2000
|
|
Bertzenaz, guztien ahotan zebilen ezen jesuita misionestak jendearen baitarat iristeko —jendea beldurtzeko, jaun André? — dohain berezia zuela, eta bazirudiela ezen spirituak —beldurraren spirituak, jaun André? — ukitua zela, zeren joaiten zen herri guztietan uzten baitzuen jendea hunkiturik eta gogo aldaturik, halako suertez, non, misioneak akabatu bezain fite, ezin konta ahalekoak izaiten baitziren konfesionea solizitatzen zioten herritarrak, beren egunorozko desbidetik bidezko biderat egiteko asmotan. Nik
|
ez
dakit ba ote zuen hartan zer ikusirik pulpiturat eramaiten zuen burezurrak, huraxe zelako, hain zuzen ere, haren ohitura, baina baietz erranen nuke, zeren eta batzuetan burezurra bi eskuz hartu eta oihuka erraiten baitzuen: " Hona hemen, hona hemen bai, zuen etorkizuna, eta damu zaitezte, bada...!", erakusten zuelarik modu hartan ezen ezin hobeki mugitzen zituela teatroaren hariak, nola baitzegokion, hezkuntzaz eta ikaskuntzaz, jesuita bati.
|
|
oso gustu txarreko txantxa izan zen. Hala ere,
|
ez
dakit ba guztiz oker ote nengoen, ze atzo jakinarazi nizun bezala, gauean Tom taldekide berriarekin lo egitea egokitu zitzaidan. Futxo eta errefutxo!
|
|
|
Ez
dakit ba. Hiru bat minutu?
|
|
Baina gaur neure buruarekin ere haserre samar nago: lehen ia ia eskapatu zait lehendabiziko deia zela eta
|
ez
dakit ba Rakelek zer edo zeren susmoa hartuko ote zuen. Futxo!
|
|
Dâailleurs, jakizu ni Dan eta taldeko beste neska batekin, Adelarekin, geratu nintzela, erogailu horietara igo gabe. Adela hori dela eta ez dela, eta barre apur bat egin dezazun,
|
ez
dakit ba nire atzetik ez ote dabilen: begirada horiek, hurbiltasun hori...
|
|
Sarraskiak errebindikatzeko potrorik ez zuten izan orduan, eta gaur ere ez dute duintasunik egiten dituzten txakurkeriak aitortzeko.
|
Ez
dakigu ba ondo zer pelajetakoak diren hauek.
|
2001
|
|
Duela bi urte zalantzak izan nituen. Orduan
|
ez
nekien ba ote zegoen osagairen bat alderdian UPNrekin leunago jokatzera behartzen zuena, gaur egun argi dut ez dagoela, eta zuzendaritza sostengatzen dut, nahiz eta gauza batzuetan iri tzi desberdinak ere baditudan.
|
|
Hitz solteak baino ez. " Geroago","
|
ez
dakit ba"," horixe baietz"... Edozein elkarrizketari legozkiokeenak.
|
|
|
Ez
zekiat ba, ez zekiat...
|
|
Jesus! Ekarri leikion zuria edo urdina edo
|
ez
dakit ba nik..., zeozer alaiagoa, ezta?
|
|
Etxean, aitak esan du oraintxe aldatuko direla gauzak. Amak"
|
ez
dakit ba, ez dakit ba", eta arnasa handi bat hartu du. Nebak garbantzuak, haragi egosia eta platanoa, denak batera ahoan sartu eta, arrapalada batean, kanpora alde egin du, lagunengana.
|
|
Etxean, aitak esan du oraintxe aldatuko direla gauzak. Amak" ez dakit ba,
|
ez
dakit ba", eta arnasa handi bat hartu du. Nebak garbantzuak, haragi egosia eta platanoa, denak batera ahoan sartu eta, arrapalada batean, kanpora alde egin du, lagunengana.
|
2002
|
|
Beraz umez beteriko gizona izan zan.
|
Ez
jakin ba, oraingo PostModernismo honek sistor unadea ezagutuko ete dauan Euskalerrian ere. Bazterretan gizonak eta emakumeak eurrezean.
|
2003
|
|
Lakuaren kasuan zalantza dena, ordea, ebidentzia da Nafarroako Gobernuaren kasuan. Beste behin ere, Expolanguesen ez da agertu ere egin Nafarroako Gobernua, euskararen kontra ekindako politikari tinko eutsiz, eta eroso gainera, inork ez baitio konturik eskatu(
|
ez
dakit ba, sikiera Parlamentuan galdera xixtrin bat, Sanzi ez bada ere Laguna kultura kontseilariari). Baina FITUR horretara bai, horra joan da Nafarroako Gobernua, turistak erakarri nahian.
|
|
Ez daki Lupek badakien horrelakorik.
|
Ez
daki ba ote dakien, ehiza errazegiari ez diola tiro egiten azkenean, gizonezkoak.
|
2004
|
|
|
Ez
dakit ba. Ni oroitzen naiz Espainian munduko kopa izan zenean nola esaten zuten:
|
|
–
|
Ez
dakit ba. Badakizu etxea Yitzhadena dena.
|
|
|
Ez
dakit ba!
|
|
Biok bakarrik?
|
Ez
dakit ba.
|
|
|
Ez
dakit ba!
|
|
Nik
|
ez
dakit ba!
|
|
|
Ez
dakit ba zergatik esaten duzun hori.
|
|
|
Ez
dakit ba, baina milioi bat yen baino askoz ere gehiago, ziur asko.
|
|
Nik neuk, eta gu geienok, amatara emon dogu: isilak, ezkutu zaleak, lotsatiak, edo
|
ez
dakit ba zelako erreserbadu aizeko garean be. Aita, ostera, lagunarteko utsa genduan, eta lagunartean azi be egiten zan a gizajoa.
|
|
Denok ulertzen dugu hori arazorik gabe modu matematikoan arrazoitzeko dugun ahalmenari esker, baina kontua korapilatuko zaigu kiliogonoaren irudia burura ekartzen ahalegintzen bagara (burura ditzakegu hirukia, laukia, pentagonoa..., baina kiliogonoa?
|
Ez
dakit ba nik! Ematen du nahikoa beharleku handia izango genukeela horretarako), eta gehiago oraindik bere existentzia materiala baieztatzean edo horren antzerako zerbait mundu materialean zertzen ahaleginduz gero.
|
|
" Ernio?" Batera bestera begiratuz kalkulu batzuk egin eta: "
|
Ez
dakit ba. Pixka bat kendu egingo du horko bista igual."
|
2005
|
|
Ni sekula ez naiz izan argala, beti mardula, eta jaten ere ona. Eta," zer nahi duzu ba, Amaia?", eta nik,"
|
ez
dakit ba, tia, zeozer, zeuk nahi duzuna!". Eta, lehenengo, arrain zopa!
|
|
Uholde, tropel, masa... futbolak mugitzen omen ditu modu ulergaitzean.
|
Ez
dakit ba, futbola bakarrik den. Etxetik ateratzen gaituena, nagusiki, jan edana da.
|
|
25 Oso politaâ? ¦ ontzitxoak, belaontziak, paseotxo bat egin,
|
ez
dakit ba, zerbait edan, eta besterik gabe.
|
|
–
|
Ez
zakiat ba. Ez diagu hitz egin horretaz.
|
|
–
|
Ez
zakiat ba.
|
|
|
Ez
dakit ba, horrela, derrepente, ez dugu ia elkar ezagutzen... Ez al doa hori arauen kontra?
|
2006
|
|
Eta mediku lagunek adierazitako sintoma den denak azaldu nizkion, argi eta garbi. " Ama alarguna dugu, neu naiz seme zaharrena, kezkatuta nago...
|
ez
dakit ba! Zer egin nezake?
|
|
Nik kontra egin nion: "
|
Ez
dakit ba. Ez zait iruditzen.
|
|
Ados nago, zenbait egoera bizitzea oso dramatikoa da, baina planteamendu hori ontzat emanez gero, alzheimerra duten gaixo guztiekin, harreman bizitzarik ez duten guztiekin, arazo neurologiko bat dutenekin, zer egin behar litzateke? Nik ulertzen dut bideragarritasunik ez duen bizitza bat ezin dela luzatu, eta hori legeak onartu lukeela, baina hortik beste egoera batzuetan modu aktiboan sartzera...
|
ez
dakit ba. Ni kasu bakoitza banaka aztertzearen alde nago, gainera gaur egun badira min fisikoa ia guztiz desagerrarazi dezaketen farmakoak eta drogak, beraz oraintxe zerbaiten alde egin behar banu, esango nuke, eutanasia pasiboa bai, eutanasia aktiboa ez.
|
|
Agian ni zahar samarra naiz, baina aberrazio kultural bat iruditzen zait, besterik gabe. Horregatik esaten dut, abertzalea baietz, baina ezkerrekoa,
|
ez
dakit ba nik.
|
|
|
Ez
dakit ba... Zaila da esatea.
|
|
A:
|
Ez
dakit ba.
|
|
A:
|
Ez
dakit ba. Neure bizitzari zentzu bat emateko; bizitzak berak aurrera jarraitzeko; nolabaiteko betetasuna sentitzeko...
|
|
Udal ordenantza tresna eraginkorra eta praktikoa izan daiteke hizkuntza normalizaziorako. Karpetan edo apalean gordez gero, ordea,
|
ez
dakit ba..., ez ote den ahaztuxea gelditzen... Eta, zoritxarrez, horixe da hainbat udal ordenantzen patu tristea:
|
|
|
ez
dakienik ba ote
|
|
–eta Goiok ez zuen buruaz ezetz esateko lanik ere hartzen, garbi bai garbi baitzen galdera erretorikoa zela–, prestakuntza, prestakuntza, prestakuntza da beharrezkoa alternatiba bat eratzen dugun bitartean, eratuko dugun egunerako, kostako da baina, hori ez dago ukatzerik, errealitatea konplexua eta aldakorra delako, horrexegatik beragatik hain zuzen, eta gero fabrikako lankideen eta sekzioko sugegorrien komentarioak, begira urliaren semea, lau urte baizik ez ditik eta lehengoan, nagusi izatean zer izan nahi duen galdetu eta ez al zian erantzun, ba, Hipertrolako ingeniari aurrez jubilatua soldataren ehuneko laurogeita hamarrarekin, Hi per tro la ko in ge nia ri au rrez ju bi la tua sol da ta ren ehu ne-ko la ro ta ha ma rra re kin, dena braust, baina silabak ongi markatuz eta silaba bakar batean zalantzarik edo tostorrik egin gabe, hori ez duk galduko, bizi bizi zetorrek, edo sandiaren aita hil berriarena, aita ona izan zuan, eta norbaitek inozoki galdetu, zer, seme alabekin mintzatzen zuan, seme alaben edukazioaz arduratzen zuan, kariñosoa zuan, edo zer, eta erantzuna labana kolpe bat bezala, ez, motel, ez, azkar hil zuan eta diru pixka bat utzi zian, dena zetorren ondo egun kloniko horiek iragateko, katean tapizeria jarri berriari errepasoa egiten, jostura bat tokiz kanpo han eta olio orban bat hemen, jardunaldi bakoitzean horrenbeste kotxe eta azkar ibili beharra orain gaueko txandan zebilen taldeak ehuneko hamarra ateratzen zielako produkzioan, Goiok ez zuen ulertzen, zertarako hainbeste presa gero handik sei hilabetera, merkatuaren egoera zela-eta, produkzioa mantsotu behar bazen eta fabrika hainbeste egunetan ixten bazuten, fabrika itxita zegoeneko egun libreak egun poltsarako, martxa hartan jubilazio egunean bi lan urteko zorra edukiko zuen enpresarekin, Armani, esplikatuzak hau, bizitza guztia lanean eta orain hauek zatozek dirua zor diedala, potroak, gero, bai, bazakiat denbora aldakorrak direla, baina ez nian uste sekula hainbeste aldatuko zirenik, lan egiteagatik ordaindu beharra, gaur jan ditudan lentejak datorren hilean pagatuko ditiat, zorretan jan ditiat, potroak gero, eta egunak joan egunak etorri, denak igual igualak, elkarrengandik bereizezinak, lenteja platerkadako bi ale bezainbeste, sikiera produkzio bitartekoak aitzurra eta pala ez diat esango baina hondeamakina eta barrenoa balira, horiek egitate kontrolagarriak zituan, ukigarriak, hurbilak, fisikoak, nire kapazitateentzako dimentsio ulergarrikoak, humanoak, baina orain dena egon zagok, baina sekula egon gabe, deabru ikusezin batek mugitzen ditik hariak hiperespazioko tokiren batetik, nonbait, mutilak, izorratu gaitiztek, esan ohi zuen Goiok, gaur egun dena duk birtuala, nire buruko soila izan ezik, igual, ez zaitez horregatik kezkatu, esaten zuen Armanik, ilea ugaritzeko genea aurkitu ditek saguetan, eta produktu bat atera ditek, funtzionatzen omen dik, baina ez hadi kezkatu, orain serio esaten diat, eta batez ere, ez hadi kexatu, sekula ez gaituk gaur den egunean bezala bizi, begiratu hire inguruan, Goio, noiz eduki ditiztek langileek horrelako kotxeak, noiz bidali ditiztek seme alabak unibertsitatera, noiz eduki ditek bigarren etxebizitza, noiz jokatu burtsan, noiz inbertitu, Armanik hori esaten zuenean Goiori bihotza jausten zitzaion lurrera, iruditzen zitzaiolako bere semeak arrazoi zeukala, bere semeak ezertarako balio ez zuen zahar bat zela uste zuelako, izan ere, pentsatzen zuen Goiok, ez nauk aita ona izan, azkar hil, auskalo, baina dirurik utziko ez dudalakoa segurua duk, nik ez zakiat burtsan jokatzen, orduan irri egiten zioten, ez dakiala burtsan jokatzen?, hori erraza duk, motel, ea: badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik,
|
ez
zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Go... badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak jaten segitu behar diat, hor konpon, hi, Goio, hori ez duk euren problema, jabeena, alegia, Armani, Armani, noizko alternatiba famatu hori, urteak dituk esaten duala ez dela biharko, baina ordutik bihar asko pasatu dituk, edozer baino lehen, ez gaitezen urduri jar, antola gaitezen, gainerako sindikatukook eta gainerako lankideok, orokorrean, bat datoz, egoera larria da, bai, baina guk ere indarra daukagu, manifestazio bat egingo dugu, hasteko, ezin gaituzte part botata utzi, konpromisoak dauzkate gurekin, ederki asko aberastu dira gure kontura, azken hamabost urteetan, borroka egingo dugu, negoziatu dute, negoziatzera behartuko ditugu, langileria berriro karrikaren jabe, beren ikur zaharrekin, jendea trumilka bildurik, Poliziaren karga bat edo beste, atxilotu batzuk, ez beste garai batean bezainbeste, hala ere, ez kargak eta ez atxilotuak, eta patronala eseri da sindikatuekin negoziatzera, ikusten, Goio, esaten zuen Armanik, ikusten, orain, albiste on horrekin batera badut beste bat txarra, urte on batzuen ondoren Elektrikak jaisten ari dituk, baina lanpostuei eutsi egingo zieagu, bai horixe, negoziazioak gogorrak izango dituk, negoziazioak gogorrak izaten ari dira, luzeak izaten ari dira, eta ez dirudi bide onetik doazenik, Elektrikak berriro behera, potroak, hi, negoziazio luzeak eta korapilatsuak eta halako desanimo orokorra zabaldu da fabrikan, aldez aurretik sentitutako derrota batena, kalean ere gero eta jende gutxiago, Poliziak ez du kargatzeko ez inor atxilotzeko beharrik ikusten, pintura planta hemen geratuko da, berrogeita hamazazpitik gorakoak aurrejubilatuko dituzte, eta gainerakoak kalera, hiru mila, bai, hiru mila baino beste lau milarena salbatu dugu, zer nahi duzue, ez dago besterik, baina nik berrogeita hamasei dauzkat, Armani, zorte txarra, Goio, zorte txarra, ahal izan den guztia egin dugu, baina ez dago besterik, azkenak argia amata dezala.
|
|
–
|
Ez
dakit ba, Marta, hemen pintxe guztiek izan nahi dute sukaldari.
|
|
Orduan, iruditzen zait, baderitzot, gurasoek, urte batzuetan,
|
ez
dakit ba, sei urtez, zortzi urtez, beharbada bere bizitzako urterik onenak esatea agian gehiegi da, baina bai lasaienak behintzat bizi izan zituztela. Aitak erretreta hartu zuen, bizimodua gutxi gorabehera konponduta zeukaten, eta beren ilobak nola hazten ziren ikustea beste zereginik ez zuten.
|
|
badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik, ez zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Goio, –hau Armani zen–, Goioren begietan irakurtzen zuen mesfidantzak asaldaturik, eta nork lortu zian KPI gehi bateko igoera, zer uste duk, gauza horiek traje eder bat eramateagatik lortzen direla?, ez horixe, gure indarraren kontziente direlako lortzen dituk, eta guk badakigulako nola tratatu jendilaje hori, nola erabili, nola kudeatu gure indarra, eta horrek, gaur egun, lehen ez bezalako gauzak eskatzen ditik, esaterako irudia, esaterako trajea, nire trajea hire buzoa duk, gauzak izugarri aldatu dituk, errealitatea bera aldakorra duk, lehen ere ez al genian horretaz hitz egin, trajea atrezzoaren parte duk, baina patronalaren aurrez aurrekoak gogorrak dituk, gogorrak gero, baita zera ere, esaten zioten orduan beste mihigaizto batzuek, baina ez al diok bibotea ikusi, Armaniren bibotea sarria zen, itxia, batek bertan edozer aurkitzea espero duen horietakoa, ez al diok bibotea ikusi, nik lehengoan bertatik langostino azal bat ateratzen ikusi nian, horiek babokeriak dituk, Goio, patronalaren amarru zaharrak, borrokan kontsekuenteenak direnak desprestigiatzeko, horretan ez zagok aldaketarik, hori betiko errealitatea duk, hik hain ongi ezagutzen duana, Goio, hori jokabide betierekoa duk, dena den ulertzen diat, Goio, hain zuzen lehengoan hitz egin nian horretaz beste hainbat konpañerorekin, konfiantzazkoekin, badakik gauza nola dagoen gaur egun, garai berriei egokitzeko ahalegindu beharra zagok, lehen pentsaezinak irudituko litzaizkigukeen soluzioak, ez duk afiliatuentzako plan bat, ezin zaiok horrela deitu, baina sindikatuak ez dik begi txarrez ikusten, urte luzeetako afiliazioa daramaten kideentzat duk, bakarrik, eta pentsatu diagu agian hik, bakoitzak hainbeste jarri behar dik, nahi duenak, noski, nahi ez duenak ez dik jarri behar eta ez duk deus gertatzen, gero sindikatuak eramango dik irabazien ehuneko hainbeste, gainerakoa norberarentzat, joño, Armani, esaten didazun hau, ez nuen sekula pentsatuko, ez al zaizu iruditzen pixka bat, nola esango nuke, gure estilotik, gure etikatik kanpo, etika, etika, erraz esaten duk etika, esadak, Goio, hogeita hamabost urte buzoarekin ibilita, hiru txandatan, eta uste al duk hiri kontu eske etortzeko eskubidea eduki dezakeenik inork, urlia, sandia eta berendia sartu dituk, guztiz legala duk, errealitate aldakor honetan zilegi duk kapitalaren tresnak klase ikuspegi batekin erabil ditzagun, zilegi eta logikoa, ezin gaitezkek atzean geratu, ez kezkatu etikagatik, etika arazo faltsuengatik, ez zakiat, zioen bere artean Goiok, niregatik igual ez nikek egingo, baina familiarengatik, andrea eta semearengatik, semeak uste dik bere aita tonto hutsa dela, ez duk diru asko baina bizi osoko aurrerakina duk, edo ia, ateratzen denarekin etxean obra egingo genikek eta semea bidaltzen genikek kanpora ingelesa ikastera, Armanik arrazoi dik, ez diat kezkatu behar horregatik, eta zer arraio, ez ditek esaten, ba, mihigaiztoek, Armanik ordu sindikalak aprobetxatzen dituela bere swing a edo dena delakoa hobetzeko, orduan, zergatik ez ni... ez diat kezkatu behar horregatik, baina ez, esaten zioten beste lankide maltzur samar batzuek, ez kezkatu horregatik, kezkatu beste honengatik, eta berripaper bat erakusten zioten, non esaten baitzen planta itxi eta beste norabait eramango zutela, gaur jan dituan lentejak zorretan jan dituk, bai horixe, baina kreditua bukatu zaik, ez zagok lenteja gehiagorik, garaiz baino lehen azken tanta arte zukututako limoia haiz, hik ez duk jada limoi urik ematen, kitto beraz, baina lentejak badakik frontoian jokatzen?, ba, orduan burtsan jokatzen ere badakik,
|
ez
zakiat ba, defenditzen zen Goio, hik nahi duana esango duk baina nik frontoiarena garbiago ikusten diat, tira, orduan ez hadi gehiago kezkatu eta jokatu frontoian, eta uztak burtsa Armanirentzat, Armanirentzat?, Goio harrituta, ez duk izango, berriz irri egiten zioten, izango ez duk ba, nondik uste duk ateratzen duela bestela, horren traje bakoitzak hire pagaren erdia balio dik, Goio, mesedez, Go...
|
2007
|
|
|
Ez
dakit ba, Leon Bilbaori egin genion omenaldi hartan jo nuen, duela hamar urte baino gutxiago, eta Hernaniko Albokarien Egunean ere izan nintzen duela hiru urte edo. Pieza pare bat edo jo nuen, eta entzun ere han entzuten ditut albokari guztiak, baina arretarik jada ez daukat nik hainbeste entzuten egoteko, eta gazteak ez ditut entzuten.
|
|
Bai, kontatu nahi dizut, baina
|
ez
dakit ba norentzat ari zaren, gobernuarentzat edo…
|
|
–
|
Ez
dakit ba. Nekatuta nago, zeharo.
|
|
BEV:
|
Ez
dakit ba; loak hartu ere bai agian.
|
|
Espezien bizitasun mina.
|
Ez
dakit ba, ez dakit. Gazitasunagatik, haragia izan behar du, edo arraina.
|
|
–
|
Ez
dakit ba. Liburuak, musika hori...
|
|
–
|
Ez
dakit ba. Nire aitari ia bihotzekoak eman zion haurdun nengoela jakin zuenean.
|
|
–
|
Ez
dakit ba.
|
|
–
|
Ez
dakit ba –esan zuen Kepak.
|
|
" mutila! Hola idatzia da" kuadernoa erakutsiz aitama gaixoeri, hauek harrituak eta despitatuak" nolaz ba, konprenitua ginuen alaba jinen zaukula,
|
ez
dakigu ba nola ditaken hori, barkatu, anderea".
|
2008
|
|
–Puff.
|
Ez
dakit ba, mingaina?
|
|
horra nazio identitatearen auzia maila pertsonalera mugatu nahi duenaren ikuspegia.
|
Ez
dakit ba nik Irunen edo Hendaian jaiotzea norberak aukeratzen duen, nork bere nahierara egindako hautua den. Orain artean behintzat ez da horrelakorik gertatu; guk dakigula, jaioberriak zeresan gutxi izaten du jaiotzeko lekuari buruz.
|
|
Jadanik nekeza, ezinezkoa, da kultura idatziaren munduan bizi gabe ahozko kulturan soilik bizi ahal izatea, eta kultura idatziaren mundua, dakigunez, erdal munduak dauka monopolizaturik.
|
Ez
dakit ba, euskal herrietan bizi den euskalduna ere, zenbateraino den euskaldun gaurko testuinguru soziolinguistikoan.
|
|
Kontrol gelan zeudenak ere hil egingo ziren. Beharbada, torpedo gelakoren bat bizirik aterako zen, baina
|
ez
dakit ba.
|
|
266/ 00:00:00: 00/ MICHAEL PALIN} (OFF) Bai, badauka.{ App: 267/ 00:00:00: 00/ ANDUS}
|
Ez
dakit ba.{ App: 268/ 00:00:00: 00/ GULCAN} Bai.
|
|
Urte mordoa eman du kartzelan.
|
Ez
dakit ba nik?
|
|
JOANA.
|
Ez
dakit ba! (Mingaina erakutsiz) Gustatu zitzaizun ala ez?
|
|
AGURTZANE.
|
Ez
dakit ba! Hotela nork eramango duen, horrexek arduratzen nau orain.
|
|
ABEL.
|
Ez
zakiat ba?
|
|
UNAI.
|
Ez
dakit ba. Agian?
|
|
ABEL.
|
Ez
dakit ba. Sutea dela-eta epailearen berririk ba ote dagoen jakin nahi nuen
|
|
IMANOL.
|
Ez
dakit ba ideia ona den...
|
|
IMANOL.
|
Ez
dakit ba! Aizu, eta zati handiagoa emango banizu?
|
|
UNAI.
|
Ez
dakit ba?
|
|
MIMI. Bueno?
|
ez
dakit ba?
|
|
IGONE.
|
Ez
dakit ba, baina zeuk ikusi?
|
|
NEKANE:
|
Ez
dakit ba. Ez du inola be amore emoten.
|
|
Estiloarena?
|
Ez
dakit ba, ni gustura nago eginikoarekin, konplitu dudala uste dut».
|
|
Badira zuhaitzak bertatik bertara aukeratzen dituzten adituak ere, baina Arroitajauregi sinesgogor ageri da horrekin: Ematen dizkiote kolpe batzuk egurrari, ea zer soinu duen, baina
|
ez
dakit ba nik. Arbola bizirik dago, lurrean sartuta, eta, agian, 30 metro dauzka!
|
|
–
|
Ez
dakit ba, astebete, bi aste. Badakizu holakoetan zer gertatzen den.
|
|
–
|
Ez
dakit ba...
|
|
–Ee, tira,
|
ez
dakit ba... unibertsitatean...
|
|
–
|
Ez
zakiat ba. Ez diat posta elektronikoa zabaldu oraindik.
|
|
|
Ez
dakit ba, ez dakit ba bihar elkarrekin afaltzerik izango dugun! Usotara noa.
|
|
Ez dakit ba,
|
ez
dakit ba bihar elkarrekin afaltzerik izango dugun! Usotara noa.
|
|
Ez diet oraino barkatu. Orduan apaiz progreak ibiltzen ziren lantegi horretan; orain psikologoak ibiliko dira... edo
|
ez
dakit ba. Nolanahi ere, bizia bere horretan ezin eraman duen jendea izango da.
|
|
Egia berekin daukanak egia erakutsi arteko onik ez du; egia hori saldu arteko onik ez du. (Ezin eduki, ezin eutsi; astunegia izaki edo itsusiegia aukeran, edo
|
ez
dakit ba nik).
|
|
aurten ez film luzerik, eta laburrik ere apenas; eta horrela beste hainbat arlo. Larre motzean hazitakoak garela esan ohi dugu batzuetan euskal gauzetan gabiltzanok, baina
|
ez
dakit ba, gainera datorkigun dieta ez ote den zorrotzegia izango...
|
2009
|
|
|
Ez
dakit ba ote dagoen... Baina baldin badago, hori eragozten saiatu behar dugu, zeren eta gehiago dira adostasunak desadostasunak baino.
|
|
Nik ez nituen ezagutzen. Jende batek Gandiagarentzat inportantzia handia eduki du, azken urteetan hain zuzen. Arantzazuko Milikua eta Goiko Bentakoak, Oñati, Plaentzia, Bergarako lagunak?, beraiek
|
ez
dakit ba ote dakiten zenbat esan gura zuten harentzat. Hemen izango dira, bizkaiera erruz entzuten da.
|
|
Bizikletaz? Tira,
|
ez
dakit ba, ikusi duzue, hogeita hamabost kilometro dira hiritik hona. Kirolari finak baldin bazarete...
|
|
–Pss,
|
ez
dakit ba, arratsaldez igual.
|
|
–
|
Ez
dakit ba? –Goio azkar pentsatzen saiatzen ari zen, entzuten ari zen dena prozesatzen?, baina berak zeukan?
|
|
–Belaun hauekin,
|
ez
dakit ba?
|
|
Plaza Mayorreko azokan plastikozko pinu bat eta guzti erostea otu zitzaidan.
|
Ez
dakit ba. Giroa.
|
|
–
|
Ez
dakit ba, edozein momentutan izan daiteke.
|
|
–Ez pentsa, hasieran ondo dago, baina luzaroan konturatzen zara bizitzaren beste alderdi eder asko galtzen ari zarela.
|
Ez
dakit ba: mendira joatea, liburu bat irakurtzea, lo egitea?
|
|
–
|
Ez
zekiat ba, Ugarte. Batzuk ez al ditek esaten ba denak nafarrak garela?
|
|
Lanean nabil.
|
Ez
dakit ba.../ Edan egingo ote dut ba. Sakea?
|
|
ALIZIA.
|
Ez
dakit ba. Gauean ondo?
|
|
ALIZIA.
|
Ez
dakit ba. Gauean ondo?
|
|
KITTO.
|
Ez
dakit ba nik jendeak zuk bezala pentsatuko duen.
|
|
JOANA:
|
Ez
zakiat ba nik. Festan enindian bakean utzi.
|
|
ALIZIA.
|
Ez
dakit ba?
|
|
JOXEAN. Erizain dantza egoten da hemen eta
|
ez
dakit ba?!
|