisak eskua hartu zidan eta bere komunikatzeko moldean esplikatu,
|
ez
zela lurreratu, sinestarazia zidan bezala, Oiher martitzera eramateko, baizik eta gu bion artean bakea sortzeko.
|
|
Eskerrak emaiteko denborarik
|
ez
genuen ukan, bakea ekarri zuen bere planetara itzuli behar baitzen. Erran nezake 20/ 20ko nota emango niokeela bere betekizunean.
|
|
Erran nezake 20/ 20ko nota emango niokeela bere betekizunean. Ikasi dut nire anaia maitatzen eta orduz geroztik (aldaketaren nondik norakoak ulertzen
|
ez
badituzte ere) ez dugu urrats bat egiten bata bestea gabe.
|
|
Erran nezake 20/ 20ko nota emango niokeela bere betekizunean. Ikasi dut nire anaia maitatzen eta orduz geroztik (aldaketaren nondik norakoak ulertzen ez badituzte ere)
|
ez
dugu urrats bat egiten bata bestea gabe.
|
|
Joana deitzen naute, hamahiru urte ditut eta Baionako kale hestu batean bizi naiz anaia Oiher eta. Alimaleko etxe bat dugu eta, nire ama hoteletako apainketez eta arduratzen baita, etxea beti garbi dugu,
|
ez
da sekulan deus lurrean, gusto haundiarekin apaindua da, baina, nire ustez, murruak sobera kargatuak dira aitak hainbeste maite dituen Picasso-ren tinduez. Etxe honetan den giroa ez dut batere maite, ama beti gibeletik dabilkit, ez baititut, neska normalek bezala, ene puskak biltzen, ezta lanak egiten.
|
|
Alimaleko etxe bat dugu eta, nire ama hoteletako apainketez eta arduratzen baita, etxea beti garbi dugu, ez da sekulan deus lurrean, gusto haundiarekin apaindua da, baina, nire ustez, murruak sobera kargatuak dira aitak hainbeste maite dituen Picasso-ren tinduez. Etxe honetan den giroa
|
ez
dut batere maite, ama beti gibeletik dabilkit, ez baititut, neska normalek bezala, ene puskak biltzen, ezta lanak egiten. Gainera, nire ama Xantalek erosten dizkidan gauzak ez ditut batere gostuko.
|
|
Alimaleko etxe bat dugu eta, nire ama hoteletako apainketez eta arduratzen baita, etxea beti garbi dugu, ez da sekulan deus lurrean, gusto haundiarekin apaindua da, baina, nire ustez, murruak sobera kargatuak dira aitak hainbeste maite dituen Picasso-ren tinduez. Etxe honetan den giroa ez dut batere maite, ama beti gibeletik dabilkit,
|
ez
baititut, neska normalek bezala, ene puskak biltzen, ezta lanak egiten. Gainera, nire ama Xantalek erosten dizkidan gauzak ez ditut batere gostuko.
|
|
Etxe honetan den giroa ez dut batere maite, ama beti gibeletik dabilkit, ez baititut, neska normalek bezala, ene puskak biltzen, ezta lanak egiten. Gainera, nire ama Xantalek erosten dizkidan gauzak
|
ez
ditut batere gostuko. Aitak bakarrik nau ulertzen; erraiten du berezia naizela, denbora hauetan arazoak ditudalako.
|
|
perfektua da. Bixaian
|
ez
du sekulan botoin bakar bat eta ikastolatik sartzean bere jantziak beti txukunak ditu, nireekin konparatuz, batez ere. Erran behar da ere, neska bakarra naizela atsedenetan rugby an ari naizena.
|
|
Erran behar da ere, neska bakarra naizela atsedenetan rugby an ari naizena. Baina, hala ere, ezerk
|
ez
du sekulan familiako harmonia (edo borroka) hautsi.
|