|
2000
|
|
|
—Redio, Eduardo, badiat harrapaketaren berri. A
|
zer
ostiakoa, ezta?
|
|
|
Eta agertu duk semea, istant bat gabe, izu antzean agertu ere. Eta galdegin zioat
|
zer
ostia duen, eta hara non erraten didan amatxi ez dela mugitzen...
|
|
|
—Eduardo,
|
zer
ostia egiten duzu zuk hemen?
|
|
2002
|
|
|
–Alex,
|
zer
ostia egin behar duk? –ozenki esan zuen Haritzek.
|
|
|
neska horiekin egun batzuk igarotzeko aukera zaukaagu.
|
Zer
ostia nahi zenuten. Txortan ere nik egitea zuen partez?
|
|
2004
|
|
|
" Mekaguendios!" entzun zion Fermini hortz artean,"
|
zer
ostia nahi duk?".
|
|
2005
|
|
|
Baina poltsaren bila sartu da.
|
Zer
ostia nahi zuen nire poltsatik, dirua ez dut uste. Berdin da, momentu hau luzatu behar dut.
|
|
|
–
|
Zer
ostia habil hor?
|
|
|
–
|
Zer
ostia habil hor?
|
|
|
–
|
Zer
ostia egiten duk hemen? –bota zidan Marrok, beraren aurrean erorita nengoela, berebiziko kolpea hartuta, zutitu ezinik.
|
|
|
–
|
Zer
ostia habil hemen?
|
|
|
Alberto burumakur itzuli zen, begietatik sua zeriola, negar eginez baino amorruak hartua," mendeku puta, mendeku puta..." esanez behin eta berriz," zer aterako dugu honetatik, zer askatasun, zer eraikuntza nazional,
|
zer
ostia...". Etxera etorri zitzaigun, babes bila edo, eta amari besarkaturik egon zen, ama baten altzoa behar duen haur bat bezala.
|
|
|
–Zer adiskide eta
|
zer
ostia! Adiskide ona hago hi!
|
|
|
Arnasa estutu zitzaidan. Oihuka hasteko zorian nengoen; Juliorekin
|
zer
ostia zebilen hartu nahi nion kargu, puta ziringa batek bezala jokatzen zuela aurpegiratu.
|
|
|
Eta zer gertatu zitzaion Idoiari,
|
zer
ostia gertatu zen nire harreman askatzaile eta bizigarri hartan, mundua irensteko ahalmena ematen zidan hartan guztian. Zer gertatu zen?
|
|
|
Nolatan alda daitezke pertsonak hainbeste, gauetik goizera?
|
Zer
ostia dago arimaren itzalean ezkutaturik, betiere ezustean baikaitu harrapatzen?
|
|
|
Zer gertatzen zaio jendeari? Eta
|
zer
ostia gertatu zitzaigun frontoian biltzen ginenoi?
|
|
|
Alberto?
|
Zer
ostia nahi zuen apaizak nigandik. Ez al zizkidan nahikoa nahastu bazterrak?
|
|
2006
|
|
|
" Ostia" da, hain zuzen ere, esaldian agertu ez baina hor dagoen elementua; alegia, benetako esaldia edo galdera hau dela: " eta zuk
|
zer
ostia egiten duzu?". Horixe da askotan egin nahi izaten den galdera, politikoki zuzen jokatzeak edo onkeriak horrela adieraztea galarazten duen arren.
|
|
|
–
|
Zer
ostia ote du pelma honek?
|
|
|
Zaude ixilik, esan du Meltxorrek, orain erregimenean edo ez dakit
|
zer
ostia zabiltzan, baina orduan zuk ere jaten zenuen galanki.
|
|
|
Horrexegatik hainbeste ume mexikanoek. Baina
|
zer
ostia! Zelan esango nion hori Edithi, dibortziatu hain amerikar presbiteriano hari.
|
|
2007
|
|
|
Euskal Herriko burgesia honi ez zaio teatroa interesatzen, interesatzen zaio errepideak egitea, baserriak txukun edukitzea, kultur kudeatzaile asko egotea, eta euskal kultura ondo dagoela esatea. Zer euskal kultura eta
|
zer
ostia!!! Hori gezur handia da, gezur hutsa.
|
|
|
–Joder, Gigi!
|
Zer
ostia ari zara hemen?
|
|
|
–Neronek ere ez dakit
|
zer
ostia egiten dudan hemen.
|
|
|
Nor arraio zen nire semea?
|
Zer
ostiatan zebilen horrela bukatzeko?
|
|
|
Lehor lehorra nago.
|
Zer
ostiatan ari gara hemen?
|
|
|
–atzamarrekin ere adierazten zuen kopurua?. Duela bi urte onartu zitean erreforma agrarioa Madrilen errepublikanoek, eta
|
zer
ostia egin dute. Batere ez!
|
|
|
–
|
Zer
ostiatan ari zarete hemen, txepel halakoak, Moncloa armaz hartzen aritu beharrean?! –oihukatu zien agureak.
|
|
|
Ihintza ugari zen goiz hartan eta itzuli zonbait eginik etxe inguruan, ohartu zen gibeleko pentzeari goiti hexa zerbait ageri zela" to hemen pasatu dukek", orduan harat buruz abiatu zen so hunat, so harat, hea zerbait edo norbait ikusiko zuen. Joanago eta segurrago zen hexa hek eremanen zutela auzorat, Katxoteneko etxalderat"
|
zer
ostia zikina Battitta hori! kasik segur nindian ba hori zela...!"
|
|
2008
|
|
|
–
|
Zer
ostia nahi duzue orain nigandik. Garbi nago.
|
|
|
–
|
Zer
ostia egiten duzu zuk hemen? –bota zion gizonezko garai eta ilegorriak, hurbiltzen ikusi orduko.
|
|
|
–Ea
|
zer
ostia egiten dugun guk biok hemen.
|
|
|
–Puta zaharrek, moztu zuen Barbosak, arrangura kutsurik gabe?, sekulako bizipenak dauzkate. Gaztetxo batek
|
zer
ostia kontatuko dizu bizitzaz?
|
|
|
–Zer garbitu eta
|
zer
ostia. Zertarako ordaintzen zaizu?
|
|
|
–
|
Zer
ostia diozu?
|
|
|
–Ez dakit
|
zer
ostia ikusten zuen Paulak zugan.
|
|
|
|
Zer
ostia egiten duzu zuk hemen, bota zion gizonezko garai eta ilegorriak, hurbiltzen ikusi orduko.
|
|
|
–Zer konpetitibo eta
|
zer
ostia. Seihileko baterako joan haizela, Joseba!
|
|
|
Barka beza berorrek, askotan errieta egin dit ez direla hemen esateko kontuak, baina detaileok kontatu badizkiot harira datozelako izan da, Inazio zein arretatsua den esateko, azken momentuko zirkin itsusiren bat gorabehera inor ez baita Inazio bezala portatu nirekin, inor ez, hori da nik garbi utzi nahi niona berorri... ...o diat, baina laguna haiz eta esan egingo diat, hire andrea auzoko hankarteak berotzen omen zebilek, eta Tomasek, onenean, kasurik ez, edo mingainluzearekin haserretu, bere harrokeriak ez zion-eta egia ikusten uzten, kontuan izan beza berorrek sasoi hartan pozik zebilela nik ez niolako ezertan ere kontra egiten, eta nirekin petraltzen zenean, jende aurrean izaten zen, berea nintzela demostratzeko,
|
zer
ostia egiten dun hemen, hoa ohera!, esaten zidan hika eta bezeroen aurrean, eta nik, buruan ez bainuen Inaziorekin erabakitakoa besterik, zaputz egin ordez, obeditu egiten nion apal apal eta ohean sartzen nintzen, baina gogoa Inaziorengana joaten zitzaidan eta harekin pentsatzen egoten nintzen denbora guztia, Inaziorekin eta Tomas paretik kentzeko moduarekin, hori gabe ez nuen-eta lortuko Inazior... Burua hartan nuela, Apeza deitzen dutena etorri zen tabernara eta ukondoak barra gainean jarririk eta irribarre gaiztoa erakutsiz, galdetzen ez dit ba Sanglasak gustatzen zaizkidan!, eta nik, tupustean eta tuntunarena eginez, San Blasak?, galdetu nion ahal nuen xaloen, urruti zeudela San Blas jaiak baina asko gustatzen zaidala egun hartako opilen anis puntua, eta Apeza zer esan ez zekiela gelditu zen, asmatu ezinik bezala adarra jotzen ari ote nintzen, Tomas mokadutxo bat jaten ari zen mahaira joan zenean, eta sekulako larritasuna sartu zitzaidan eta Pilarika ostiralez tokatzen baitzen eta asteburu osoa jai hartzekotan baikinen, erabaki nuen ezin genuela Tomas hiltzeko asmoa atzeratu...
|
|
|
|
Zer
ostia gero, uzkian kukurruku egin nahi didak, ala?, zakartzen zaio Apeza.
|
|
|
Zer lege eta
|
zer
ostia!, botatzen dio Apezak sudur ziztuka. Ematen du ez zaiola arnasa biriketara heltzen:
|
|
2009
|
|
|
Nazka nazka eginda nago beti amaren eta arrebaren zain egoteaz.
|
Zer
ostia egiten dute hainbeste denbora komunean?
|
|
|
–Etxe!
|
Zer
ostia egiten duzu hemen ordu hauetan?
|
|
|
–
|
Zer
ostia gertatzen zaizu, Xabier. Ez didazu entzun?
|
|
|
Urduriegi nengoen eta oraindik Txaberren bisita espero nuen, esplikazioak eskatuz, zalaparta sortuz. Aizak,
|
zer
ostia nahi huen. Bai, seguru etorriko zela.
|
|
|
Pausoak. Aizak,
|
zer
ostia nahi huen. Ez, ez zen hori.
|
|
|
KARLOS.
|
Zer
ostia!
|
|
|
KEVIN. Baina
|
zer
hostia egiten ari haiz. Ez haiz nitaz fidatzen?
|
|
|
LUKAS. Baina
|
zer
ostia inporta zain zertan ari garen?
|
|
|
...dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka,
|
zer
ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun... Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea da, ulertu dut, berriro hutsetik hasiko dugu harremana, heldutasunez, zuk hasieratik jokatu duzun bezala, neuk bidali nuen dena pikutara, orain neu izango naiz zure atzetik ibiliko dena, bizkor ikasiko dut, fida zaitez nitaz, ez galdu irribarre hori, nik salbatuko zaitut eta gero zuk gidatuko nauzu, nora eraman zaitut, nora, eskerrak garaiz ohartu zaren, bestela erotu egingo nintzen, Iñigo bezala amaituko nuen, hura bai pertsona ona, idealez betea, baina eromenik handienari atxikia; ni haren bide beretik nindoan, baina garaiz konturatu naiz, zuri esker, auto txiki bat erosiko dugu, gainerakoek bezala, hipermerkatuetara joango gara erosketak egitera, pizzak jango ditugu, ez dut berriro jalvarik prestatuko hainbat urtean, haren zaporea ahaztu arte, gauero gauero jalva, aitak erakutsia zidalako, titietaraino zeunden jalvaz, ikusten?, hasi naiz zure lagunak eta neba bezala mintzatzen, gauzak gordin adierazten, mahai gainera potroak atera behar direnean ateratzen.
|
|
|
Uso baino ez zinena, orain harlauza pisutsu dirudizu; usoa harlauza bihurturik, gure arteko maitasunari gertatu zitzaion bezala, Sara; baina elurrak garbituko du dena, gure maitasunak zerua zeharkatuko du, oraindik garaiz gabiltza, egin ezazu irribarre, bai, horrela, ia indarrik gabe nago, baina ez zaigu askorik falta, giroak itxura txarra dauka, trumoiak jo du, babesleku bat bilatu behar dugu, edo geuk prestatu, hortxe dago Petrechemara doan bidea, laster hasiko gara jaisten Linzarantz, eskuinaldera, segi irribarrez, emadazu adore, Sara, ikusten, orain ez duzu hainbeste pisatzen, hankak akiturik dardarka badauzkat ere, ez naiz eroriko, jada ez zara harlauza, laster izango zara berriro uso, eta biok hegan iritsiko gara Linzaraino eta bi egun segidan lo egingo dugu, logela txikia utziko digute biontzat bakarrik, jende gutxi egongo da, zerbait beroa hartuko dugu, eta lo eta lo, zuk nahi erara egingo dugu txortan, baldintzarik gabe, eta gero beste bizitza bati ekingo diogu, zentroa eta etxebizitza saldu, beste herrialde batera joan, gustatzen Italia?, jatetxe bat zabalduko dugu edo zerbitzari gisa lan egin, zuk nahi duzuna, gure eginbeharra amaitua da, ados, Sara, Hiru Erregeen proiektua alde batera utziko dut, pikutara arraza berriaren igarpena, ados, Sara, ez eldarnio gehiagorik, familia normal bat osatuko dugu, ez itzali irribarre hori, horrela, horrela, zuk nahi adina ume izango ditugu, bakarra, aski dugu bakarra, mundu hau latza baita, ados, Sara, bakarra ekarriko dugu, neska edo mutila, berdin dio, eta Felix deituko diogu, edo Lidia, ez dut txorakeria gehiagorik egingo, Sara, agintzen dizut, ez dizut gehiago eskurik erantsiko, inoiz ez, besoa moztu nahiago, zuk nahi bezala joko dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka, zer ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun lekuetan barrena, ez naiz zutaz jeloskor jarriko berriz, Sara, nire emazte leiala, eta egunen batean norbaitek limurtzen bazaitu, ulertuko dut, urte hauetan guztietan ito egin baitzaitut, ezereztu, eskubidea duzu maitale bat hartzeko, edota nahi dituzun guztiak, ez galdu irribarre hori, horrela, horrela, dena ongi aterako da, hankek ez diote eusten zure gorputzari, baina hemen nago ni, ikusiko duzu, berriro eskalatzera igoko gara eta mendiz mendi ibilaldiak egingo ditugu, Apeninoak eta Dolomitak zeharkatu, Suitza eta Austria bisitatu, gure seme Felixi edo gure alaba Lidiari eskalatzen erakutsiko diogu txikitandik, ausarta izango da, karrera bat ikasiko du edo gustuko duen lanean arituko da, familia bat osatuko du edo bakarrik biziko da, berak nahi bezala, utikan arraza berria, Sara, arraza berria giza arraza bera da, etengabe berrituz doana, Kali Yuga, Satya Yuga, arketipo sinboliko zaharrak dira, ez ditut gehiago mekanikoki erabiliko gure bizitzan, itzuli nigana, Sara, munduko emakumerik onena, bakarra niretzat, arrazoi duzu, amak abandonatutako ume koxkor bat naiz, beldurrez betea, eta mitologia fantastiko bat eraiki dut zulo hori estaltzeko, arimako zauritik odolik isur ez dakidan, zulo huts hori zuk betetzea nahi izan dut, hori ez da maitasuna, badakit Sara, ulertu dut, ulertu dut, hori zu mirabetzat hartzea ...dugu larrua, gauzak diren bezala adieraziko ditut, larrua jo, izorratu, ostiaputa eta halakoak botako ditut, zure gurasoak bisitatzera joango gara eta oilasko zati bat ere jango dut, eta baso bat ardo edan, haiekin esker oneko agertzeko eta zoriontsu sentiarazteko, zure nebarekin aurrez aurre eztabaidatuko dut eta teoria iraultzaile usteko horiek eraitsiko dizkiot, ozen hitz egingo dugu, builaka,
|
zer
ostia, berari gustatzen zaion bezala, eta kopa bat ordaintzen utziko diot adiskidetzeko, baina gure diferentziak berdindu gabe noski; zure lehengo lagunak gonbidatuko ditugu, eta esango diegu etor daitezkeela Italiara edo bizitzen jartzen garen lekura, nahi dutenean, zure gurasoak ere etorriko dira, eta bidaia ahaztezin bat oparituko diegu, Florentzia, Erroma, Venezia, Bergamo... zuk nahi dituzun... Sara, eutsi pixka bat gehiago, eutsi, segi irribarrez, elur malutek zure begi ninietan bizitza berri bat argitzen dute, ilun argiekin, garbitasun osorik ez dago, ulertzen dut, ulertzen dut, ikusiko duzu nola aldatuko den guztia, jarri aurpegitxo hori nire lepoaren kontra, hotz zaude, berotu nire lepoan, kilimak egiten dizkidazu sudurraz, ezpainez, segi musu ematen, nolatan ez ote naiz lehenago jabetu zenbat maite nauzun, ergel hutsa izan naiz, ia dena hondatu nuen, eskerrak garaiz konturarazi nauzun, Sara, emadazu beste aukera bat, egin irribarre, zeinen zoriontsu naizen, ostiaputa.
|
|
|
Harenganantz jo nian; paparretik heltzeko gogoa nian, nire arrebarekin
|
zer
ostia egiten ari zen galdetzekoa, kontuz ibil zedila gero. Baina ez zakiat zer gertatu zitzaidan; metro batzuetara, kieto geratu ninduan.
|
|
|
Hura irakurrita, erretiratzeko punttu punttuan egon ninduan, arrebari men eginez. Baina,
|
zer
ostia, gerra gerra duk, eta halakoak gertatzen dituk; hori esan nioan neure buruari berriro lehengo bidera itzuli aurretik.
|
|
|
Zer euskal mistika eta
|
zer
ostia. Euskal zera hori erdal zera bera duk, zeragoa badirudi ere.
|
|
|
Pikoletoei deitu zieat; bikote baten bila noala, mendian galduta daudela. Itxaroteko, haiek, zakurrekin eta mendiko adituekin etorriko direla; neuk ere bazakiat mendian ibiltzen,
|
zer
ostia itxarongo zieat. Irten eta kito.
|
|
|
Kali Yuga aro gaiztoaren azken ostikadek haurgintza minetan bezala mundu osoa durduzatzen duten bitartean, belaunaldi berrien aitzindariok Lur osoan hazia zabaltzen ari gara, lau haizeetara, aro berria aldarrikatuz, martiri gaberik, gerra gaberik, gorroto gaberik, jelosia gaberik, traizio eta saldukeria gaberik; bizimodu berri bat, non emakumea eta gizona inolako susmo txarrik gabe batuko diren, zeren emakume bakar bat emakume guztiak izango baita, eta gizon bakar bat gizon guztiak. ...na, Ananda, ni neu izan nahi dudala, ostia, ergela zara ala; halaxe hitz egin zenidan, Sara, emagaldu batek bezala, zure etsipena eta desoreka niri leporatuz, biraoka, mari purtzil baten antzera, bazenekien zer nolako mina egiten zidaten zure hitz zatarrek, irainek baino areago, zure kabendiosek arima erdibitzen zidaten, izan ere elurra bezain aratz mintzatu behar du arraza berriak; zer arraza eta
|
zer
ostia, Ananda, zergatik ezin gara pertsona normalak bezala bizi, kaka eginez eta gaixotuz eta buruko minak jasanez eta arazoak konponduz, beste guztiak bezala, santua zarela uste duzu ala, jainkoa zarela, ba hara, gorotz hutsa zara, zintzoarena egiten duen kakati bat, bai, badakit, ahalmenak dituzu, lebitatzeko gai zara, baina hori fakir askok egiten dute, eta eskizofreniko batzuek ere bai, medit... Meditazioetan, halere, neure burua baretzea lortzen nuen, eta barru barrutik onartzen nuen neure karma, eta zurea ere bai, Sara, aszetikaren bidez garbituz, dena barruratuz, baita zure irainak ere, jarraitu, aurrera egin, garbitu, araztu... baina etsitzeko zorian ere egon nintzen, hain baitzen astuna gainera botatzen zenidan zama ezkorra; zer zama ezkor eta zer potro, Ananda, garbia izatea ez da ergela izatea, ulertzen; ergela ni, hori ez, Sara, dena erakutsi dizut, dontzeila xalo ezjakin bat baino ez zinen garaitik, ikasketak alde batera utziak zenituen, kontzentratzeko gaitasunik ez zenuen, dislexia arazo handi bat... eta nik sendatu zintudan, barru barrutik lasaitzen erakutsi nizun, polaritatea landu genuen, buruko bi hemisferioei sakonetik eraginez, eta bizkor bizkor irakurtzen eta ziztu batean idazten ikasi zenuen, eta behin apaletik hartua zenuen Yoghi Ramacharakaren liburu zail hura ere ulertzera iritsi zinen; ni halako gauzak erakusten, eta zu, berriz, ezkutuan, neba Kandido ustel horrek utzitako barrabaskeriak irakurtzen, horixe egin zenuen orduan ere:
|
|
|
Eta"
|
zer
ostia" esanez irten ninduan hitzalditik. Eta nire lagun Mario ere berdin.
|
|
|
Beste egoera batzuetan, erakutsi zuen Anandak beldurra gainditzeko gai zela, mendi arriskutsuak eskalatzerakoan, esate baterako, eta ez zutela izutzen bortxakerian zebiltzanek, haien artean Kandidok. Beraz, ez esan eskasa eta koldarra naizenik; badakizu arriskuarekiko beldurra gainditzeko gai naizela, oroitzen pikete hura, zure neba buru, ixtak lokala, mozolo, greba diagu, su ematea nahi duk ala, eta ni ate aurrean geldirik, neure onetik irten gabe, gauzak ez dituk horrela egiten, anaia; zer anaia eta
|
zer
ostia, ixteko lokala; esadak zergatik, anaia, horiek ez dituk arrazoiak; arrazoiak nire potroak dituk;" zapalkuntza zekarrek askatasunaren izenean askatasuna hondatzen duenak", anaia; eta piketeko batek harria bota erakusleihora, eta nik kopetaz gelditu, baina tinko, erori gabe, bekainetik odoljario bor bor; eta zure neba errietan besteari, nire harridurarako, ez al dizuet esan hori ez ...
|
|
|
Ananda, badakizu barru argitzea zer den, zuk zeuk ezagutu duzu zeure baitan; orduan, zertarako nire laguntza?, edozerez harago iristeko ahalmena duzularik, zergatik ba sufritu zure atzetik jarraitzerik nahi ez dudala eta?, ez zenuke inoren laguntzarik behar zure betegintzarre espirituala lortzeko; eta kontu horiek guztiak ipuin huts balira, zer?, zer da ba Kailas mendi sinboliko hori, zer Cervino Materhon gailurraren pareraino lebitatzea?, neuk ere ikusi zintudan lebitatzen Kumbamelan, egia da, lurretik hamar bat zentimetrora, baina orain ez nago erabat ziur, agian ilusio optiko hutsa izan zen; zer da energia zurrunbilo konikoen kontu hori, hor zehar irakurri duzun literatura merke hutsaren emaitza, horixe, lelokeria lelokeriaren atzetik, gaizkiulertuaren atzetik, paranoia paranoiaren atzetik, bai, Ananda, ez zara jabetzen ez zaudela zeure onean, hitzez hitz hartzen dituzula sinboloak; zer diozu, Sara, zuk zeuk ikusi zenuen nola lebitatu nuen Kumbamelako santoi haren aurrean, zuk zeuk ikusi zenuen; berriro esango dizut, Ananda, ilusio optiko hutsa izan zitekeen, beste ezer ez, eta, gainera, eman dezagun lebitatu zenuela, eta zer, argidun bihurtzen ote zaitu horrek, jeloskortasun soil bat gainditzeko gauza ez zara eta, ea konturatzen zaren behingoz segurtasun faltaren konplexuz beterik zaudela, amaren eza nozitzen duzula, zeuretzat bakarrik nahi nauzula, arnasa hartzen ez uzteraino, maite zintudan eta maite zaitut oraindik ere, Ananda, bizitzan gertatu zaidan gauzarik onena zaitut, baina gure harremana itotzen ari zara, ez didazu arnasa hartzen uzten, ez didazu arnasa hartzen uzten, ulertzen, ostia; ez esan hitz zatarrik, Sara; titietatik ateratzen zaidana esango dut, ostia, ostia, ezin dut arnasarik hartu, zu eta zure paranoiak, eman dezagun benetakoa dela zuk esaten duzun hori guztia, orduan bihotz zabala izan zenuke, lasaia, eta zer ipuin da beste hori ere: ...ta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin,
|
zer
ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina... nire laguntza behar omen duzula argitze iraunkor bat biontzat lortzeko, nola jar dezakezu horrelako proiektu baten oinarrian ni zuri loturik eusteko behar konpultsibo hori, ez al zara jabetzen ama galdu zenuen bezala ni galtzeko beldur zarela; ez jarraitu, Sara, zital hori, erotu egingo nauzu; ikusten nola galtzen duzun kontrola, Ananda, ez erantsi eskurik niri, ostia, nazkaturik nago zure mehatxuez, a zer kaka argia zurea, ez ukitu ni gero, ulertzen, bortxatzailea, ama putaren semea; ez hitz egin horrela, Sara, dena zikintzen duzu, dena pikutara bidaltzen duzu; pikutara bota zer, Ananda, zure paranoiak?, Iñigo eta Xabierren ustekeriak?, nik bizitza bizi besterik ez dut nahi, behin batean ezagutu nuen gazte ezti eta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren hutsunea betetzeko baino ez nau-eta behar; nor zara zu nire amaz mintzatzeko, urdanga, ezta hitz erdi bat ere hari buruz, edo bertan hilko zaitut, entzun?; hil nazazu, ez duzu potrorik, hil nazazu, aurpegian zartako bat emateko baino ez zara gauza, ume negarti baten pare, jo nazazu ukabilez, potrorik baldin baduzu, eta amaitu dezagun hau guztia, ez nazazu besarkatu, ez ezazu negarrik egin, ostia, ume puta, aska nazazu, kendu zeure aho hori nire tititik, aska nazazu, ume gaixo bat besterik ez zara, ez ezazu negarrik egin, tira, zatoz, jarri hemen, kulunkatu egingo zaitut, baina ez jo ni berriro, ez didazu minik egiten, baina umiliatu egiten nauzu, ez didazu minik egiten, baina egunen batean kontrola erabat galduko duzu, zatoz, ez egin negar, maite zaitut, laguntza bilatu behar dugu, espezialista batengana jo, ez begiratu horrela, ongi, ez gara joango, ez baduzu nahi ez gara joango, ez zaitut inoiz utziko, ez izan beldurrik, ez zaitut utziko, maitekorra izan behar duzu nirekin, fidatu nitaz, leial natzaizu, beste inorekin ez nintzateke oheratuko inola ere, non aurkitu zu bezalakorik, galduta nengoen, nerbio arazoekin, bizitzan aurrerabiderik gabe, kaka hutsa nintzen, eta zu ezagutu eta eraldatu egin nintzen, bai, zuri zor dizut dena, buruz ongi samar jantziriko emakumea bilakatu nauzu, eskalatzaile bikaina, yoga irakaslea, eta bizi gogoa dut orain, ez nazazu hain estu hartu beraz, ez ezazu ito nigan jaioarazi zenuen ilusioa, zu ezagutu zintudanean erabat aldatu zen nire bizitza, orduan bezala jarraitu nahi dut, ongi dago, saiatuko gara beste urrats bat aitzina egiten, baina emadazu denbora pixka bat, ulertu egin nahi dut, ez diozu beldurrik izan behar ni galtzeari, heldutasun eta jakinduria handiko pertsona zara, ez utzi ezeri gure harremana zapuzten, gure bide espirituala eteten, egin negar, egin negar, badakit, uste duzu ez dudala ezer ulertzen, zuk dena argi duzu, badakizu nondik jo behar dugun betegintzarrea lortzeko, mendiak eskalatzen ditugunean bezala, halakoetan sokaren buruan jartzen uzten didazu batzuetan, utzidazu orain ere bidea urratzen, jomugara heltzeko denbora gehiago behar badugu ere, maite zaitut, bizitzan ezagutu dudan pertsonarik onena zara, gure artekoa konpondu behar dugu, konponduko dugu, egin negar, hartu titia, har ezazu behar duzun kontsolamendu guztia.
|
|
|
nire laguntza behar omen duzula argitze iraunkor bat biontzat lortzeko, nola jar dezakezu horrelako proiektu baten oinarrian ni zuri loturik eusteko behar konpultsibo hori, ez al zara jabetzen ama galdu zenuen bezala ni galtzeko beldur zarela; ez jarraitu, Sara, zital hori, erotu egingo nauzu; ikusten nola galtzen duzun kontrola, Ananda, ez erantsi eskurik niri, ostia, nazkaturik nago zure mehatxuez, a zer kaka argia zurea, ez ukitu ni gero, ulertzen, bortxatzailea, ama putaren semea; ez hitz egin horrela, Sara, dena zikintzen duzu, dena pikutara bidaltzen duzu; pikutara bota zer, Ananda, zure paranoiak?, Iñigo eta Xabierren ustekeriak?, nik bizitza bizi besterik ez dut nahi, behin batean ezagutu nuen gazte ezti eta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin, zer ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina bezala, eta areago Iñigo eta Xabierrengan fidaturik, horiek ez daude burutik sano, ezin dut, ikusten baitut argi eta garbi nora zoazen, horra non agertu zaizun barruan gorderik zeneraman haur abandonatu eta beldurtia, eta nik ezin diot jarraitu esklabo egin nahi nauen ume apetatsu horri, amaren hutsunea betetzeko baino ez nau-eta behar; nor zara zu nire amaz mintzatzeko, urdanga, ezta hitz erdi bat ere hari buruz, edo bertan hilko zaitut, entzun?; hil nazazu, ez duzu potrorik, hil nazazu, aurpegian zartako bat emateko baino ez zara gauza, ume negarti baten pare, jo nazazu ukabilez, potrorik baldin baduzu, eta amaitu dezagun hau guztia, ez nazazu besarkatu, ez ezazu negarrik egin, ostia, ume puta, aska nazazu, kendu zeure aho hori nire tititik, aska nazazu, ume gaixo bat besterik ez zara, ez ezazu negarrik egin, tira, zatoz, jarri hemen, kulunkatu egingo zaitut, baina ez jo ni berriro, ez didazu minik egiten, baina umiliatu egiten nauzu, ez didazu minik egiten, baina egunen batean kontrola erabat galduko duzu, zatoz, ez egin negar, maite zaitut, laguntza bilatu behar dugu, espezialista batengana jo, ez begiratu horrela, ongi, ez gara joango, ez baduzu nahi ez gara joango, ez zaitut inoiz utziko, ez izan beldurrik, ez zaitut utziko, maitekorra izan behar duzu nirekin, fidatu nitaz, leial natzaizu, beste inorekin ez nintzateke oheratuko inola ere, non aurkitu zu bezalakorik, galduta nengoen, nerbio arazoekin, bizitzan aurrerabiderik gabe, kaka hutsa nintzen, eta zu ezagutu eta eraldatu egin nintzen, bai, zuri zor dizut dena, buruz ongi samar jantziriko emakumea bilakatu nauzu, eskalatzaile bikaina, yoga irakaslea, eta bizi gogoa dut orain, ez nazazu hain estu hartu beraz, ez ezazu ito nigan jaioarazi zenuen ilusioa, zu ezagutu zintudanean erabat aldatu zen nire bizitza, orduan bezala jarraitu nahi dut, ongi dago, saiatuko gara beste urrats bat aitzina egiten, baina emadazu denbora pixka bat, ulertu egin nahi dut, ez diozu beldurrik izan behar ni galtzeari, heldutasun eta jakinduria handiko pertsona zara, ez utzi ezeri gure harremana zapuzten, gure bide espirituala eteten, egin negar, egin negar, badakit, uste duzu ez dudala ezer ulertzen, zuk dena argi duzu, badakizu nondik jo behar dugun betegintzarrea lortzeko, mendiak eskalatzen ditugunean ...ta jakintsu haren ondoan, berrogei urteko asko baino helduagoa eta tinkoagoa zinen, segurtasuna eskaintzen zenidan eskalatzen ari ginela, yogako klaseak antolatzen ari ginela, diru arazoren bat gertatzen zenean, hantxe eusten zenion lasai, neurritsu, neba Kandidorengandik eta haren jokabide bortitz eta intoleranteetatik babesten ninduzun, desarmaturik uzten zenuen zeure ahots harmoniatsu horrekin,
|
zer
ostia gertatu zaizu, orduan bai zinela maisu handia niretzat, argiduna, ez al zara konturatzen zeu izan zarela dena kakaztu duena, eman dezagun zuk adierazi bezala direla gauzak, bizimodu argitsu eta zoriontsu bat dugula zain, zuk eta zure lagun berri horiek seinalaturiko bide horretan barrena, baina ezin dut itsu itsuan aurrera egin, Ananda, zugan soilik fedea dudala, jainko ahalguztiduna bazina...
|
|
|
Hipercor eko izugarrikeria hura egin zutenean adinako estutasunik ez diat izan neure denbora putan. Sara arrebak gogor hartu nindian,
|
zer
ostia ari zarete, Kandido, zer ostia. Pascalen aipu bat ere bota zidaan behin, brast, Anandarekin izugarri trebatua baitzen irakurtzen:
|
|
|
Hipercor eko izugarrikeria hura egin zutenean adinako estutasunik ez diat izan neure denbora putan. Sara arrebak gogor hartu nindian, zer ostia ari zarete, Kandido,
|
zer
ostia. Pascalen aipu bat ere bota zidaan behin, brast, Anandarekin izugarri trebatua baitzen irakurtzen:
|
|
|
Idazteko makala, baina mingaina arina, umetatik. Hamahiru urte besterik ez zian esan zidanean ea zer ari nintzen ETAren alde, ea ez al genuen aski izan gerrarekin, begiratzeko aitari, silikosia baino zauri sakonagorik bazuela, ea ez al nintzen jabetzen,
|
zer
ostia egin behar genuen pistola eta bonba txikiekin armada baten kontra, oinazea eta biktimen malaostia eragin besterik ez, eta mendekua eta kartzela eta sufrimendua, bai saltsan sartuta zebiltzanentzat, bai ingurukoentzat. Horixe bota zidaan hamahiru urteko ezpain estutu haiekin, eta nire materialismo dialektiko guztia eta independentziaren aldeko froga historiko guztiak zapuztu zizkidaan, ez zer erantzun ez neukalako, baizik eta ezpain estutu haiek eta begirada zorrotz hark mutu utzi nindutelako.
|
|
2010
|
|
|
–Eta
|
zer
ostia duk hori? –galdetu zion Manuk Harriri.
|
|
|
–oldartu nintzaion, patxada galduta?. Zuk
|
zer
ostia dakizu zerk egin zion kalte umeari. Seguruenik burutik eginda zegoen lehendik.
|
|
|
–
|
Zer
ostia diozu? –xaxatu ninduen berak.
|
|
|
LUKAS. Baina
|
zer
ostia! Zer dabil tipo hau mehatxuka?
|
|
|
Txikitan izorratu egin ninduan eta orain salatu? Enekian
|
zer
ostiatan ari nintzen komisarian!
|
|
|
KEVIN. Baina, baina
|
zer
ostia esaten ari haiz?. Tonto zakil bat haiz!
|
|
|
LUKAS. Zer?
|
Zer
ostiaz ari haiz?
|
|
|
ABEL.
|
Zer
ostia nahi duzu. Guretzat ezta batere egoera samurra!
|
|
|
GERMAN.
|
Zer
ostia gertatzen zaio zure telefonoari??
|
|
|
LUKAS: Baina
|
zer
ostia esaten ari haiz. Imanol ikusi eta zuzenean joan nauk harengana barkamen eske.
|
|
|
AITOR. (harritue eta)
|
Zer
ostia esaten ari zara?
|
|
|
Non zagok Nekane?
|
Zer
ostia egin duzue berarekin?
|
|
|
KEVIN. A ze marroia!
|
Zer
hostia egingo diagu?
|
|
|
–
|
Zer
ostia da ba?
|
|
|
– Aberastu egingo nintzela esan zenidan.
|
Zer
ostia da limosna hau?
|
|
|
– Ze paranoiko eta paranoikondo.
|
Zer
ostia duk paranoiko?
|
|
2011
|
|
|
Eta tak, REC botoiari ematen zion eta ni: "
|
Zer
ostia egingo dut!". Hortik irakaspen bat baino gehiago ekarri dugula uste dut.
|
|
|
–Ez zaidak ezer kostatzen?
|
Zer
ostia daukak puta merke horrekin?
|
|
|
–
|
Zer
ostia da hau, Caparroso?
|
|
|
–Zer arreta eta
|
zer
ostia! Dozena erdi ekokakarekin ostiaka hasteko beldur ala?
|
|
|
–Baina
|
zer
ostia egiten zuen agure horrek nire anaiarekin? –lehertu zen Mikel.
|
|
|
Minutu luze bat eman zuen garbigailuaren aurrean, bihotzaren taupadak belarrietan sentituz. ?
|
Zer
ostia egiten duzu hor. Ospa hortik, ergela halakoa!?, agindu zion Lidiaren ahotsak.
|
|
|
–Orduan,
|
zer
ostiatan ari gara jolasten?
|
|
|
–Zer erraten ari zara nire emazteaz?
|
Zer
ostia erraten ari zara?
|
|
|
Jobar!
|
Zer
ostia gertatu zen mendi puta hartan?
|
|
|
LUKAS. Ze pentsatu eta
|
zer
ostia. Eta beste kontu bat; ez diat ulertzen zergatik hagoen Manexekin haserre!
|
|
|
KANDIDO.
|
Zer
ostiagatik kontatu diote?
|
|
|
KEVIN.
|
Zer
ostia ari haiz esaten?
|
|
|
GERMAN.
|
Zer
ostia ari haiz?
|
|
|
LUKAS.
|
Zer
hostia?!!!
|
|
|
|
Zer
ostiagatik ez dator?
|
|
|
|
Zer
ostia egiten dugu hemen! Ez, hemen ez nauk ni eroena!
|
|
|
Neska ondo portatu zaidala?
|
Zer
ostia, ordea?, bihurritzen naiz neure baitan.
|
|
|
Zer mindutako jendea eta
|
zer
ostia gero! Ez kaka nahastu!
|
|
|
Baina,
|
zer
ostia. Konforme zaudete, bai ala ez?
|
|
2012
|
|
|
Bai, nik horrela sumatzen dut. Niri handi egiten zait krisi hitz hori, ez dut ulertzen
|
zer
ostia den, nik bakarrik dakidana da emanaldiak egiteko diru gehiago gastatzen dudala gasolinan. Hori da esan ahal dudan gauza bakarra krisiari buruz.
|