|
2000
|
|
|
|
Baina
hobe dugu gauza asko galtzea eta ez pobreak goseak hiltzea.
|
|
2001
|
|
|
Ondorioz, honela zekusan Oteizak Euskal Herriaren etorkizuna: " Argi dakusat geure geroa,
|
baina
hobe dut ez esatea, zeren oso iluna deritzat... Bart gauean ez nau loak hartu, esnai egon naiz kezkati eta triste.
|
|
|
Esatera nindoan erdaldun batek ere, euskalaria bera, eta Euskaltzaindiaren urgazlea? idazten duela hor,
|
baina
hobe dut ez esan. U. jaunak ez baititu gogoko euskalariak:
|
|
|
Galileo aurrekoa, ez da Orixe bakarra izan gurean.
|
Baina
hobe genuke, hemen ez dugun soseguz eta patxadaz, elkarrizketa luzeren bat egiteko bidea aurkituko bagenu beste aldi batean, hontaz eta hartaz.
|
|
2002
|
|
|
–Bazakinat hik ez dunala sinesten,
|
baina
hobe dun guraizeak zorrozten hasten bahaiz, badaezpada ere... –erantzun zion Soniak.
|
|
2003
|
|
|
Bai, zuek ere bekatuz bekatu osatzen ari zarete Luziferren arima, halako moldez, non jantzia osatu bezain laster bereganatuko baitu deabruen buruzagiak! Bertso zahar batzuk ere kantatzen dituzue isilpean,
|
baina
hobe zenukete horiek ere betiko mututzea! Bai, zuek piztuko duzue Luzifer, eta, hura piztean, hankaz gora jarriko du Azpil!
|
|
2004
|
|
|
Badaezpada ere, ez hurbildu Jaurlaritzaren Parisko egoitzara. Ez dakigu zeregin hau proba moduko bat besterik ez ote den izanen, espioi lanetan zer moduz aritzen garen ikusteko,
|
baina
hobe dugu zuhur jokatu eta, profesionalak ez bagara ere, profesional gisa aritzea, ulertzen?
|
|
2005
|
|
|
Izan ere, Szalay eta Antal Errumaniako hungariar gutxiengo batekoak dira.
|
Baina
hobe dugu dantza irakasleok Euskal Herriraino ekarri dituen bidearen hasierara itzultzea.
|
|
|
– Pintorea baino gizon hobea da Karrika, mundu guziak badaki hori hemen,
|
baina
hobe luke ahotik horrenbertze indar alferrik galtzen ez balu. Hainbertze juramentu eta erausi.
|
|
|
Hizketan ikasi du dagoeneko, etorria zaio ahotsa lehengora,
|
baina
hobe du mutu, zer esanik asmatu artean".
|
|
|
– Fusilatu egin zitiztean,
|
baina
hobe duk hiru fusilatzea hamabost baino.
|
|
|
Ez zion irri gaiztorik sumatu Rosamariri plazakoa ez zela dantza egitea esan zuenean, mespretxuzkoa izan zen. Ostatura itzultzea bururatu zitzaion,
|
baina
hobe zuen ez joatea, min hartuko zuen neska bertan ez bazegoen, hobe jakin ezik. Trumoi eztanda latz batek berritu zuen erasoa, etxe bazterretara eta taberna barruetara sakabanatu ziren dantzariak, kioskoa abandonatu zuten musikoek.
|
|
2007
|
|
|
Orduan galdegin dit ba ote dudan inor kaxaren barruan sartzeko, horixe duela Don Valentinek kezka, baina galdera batez erantzun diot soilik, ea ba ote dakien zer jaten duten koalek, edo zergatik ezin duten gure artean bizi panda hartzek, horrelako gauzak ezagutzen ez dituen alkate batek ez duela herritarren aginterik merezi, eta erantzun dit egin ditzakedala nahi ditudan trufa guztiak,
|
baina
hobe dudala gaurko ikuskizuna behar bezala egitea, berrehun lagunetik gora espero dituztela antzokian, hiriburutik ere badatozela gonbidatuak, eta munduko onena izan gabe ere onartuko dutela lotsarazteko moduan gauzak ez egitea, denbora oso gutxi daukadala kaxa barruan nor sartuko dudan aurkitzeko eta esateko zein den nire asmoa.
|
|
2008
|
|
|
–entzun behar zuena sumatzen hasi zen?. Badakit gogorra dela,
|
baina
hobe duzu kontu honi buelta gehiegirik ez ematea. Zoritxarra gertatu da, baina ezin da ezer egin, hobe da aurrera begiratzea.
|
|
|
Benetan, Inazio, mila esker denagatik,
|
baina
hobe dugu bakoitza bere aldetik.
|
|
2009
|
|
|
Gauean, ostera, hanka hotzekin ohetik komunera jaikitzen zinenean, etxeko ispiluetan begira zenezakeen eta beste munduak ikusi.
|
Baina
hobe zenuen ez begiratu, arriskua baitzegoen ispiluak harrapatzeko eta beste munduetara eramateko. Oraindik begiak itxita joaten naiz gauean komunera, ispiluetan zer dagoen jakin nahian baina izututa.
|
|
|
Eta begira, oraingoan, zure alde egingo dut.
|
Baina
hobe duzu tentuz ibili. Ez dut beste ezustekorik nahi.
|
|
|
ALIZIA. Bai,
|
baina
hobe duzu orain gauza horietan ez pentsatu.
|
|
|
ALEX. (berotuz) Badakit.
|
Baina
hobe duzu mehatxuka ez hasi. Ez dut amore emango zure xantaien aurrean.
|
|
|
(Bizkarrean joz) Begira, Kevin. Lagun ona haiz,
|
baina
hobe duk teoria txoro hoiekin ez nekatzea. Bazakiat zertan nabilen eta oso seguru sentitzen nauk aspaldiko partez.
|
|
|
KLAUDIA: German irteteko aukera asko daude,
|
baina
hobe dugu zuhur jokatu.
|
|
|
ANDONI: Ulertzen dut zure kezka,
|
baina
hobe duzu lasaitu. Frantziako poliziarekin berba egin dut ointxe.
|
|
|
Kobratu gabe daude jokalariak, eta horietako batzuk auzitara jo dute edo jotzear daude.
|
Baina
hobe du Realak ez lasaitzea, etxean Bigarren Mailako talderik onenen artean dagoelako Murtzia, eta Movilla, De Lucas, Capdevila, Despotovic eta antzeko jokalari trebeak dauzkalako.
|
|
|
McDonaldek beste urtebeterako kontratua dauka Tau Baskoniarekin, baina asko izan dira oharkabean pasatako partidak, eta gutxi batzuk berarengandik espero zen maila eman dutenak. Stanko Baracek ere beste bi urterako kontratua du,
|
baina
hobe du jauzi kualitatiboa lehenbailehen ematea. Taldeak ezin du lau urte zain egon jokalari bat ernatu arte.
|
|
2010
|
|
|
KLAUDIA. Ez dut arazorik,
|
baina
hobe duzu aktekin segi. Nahi baduzu aterako dizkizut duela hilabetekoak.
|
|
|
KEVIN.
|
Baina
hobe duk bakarrik ez joan. Hago Ertzaintzari...
|
|
|
–Eskerrik asko,
|
baina
hobe dut neure lehengo bizimodura itzuli.
|
|
|
Berak eta beste guztiok zerrenda bat osatzen genuen laukiaren marretako baten paraleloan. " Zure aitak asko daki —arrapostu zion Martinek zakartasunez—
|
Baina
hobe zuen bere garaian txertoa eman balio. Frantzian ume eta gazte guztiei ematen diete.
|
|
2011
|
|
|
Urratsek nora ezean daramate autorantz,
|
baina
hobe du inora ez joatea, gauerdira arte behintzat. Mikel astiro doa espaloian, kalean pasatuko du arratsa.
|
|
|
PAULA.
|
Baina
hobe duzu anbulategira (joan)
|
|
|
LEO. Ba nik bai,
|
baina
hobe dut isilik!
|
|
|
Bat bestearen ondotik azterketari artoski ekin zion onak txarretatik bananduz. Eskukalditxo bat proposatu nion pipa ahoan neramalarik
|
baina
hobeko nuela lan horretan sudurra ez sartzea garbi azaldu zidan bere isiltasunak. Lan honi ematen zion arreta ikusirik isildu eta hor gelditu zen solasaldia.
|
|
|
Bai, Neskak esango du nahi duena,
|
baina
hobe dut etxetik urruti. Ez dut egun osoan ia ezer jan, baina berdin dio, ez dit axolarik.
|
|
|
Udaltzainburua ez zen ezkondu berria,
|
baina
hobe zukeen ohatze batean etzan izan balitz. Kortxeen eta kortxeaerdien artean jandako jangarriren batek bihotzerrea eman zidan.
|
|
2012
|
|
|
Biharamunean, beraz, elkarren arteko topabideak antolatzeari ekin zioten; Emmak bere neskamea erosi nahi zuen opari baten bidez;
|
baina
hobe zuketen Yonvillen etxe diskretu bat aurkitu. Rodolphek agindu zuen bat bilatuko zuela.
|
|
|
–Itzuliko da, bai, esan zuen?.
|
Baina
hobe zukeen joan ez balitz.
|
|
|
Tamalez nire noranzkoa iritsi da aurrena. Utz nezake joaten,
|
baina
hobe dut bertatik azkar ateratzea, zer gerta ere.
|
|
2015
|
|
|
Literek, zorionez, ez zuten inongo konpontze edo garbiketa berezirik behar; mantak ere bazeuden, hotz handi samarra eginez gero,?
|
baina
hobe duzue zakuetan lo egin?, esan zion Felixek. Ondoren, baina, Estebanen keinu arraroren bati antzemanda edo, galdetu zion:
|
|
|
|
baina
hobe dugu badaezpadako neurriak hartzea
|
|
|
NIEVES. (Erromantika) Ohhh? (serio)
|
Baina
hobe zenuke Martin ahaztu?
|
|
2016
|
|
|
Fonologiaren bidean, sortu eta hil ziren hizkuntzen arabera, mintzaira berriak agertu zirela bazekien ere, beste milaka geroan agertuko zirela, greko eta erromanotik beste hainbeste mintzaira arrunt jalgiko zela, denak geografiak mugatzen zituen eremu berezietan sortuak. Lurralde urrunetan, aspalditik munduan zeuden beste mintzaira batzuk bazirela hortxe hedatu nahi zukeen,
|
baina
hobe zuen isilik egotea. Inoiz nehork suntsituko ez zituen hizkuntzak bazirela ere beretzat gorde zuen, fonologiaren hastapenarekin zerikusirik bazeukatelako, agian, eraso guziei jasan egingo zieten hizkuntzak, nahiz eta eremu ttikietan bizi.
|
|
|
Poledrelli gizajoak aginduak bete baino ez zuen egin.
|
Baina
hobe zuen kontuz ibili, berak, Malnatek, kasualitatez hura ezagutzera iristen bazen (batek jakin Poledrelli ere Trotti maistraren zirkulu berekoa ez ote zen), hobe zuen kontuz ibili, herri xeheko baten aurpegi handi hartako itxurazko onberatasunak engainatua izan nahi ez bazuen. Armairua beteko bular haren barruan holako bihotz txikia ezkutatzen zen:
|
|
|
Guay!?
|
Baina
hobe duzu idatzi. Ikusiko duzu?
|
|
|
Ez dakit azkenaldian zer gertatzen zaizun,
|
baina
hobe duzu gelditzea.
|
|
2017
|
|
|
Aizue, barkatu, tartean sartzea,
|
baina
hobe dugu hemendik joan erabat ilundu baino lehen. Autorik ekarri duzue?
|
|
|
Ez ditugu guk gutxietsiko berreraiketa zentzuzkoen bertuteak, baina orain badugu zertxobait konparaketarako Mediterraneoko isla zoragarri batean. Hurbilago ere bai,
|
baina
hobe dugu deabruak ere dantzan jartzen dituen leku izena ez ahoskatzea. Eta honetara helduta, harira datorkigu Mitxelenaren aipua.154
|
|
|
Ez dizut dutxa hondatu nahi.
|
Baina
hobe zenuke lehenbailehen ur azpian sartzea. Hobe litzateke denontzat.
|
|
|
Ez dakit,
|
baina
hobe dugu beraiek baino lehen aurkitzea.
|
|
2018
|
|
|
Mobilizazio bat baino gehiago egin dute azken asteetan Baionako auzitegian, eta Pirinio Atlantikoetako diputatuei ere idatzi zieten babesa eskatzeko. " Erraten digute sostengatzen gaituztela,
|
baina
hobe lukete halako legeak ez bozkatzea, sostengatzen gaituztela erratea baino". Ipar Euskal Herriko diputatuei dei egin die Hitza k baina ez du erantzunik jaso.
|
|
|
Negoziatu daiteke hori, baina ez dute nahi. Gero Caixa Fundazioak 12 milioi emango dizkio Gobernuari eta paparra aterako du,
|
baina
hobe luke karitate obrarik ez egitea eta zor bidegabea bere gain hartzea. Amancio Ortegak bezala egiten dute, 5 milioi eman karitatez eta 270 milioiko iruzurra egin zergetan.
|
|
|
Ez dakit zertan ari zaren,
|
baina
hobe duzu dena ahaztea.
|
|
2019
|
|
|
Hiru garaipen daramatzate erreskadan, eta gaur laugarrena lortzen saiatuko dira, mailari eusteko lehian dabilen aurkari baten kontra. Talde dezentez indartsuagoak garaitu dituzte nafarrek Sadarren jarraian irabazi dituzten hamar partidetan,
|
baina
hobe dute esna egon.Kontraerasoetan arriskua sortzen badakiela erakutsi zien Espainiako taldeak joaneko partidan. Bana bukatu zen.Gaurkoari begira, Nacho Vidalen hutsunea izango du Osasunak, atzelariak bosgarren txartel horia ikusi baitzuen Malagaren zelaian.
|
|
|
hor noa ni mando zahar honen gainean. Dendan badakite nor naizen, noren alaba eta iloba, eta zertan nagoen hemen; bitxia da herrietan nola zabaltzen diren albisteak, norberak ezer esan gabe ere; horrek dakarren kontrol soziala izorrante samarra da,
|
baina
hobe dut ohitzea, erremediorik ez daukanez gero. Bizikletak aurrean saskitxo bat dauka, eta aulkiaren atzean goma batzuk ere bai, poltsak lotzeko eta.
|
|
|
Oso zaila ere (nolanahi ere, ezin dut esan gabe utzi egiaz pentsatzen dudana: tristea iruditzen zait, oso tristea ere, irakasle batek esa  tea ez dela irakurketa egokia zure adinerako,
|
baina
hobe nuke isiltzea eta ez idaztea gogoak agintzen didana horren gainean; alegia, zertarako irakurri behar duzun, ez bada" programan sartzen". Nik egiaz uste dudana da irakasleak ez dakiela ezertxo ere Whitmanez eta horregatik esan zizula lelokeria hori.
|
|
2020
|
|
|
–Bai, pentsatzen dut. Ez nau gaur bertan botako
|
baina
hobe dut beste zerbaiten bila hasi.
|
|
|
17 Energia berriztagarriak dira etorkizuna,
|
baina
hobe genuke fantasia kolektiborik ez sortzea: (a) argindarra besterik ez dute sortzen (ez dituzte transatlantikoak eta ohiko hegazkinak mugitzen); (b) energia berriztagarri gisa ulertzen ditugunak funtsean dira energia berriztagarria kaptatzeko sistema ez berriztagarriak (esaterako, erregai fosil asko erre behar da haize errota erraldoi horiek fabrikatzeko, garraiatzeko, instalatzeko, mantentzeko, konpontzeko, eta abar); eta (c) berriztagarrien bidez zaio gaurko konplexutasunari eutsi, sistemok ezin baitira heldu petrolioaren intentsitate energetikoa ordezkatzera (funtsezko kontzeptua da ‘energiaren itzulkin tasa’:
|
|
|
Ez.
|
Baina
Hobe dut deitzea.
|
|
2021
|
|
|
" Oso jarrera duina zen, zalantzarik gabe;
|
baina
hobe nukeen begiak ondo zabaldu izan banitu. Soldadu batek, gerra garaian, inoiz ez luke pentsatu behar zerbitzutik libre dagoenik; are gutxiago iraultza gerra bat baldin bada, etsaia atez kanpo ez baina zeure etxean dagoenean.
|
|
|
Etorkizunean, lehia zirraragarria izan dezake Primoz Roglicekin eta, batez ere, Tadej Pogacarrekin (UAE). Bernal erabat eklipsatu du azkenaldian,
|
baina
hobe du bertan goxo ez gelditu, kolonbiarra bueltan baita.
|
|
|
Eta maite zuen, eta nola!
|
Baina
hobe zuen LucÃarengandik urrun egon, bihozminez erotu nahi ez bazuen.
|
|
2022
|
|
|
Gertatzen dena da, lagunak agurtzen eta harremanak egitean ez dugula afaltzeko astirik izango. Zer edo zer ahoratuko dugu,
|
baina
hobe dugu hemen zerbait eskatzea. Gainera, behar baino gehiago ez mozkortzeko, bete behar dugu tripa.
|
|
|
–Vianako Printzean hartu nuenean deskargatu eginen zen –sorbaldak goratu nituen–
|
Baina
hobe dugu gauza horretaz libratzea. Bota ezazu hor nonbait.
|
|
|
–Barkatu,
|
baina
hobe genuke etxera sartzea –eten zion emakumeak– Hotza dago hemen eta badirudi honek luze joko duela...
|
|
|
–Estimatuta dago –Iriarte andreak eztarria garbitu zuen–
|
Baina
hobe zenuke prakak lehenbailehen aldatzea...
|
|
|
–Ederki,
|
baina
hobe genuke etxe barnean hitz egin.
|
|
|
Handik hamar minutura, idazkaria lur izoztua urratzen ari zen bere bota handiekin. Etxerantz zihoan,
|
baina
hobe luke ibai izoztu batean egindako zulorantz abiatu balitz! Lotsa eta nazka sentitzen zituen.
|
|
|
...lako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe,
|
baina
hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, bain... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
|
...baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak,
|
baina
hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai be... Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da, zeru urdina da gaur baina nolanahi ere gaizkia hortxe dago ezkutaturik, erdizka ageri da horko lainoen artean, begiratu hurreagotik, antzematen zaio, toki guztietan dago eta oroz gain haurren marrazkietan, oroz gain zure haur buruan zeren hazten zarenean zu zeu ere suge izango zara, ez duzu suge itxura izango baina suge izango zara, zeru urdinaren itxurapean irakin egingo duzu, baina hori ez da egia aita, ezin da egia izan, eta amets hartan ni triste nengoen zeren inork ezin zuen ezer egin, okerra egina zegoen, beharrezkoa zen, eta eskuan neuzkan gainerako marrazkiak erakutsi nahi izan nizkionean haietan maleziarik ez zela berari frogatzeko, suak hartuak zituela ohartu nintzen, zelaiak barku pirata bihurtuak ziren eta haien gainetan gizonak bata bestea akabatzen eta pasarelatik botatzen ari ziren, barkuek herio  tzaren bandera jasoa zuten eta itsasoa gorria zen, hondoan jendearen orroak aditzen ziren, denak kondenaturik zeudela iragartzen zuten, amets tragikoa, horratik, psikoanalista jauna, hamar urte nituela gaiztotu nintzen ni, ezin beste ondoriorik atera, azkenaren hasiera izan zen, puteriora eraman ninduen endekatzearen hastapena, eta horixe esan, eta isildu egin nintzen, dena esanik zelako, ebidentziak ez dira esplikatzen, nagusitu egiten dira galdera gehiago jaso ez denean, beti esan ohi denez, eta berriz ere isiltasuna eta egin behar diren gauzen gaineko kezka, eta gehiago hitz egiteko gogorik ez baldin badut, ez baldin badut besterik jakin nahi, da nire ametsak guztiz argiak direlako, sufritu egiten dut nire koherentziagatik eta biziagatik, erantzun gehiegi ematen baitizkidate, eta gainera, nolanahi ere, zer dela-eta eduki nuke psikoanalista baten premia nire hitzei pisu handiagoa emateko, gaurgero aditzen ez ditudan hitzez nardatzeko, zeren mila aldiz ere esanak ditut, ez dakit ezer, zeren nire gurasoek ezin dute bere partea egin, larrutik ordaindu behar dut eta baten batek eman du nire kontrako lekukotza, zeren psikoanalistak horretarakoxe daude hor, barkatzeko eta barkamena eskatzeko, barkatu alaba, barkatu ama, baina nik ez dakit inor barkatzen, nik ez dakit hortzak estutzen baizik, zakilak ahora sartzen dizkidatelako behin eta berriz, aitaren zakila putekin tratuan dagoelako, ez puta bakar batekin, uste dut nik, zeren puta batek beste bat dakar automatikoki, eta honek ere beste bat ordezkatzen du bere gorputzaren naturaren bidez, eta halaxe libratzen dira bezeroen buztanetatik, nire aitaren buztanetik, edozein emakumerekin gogortzen baitzaio aitari zakila, bere emaztearekin izan ezik.
|
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...lako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe,
|
baina
hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, bain...
|
|
|
Egia da gehiegi hitz egiten dudala, gehiegi hitz egiten dut baina inoiz ez psikoanalistaren aurrean, bere presentziak pentsamendua garatzea behaztopatzen dit, gainera ez zaio interesatzen, espezializatuegi dago, nik esaten dudanaren  atzean aditzen duen horretan zentraturik dago, nik jakin gabe ere dakidan horretan, eta ezer esatea ez du merezi, aurretiaz dakizunean zer esatea ez den komeni, psikoanalistaren arreta beste nonbait dagoenean, era guztietara ere, ezer ez dagoen toki batean, ez bero ez hotz egiten duen tokian, eta batzuetan lepazamarreraino egiten dut, dibanean etzanik, ezin dut eraman psikoanalista bere eguneroko kezketan babestea, egin behar dituen erosketetan eta hurrena idatzi behar duen liburuan, eta hura bere erosotasunetik atera  tzeko handiagoa denean nire desioa nire isiltasuna baino, gauez egiten ditudan ametsak kontatzen dizkiot, haiek nire ordez hitz egin dezaten, aditu hau psikoanalista jauna eta zeuk esan, askoz interesgarriagoa naiz gauez, loak ia eder egiten nau, tamaina handiko ametsak egiten ditut, ekaitzak eta enbatak amets, hil arriskuak eta kode sekretuak amets, erorketa askean amiltzen diren igogailuak, lur azpian milagarren solairuan lehertu arte, igogailuak umedade eta kakalardo mundura buruz amiltzen ezerk eusten ez diela, eta mundu horretatik ezin irten dira igogailuak amildu eran zuloa ezarian ezarian itxi egin delako, berrogei mila solairuko eraikinak iheska doan jendearen buru gainera abailtzen ari direla egiten dut amets, eta bitartean inurri itsu mordo bat eskapo doala, pasatzen diren autoei arretarik eman gabe, itsasondo abisalekin eta aldiro mozten diren telefono deiekin egin dut amets, kaixo ama, ez dut ezer aditzen, ez negar egin ama, non zaude, zure zenbakia galdu dut, ahaztu egin dut, baina esadazu, gaizki aditzen dizut, eta zergatik ezin ote dut hatzik mugitu, zergatik ezin ote dut hitzik egin, eta hau luzatu egiten da mila modutan ere, ez dute erantzuten, telefonoa hutsari joka ari da, zirkuitu elektrikoen espazio mugagabeari joka, ez dute erantzuten badakitelako neu naizela, zenbaki faltsua delako, linea okupaturik dagoelako eta dirurik ez dudalako, galdurik nago munduaren azkenean, goitik behera putzu arrokazko batera amiltzeko zorian dagoen eraikin bateko gainaldean, kaixo ama, non zabiltza, nola urrundu ahal izan naiz zugandik puntu honetaraino, nola egon ninteke zure bizitik mila kilometrora, hemendik ezin duzu nire ahotsa aditu, nola utzi ahal izan zaitut bakarrik ohe horretan, hiltzen ari zaren horretantxe, baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak, baina hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai berdea, eta zer da infantilago halako marrazki bat baino, non tximiniak oker ageri baitira etxeetako teilatuetan, baina aita ez zen hori pentsatzen ari, begira, esan zidan, gaizkia zeruan dago, ernamuinean dago, jaio zain dago goritu ahal izateko, paperari su emateko, eta marrazkiko zeruari begiratu nionean serpentina urdinek estalia ikusi nuen, zeru tormentatua zen, eta izarrak zurrunbiloek zeramatzaten, esne bidearen itsasbeherarekin batera, eta brastakoan zerua higitzen hasi zen, serpentina urdinez irakiten, baina gero eta gutxiago ziren urdin eta gero eta gehiago ziren beltz, sugearen odolaren beltza da, erantzun zidan aitak nik galdera egin izan banio bezala, jakingo ez banu bezala, zeru desatsegin bat milioka suge beltzezkoa, ez aita, oker zaude, zeru guztiz zuri urdina da, Mariaren soinekoa bezain, bai, egia da ...baina hobeko dut orain hitz beste egin, ez dut amets horiez gehiago hitz egin nahi, uste dut beti egin izan ditudala ametsok, ama negarrez ikusi nuenetik aitak hots egiten ez ziolako, aita laneko bidaian joana zelako bere gastu kontuak harturik, ahaztu egin nau esango zidakeen amak nire presentziaz ohartu izan balitz, ez du nigan ez zugan pentsatzen, beste emakume batekin dago, esan zezakeen amak,
|
baina
hobeko dut horretan ere ez sakondu zeren inoiz ez naiz helduko esan ez zidanaren hondora, eta joan den astean edo joan den hilabetean, ez nago seguru, hamar urte nituela egin nuen amets, nire aitaren alaba nintzela eta atsegin eman nahi niola, nik eskolan egindako marrazkiei begira zegoen, neska txiki baten marrazkiak ziren, zeru zuria eta laino urdinak, eguzki horia arraia gorriekin eta zelai be...
|
|
|
Ez zait gustatzen gogoeta hau hartzen ari den tornua, bada ulertzen ez dudanik, ulertu ezin dudanik, ez zait gustatzen,
|
baina
hobeko dut aurrera jo erantzunik ez dudan bitartean, nolanahi ere galdera baino lehen datorren erantzun bat, zomorroen eta arratoien egia, hondamendiak ez baititu akabatuko, heriotza eta gero bizirik iraungo duen estoldetako bizia, instintuak ongi dagoena bentzutzea, eta zer dago ongi, horixe ere ez dakit, nire amaren hilotzaren gainean negar egiten baizik ez dakit, aita gero baino gero gehiago p...
|
|
|
Eta horixe gertatzeko beldur izan nuke, baina ez, ez naiz beldur, nahiko nukeena ez da inoiz gertatu, ez da inoiz gertatuko,
|
baina
hobeko luke gertatu, dela ni esna  tzeko edota hiltzeko, behingoagatik zer edo zer hasi dadin, nardaturik nago betiren beti geroko atzeratutako posibilitate horretaz, eta hori nahi badut esan nahi du ez naizela normala, horixe esaten didate lagun guztiek, alegia, izango banitu esango lidakete, ez naiz normala baina ez diot inori utziko hori ere niri kentzen, ni akabatu nintzakeen desio baten an...
|
|
|
Hamasei urteko neskatila ote da 40an, bere barne bizitza duena, Jules Blanc, bere amaren maitale ohia, ama eta biak gerizatzen dituena, higuin duena? Hobe zatekeen, beharbada, ohiko neskatila frantsesaren gisan agertu izan balitz,
|
baina
hobe dut neure burua emanean uztea. Behar ote luke judu egitea?
|
|
|
BASKONIAKO NOTIZIAK delakoak) Nafarroan gaindi txango bat egiten du 1307ko urrian,
|
baina
hobe zukeen Parisen egonik, Nafarroako kargudunen zapaltzera etorri baitzen, haien ordez frantziarrak sartuz.
|
|
|
Ez dakit zertan ari zareten,
|
baina
hobe duzue oraintxe ateratzea.
|
|
|
|
Baina
hobe duzu azkar ibiltzea.
|
|
|
|
Baina
hobe duzu ezer ez saiatzea.
|
|
2023
|
|
|
Vincentek lehenbailehen gurasoei idatzi beharra ikusten zuela, Tersteeg en bidez kontua jakin baino lehen. Tersteeg gizon energikoa zela,
|
baina
hobe zuela energia hori ez erabali Sien eta bera jazartzeko; elkar maite zutela eta elkarri leialtasuna agindu ziotela. 217 gutunean Vincentek esaten zion Theori Sien ekin ezkondu nahi zuela, ahal zen azkarrena; ezkontzeko promesa elkarri egina ziotela.
|
|
|
Buruhauste handiena bulegoetan izango zuten, fitxaketekin eta abarrekin. Konferentzia ligako multzoen faserako sailkatzen bagara, agian beste norbait ere fitxatu da,
|
baina
hobe duzu hori Brauliori [Braulio Vazquez kirol zuzendaria] eta Catari [Jose Antonio Prieto idazkari teknikoa] galdetzea.
|
|
|
hara, honek ere bere buruarekin bakarrik pentsatzen du. Zirrararik eragiten ez badizu zeregin honen handitasunak, haur bat esnatzen ikusteak –zeure haurra, andrea! –, hari jaten emateak, besoetan kulunkatzeak, lehendabiziko pausoak ematen laguntzeak, aurreneko galderei erantzuteak –ahotsaren tonua apurka apurka goratzen da, eta supituan amiltzen, gillotinaren xafla nola–.. orduan, barkatu,
|
baina
hobe zenukeen umerik ez ekarri. Munduko ogibiderik ederrena; edo hartu edo utzi, baina ez ezazu xehetasunetan araka.
|
|
|
|
Baina
hobe duzu ongi kantatzea!
|