|
2001
|
|
|
– Azken egun hauetan gizontxo hori
|
nire
itzal bilakatu da. Bere presentzia ditxosozko formularekin lotu dut hasieratik.
|
|
2005
|
|
|
Ez daukat igesbiderik. Ustez nire atzean itxitakoa nigaz batera etorri da, nigaz bat eginda,
|
nire
itzal banaezinaren antzera.
|
|
2006
|
|
|
Guztiak dira nire proiekzio batzuk. Marro
|
nire
itzalaren proiekzioa litzateke, eta narratzailea nire kontzientziaren zati bat izan daiteke, argitu nahian dabilena. Baina ni ez nintzen horrelakoa.
|
|
|
Estefaniari ama erraten nion, hark bezala, eta horrek ate batzuk irekitzen zizkidan gazteluko sukaldean, soldaduen bastizetan edo, erran gabe doa, Abaurretarrenean berean. Gileni, berriz,
|
nire
itzala izateak sarbidea ematen zion dorrean. Batetik bertzera bazter nahasten, gure gisa eta gure gain ibiltzen ginen, bertze inoren premiarik gabe.
|
|
|
Are gutiago" Garrüzeko gerlari txipia".
|
Nire
itzala ikaragarri mehetu zen, Rogerrek nire gibelaldean egin bisitaren albistea barreiatu zenez geroztik. Bertzeen begietara mehetu, baita nireetara ere.
|
|
|
Beldurra pizteko gai nintzen, beraz. Horretaz ohartzearekin biziberritu zen
|
nire
itzal kasik desagertua.
|
|
2008
|
|
|
Erizain bat ikusi dut korridorearen bukaeran, argi puntu bat bezala mugitzen.
|
Nire
itzala bilatu dut lurrean, baina ez dago; ateei erreparatu diet, zuri zikindua, bakoitzaren atzean eri bat, eta istorio narras bat. Amak burua atera du.
|
|
2009
|
|
|
B EGIAK ireki nituen, larriturik. Oro ezezaguna zen
|
nire inguruko
itzaletan. Zango batzuek zanpaka egin zuten zoruan.
|
|
|
Bekoz beko, bederen, ez zen deusetan saiatuko nire kontra. Ezpata hain erraz atera izanak, berriz,
|
nire
itzala handitu zuen gainerako printze lagunen begietara. Egokiera probestu nuen haien bihotzak berotzeko.
|
|
|
Astelehen goizean, ostera, koadroa osoa ikusten nuen
|
nik
itzalez betea. Auto ilarak luze egiten ziren eta denbora librea lanegunaren atzean ostenduta zebilen, itzaletan.
|
|
|
|
nire
itzala,
|
|
2010
|
|
|
|
nire
itzala non dago?
|
|
|
Orduan atea zabaldu egin da bi kolpez. Oihu haserrea, haize hozkirria eta argi zuria
|
nire
itzaleraino sartu dira. Mostradore ilunetik ikusi dut bat batean, eurian zehar, denak batera milaka buru garrasika, han hemenka jarriak Jauregiko eskailera nagusiko maldan; eskuinean, atariaren maila berean, jendarmeen zaldi ilara, baina ate baxuak haien hanka eta bular-hezurrak baizik ez dizkit ikusten utzi; aurrean, gerrako soldaduen destakamendua; ezkerrean, gurdi baten atzealdea, eskailera zuzen bat gainean zuela.
|
|
|
Dirua non dagoen aterako dizudala esan diot Spart i, baina
|
nik
itzalik baduzun ala ezikusi nahi dut.
|
|
|
|
Nik
itzalen nagusiak, askatuko zaituztet!
|
|
|
Kurtsoanmintzatu zen Patri Urkizuk argitaratu du Ibiñagabeitiaren 54 gutuna, 1951 XII13koa, Jose Antonio Agirreri, non argi ikusten baita abertzale izenekoen arteansentitu zituen berarenganako eta euskararekiko mespretxua, ardura eskasa eta axolagabekeria: «Oriek orrela, ene lendakari maitea, ez al zera arrituko Ordezkaritzaberrian
|
nere
itzalik geiago ikusiko ezpazenu, ez ezaguna naiz toki ortan eta ezezagunek ez daukagu zertan sartu».
|
|
|
" Une bat izan nintzen, ez besterik, mosaiko geometriko handian, tesela galkor bat, hain erlatiboa. Gero, dorreen ahoek
|
nire
itzala irentsi zuten, eta ez zen ezer gertatu. Amaren ahotsa entzun nuen nire izenaz erditzen, hormako arrakala bat bezala.
|
|
|
|
Nire
itzalak ez nau ukatuko. Poesiak maite nauela dirudi.
|
|
2011
|
|
|
|
nire
itzal gorria eta biok,
|
|
|
Inbidiaz gaixo nengoen, keinuengatik besterik ez bada, eskuak estuturik bietako baten bizkarraren atzean jarririk egotea, burua bestearen sorbaldan, bikoterik gabe eta sexu errituekiko arrotz, mundu estetiko/ liturgiko oso bat ixten zitzaidan, oso platoniko eta pasionalki maitemintzen banintzen ere, eta etengabe. Garai hartan berak, Izarok, mespretxa nintzakeen, sozialki kotizatzen zuena bera zenez,
|
nik
itzalean jarrai nezakeen guaparen aholkulari espiritual, edo alde egin. Nirea beste liga bat zen.
|
|
|
Gorroto badut, ez naiz ni;
|
nire
itzalaren iragana baizik.
|
|
|
Nire baitan ez dago birtualtasuna, are gehiago, ustezko erantzun bat baino ez da. Internetetik abiatzen naizenean, ariketa hori
|
nire
itzala harrapatzea baino ez da. Nik itzala harrapatzeak badakit lilura sortzen didala —gogoratu umetan zenbat gustatzen zitzaigun gure itzalaren atzetik korri eginez hura harrapatzea—.
|
|
|
Internetetik abiatzen naizenean, ariketa hori nire itzala harrapatzea baino ez da.
|
Nik
itzala harrapatzeak badakit lilura sortzen didala —gogoratu umetan zenbat gustatzen zitzaigun gure itzalaren atzetik korri eginez hura harrapatzea—.
|
|
2012
|
|
|
Zalantzarik gabe.
|
Nire
itzalean edo nire gainetik ere bai. Taldeburu gisa ni noa, baina denok edukiko ditugu aukerak Giro honetan.
|
|
|
kendu zian. Ez zekiat
|
nire
itzala edo zer ikusi zuen. Harrituta geratu ninduan.
|
|
|
Eta horrela egun santu osoa. Lana utzi zuenez geroztik, denbora libre asko zeukan, nitaz eta
|
nire
itzalaz arduratzeko... Alferrik, ordea; gaixoak ez zuen ezer lortu.
|
|
|
Horrela, hesiak diametroa hogeita bost iardako biribila osatzen bazuen, zuhaitzek, orduan hala deitzea zilegi bainuen? inguru osoa estali zuten, eta itzalpe tinkoa osatu zuten, lehorte garaian
|
ni
itzalean edukitzeko modukoa.
|
|
|
Eguzkiak atzetik ematen zidan eta
|
nire
itzala nire aurretik zihoan. Ni nekatzen ari nintzen, itzalak bere ohiko abiada zeraman, eta laster, nigandik askatu zen eta bakarrik egin zuen aurrera.
|
|
|
Jauzika doa
|
nire
itzala itzal artean,
|
|
|
Gero eskuekin itzal eginez honantz begiratu du. Ikusten ote du
|
nire
itzala erridauaren atzean. Badaezpada ere ez naiz mugitu.
|
|
2013
|
|
|
Egia esan oso kontent gaude.
|
Nire
itzal bakarra Bilboko euskararen egoera da. Seme alabak euskaldunduko zirela uste nuen, baina ikusten dut euskaldun giroan bizitzea hemen Iruñean bezain zaila edo are zailagoa dela.
|
|
|
Eta orduan, itaunak liztor baten antzera zizt egin balio bezala, bere baitatik at, bere
|
niaren
itzalaren mende eta ohikoa ez zuèn beste ni batek gidatua, beraz?, esan zuen:
|
|
|
–Ez haiz aspertzen, Salbide,
|
nire
itzala izateaz? –itzulbidean, nire jarraikitzaileari.
|
|
|
Eta orduan, itaunak liztor baten antzera zizt egin balio bezala, bere baitatik at –bere
|
niaren
itzalaren mende eta ohikoa ez zuèn beste ni batek gidatua, beraz–, esan zuen:
|
|
2014
|
|
|
Abokatuak kontaketa eten zuen, eta
|
nik
itzalen kontua hizpidera ateratzeko profitatu nuen:
|
|
|
Horregatik, eta
|
nire
itzalean itsatsirik dauzkadan harriak arrastaka eramateagatik.
|
|
|
Jarraitzen du, horrenbestez, ez jakitearen eta ezgai sentitzearen kontzientzia mutiladorearen zama sufritzen. Oroimen ariketa egiteko ordua da, atzera begiratu eta?
|
nire
itzalean arrastaka daramatzadan harriak, zein diren bereiztekoa.
|
|
|
Ez iezadazu kontra egin, ez egin kontra
|
nire
itzalari.
|
|
2015
|
|
|
Eskutik eskura.
|
Nik
itzalak baizik ez ditudalako ikusten, edo itzalaren itzala edo ezereza bera, bestela lagunduko nizueke zilarretan, atsegin handiz gainera. Hilobiak irauli gabe, hortxe, eskura?, Zerk.
|
|
|
Ustekabean, baina, hots bat aditzea iruditu zitzaidan
|
nire gibeleko
itzalen artean. Begiak kolpera zabaldu eta bira eman nuen.
|
|
|
Begiak estutu nituen, urrutira begiratuz,
|
nire aurrean
itzalak baino ez zeuden arren. Ateko Zaindariak esan zuena oroitu nuen:
|
|
|
–Ni bere erreginatxoa nintzen...? errepikatzen zuen behin eta berriz gau erdian esnatu eta aitari deitu ondoren
|
nire
itzala agertzen zitzaionean. Eta, ni bere erreginatxoa nintzen...?
|
|
|
Nazkatuta nago. Merkantzia etxean gordetzen dugunetik, Vanko
|
nire
itzal bihurtu da. Nire maitalea balitz bezala jokatzen du eta, egia esan, inoiz ez dut ikusi bera baino jeloskorragorik.
|
|
|
TOMAS. Egia?
|
Nire
itzalaz ere ez nauk fio. Baina irabazteko, arriskatu egin behar.
|
|
|
2 Eta, egiaz, ez dut besterik ulertzen, ezta ez zaizkit buruan sartzen ere berorrek idazteko esaten didan egia horiek; izan ere, halakorik ez dezala egin esanez zerutiko berria izan dudala esatea ez bada, besterik ez zait geratzen egiteko; berorri esan nion bezala, gauza guztien kontu eman beharrik ez bada ere, adiskidetasuna zor dionari irain handia egitea da, batez ere ziur egonik, berorri esan nion bezala, berak dioenez eta nik ulertzen dudanez, ez duelako pausoa emango aita probintzialak jakin gabe; eta esaten edo idazten ez badio, horrek esan nahi du ez duela pauso hori emango. Eta hark eragotzi ahal badio eta baimenik eman ez, irain egingo nioke
|
nik
itzal handiko eta Jainkoaren zerbitzari handia den pertsona monasterio guztietan zehar belzturik (nire esanari kasu eginda ere), nahikoa belzkeria baita, Jainkoa iraindu gabe egin ezin dena egin nahi duela esatea.
|
|
|
Itzal bat agian. Baina
|
nire
itzala da.
|
|
|
|
Nire
itzala. Ilargi eta hodeien arteko jolasa.
|
|
|
|
Nire
itzala etorkizunaren bila ihesean.
|
|
|
Pinuen itzalen artean
|
nire
itzala ilargi eta hodeien arteko haur jazarpena da.
|
|
|
– Badakit zertara jolastuko garen: zu
|
nire
itzala izango zara.
|
|
2016
|
|
|
Zeruko estolden linboa zabala zelakoan barbaroen ezpata kamutsekin jolastu gura nuelako mendeetan iluntzen joan diren
|
nire
itzalekin egongela espaziotsuan.
|
|
2017
|
|
|
Zahartzarora arribatua zen, bai, eta orain, alor, emazte eta umeen ardura guztiez libratua, astia zeukan munduari begirada antsikabe bat botatzeko. Lurrean
|
nire
itzalari erreparatu zionean burua jaso zuen:
|
|
|
Koska gaineko itzala joana zen. Eguzki argitara atera eta
|
nire
itzala aurkitu nuen berriro. Haren aurre aurretik jaitsi nituen eskailerak.
|
|
|
Arraunlariak ez ziren hasten arratsaldeko azken ordura arte, atsedenean egon eta gero. Zubiaren itzala, barandaren lerroak,
|
nire
itzala ur gainean txapalduta, hain erraz engainatu nuen non ez ninduen utzi nahi. Berrogeita hamar oin bazituen gutxienez, eta sikiera zerbait eduki banu ur azpira sarrarazteko, harik eta ito arte eutsiko zion zerbait, bi zapata bilduren itxurako paketearen itzala ur gainean luzatuta.
|
|
|
Eta handik gutxira baneraman denbora puska bat nire erlojua aditzen eta eskutitzak kraskaka sentitzen nituen txamarra barrenean, barandaren kontra, eta barandan apoiatu nintzen,
|
nire
itzalari begira, nola engainatu nuen. Baranda ondotik abiatu nintzen, baina nire trajea ere iluna zen eta eskuak lehor nitzakeen, nire itzalari begira, nola engainatu nuen.
|
|
|
Eta handik gutxira baneraman denbora puska bat nire erlojua aditzen eta eskutitzak kraskaka sentitzen nituen txamarra barrenean, barandaren kontra, eta barandan apoiatu nintzen, nire itzalari begira, nola engainatu nuen. Baranda ondotik abiatu nintzen, baina nire trajea ere iluna zen eta eskuak lehor nitzakeen,
|
nire
itzalari begira, nola engainatu nuen. Moilaren itzaleraino ekarri nuen.
|
|
|
Spoadek alkandora bat zeraman soinean; orduan hala. Berriro
|
nire
itzala ikusten dudanean deskuidatuz gero uretan tankera hartan engainatu dudana berriro zapalduko dut nire itzal barneraezina. Baina arrebarik ez.
|
|
|
Nola menderatuko ditut ba zuk beti niri eta nire nahiei errespeturik ez izaten erakutsi badiezu ondo asko dakit goitik behera begiratzen diozula nire familiari baina hori al da arrazoia nire umeei hainbeste sufriarazi didaten nire umeei errespeturik ez izaten erakusteko
|
Nire
itzalaren hezurrak asfalto barruraino zanpatuz takoi gogorrekin eta orduan erlojua aditzen ari nintzen, eta eskutitzak ukitu nituen txamarra barruan.
|
|
|
Baina berak zergatik Kanpaiak hasi ziren
|
nire
itzal gainetik abiatu nintzenean, baina ordu laurdena zen. Diakonoa ez zen inon ageri, pentsatu zuen nik hura egin nahiko egin ahal izango
|
|
|
Kaleko farolak muinoan behera jaitsiko ziren gero herri alderantz igoko ziren
|
Nire
itzalaren sabelaren gainetik joan nintzen. Eskua itzaletik harantz luza nezakeen.
|
|
|
Kanpaiak berriro hasi ziren, ordu erdia.
|
Nire
itzalaren sabel gainean gelditu eta dangada geldo eta lasaiak entzun nituen eguzki argitan barrena, hostotxo mehe, geldien artetik. Geldoak eta baketsuak eta bareak, kanpaiek beti izaten duten udazken kutsu horrekin, bai andregaien hilabetean ere.
|
|
|
Kaleko farolak Kanpaiak isildu egin ziren. Postetxera joan nintzen atzera,
|
nire
itzala espaloian hondoratuz muinoan behera jaitsi eta gero herri aldera igo horma batean bata bestearen gainean eskegitako faroltxoak bezala. Aitak esan zuen amak Caddy maite duelako bere akatsengatik maite duelako jendea.
|
|
|
Tranbia gelditu egin zen. Ni jaitsi egin nintzen,
|
nire
itzalaren erdira. Errepide batek karrilak zeharkatzen zituen.
|
|
|
Tximinia bat ikusi nuen. Bizkarra eman nion,
|
nire
itzala hautsean zanpatuz. Gauza ikaragarriren bat zegoen nire barruan batzuetan gauez niri imintzioak egiten ikusten nuen haiengandik barrena ikusten nuen niri imintzioak egiten haien aurpegietatik barrena orain joan da eta gaixo nago
|
|
|
Barandan apoiatu ziren, uretara begira, hiru kanaberak su horiko hiru hari ematen zutela, eguzkitan okertuta.
|
Nire
itzalaren gainetik nindoan, berriro ere zuhaitzen itzal ttanttodunean hondoratzen nuela. Errepideak kurba bat egiten zuen, uretatik gorantz igoz.
|
|
|
Gero eguerdia pasa zen. Jaitsi eta
|
nire
itzalean gelditu nintzen eta handik pixka batera tranbia bat ailegatu zen eta igo eta interurbanoen geltokira itzuli nintzen. Bat abiatzekotan zegoen, eta nik leiho ondoan eserlekua aurkitu eta abiatu egin zen eta tokia saretzen bezala ikusi nuen mareak utzitako erretenetan, eta gero zuhaitzetan.
|
|
|
Spoadek alkandora bat zeraman soinean; orduan hala. Berriro nire itzala ikusten dudanean deskuidatuz gero uretan tankera hartan engainatu dudana berriro zapalduko dut
|
nire
itzal barneraezina. Baina arrebarik ez.
|
|
|
Saloiko leihoaren ondoko zuhaitz loreduna ez zegoen ilun, baina zuhaitz lodiak bai. Belarra ziztuka ari zen ilargi argitan,
|
nire
itzala belarretatik zihoan tokian.
|
|
|
Hesi ondotik segitu genuen eta lorategiko hesira etorri ginen, gure itzalak zeuden tokira. Hesiaren gainean
|
nire
itzala luzeagoa zen Lusterrena baino. Toki hautsiraino etorri eta handik barrena pasa ginen.
|
|
|
Dena dela ez diot nik Natalie bezalako marizikin bati musurik eman Murrua itzalean sartu zen, eta gero
|
nire
itzala, ederki engainatu nuen berriro. Ahaztua nuen ibaia errepidearekin batera okertzen zela.
|
|
|
Bakoitzak bere unea behar izan du, istant bat begiak itxirik eta arnasa hartzeko oxigeno makina bati loturik dagoen aitarekin. Bere ohearen oinean zutik nagoela,
|
nire
itzala inoiz baino luzeagoa iruditu zait, inoiz baino ilunagoa. Nire itzalak estali egiten du aita.
|
|
|
Bere ohearen oinean zutik nagoela, nire itzala inoiz baino luzeagoa iruditu zait, inoiz baino ilunagoa.
|
Nire
itzalak estali egiten du aita. Ni naizena, ni urte hauetan guztietan izan naizenaren itzala bere gorputzaren gainean jarritako maindirea da orain.
|
|
|
Hemen,
|
nire
itzala ororen itzal zehazgabean
|
|
|
Baina naizen izate hori ez naiz ‘izateko dudana’9 moduan, ezta ‘nintzen’ moduan ere: nik ez dut bere izatea fundatzen, nik ez dut zuzenean ekoizten, eta ez da nire ekintzen efektu zeharkakoa eta zorrotza ere, astintzen denean bezala
|
nire
itzala lurretik edota nire isla ispiluan egiten ditudan keinuekin batera. Naizen izate horrek nolabaiteko indeterminazioa gordetzen du, ezin da aurretik asmatu.
|
|
|
Alderantziz, izate hori nire askatasunaren muga da, ‘atzealdea’, ‘karten atzealdea’ esaten den zentzuan; emana zait gainean daramadan zama bat balitz bezala, bera ezagutzeko beragana inoiz ere ezin biraturik, eta ezin sentiturik ere bere pisua.
|
Nire
itzalarekin konparatu balitz, itzal horrek materia mugikor eta aldakor batean proiektatuko litzatekeena behar luke, non inongo erreferentzia taulak lituzkeen kalkulatu mugimendu horietatik sortutako deformazioak. Eta, haatik, nire izatea da eta ez nire izatearen irudi bat.
|
|
|
|
Ni
itzal bat baizik ez naizena
|
|
2018
|
|
|
Oinak lurrean ibiltzen da
|
nire
itzala.
|
|
|
|
nire
itzal horizontalarekin topo egin dut
|
|
|
Behin ilunpean, ardoaren bila ibili nintzen; zahatoa topatu nuenean, argirantz joan nintzen berriro.
|
Nire
itzala erabat luzatu eta zabaldu zen, sotoko argi parte guztia beregana  tzeraino.
|
|
|
Isilpeko bilakatu zen idatzi zenuena, baina bistan da defendatu egin ninduzula erbesteak, lur harriztatuak, eguzkiak eta kotoiaren loraldiak, gauez elurra egin izan balu bezala, zoratu egin nindutela sinistua zutenen aurrean. Engoitik ez nekien
|
nire
itzala baino asko gehiago ote zinen, edo bai, jakina banekiela. Pentsatzen hasi nintzen nire bidaiako lekuren batean, ahanzturatik beharbada, salbatu ninduzulako ezagutzen zintudala.
|
|
2019
|
|
|
Orain, irakurleak biziberritzen nau. Irakurketa bakoitzean eta guztietan antzematen dut
|
nire
itzala, baina bat bakarra ere ez da erabat errenditzen nire bertsiora. Abantaila handia daukat, hala ere, eragile nagusi naizen aldetik; alegia:
|
|
2020
|
|
|
Ea bada: hartu
|
nire
itzal ona galtzeko sorturiko izen hori, bilakatu trofeo eta labaru, eta nik dena emango dizuet, den den den den dena...
|
|
|
–Konta, konta! –egiten zidaten garrasi biek batera, alde banatatik segika nituela eta
|
nire
itzal bihurtuta kasik. Ez ziren berehalakoan aspertu.
|
|
|
Hantxe zegoen zisne beltza.
|
Nire
itzal eta iluna zen hura, nire sekretua. Oraindik inori kontatu nahi ez niona.
|
|
|
Hemen,
|
nire
itzala ororen itzal zehazgabean
|
|
|
Beldurra behiei?", galdetu zidan goraka zetorren batek. Baietz esan nion, beldurra niela behiei; baina, egiazki, beldurrik handiena nire pentsamenduek ematen zidaten, eta haiengandik urrundu nahi nuen, hala nola
|
nire
itzaletik.
|
|
|
Nahiz eta auzo zaharrean ez bizi, baliteke han lagunen bat, kontakturen bat izatea. Baliteke atzean norbait sumatu,
|
nire
itzala ikustean susmo txarra hartu eta atariren batean ezkutatu izana, ni aldendu arte. Auskalo, une hartan" Izarbe!" esan izan banu, ez ote zen ate baten gibeletik atera, harriturik, besoak zabalduta.
|
|
|
Ipurdia, titiak, aurpegi leuna, eta are hitz egokia une egokian. Inoiz ez nabarmenegi, inoiz ez eguzki,
|
nire inguruan
itzalik sor ez dadin. Triste, malenkoniatsu, neure buruari Victorren garaipenak nireak direla esanez, errepikatuz, guztiz sinestera iristen ez naizen mantra bat bezala.
|
|
|
Eta zein da harri koskor hori?
|
Nire
itzala. Nire itzala, bai.
|
|
|
Nire itzala.
|
Nire
itzala, bai. (Lurrera keinu eginez) Ikusten duzue nire itzala?
|
|
|
Nire itzala, bai. (Lurrera keinu eginez) Ikusten duzue
|
nire
itzala. Ezin dut nire itzalarekin.
|
|
|
(Lurrera keinu eginez) Ikusten duzue nire itzala? Ezin dut
|
nire
itzalarekin. Beti segika daukat!
|
|
|
Beti segika daukat! Ez dut
|
nire
itzala ikusi nahi. Javi, itzali argiak!
|
|
|
Ze ederra den besteen ahuleziak ikustea, e? Ondo sentitzen zarete
|
nire
itzalari begira?
|
|
|
|
Nire
itzala mantxa bat da lurrean, mantxa beltz bat. Nire itzala beltza da, eta zer?
|
|
|
Nire itzala mantxa bat da lurrean, mantxa beltz bat.
|
Nire
itzala beltza da, eta zer. Ni ez naiz arrazista, ez da hori.
|
|
|
Baina nire perfekzioak itzal sofistikatuago bat merezi du. Saiatu izan naiz
|
nire
itzala arrosaz margotzen, baina ez dut lortu. Saiatu izan naiz nire itzalari tatuaje bat egiten, eta ezta ere.
|
|
|
Saiatu izan naiz nire itzala arrosaz margotzen, baina ez dut lortu. Saiatu izan naiz
|
nire
itzalari tatuaje bat egiten, eta ezta ere. Inposibol.
|
|
|
Maitasuna egin nahi nuke
|
nire
itzalarekin.
|
|
|
Ni oso gustura, super, mega, hiper, ultra, estra gustura nago
|
nire
itzalarekin. Eta oso pozik nago elkarri pega pega eginda bizi garelako.
|