2000
|
|
eta
|
nire
bularrak puztu egin ziren
|
|
Euria ari zuen
|
nire
klitori gainean.
|
|
Zure hatz marroiak
|
nire
baginan,
|
|
Euria ari zuen
|
nire
klitori gainean.
|
|
burumakur
|
nire
gorputzaren aterantz.
|
|
Hor ziren
|
nire
maitaleak,
|
|
|
nire
aurpegi gainera arnasa hartzera etorrita:
|
|
|
nire
burmuinaren eta hezur mami azalen artean.
|
|
|
nire
zorigaitzaren sega pinpirina
|
|
|
nire
amorruaren torratxori ezpata
|
|
|
nire
bekaizkeriaren sasisorkinak
|
|
|
nire
porroten urlia, sandia eta berendia
|
|
|
nire
indarraren beso lurperatua
|
|
|
nire
kaxkarkerien linbo lurrina
|
|
|
nire
haragikerien adur sobrakoa
|
|
|
nire
erorialdien kale barretiak
|
|
|
nire
tristuraren katezismo galdua
|
|
|
nire
errakuntzen purgatorio ukatua
|
|
bide ertzeko marrubiz leundu dut
|
nire
lehortea,
|
|
bat batean ostatu hartu zuen
|
nire
erromes arimak:
|
|
Bildu
|
nire
igitai ilargi izoztuaren jario zurbila,
|
|
|
nire
platinozko sexuaren lurrin azukretua.
|
|
Oratu
|
nire
gerri suminduaren bihurgune ahazkorra.
|
|
Biribildu
|
nire
bular iraunkorraren obalo goibela,
|
|
zure txistu haziak
|
nire
ezpainetan haize bihurtu artio.
|
|
jostati, kilimusika dabilkizun
|
nire
giharren uztarrira,
|
|
hain luze atzenduriko
|
nire
pasio urruma ubela.
|
|
ez dut besorik
|
nire
burua jagoteko.
|
|
bere lerdea
|
nire
gogoan barraskilotzea.
|
|
kea ateratzea
|
nire
ongura horniei.
|
|
Bekaitz da
|
nire
jaun eta jabea.
|
|
eta beldurtu egiten dira txakurrak
|
nire
soadaz.
|
|
Eta loak hartzen ditu
|
nire
oin ausartak,
|
|
|
nire
emea zapaldu eta hautsi dezanak.
|
|
Amorruz kiribiltzen zatzaizkio
|
nire
isilaren koldarrari,
|
|
mespretxuz zipriztindu gura duzu
|
nire
egote mutua.
|
|
|
nire
arazoa neurea dela
|
|
zeure hatzek atera zioten
|
nire
sexuari.
|
|
|
nire
gorputzaren ohol blaituei lotuta.
|
|
Zu,
|
nire
sabelean,
|
|
|
nire
izena ikasten.
|
|
Gero hegoak jaio zitzaizkion
|
nire
azalari.
|
|
|
nire
arimak arrokak legez diz diz egiten zuenekoa.
|
|
|
nire
kumeak.
|
|
beren alegiazko zainetatik
|
nire
zainetaraino.
|
|
– Txikiak zirenean espageti luzeak prestatzen nizkien iloba biei –jarraitu du Antxonek– Erdi jolasean eta kantuan jaten zituzten
|
nire
espageti luzeak.
|
|
Subkontrata horretan 45 pisuko 8 eraikuntza neuzkan, eta pisu bakoitzak 15 apartamentu bikoitz zituen. Sei urte iraun zuen
|
nire
lanak.
|
|
Santandertik Arroxelara joateko ontzia nola hartu genuen aipatu nuen nik. Taldean bazen adineko gizon bat
|
nire
kontakizunari adi, baina isilik, txintik atera gabe. Nire haurtzaroko ibilera modu haiek kontatu ondoren, ordea, hara non esaten didan gizonak:
|
|
bizikleta, motxila, lotarako zakua eta trasteak. Etxetik irten eta Zudairera joan nintzen,
|
nire
arrebaren senarraren izeba baten baserrira, han baitzegoen arreba abuztuko egun batzuk pasatzen. Arrebari esana nion bidaia hura egiteko irrika nuela, baina koinatuak esaten zion ez nuela egingo, ez nintzela kapaz izango bidaia modu hari ekiteko.
|
|
Airetik erori zen txanpona... kara! Patuaren agindua eta
|
nire
arindua! Buelta etxera.
|
|
Guztira hamahiru edo. Carabancheldik Puerto de Santa Mariara eta Puertotik Herrera de la Manchara izan zen
|
nire
orduko ibilbidea, hitz gutxitan esateko. Nire azken epaiketarako eraman ninduten Puertotik Alcalara, eta han nengoela eraman zituzten Puertoko lagun guztiak Herrerara.
|
|
Demonio haiek uxatzeko ere ez neukan indarrik eta ganorarik. Urru ere
|
nire
antzera zegoen; hari bizarrean ibiltzen zitzaizkion saguak, habia egin nahian edo. Egoera horretan, hain ahulduta, mugitzeko ez ezik hitz egiteko ere ez duzu gogorik eta aldarterik izaten.
|
|
Integral aldizkari bat heldu zen
|
nire
eskuetara bigarren greba hartan, 81eko abenduko edo 82ko hasierako Integral alea. Egiptologo batzuek hilobi batean antzinako telar bat aurkitu zutela zioen.
|
|
Usategiko ziegan aldizkari baten orria aurkitu nuen, eta, besterik ezean, orri huraxe irakurri nahi nik! Baina
|
nire
betaurrekoak ere Carabanchelen geratu ziren, eta ez nezakeen zipitzik irakurtzen ahal.
|
|
Egonaldi hura amaitzear zelarik bidali zizkiguten Carabanchelen geratu zitzaizkigun trasteak. Baina
|
nire
betaurrekoak ez ziren berehalakoan agertu! Geroago baizik, Joseba Sarrionandiaren idazmakinan sartuta.
|
|
Zauden lekuan zaudela, egoerarik izorranteenean ere, lagunartean baldin bazaude beti aurkitzen duzu espazio kutunen bat, etsaiak zapartatu ezin dizun gunetxo bat. Horietako bat, txikitandiko
|
nire
musika zaletasunaren asegarri, kantu gregorianoa izaten zen. Gogoan dut, adiskide batzuen gregoriano saioak entzuten egoten nintzela, Anjelek eta Fernandok abestuak batik bat.
|
|
Horixe izan zen
|
nire
sarrera Herreran. Txapela ere kendu egin zidaten, jakina; beti buruan nerabilen txapela ere bai.
|
|
Txapela beti buruan nerabilen nik, kendu gabe. Galtzontziloak bezain jantzi beharrezkoa zen, eta da gaur ere,
|
nire
buruan txapela. Ez da kapritxo edo folklore moduan darabildan zerbait, gaur egun zenbait jaitako jendartera azaltzeko batzuek jantzi ohi duten moduan.
|
|
Ez da kapritxo edo folklore moduan darabildan zerbait, gaur egun zenbait jaitako jendartera azaltzeko batzuek jantzi ohi duten moduan. Beharrezkoa nuen, eta instantzia hori bidali nion zuzendariari,
|
nire
txapelaren eske. Biharamunean ziegan geratu nintzen, neure temosoan.
|
|
Txapeoari ekin genion goizean, egunero bezala, errekuentoa egiten hasi ziren kartzeleroak. Galeriako lehena zen
|
nire
txaboloa; neu kontatzen ninduten lehenengo, eta jarraian gainerakoak. Errekuentorako leiho ondoan zutik egon behar zenuen, esan dudanez.
|
|
Egunean hiru lau aldiz joko genuen atea, eta joaldi bakoitzean bost minutu edo izango ziren. Tartetxo horietan soilik kolpa nezakeen atea, joaldi horiek bakarrik neuzkan
|
nire
marrazkia lantzeko. Emakume baten aurpegia marrazten hasi nintzen kolpez kolpe, aldirik aldi.
|
|
baserri bat eta mendia, hemen meta bat, hor zuhaitza, teilatuaren hegala, detaile guztiak. Ziega haietatik igaro direnek ikusiko zituzten
|
nire
marrazkiak; gainetik pintatu arren, erliebean geratuak. Batek baino gehiagok galdetuko zion bere buruari:
|
|
Nik zortea izan dut alde horretatik. Gaztetan gaixotasun hori pasa izanak nolabait indartu egin zituen
|
nire
defentsak.
|
|
Hara: hamabost egun badira hona heldu nintzela, eta
|
nire
trasteak ez dira inon ageri: arropa gehienak, liburuak, eskulanak...
|
|
itota eta gehiago jasan ezinik euren buruaz beste egin duten lagunak, esate baterako; ez dituzte menderatu, baina urkamendira bultzatu dituzte. Eta hor daude damutuak ere;
|
nire
ustez, damutuak baino ukatuak eta etsitakoak besterik ez direnak.
|
|
Ez nintzen beti etxezuloan sartuta egon. Behin kalera irten eta galdu egin izango nintzen, eta ama
|
nire
bila aterako zen, pentsatzekoa denez. Arenalean aurkitu ninduen, ibaiaren ertzean eserita, hankak uretara nituela.
|
|
Edozein umek kanikak gordeko lituzkeen moduan gorde nituen. Balio handikoak ziren, geroago jakingo nuenez, etxean, Ordizian nintzela; aitak ikusi zizkidan
|
nire
terrailazko jostailuak, eta beretzat hartu zituen, lanerako, mekanikaria baitzen gure aita. Gerraosteko urte luzeetan terrailarekin, errodamenduekin eta horrelakoekin kontrabandoa eginez aberastu ziren batzuk.
|
|
Hantxe ikusi nituen lehenengo aldiz txapel gorriak. Buztanik eta adarrik ba ote zeukaten ikustea zen
|
nire
kezka bakarra. Ordura arte pentsatu izan bainuen frankista haiek adarrak eta buztana zeuzkatela; erabat sinetsita nengoen horrela zela.
|
|
Gironako plaza hartan Cara al sol kantarazi ziguten, besoa altxatuta. Amona bat zegoen
|
nire
ondoan, emakume adintsu bat, besoa jasotzen ez zuena, eta gogoratzen dut nola jasoarazi zioten mehatxuka.
|
|
Kartzelaren erdi inguruan ageri den dorre handia antena parabolikoak diruditenez beteta dago. Alferrik,
|
nire
telebista galego alu bati oparitu bainion Bonxen.
|
|
Ez dut gogoan trenez, autobusez edo oinez, baina Zumaiara jo genuen. Gogoan dudana da, uhalez lotutako manta bat zela
|
nire
ekipaje guztia, eta harekin egin nuela gerra hastetik amaiera arteko ibili osoa. Euskal Gobernuak emana izan behar zuen manta hark.
|
|
Berria da, bi urte izango dira ireki zutela, eta berri itxura dauka denean, garbi itxura. Txaboloan dutxa dagoela ohartu naiz sartu eta berehala,
|
nire
atzean atea automatikoki itxi dutenean. Leihotik haratago:
|
|
Neure kontuko enkargu moduak ere izaten bainituen nik, beti bizikletan. Inork ezer esaten ez zidanez, iruditzen zitzaidan ez zirela
|
nire
faltaz ohartzen. Norbaitek nitaz galdegin eta falta banintzen, laster pentsatzen zuten, nonbait, bizikletarekin joana izango nintzela zerbaitera.
|
|
Mezatara eta joatera ere ez ninduen egundo behartu. Batzuetan jakingo zuen nondik nora nenbilen eta beste batzuetan ez, baina inoiz ez zidan egiten
|
nire
ibilerekiko galdeketarik eta errietarik. Eguneroko beharretan izango zuen nahiko kezka eta buruhauste niri kargu hartzen ibili gabe.
|
|
Baina" hara, hara; zoaz!" esan zidan, hemezortzi urtekoari zegokion tabakoa emanda. Hilero joango nintzen estankora
|
nire
tabako bila, eta hilero emango zidan. Tabako hartatik gehiena saldu egiten nuen taberna batean, eta bestea neuk erre, Abadie papertxoarekin zigarroa eginda.
|
|
1952 urteko iraileko igande batez joan nintzen Andazarratera. Sarriegi plazan Asteasuko Agotetarren autobusa hartu eta,
|
nire
orduko ustez, azkena izango zen begirada bota nion Kontxari. Arraunlariak ziren goiz hartan.
|
|
Arraunlariak ziren goiz hartan. Agur Kontxari eta agur Donostiari,
|
nire
artean.
|
|
Lan egin nuen fabrikako
|
nire
baja osaba Juanitok eta bere amak kobratzen zuten, baina behin bakarrik joan zitzaizkidan Andazarratera bisitan, kilo bat platanorekin.
|
|
eltzekaria, fruta... Fabrikako
|
nire
bajarekin eta osabaren etxeko gorabeherekin zer gertatzen zen ohartutakoan hasi zen zuzenean fabrikara joan eta baja kobratzen. Horri esker eramaten zizkidan jakiak.
|
|
Hala bazkalduta, Santa Klarara joan eta siesta egitea pentsatu nuen. Moilara iritsi nintzen ontzia hartzera, eta han
|
nire
lehengusu bi eta euren lagun batekin egin nuen topo. Santa Klararako asmotan zirela esan zidaten, abiatzeko puntuan zeudela.
|
|
Neskekin berriketan hasi ginen, bakoitza neska baten ondoan eserita. Eta zehaztasunik txikieneraino egongo zitzaidan patua halaxe prestatuta,
|
nire
izango zenaren ondoan esertzea egokitu baitzitzaidan, berarekin hasi bainintzen berriketan. Han eta modu zehatz horretan elkartu ginen lau bikoteetatik hiruk aldarerainoko bidea egingo genuen gerora.
|
|
Atera kontuak. Eta hori guztia hilean lau mila pezeta ziztrin irabazteko; eta Maria Victoriak beste bi mila,
|
nire
erdia.
|
|
Egundoko errebisioak egin zizkiguten sendagileek, bai iritsi orduko bai ondoren. Beldur nintzen
|
nire
tuberkulosiaren aztarnak ez ote ziren agertuko, hamar urte igaroak ziren arren Andazarrateko kontuetatik. Ez zidaten, baina, ezer aurkitu.
|
|
Egun haietako
|
nire
inpresioez ari naiz, ez maiatz hartaz gero irakurri dudanaz. Errebolta nahaspilatsuaren antza hartu nion begiratu batean.
|
|
Maria Victoria ehortzi eta gero, koinatuarekin joan nintzen Parisera
|
nire
gauza ezdeusen bila.
|
|
Hala ere, kolegioko ikasle zaharragoen artean bazen bat Lonbide zeritzana, begitan hartua nindukana eta joka aritzen zitzaidana. Eskolaren azpian frontoia zegoen, eta behin, pilotan ari ginela, bat batean joka hasi zitzaidan Lonbide hori; Munduate atera zen
|
nire
defentsan, Oreretako apaiz izango zena. Eskola sasoia amaitu ondoren ere, lanean hasita nengoela, berdin jarraitzen zuen Lonbide horrek.
|
|
Hauxe, hain zuzen ere: ...itzen genituen, eta haiek gobernatzea aitonaren zeregina edo nirea izango zen seguru asko; behin batean bururatu zitzaidan, estazio ondoko akazia haien hostoez egingo niela untxiei egun bateko gobernua, eta baita joan ere, zakua hartuta; akazia buruxketara igo eta soildu nizkien neguan inausi ondoren uda bitartean botatako kimu edo adaska guztiak, zotzak bertan tente utzirik, batere hostorik gabe,
|
nire
zakua ongi beteta; nola edo hala, Patxi Handik jakin zuen nork egin zuen egiteko modu hura, eta Inspekziora eraman ninduen.
|
|
Lehen dispertsioa deitzen ziotenari hurbilketa deitzen diote orain; eta horrela, neure iloba adibidez, Txemi Arteaga, Albacetetik Picasentera hurbildu dute, Valenciara alegia. Lehen lagunekin zegoen moduluan, orain bakar bakarrik dago; lehen elkarrekin egiten zuten bisita Albaceten zeuden lagun guztiek, orain egun ezberdinetan egin beharra daukate Picasenten; lehen baino komunikazio okerragoak dauzka orain
|
nire
arrebak bere semea bisitatzeko. Eta eta abar.
|
|
eta igande arratsaldeak
|
nire
bihotzean.
|
|
horixe da
|
nire
anbizio bakarra.
|
|
galdu baitzen
|
nire
isla gardena.
|
|
eta
|
nire
seguruak ez ditu horrelakoak ordaintzen.
|
|
pena litzateke zuk
|
nire
eritasuna harrapatuko bazenu,
|
|
Nik" Zaharra zara Bilbo" kantatzen dut
|
nire
kolkorako
|
|
|
nire
gorroto guztia islatuko lukeen
|
|
|
nire
galdera guztiak ezabatuz
|
|
Eta
|
nire
neuronen argindarrarekin
|
|
ahaztu zaizula
|
nire
izena;
|
|
|
nire
auzoan
|
|
Izan ere, baliteke
|
nire
auzoa
|