2000
|
|
Horrek bi arrazoi ditu:
|
nik
izen bat jartzen badiot pertsonaiari izenak izan behar du berezkoa, naturala. Orduan, nik 52 urte ditut eta bitarte honetan izen naturalak guztiz aldatu dira.
|
|
Orain ez dago ez Loli ez Pilirik. Orain dira Ainhoa, Aitziber... eta
|
niri
izen horiek ez zaizkit egiten berezkoak. Zaila egiten zait izendatzea.
|
|
Eta asko lasaitu ninduen beste zerbait ere egin zuen, ordurarte ez Rocíok, ez Jabik, ezta Txemak berak ere hain era benetakoan lortu ez zuten zerbait:
|
nire
izena aipatu zuen behin eta berriro, bost hizki horiek gozatuz bezala, Eider hitzaren txoko guztiak deskubrituz bezala, eta Eider, Eider esaten zuen bitartean egia bor borka jaurtitzen zuten bi begi horiekin egiten zidan so.
|
|
Filmetan, noski, protagonistak (hau da, nik neuk) besterik gabe erantzuten dio galdetzaile isilari, aukerarik eman gabe eta ustezko galderei erantzunez. Baina (batzuetan hala iruditzen bazait ere) hau ez da film bat, eta beraz apur bat itxaron dut
|
nire
izena zein den itaundu didan arte. Eider, erantzun diot, eta bere koadernoan apuntatzeari ekin dio.
|
|
Irriño mingots baten kimua ezpaineratu zitzaidan. Inoiz ez nuen amestuko
|
nire
izenean igortzen zuten egunkaria deusen argigarri gerta zekiokeenik Kristinari. Are amestezinagoa, nire eskutik ateratako testu bat haren ezpainetan entzutea:
|
|
Dena dela, hobekuntzak hobekuntza, duela hogei urte Ttipiren jabegoetan sartzen nintzeneko burutazio bera izan nian orduan: " non deabru izanen du alu honek
|
nire
izena daraman karpeta"?
|
|
Ez da leku berera denbora laburrean bitan agertzea bezalakorik, jende bilakatzeko etxezain txorrotxen begietara. Ttipiren bulegariak kutsu oldarkor oro erantzia zion bere mintzoari eta, halaber,
|
nire
izenaz oroitzen. Beharbada ez zen hain balentria handia, kontuan hartuta lagunaren agentzian azkenekoz izan nintzenetik bi egun baizik ez zirela joan, baina gisako huskeriek itzultzen didate niri bizipoza.
|
|
Ez zen hori zehazki erran nahi nuena, baina hurbil zen
|
nire
izen deiturak letra handi kiribilduaz idatziak izanen zituen karpetaren definiziotik. —Ez —hark, bizkarrak uzkurtuz, eskuetara ematen zidala— Eskatutako txostena.
|
|
Ez dakit zenbatgarrena zuen esaldi beraren errepika. Hamar minutu lehenago, garabiak emakume hila lur gainean uzten zuen puntuan berean aterarazi ninduen kazetari saldotik," Eduardo, Eduardo Saragueta!"
|
nire
izena oihukatuz. Hamaika besarkada eta hamalau bizkarrekoren ondoan, ostatu batera herrestatu ninduen, zubitik labur.
|
|
Igandeko prentsan, Kristina eta bion bahituraren berri ez zen inon ageri, eta Charlyren buruko zauriak" atxiloketa operazioaren barnean" gertatu zirela azaltzen zen, murritz.
|
Nire
izena Ttipiren hilketaren eta Josuk hartutako nabalkaden gaineko lerroaldeen barrenean agertzen zen, baina ene egunkarian bakarrik. Gure informazioa —Anak sinatua— aise ere zehatzagoa eta osoagoa zen, gainera, Isabel Sanjosek berean fusilatutako polizi oharrekoa baino.
|
|
Norbaitek urrutitik botoiren bat sakatuta ireki zen atea, nik txirrina zanpatu eta berehala.
|
Nire
izena jakinarazi eta itxarongelarako bidea erakutsi zidan, larderiaz, erakusmahai baten gibelean harresitutako bulegari mari ozpinak. Ohitua naiz gisako jendeek ez bezalako ongi etorriak hartzera, baina, arruntean, nire lanbidea aitortu ondotik agitzen dira halakoak.
|
|
Ez nuen uste behialako ikaskidea harrapatzeko nire aukerak seiehunetan bat baino gehiago zirenik, baina saiatu behar. Delako ahots piperminduak
|
nire
izena galdatu —exijitu— zuelarik ere, ohikeria nazkante bati egotzi nion, bertze deusi baino areago. Hurrengo hitzak zein izanen, dudarik batere ez nik; joandako astean bortzetan aditurik nuen esaldi ezagun, errepikakor, nekagarria:
|
|
Mahai gaineko orri zaharrean
|
nire
izena azpimarkatu zuen hiru aldiz.
|
|
|
Nire
izena hainbertze dokumentutan agertzeak ez zuen erran nahi denen protagonista ni nintzenik, aski hedaturik egon gabe ere ez bainaiz hiri honetan halako deituraren jabe bakarra. Banan banan begiratzera etsia, lehenbizikoetariko baten izenak terneziazko irribarrea jalgiarazi zidan:
|
|
Banan banan begiratzera etsia, lehenbizikoetariko baten izenak terneziazko irribarrea jalgiarazi zidan: " edu"," debalde" direktorioan, sei egun lehenago Ttipik eman txostenaren lehen orrian
|
nire
izen deiturekin batean agertzen zen bera. Ez zen bilatzen ari nintzena, baina ez nuen neure burua bridatu ahal izan.
|
|
Ordenagailuan landutako azken dokumentuen izenak agertzen diren tokian," edu" delako batek egiten zuen buru. Hura, ordea, ez zegoen
|
nire
izena zeukaten dokumentuen arestiko zerrendan. Txundituta," Aurkitu fitxategia" zanpatu eta horixe bera tekleatu nuen:
|
|
Eskalatzaileak irri zuri batez eman zion azkenburu esaldiaren nabarrari, inolako dudarik geldi ez zekidan. Haren bolalumak
|
nire
izena biribil batez inguratu zuen, eta berdin egin zuen Anarenarekin. Gero, biak batu gintuen marra lodi batez.
|
|
|
Nire
izena.
|
|
Gogoan dut bozgorailuetatik
|
nire
izena lehenengoz aipatu zuten une mixerablea. Ondoezak jota bezala eseri nintzen urkamendi aulkian, automata baten itxura betean, odolgabetua, eroria, ordurako ni neu ez banintz bezala.
|
|
atsegin dut
|
nire
izena haren ahotan entzutea; uste baino esku zailduagoekin (kasualitatez, aita arotza du eta sarritan laguntzen dio aroztegiko lanetan) ematen dizkidan laztanak atsegin ditut, eta haren eskuen zuritasuna, eta ni laztantzen nauen bitartean nire izena ezin leunago xuxurlatzea.
|
|
atsegin dut nire izena haren ahotan entzutea; uste baino esku zailduagoekin (kasualitatez, aita arotza du eta sarritan laguntzen dio aroztegiko lanetan) ematen dizkidan laztanak atsegin ditut, eta haren eskuen zuritasuna, eta ni laztantzen nauen bitartean
|
nire
izena ezin leunago xuxurlatzea.
|
|
Berandutzen ari zaidan arren, ezin dut telegramarena aipatu gabe utzi. Egia esatera, hotelera heldu, eta harrera gelan
|
nire
izena aipatu dutenean, ez naiz Las Vegaseko hartan bezainbat harritu, zeren Karmeloren deiek jakitun jarri baininduten. Baina ezin ukatuko dut telegramak niregan hotzikara ttiki bat eragin duela eta aurpegia nola mudatu zaion ikusirik, baita Rubeni ere.
|
|
Autobuseko leihatilatik begira, batez ere homeless jendeak erakarri nau (kasualitatez,
|
nik
izen hori duen markako niki berria soineratua nuen, eta haiei begira, haien degradazio prozesua imajinatuz, nire arazoak neurri handi batean hutsalak direla ez direla hain hil edo bizikoak onartu behar izan dut; eta hala ere, halaxe iruditzen zaio arazo horiek bizi dituenari).
|
|
|
nire
izena ikasten.
|
|
ahaztu zaizula
|
nire
izena;
|
|
Nire eskelak eta nire heriotzari buruzko albisteak biltzen zituzten egunkari ebakinak aurkitu nituen biharamunean Anbotoko buzoian. Harridurarik gabeko aurkikuntza izan zen hura, Angiozarko kanposantu atariko hilarrian
|
nire
izena ikustea bezalaxe.
|
|
" J.L.L. 40 urteko aizarnazabaldar gizasemearen gorpua aurkitu zuen atzo goizean inguruko nekazari batek Angiozarko hilerriaren atarian", zioten gutxi gorabehera, gaztelaniaz. " Oraindik argitu gabe dago noiz eta nola hil zen J.L.L., baina uste da herenegun ilunabarretik edo arratsaldetik egongo zela gorpua nekazariak aurkitu zuen lekuan, inor han zegoenik ohartu ere egin gabe, paraje bakartia baita." Baina Egunkaria ko artikuluan osorik zetorren
|
nire
izena, Julen Lamarain Lizaur, nire biografia laburbiltzen zuen laudoriozko paragrafo koxkor batekin eta zutabe bakarreko argazki batekin batera;" euskaltzale jatorra" eta" langile suharra" izan nintzela beti zioen artikuluaren egileak.
|
2001
|
|
|
Nik
izen euskaldunak jarri nizkien eta gainera betitik euskaraz egin izan diet, ez zait beste modu batera ateratzen. Umeok nahasketa baten ondorio dira, eta bi kulturak mantendu behar dituzte.
|
|
Alturasen zebiltzala, fortunatu Robert jaiotzea. Idazleak kontatu zuenez," aita amak hain aztoraturik zebiltzan batera eta bestera, ez zuten izan denborarik
|
niri
izen bat emateko. Medikuarenean jaio nintzen, eta nire jaiotza agiriak' No Name Laxalt' dio".
|
|
Zer duzu
|
nire
izenaren kontra?
|
|
(Harrituta.) Nola asmatu duzu
|
nire
izena?
|
|
Ordurako, ordea, ezaguna nuenCid Campeador en istorioa (1961 urtekoa da Anthony Mann-en El Cid filmea), buruz nekizkien hainbat espainiar erromantze, Erdi Aroaren halako irudi abenturero bat ere jasoa nuen El Capitan Trueno ren ipuinetatik. Beranduxeago, nireliburutegian bada Ramon Menendez Pidal en liburu bat, nire garai hartako afizioakagertzen dituena, Poesia arabe y poesia europea izenekoa, eta
|
nire
izenarekin batera (Lerchundi) data bat ageri da bertan: 1963 Hamabost urte nituen nik orduan.
|
|
«Laster etorriko da nire zalduna. (...)
|
Nire
izena zeruko hodeietan irakurriko du eta goizero, musua garbitzeko ur ertzean makurtzen denean, nire aurpegiaren errainua jasoko du. Zaldiaren pausoak entzun ditzaket.
|
|
–Eta ez berriz emakumea deitu, arren. Ondotxo dakizu
|
nire
izena Esther dela.
|
|
Horregatik, SOS Deiak ekoek
|
nire
izena galdetu zidatenean, ez nien eman. Mutu geratu nintzen.
|
|
–Barkatu, hainbeste gauzaren artean
|
nire
izena esatea ahaztu zait: Miren.
|
|
Gero nire ipuinak gogoratu ditut, eta poema txiki batzuk. Eta imajinatu dut
|
nire
izena Ivan Boralli dela, edo arruntago bat; oztopo aspergarri bat baino ez naizela liburutegi batean, ehun eta hamaika urte barru. Ivan Boralli hura, gainera, hiri handi bateko notario izango zen ziurrenik, eta kapela eskuan agurtuko zuten.
|
|
Logelara joan naiz eta, historia klinikoa irakurtzen hasi naizenean, bozgorailutik aireportuetakoa ematen duen bozez esan dute
|
nire
izena:
|
|
Gauza bakarra eskatzen diot Jainkoari:
|
nire
izenaz eta izanaz gogoratzean, jendeak kontuan har dezan gizon umil baina, ororen gain, bakezale batetaz ari direla. Zure esku dago.
|
2002
|
|
Dudarik gabe, horixe da gaur egun idazleen arazo eta buruhausterik handiena: non margotuko dut gaur
|
nire
izena isunik ordaindu behar izan gabe. Hiriburu bakoitzeko Udalen jarrera, noski, ezberdina da.
|
|
Ene!
|
Nire
izena jakin dozu... eta morroskoarena, zeinek esan... Ardureak.
|
|
Zera... zuk
|
nire
izena jakin dozu, eta nabarmen zakustaz niri begira ta begira inotsan neskatoak. Baina zeure izenik ez dakit, nor zarean ez dakit... zuk... nire arduraz zagozala esan arren.
|
|
Argiro esango deutsut.
|
Nire
izena Leon da. Arranondoarra naz, bai.
|
|
Ilunbea naz eta
|
nire
izena linboa.
|
|
Osto tartetik goiaren urdiñak agur egiten zidan, bere kolore bakar berdinbagean
|
nire
izena idatzi nezala esanaz bezela.
|
|
" Esker gaiztoentzat eztut nik ere ezer onik.
|
Nire
izena entzun ordukoxe niregana ordez nigandik urrundu gogo duzutenok, zagozte bai ametsik gabe, liluragabe, beti lurrari lotuak, biotzak legor, aztun begiak, ogi soilaren zale abere araura".
|
|
|
Nire
izenean etorri al da baten bat?
|
|
Izango balitz aita azkenetan dagoela, amona Doloresekin bezala, ahaleginduko ninduken... Eros ezan arrosa sorta bat, eta jar ezan
|
nire
izenean hilobian.
|
|
–Zesareo, beti estutzen ibili natzaizu, baina gaur hitz eman behar didazu habano hau erreko duzula
|
nire
izenean. Baina habano hau bakarrik, konforme?
|
|
Tabernatik irtetera nindoala, nesketako batek ikusi egin ninduen.
|
Nire
izenez deitu zidan. Denek jiratu zuten burua.
|
|
Pixkanaka pixkanaka, letrak baretzen dira eta  argazki oina irakurtzen dut. Ez da
|
nire
izenik ageri. Bai, ordea, hildakoarena.
|
|
–
|
Nire
izena esan duzunean izan da... Mentxu.
|
|
Baldintza bakarra:
|
nire
izena ez dadila inon agertu.
|
2003
|
|
Enuan nahi nere adiskideak irakurri zezanik. Bildur nintzan,
|
nik
izenak eta zehetasun batzuk aldatuta idatziarren, igerri egingo ote zidan beragaitik idazten nuala, eta bere burua gezurrezko irudi batekin jantzita ikusirik, minduko ote zan, eta beharbada hasarretuko ote zitzaidan.
|
|
Enuan nahi nere adiskideak irakurri zezanik. Bildur nintzan,
|
nik
izenak eta zehetasun batzuk aldatuta idatziarren, igerri egingo ote zidan beragaitik idazten nuala, eta bere burua gezurrezko irudi batekin jantzita ikusirik, minduko ote zan, eta beharbada hasarretuko ote zitzaidan.
|
|
92!: 37, mutikoen artean; 47, neskatoen artean; enparauak, nik neuk ez dakit ziur mutikoenak ala neskatoenak direan, hain dira
|
niretzat
izen barriak, izan be! Moda barria?
|
|
Parkatu berandu etortzearren, baina ondino ez dot ikastetxe hau ezagutzen, eta pasabideetatik galdu naz haren begirada, banan banan, ikaslez ikasle ibili zen, aurpegi berriak gogoratzen saiatuz. Bueno, hasi baino lehen, Unax da
|
nire
izena, eta zuen Arteko irakaslea izango ei naz jarraitu aurretik urruma egin zuen bi bider, irribarrea ezkutatuz. Zuen aurreko irakaslea ez ei da ikastolara itzuliko; beraz, guk berak itxitako puntutik jarraituko dogu.
|
|
Uda hontako Euskal Unibersitatearentzat ekonomi sailean, Antsola jaunaren eta
|
nere
izena agertu izan dira nahiz billeran parte hartzerik ez nuen izan. Beraz, eta gauzak ahal bezain ontsa konpontzea gatik, abuztuaren 20 an Donostiako frantzizkotarren etxean (Duque de Mandas 29) arratsaldeko 7 ordutan (Baionan 6 ak), billera bat egingo dugu.
|
|
1969 urtean
|
nire
izen berbera daraman seme baten aita izan nintzen. Arras esperientzia ederra izan zen, eta gustua hartu genion nonbait, bigarren haurra ekarri baikenuen mundura.
|
|
Horretan bederen bat datoz lekukoak, gupidarik gabe baina isilka egiten omen zuen negar, ezbeharraren errudun bakarra bere burua ez baizik magalean zuen pistola beltza izan balitz bezala. Bere bi eskuak esposaturik sentitu zituenean bakarrik itzuli omen zen bere tentura edo adimenera eta, adierazpenak egin aurretik abokaturen bati dei egitea nahi al zuen galdegitean,
|
nire
izena eta telefonoa eman omen zituen, mekanikoki, une horretan buruan beste izenik eta telefonorik izan ez balu bezala, nahiz eta bazekien, jakin behar zuen, ni ez naizela abokatua.
|
|
Emakumeak eten egin zuen bere lanturu tristea eta begira geratu zitzaidan. Malkoak xurgatu zituen eskumuturrarekin eta, ni ezagutzean, beheko ezpainari amorruz hozka egin zion lehenik eta, duda muda labur baten ondoren, lepora oldartu zitzaidan,
|
nire
izena, ulertezinak ziruditen beste hitz batzuekin batean ahopeka, otoitz baten gisan, errepikatuz.
|
|
Mundua txikia da eta ondoren, erakusleiho batean harro edo norbaiten eskuetan maitekiro ikusten duzularik, apenas jeloskortasunik sentitzen den. Badakit dagoeneko ez dela nirea eta
|
nire
izenik eta babesik gabe egin behar duela gainera bere bidea. Inoiz edo behin nire liburu bati buruz hitz egiten badidate, arreta handiz entzun ohi ditut esanak eta dagoeneko arrotz egiten zaidan istorio horri buruzko xehetasunak eskatu ohi dizkiet, eta ezagunen batek suharki neure lanen bat gomendatu didanean, erostera ere iritsi izan naiz.
|
|
" Albert Mezigue agurgarria –zioen gutunak– Jaso nuen Rio de Janeirotik zure azken postala eta bihotzez eskertzen dizut. Jarrai dezakezu, nahi izanez gero, postalak niri bidaltzen, baina
|
nire
izena Adeline Pichardon da dagoeneko, orain hogei urte Marius Pichardon jaunarekin ezkondu nintzenetik. Ondorioz, zuk VI datarekin lekuko eta guzti egiten didazun ezkontza eskabidea baliogabetzat utzi beharrean aurkitzen naiz.
|
|
–Esan iezaiok sentitzen dudala, orain ezin naizela joan, beste batekin nagoela –erantzun nion. Ez nuen oso ondo ulertu zer egin zezakeen emakume batek senarra hil ondoren
|
nire
izena errepikatzen. Baina komisarioa ez zegoen txantxetarako, bere ahotsean larrialdi baten mehatxua, hondamendi baten itzala suma zitekeen.
|
|
Ez zakiat enteratu haizen baina maitale hori hi haiz –esan zuen pitin bat abaildurik, eta bere eskuineko eskua arabeskoak eginez zerutik jaisten ikusi nuen, tiroak jotako hegaztia bezala, espiralean, eta non pausatu ez zekiela geratu zitzaion, zintzilik, hilik eta zurbil.
|
Nire
izena idazlearen hilketan nahasirik zegoela jakinik ere, erabat lasai, ia umoreko sentitzen nintzen, sekretu baten jabe den haurraren pare. Komisarioari, animatze aldera, bizkarrean kolpe batzuk ematea ere pentsatu nuen, baina ez nintzen ausartu.
|
|
–Patxi da
|
nire
izena, ez dooon Frantzisko. Hortaz, Patxi deitzen badidazue, eskertuko dizuet.
|
|
Egiten dutenean deituko omen didate. Adeitsua da,
|
nire
izena eta telefonoa apuntatu ditu, baina ez zait deirik iritsi.
|
|
Herritarrak, aldiz, ez ziren mugitu. Nik ez nekien zer egin baina orduan amona atera zen eta
|
nire
izena esan zuen.
|
|
âBarkaidazu lehenago aurkeztu ez izana âzuzendu nin  tzaion, kementsuâ:
|
Nire
izena Miguel da âjarraitu nuen  eskua luzatzearekin batera.
|
|
Ixa... epopeia esan duzu eta... badakizu
|
nire
izena Juan Martin Ulises dela?
|
|
Bai,
|
nire
izena Luis da edo duzue, eta nahi izanez gero, nahi baduzue, dei diezadakezue Koldo.
|
|
Portzierto, lehen hasi naiz bada mitologiakeriatan, badago esan beharreko zerbait.
|
Nire
izena, jaun andreok, Juan Martin Ulises  da. Luze joko luke, baina bueno, nik banuen aitaita bat, Salamancan greziera
|
|
Aitaitaren aldetik.
|
Nire
izena Jesus Bernardo(...) da –esan zuen, abizena ere aipatuz– Ikusten duzunez, bataio harrian haren izena ere eman zidaten, Bernardorekin batera, eta familia izenez harexen izena daroat Jesus Bernardo horien atzean.
|
|
Aspaldi. Eta hark gero
|
nire
izena aipatu barik argitaratu. Hor nonbaiten ibiliko duk liburua –destaina itxurak eginez esan nion.
|
|
Ez du
|
nire
izena kontuan hartzen,
|
2004
|
|
" Beraz publikatu dezakegu?". " Begira, egin ezazue nahi duzuena, baina publikatzen baduzue esan Chavarena dela,
|
nire
izenik ez aipatu". Eta handik gutxira ASekoen deia, jakin zutela Marcakoek nire poema zeukatela, eta ea zenbat nahi nuen beraiek publika zezaten.
|
|
Dena den, laguntzarik behar baduzu, prest edukiko duzu baten bat zuk nahi duzunerako.
|
Nire
izena Chadi da. Zure esanetara, andereño.
|
|
–Baina hori ez da
|
nire
izena, ala bai?, neure artean.
|
|
Zein zen nire etxea? Zein zen
|
nire
izena. Nongoa nintzen?
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|
|
|
Nire
izena da Shin Chan.
|