|
2000
|
|
|
" Gaur osteguna da, udazkenean gaude, bi liburu aurkezten dira, munduak aurrera darrai eta ez daukat goserik oraindik.
|
Zer
dela-eta orduan kezkatu?".
|
|
|
Eta gera hotsa ezarri izan balute?
|
Zergatik
, ordea. Nork, baina?
|
|
|
Gainerako idazleek inguratu eta luma estilografiko zorrotzekin mehatxatu dute: " Hik
|
zer
dakik, ordea, zenbat egun pasatu diren! Hik zer dakik, ordea, bizitzaz?
|
|
|
" Hik zer dakik, ordea, zenbat egun pasatu diren! Hik
|
zer
dakik, ordea, bizitzaz. Zer, oinazeaz?
|
|
|
Hik zer dakik, ordea, bizitzaz?
|
Zer
, oinazeaz, alaen horrek".
|
|
|
Idazle errealista ez dago atzera egiteko prest, eta erantzun egin die: " Bada, bai, nik bazakiat bizitza
|
zer
den: bizitza, adiskideok, tonbola bat, ton ton tonbola bat duk; eta oinazeari buruz esango dizuet, zera, oinazeak orduak luze dituela, hara!".
|
|
|
Zergatik?
|
Zertarako
–Nor dugu hor kanpoan zain?
|
|
|
Zenbat dira?
|
Zer
nahi dute gugandik. Zer gelditzen da guk ezagutu genuen hiriaz?
|
|
|
Zer nahi dute gugandik?
|
Zer
gelditzen da guk ezagutu genuen hiriaz. Non dira senideak eta lagunak?
|
|
|
Ahalik eta azkarren baina libratuko naizen jakin gabe, bide ertzean gelditu dut autoa.
|
Zer
egin behar dudan ongi jakin gabe, autotik irteten naiz arnasestuka. Atzetik datozkidan autoak geldiarazi nahi nituzke, bazterrera daitezela esan.
|
|
|
Eta, gainera, arriskuaz jabetuta ere, babesleku aproposean ote nago ni neu?
|
Zer
abantaila dut nik, hortaz, arduragabeki aurrerantz dihoazenekiko. Nola jakin non eta zenbaterainokoak izango diren metaforaren ezuste mingarriak?
|
|
|
Nola jakin non eta zenbaterainokoak izango diren metaforaren ezuste mingarriak?
|
Zer
egin. Zer egin hil edo biziko zalantza izugarri honen tenorean, ziur badakit zeruak diola luzaroan eutsi zama astun horri?
|
|
|
Zer egin?
|
Zer
egin hil edo biziko zalantza izugarri honen tenorean, ziur badakit zeruak diola luzaroan eutsi zama astun horri?
|
|
|
Giacomo Leopardi ez zaie arrotz: "
|
zer
zorion edo poztasun edo kontsolamendu ekar dezake egiak, hau da, ezerezak?". Itaunari ez diote erantzuten jakin.
|
|
|
Marius Lippi Ipar Europakoa zen, Siziliakoa oker ez banago. Eta
|
zer
gertatu zitzaion, bada, Marius Lippi jauzilari amerikarrari Friburgeko finalerdietan. Hara.
|
|
|
Buzo txuria zeraman, edo beltza, eta kaskoa eta anteojoak. 69 zenbakia zen, ez dakit
|
zergatik
baina horretaz ongi akordatzen naiz. Aldapa abiada betean jaitsi, eta, tranpolinaren mutur muturrean, gorantz egin zuen indar.
|
|
|
Zigarro bat piztu nuen eta itsu batek esan zuen: "
|
Zer
gertatzen da?, zer gertatzen da?". Inork ez zuen eran  tzun eta airea lazgarria egin zen.
|
|
|
Zigarro bat piztu nuen eta itsu batek esan zuen: " Zer gertatzen da?,
|
zer
gertatzen da?". Inork ez zuen eran  tzun eta airea lazgarria egin zen.
|
|
|
Eztulen eta imintzio gehiegizkoen artean erre nuen zigarroa. Pentsatu nuen bidaiari haiek guztiek bertan lasai ederrean eserita jarraitzen bazuten, guztiz bere baitara bilduta eta honi eta hari hortzik gabe irribarre eginez, zinez istripurik izan ez zelako zeudela halaxe; eta, bene benetan zerbait gertatu bazen, ez zela inondik ere istriputzat hartzeko moduko
|
zer
bat, are gutxiago oraindik ezbehar lizuntzat edo kontaezintzat, hasiera batean nik egin nuen gauza bestalde, nire irakurketek eraginda eta hiperbolerako eta neurrigabekeriarako dudan erraztasunaz bultzaturik, duda izpirik gabe. Gertakaria, bada, hoztasun gehiagoz gogoratzea erabaki nuen, distantziaren zuhurtasunarekin, eta jarduera haren ondorioz ohartu nintzen urrunegi joan nintzela nire epaietan, ez zela izan halako burrunbarik ez lizunkeriarik, bai noski zimurdura akordeonistiko hura, baina akordeonistikoa hain prezeski, ezen istantean bagoia bere onera etorri baitzen hauspo erraldoi ikusezin batek bultzatuta bezala, eta, beraz, kaskateko edo zauri arinen bat izan ezik, denak bere hartan jarraitu zuen, ezer gertatu izan ez balitz bezala.
|
|
|
Konplota, errepikatu nuen, hizki bakoitza hausnartuz. Baina, zergatik?, galdetu nion ene buruari,
|
zergatik
gu. Ez nuen erantzuna ezagutzen, ezin jakin nezakeen ezta ere zein helburu zuten edo nork (edo nor  tzuk) mugitzen zituen hariak isil gordeka.
|
|
|
Zalantza izpirik ere gabe jakin nuen, era berean, hura konplot, makinazio edo sabotaje bat zela, ondorio erremediaezinak zituena.
|
Zerk
eraman ninduen hura pentsatzera. Zein datu erabakior nituen halako izugarrikeria bat adierazteko?
|
|
|
Neskak esa  ten zion" hartu nire ezpainak, jan nire ezpainak", horrelaxe, panpina batek esaldi txepel bat errepikatuko lukeen moduan, emoziorik gabe, eta mutila, zeina ni baino gazteagoa baitzen eta era berean ederki burusoildua, gogor saiatzen zen maiteñoaren eskakizunak betetzen, jubilatu urrezko txarteldun talde bati zeharka begiratzen zien bitartean; haiek, era berean, zeharka begiratzen zioten mutilari, eta pentsatzen zuten beraiek askoz ere ederkiago beteko zuketela neskatoaren erregua, mutil ezjakin hark baino; ezen, ordurako, mutila beste ezpain batzuk ari baitzen jaten, nahastuta, beste ezpain gozo eta petalo irekien antzeko batzuk. Eta halaxe, bada, Schubert bukatu zen, eta kanpora begiratzeari utzi nion, nire baitara begiratzeko; bakarrik nengoen eta ene buruari zuhurtasun osoz azaldu behar nion
|
zergatik
ahoskatu nuen konplot hitza, zergatik kanporatu nuen izen beldurgarri hura, esku anonimo batek idatzia zirudiena eta, hala ere, hain ankerra eta hurbila egiten zitzaidana. Eseri egin nintzen; hegazkin batek zeru ubela zulatu zuen, eta ikuskizun hark uharte huts baten erdian abandonatuta dagoen naufragoaren modura sentiarazi ninduen, zergatik esaten asmatuko ez banu ere.
|
|
|
Neskak esa  ten zion" hartu nire ezpainak, jan nire ezpainak", horrelaxe, panpina batek esaldi txepel bat errepikatuko lukeen moduan, emoziorik gabe, eta mutila, zeina ni baino gazteagoa baitzen eta era berean ederki burusoildua, gogor saiatzen zen maiteñoaren eskakizunak betetzen, jubilatu urrezko txarteldun talde bati zeharka begiratzen zien bitartean; haiek, era berean, zeharka begiratzen zioten mutilari, eta pentsatzen zuten beraiek askoz ere ederkiago beteko zuketela neskatoaren erregua, mutil ezjakin hark baino; ezen, ordurako, mutila beste ezpain batzuk ari baitzen jaten, nahastuta, beste ezpain gozo eta petalo irekien antzeko batzuk. Eta halaxe, bada, Schubert bukatu zen, eta kanpora begiratzeari utzi nion, nire baitara begiratzeko; bakarrik nengoen eta ene buruari zuhurtasun osoz azaldu behar nion zergatik ahoskatu nuen konplot hitza,
|
zergatik
kanporatu nuen izen beldurgarri hura, esku anonimo batek idatzia zirudiena eta, hala ere, hain ankerra eta hurbila egiten zitzaidana. Eseri egin nintzen; hegazkin batek zeru ubela zulatu zuen, eta ikuskizun hark uharte huts baten erdian abandonatuta dagoen naufragoaren modura sentiarazi ninduen, zergatik esaten asmatuko ez banu ere.
|
|
|
Eta halaxe, bada, Schubert bukatu zen, eta kanpora begiratzeari utzi nion, nire baitara begiratzeko; bakarrik nengoen eta ene buruari zuhurtasun osoz azaldu behar nion zergatik ahoskatu nuen konplot hitza, zergatik kanporatu nuen izen beldurgarri hura, esku anonimo batek idatzia zirudiena eta, hala ere, hain ankerra eta hurbila egiten zitzaidana. Eseri egin nintzen; hegazkin batek zeru ubela zulatu zuen, eta ikuskizun hark uharte huts baten erdian abandonatuta dagoen naufragoaren modura sentiarazi ninduen,
|
zergatik
esaten asmatuko ez banu ere. Beste zigarro bat piztu nuen, eta une hartantxe itsuak ahots lakarrez errepikatu zuen:
|
|
|
Beste zigarro bat piztu nuen, eta une hartantxe itsuak ahots lakarrez errepikatu zuen: "
|
Zer
gertatzen da?, zer gertatzen da?". Nire gainean zegoen Debekatuta erre  tzea kartelari erreparatu nion, eta itsuaren eztenkada jaso nuen; erretzea ari zitzaidan debekatzen.
|
|
|
Beste zigarro bat piztu nuen, eta une hartantxe itsuak ahots lakarrez errepikatu zuen: " Zer gertatzen da?,
|
zer
gertatzen da?". Nire gainean zegoen Debekatuta erre  tzea kartelari erreparatu nion, eta itsuaren eztenkada jaso nuen; erretzea ari zitzaidan debekatzen.
|
|
|
Ez al nuen, menturaz, nik neuk esan panpinari berari esan ere harriduraz ikuskatzailea mamu harrigarri bat zela?
|
Zergatik
txulatu zizkigun txartelak bost aldiz. Zergatik desbideratu zen trena hainbat aldiz eguneroko ibilbidetik, lanen eta greben eta matxuren aitzakian, azken hogei urtean halakorik sekula egin ez bazuen?
|
|
|
Zergatik txulatu zizkigun txartelak bost aldiz?
|
Zergatik
desbideratu zen trena hainbat aldiz eguneroko ibilbidetik, lanen eta greben eta matxuren aitzakian, azken hogei urtean halakorik sekula egin ez bazuen. Non geunden orain?
|
|
|
Aspaldian lurperatutako meatze tren baten burdinbide morturen batean?
|
Zergatik
ez zen handik trenik edo auto bakar bat ere pasatzen. Zergatik ez zen ikusten etxerik, fabrikarik, bizi aztarnarik batere?
|
|
|
Zergatik ez zen handik trenik edo auto bakar bat ere pasatzen?
|
Zergatik
ez zen ikusten etxerik, fabrikarik, bizi aztarnarik batere. Ostertza besarkatzen zuten gari sail eskerga haiek benetan ote ziren ahanzturaren bazka?
|
|
|
Ostertza besarkatzen zuten gari sail eskerga haiek benetan ote ziren ahanzturaren bazka?
|
Zergatik
ez zeraman inork ekipajerik. Ba ote zekiten tren hura ez zihoala inora?
|
|
|
Ba ote zekiten tren hura ez zihoala inora?
|
Zergatik
esan zidan txartel saltzaileak zeina, izan ere, ez baitzen betikoa, beste bat baizik, garaiagoa eta lotsagabeagoa eta libertinoagoa inondik ere, nik ordura arte sekula ikusi ez nuena bidaia on bat izan nezala, ez baninduen ezagutzen. Gizalege hutsez?
|
|
|
Zehazki, niri zuzenduriko konplot bat zen, bada, hartan ez nuen ordurako zalantzarik egiten.
|
Zergatik
, ordea. Zer zela-eta merezi nuen halako kondenarik?
|
|
|
Zergatik, ordea?
|
Zer
zela-eta merezi nuen halako kondenarik. Aberatsa eta boteretsua al nintzen akaso?
|
|
|
zen ezetz; eta begi bistan zegoen, bada, arrazoia: kondenatua izan nintzen, hain zuzen, umila, duina, zintzoa, alaia, esanekoa, motela izateagatik; gizakiarengan eta haren ontasunean sinesteagatik; inozentzia existitzen zela eta adiskidetasuna
|
zer
ordainezin bat zela pentsatzeagatik; herrien elkartasunaren alde borrokatzeagatik eta maitasunaren xalotasuna goraipatzeagatik; hitz batean, nire ideia etikoen eta estetikoen araberako izan, eta nire araberakotasun hori liburuetan erakusteagatik. Edo agian zen ikaratu nintzen nire ipuinak gusta  tzen ez zitzaizkiolako, edo zitzaizkielako?
|
|
|
Gauzak horrela, lehenbailehen jarri nuen egitasmoa martxan.
|
Zer
xume baina sotil bat zen, militarretik gutxi eta poetatik asko zuena. Gorrotoak begiak itsutzen zizkidan.
|
|
|
Itsuak, munduko ostia txar guztiarekin, esan zuen orduan: "
|
Zer
gertatzen da?, zer gertatzen da?". Eta hala ondorioztatu nuen itsu hark nik baino hobeto ikusten zuela, eta lelo hura kontrazeinu garrantzitsu bat zela ezbairik gabe.
|
|
|
Itsuak, munduko ostia txar guztiarekin, esan zuen orduan: " Zer gertatzen da?,
|
zer
gertatzen da?". Eta hala ondorioztatu nuen itsu hark nik baino hobeto ikusten zuela, eta lelo hura kontrazeinu garrantzitsu bat zela ezbairik gabe.
|
|
|
Konforme nago psikiatrarekin.
|
Zer
besterik pentsa nezake. Psikiatrak lotura estua ikusten du.
|
|
|
Eta interesik ez dut, honezkero ez delako arazo, plazer iturri baino.
|
Zertarako
, orduan, buruhausteetan jarraitu. Enuresia baldin bada arrazoia, bedi.
|
|
|
Baina,
|
zer
dela eta gogoeta luze hau. Nondik nora burubide hauek guztiak?
|
|
|
Crowla, hartxintxarrik txipristindu gabe. Asko dakienak, oro dakienak ez daki ezer, ez baitaki ez jakitea
|
zer
den. Eta ez dakiguna terrible izanen da agian, Rimbaud, edo agian ez dakiguna zoriona da.
|
|
|
Nola edo hala, begien bistatik galdu dut doktorea. Orain badakit
|
zer
den ozeanoa. Zer besterik pentsa nezake?
|
|
|
Orain badakit zer den ozeanoa.
|
Zer
besterik pentsa nezake. Barka bezait ahalkea.
|
|
|
Barka bezait ahalkea. Estreina abenidetan, etxe orratzetatik behera, ohean, sekula ez Udalaren aurrean buruz behera, enuresia, bizkarrez ere bai bai bai, autoen artean sigi saga azkarrak, txof txof joan etorri txikiak, belaze fresko goxoetan beeee, ezkaratzean adio jauna
|
zer
egiten duk ordea hor arrastaka Carlos, beti beti pertsona egoskorra, saiatua, ausarta, irakasketa prozesu luzea, jaidura berebizikoa glup glup glup.
|
|
|
Ez zuen, hala ere, txintik esaten.
|
Zer
egin jakin ezean, sabai aldera begiratu nuen atzera; orduan konturatu nintzen: bozgorailutik beherantz, hormatik herrestan, musika haria zetorren, suge bat bezain isil gordean, gizaseme adintsuaren leporaino.
|
|
|
Biziki estimatzen dizut, lagun. Baina ez dago, zoritxarrez,
|
zer
eginik. Aspaldian joana nauzu adi mugaz haruntz erbeste itzalera.
|
|
|
William Langek, ordea, marroiak zituen begiak, ez berdeak.
|
Zergatik
esaten zuen orduan berdeak ikusten zitzaizkiola begiak. Arrazoi asko leudeke itaun horri taxuzko erantzun bat emateko, baina nork berak aurki beza gustukuen lukeena, nik ez dut-eta sekretu hori argituko.
|
|
|
Ba al dago gudurik urdin goi ederrean?
|
Zer
dela eta zer dela, galdetu ala ez, buruaz dioena bai eta buztanaz ezetz? (ahatea).
|
|
|
Ba al dago gudurik urdin goi ederrean? Zer dela eta
|
zer
dela, galdetu ala ez, buruaz dioena bai eta buztanaz ezetz? (ahatea).
|
|
|
Baina utz ditzadan burubide hauek; Will Langekin ari nintzen. Eta
|
zer
esan dezaket nik, bada, William Langez, neuk gizon hura sekula ikusi ez banuen. Ezer handirik ez.
|
|
|
Baina han eta hemen galdetu nuelako badakit ororen gurariz, oroz eskas ibili zela beti, azeri aseezinaren antzirudira.
|
Zer
gertatu zitzaion egun hartan. Nora joan ote zen?
|
|
|
Kanpoaldetik entzuten ziren orroek (eta atea zabalik egon izanak) sarrerazi ninduten; estreinako aldiz sartu ere, egia esa  tera, ezen ni ez bainaiz sekula aparteko kirolzalea izan. Beraz, kuriositate hutsez sartu nintzela adieraz dezaket, ez berariazko
|
zer
batez. Iragarkiek azaltzen zutenez, meeting handi bat ospatzen zen.
|
|
|
Egia. Baina, behingoz, ez nuen pentsamendua xaxatu nahi, kirolarien saioak
|
zertan
ziren ikusi baino. Urrun nengoenez, zelaira ahalik eta gehien hurbil  tzea erabaki nuen.
|
|
|
Bi eskuez heldu nion buruari, meloi bati heltzen zaion modu beretsuan, atsekabetuta. A
|
zer
broma putamadrekoa, etorri zitzaidan pen  tsamendura, huraxe, broma bat besterik ezin izan zitekeela osoro sinetsita.
|
|
|
Lasterka abiatu nintzen eskaileretan gora, bizilagunek ikus ez nintzaten. Eta
|
zergatik
ez naute, bada, ikusiko. Hilda nagoelako.
|
|
|
Barre egin nion neure umore bretonianoari. Eta
|
zer
esaten zaio ezkara  tzean topatzen duzun auzo zendu ibiltariari. Irribarre egin nuen berriz ere, baina hatzen dardarizo nabarmenek beste zerbait adierazten zuten, nik neure buruari ezkutatu nahi niona.
|
|
|
Ezin uka dezaket: neure
|
zer
guztiak paper beldurgarri hartan hizki larriz eta argazkiz inprimatuta ikusteak zeharo inpaktatu ninduen, erraz ulertuko den moduan. Ez nuen inoiz halako shock latzik jaso.
|
|
|
Bulegoko lankideek soilik?
|
Zer
egin behar nuen lehen lehenik. Erruduna bilatu?
|
|
|
taxitik ama eta alaba jaitsi ziren, larritasun begibistakoz, eta, ekipajea harturik, etxeko ezkaratzean barneratu ziren.
|
Zer
zela-eta ezusteko aurrerapen hura. Zergatik itzuli ziren ia astebete lehenago, taxisez gainera?
|
|
|
Zer zela-eta ezusteko aurrerapen hura?
|
Zergatik
itzuli ziren ia astebete lehenago, taxisez gainera?
|
|
|
Okerrago oraindik.
|
Zer
egin nezakeen, baina. Hasteko, lasaitu.
|
|
|
Ez zen posible.
|
Zer
egin nuen, bada, atzo, igandea, egun osoan zehar edontziak eta ez jasotzeko. Ez al nintzen bada, beti bezala, etxean egon?
|
|
|
Harridura eta irribarre urduria nahasi ziren ene baitan. " Eta niri
|
zer
", pentsatu nuen nire kabutan, kutxazainak esaten zidana sinetsi ez ezik, asko inporta zitzaidalako. Hankek ihes egin nahi zuten, baina hatzek, oharkabean bezala, agindutako eragiketa burutu zuten sekulako abailaz.
|
|
|
askatasuna.
|
Zer
da, orduan, moda berri barren huts itxurati nazkagarri hau. Nor engainatu nahi dute gure heroi berri txiotxiolari sasijainkotuek?
|
|
|
Ez nuen ezaguna. Harritzarra, totem bat bezala, ikur megalitiko baten antzera, zut. Izango zituen berrehunen bat kilo edo hirurogei arroa, halako
|
zer
edo zer. Garaiko errekorra.
|
|
|
Zer arrazoibide eskainiko du?
|
Zer
koartada. Taxistak ere barre egiten dio dakarren planta xehetuari, baina oharkabean argudiatzen dituen zuribide ero edo fantastikoei.
|
|
|
|
Zer
diozu. Zer dirudizu?
|
|
|
Zer diozu?
|
Zer
dirudizu?
|
|
|
Gauza bera dira, ordea. X era joan beharrean, Y-ra joaten bazara,
|
zer
erratze moral handiagoa hori baino?
|
|
|
|
Zer
egin dizu Aita Santuak, gizona?
|
|
|
|
Zer
da karka izatea gaur egun, Henrik?
|
|
|
Erantzun!
|
Zergatik
hiltzen dituzte haur jaioberriak, paralitikoak, oligofrenikoak, militarrak?
|
|
|
|
Zer
da zoriona, Guisfre?
|
|
|
Eta, eta
|
zer
eginen dugu orain?
|
|
|
|
Zer
ahaztu nahi duzu, Smart jauna?
|
|
|
|
Zer
ahaztu nahi duzu, John?
|
|
|
|
Zergatik
diozu hori?
|
|
|
|
Zergatik
oheratzen zara nire emaztearekin, Lester?
|
|
|
|
Zer
da heriotza, Bruce. Zer zentzu du heriotzak, Bruce?
|
|
|
Zer da heriotza, Bruce?
|
Zer
zentzu du heriotzak, Bruce?
|
|
|
|
Zertarako
behar duzu zuk auto bat, John Smart?
|
|
|
|
Zer
zentzu du gure biziak, John Smart?
|
|
|
Beraz,
|
zer
, lagun?
|
|
|
Beraz, umorea da zure besoak, edo umoreak dira zure besoa; edo besodun zinenean umoregabea zinen, edo
|
zer
arraio esan nahi didazu, Smart?
|
|
|
Ulertzen dut. Zuk badakizu
|
zer
den pasioa?
|
|
|
Ez dakit
|
zer
den pasioa, ez.
|
|
|
Ez dago
|
zer
eginik zurekin, Smart jauna. Gezurra gezurraren gainean.
|
|
|
|
Zer
nahi duzu. Eseri edo zutitu?
|
|
|
Gauza bat, Townsend doktorea:
|
zergatik
esan nahi dio loretxoak umeari aska nazazu?
|
|
|
Eta txori kaiolatuaren kantuak,
|
zer
iradokitzen dizu?
|
|
|
Eta, Cacace jauna?
|
Zer
moduz gabiltza?
|
|
|
|
Zer
, hala?
|
|
|
Eta esango banizu geldotasuna soilik dela mugimendua,
|
zer
erantzungo neukezuke?
|
|
|
Arrozoi duzula.
|
Zer
da erbestea. Itzultze amaigabea.
|
|
|
Paradoxak mugiarazten ditu munduaren ardatzak. Baina, baina,
|
zer
dira hodei hauek, lagun, aireak suzko ilajeak bezala badaramatzanak, auskalo nora, eta hain urrun?
|
|
|
Esku hori da urak ukitzeko, uren zirkulutan galtzeko.
|
Zer
da, bada, esku bat. Tximista.
|
|
|
Eta
|
zer
egingo dugu orain?
|
|
|
Zortzi gonbidatu zenbatu nituen denera, ni tarteko, zein baino zein dotereago jantzita, urduri eta irribarretsu, jada patrikak edo poltsak berotzen zizkigun dirutzak bizi berri bat, beste bizitza bat hasteko parada edota bidea ekarriko zigun esperantzan. Haietako bat, itsua, belus moketa ikusgarriarekin estropezu eginda, han joan zitzaigun eskailera pikoan behera, gure begien aurrean, beldurrezko filmetan gertatu ohi den baino kalapita handiagoa eginez,
|
zer
diren gauzak; gu iristerako, baina azafatak minutu bat lehenago joanak baitziren beren zerbitzu publikoak beste norbaiti eskaintzera, Borge jauna zen, odol borbor itxuragaiztoan, bragetako botoiak lotsagabe irekita zituela. Badaezpada ere, prestu hurbildu gin  tzaizkion lau gizasemeok, eta hil aginean zen gizajoak hala eskatuta, esan liteke, bada buruan lau kolpe latz lehor eman genizkion zoruaren kontra, adeitsu asko, eta, aireari (eta bizitzari) azken ostikada haserretua joz, Borge jaunak herio betikoa besarkatu zuen azkenik eta sofrikario erantsirik gabe.
|
|
|
Hilabete eta erdiko itxaronaldiaren ondoren, jendea etsita zegoen, nazkatuta, zeren, normala denez, bertsolarien jardun herrikoi bihozkorrak ere, azkenerako, aspertu egiten baititu gizakiaren bihotz gogo eraman onekoak.
|
Zergatik
, ordea, hainbeste luzamendu?
|