2017
|
|
Bat batean, ezusteko zerbait gertatu zen. Emazteak, senarraren ondoan zegoena eta adeitasun irribarretsuaz jarraitu zuena gure solasaldia,
|
bi
eskuak altxatu eta ezezko keinua egin zuen buruaz, eta nik ez nuen ezer ulertu. Orduan, senarrarengana urreratu eta eskuak jarri zizkion leunki sorbalda gainean.
|
|
Egunero ikuskatzen du... hobeto esanda, ez du ikusten, dagoeneko ez baitu ezer ikusten, baina arratsero ateratzen ditu karpeta guztiak eta laminak ukitzen ditu, bata bestearen atzean eta beti ordena berean, buruz baitaki aspalditik zelan sailkatuta dauden... Hori besterik ez zaio axola gaur egun, eta nik egunkariek enkanteei buruz esaten dutena irakurri behar izaten diot, eta prezioek zenbat eta gorago egin, bera zoriontsuago da... zeren... hauxe da larriena, aitak ez daki ezer gure garaiko prezioez... ez daki dena galdu dugula eta bere pentsioaz hilean
|
bi
egun baino ezin gaitezkeela bizi... Gainera, nire ahizparen senarra frontean hil zuten, eta ahizpak lau ume hazi behar ditu...
|
|
Geneuzkan bitxi apurrak saldu genituen, baina, Alajainkoa!, txakur handirik ere ez zitzaigun geratzen, aitak guztiak enplegatu baitzituen arte laminak erosten. Eta orduan, zer saldu ez genuela... eta zer egin ez genekiela... orduan... amak eta
|
biok
pieza bat saldu genuen. Aitak ez zigun egundo baimenik emango, baina berak ez daki gauzak zein gaizki dauden, ez daki zein zaila den merkatu beltzean jatekorik aurkitzea, eta gerra galdu dugula ere ez daki, Alsazia eta Lorena entregatu behar izan dugula ere ez...
|
|
Baina, badakizu, dirua urtu egiten da... Sobratu zitzaiguna bankuan sartu genuen, baina handik
|
bi
hilabetera guztia xahutu genuen. Beste pieza bat saldu behar izan genuen, eta gero beste bat, baina antikuarioa atzeratu egiten zen dirua bidaltzen, eta heltzen zenerako galdua zuen bere balioa.
|
|
|
Bi
ordutik gora jarraitu zuen erakustaldi liluragarri eta berritsu honek. Ezin deskriba dezaket zein lazgarria egin zitzaidan ehun edo berrehun paper zuri eta erreprodukzio merke horiek berarekin batera ikustea; nolanahi ere, inozo tragiko honen oroimenean hain ziren benetakoak piezok ezen akatsik gabe eta zegokien ordenan deskribatzen baitzituen, pieza bakoitzari zegozkion detaileak erantsiz.
|
|
Behin eta berriz errepikatzen zuen esaldi bera, eztiki eta aldi berean errime. Halako gisaz ezen, mutilzaharrarri iruditzen zitzaion, norbaiten erronkari erantzunez ari zela neskatoa leloa
|
bi
mila aldiz jarraian eta ozenki errepikatzen. Eta apusturik egin izan balitz, zalantzarik gabe, neskatoa aterako zen garaile.
|
|
" Etorri nire ondora, ipuin bat kontatuko dizuet" esan zuen izebak mutilzaharrak zenbait begitu jaurti zituenean,
|
bi
izebari eta beste bat berriz, zerbitzua deitzeko sokari. Umeak izebaren aginduari jarraituz, izeba jarrita zegoen bagoiaren tokirantz abiatu ziren, ideia oso gogoko ez bazuten ere.
|
|
Ume gosetiak ikusi zituen herriko kale gorrienetan hotza pasatzen. Ume
|
bi
ikusi zituen bata bestearen ondoan elkarri beroa ematen.
|
|
Orduan, harrabots izugarria atera zen estatuaren barrualdetik. Berunezko bihotza
|
bi
zatitan puskatu zen. Ikaragarrizko hotza egiten zuen.
|
|
" Ekarridazuz hiriko
|
bi
gauza ederrenak" eskatu zion Jainkoak aingeruetako bati.
|
|
Hilobia
|
bi
kerubin hegaldunez apaindua zegoen, lekurik apenas uzten ziotenak horrenbeste maite zuen artea praktikatzeko. Baina Piniciniren alarguna geratzen zen, eta seiehun libera zor zizkioten.
|
|
Itzelezko liskarrak bizi izan ziren Espainiako parlamentuan eta Kopenhage Unibertsitateak urrezko domina oparitu zion aditu alemaniarri, nahiz eta, gerora, batzorde bat eratu zuen frogak tokian bertan aztertzeko. Parisen, bestalde,
|
bi
ikasle poloniarrek beren buruaz beste egin zuten gertakariaz zuten iritzia plazaratzeko.
|
|
Ikusiko dugu
|
bietako
zeinek duen arrazoia ziotson nagusiak.
|
|
Gainera, zelan egin ihes nagusiak berak baino zaldi hobeagoa izanik? Horrela, ikaraturik begiratzen zuen alde guztietara, hanka
|
biren gainean
pausatuta zeuden kurriloak baino ez zekusan han hemen.
|
|
Atoan frogatuko dizut
|
bi
dituztela esan zion Conradok; itxaron apur bat.
|
|
Beraz, tunante hori, esan zuen nagusiak zenbat hanka dituzte kurriloek, bat edo
|
bi
–Zer diozu orain?
|
|
Dresden hiria igaro eta
|
bi
geltoki geroago gizon nagusi bat igo zen gure konpartimentura. Agur adeitsua egin eta, begiak goratuz, burua makurtu zuen niri begira, aspaldiko adiskidea balitz bezala.
|
|
oso ondo idatzita zeuden, eta kopuruak erregelaz eta tinta gorriz azpimarratuta zeuden. Gainera,
|
bi
aldiz errepikatzen zuen kopurua, okerrik egon ez zedin. Gutun azalak xumeak ziren, merkeak, aspaldiko probintziano baten urritasunaren eta aurrezteko grinaren adierazgarri.
|
|
Gela xume baten erdian bibote handidun gizon zahar bat zegoen, tente asko, etxe barruan eraman ohi diren jaka soinean eta militar tankera zuena.
|
Bi
eskuak luzatu zizkidan. Baina ongietorri keinu adeitsu eta espontaneo honi zurruntasun arraroa kontrajartzen zitzaion.
|
|
Eta oraingo honetan ere hotzikara sentitu nuen begi hil horiek ikusi nituenean, hutsalari irmo zuzenduak, bekain sendo eta zurien azpian. Baina itsuak berehala eten zuen nire harridura; nire eskuak berea ukitu zuen unean bertan, agur adeitsua eta eztia eskaini zidan esku
|
biak
indarrez astinduta.
|
|
Dena den, bide bakarra dugu aurre egiteko.
|
Bi
aukera daude; edo beraiek, edo gu. Baina, harro nago neure buruarekin.
|
|
Ni bakarrik. Bakarrik bai, Iosuk eta
|
biok
eten egin dugu. Beno, zu ezin zaitut engaina nire eguneroko maitea, utzi egin nau.
|
|
Iosuk atea irekitzean egurrak ateratzen duen oihu mingarri hori entzun zain, hori aditzeko esperantzaz.
|
Bi
ordu igaro ditut mahai gaineko telefono beltzari begira, honen txirrin hots monotono eta desatsegina entzuteko esperoan, hori aditzeko desiraz. Esku batean zigarroa eta bestean biok agertzen gareneko argazkia laztanduz aritu naiz.
|
|
Bi ordu igaro ditut mahai gaineko telefono beltzari begira, honen txirrin hots monotono eta desatsegina entzuteko esperoan, hori aditzeko desiraz. Esku batean zigarroa eta bestean
|
biok
agertzen gareneko argazkia laztanduz aritu naiz. Orduan ohartu naiz.
|
|
Orduan erlojuari so egin diozu, segundorik segundo aldatuz doazen zenbaki horiei begira zaude, nola batzuk ezerezean desagertzen diren, beste batzuei segundo bateko bizitzaren jabe izateko aukera emanaz.
|
Bi
minutu igaro dituzu horrela. Ostera ere telefonoa zarataka hasi den unera arte.
|
|
Beldurrez, dardarka. Ingurura begiratu duzu
|
bi
eskuez malkoak xukatzen dituzun une berean. Eta bai, hor zaudete biok; zelda ilun horretan gatibu.
|
|
Ingurura begiratu duzu bi eskuez malkoak xukatzen dituzun une berean. Eta bai, hor zaudete
|
biok
; zelda ilun horretan gatibu. Hor zaudete biok bai, zu, eta zure iragana.
|
|
Eta bai, hor zaudete biok; zelda ilun horretan gatibu. Hor zaudete
|
biok
bai, zu, eta zure iragana. Orainik eta etorkizunik ez den munduan.
|
|
Han landatu gintuzten eta han bizi ginen gu, lasai, gure patua zein zen jakin gabe etengabe hazten eta hazten. Landatu gintuztenean asko ez ginen metro erdira ere heltzen, eta orain berriz batzuk
|
bi
metrora ere heltzen dira. Denak gara antzerakoak, berde kolorezko konoak, jostorratz itxurako milaka hosto berderekin, ederrak benetan.
|
|
Han egon nintzen botata egun piloa. Zabortegira doan kamioia pasatzen zen bai, baina ez gintuen batzen, gintuen esaten dut, ni ez nintzelako han pinu bakarra, beste
|
bi
zeuden, nire egoera berdinean, han botata. Orain arte bizirik iraun dugu, niri, besteei bezala, noizean behin lorontzira ura botatzen zigutelako, baina kalean sikatzen hasiak ginen.
|
|
Matriuska erraldoi baten modukoa zen Föergell enpresa, are erraldoiagoa zen Möergell matriuskak mendean har zezan, aurkeztu beharreko dokumentu sekretuak zekartzan kartazalak. Hura aurkeztu besterik ez zuen Ataulf Tarqquus jaunak,
|
bi
enpresen arteko absortzioa ahalbidetzeko. Batuketa estrategiko horren bitartez, Zöergell ek, hiruretan matriuska handienak, Moërgell gupidagabe ez irenstea erdietsiko zukeen Tarqquus jaunak1 Hil ala biziko paperak ziren, beraz.
|
|
Krutzger jaunak, estatuko unibertsitate gorenetatik hautatuak ziren Moërgelleko berrehun buruzagiak premiaz bildu eta" DI DA" izeneko Plan orokorra osotu zuen bost minutuen buruan. Plan orokor honen arabera,
|
bi
taldetan banatu zuen Moërgelleko buruzagien tropela: ezgauzak eta are ezgauzagoak.
|
|
|
Bien
bitartean Dubiok buelta erdia eman zuen, poliki poliki, txokolatez bustiriko kruasana baino aurpegi gozoagoa ageriaz. Hain zegoen gustura, non ahozabalik, zoriontasunezko listu lerro bat beirazko zubi garden legez zerion, poltsikoan gordeta zuen kartazalean ainguratzen zena.
|
|
Goizero, aita eta
|
biak
bizi ziren etxolako atea zabaldu bezain pronto, marrubien otarra arakatzen zuen Mariak.
|
|
Eta orain, ia emakumea zen. Beraz, bazuen
|
biontzat
lan egiteko gaitasuna.
|
|
Hamabost urte zeramatzaten Maialenek eta bere amak herri hartan eta inoiz ez zion Maialenek horrelako begiradarik zuzendu. Begirada hura berezia zen, hain berezia azken
|
bi
orduetan Balben geldiarazi zuela.
|
|
Eta gero etxera bueltatzen ziren, beheko suaren berotasunera. Han, berotasun gozo hartan esne beroa edaten zuen Puskasek bere
|
bi
anaiekin eta bere gurasoekin batera eta aitak ipuin harrigarriak kontatzen zizkien. Otso eta hartzei buruzko ipuinak, gazte adoretsu eta neska bahituei buruzko ipuinak.
|
|
Bere lagunak non egongo begira jarri zen eta handik gutxira Tomas ikusi zuen atetik hurbil auzokoarekin hitz egiten. Beraiengana hurbildu zen eta pixka batean hitz egiten egon ondoren, Tomasen auzokoa bere lagun batzuekin elkartu zen lagun zahar
|
biak
bakarrik utziz.
|
|
Hitzik sortzen ez den egoera horietako bat zen.
|
Bi
agureak, mutu, bazekiten minutu batzutan ez zutela hitz egin behar, absurdua izango zela. Isiltasun horretan Balberantz abiatu ziren hezur zaharrak astiro mugituz.
|
|
Bidea laburra zen, baina aurreko egunetako elurteak aldapa labur hura guztiz busti zuen eta Puskas eta Tomas astiro jaisten ari ziren. Kezka aurpegiarekin jaisten ari ziren agure
|
biak
. Bata aldapak sortzen zion kezkarekin eta bestea oroitzapenak sortzen zion kezkarekin.
|
|
Esperantza askorik gabe eserleku libreren bat aurkitzen saiatu, baina ordurako eserleku guztietan herritarren bat zegoen hankei su eten bat eskaintzen. Gorputza berotzeko barrara hurbildu eta
|
bi
baso erdi eskatu zizkioten Maialeni. Tragoak eskuetan hartu eta herriko jendeari begira geratu ziren.
|
|
Bazekien herritar horietako bat izan zitekeela hurrengoa, barruko mezulari ezezagun batek esaten zion. Baso erdiari azken tragoa eman eta Maialenengana biratu zen beste
|
bi
baso erdi eskatzeko. Bi begi urdin haiek inoiz baino urdinagoak iruditu zitzaizkion Puskasi eta ordaintzean begirada bi putzu urdin haietan finkatu zuen segundo batez.
|
|
Baso erdiari azken tragoa eman eta Maialenengana biratu zen beste bi baso erdi eskatzeko.
|
Bi
begi urdin haiek inoiz baino urdinagoak iruditu zitzaizkion Puskasi eta ordaintzean begirada bi putzu urdin haietan finkatu zuen segundo batez. Lau begien artean sortu ziren hariak informazio bide bihurtu ziren.
|
|
Baso erdiari azken tragoa eman eta Maialenengana biratu zen beste bi baso erdi eskatzeko. Bi begi urdin haiek inoiz baino urdinagoak iruditu zitzaizkion Puskasi eta ordaintzean begirada
|
bi
putzu urdin haietan finkatu zuen segundo batez. Lau begien artean sortu ziren hariak informazio bide bihurtu ziren.
|
|
Erdi kezkatuta erdi harrituta burua biratu zuren eta Tomasi baso erdia eskaini zion. Momentu hartan
|
bi
eserleku libre geratu ziren eta bertan esertzea erabaki zuten.
|
|
Isiltasuna nagusi zen tabernan eta Puskasek eta Tomasek tragoa bukatu orduko beste hiru herritarrak alde egin zuten.
|
Bi
lagun zaharrak elkarri begira geratu ziren zer egin behar zuten ez balekite bezala.
|
|
|
Biak
elkarrekin.
|
|
|
Bien
bitartean finantza merkatuek, kartazalaren galerak, eta horrexek zekartzan ondorioen jakinaren gainean ziren eta estatuko burtsen indizeetan hondoa jo zuen Möergellek. Eta galbide berbera zeraman Föergell anaia bikiaren kotizazioak.
|
|
Dubiok ezin sinetsi zezakeen Ataulf Tarqquusen aurre aurrean zegoenik. Atributurik gabe, ur tanta
|
bi
baitziruditen Tarqquusek eta berak.
|
|
Zein azkar doan denbora. Badirudi ezkontza eguna atzo izan zela, baina
|
bi
urte igaro dira ordutik. Etxean ere oso ondo konpontzen gara elkarrekin, umeak edukitzeari buruz hitz egin genuen bart gauean baina ez zait momentu egokia iruditzen gizarteko egoera nola dagoen ikusita.
|
|
|
Bi
aste pasatu dira eta ez dut Petterren berririk. Zer gertatzen ari ote zaio Margoti?
|
|
Furgoneta batean goaz
|
biok
, bera aurrean eta ni maleteroan janari eta likore
|
|
Non ote dago Margot? Ezkerraldean 10 urteko
|
bi
neskatila, edo mutiko, ez dakit ezin ditut desberdindu. Oinetakoak eta arropa kentzen ari zaizkio hildako gorputz bati.
|
|
Margot eta
|
biok
jaiki egin gara, aurrean etzanda dagoen jende asko ez da mugitu ere
|
|
Senarra noiz helduko dago.
|
Biok
batera afaltzeko; egunero bezala. Pentsatzen dirau orain.
|
|
Hilerokoaren egutegian begiratzera. Aste
|
bi
! Gehienetan lau egunetara egin ohi dio bisita... medikuarenera joan behar du.
|
|
Eta zaintzera joan dela. Izeba etorri da nitaz arduratzera eta gurekin, aita eta
|
biokin
, geratuko omen da. Izebak ez du gogoko aitatxo.
|
|
Eta ez dut ulertzen zergatik. Nik
|
biak
maite ditut, eta hori esaten diedanean ezinezko gauza balitz legez begiratzen naute. Eta biak haserretzen dira nirekin.
|
|
Nik biak maite ditut, eta hori esaten diedanean ezinezko gauza balitz legez begiratzen naute. Eta
|
biak
haserretzen dira nirekin. Izekok sarri errepikatzen dio gauza berbera:
|
|
Urteetan zehar eraikiz aritu den etxe hura, lan hura, gizon hura, mundu hura... atzean utziko ditu denak. Atetik ateratzean hego
|
bi
hazi balitzaizkio lez sentituko da. Eta ez du behin ere atzera begiratuko.
|
|
Orain Maitetxo delako. Etxe handia utziko du eta
|
bi
gelako etxe batean biziko da agian. Eta hilabete batzuk beranduago hamar kilo gehiago nabarituko ditu gainean.
|
|
Zeru iluna txinparta distiratsuz josita zegoen eta argi txikitxo horien guztien artean ilargi amandrea ageri zen, oso osorik dena argiztatu nahian. Etxe aurreko zelaian zegoen lasto multzo baten etzan ginen aitona eta
|
biok
zerura begira. Ni erne nengoen hitz batzuen zain, nire irudimena aske utzi eta ipuinean murgiltzeko irrikitan...
|
|
Burua altxatu zuen ze ordu zen jakiteko: ordu
|
biak
. Ez zuen logelako erloju zaharraren informazioa gogo onez hartu.
|
|
Dugun bakarra gure barnetasuna da eta gure hori ateratzeko eta argudiatzeko gaitasuna da. Eta gainera uzten dugu gure burua amildegira hurbiltzen, badakigulako amildegi horretan
|
bi
gauza gertatuko direla, sortu egingo dugula, eta gainera amildegi horretan entzuleak ere emozioa sentitzen duela gurekin batera. Hori da.
|
|
Sukaldatzen ari diren
|
bi
emakume telebistaz finala jarraitzen, euren eginbeharrak egiten jarraitzen duten bitartean.
|
|
2005ean ikusi nuen nola hasierako zortzi bertsolarietatik
|
bik
bakarrik egin zutela aurrera eta nolako presioa zuten bertsotan egiteko. Niri ahalegin handia eskatzen duen prozesu luzea iruditu zitzaidan, egun osoko prozesua.
|
|
Ez dakit, zirkulazioa eta ideiak ere hobeto mugitzen direla. Bai, eta gainera oinez egiten da
|
bi
eratan, modu metaforikoan, eta modu fisikoan. Modu fisikoan, alegia, mendira joanez, eta pentsatuz, eta bueltak emanez, jarrerari, gauzen zentzuari, zure bilakaera hori, eta baita ere oinez denboran zehar.
|
|
Alegia, urtetatik gaur egun arte etengabeko kontraesan horretan bide eginez. Oinez
|
bi
zentzutan.
|
|
ez delako benetan neurtu daitekeen zerako bat, pelotan, frontoian, badakizu tantoa egiten denean ba erraza da neurtzen, baina bertsoan nola neurtzen dezu? enpate hori denontzat da gauzarik ederrena, por que, enpate dira neurri baten, jartzen dituzu bertsolariak,
|
bi
hauek, eta ari zien, ba baten gustutik egon daiteke ba beteaino ba, bestea baino, baina nola neurtzen dezu zera hori, neretzako enpate, enpate benetan, enpate bat.
|
|
Eta lehia benetakoa da, baina bada nolabait lehiaren antzezpen moduko bat ere. Sakonena kooperazioan ari garelako, lankidetzan ari gara,
|
biok
nahi dugu elkarrizketa ondo ateratzea. Orduan niretzat jolas konbertsazional bat da bertsoa, horregatik ez naiz oso eroso sentitu izan, joko, lehia, arautu moduan ikusi izan dudanean bertsoa.
|
|
Alde askotik heldu dakioke, eta alde askotatik kritikatu eta defenditu daiteke. Eta nik benetan
|
bi
aldeak ikusten dizkiot justifikagarri. Alde batetik bertsoaren magia hain da momentukoa, hain da subjektiboa, horrek ezinezko bihurtzen du bertso hori baloratzea.
|
|
Ez diot inoiz zentzurik bilatu beste idazle batekin lehiatzeari, ia norena den nobela hobea. Edo
|
bi
kantautore elkarrekin lehiatzea moduan txapelketa batean, ez, kantautore batek ateratzen du ateratzen zaiona, eta idazle batek idazten du egiten duena. Pixka bat autore ikuspuntutik bizi izan dut barnetik behintzat bertsolari izatea, eta oso zentzuz kontrakoa iruditu zait nire sortzaile lagun onenekin sari baten truke lehiatzea.
|
|
Gu sortzen ari gara, ale ederrak, ale interesgarri izan nahi dutenak, lehengaia dialektika da, arrazoia da lehengaia, mundu dialektiko horretan, eta hoskidetasunaren eta estetikaren mundu horretan sortzen ari gara. Orduan behar bada termino hauek, eta lehiaren terminoek ez dute bat egiten, inposibleak dira uztartzen, eta txapelketak nolabaiteko uztarketa bat egiten du
|
bi
mundu horiena. Behar bada hasi gintezke orain, eztabaida genezake ia zentzurik ba al daukan jardun artistiko bat puntuatzeak, eta baloratzeak, eta jardun artistiko baten lehia planteatzeak.
|
|
Beti da inprobisatua, baina inprobisazioak baditu
|
bi
maila; batzutan segundu batzuk dituzu bukaera edo arkitektura prestatzeko, zati bat da beharbada segundu batzuetako prestaketa duena, eta beste zati batzuk dira segundu batzutako prestaketa ere ez duena, osea kantatzen ari zaren momentuan berean sortzen ari zarena. Orduan biak dira inprobisatuak, baina bat da hiper inprobisatua eta beste bat da gutxiago inprobisatua.
|
|
Beti da inprobisatua, baina inprobisazioak baditu bi maila; batzutan segundu batzuk dituzu bukaera edo arkitektura prestatzeko, zati bat da beharbada segundu batzuetako prestaketa duena, eta beste zati batzuk dira segundu batzutako prestaketa ere ez duena, osea kantatzen ari zaren momentuan berean sortzen ari zarena. Orduan
|
biak
dira inprobisatuak, baina bat da hiper inprobisatua eta beste bat da gutxiago inprobisatua.
|
|
" Bertsolaritza historikoki eta gaur egun ere dialektika da, argudiaketa argudiaketaren kontra eta horretarako gutxienez
|
bi
bertsolari behar dira. Hitza hitzaren kontra, argudioa argudioaren kontra.
|
|
...den aski, noiz den gehiegi, inora begiratu gabe norbera kontziente da giroagatik, luze doan, labur doan, askotan ezintasunean baldin bazabiltza, borroka, barne borrokan, ezin bertso tolestuz, esku lanetan bezala, hitzak kabiarazi nahian eta ezin kabituz, denbora badijoa, denbora luze dijoa, pertzibitzen duzu, hasi egin beharra daukazu, kontziente zara denbora horren loditasunaz eta tentsioaz, eta
|
bien
bitartean zaila da esplikatzen zer gertatzen den buruan.
|
|
|
Bi
mendixkak parez pare eta erdian amildegi izugarri bat ikusiko dugu. Kamara bien erditik dijoa
|
|
Bi mendixkak parez pare eta erdian amildegi izugarri bat ikusiko dugu. Kamara
|
bien
erditik dijoa
|
|
Garai batean libreko saioak egiten ziren gehiena,
|
bi
bertsolari aurrez aurre jarri eta elkarri bota zetorkiena. Gero txapelketak hasi ziren 1935ean.
|
|
" Poesia norgehiagoka" esaten zaien diziplina horietakoa da bertsolaritza.
|
Bi
ahozko tradizio mota ikusi ditut nik gehien munduan. Lehenengoa, lehiaketa bidezkoa da.
|
|
Nolabait izatea, tradizionala izateko modu bakarra sortzailea izatea dela, eta beharbada sortzailea izateko ere gure modua, edo modu interesgarri bakarra ere tradizioen fluxuan kokatzea dela. Eta tradizioa eta sorkuntza gauza beraren
|
bi
aurpegi direla. Azken finean zer da tradizioa?
|
|
Nik uste erakargarritasuna baldin badu dela, ikusten delako zerbait benetakoa gertatzen ari dela hor. Jendeak somatzen duelako amildegian eta arrisku baten aurrean egindako hitzak direla eta gainera, uzten dugu gure burua amildegira hurbiltzen badakigulako amildegi hortan
|
bi
gauza gertatuko direla: sortu egingo dugula eta gainera amildegi horretan entzunleak ere emozioa ere sentitzen duela gurekin batera.
|
|
|
Bi
hitzetatik su bat piztean
|
|
Euskaldunak Pirineoen alde
|
bietan
saltoka eta dantzan bizi diren herria dela idatzi zuen Volterrek XVIII. mendean. Eta oraindik ere badira dantzan jarraitzen dutenak.
|
|
|
Bi
harri elkar joka
|
|
Eta
|
bi
gebiradek sortzen dutena (BIS)
|
|
Ez diot inoiz sentzurik bilatu beste idazle batekin lehiatzeari, ea norena den nobela hobea, edo
|
bi
kantautore elkarrekin lehiatzen txapelketa batean.
|
|
Alde batetik, berdea eta bestetik hirietako grisa. Eta Euskal herrian askotan ematen den
|
bien arteko
lotura hori, kontraste hori, hau da, lehen terminoan baratza bat edo zerbait oso berdea eta atzean hiria, edo alrebes, lehen terminoan edifizio moderno bat eta atzean berdea.
|
|
Nik uste dut bertsolari munduan badaudela
|
bi
gauza.
|
|
San franciscoko gau klub batean
|
bi
raperok inprobisazioak egoiten ikusten ditugu. Ez dago jende asko bi abeslari hauen jarduna ikusten, baina daudenak oso gustora daude.
|
|
San franciscoko gau klub batean bi raperok inprobisazioak egoiten ikusten ditugu. Ez dago jende asko
|
bi
abeslari hauen jarduna ikusten, baina daudenak oso gustora daude.
|
|
|
Bi
gau elkarren ilunak indarrez belzten,
|
|
|
bi
gau elkarren hutsarteak bortizki zulatzen,
|
|
|
bi
gau elkarren amildegiak mugarik ezeraino sakontzen,
|
|
Ahaleginak eta
|
bi
jota ere
|
|
beirazko
|
bi
pote bota ditut
|
|
|
Bion
premia baita
|
|
Bere testuetan ibili baino, irristatu egiten zara. Edukiaren eta formaren artean
|
biak
aukeratzen ditu, datua bezainbeste estiloa, kazetari bezain autore. Eta badu kronista on guztiek daukaten dohain hori:
|
|
Une batean ulertu zuen jaioterria antzinako leku bat zela.
|
Bi
mila urtean iraun duen hari bat bazela, telebistaren etorrerak hautsi duena. Biolentziaz hitz egitea ez zetorkion ondo, ez zen bere mundua, baina inposatu egin zitzaion, ezinbestean.
|