|
2017
|
|
|
Geneuzkan bitxi apurrak saldu genituen, baina, Alajainkoa!, txakur handirik ere ez zitzaigun geratzen, aitak guztiak enplegatu baitzituen arte laminak erosten. Eta orduan,
|
zer
saldu ez genuela... eta zer egin ez genekiela... orduan... amak eta biok pieza bat saldu genuen. Aitak ez zigun egundo baimenik emango, baina berak ez daki gauzak zein gaizki dauden, ez daki zein zaila den merkatu beltzean jatekorik aurkitzea, eta gerra galdu dugula ere ez daki, Alsazia eta Lorena entregatu behar izan dugula ere ez...
|
|
|
Geneuzkan bitxi apurrak saldu genituen, baina, Alajainkoa!, txakur handirik ere ez zitzaigun geratzen, aitak guztiak enplegatu baitzituen arte laminak erosten. Eta orduan, zer saldu ez genuela... eta
|
zer
egin ez genekiela... orduan... amak eta biok pieza bat saldu genuen. Aitak ez zigun egundo baimenik emango, baina berak ez daki gauzak zein gaizki dauden, ez daki zein zaila den merkatu beltzean jatekorik aurkitzea, eta gerra galdu dugula ere ez daki, Alsazia eta Lorena entregatu behar izan dugula ere ez...
|
|
|
|
Zer
diostazu, esan zuen harro asko.
|
|
|
Ikaragarria zen ikustea azazkalarekin nola markatzen zituen, zehaztasun milimetrikoarekin, bere fantasian baino existitzen ez ziren bildumagileen zigilu ikusezinak. Eztarria ikaraz lotua nuen, ez nekien
|
zer
esan; baina nahasmen honetan murgildua nintzela, begirada jaso nuen emakumeengana eta, berriro ere, emazte zaharra ikusi nuen eskuak goian eta keinu ikarati eta aztoratua egiten zidala. Indarrak berreskuratu eta hitz egiten hasi nintzen.
|
|
|
garai latz eta triste hauetan bizipoza sentitu nuen berriro ere, izpirituak transferitu eta gure garaiko gizon emakumeek aspaldi ahaztu bide duten artelanetan ardaztutako estasi moduko bat. Eta debozioa sentitu nuen (ezin dut beste era batean adierazi), nahiz eta aldi berean lotsatu egiten nintzen,
|
zergatik
ez banekien ere.
|
|
|
Izebak ezetz, umeek ea
|
zergatik
ez; hauexek ziren solasaren oinarriak. Mutilzaharrak ez zuen ezer esaten.
|
|
|
Mutikoak gogo handirik erakutsi ez bazuen ere, lehiatilarantz abiatu zen. "
|
Zergatik
eramaten dituzte ardiak beste zelai horretara?" galdetu zuen.
|
|
|
"
|
Zergatik
da hobea beste zelai horretako belarra?" ekin zion umeak.
|
|
|
"
|
Zer
moduz Printze. Ba al duzu enkarguren bat Egiptorako?"
|
|
|
" Badugu
|
zer
jana!" oihukatzen zuten pozarren.
|
|
|
Halaxe, behera bota zuten Printze Zoriontsuaren estatua, eta fundidu egin zuten. Orduan, kontseilu-buruak, Herriko Nagusien Kontseilua deitu zuen hurrengo egunerako, estatua zaharretik lortutako metalarekin
|
zer
egin zezaketen erabakitzeko. Eta hauxe okurritu zitzaion:
|
|
|
|
Zer
uste duzu zuk, kurrilo asko ikusitakoa naiz! nagusiak.
|
|
|
Beraz, tunante hori, esan zuen nagusiak zenbat hanka dituzte kurriloek, bat edo bi?
|
Zer
diozu orain?
|
|
|
Nondik natorren kontatuko dizut, izan ere, arte saltzaile lez ibili izan naizen hogeita hamazazpi urtetan gertatu zaidan gauzarik bitxiena da. Agian jakingo duzu
|
zer
gertatzen ari den gaur egun artelanen salerosketetan diruaren balioa gasa airean bezala desagertzen ari denetik: zorri aberatsek birjina gotikoak, inkunableak, grabatu zaharrak eta koadroak dituzte gogoko; aseezinak dira, deskuidatzen bazara etxea bera ere hustuko dizute.
|
|
|
"
|
Zergatik
ez zara Printze Zoriontsua bezalakoa?" esan zion ama batek ilargia eskatzen ari zitzaion seme negartiari. " Printze Zoriontsuak ez du egundo negarrik egiten".
|
|
|
" Baina
|
zertan
ari zara?" esan zioten beste enarek. " Negozio ederra egingo duzu txakurraundirik bako maitale horrekin!
|
|
|
Orduan beste tanta bat erori zen. " Hau gehiegi da,
|
zertarako
behar dut estatua bat euritik babesteko ez bada?" esan zuen. " Alde egin dut hemendik".
|
|
|
Baina hegaz hasi orduko, hirugarren tanta bat erori zen. Orduan, gorantz begiratu eta
|
zer
ikusiko eta, Printze Zoriontsuaren begiak negarrez ikusi zituen.
|
|
|
" Printze Zoriontsua naiz" erantzun zuen. " Orduan, zoriontsua bazara,
|
zergatik
ari zara negarrez?" berriro ere enarak.
|
|
|
" Bizirik nintzelarik, gizona nintzelarik, bozkarioz beteta bizi nintzen. Ez nekien
|
zer
zen negar egitea. Lorategietan dostatzen nintzen, eta saloi handietan ibiltzen nintzen dantza hona eta dantza hara.
|
|
|
Enara, orduan, Printze Zoriontsuarengana itzuli zen, eta
|
zer
egin zuen kontatu zion. Gero, erreka aldera jo zuen bainu txiki bat hartzeko.
|
|
|
Bizitza eta zeure burua bera arrotzak egiten zaizkizun une hauetan zure existentziari zentzua bilatu nahirik zabiltza, ezinean, hala ere. Eta, nolanahi ere, hor zaude, nor zaren eta hor
|
zer
egiten duzun zeure buruari galdezka. Eta ihardestea ezinezko zaizularik, erantzunak garrantzirik ez duela sinestarazi nahiko diozu zeure buruari.
|
|
|
Beldur naiz. Ez dakit
|
zer
egin, ez nola jokatu, ez zer pentsatu. Nire azkeneko lanak ez du amaiera onik izan, arriskuan nago.
|
|
|
Beldur naiz. Ez dakit zer egin, ez nola jokatu, ez
|
zer
pentsatu. Nire azkeneko lanak ez du amaiera onik izan, arriskuan nago.
|
|
|
Kaka...! ez dakit
|
zer
egin. Alde egin dezaket.
|
|
|
Amaren etxera ezin joan naiteke.
|
Zer
egingo dut. Nire bila etorriko dira, harrapatuko naute.
|
|
|
Begietara begiratzen diozu finko, eta begi horien atzean zulo beltz bat dagoela jabetuko zara. Eta ezin ulertuko duzu
|
zer
den, eta zer esan nahi duen.
|
|
|
Begietara begiratzen diozu finko, eta begi horien atzean zulo beltz bat dagoela jabetuko zara. Eta ezin ulertuko duzu zer den, eta
|
zer
esan nahi duen.
|
|
|
Eta momentu horretan bere biziak garrantzirik ez duela jakingo duzu. Honela irakurriko duzu bere begietan, jada amestea
|
zer
den ere ahantzia duela. Esperantzaren haziak erein eta gogoz eta maitasunez ureztatu arren, fruiturik atera ez izanagatiko etsipenak harrapatu duela irudituko zaizu.
|
|
|
Esperantzaren haziak erein eta gogoz eta maitasunez ureztatu arren, fruiturik atera ez izanagatiko etsipenak harrapatu duela irudituko zaizu. Ea burutik
|
zer
pasatzen zaion itaundu nahiko diozu, baina isilik gelditzen zara. Ez diozu ezer esanen.
|
|
|
Bat batean, eskua aurrerantz daramazularik, zure eskuak ispiluaren kristal hotzarekin tupust egin du. Eta momentu horretan negarrez hasi zara, jada zeure burua ezagutzeko ere ezgauza zarelako, jada
|
zer
zaren ere ziur ez dakizulako, jada nor zaren ere ez dakizulako. Zure etorkizuna gero eta ebidenteagoa den arren, gero eta arrotzagoa egiten zaizu, honek etsipenaren morroi bihurtzen zaituelako.
|
|
|
Jada idazteak berak ere zentzua galdu du, inoiz izan badu behintzat. Hemen nabil idatzi eta idatzi, gau eta egun, eta egia esan ez dakit
|
zertarako
. Ez dakit nori izkiriatzen diodan.
|
|
|
Hor, begi bistan, izanen dituzu eguzkia eta orbain zuridun oihal erraldoia ere. Baina
|
zer
axola, ez da zeru bera. Eta hura aurrean duzula, oroitzen zara nola liluratzen zintuzten haizeak egin ohi zituen ibilbideek, zeruko urdintasunak besarkatzen zituen mendi gailurretan barrena.
|
|
|
Seinale txarra zela susmatzen nuen nik. Ez nekien
|
zer
gertatuko zitzaidan, baina ezin zen oso ona izan. Egongelako izkina batean utzi ninduen amak, hormaren kontra.
|
|
|
Bakoitzak bere istorioa zuen; ondokoak kontatzen zidan bera dendan egon zela denbora guztian, ez zuela inork erosi eta azkenean bota egin zutela, beste batek umeak su eman ziola eta horrelako gauzak. Arrazoi batengatik edo beste batengatik denek amaitu zuten zakarrontzian eta han geunden, berriro ere kamioi batean, nora gindoazen jakin gabe eta hori galarazteko
|
zer
egin jakin gabe.
|
|
|
Makina txikitzaile batera botatzen zituzten gauza guztiak. Azkenean hilik eta hauts bihurturik, nire bizia
|
zertan
oinarritu zen pentsatzen hasi nintzen, beti gizakien menpe, gizakien zerbitzura, ezer ezin esan gabe.
|
|
|
Gaur egun gizakien menpe bizi gara. Beraiek erabakitzen dute non eta noiz landatu eta noiz moztuko gaituzten, eta ondoren gurekin
|
zer
egin, gabonetako apaingarri gisa erabili edo txikitu eta txotx bihurtu.
|
|
|
Eta bizia gauza guztien gainetik errespetatu behar da. Edonor edo edozein izanda biziduna, gizakiok bizitzeko eskubidea badugu, beste izaki bizidunek
|
zergatik
ez?
|
|
|
|
Zer
bestela?
|
|
|
|
Zer
duk, galdetu zion Tomasek arraro sumatzen haut. Sabinorenagatik duk?
|
|
|
Isiltasuna nagusi zen tabernan eta Puskasek eta Tomasek tragoa bukatu orduko beste hiru herritarrak alde egin zuten. Bi lagun zaharrak elkarri begira geratu ziren
|
zer
egin behar zuten ez balekite bezala.
|
|
|
Begi bakarra ireki eta halako batean, linterna batek nola segundo luze batez bete betean jo zuen ohartu zen.
|
Zer
izango zen argi hura, pentsatu zuen.
|
|
|
Beldur naiz. Inguruetako judutarrak bertara eramango dituztela dio jendeak eta ez dakit
|
zer
pentsatu. Judutarrak baino hobeak sentitzen al dira horrela tratatzeko?
|
|
|
|
Zer
gertatu da?
|
|
|
Zergatik?
|
Zer
–
|
|
|
Berak ez du ezer egin!
|
Zergatik
egiten dute hau. Non ote dago Petter!
|
|
|
|
Zer
–Eraman?
|
|
|
|
Zer
–Ziur al zaude?
|
|
|
Bai Adolf ek esan dit kotxe batera nola sartzen zuten ikusi duela.
|
Zer
egin dezaket Margot etxera ekartzeko?
|
|
|
Baina
|
zer
diozu! Zergatik?
|
|
|
Baina ezinezkoa gertatu zaionez kontzentrazio esparruak sortu ditu. Andreas, Margot kontzentrazio esparru batera eramaten badute ez dut imajinatu ere egin nahi
|
zer
egingo dioten berari eta berarekin dauden beste guztiei.
|
|
|
Baina non dago?
|
Zer
egingo diote?
|
|
|
Etxean egon? Eta horrekin
|
zer
egin dezaket. Margot eraman egin dute eta nork daki zer egingo dioten, eta nik etxean egon behar dut?
|
|
|
Eta horrekin zer egin dezaket? Margot eraman egin dute eta nork daki
|
zer
egingo dioten, eta nik etxean egon behar dut?
|
|
|
Bi aste pasatu dira eta ez dut Petterren berririk.
|
Zer
gertatzen ari ote zaio Margoti. Gauzak okerrerantz doaz.
|
|
|
Berarekin hitz egin eta hilabete geroago agertu da.
|
Zer
berri dakarkit?
|
|
|
|
Zer
–Non dago?
|
|
|
Gogo handia nuen zu berriz ikusteko. Begira
|
zer
dakardan.
|
|
|
|
Zer
da. Gutuna?
|
|
|
Non zaude?
|
Zergatik
sartu naute leku honetan. Ez daukagu jatekorik, ez urik, ez arropa lodirik, dena kendu ziguten, baita urrezko haginak ere.
|
|
|
Ez daukagu jatekorik, ez urik, ez arropa lodirik, dena kendu ziguten, baita urrezko haginak ere. Ez dakit
|
zer
gertatzen ari den. Egunero jende multzo handiak sartzen dituzte leku batean dutxa bat emateko asmoz, eta ez dira inoiz itzultzen, hil egiten dituzte baina ez dakit nola, eta ez dut jakin nahi ere.
|
|
|
Eta aita?
|
Zer
gertatu zaio. Noiz bukatuko da guzti hau?
|
|
|
Andreas, etxean egon nahi dut, zurekin, hori besterik ez, hainbeste eskatzen al dut?
|
Zergatik
ez gaituzte bakean uzten. Ez dut ezer gehiago behar bizitzeko.
|
|
|
Ilea ebaki digute, gauzatzat hartzen gaituzte, gosez hiltzen ez direnak gaixotasunen batek eramaten ditu, sarnak, tifusak,... hau jasangaitza da.
|
Zergatik
ez ote naiz hiltzen behingoz. Ezin izango naiz inoiz hemendik atera, ezinezkoa da.
|
|
|
Bai, baina
|
zer
...
|
|
|
noski.
|
Zer
egin behar dut?
|
|
|
Oinetakoak eta arropa kentzen ari zaizkio hildako gorputz bati. Ez dakit
|
zer
egin, egoera pentsatzen nuena baino askoz txarragoa da, hau ez da bizitzea, hemen animaliak edo hauek baino gutxiago bagina bezala tratatzen gaituzte. Edozein arrazoi aurkitzen dute gu zapaltzeko, judua, ijitoa, homosexuala, elbarritua... izateagatik.
|
|
|
Andreas,
|
zertan
zabiltza hemen, zergatik ekarri zaituzte hona. Ene!
|
|
|
Andreas, zertan zabiltza hemen,
|
zergatik
ekarri zaituzte hona. Ene!
|
|
|
Zergatik?
|
Zergatik
egin digute hau?
|
|
|
Andreas
|
zertan
zabiltza. Zer gertatzen da, dio Margotek izuturik.
|
|
|
Andreas zertan zabiltza?
|
Zer
gertatzen da, dio Margotek izuturik.
|
|
|
Primitiboa diot, egoera honetan nire sentipenak gidatzeko ahalmena galdutzat jotzen hasia naizelako. Nire gogoeta sakon honetan murgildurik nagoela, nor zaren,
|
zer
zaren, nola zaren... pentsatzen, bat batean eskuak busti sentitzen ditut gorputzaren berotasun eta poltsikoetako oihal jada umelduen artean. Eta oraindik ere zer zarenaren ezjakintasuna erabatekoa dudan arren, bihotz taupadak bikoiztu egin dizkit zure presentziak; erlojuaren orratzek markaturiko erritmoa galdurik, independenteki dirau orain bihotzak.
|
|
|
Nire gogoeta sakon honetan murgildurik nagoela, nor zaren, zer zaren, nola zaren... pentsatzen, bat batean eskuak busti sentitzen ditut gorputzaren berotasun eta poltsikoetako oihal jada umelduen artean. Eta oraindik ere
|
zer
zarenaren ezjakintasuna erabatekoa dudan arren, bihotz taupadak bikoiztu egin dizkit zure presentziak; erlojuaren orratzek markaturiko erritmoa galdurik, independenteki dirau orain bihotzak. Ahots kordak dantzan darabilzkit hitz bakar bat ere ahoskatu ez dudan arren.
|
|
|
Igual bera izatea nahi ez duelako orain. Eta
|
zer
izan nahi duen galdetuko dio bere buruari. Baina ez du erantzuten jakingo.
|
|
|
Nik aurrera egin nahi dut.
|
Zer
iruditzen zaizu?" Joder! Haserretu egingo da.
|
|
|
Errietan egiteko eta lekuz kanpoko oihuren bat egiteko ez bada. Eta ez dut ulertzen
|
zergatik
. Nik biak maite ditut, eta hori esaten diedanean ezinezko gauza balitz legez begiratzen naute.
|
|
|
Eta une horretan gizon hori ezer baino arrotzagoa irudituko zaio, beldurra emango dion mugararte. Horixe pentsatzen aritu delarik bat batean,"
|
Zer
–" ozen batek murgildurik zegoeneko mundutik atera duen arte. " Joxean, hitz egin behar dugu..."
|
|
|
Nire lehengusinek albinoa dela esaten dute. Baina nik ez dakit hori
|
zer
den.
|
|
|
Egia misteriotsuak liburutegietako liburu astunenen orrialdeetan egongo dira. Eta horrela, nor garen,
|
zer
garen, zer izango garen... jakingo dugu liburuak begiratze soilez. Jada ez diogu galdera paranoikorik egingo geure buruari.
|
|
|
Egia misteriotsuak liburutegietako liburu astunenen orrialdeetan egongo dira. Eta horrela, nor garen, zer garen,
|
zer
izango garen... jakingo dugu liburuak begiratze soilez. Jada ez diogu galdera paranoikorik egingo geure buruari.
|
|
|
Urdin urdina; askatasuna bezala. Ez dakit
|
zergatik
baina beti pentsatu izan dut, askatasunak kolore bat izatekotan urdina izango litzatekeela. Lau petaloko hirustak aurkituko ditut han nonahi.
|
|
|
Egunak igaro ahala, hainbat mutil gazte pasatu ziren neskatoaren etxetik baina denek zuten harrokeria kutsua begietan, eta honek ez zekien
|
zer
egin. Alde batetik, bere familia pozik egotea nahi zuen alaba gizon batekin ezkonduta ikustean.
|
|
|
Entzuna zuen polita eta liraina zela, baina ikusi eta batera konturatu zen ez zegoela hitz nahiko neskatoaren edertasuna deskribatzeko, Ibai zeharo txundituta geratu zen zuhaitzaren azpian zegoen harekin. Ez zekien
|
zer
egin, zer esan... bere aitonaren hitz batzuekin gogoratu zen momentu hartan:
|
|
|
Entzuna zuen polita eta liraina zela, baina ikusi eta batera konturatu zen ez zegoela hitz nahiko neskatoaren edertasuna deskribatzeko, Ibai zeharo txundituta geratu zen zuhaitzaren azpian zegoen harekin. Ez zekien zer egin,
|
zer
esan... bere aitonaren hitz batzuekin gogoratu zen momentu hartan:
|
|
|
Inoiz aitonak hitz egin zion sentimendu horri buruz, maiteminduen" gaixotasun atsegin eta goxoa" zela zioen. Orduan ulertu zuen Ibaik
|
zer
esan nahi zuen aitonak maiteminduei buruz hitz egiten zuenean.
|
|
|
Eskuekin aurpegia estali eta burua makurtu zuen. Artzain gazteari zerua erori zitzaion gainera,
|
zer
pentsatuko zuen orain Katalinek. Neskatoari zuzendu zion begirada, malko erraldoiak bere begietatik ateratzen ziren bitartean.
|
|
|
|
Zer
duzue horrela egoteko, galdetu zuen Puskasek lagunen aurpegi goibelak ikustean.
|
|
|
Nola
|
zer
dugun, ez al dakik atzo zer gertatu zuan ala, erantzun zion Joxek.
|
|
|
Nola zer dugun, ez al dakik atzo
|
zer
gertatu zuan ala, erantzun zion Joxek.
|
|
|
Nik uste entzuleak, berak ere, bere burua nahasten dala pentsatzen" nik egoera horretan
|
zer
esango nuke, zer pentsatuko nuke?" orduan, bera hasten da, bere barruan, horrei erantzuna ematen, entzuten dio bertsolariari eta ikusten du bertsolariaren forma hori zenbateraino dan aberatsagoa, zenbateraino dan ederragoa, zenbateraion dan, e, artistikoagoa, eta orduan, nolabait, bertsolariarekin identifikaturik dagoen entzuleak, hantxe gozamen hori izaten du, zeren bertsolariaren hitza ere... nolabait, entzulea bera ere bertso horiek botatzen ari da bertsolariarekin.
|
|
|
Nik uste entzuleak, berak ere, bere burua nahasten dala pentsatzen" nik egoera horretan zer esango nuke,
|
zer
pentsatuko nuke?" orduan, bera hasten da, bere barruan, horrei erantzuna ematen, entzuten dio bertsolariari eta ikusten du bertsolariaren forma hori zenbateraino dan aberatsagoa, zenbateraino dan ederragoa, zenbateraion dan, e, artistikoagoa, eta orduan, nolabait, bertsolariarekin identifikaturik dagoen entzuleak, hantxe gozamen hori izaten du, zeren bertsolariaren hitza ere, bere hitz bihur... nolabait, entzulea bera ere bertso horiek botatzen ari da bertsolariarekin.
|
|
|
Bertsolariarengan inportantea da neretzako, esaten duena bezain inportantea da,
|
zer
ez duen esaten. Alegia, bere ausentziak, bere elipsiak, bere hutsuneak, bere etenak, bertsolariak ematen ditu imajina bat bestearen ondoren, bestearen ondoren, inolako lotura gramatikal, lotura retorikorik gabe.
|
|
|
Zeren hainbeste hitz egiten degu maskulinidadearen krisia eta abar, sasoi batean Balentziagak gure txapel euskalduna modan jarri zuan Hollywooden emakume aktrizen buruetan, feminizatu zigun fum txapela, gizonezkoen sinbolo totala txapela, gizona eta txapela, feminizatu zigun Balentziagak, eta orain
|
zer
da Maialen Lujanbiok neurri batean bereganatzen du, orduan dago alde batetikan satisfakzio handi bat, aurreratzen ari gera, baina bestalde gizonezkoak nik uste inkontzienteki, konturatzen gerala gure maskulinitate hori, ba en fin, badijoala, gure gizarte tradizionala ere badijoala, eta alde batetikan zelebratzen dugu, eta beste aldetikan arduratu egiten gera, zer gera gu. Eta nik uste lepotik heldu behar diogu alkarri, porque, eta horko besarkada hain, e, genuino haiekin, besarkada hain eder haien ondoren, besarkada hura argazki horrek neretzako esaten du dena.
|
|
|
...zatu zigun Balentziagak, eta orain zer da Maialen Lujanbiok neurri batean bereganatzen du, orduan dago alde batetikan satisfakzio handi bat, aurreratzen ari gera, baina bestalde gizonezkoak nik uste inkontzienteki, konturatzen gerala gure maskulinitate hori, ba en fin, badijoala, gure gizarte tradizionala ere badijoala, eta alde batetikan zelebratzen dugu, eta beste aldetikan arduratu egiten gera,
|
zer
gera gu. Eta nik uste lepotik heldu behar diogu alkarri, porque, eta horko besarkada hain, e, genuino haiekin, besarkada hain eder haien ondoren, besarkada hura argazki horrek neretzako esaten du dena.
|
|
|
Txapeldun berririk balitz berak ikusi luke txapelari
|
zer
garrantzi ematen dion edo nola hartzen duen horren representatibidadea edo representaderik eza edo, eztakit hori txapeldun berriak ikusi luke baina nere kasuan lasai hartuko nukela, lasai eta lasaitasunez, txapelaren erreleboa."
|
|
|
Nik gauzarik inportanteenak, edo erabakirik inportanteenak hola hartu ditut, oinez beti, paseoan, mendian, eta... Eta hor hartzen diren erabakiak dira pixka bat jarrerari dagozkionak, jarrerari, posizioari, begiradari, non kokatzen zaren gaiekiko, gauzekiko, bertsolari bezala nola nahi duzun hitz egin,
|
zer
izan nahi duzun, zer doinukera erabili nahi duzun, zer tonu erabili nahi duzun, zer diskurtso mota, zenbat edertu nahi duzun bertsokera, edo zenbat nahi duzun fidela izatea zure pentsamenduari, zer tipotako bertsokera egin nahi duzun, eta pixka bat non kolokatzen zaren bertsoarekiko, eta bertsoaren bidez munduarekiko, edo proposatzen zaizkizun gaiekiko.
|
|
|
Nik gauzarik inportanteenak, edo erabakirik inportanteenak hola hartu ditut, oinez beti, paseoan, mendian, eta... Eta hor hartzen diren erabakiak dira pixka bat jarrerari dagozkionak, jarrerari, posizioari, begiradari, non kokatzen zaren gaiekiko, gauzekiko, bertsolari bezala nola nahi duzun hitz egin, zer izan nahi duzun,
|
zer
doinukera erabili nahi duzun, zer tonu erabili nahi duzun, zer diskurtso mota, zenbat edertu nahi duzun bertsokera, edo zenbat nahi duzun fidela izatea zure pentsamenduari, zer tipotako bertsokera egin nahi duzun, eta pixka bat non kolokatzen zaren bertsoarekiko, eta bertsoaren bidez munduarekiko, edo proposatzen zaizkizun gaiekiko.
|
|
|
Nik gauzarik inportanteenak, edo erabakirik inportanteenak hola hartu ditut, oinez beti, paseoan, mendian, eta... Eta hor hartzen diren erabakiak dira pixka bat jarrerari dagozkionak, jarrerari, posizioari, begiradari, non kokatzen zaren gaiekiko, gauzekiko, bertsolari bezala nola nahi duzun hitz egin, zer izan nahi duzun, zer doinukera erabili nahi duzun,
|
zer
tonu erabili nahi duzun, zer diskurtso mota, zenbat edertu nahi duzun bertsokera, edo zenbat nahi duzun fidela izatea zure pentsamenduari, zer tipotako bertsokera egin nahi duzun, eta pixka bat non kolokatzen zaren bertsoarekiko, eta bertsoaren bidez munduarekiko, edo proposatzen zaizkizun gaiekiko.
|
|
|
Nik gauzarik inportanteenak, edo erabakirik inportanteenak hola hartu ditut, oinez beti, paseoan, mendian, eta... Eta hor hartzen diren erabakiak dira pixka bat jarrerari dagozkionak, jarrerari, posizioari, begiradari, non kokatzen zaren gaiekiko, gauzekiko, bertsolari bezala nola nahi duzun hitz egin, zer izan nahi duzun, zer doinukera erabili nahi duzun, zer tonu erabili nahi duzun,
|
zer
diskurtso mota, zenbat edertu nahi duzun bertsokera, edo zenbat nahi duzun fidela izatea zure pentsamenduari, zer tipotako bertsokera egin nahi duzun, eta pixka bat non kolokatzen zaren bertsoarekiko, eta bertsoaren bidez munduarekiko, edo proposatzen zaizkizun gaiekiko.
|