|
2000
|
|
|
Hurrengo belaunaldiko gizon emakumeek badugu, nahi izanezgero, argitasun nahikoa egia eskuratzeko.
|
Baina
joan diren mendeko oroitzapenetanurruneratzen garen neurrian, gero eta ilunago geratzen zaigu herrialde bakoitzakaurreiritzietan finkatutako sinesmena aldatzeko argia. Nafarroako Erresuma nork sentitzen du bere, gaur egun?
|
|
|
Hortxe daukaesaldia, berriro irakurri nahi badu.
|
Baina
goazen aurrera xehetasun hori gogoan hartuta: –< Politikarik> ezak hondatu gaitu euskaldunok, hain zuzen.
|
|
|
Eta Henrikek hartu desgustua izugarria izan zuan, zeren bera ere protestant baitzen, eta zeren, halatan, biziki estimatzen baitzuen karta hura, halako moldez, non bere morroietarik batekin itzuli eta gibelatu baitzen, haren bila... alferrik.
|
Baina
goazen apurka...
|
|
|
Bai, baliteke. Eta horregatik baliatzen eta erabiltzen dut, beharbada, neure euskara hau, Axularren eredurat, bere mila forma eta korapilotan, hemen jira eta han bira, letren eta hitzen desfile koloretsuan, zeren, alde batetik, atsegin eta plazent zaidan, eta zeren, bertzetik, bizitza ez baita lerro xuxen bat,
|
baina
joan doazen eta etorri datozen mila gertakiren eta bertze hainbat oroitzapenen bidegurutzea; eta bizitza da, orobat, biltoki bat, non juntatzen eta elkarganatzen baitira arrazoinaren arrazoinak eta bihotzarenak, zeinak, Pascalek zioen bezala, arrazoinak ez dituen ulertzen; eta bizitza da, azken finean, gertaki haien guztien eta arrazoin haien guztien bilbatzea eta irazkitzea, denboraren ehundegie... Eta ene jokamolde hau, halatan, ene funsgabekeriarik funsgabeena izan daiteke edo funtsezkorik funtsezkoena.
|
|
|
—Pisako dorrea —eta, segidan, lur mugikor haietarik alde egiteko asmotan edo, eratxiki nuen—: Osaba itzarri aitzin oheratu nahi nuke, eta joan egin dut,
|
baina
joan baino lehenago... —eta, osabak napolitarrarekin zuen zorraren kitatzeko, poltsikotik zilarrezko bi errealak atera, eta eskurat luzatu nizkion— Osabak afaria zor zizun, eta honekin iritsiko zaizu...
|
|
|
|
Baina
goazen apurka.
|
|
|
|
Baina
goazen baratx eta apurka.
|
|
|
|
Baina
noan baratx eta urratsez urrats.
|
|
|
Baina, akaba dezadan Mignoni buruzko kontakizuna bertze kontsiderazione batekin. Izan ere, arestian erran dizut nola piztu zitzaidan hari uzkitik ilentiaz emaiteko gogoa, jakin nuenean ezen ziria sartu zidala;
|
baina
joan dira urteak, baretu zait odola, zabaldu zait bihotza, eta, orain ikusiko banu, uste dut ezen eskerrak ere emanen nizkiokeela. Zeren, alde batetik, jainkosa baten gorputza baitzuen, eta jainkosen lurrak behin ukitzeko egin ziren, ez gehiagotan, eta nik behin ukitu nituen lur haiek; eta zeren, bertzetik, gertaki haiek oroitzen ditudalarik, irri egiteko gogoa baitatorkit... eta irri egiten dut orduan gertatuaz, eta irri egiten diot neure buruari, ez ankerki eta krudelki, baina urrikalki eta amoroski.
|
|
|
—Aldean ez,
|
baina
goazen bila! —zutitzekoa egin zuen, irri algaren artean.
|
|
|
—Gaurkoa araudiaren aurka doa zuzen zuzen —forentsearen ahots zolia, hilerriko txori ugarien txortxorrekin lehian—,
|
baina
zoaz igande batean Udaletxera eta azaltzen hasi hilotz bat duzula hozkailuan, eta hozkailu hori kaka dela, aurrekontuetan hozkailu indartsuagoak erosteko eskaria hamalau aldiz eginda ere, goian dauden argi iturri horiek beti gauza bera erantzuten dizutelako: " hara, Gómez, hozkailu berririk ez izan arren, zure hilotzek bertze urtebetez etsiko dute gorputegian, ez arrangurarik ez kexurik atera gabe, ezta?".
|
|
|
|
Baina
goazen astiro.
|
|
2001
|
|
|
Autonomi erkidego batetik bestera xehetasunak aldatzen badira ere, hiru sistema daude oro har agiri hori erdiesteko: funtzionario talde baten bidez (mantsoa
|
baina
doanekoa), aintzat harturiko erakunde pribatu baten bitartez (120.000 eta 200.000 pezeta bitartean kostatzen da) edo, bestela, Psikologo eta Gizarte Langileen Kolegio Ofizialera joaz (kasu honetan ere, 120.000 eta 200.000 pezeta bitarteko prezioa ordaindu behar izaten da).
|
|
|
(Aterantz) Ziur primerakoa dagoela,
|
baina
joan beharra dut.
|
|
|
Barkatu,
|
baina
joan beharra daukat.
|
|
|
Ala, horrezaz landa, ontzigintza nolabait ere hobetu zuelako?
|
Baina
goazen aurrerantz:
|
|
|
Lurra jaten dugu
|
baina
bazoaz bazoaz bazoaz
|
|
2002
|
|
|
Are gehiago, Durangoko azokan aurkeztu zituzten.
|
Baina
goazen zatika.
|
|
|
Jesus Arambarrik hogeita hamar urte baino ez zituen orkestra zuzentzeari ekiterakoan, eta orduan bizi izan ziren garairik goxoenak, kontzertu berezietan Rubinstein estatubatuarrak eta Maurice Ravel lapurtarrak batuta hartu eta musikari bizkaitarrak zuzentzeraino.
|
Baina
joan den mendeko 30eko hamarkadako egoera sozio-politikoa gaiztotutakoan BOSek berak ere igarri egin zuen. Apirilaren laugarrenean, BOSek azken kontzertua eskaini zuen faxistak Bizkaiko hiriburuan sartu aurretik.
|
|
|
Galderari irizpide hori aplikaturik, ez dirudi erdara inoren ahotan euskara izan daitekeenik.
|
Baina
goazen lehenengora. Hemen erdararen nahiz eta Mitxelenak esan erdara betikoa dela gurean, eta hori ere oso eztabaidagarria den erroak Erdi Arokoak dira.
|
|
|
Nomada izatea ez da inongoa ez izatea, leku askotakoa baizik. Badakit ezin duzula leku guztietakoa izan,
|
baina
zoazen tokietara arreta handiz begiratzea badago. Hartara, hobe ulertzen duzu bertakoek bertakoari dioten atxikimendua»
|
|
|
Zortzimilakoak ezinezkoak zirela ikusten nuen.
|
Baina
joan, eta konturatzen zara ez dela hainbesteko aldea. Mendiak oso handiak dira, arriskuak ere bai, baina gehiago da jendeak duen irudia, eta guk ematen dioguna, berez dena baino.
|
|
|
Guretzat hala da.
|
Baina
zoaz Europara!
|
|
|
Esaiok nahi duana.
|
Baina
hoa. Lotsa pasatuko duk.
|
|
|
–Isilik gelditu bahintz, hobe.
|
Baina
joan egingo haizela esan duk, eta orain hitza bete behar duk. Hitza ongi ala gaizki esatea baino inportanteagoa baita Sararentzat hitza betetzea, hasieran ere esan nian hori, bere ezegonkortasunean helduleku eta erreferentzia finko batzuk izan ditzan.
|
|
|
–Orain artean isilik egon naun, Sara,
|
baina
joan aurretik ene iritzia jakin nahiko dun, eta esan egingo dinat. Gezurrik gabe, beti bezala.
|
|
|
Bai, badakit hori!
|
Baina
joan egin nahi dut!
|
|
|
|
Baina
goazen orain polikiago.
|
|
|
– Trankil, trankil. Bazakiat asmo onez ari haizela, denak gaudek Santosekin kezkatuta –sermoilari hutsa sentitu zuen bere burua, baina ez zitzaion besterik otutzen– Ulertzen ditiat hire urduritasunak,
|
baina
hoa heure gelara edo gimnasiora edo gura duan tokira, eta nasai hadi apur bat...
|
|
2003
|
|
|
Bizi artean ziurtatua zuten pentsio ekonomikoari esker eman dituzte ordudanik beste 32 urte,
|
baina
joan zen apirilaren 14an Masha bat batean hil egin zen, bihotzeko infartu batek jota. Medikuak gertatuaren berri ezkutatzen saiatu ziren Dashari, koman zegoela esanez, baina 17 orduren barruan, bere ahizparen gorputzaren" deskonposizioak" bihotza pozoitu zion eta bera ere hil egin zen.
|
|
|
Danak ikesi biher leukie komunismoagaz bizitten, mundu honetan na" usi laster izengo dana garbi garbi ikusten da ta. Neure etxien be ahalegin guztixek e" in dodaz eta kosteu yat,
|
baina
badoaz ikesten.
|
|
|
Bai, hori da ikasi neban lehenengo berbea, miluju te.
|
Baina
goazen egongelara, han berba egingo dogu hobeto. Hamen ez dago zer ikusi gehiago.
|
|
|
Barkatu,
|
baina
joan baino lehen zugaz berba egin behar neban barruan ur hotsa isildu egin zen.
|
|
|
Ikustera joaten ziren, ez jokatzera". ...esan zuen jokatu ere jokatzen zutela eta Pablo ona zela gainera, oso ona, baina itsua zela, eta Mateok esan behar zizkiola jokaldi bakoitzean tenperatura, haizearen norabidea, ordua... eta kontrarioak zer mugitzen zuen; eta epaileek ez zieten parte hartzen uzten, jokalari bi baten kontra izango litzatekeelako hori, eta horregatik ez zuten parte hartzen txapelketetan, ez ingurukoetan ez Europakoan,
|
baina
joan bai, urtero joaten ziren ikustera.
|
|
|
–Bai, don Estebe,
|
baina
goazen aurrera –erantzun zion don Kosmek– Orain dela egun batzuk, semeak eta biok gutun bat bidali genion Easako alkateari, eta haren erantzuna eskuan hartu arte nahiago izan dugu ez deus esan, ez deus egin. Eta hara, semeak gaur ekarri dit erantzuna!
|
|
|
Gazteen arteko maitasun grina, bestalde, oso gogor gaitzesten da, tentaldi iturri ikaragarria baita.
|
Baina
goazen obrazko bekatuak aztertzera. Teologiak zehaztutako moduak, hasieran aipatu ditugunak, honela azaltzen dira sermoitegian (Zabalari jarraitzen diot berriz ere, B: 54):
|
|
|
Emakume bati ez zaiola egiten horrelakorik. Horixe esan dio, ez lukeela berarekin haserretu nahi,
|
baina
joan dadila behingoz popatik hartzera eta gera dadila, bere euli nazkagarrien artean. Bakar bakarrik.
|
|
|
Eta han zegoen, ia berrogei urterekin, mutilzahar kasik, gerrako jaka harekin.
|
Baina
goazen harira. Misioaren nondik norakoa azaldu zidan.
|
|
2004
|
|
|
Adibide hurbilago bat: ez dugu ospitalera joan nahi,
|
baina
joan behar dugunean egoki egotea nahi dugu. EAEko espetxeei buruzko lehen Txostena 1996an egin genuen »Xabier Markiegi arartekoa izaki» Eusko Jaurlaritzaren eta Espetxeetako Zuzendaritzaren artean egindako itun baten barruan.
|
|
|
Ekidazukoa eta ekidazuarra naiz. Ezagutuko nauzu...,
|
baina
goazen harira.
|
|
|
Baina hura ere ez. Zu nire fruitu debekatua zara,
|
baina
Joana nire ametsak erein nituen lur gozo eta samurra da. Nire lehenengo neska laguna, esango nuke.
|
|
|
Zu ikusi hutsarekin zentzu guztiak galtzen ditut.
|
Baina
Joana ere maite dudala uste dut.
|
|
|
–Bale, konforme. Itxaron ezazu, beraz, okerrena,
|
baina
goazen aurrera gure planarekin. Beste gauza bat.
|
|
|
Sentitzen dut zuen zoriontasuna etetea,
|
baina
joan egin behar dut.
|
|
|
(KANTUAN) Jardun ezin
|
baina
badoa.
|
|
|
Ezer ez,
|
baina
joan beharra daukat.
|
|
|
Bai, bi gizonek salbatu naute,
|
baina
joan dira.
|
|
|
Aranak asmatu eta eraldatutako hainbat izen ez ote daude aski ondo erro tuta euskal izendegian? Zerrenda zehatza emateko beste azterketa bat egin be harko litzateke,
|
baina
bihoaz batzuk: Miren, Garbiñe, Koldo, Koldobika, Ke pa, Joseba, Josebe, Miren, Mirena, Edorta, Josu, Josune, Eukeni, Gontzal, Julen, Julene, Andoni, Andone, Andoni, Lander, Gabirel, Bingen, Irene, Ixidor, Gorka, Jon, Jagoba, Ixaka, Balendin, Keperin, Elene, Gurutze, Markel, eta ge hiago (85).
|
|
|
Bi azken asteak arras fite pasatu ziren.
|
Baina
joateko egunean Zortatxar jaunak erran zion: Badakizu, nahi baduzu enekin etortzen ahal zira!
|
|
|
–Bestela... –esan du Ciccillok, eta poliziak erantzun dio baietz,
|
baina
joateko apur bat deskantsatzera, eguzkiak larregi jo duelako buruan, eta esne apur bat ere hartzeko, ona delako haginentzat, kaltzioa duelako. Eta kolpetxo bat jo dio bizkarrean:
|
|
|
|
Baina
noan zatika.
|
|
|
" Nahi duana,
|
baina
goazen hemendik".
|
|
|
|
baina
joan nahi nuke eta ikusi:
|
|
2005
|
|
|
|
Baina
goazen 1979 urteko gatazka aztertzera. Zertan zetzan eta nola garatuzen?
|
|
|
Eskua itxi,
|
baina
joan da, ezin eutsi, ezin neure egin.
|
|
|
Hego haizea indartsu zebilen kaletik gaueko hamabiak pasatxoan etxeratu eta etxea hutsik aurkitu nuenean. Egia esan ez ninduen ezustean harrapatu,
|
baina
joan aurretik eszena bat egingo zidala uste nuen: irainak, orroka hasi, plater batzuk hautsi, atea brastako batez itxi.
|
|
|
–Ez da une egokiena –esplikatu zigun–, jendeak denetarik erosi du jada gauerako,
|
baina
goazen sukaldera, uste dut zertxobait prestatzen ari direla.
|
|
|
Horixe gogoan nuela; orduan gaztetxo nintzen,
|
baina
joan egin nintzen batzarrera, aitaren debekua ahaztuta; izkina batean egon nintzen. Frontoia mukuru zegoen, inoiz baino jende gehiago bildua baitzen, Gasteizen martxoaren hiruan hil zituzten langileen aldeko greba orokorra prestatzeko.
|
|
|
Goizetan ordea, Rachelen sukaldera lanera abiatu aurretik, gaueko gizon hazi txortolak xahatzen zituen eta mirailaren aitzinean bermatzen zen, plazer tresnatzat zeuzkan urrezko ilairea zein itsasoko uhinen kulunka mamitsuzko bularren astuna preziatzeko.
|
Baina
joan beharra zeukan: Eva iratzartuko zen.
|
|
|
Bazterreko arroken artean geldituko dira lore batzuk, farolako barraren aurka apurtuko dituzte bagek beste asko.
|
Baina
joan deneko bost urte honetan bezala helduko da, itsasoak beti ezabatu eta berritu egiten dituen bide ezkutuetan barrena, krabelinen bat, edo petalo bakanen bat.
|
|
2006
|
|
|
Ez, ez genuen gustukoa,
|
baina
joan beharra izaten zen. Gero, ordea, ikusi nuen hizkuntzak beharrezkoak izango nituela eta neure kabuz hasi nintzen ikasten.
|
|
|
dagoena da. Edo leihoaren beste aldean soma genezakeen errainu bat; orduan irteten gara,
|
baina
joana da.
|
|
|
|
Baina
joan etorriak alde batera utzita, guk hauxe ikertzen dihardugu: nola pasatzen den belaunaldi batetik bestera trebetasun eta ezagutza hori.
|
|
|
Auskalo.
|
Baina
goazen harira: badakizue nor izanzen Adolf Eichmann?
|
|
|
|
Baina
goazen nahi baduzu, zabaldu belak, jaso aingurak
|
|
|
Lehenengo gaiari dagokionez, ona da sofa zabala izatea, baina baita etxearen neurrira egokitzea ere. Handiegia bada, erosoa izango da bertan eserita egotea,
|
baina
joan etorriak zailduko ditu. Sofa erosten denean, gomendagarria da eskura dagoen espazioaren neurri zehatzak idatzita eramatea, ezustekoak saihesteko, sentsazioek askotan iruzur egiten baitute.
|
|
|
– Ez,
|
baina
joana naiz Cudlow ra eta han atzeman dut ene aita Alexander Kingsley zela, Victoria baten semea. Ama ezezaguna...
|
|
|
Bihar, goizean goiz, berriz hemen elkartuko gara. Orain, barkatu,
|
baina
joan beharra dut, amak itxaroten nau etxean. Adio!
|
|
|
Uda betean goiz txintako argi urratzean pasealdi zoragarria zena ibilaldi luze eta neketsua zen orain, elurretan. Ura sobran zegoen urmaelean,
|
baina
joan etorri gehiegi egin beharrik ez izateko arretaz erabiltzen genuen: bat sukaldean uzten genuen, jan edanerako eta ontziak garbitzeko; bestea komunean, hango beharretarako; horrez gain, inork bere arropa garbitu nahi zuenean, bere kasa joan eta ekarriko zuen ura, eta garbituko zituen garbitu beharrekoak; hor ez zegoen elkarlanik; eta esan beharra dago, mutil gehienak horrelako kasuetan zabarrak eta utziak izaten diren arren, Oriol txukun ibiltzen zela beti.
|
|
|
Mesedez, joateko. Pentsatuko dut aginduta eskegi nuen,
|
baina
joateko batere gogorik gabe. Etxearen goiko pisuan, buelta eta bueltaka sentitzen zintudan.
|
|
|
Lastima, esan nien lagunei,
|
baina
banoak, honezkero etxean pipertuta izango ditiat-eta.
|
|
|
Paris ez duk toki txarra hi bezalako batentzat, esan diat, baina heuk ikusi, mila toki zeudek Paris bezain onak edo hobeak bizitzen ari garen egun madarikatuoi aurre egiteko.
|
Baina
hoa, hoa hemendik!
|
|
|
|
Baina
joan gaitezen harago. XXI. mendean ikasketarako oinarrizko material lagungarria liburuak izan behar duela pentsatzea errealitatearen eta egiaztatutako egitateen aurka joatea da.
|
|
|
saltsa ona!, esaten zuen Mixak, okela, okela ona!, esaten zuen, hitz hori bizkaian ikasi zuen, eta ordizian harritu iten ziren, hauek nondikan datoz?, eta Mixak hala iten zuen, euskaraz bere moduan eta gero numeroak erdaraz eta numeroak erdaraz esanda jendia pixka bat lasaitu iten zen, eta hura benetan gaizki nola atera zitzaigun handik nik tuterara nahi nuen, festa izugarriak izaten omen dira han, eta Mixak ezetz, hara etzuela nahi, lehenago han arizana zen eta han mobida izan zuen eta igual behar ez zuen batekin topo ingo zuela, zergatik Mixak, errusiatik etorri zenian, ekarri zutenekin eta etortzeko pasaportia eta lan baimenak in zizkiotenekin zorren bat bazuen, horregatik etzuen fotorik nahi eta horregatik ere etorri zen herriz herri nirekin, ezpaitzitzaion herrian udaletxiak pagatzen zionarekin ailegatzen eta zeuzkan diru pixarrak errusiara bidali zituen han bi alaba baitzituen eta horregatik etzuen ezta pentsioa pagatzeko ere, baionan in genituen bi gau, jarri ginen kale luze batian, han ziren saltzaile guztiak eta hainbestian, etorri zitzaigun magrebeko ume moko bat kollariak saltzen zebilena eta haragirik gabe eskatu zigun bokata bat, ezpaitzen haragiarekin fiatzen, txerria ote zen, eta Mixak in zion hari saltsarekin bokata, berrogeita hamar xentimo, eta gero sailian sailian hasi ziren etortzen magrebeko umiak, eta gero hango zaharrak ere bai, eta nik, nahikoa dek!, kontra in nien eta Mixari ere kontra ze bestela ere nahikoa lioa bagenuen, makina bat moxkorrekin peliatu nintzen, ezpainuen pitorik entenditzen eta haiek manera txarrekin etortzen, Mixak ere gutxi entenditzen zuen baina hura moldatu iten zen, moldatzeko zera hori zuen, abilidade hori, bera lasai zegoen, ni takartu nintzen, hirekin ruina zaukaat!, irribarre iten zuen, baionan bi lo in genituen, bigarren egunian, bertan, nik banku batian, zakuan, eta Mixa furgonetan manta batekin, halako batian esnatu naiz eta, arratoi bat zakuari oxka, salto in nuen, alde in zuen hark, eta ni in nintzen lurrera erori eta, lurrian nengoela begiak bildu eta atzera lo gelditu nintzen, nekia, Mixak berriz, hamabi ordu in zituen tirada batian, hark ere nekia, iten bazuen zutik ordu asko hankan mina jartzen zitzaion, zergatik behatz txikia moztuta zeukan, hori izan zen kropotkin, uste dut izena, hiri bat txetxeniatik honontza, zergatik kuarteletik lagun batekin eskapatu zenian, kamioi bat pillatu zuten eta heldu ziren hiri horretara, lagun haren etxera eta, berak botak erantzi gabe bazeraman lau hilabete, eta mina, eta mina, hanka dena haunditua eta han moztu zioten, gero handik pasa zen ukraniara, han mafia batekin tratua in edo hala etorri zen, ihes, beti ihes, esaten zidan, txikitan ere, amak minan lan iten zuen eta, mina itxi zutenian handik hanka in behar, orain, hau da nire etxia!, esaten zuen, bidia zela bere etxia, pena zuen familiagatik, umeekin askotan gogoratzen, handik, baionatik, berara goazela, furgoneta malda batian gelditu zitzaigun, hura izan zen aurreneko aldia, Mixak sartu zuen burua motorrian, jo zion ostiko pare bat, martxan jarri zen, berara ailegatu eta han jendiak irriak eta burlak iten zizkigun eta handik kontzejal batek edo eztakit zer zen bidali gintuen eta ni hitz inda nengoen hurrengo egunerako oiartzungo tipo batekin eta hark esan zigun halako ordutik aurrera jartzeko halako tokian, eta bueno, jarri ginen eta in genituen gelditu gabe hirulau ordu lanian, halako batian altxatu zen haize fuerte bat, amarratu genuen toldoa barandilla batian eta ezin, toldoa puxkatu eta noski sua itzali eta ezin aguantatu behintzat, gauzak azkar bildu eta martxa, hurrengo goizian, toldoa partxiatu genuen, garbitu garbitzekoak eta erostekoak erosi eta, berriz ere martxa, gasteizera joan ginen, han jarri ginen parte zaharrian, kantoi batian, hara etzen poliziarik sartzen eta han ondo saldu eta ondo egon ginen, bitartian diru balantziak in genituen eta etzen askore baina, zerbait ari ginen, Mixak orain errusiara joatiarekin iten zuen ametsa, eta nik ere nire ametsak baina nik garbi neukan gutxirekin biziko nintzela eta tailerrera pentsatu ere ez, han gasteizen haragia bagenuen oiartzundik sobratua eta hura eraman ekarriekin in zitzaigun lizundu, xerrak kutxilloarekin garbitu genituen, Mixak etzuen saldu nahi, eta nik, ba, lizun pixka bategatik, baina handik aurrera nazkatu ginen eta hasi ginen solomoa, piper saltsarekin, gasteiztik joan ginen leitzara zuzenian, han etzen guretzako tokirik baina albintiarekin diskutitu genuen eta hark zerga kobratu zigun eta utzi zigun toki bat, gero jeneradoriak etzigun arrankatzen eta presoen txosnan eskatu genuen entxufe bat, ondoan bagenituen ijito batzuk karrito batekin eta haiek ikusi zuten guk argia bagenuela eta guri eskatu ziguten, beltz bat ere etorri zitzaigun eske eta gero zilar saltzaileak ere, argentinako batzuk, gero hurruna, bagenekien zaila zela oso baina guk bilbora nahi genuen, bilbon astebete! ...erritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten,
|
baina
joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non ... bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa lasaiago zegoen, esan nion, pozik egongo haiz hi, barre in zidan, tartian aurpegi luzia jartzen zidan lagun iteko, hala bada, pentsatu genuen, utzi beharra behintzat, paperik gabe noski, furgoneta bertan utzi eta Ixioren gruarekin itzuliko ginela, artian argitzen ari zen, sortaldian lainoak gorri gorri, halako batian, Mixak niri, dena dela, esan zidan, hori etzen bidia, begiratu nion, beheko ezpaina beti bezala kanpora aterata zeukan, zer?, esan nion, egon zen puxka batian eguzkiak argitzen zituen laino gorriei begira pentsakor, gero, bide horrek, esan zidan, etzeraman inora, sinisgor begiratu nion, ahoa zabalik, profeta bat ematen zuen, miretsita nengoen, esan nion, zer esan nahi duk?, furgoneta, esan zidan, furgoneta, aitzakia bat zen, bat batian konprenitu nuen, begiratu nion, irribarre in genion elkarri(...) Stefani galdetu genion, esan zigun ezkaitik ateratzen zela autobusa, hartu genituen poltsa batian gauzarik beharrenak, in genituen gora behera kilometro batzuk, ibili ginen, ibili ginen, iten zuen bero haundia, erreka baten ondoan gelditu ginen, Mixa bainatu zen eta jan genuen mokadu bat, ixiltasun haundia zegoen, uraren hotsa bakarrik, puxka batian hala egon ginen, berriz ab
|
|
|
bilbon akitu arte!, esan genuen, bagenituen telefono batzuk, ia lotu genuen, azkenian ezetz, etziguten utzi, horregatik tafallara segitu genuen, han bukatu zitzaigun solomoa eta Mixak baratxuri zopa prestatu zuen eltzian, baratxuriak zanpa zanpa in eta eskatu genituen bar batian ogi zaharrak eta txorizo batzuk erosi genituen, handik in genuen goizueta, han jende txikitxoa zegoen, diferentzia haiekin Mixa harrituta zegoen, han leitzan ezagutu genuen saltzaile bati zerbeza kaja bat eman eta bere aldian toki bat utzi zigun, hurrengo goizian, handik gatozela, errebuelta asko eta Mixa mariatuta zijoan, baso zahar batian, basoko mutilak motozerrekin eta gazte batzuk pagoetara igoak, batzuk aurpegiak estalita, beste batzuk makillatuta bezala, kolore txuria, lekeition in genuen goizaldian ordu pare bat bidali bitartian eta zarautzen heldu bezain laster etorri ziren bi munipa eta papera eskatu ziguten eta herritik aparte jarri behar izan genuen, bermion in genuen gau ona, kontzertu haundia zegoen eta laurehun bokata saldu genituen, denak eta gehiago ere salduko genituen, argi pirrintarekin ari ginen gauzak furgonetara jasotzen, ya ari ginen burniak biltzen, halako batian bronka izugarri bat, tipo txiki buru haundi bat gugana ikaratuta korrika eta ikusi ez ikusi furgonetara sartu zitzaigun eta atia itxi zuen, haren atzetik amorratu batzuk, ni, zer pasatzen da!, tartian jarri nintzen, joputa!, esaten zuten, neska bat bortxatu zuela txiki hark, nahi zizkioten barrabilak moztu, nik tranki tranki!, bakarrik esan nuen, eman zidaten ostia latz bat, ya furgonetara sartu behar zuten, Mixa etzen ikaratu eta hanka burni bat ibili zuen airian, bidali zituen bi tipo lurrera, jende gehiago etorri zen, akatu baino lehenago sartu ginen furgonetan nola hala, hautsi ziguten atzeko kristala eta burni batzuk han utzi genituen, atera ginen bermiotik, zartaien eta serbilleten artian gure buru haundia, alkandora urratua, puta, esaten zuen, puta zela, etzuen besterik esaten, neska hura, puta zela, halako batian, herritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten, baina joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non jartzia genuen, nonbait, esan zigun hark, gobernuak, bertako jauntxoekin elkar hartuta, pribatizatu in nahi zituen mendi haietako lurrak, eta kontra iteko zen festa, nik susmoa, zibilak joango ote ziren eta, joan nintzen begiratzera bazterrak, ez nintzen fiatzen, Mixa mutil harekin gelditu zen, itzuli nintzenian ostatuan ziren biak, Mixa ikusten zen gustora zegoela, mutil ile luze hark, Stefan izena, galderak iten zizkion, errusiako eskolaz, siberiaz, hango ibaiez, lehortu zen itsaso batetaz, iluntziarekin hasi zen jendia etortzen plazara, guk sua piztu, bonbillak arboletatik txintxilika jarri eta, gutxi bat, gutxi bat, oso ongi saldu genuen, goizaldian, bostak seiak izango ziren biltzen hasi ginenian, denak bildu eta abiatzera goazela, furgonetak, etzuela nahi, aritu ginen, eman genizkion takateko batzuk, alferrik, ematen zuen hila zela motorra, probatu genuen Stefanek utzi zigun bateria batekin, etorri ziren ferianteak ere, motorrari begiratu, burua kordokatzen zuten, etzen hari nondik sartu eskua, ezin ezer egin, apartatu ginen, madarikatu genuen gure suertia, Mixa ...erritik ateratzeko maldan, taka, in zen furgoneta berriz ere gelditu, jaitsi ginen, buru haundia begiak atera beharrian ikaratuta zegoen, eskerrak eman gabe piztia bezala mendira salto in zuen, hurrengo egunian ez, hurrengoan, furgoneta karga in, nafarroa aldera abiatu ginen, ba omen ziren hango erdialdeko haranetan herri txiki batzuk, denbora hartan jaiak zituztenak, jendetzarik ez, esan ziguten,
|
baina
joanez gero poliki salduko duzue, pasa genituen harako mendiak, iritsi ginen ipuruen lurrera, galdezka galdezka, heldu ginen ariztira, feria zen ariztin, jende gutxi, haur batzuk, barraka batzuk, tipo batek puñalarekin jolas iten zuen, bi lagun padera zabalian ogia erretzen ari ziren, etorri zitzaigun herriko mutil ile luze bat, informatu zen zer zen gure nahia, esan zigun ostatuaren ondoan non ...
|
|
|
– Ez, amarenean enkargu bat egin behar nuen, eta ahaztuta neukan...
|
Baina
banoa, lagun batekin geratuta nago eta honek atzera ekarri nau berriro, besterik ez. Eta zu?
|
|
|
Zelan ez bizi hemengo ura miragarria izan behar delako sentsazioa!
|
Baina
noan berriro Parkeko etxolan bizi izan dudanera.
|
|
2007
|
|
|
Nagia ere ematen dio Bilboko Euskaldunan Wilco ikusteko aspalditxo enkargatu zituen sarrerak erretiratzeak.
|
Baina
joan egin da. Kontzertua hastearekin batera konturatu da afizioa aldatzearen kontu hori ez dela horren erreza izango.
|
|
|
|
Baina
goazen aurrerago.
|
|
|
|
Baina
goazen haren gana.
|
|
|
Nago gizarte guztiek holakofantasiazko mundu sinbolikoa behar dutela, eta mundu sinboliko eta fantastiko horigabe ez dela ez gizarte egiterik ez elkarrekin.
|
Baina
goazen gurera: Modernitatean tradizioa asmatu egin zela dio ikertzaile askok, bestek komunitatenazionalak komunitate imaginarioak direla, inoiz entzun dugu mitoak direla gurenahien eta oroimenen narrazioak eta diskurtsoak... Hitz batez:
|
|
|
Ez zait iruditzen hura ezagutzen zuenik,
|
baina
Joan Maragall-ek Humboldt gogoratzen du bere gogoeta honetan:
|
|
|
Herriko Udalak ukatu die militarrei herrian hilaren 8tik 12ra bitarte kanpaldia egiteko baimena,
|
baina
joanen direla uste dute.
|
|
|
Herriko Udalak ukatu (egin) die militarrei BAIMENA herrian hilaren 8tik 12ra bitarte kanpaldia egiteko,
|
baina
joanen direla uste dute.
|
|
|
Herriko Udalak ukatu (egin) die militarrei BAIMENA [kanpaldia egiteko] herrian hilaren 8tik 12ra bitarte,
|
baina
joanen direla uste dute.
|
|
|
Herriko Udalak ukatu die militarrei herrian hilaren 8tik 12ra bitarte kanpaldia egiteko baimena,
|
baina
joanen direla uste dute.
|
|
|
Asmoa ez da soilik egileek eskubideak kobratzea; diskoetxeak ere euskarriaren egiletzat hartzen dira eta, beraz, ordaindu egin behar dira. DiMA irratiak ordezkatzen duen Digital Media Association ek apelatu zuen epaia,
|
baina
joan den astelehenean Egile Eskubideen Tasen Kontseilu Arautzaileko hiru epaileek(' US Copyright Royalty Board') ezezkoa eman zioten apelazioari.
|
|
|
Haur batentzako motibazio handiena ikasi duen hori kanpora ateratzea da. Aunitzek lotsa ematen diela erraten dute,
|
baina
joan ondotik, gehienek ongi pasatzen dute eta kontent egoten dira, ireki egiten dira, kanpoko jendea ikusi, bertze musika mota batzuk ezagutu… Ikasleendako ez ezik irakasleondako ere ona da.
|
|
|
|
Baina
joan zen, joan, urrezko garaia, eta zilarrezkoa512 etorri zen: batere antzik ez zegoen urrezkoarekin513, batez ere sufrimendua nagusitu zelako orduko giza abereen artean:
|
|
|
Handik hilabete gutxira hil zen, eta Joana errudun sentitu zen errudun sentitu ez zelako. Amonak dirua Testamentu Berriaren orrien artean gordetzen zuen,
|
baina
Joanak ez zion inoiz sosik lapurtu.
|
|
|
Psikosia, dio Lacan hasiberrientzat liburuxkak.
|
Baina
Joana ez da hasiberria.
|
|
|
Nagusiak bulegora joateko deitu dio telefonoz. Algara bat lapurtu nahiko dio,
|
baina
Joana prest dago tinko eusteko. Zerrenda dataren arabera ere ordenatu behar duzula esatea ahaztu zait, esan dio orduan.
|
|
2008
|
|
|
Halaxe izan zen, pasa den urtean ere.
|
Baina
joan den urtean, artean, aieru txarrak agertu arren, itxaropenari eutsi nahi zion giza-taldea hiztunago zen, etorkizunari buruz hitz egiteko itxaropenaz aritzeko ez zen hainbesteko lotsarik.
|
|
|
Mundutik ikasi behar dugu. Norberaren lekua ederra da,
|
baina
zoazte beste tokietara. New York izugarria iruditu zitzaidan, irekia.
|
|
|
batean zapi busti bat eskatzen zion ahizpari, kopetan jartzeko; bestean azpil bat, oka egiteko; orain listuontzia; gero pixontzia; geroago bizkorgarria? behar zuenean beharrekoa eskatzen zuen, hutsik egin gabe, eta behar ez zuenean ere bai, zoaz
|
baina
joan ahala zatoz, zatoz baina etorri ahala zoaz, bidean harriak jartzea beste eginkizunik ez balu bezala.
|
|
|
–Nire emaztea denen gainetik zegoen,
|
baina
joan egin zen.
|
|
|
–Barkatuko duzu,
|
baina
joan beharra daukat, esan nuen eta behingoz zutik jarri nintzen. Zakurrak lau hankan jarraitzen zuen eta horrek lasaitasuna eman zidan.
|
|
|
Orduan gibeletik ari behar arnegitarrak.
|
Bainan
zoazte zuek, holakoa dutelarik gaia eta maila! Irabazi zuten Zalgizen, herriko plaza berria estrainatu zutelarik, Leonis eta Ganix Ibarbururen kontra joka tuz.
|
|
|
|
Baina
JOANAk bere ezpainak ipintzen dizkio bidean. LUKASek ez du musua errefusatzen.
|
|
|
GERMAN erantzutera doa
|
baina
JOANAk aho bete hortz utziko du.
|