|
2000
|
|
|
Jesus ene! Baina ez al da jendea igogailuetan eta autoetan eta
|
etxeetan
deskuidatuta itxita gelditzen. Bada, hemen gauza bera!
|
|
|
Bada, neronek ikusi nuen jauzilariak ere preparazio berbera egin bide zuen bere kirol bizimoduan; ala beharbada ez, hori ez dago sekula ziurtasun erabatekoz jakiterik, batik bat halako kirol berezi bati buruz hitz egiten dugunean. Tira, nolanahi izanik ere, ziur dakit (han eta hemen galdetu nuelako) nik ikusi nuen eski jauzilariari, Marius Lippiri alegia, izugarri gustatzen zitzaiola Paul Delvaux pintore belgikarra, eta Jaume Muxarten koadro bat baino gehiago zuela zintzilikaturik bere
|
etxeko
egongela funtzionalean. Marius Lippi Ipar Europakoa zen, Siziliakoa oker ez banago.
|
|
|
Zergatik ez zen handik trenik edo auto bakar bat ere pasatzen? Zergatik ez zen ikusten
|
etxerik
, fabrikarik, bizi aztarnarik batere. Ostertza besarkatzen zuten gari sail eskerga haiek benetan ote ziren ahanzturaren bazka?
|
|
|
Crawla. Gero,
|
etxeko
pasabidean eta ezkaratzean (joan etorri txikiak, noski, leher egiten bainuen); handik pixka batera, etxe aurreko lorategian; hurrena, belaze goxo freskoetan; gero, hondar urregorrizkoetan... Urteak joan ahala, gero eta hobeto eta arinago.
|
|
|
Crawla. Gero, etxeko pasabidean eta ezkaratzean (joan etorri txikiak, noski, leher egiten bainuen); handik pixka batera,
|
etxe
aurreko lorategian; hurrena, belaze goxo freskoetan; gero, hondar urregorrizkoetan... Urteak joan ahala, gero eta hobeto eta arinago.
|
|
|
Barka bezait ahalkea. Estreina abenidetan,
|
etxe
orratzetatik behera, ohean, sekula ez Udalaren aurrean buruz behera, enuresia, bizkarrez ere bai bai bai, autoen artean sigi saga azkarrak, txof txof joan etorri txikiak, belaze fresko goxoetan beeee, ezkaratzean adio jauna zer egiten duk ordea hor arrastaka Carlos, beti beti pertsona egoskorra, saiatua, ausarta, irakasketa prozesu luzea, jaidura berebizikoa glup glup glup.
|
|
|
Ez nuen, ordea, iristean hesirik aurkitu bidean.
|
Etxeko
atea zabalik zegoen. Udazkenak ainguratu egiten ditu bihotzak.
|
|
|
Eta tabernara joateko jaiki nintzenean, txaloka eta oihuka hasi zen ikusleria, pozaren pozez. Nonbait
|
etxekoek
sartua zuten lehen gola.
|
|
|
Beraz, ostia, buelta
|
etxera
. Egindako bidea atzera egin, eta ezkaratzeko atearen parez pare gelditu nintzen, giltzak, giltzak esanez.
|
|
|
|
Etxean
, besaulkian eserita, eskelari begira gelditu nintzaion. Halako broma makabrorik!
|
|
|
Hala, bulegora deitzeko prest, telefonoa eskuan hartuta neukala leiho alboan zutik, atentzioa eman zidan taxi zuri batek. Zalaparta ezohikoz, balaztei karraska eginaraziz, neure
|
etxe
pareko ezkaratzean gelditu zen, ama eta arreba bizi ziren etxean, hain zuzen. Segituan jabetu nintzen taxia kanpotarra zela, kolore haiek ez baitziren gure hirikoenak bezalakoak.
|
|
|
Hala, bulegora deitzeko prest, telefonoa eskuan hartuta neukala leiho alboan zutik, atentzioa eman zidan taxi zuri batek. Zalaparta ezohikoz, balaztei karraska eginaraziz, neure etxe pareko ezkaratzean gelditu zen, ama eta arreba bizi ziren
|
etxean
, hain zuzen. Segituan jabetu nintzen taxia kanpotarra zela, kolore haiek ez baitziren gure hirikoenak bezalakoak.
|
|
|
Ene pentsamenduak bat egin zuen begiak erakutsi zidaten irudirekin: taxitik ama eta alaba jaitsi ziren, larritasun begibistakoz, eta, ekipajea harturik,
|
etxeko
ezkaratzean barneratu ziren. Zer zela-eta ezusteko aurrerapen hura?
|
|
|
Zer egin nuen, bada, atzo, igandea, egun osoan zehar edontziak eta ez jasotzeko? Ez al nintzen bada, beti bezala,
|
etxean
egon. Sinusitisak jota jaiki nintzela gogoan dut.
|
|
|
Abenidako Magris gozotegian ogia, kruasanak eta egunkariak erosi nituen, igandero bezela.
|
Etxera
bueltan, Tomasekin egin nuen topo, eta erlojua konponduta zeukala adierazi zidala gogoan dut. Hamar eta erdiak Abenidako erloju erraldoian, euri fin desatsegina emeki emeki kaleak bustiz; ogiak eta, poltsan; aterkia; San Donatoko horretan,; semaforoa; auto beltz bat, burrundara betean; laborrizko garrasiak nire gibelean.
|
|
|
Barka, baina suak hartzen nau. Eta nire aitaren
|
etxea
egurrezkoa da, eta defendatuko dut otsoetatik, sikateetatik, Jehovaren lekukoetatik (kosta lain kosta), baina sute batetik nuke. Sua Jainkoaren haserrea da.
|
|
|
Honezkero inork espero ez duenean iritsi da bidaiaria.
|
Etxerantz
jo du. Paisaia ezezaguna egiten zaio, ez du arbolek xuxurlatzen dioten mezua ulertzen.
|
|
|
Erremediorik gabe, taxi bat eskatzen du, berak ere hainbeste ikasi baitu.
|
Etxeko
zuzenbidea ez dutela aldatu ziur daki ahoskatu eta, kixkali egiten dio ahoa, kirio lakarrez korapilatzen urdaila. Eta beldur da.
|
|
|
Baina gudariak badaki ez dela hain erraza gertatuko, irabaztear duela oraindik gudualdirik bortitzena.
|
Etxe
atarian utzi du taxiak. Barruan izango al du oraindik emazte jostuna?
|
|
|
Certainement!
|
Etxeak
oparitua. Neu naiz saltzailerik onena.
|
|
|
Kilkerrak bai, ordea.
|
Etxea
kilkerrez betea daukat.
|
|
|
Gogo ahul eta bizimodu hitsekoa. Gurasoak naufragio batean hil zitzaikion; anai arrebak istripu batean galdu zituen; jaso zuten umezurtz
|
etxea
erre egin zen, kixkali; emazteak, hil zitzaion arte, egunero egunero jipoitu zuen. Alfredo Iradierrek ere, mundu orok bezala, izan zuen bere aukera kosmikoa.
|
|
|
Medikuntzara.
|
Etxeko
salako pladour arroxakolorean zeuzkan hiztegiak eta entziklopediak eta hiztegi entziklopedikoak begiratu zituen, zer begiratu behar zuen ongi ez zekiela, arretaz baina trakets, itxaropen eskasez, eta aurkitu zituen argibideek ez zuten argitik deus askorik, eta terminologia arrotza ilustratzeko azaltzen ziren argazkiak ere ez zitzaizkion batere baliagarriak iruditu, batik bat han azaltzen ziren az... Ez?
|
|
|
Berandu zebilela eta, ziztu bizian jantzi zen, beti bezain txukun eta urdin, eta galtzerdiak janzteko garaian ez zen ohartu oinak ere ez zituela jatorrizkoak.
|
Etxetik
irten, eta ehun eta bosgarren urratsean ohartu zen oinak mugitu egiten zitzaizkiola zapaten barnean. Harriturik, martxa eten zuen; lokarriak sendo lotuta zeuden, korapilo bikoitzez; bereak ziren zapatak, ordura arte oinetara primeran egokitu zitzaizkionak, eskularru bat bezain goxo.
|
|
|
Asteburuan ez zen Brown jaunaren bizi  tzan ezer bereziki aipagarririk gertatu, ez behin  tzat aldaketa fisiko nabarmenik, eta, ezkongabea zenez, edo, hobeto, mutilzaharra, bada
|
etxean
goxo goxo egotea pentsatu zuen, amaren igandeetako bazkaria gezur txiki batez saihesturik, eta arreben eta lagunen zinemarako eta afaritarako eta futbolerako gonbit temati aspergarriak gezur ez hain txikiez bazterturik. Bakarrik egoteko gogoa zeukan, lasai aspertzeko beharra, azken aldaketei buruz hausnarketa serioa egiteko premia espirituala.
|
|
|
Eta hori guztia gutxi balitz, asteburu hartan beste zeregin bat ere izango zuen Brown jaunak, aukera aukerakoa, zazpi liburuen irakurketa bezain gozamenezkoa eta ez hain nekosoa gainera: pare parean zeukan
|
etxe
zaharraren botatzea. Larunbat iganderako zegoen iragarrita amilketa, eta ez zuen ikuskizun hura ezerengatik galduko.
|
|
|
Hitzez ematen zitzaizkion poemak eta aforismoak eta aginduak marrazkien bidez desegin, deseraiki. Beraz,
|
etxeak
behea jo zezanean, lurrarekin bat egin eta bere habeak hondakin bihur zitezenean, Brown jaunak pentsatuta zeukan botila bat xanpaina zarataz irekitzea frantsesa jakina, eta mozkortzea ere bai akaso, aspaldiko partez. Eta, adierazi dugun bezala, asteburu hartan ezer berezirik gertatu ez zenez, bada orain guztiz harrigarria izango litzateke esatea Brown jaunak ez zituela pentsatuta zeuzkan gauza guztiak egin; beraz, ez dugu halakorik esango.
|
|
|
Egun hartako lanak bukatu, eta
|
etxera
erretiratu zen. Gogoz kontra afaldu zuen, eta, afaltzen ari zela, konturatu zen ezin zituela makarroiak irentsi, haiek plateran ikusi hutsarekin sekulako goragalea etortzen zitzaiola.
|
|
|
Sobera legoke esatea, hala ere, bigarren asteburu hartan, gauzak erabat desberdin joan zirela, eta desberdin joate hartan funtsezko zama izan zuela noski sentzumenen aldaketak. Sukaldaritza kontuak, edo, hobe esan, janariari buruzko gustuak adibidez, zeharo aldatuta zeuden; horretan pasatu zuen larunbat arratsalde osoa,
|
etxean
eskura zituen jaki guztiak prestatzen eta probatzen, eta, betekada sekulako baten ondoren, jabetu zen lehen atsegin zituen gauza asko orain ezin zituela begi bistan ikusi ere egin, eta, alde horretatik, haren gastronomia kulturak beherakada nabarmena jasan zuela, oso txirotze tristea. Horrek bezain beste edo gehiago tristetu zuen beste aurkikuntza batek:
|
|
|
Eta gauzak zuzen esatearren, adieraz dezagun behingoz ez zirela oharkabean pasatu, eta lehen aipatu bezala, aitzakiak eta estrategiak zirela medio, egin zuela aurrera nola edo hala, ahal izan zuen punturaino: belarriak belarriorde ziren; begietan lentilla ilunak ipini zituen; orbaina
|
etxeko
istripu baten ondorio zen; aho  tsarena, katarro gogaikarri baten errua; denetarako bazuen erantzuna Brown jaunak, arrazoibide erraza, naturala, sofistikaziorik gabea; eta horrexegatik sinesten zion jendeak, ez zuelako atziperako gogo gaiztorik, erantzuna sano sano botatzen zuelako, zer ezkutaturik ez balu bezala. Baina, benetan, sinesten ote zioten lankideek?
|
|
|
aurpegi berri harekin ordurako zuela atzera bulegora itzuli, jada ez zelako Brown lankidea, beste gizon bat baizik. Beraz, garbi zegoen ezin zuela jada
|
etxetik
irten, ez lanera joateko ez ama bisitatzeko ez arrebengana hurbiltzeko ere, eta horretarako premiazko zituela aitzakiak, arrazoi xume baina sinesgarriak, errezelorik sortu nahi ez bazuen. Eta guztietan garbiena, erabiliena eta sinesgarriena gaixo zegoela esatea zen, ohean zegoela gripe izugarri batek jota.
|
|
|
Eta guztietan garbiena, erabiliena eta sinesgarriena gaixo zegoela esatea zen, ohean zegoela gripe izugarri batek jota. Halaxe bota zuen aitzakia han eta hemen, eta eragozpenik gabe izan zen berriz ere sinetsia (amak aholku ugari eman zizkion telefonoz, baina ez zegoen semearen
|
etxean
azalduko zen kuidadorik: elbarria zen); hortik aurrerakoak Brown jaunaren guztiz gogoz kontrara gertatu ziren, barne indarrak kontrolatu balitu bezala:
|
|
|
elbarria zen); hortik aurrerakoak Brown jaunaren guztiz gogoz kontrara gertatu ziren, barne indarrak kontrolatu balitu bezala:
|
etxean
gelditzea zen bere nahia, hausnarketan edo zain, ez zekien ongi, baina etxeko babesera bilduta beti ere; horren ordez, kalera bultzatzen zuten oinek, sekulako kalipuz, aspaldiko ohitura bati jarraikiz bezala... Hala, Brown jaunak ekintza guztiz ezezagunetan eta baita arbuiagarri zi  tzaizkionetan murgildurik aurkitu zuen bere burua, lehengo bizimodutik aztarren oro gal  tzeraino kasik.
|
|
|
elbarria zen); hortik aurrerakoak Brown jaunaren guztiz gogoz kontrara gertatu ziren, barne indarrak kontrolatu balitu bezala: etxean gelditzea zen bere nahia, hausnarketan edo zain, ez zekien ongi, baina
|
etxeko
babesera bilduta beti ere; horren ordez, kalera bultzatzen zuten oinek, sekulako kalipuz, aspaldiko ohitura bati jarraikiz bezala... Hala, Brown jaunak ekintza guztiz ezezagunetan eta baita arbuiagarri zi  tzaizkionetan murgildurik aurkitu zuen bere burua, lehengo bizimodutik aztarren oro gal  tzeraino kasik.
|
|
|
Nik esango dizut, neure buruari esan nion era beretsuan: adarbakarra Gure Salba  tzailearen irudi berbera zelako, aita Dabiden
|
etxean
guretzako jasoa izan zen adar salba  tzailea; hura Maria Ama dohatsuaren baitan egin zelako haragi, eta bertan bizi izan zelako gu salbatzearren. Eta beste dohain bat ere bazuelako, apartekoa eta bitxia:
|
|
|
Puntu horretan errezeloen haria eten nuen. Berriz ere urrunegi ari nintzen harriak jaurtitzen, gure
|
etxekoa
ez zen teilatu batera. Haserretu egin nintzen neure buruarekin, eta, halakoetan beti egin dudan bezala, patrikatik lau txintxeta atera, eta, disimuluz, ipurdi azpian ipini nituen.
|
|
|
Deereren behementziaz nahikoa nazkaturik, Otsotzarmendi jaunak hartu nahi izan zuen hitza, itaunketari ukitu gizakorrago bat eman nahian, baina Deerek ez zuen men egiteko inolako intentziorik. " Jakin behar du jendeak, jakin behar du
|
etxeko
teleikusle errespetagarriak, gizaseme dohakabe itxurako hau, gizaseme onanista zikin hau zer den, zer izan den, gizarteak berriz inoiz halakorik pairatu beharrik izan ez dezan". Airean utzi zuen esaldia, eta Deerek ezpainak busti zituen ur tragoxka batez.
|
|
|
Sua da gure madarikazio ezin ordainduzkoa. Bego, bada, sua nire
|
etxetik
urrun; kixkal ditzala, kixkaltzekoak badira, aho doinu desafinatuok.
|
|
|
Zure
|
etxean
zaude. Bota.
|
|
|
Eta halaxe adierazi zuen, inork galdetu gabe, Armando Bonilla izatea erabaki zuenez geroztik, gauzak ez zirela hobeto joan, okerrago baizik, askoz ere okerrago baizik: " Gero gerokoak esan dut lehen, oker ez banago, zeren, jendeak ez baldin badaki ere,
|
etxeko
artxiboan bilduta dauzkat munduko errefrau guztiak, bilduma oso bat, eta horretarakoxe etorri nintzen hona, dohakabe inozoa, bost milioi horiekin nire artxibo erraldoi hori argitaratuko nuelakoan".
|
|
|
Anton izeneko kankailutako batek goazen esan, eta moila aldera abiatu ginen. Ez genuen hitzik esan Kandidoren
|
etxe
aurrera iritsi ginen arte.
|
|
|
|
Etxe
horretan bizi duk esan zuen Migelek. Ez diat uste haren ama etxean izango denik orain.
|
|
|
Etxe horretan bizi duk esan zuen Migelek. Ez diat uste haren ama
|
etxean
izango denik orain.
|
|
|
Hala ere, hobe diagu
|
etxetik
urrun samar egotea erantzun zion Antonek.
|
|
|
Bazetorren Kandido, eta kale ertz estu batean gorde zen Anton. Migelek Kandidoren
|
etxeko
eskaratzea gorde zuen, eta nik... nahiko lan banuen nire barrengo taupada azkarrak gordetzen. Neu nintzen, nonbait, joko hartan parterik ez zuen bakarra.
|
|
|
Ostikoka, atzamarka, ahal zuen eran hasi zen Kandido. Ni ezkutatuta nengoen, eta Migelek Kandidoren
|
etxea
zaintzen jarraitzen zuen.
|
|
|
Lurrera bota zutenean, nire gorde lekutik irten, eta
|
etxera
alde egin nuen, Migelen zain gelditu gabe.
|
|
|
Aski nuen bi hitz horiek esatea, eta Migelek, Antonek eta hirugarren kankailuak
|
etxera
alde egingo zuten. Nire espiritu aluak galdu zuen Kandido.
|
|
|
Nahiago nuen neure jolasarekin jarraitu, baina gogorregi sumatu nituen aitaren begiak. Bi edo hiru egun ziren ama
|
etxetik
falta zitzai  gula, eta garai hartan ezin nituen lotu amona  ren hil zoria eta amaren falta.
|
|
|
Agonduta zeuden eta musuka biak. Beti iruten ikusten zintudan
|
etxean
, eta ipuin politak esana zinen. Iruten, beti iruten.
|
|
|
Ez diot gehiago jaramonik egingo. Bakarrik joango naiz
|
etxera
.
|
|
|
Bien aurretik joan nintzen
|
etxeraino
. Migel eta Edurne lagun handiak balira bezala ari ziren hitz egiten.
|
|
|
|
Etxera
iritsi, eta Edurnek hitz egin zidan. Migel aurrera bidali zuen, eta, une hartan, ikaragarri poztu ninduen Edurneren begi onak.
|
|
|
Gauez izan, egunez
|
etxean
izaten baikenuen beti.
|
|
|
Eta bere dohainak bide zuzenetik zuzenagora eraman ez bazituen, haren kemen handiagatik zela pentsatu nuen. A, eta gure
|
etxeko
lanak asko lotzen zuelako. Berak" aitortzen" zuen hori.
|
|
|
Badugu
|
etxe
bat erosita.
|
|
|
Lotsatuta balego bezala. Bazirudien ez zuela adierazi nahi gure
|
etxean
irabazitako dirua nora eramaten zuen. Eraztun handi distiratsu bat zuen hatz batean, eta egia zen nonbait ezkontzekotan zela.
|
|
|
Eguzkia inguruko
|
etxeetako
teilatuetan irristatu, eta gure sukaldeko leiho erdi irekitik sar  tzen zen, itzal argien konposizio alaia osatuz. Gero, lurrean etzan, eta hauts izpiak esnarazten zituen, haren alaitasunean parte har zezaten.
|
|
|
|
Etxeko
denak joango zarete eztaietara.
|
|
|
Ez nuen hasieran ezertxo ere asmatzen, baina berdin zitzaidan. " Hauxe dut
|
etxean
nire nirea den gauza bakarra". Migel sukalde ertzean zegoen, eta gorrotoz begiratzen zion Edurneri.
|
|
|
Nire gorabehera haien gogoetak Zapelen
|
etxe
aurrean amaitzen dira. Zapel ere gangrenaz hil zen denbora gutxi barru, eta gure ama errosariora joan zen.
|
|
|
Gurdia nuen imajinazioa, nire inguruko belar guztia eramaten zuen gurdia.
|
Etxean
, eskolan, komunean eta zuhaitz baten gerizpean. Ohean eta arto sail baten erdian.
|
|
|
Erretorea gizon txiki zintzoa zen. Eliza bera bezain garbi zegoen haren
|
etxea
, eta gosaria ematen zidan jai handietan. Pazko egunez eta San Pedro egunez.
|
|
|
Orduan gogoratu nintzen hamasei urteko lehengusina bat etorri zitzaigula
|
etxera
, Urte Berritan. Haren soineko haizetsuak ere zirrara sortzen zidan.
|
|
|
Arraioa! Ez da harrezkero
|
etxetik
irten. Bizkar-hezurra kraskatzeko beldur omen da, eta ez du berrietarako dirurik.
|
|
|
Betaurrekoak eskatuko nizkion Artolaneko atsoarentzako. Ez omen zen
|
etxetik
irteten!
|
|
|
Aitak ez dezala jakin
|
etxetik
hain goiz irten zaretenik.
|
|
|
Ez iezaiozula amari Artolanekoarekin gertatutakorik aipa esan zidan Migelek,
|
etxetik
irten ginenean.
|
|
|
Beste lagun guztiak ere ezagutzen zituen. Batzuk
|
etxearen
izenez, besteak pontekoez, eta guztientzat zuen zerbait.
|
|
|
Igande arratsalde hartan,
|
etxera
iritsi, eta amari begiratu gabe esan nion: " apaiz izan nahi dut, ama", eta beroaldia igo zitzaidan oinetatik bururaino; ez nintzen amari begiratzera ausartzen, ez nekien alai edo serio zegoen;" Zatoz hona" eta musu eman zidalarik, ordea, mila poz zaratatsutan lehertu zen nire barrena; arrosak, liliak, San Jose loreak eta mundukoak diren eta ez diren lore guztiak zeuden zelai hartan.
|
|
|
Horrela, ama irten zitzaidan atera, nire bi maleta hartuta
|
etxera
iritsi nintzen egunean.
|
|
|
Joan nintzaionean, soldadu on batek beti egin behar lukeen bezala firmetu zitzaidan. Gero, ametsen logika falta etengabearen poderioz,
|
etxe
batean sartu ginen aita eta biok. Hondartza bat zegoen etxean, eta emakume tripoil bat eta agure zahar bat zeuden eguzkia hartzen.
|
|
|
Gero, ametsen logika falta etengabearen poderioz, etxe batean sartu ginen aita eta biok. Hondartza bat zegoen
|
etxean
, eta emakume tripoil bat eta agure zahar bat zeuden eguzkia hartzen.
|
|
|
Izerditan nengoen, eta
|
etxearen
teilatu zulatua ikusten nuen, eta arrano batek hodei bat zeraman mokoan.
|
|
|
Engainatuta egon garela eta, begiak irekitzen ditugu, eta leihoak zabaltzen dizkiogu izuari. Baldin
|
etxea
zaindu nahi badugu. Edota ausardiaz jantzi, eta berehala dakigu bizitza aldatuko zaigula.
|
|
|
Harriturik nago gaur, pentsatuz, agure hark nola igarotzen zituen orduak eta orduak bere
|
etxeko
atarian, aulki zahar batean eserita, baserriko euri guztiak inguruan zituelarik, geroa, oraina eta lehena baino lehenagoko haizeak bihotzean zituela; eta dena zekien, eta guri damututa nago orain ezjakin bat zela iruditzen zitzaigun. Belar ilun bat hoz  katzen zuen beti menta usaina zuen, eta aulkiaren inguru guztia zeukan karkaxa zikinez lohituta.
|
|
|
Erraza baita agertzea agurearen semea ez zela inoiz Ebroko kanpainan izan. Gure
|
etxean
egunero eta gauero entzuten zen irratia, eta doinu berberak entzuten nituen eskolan ere.
|
|
|
Entzun. Zuen
|
etxeetan
ez naute begiko...
|
|
|
Zuen
|
etxeetan
ez naute begiko, baina lagun onak izango gara beti, ez. Lehena ez da sekulan ahanzten eta...
|
|
|
Agurearekin hitz egiten genuenetan, bitxiago iruditzen zitzaidan
|
etxeko
irratian en  tzuten nuen doinua. Galdua zuen bere doinua.
|
|
|
Gure
|
etxekoak
amak barre egiten dit, gogoratzen diodan bakoitzean zuriak ziren oso, eta ongi moldatu ziren muga eta antolatze berrietara. Horregatik nengoen beti, egoera haien berri nori entzungo.
|
|
|
Gure
|
etxean
ez zen jostailuetarako dirurik, eta, hori garbi ikusten nuelako edo, ez nintzen behin ere gurasoek erositako jostailuen grinatan egon. Baina osaba Andoni oso trebea zen egurra lantzen, eta, errege goiz hartan, nire anaia Migelek, bi eguzkien antze  ko begi biribilak jarriz, egurrezko auto handi hura ikusi zuenean, nik doi doi eutsi nion nire gelaren ertzeko gorrotoari.
|
|
|
Horregatik nengoen beti, egoera haien berri nori entzungo. Agurea nuen bakarra; gaur ongi dakit ez zela egokiena; baina tira!, mundu berri bat azaltzen zidan, eta
|
etxekoek
ez zuten oso begiko Migelek eta biok agureari egiten genion abegi ona.
|
|
|
Zoritxarreko ordua, herriz herri ibiltzea erabaki nuenekoa esaten zuen itsuak. Astarraindarra banintz eta
|
etxe
bat banu, hemengo edozein neskatxarekin ezkondu, eta ez nintzateke gehiago mugituko. Ez dut ezer ikusten, eta bular sendo batzuk bakarrik eskatuko nizkioke nirekin ezkonduko litzatekeen neskatxari.
|
|
|
galdetu nion, lasaitasun une batean. Hamarretan joan behar dut
|
etxera
.
|
|
|
Agurrik ere ez. Denak
|
etxean
izango ziren, eta Migelek bazekien norekin alde egina nintzen. Gaua etzaten ari zen Talai Mendiko gailurrean, eta urrutiratzen joan zitzaidan pixkanaka pixkanaka pinudia.
|
|
|
Inguruarekin, haize beroarekin borrokan hasi nintzela iruditzen zitzaidan,
|
etxe
aldera abiatu nintzenean.
|
|
|
Hamaikak ziren
|
etxera
iritsi nintzenerako. Denak afalduta zeuden, eta ezertxo ere jan gabe joan behar izan nuen ohera.
|
|
|
Denak afalduta zeuden, eta ezertxo ere jan gabe joan behar izan nuen ohera.
|
Etxeko
habeak ez zeuden txantxetarako.
|
|
|
Amak dioenez, Isabelek oinak atera zizkion lehendabizi sabeletik, eta beti izan omen du nekea Isabelen neurri eta tankera egokiko oine  takoak erosten. Eta Karmele; azken urteak ero
|
etxe
batean erre zituen apaiz batek bataiatu zuen Karmele, baina gure arrebak eta apaizak ez dute sinbiosirik izan. Serioegia da gure arreba zaharrena.
|
|
|
Isabel bidali genuen Zapelen baserrira zertan zen ikus zezan. Siestara joana zela, eta Migelek baloi bat hartu zuen
|
etxetik
. Siestara joanak ziren Ama eta Edurne ere, bazkariaren ondorenak lasaitzera.
|
|
|
Karmelek
|
etxera
alde egin zuen negar zotinka.
|
|
|
Begira gelditu nintzaion. Euliak haren isatsaren inguruan, eta korreo zaina, itxaropenen eta bihotz urrutiratuen berriak eman nahian
|
etxez
etxe.
|
|
|
Begira gelditu nintzaion. Euliak haren isatsaren inguruan, eta korreo zaina, itxaropenen eta bihotz urrutiratuen berriak eman nahian etxez
|
etxe
.
|
|
|
Pixa, eta
|
etxera
alde egiteko gogoa. Negarrez hasi nintzen.
|
|
|
|
Etxean
egon banintz... Aurreko urteetan Astarraingo ikasle guztiekin arnegatu zen bezala arnegatuko zen nirekin ere maisua, bere burua konpromisu hartan ez nahastearren.
|
|
|
Kale Nagusiko
|
etxe
zahar batean sartu ginen. Egurrezko eskailerek irensten zuten gure oinen eta andreen negarren hots guztia.
|
|
|
|
Etxea
eta etxean zeuden guztiak iruditu zitzaizkidan txikiak.
|
|
|
Etxea eta
|
etxean
zeuden guztiak iruditu zitzaizkidan txikiak.
|
|
|
Zu ezagutzen zaitudan honetan, beste egoera batean ezagutu ez izana damu dut, baina beldur naiz beranduegi ez ote den. Imajinatzen duzu, zuen
|
etxean
edo Montpellier-en, afari goxo baten inguruan. Baina egoera aldrebestu egin zaizue, eta zaigu, eta ezegiteko bat baino gehiago egitera behartuta sentitu naiz...
|