|
2000
|
|
|
Eta ez ote da, ondorez, mezurik bizkorrena eta eraginkorrena keinua, zeren hitz bakar batez —keinuaren hitz bakarraz— guztia signifika baitezake, erabili gabe, hartarakotz, bertzela erabili ohi ditugun hitzak eta eleak, zeinek, aldi berean, bertze mila hitzen beharra izan ohi baitute usu, haien argitzeko eta esplikatzeko? Baina, baldin oraintxe erran badizut ezen keinuak ez duela hitzen beharrik,
|
zer
nabilkizu ni orain hemen keinuei buruz hitz eta pitz, jaun André?
|
|
|
Eta jaso nituen begiak eta hodei hura ikusi nuen, gurdi bat zirudiena, haizearen zaldiek tiratua, eta neure burua haren gainean idurikatu nuen, Urbiaindik urrun ninderamala, gero eta urrunago; idurikatu nuen gero ezen Italian ezagutu nuen napolitarra etxe ondotik iragan zitekeela bere Donejakuerako bidean, eta harat joan nintekeela ni ere harekin, neure buruari galderarik egin gabe, gitarra musikaren hatsarekin bat eginik, eta behatu ere egin nuen bidean goiti, ea ba ote zetorren... Baina
|
zer
nenbilen ni, ezinezko amets hartan denbora alferrik galtzen. Norat joan behar nuen nik, baldin ez banuen norat joan?
|
|
|
Eta, nola Kaligulak desiratu baitzuen, enperadore zenean, erromatar guztien buruak bakar baterat bil zitezen, ai nola desiratu nuen nihaurk ere ezen zaldun haien buruek bakarra osa zezaten, Joxe Aberasturik ezpata ukaldi bakarrez trenka ahal izan zezan buru hura, eta garait zitzan, halatan, zaldun guztiak baterat...! Haatik,
|
zer
nenbilen ni orduan ere pentsu haien hausnarrean eta esperantza faltsuen peskizan, pentsatzeko denborarik ere ez nuenean, zeren ene laguna fin gaitza egiterat baitzihoan, erremediorik gabe! Eta, hala, oharturik ezen Joxek ez zuela deus egiterik bere ezpatarekin eta nik are gutiago gerrian neraman puinalarekin, ez dakit nola —zeren munduko gizonik ahulena eta ezdeusena sentitzen bainintzen—, baina, premiazko premiak premiaturik edo, zaldun haien arterat egin nuen bat batean, paparretik dilindaka nuen erlikiontzi iduriko hura eskuan.
|
|
|
Baina, baldin deus ez badakit neure buruaz,
|
zer
nabilkizu ni hemen nitaz orriak eta orriak skribatzen...?
|
|
|
—eta, erranaz damutu balitz bezala, gaineratu zuen—: Baina
|
zer
nabilkizu ni hemen hau eta hura eskaintzen, zuhaur zaitugunean etxeko jauna?
|
|
|
Bai, hobe nuen gauzak bere hartan uztea, zeren eta ez al zuen, gainerat, begiak oina argitzen eta ez oinak begia...? Baina
|
zer
nenbilen ni han, bertzalde, amorioaren zuhaitzak lurpean gordetzen zituen erroetako bizarren peskizan, neure esku nituenean zuhaitzaren fruiturik jorienak eta urtsuenak, nola baitziren Mignonen errege sagar haiek, masailetakoak aitzinaldean, eta ipur-masailetakoak gibelaldean.... Eta fruitu haien ederrak itsutu, eta itsutasunak galdu ninduen...
|
|
|
Gero, auzoko mobida batzuetan ibili gintuan... Bestela
|
zer
zebilen nik ez nekian ezer; zerbait ote zebilen... baina nondik nora, ez jakitea hobe... Bera gainera gauza horietarako oso reserbatua zuan.
|
|
2002
|
|
|
Hik zer uste duk?
|
Zer
habil nire motxila irekitzen?
|
|
2004
|
|
|
Niri garbi hitz egin iezadak, faborez. Ez zekiat
|
zertan
habilen nirekin, baina bilau itxura ere hartzen hasia nauk hiri.
|
|
|
–Guztion euskara guztiontzat?. Euskara herritar guzti guztion ondare baldin bada,
|
zer
nabil ni hemen bazterrak nahasten ika mika hauek hizpidetzat hartuta. Gezur hori egia balitz, alfer alferrik jardungo nuke nik hemen euskalgintzaren barrunbean dauden kontraesanak arrotzen.
|
|
|
|
Zer
zabiltzate nire bonsaiekin?
|
|
|
Inbidia hutsa daukak hik, besterik ez! Baina
|
zertan
nabil ni hirekin hizketan, sugegorriekin traturik ez badut?
|
|
2009
|
|
|
Uste dut Hagintxoren kontuak direla. Bueno, bueno...
|
zer
nabil ni nire penak eta mixeriak kontatzen.
|
|
2010
|
|
|
Halako eran, non, hazi egin bainintzen.
|
Zer
nenbilen ni han, izan ere, neure defentsa Bibiren eskuetan utzita, ni neu ere neure burua defendatzeko gai nintzenean. Orduantxe erakutsiko nion Teori, inoiz ez bezala?
|
|
|
Baina zu apaiztu zinen, Gabino, eta
|
zer
nabil ni zure aurrean jakintsuarena egiten, sasi maistra baten antzera. Lotsa ere ematen dit, egia esan.
|
|
|
Baina ni ere poesiaren gaitzak jota nengoen, antza.
|
Zertan
nenbilen ni, bada, burutazio haietan sartuta, neska haren balizko edertasunari eguzkiaren ezaugarriak emanda. Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean:
|
|
|
beldur irrazional bat zen, buruarekin neutralizatu nahi izaten nuena, beti lortu ez arren.
|
Zer
nenbilen ni, ordea, neure burua ezin logikoagotzat nuena, superstiziozko irudi haiekin, belabeltzak eta asturu gaitzeko hegaztiak tartean??
|
|
|
funtsean, alegia, nahiz eta ez azalean! Hara
|
zertan
zebilen nire burua, Gabino, orduan ere, confundiendo el culo con las témporas, sekula hobeto esanda!
|
|
|
EIDER. (Serio) Eta zuk eztakizu jendea bakean uzten?
|
Zer
zabiltza niri jarraika?
|
|
|
Baina zu apaiztu zinen, Gabino, eta
|
zer
nabil ni zure aurrean jakintsuarena egiten, sasi maistra baten antzera. Lotsa ere ematen dit, egia esan.
|
|
|
Halako eran, non, hazi egin bainintzen.
|
Zer
nenbilen ni han, izan ere, neure defentsa Bibiren eskuetan utzita, ni neu ere neure burua defendatzeko gai nintzenean. Orduantxe erakutsiko nion Teori, inoiz ez bezala... erakutsiko ez nion, bada!
|
|
|
funtsean, alegia, nahiz eta ez azalean! Hara
|
zertan
zebilen nire burua, Gabino, orduan ere... confundiendo el culo con las témporas, sekula hobeto esanda! Poztu ere, poztu nintzen hasieran, gogoratzen naiz, psikearen munduari lotutako harri filosofalaren formula aurkitu banu bezala —unibertsitateko kimika katedradun izendatuko ote ninduten aurkikuntzagatik, karrera bukatu baino lehen? —.. baita jarraian zapuztu ere, zorionez, hain zen barregarria, izan ere, nire argudioa, zientzia itxurapeko hizkuntza batean emana, hori bai.
|
|
|
Baina ni ere poesiaren gaitzak jota nengoen, antza.
|
Zertan
nenbilen ni, bada, burutazio haietan sartuta, neska haren balizko edertasunari eguzkiaren ezaugarriak emanda. Argudio harekin batera, neure harrotasunarekin lotutako beste argudio bat ere banuen, nik han ikusi nuena neska bat baitzen, azken batean:
|
|
|
beldur irrazional bat zen, buruarekin neutralizatu nahi izaten nuena, beti lortu ez arren.
|
Zer
nenbilen ni, ordea, neure burua ezin logikoagotzat nuena, superstiziozko irudi haiekin, belabeltzak eta asturu gaitzeko hegaztiak tartean...?
|
|
2011
|
|
|
NEKANE.
|
Zergatik
zabiltza nire beharra oztopatzen?
|
|
2013
|
|
|
Gehiago horrelako egoeretan. Baina...
|
zertan
nabil ni!. Zeozer jan al duzu?
|
|
2014
|
|
|
—Atrebentzia ez bada, kapitain jauna, gauza batean oker zaudela esan behar dizut —hasi zen Martin Saldias zabal zabal irribarre eginez baina besoak jaistera ausartu gabe. Presaka mintzo zen, arrapastaka— Zera diozu, kapitain jauna,
|
zertan
nabilen ni bide honetan, baina begi bistakoa da hau ez dela zehazki bidea, bidezidorra baizik, nahiz primerakoa izan. Eta horrexegatik noa ni hemendik, Iruñera lehenbailehen iristearren.
|
|
|
|
Zertan
zabiltzate nire etxean?
|
|
|
|
Zertan
zabiltzate nire pisuan?
|
|
2015
|
|
|
Izan ere, aurreko guztia egia balitz, ontzat emango banu, poztu ez baina atsekabetu egin nuke:
|
zertan
nabil ni, famili istorio sakabanatuak biltzen eta horiek gainera idatziz jasotzen. Paperean finkatu ahala gertakari haiek historia bihurtzen baitira, eta norbere buruarekiko identitatearen sentipena gizentzen hasten.
|
|
|
Eta hortaz, nire lehengo galderara itzultzen naiz?, norentzat ari naiz? Kontuan hartuta Bartzelonako melting pot hau ez dela inondik ere kasu isolatua, ezpada Europa Mendebalde osoko fenomenoa, hiri guztietan gertatua eta herrietan ere, neurri apalxeagoan, sumatzen dena; kontuan hartuta, gainera, joera hori zabaldu eta indartu besterik ezin dela egin munduan batzuk ondo bizi eta besteak goseak dauden artean; hori guztia kontuan edukita, diot,
|
zertan
nabil ni baserri galdu batzuetako kontu zaharrekin, aspaldi hildako mamuen maindireekin, herri xixtrin bateko xixtrinkeriekin?
|
|
|
Baliteke. Hala ere,
|
zertan
nabil ni esan beharrik ez duten gauzez kalakan. Ondo asko esan zuen behin Uztapide zenak, bertsotan, ama?
|
|
|
Gauzak ezagutzeko non begiratu ere jakin behar izaten da.
|
Zer
nabil ni esanez euskaraz ez dela piroporik idazten?
|
|
|
Haiei ere atera nahi zieten informazioa, ea zer ari nintzen ni, nola nenbilen? Ez alferrik, haiek ez baitzekiten ezer,
|
zer
nenbilen ni. Dabilenak isilik ibili behar izaten baitu!
|
|
|
|
Zer
zabiltza nire aretoan?
|
|
|
Mesedez, ez minik eman
|
Zer
zebilen nire gelan?
|
|
2016
|
|
|
|
Zer
zabiltza nire sotoa?
|
|
|
Nor dira bi ero hauek eta
|
zer
dabiltza nire etxean?
|
|
|
|
Zertan
zabiltza nire lurretan?
|
|
|
|
Zertan
zabiltza nire lurretan?
|
|
2017
|
|
|
AGU: Esango didazu
|
zertan
nabilen ni, orduan?
|
|
|
Noski horrelaxe gertatu zela, esan zuen Kenek kopetilunez?. Orduan
|
zer
habil niri kontra egiten. Zertarako esan duk ezin zezakeela zerriaren kontsentimendurik izan eta inozo total bezala zertan gelditu haiz gu bisitatzera datorren sheriff baten aurrean?
|
|
|
Eskuetan neukan jantokiko liburuari begiratu, mesanotxekoari gero, eta gorritu egin nintzen:
|
zer
nenbilen ni horrelako zeozer irakurtzen. Mesanotxeko Strauss hartu eta gelatik irten nintzen bi liburuekin; solairu bat jaitsi, jantokian sartu eleberritxoa uzteko, eta beste solairu bat jaitsi nuen gero, goiza egongelan igarotzeko asmoz; neska ezezaguna ikusteari uko eginez, ezin bainuen utzi ezezagun batek nire ekintzak baldintzatzea.
|
|
|
|
Zer
zabiltza nire kamionetan?
|
|
2019
|
|
|
Egia esan, pentsatzen jarrita, ihesi doanak eskubidea izan luke bakarrik egoteko, ezkutatzeko, inork ez molestatzeko. Eta
|
zertan
nabil ni orduan?
|
|
|
–Eta zuri ze ostia inporta zaizu?
|
Zertan
zabiltza nire bizitzan muturra sartzen?
|
|
|
Kristoren ahotsa aditu zuen" Paulo,
|
zergatik
zabiltza nire atzetik?"
|
|
2020
|
|
|
|
Zertan
zabiltzate nire kotxean?
|
|
2021
|
|
|
Badu epaiaren antzeko zerbait begirada horrek: "
|
Zer
zabiltza ni gabeko zeure bizitza horretan?". Argazki hura egin zuen eguna atzo izan balitz bezala oroitzen dut, kartzelatik irten berritan izan baitzen.
|
|
|
|
Zertan
nenbilen ni?
|
|
2022
|
|
|
...arri dezakeela akordura, eta ez pentsatu harrigarri zaidanik, ezta hurrik eman ere, nik neure xelebrekeria txikiak ditut, neure bitxikeriak, eroso nago korritzen naizenean burura datozkidan inkongruentzia guztiekin ere, kortse batetik gainezka egiten duten emakume baten bularrak, hausten diren tiranteak, gela bateko ate erdi ireki bat eta osaba ilobak gela barruan, gaurgero ongi baino hobeto dakit
|
zer
dabilen nire bezeroen buruan, haiei kirtena gogortzea ez dela batere nire auzia, eta gero besterik ez dakit, uste dut nahikoa ere badakidala, ezertarako ere ez nengoela han, ez nengoela egon behar nuen lekuan, baina tranpa hetsi da berriz, ez nekike esaten zein tranpa, dirua beharbada, izarapean gorde edo aparrez beteriko bainuontzian, hilabeteetan noragabe ibili oinetako berriak erosteko beste k...
|