2013
|
|
Noizean behin elkar ikusten jarraitu genuen. Haren gorputza kaliza bat zen niretzat, une desberdinduak gordetzeko bitxiontzi bat, belusezko kordoi samurra, aldika urkabilurra bilakatzen zena, gure artekoa estutzeko edo lokatzeko erabakimena bere kasa uzten nuelako,
|
nire
gogoz bestera baina neure borondatez.
|
2015
|
|
Eta, haren azalean sartu? diodanean ez dut esan nahi
|
nire
gogoa bestearenean txertatu behar nuenik sarkin baten moduan. Ez da nahikoa bestearen tokian jartzea, ni neu bestea banintz bezala pentsatzen saiatzea.
|
2021
|
|
Alde batetik ikaragarri pozten ninduelako nire herrian halako gorazarre bat jasotzeak, eta bestalde ere ezetz esaten ez dakidalako, batez ere zinegotzi gazte eta jator hau bezalako norbait aurrean dudalarik. Hori dela eta, nire nebaren zeresan zuhur eta mardulei entzungor egon nintzen, esan liteke muzin egin niela
|
nire
gogoa beste inon nuelako. Dominarena aparteko eskaintza zen, nolabait ere nire txikitako herriarekin berriro adiskidetuko ninduena, eta gainera bizian maiteen dudanari esker, musikari, Liverpooleko sari ospetsua irabazi eta gero munduan zehar agian pittin bat ezaguna, gutxienez, egin nauen musika.
|
|
Eta dena hasiko da. Zerbait gertatuko da, nire eraginez eta ez
|
nire
gogoz bestera: nik nahi izan nuelako.
|
|
Han zen bera, nire esku otzanek estekatua, poz bariko maitasun batek estutua. Bere gogoz eta
|
nire
gogoz bestera.
|
|
Niretzat gerra ez zen paregabeko ezbeharra. Mundura bota ninduten aldi berean gatazka batean nahasi ninduten,
|
nire
gogoz bestera, gerra ez zen gatazka haren formetariko bat besterik. Batzuk besteentzat eta hala ere norbera beretzat existitzen ginelako; ni ni nintzelako eta haientzat, aldiz, beste bat nintzelako.
|
|
Beste inor ez desiratzea zen behar zena; berak niri emateko zuena bere eskutik baino ez jasotzea zen behar zena. Ene samurtasun orok porrot egiten zuen gogo hori betetzeko orduan; nire ekintzak besterik ez nuen; ni nintzena nintzen haren gogoz bestera,
|
nire
gogoz bestera, ez zegoen beste ezer egiterik.
|
|
Zure begiak itxita daude, irudiak biraka dabiltza zure buru zaratatsuan, zure bihotzetik zure bihotzera doakizun odol horren antzera; zure betazalak altxatzen direnean ere, gauzak ez dira zuregandik bereizten, hortxe daude, agerian eta bizitzarik gabe, amets batean bezala; munduak bere trinkotasuna galtzen du, zure barnean murgiltzen da; zurbilduz doan eta itzali egingo den dirdai motela baino ez izan arte mehetzen da; etorkizuna unearen mugiezintasunean uzkurtzen da; laster ez da izango berarekin batera gertatzen den orainaldia baino; ez da denborarik izango, ez da mundurik izango, ez da inor izango. Dantzan zenbiltzan zu, nire kontra estututa, eta jadanik hasi zen bilbatzen zure hilzorirantz naraman lotura; jadanik zure bizitzan sartu nintzen, egunen batean zure heriotzaren atarian geratu ahal izateko, bakarrik eta
|
nire
gogoz bestera.
|
|
Begiek dirdai egiten zioten. Alferrikakoa zen jarraitzea; bizi nuen errealitate hura ezin nuen hitzen bidez besterik atera nire baitatik; eta hitz haien zentzuak ezusteko oihartzuna hartzen zuen Hélèneren belarrietan; nik botata, jadanik ez ziren neureak berak entzuten zituen unetik; berak,
|
nire
gogoz bestera, zintzotasun ahalegina hautematen zien, alegia, bihotza xarmatzen zion xumetasun hunkigarria.
|
|
Nire besoetan zinen, eta bihotza triste neukan, jai zurrumurru koldarrengatik, eta gezurra esaten nizulako.
|
Nire
gogoz bestera existitzen ziren gauzek zapaldua eta gauza horiengandik ene larritasunak banatua. Besterik ez dago.
|
|
Bakarrik nago. Bakarrik existitzen den larritasun hori naiz ni,
|
nire
gogoz bestera; existentzia huts honekin nahasten naiz. Nire gogoz bestera, eta niregandik sortuta, ordea.
|
|
Bakarrik existitzen den larritasun hori naiz ni, nire gogoz bestera; existentzia huts honekin nahasten naiz.
|
Nire
gogoz bestera, eta niregandik sortuta, ordea. Existitzeari uko egiten diot:
|
|
–Oraindaino aprobetxatu dudan guztia
|
nire
gogoz bestera izan da. Ez dut neure burua engaiatua ikusten.
|