|
2008
|
|
|
KEVIN trasteak hartuta entxufera hurreratzen hasiko da
|
baina
bide erdian
|
|
|
AGURTZANE. Pasatuko da. Lehenago ere izan ditut honelako buruko minak,
|
baina
hau gertatu berria da eta...
|
|
|
KEVIN. Eta neu ere bai zurekin,
|
baina
honek ez du zentzu handirik. Alex eta Mirari ez daude eta... orain aita ere ez...
|
|
|
AGURTZANE. Nire bizitzako atal honi amaiera eman nahi diot. Oso une ederrak pasatu ditut Arralden,
|
baina
baita latzak ere.
|
|
|
ABEL. Alferren kontuak! (pausa)
|
Baina
horixe galdetzen didate denek;. Zer Abel, erretiroaz gozatzen?. Agure itxura al dut ba?
|
|
|
ABELek eta NAIAk alde egin eta isiltasuna berriz ere. GERMANek tarteka ALIZIAri begiratuko dio,
|
baina
ALIZIAK kasurik ez..
|
|
|
Bogan bizi?
|
Baina
nortzuk?
|
|
|
Berriak guztiak jota utziko ditu,
|
baina
batez ere GERMAN.
|
|
|
ALIZIAk laguntza eske edo, besteei begiratuko die
|
baina
inork ez du ezer esango. KANDIDOk edalontzia hartu eta daukan ardoa zurrupada bakarrez edango du.
|
|
|
KANDIDO.
|
Baina
ostia, errepidetik bota gintian eta!!
|
|
|
GIDARIA. (Harrokeriz)
|
Baina
ze letxe. Hau toki publikoa duk eta eskubidea diat hemen egoteko!
|
|
|
Olga ikustera.
|
Baina
ez diat kemenik izan.
|
|
|
KANDIDO.
|
Baina
ez zaidak gaizki iruditzen.
|
|
|
GERMAN. Bueno, adin zailean zagok.
|
Baina
ez kontuan hartu. Neska jatorra duk.
|
|
|
KANDIDO. Ia ez diat ezagutzen.
|
Baina
tira! Orain garrantzitsuena Alizia duk.
|
|
|
ALIZIA.
|
Baina
ez al zarete konturatzen?! Aita duzue!
|
|
|
Hau esan eta JOANA badoa ate danbatekoa emanez. ALIZIAk IKERNEri begiratuko dio laguntza eske,
|
baina
IKERNEk ez du ahorik zabalduko eta bere gelara doa. ALIZIA bakarrik, negar malkoak gertu.
|
|
|
RAKEL. Ezagutzen duk, ez duk handia,
|
baina
goxo egoten duk hemen.
|
|
|
KEVIN. Hi,
|
baina
oraindik ez didan nire gela erakutsi! (Poltsa hartzera hurbilduz) Barkaidan, hi!
|
|
|
KEVIN. Putalarrukoa haiz!
|
Baina
oraingoan ez dion mozolo honi ziria sartuko.
|
|
|
GERMAN. (zakar)
|
Baina
zertan habil. Ez al dakin atea jotzen sartu aurretik??
|
|
|
GERMAN. Pozik nagon aske dagoelako.
|
Baina
itzuli denetik etxean ez dun giro, neskekin batez ere.
|
|
|
eta gogorra dun hori ume batentzat.
|
Baina
Kandidok ere gorriak pasatu ditin barruan eta orain honi buelta eman behar! Ez dun bidezkoa!
|
|
|
ANDONI. Ustez ondo ikertu nuen,
|
baina
!
|
|
|
ANDONI. Ez dakit...
|
baina
zerbaitek ihes egin balit. Bere errugabetasun aztarnak behar adina ikertu ez banitu?!
|
|
|
ABEL.
|
Baina
hi ezin hobea haiz hire lanean. Beraz, ahaztu kontu horiek eta ez zigortu hheure burua, konforme?
|
|
|
argazki markoak, apaingarriak... GERMAN sartuko da,
|
baina
ALIZIAk ez ikusiarena egin eta bizkarra emanez gauzak batzen jarraituko du. Isiltasuna mingarria bihurtuko da.
|
|
|
ALIZIAk ez du ezer esango,
|
baina
bere barrenak aztoratzen hasiak dira.
|
|
|
GERMAN. (Urduri) Egia da, bai, bizitza lapurtu diot.
|
Baina
–ezin diot esan.
|
|
|
GERMAN. Beranduegi da egia esateko.
|
Baina
ordainduko diot eragindako kalte guztia.
|
|
|
KAR. Nirekin behintzat bete betean asmatu zuen. Potrorik ez,
|
baina
itsasoan trebea naiz.
|
|
|
GIDARIA. (Aurre eginez)
|
Baina
zer diok. Hi ere zoratuta hago ala?
|
|
|
KOLDO. Neu ere halaxe nago.
|
Baina
ez eman buelta gehiago. Hauxe dugu onena.
|
|
|
LEONOR.
|
Baina
hala ere bihotza triste. Ai, virjensita...
|
|
|
ALIZIA. (Moztuta) Margarik?
|
Baina
–kontratuak ez du halakorik aipatzen.
|
|
|
ALIZIA. Hala espero dut. Barkatu,
|
baina
axola ez bazaizu, Kandidok begiratu bat eman nahi luke.
|
|
|
KOLDO. (gogor,
|
baina
isilka) Bai, baina ez hilketaz akusatuta.
|
|
|
KOLDO. (gogor, baina isilka) Bai,
|
baina
ez hilketaz akusatuta.
|
|
|
KOLDO. (telefonoa berreskuratu nahian)
|
Baina
zer diozu?
|
|
|
NAROA. Aspaldi amaitu da zure txanda,
|
baina
zu jo eta fuego lanean.
|
|
|
NEKANE. (Aulkian atzera eginez eta kopeta eskuekin igurtziz) Hogei, berrogei, laurogei aldiz?
|
Baina
Milena berreskuratzeko balio badu, bost axola mila aldiz entzun behar badut ere!
|
|
|
NAROA.
|
Baina
...
|
|
|
NAROAk ez du amore eman nahi
|
baina
alferrik, NEKANEk ordurako jarria du berriz ere grabazioa. NAROAK etsita alde egitea erabakiko du.
|
|
|
KANDIDO agertzen da. Norbaiten bila ari dela ematen du,
|
baina
espero ez duena topatzen du. KANDIDOk hilotza ikustean, hurbildu eta makurtu egingo da arnasarik hartzen duen ikusteko.
|
|
|
KANDIDOk ahotsa datorren aldera begiratuko du
|
baina
argiak itsututa ez du inor ikusten ANDONI hurbiltzen zaion arte. ANDONIk pistola darama eskuetan.
|
|
|
KANDIDO.
|
Baina
nik...
|
|
|
ANDONI. Sentitzen diat,
|
baina
atxilotu egin behar haut.
|
|
|
KANDIDO. (erregutuz)
|
Baina
Andoni, Kandido nauk! Hire laguna!
|
|
|
ANDONIk begietara begiratuko dio, borroka bizian dago,
|
baina
azkenean, urduri, eskuburdinak jarriko dizkio. KANDIDOk ez dio batere trabarik jarriko.
|
|
|
GERMANEk ALIZIAren begiak bilatuko ditu,
|
baina
honek apenas emango dion aukerarik. Oso deseroso dago.
|
|
|
GERMAN. Barkatuko didazue,
|
baina
ohera noa.
|
|
|
GERMAN. Milesker,
|
baina
ez, bi hartu ditiat. Nahikoa gaurkoz.
|
|
|
KANDIDOk kopa bat zerbitzatu eta tragoxka bat eman eta gero ALIZIAren ondora joko du. ALIZIA tentsu jarriko da,
|
baina
hantxe jarraituko du, datorkionaren zain.
|
|
|
KANDIDO. Ez dizu nekea arinduko,
|
baina
merezi duzu.
|
|
|
ALIZIA k senarra besarkatzen du. KANDIDO harrituta,
|
baina
pozik.
|
|
|
KANDIDO. (errietan moduan)
|
Baina
ez duzu tabernaren esklabo bihurtu behar, entzun?
|
|
|
JOANA. Badakit azokako mandatua egin didazula.
|
Baina
ez pentsa horregatik onartuko zaitudanik.
|
|
|
KOLDO agertzen da. Musu txiki bat ematen dio,
|
baina
LEOk atsekabeturik jarraitzen du.
|
|
|
KOLDO. Ez, ez da Milenari buruz,
|
baina
albiste ona da halan da be.
|
|
|
KOLDO. Elkarte baten diru-laguntza falta zela uste zuen.
|
Baina
oker zebilen.
|
|
|
NEKANE. Bueno, hobe horrela bada.
|
Baina
etzazue ezer egin guri esan barik, aditu. Milenaren bizia jokoan dago.
|
|
|
NAROA.
|
Baina
udaletxeko giroa atsegin duzu.
|
|
|
MIMI. Bueno,
|
baina
eskertzen da umore.
|
|
|
NAROA.
|
Baina
, zaude. Eseri gurekin.
|
|
|
Bueno, administratibo ikastaro bat da.
|
Baina
antzekoa da, ezta?
|
|
|
GERMAN....
|
baina
oraindik zu zara hautagairik onena.
|
|
|
MIMI. Bueno, udaletxean beharrezkoa nintzela uste nuen,
|
baina
... dirudienez ez da horrela.
|
|
|
MIMI.
|
Baina
nire kasuan, bueno... Koldok garbi utzi dit ez nauela behar.
|
|
|
GERMAN. Ez horixe!
|
Baina
badaki hango lana txiki datorkizula.
|
|
|
LUKASek bi musu ematen dizkio RAKELi. RAKEL galduta dabil,
|
baina
ez ditu musuak errefusatzen. Segidan, LUKASek umeari begiratzen dio.
|
|
|
RAKEL. Bai,
|
baina
atsegina!
|
|
|
KEVIN. 60 urtekoa.
|
Baina
nire uniformeak berotu egiten zian antza.
|
|
|
KITOk ez du erantzuten,
|
baina
irribarrez dago. KARrek irakurtzen jarraitzen du.
|
|
|
KARrek irakurtzen jarraitzen du,
|
baina
KITO ez da gustura geratu.
|
|
|
KITO badoa. Desagertu bezain laster, KARrek sakelako telefonoa ateratzen du GERMANi deitzeko,
|
baina
erantzungailua ateratzen zaio.
|
|
|
LUKASek berriro martxan ipintzen du botila,
|
baina
oraingoan LUKAS seinalatuko du. JOANAk barre egiten du.
|
|
|
KANDIDO.
|
Baina
niri ez zidan entzun ere egin, besteei sinetsi zien.
|
|
|
KANDIDO. Berari gertatu izan balitzaio, bazter guztiak astinduko nituen laguntzeko,
|
baina
berak ez, ikusi zenuen.
|
|
|
ABEL. Oker habil, Andonik estimu handian hinduen,
|
baina
–
|
|
|
KANDIDO.
|
Baina
zer?
|
|
|
KANDIDO. Eta zer? Zuk ere ikusi zenituen,
|
baina
niri sinetsi zenidan.
|
|
|
KANDIDO. Beregatik ez balitz Arraldeko komisarioa izango nintzen orain.
|
Baina
zer daukat horren ordez. Familia hankaz gora eta hutsetik hasi beharra.
|
|
|
KANDIDO. Badakit.
|
Baina
gauza bakar bat eskatuko dizut, aita. Ez ahalegindu berriro gu adiskidetzen.
|
|
|
|
Baina
banantzean, JOANA eta LUKAS lotsatuta. KEVIN jarraitu nahian.
|
|
|
KEVIN. Bale.
|
Baina
ez galdu bidean!
|
|
|
Eta LUKAS bere atzetik. Atea ixtea izugarri kostatzen zaio LUKASi,
|
baina
esku biekin tira eginez, zeharo ixtea lortzen du. KEVIN ez da beste bien artekoaz enteratu eta bakarrik geratzean, etzan egiten da lasai lasai gusturago egoteko.
|
|
|
|
Baina
egia dela antzematen zaio JOANAri.
|
|
|
Irribarreak baretzen doaz. Badirudi musu emango diotela,
|
baina
LUKASek momentua apurtzen du.
|
|
|
|
Baina
JOANAk bere ezpainak ipintzen dizkio bidean. LUKASek ez du musua errefusatzen.
|
|
|
IKERNE liburura itzultzen da. ALIZIA atea ixten hasten da,
|
baina
zerbait esatea falta zaio.
|
|
|
Liburua ixten du eta mahaian duen sakelakoa hartzen du, JOANAri deitzeko.
|
Baina
honek itzalita dauka berea.
|
|
|
IKERNE zalantzan dago segundo batez,
|
baina
azkenean, txaketa janztea erabakitzen du, ahizparen bila joateko.
|
|
|
LUKAS. Orain bai.
|
Baina
agian bihar damutu egingo zaigun.
|
|
|
JOANAk eta LUKASek serio musukatzen dute elkar. Beraiek ez dute ikusten,
|
baina
IKERNE logeletako atetik azaldu da. Harri eta zur geratzen da.
|
|
|
Jaiki egiten da eta, eskuekin kea baztertuz, ateraino doa ihesi.
|
Baina
atea itxita dago eta ezin du ireki. Indar guztiekin egiten du bultza, atzera eta aurrera, baina ezin.
|
|
|
Baina atea itxita dago eta ezin du ireki. Indar guztiekin egiten du bultza, atzera eta aurrera,
|
baina
ezin. Izututa begiratzen du etxe barrura.
|
|
|
Itxita aurkituko du ordea. Berebiziko indarrez beso kolpe batez atea irekitzen saiatuko da
|
baina
zoritxarrez, atearen burdinak, besoan erredura mingarri bat egingo dio.
|
|
|
Orduan leiho bat ikusiko du. Eztulak ez dio ia arnasa hartzen utziko
|
baina
indarrak bildu eta leihoa ireki eta gero, bertatik ihes egitea lortuko du.
|
|
|
Ukitu eta mina emango dio.
|
Baina
nekea minari gailendu eta sofan botako du bere burua. Segundo gutxira lotan geratuko da.
|
|
|
|
Baina
RAKELen etsipenerako, KEVINek jiratu eta postura egokituz lotan jarraituko du. RAKELek sorbaldak goratuko ditu.
|