2000
|
|
Ez dakit zenbat urte edukiko nituen nik orduan (32 zituen), baina nik momentu hartan pentsamendu hori izaten nuen, 30 urte bitarte txapelketak jokatu eta gero uztekoa. Gero ikusi da pentsamendu bakarra daukadala,
|
nire
gorputzak ezin utzi handia izan duela. Orduan baino estuago 90 urte inguruan ibili nintzen.
|
|
Ezin nuen hitzik egin, ezin nuen negarrik egin, joder, ezin nuen ezer egin. Berari begira egon naiz orduan, baina ezin nuen gehiago eta estu besarkatu dut
|
nire
gorputzaren kontra, musuz betetzen nuela. Rocíok lasaiago ematen zuen, eta bere besoek ez ninduten hain tinko lotzen.
|
|
horrekin jartzen naiz topera, eta ni pozik. Badira bost urte ez dudala emaztearekin txortan egin, baina
|
nire
gorputza emakumezkoa dela pentsatzearekin soilik kristoren kanpaikadak egiten ditut: din don din don...
|
|
Kulunkan, esku bat hartan bermatu nuen. Bertzea, ezkutu ezdeus, aurpegitik sabelaldera joan zen eta buelta,
|
nire
gorputza zartada erauntsitik gerizatu nahirik. Putakume horrek bertze hiru lau gehiago sakatuko zizkidan, ahots ezagun batek boxeo saioa eten ez balu.
|
|
Gatza,
|
nire
gorputz minberatuaren gaineko zaurian. Uko egin nion Potzoloren esku luzatuari, eta neure kasa laga nuen bulegariaren mahaiak eskaintzen zidan berme eskasa.
|
|
Kontra egin nahi izan nion, baina
|
nire
gorputz zafratua ez zen oraino halako ahaleginik egiteko gauza. Doi doi izan nuen denbora gerripe hanpatua Edurneren begietatik mihise mutur batean gerizatzeko.
|
|
Egunkaritik alde eginda Edurne etxean aurkitu izan banu, emaitza ohoragarriagoa izan zitekeen. Alabaina, asteazkenean,
|
nire
gorputz abaildua lantokitik Josurenera garraiatu nuenean, anaia gazteagoaren neskaren bizi aztarna bakarra txarteltxo bat zen, sukaldeko mahai gainean ezarria: " Croissantak hagitz onak.
|
|
Aterabide bakarra aziendak bezala larreratzea zen —noranahi joanda ere aldapa baizik ez—, herri inguruan goiti eta beheiti. Bi egunez basatasunera itzuli ondotik,
|
nire
gorputz hiritar usadio gabea porru eginda egoten zen igande iluntzean zibilizaziora bueltatzean.
|
|
Harrapataka bildu eta jantzi nituen arropa han hemen barreiatuak. Klara zurrunkariari zapata takoidunak kendu nizkion,
|
nire
gorputzean barik mihisean estali eta alde egin aitzin.
|
|
Nire jarioa usaintzen zuen maisuak, ez nuen horretan zalantzarik. Sudurra okertu zuen, eta nire hankak dilingin dalangan zintzilikatu ziren,
|
nire
gorputzari handiegi zitzaion aulki hartan.
|
|
Behin ikusia nuen itotako baten gorpua, eta zirrara busti hotz batek astindu zuen
|
nire
gorputza.
|
|
Gero eta baldarrago nuen
|
nik
gorputza. Giza-usainak nire besapea irabazi zuenean, ez nekien ausartuko nintzen dena esatera.
|
|
Behingoz bakarrik, tristetxoa iruditu zaidan hirian atzera eta aurrera ibili naiz, harik eta Hard Rock jatetxe horietako bat topatu dudan arte. Berehala
|
nire
Gorputz Masaren Indizeaz oroitu eta, oso gosetua ez banintzen ere, sartu egin naiz birritan pentsatu gabe. Baina jatekoa eskatu berria nintzela, ezustean, Ruben sartzen ikusi dut.
|
|
46,5 kilo; oso oker ez banago, Bostonen baino bi kilo gutxiago (nire gorputz masaren indizeak honezkero oso behean egon behar du). Denborak eta eguraldiak Gran Canyon nola, badirudi halatsu ari direla bidaia eta kezkak
|
nire
gorputza eta arima higatzen; ez txarrerako halabeharrez, zeren abionetatik agertu zaigun ikusmiran higaduraren forma gutiziatsuak infinitoak zinez ikusgarriak baitziren (gogorra bada ere, gaur onartu beharra daukat higadura ederra ere izan daitekeela, eta beharrezkoa agian. Beharbada horregatik oroitu dut Teresak, mozkorra harrapatu genuen gauean, behin eta berriro kantatzen zuen errepika hau:
|
|
Billeteak erosi aurretik, ordea, denok denon aurrean pisatu behar izan dugu abionetetarako talde orekatuak lortze aldera, eta begien bistan geratu da azken asteotan argaldu egin naizela: 46,5 kilo; oso oker ez banago, Bostonen baino bi kilo gutxiago(
|
nire
gorputz masaren indizeak honezkero oso behean egon behar du). Denborak eta eguraldiak Gran Canyon nola, badirudi halatsu ari direla bidaia eta kezkak nire gorputza eta arima higatzen; ez txarrerako halabeharrez, zeren abionetatik agertu zaigun ikusmiran higaduraren forma gutiziatsuak infinitoak zinez ikusgarriak baitziren (gogorra bada ere, gaur onartu beharra daukat higadura ederra ere izan daitekeela, eta beharrezkoa agian.
|
|
Bestalde, bidaia bospasei ordukoa izan arren, erlojua aurrena atzeratu eta hurrena aurreratu egin behar izan dugu. Eta kontua da Chicagotik aski gorputzaldi petralarekin irteteaz gain, azkenean leher kaka egina amaitu dudala eta, bestalde, arimari doi bat kostatu zaiola
|
nire
gorputza aurkitzea. Beharbada horregatik ere sentitu naiz estrainio samar, horregatik eta Tomengatik.
|
|
Hauei esker, esperientziaren objektuen kategorizazioa lor zitekeela uste zuen; Machek hiru talde proposatu zituen: objektu fisikoak eta
|
nire
gorputza, alde batetik; norberaren objektu psikikoa, bestetik; eta, azkenik, besteon objektu psikikoak.
|
|
burumakur
|
nire
gorputzaren aterantz.
|
|
|
nire
gorputzaren ohol blaituei lotuta.
|
|
– Zer da hori?
|
Nire
gorputz usainari buruzko zeharkako iraina?
|
|
Aztoratu egin zuen Lauaxeta
|
nire
gorputz biluziaren besarkadaren beroak. Nire besoen artetik askatu eta bestaldera begira mintzatu zitzaidan.
|
2001
|
|
(...) Badatorrela.Laster hemen dela. Nire zaldunaren ile kizkurrean biribildu nahi nituzke atzamarrak(...) Bere ezpain haragitsuen zaporea dastatu nahi dut(...)
|
Nire
gorputza beresoinean jarriko dut eta mugitu gabe, batere zaratarik egin gabe, hasperen txikienerritmo isilean geratuko gara. Geldi.
|
|
Pausoz pauso, taupadaz taupada oinez jarraitu nuen
|
ene
gorputz barnean nabigatzen zuten odol errekak berotu zitzaizkidan unerarte. Begiak irekiak nituela pentsa zitekeen, baina belarriekin aurkitu nuen hura.
|
|
zurekin bat egiten ez zutenak eta bat egiten zutenak. Eta hain zuzen, haiek nire begiekin bat egiteaz gain,
|
nire
gorputzari artikulazioa eta bizia eman zizkioten: panpin eta irudi bat izatetik bizi izatera bultza nindutelarik, t.xont.xongilo bat apal zaharkitu batetik atera, laztandu eta maneiatzean bizia eman izan balidate bezala.
|
|
–Gorroto dut
|
nire
gorputza. Lotsa ematen dit erakusteak.
|
|
Denborak dena galtzen omen du, baita izan nuen zorion aldi hura ere, ezinbestean. Jada ez ditut haren beso sendoak
|
nire
gorputza inguratzen nabarituko, nire bularra berearen aurka estututa. Ezta bere musuen berotasuna ere ilunpean, maitasuna egiten genuenean.
|
|
‘Orduan nire energia gerrari guztia bildu nuen, inbasorea
|
nire
gorputzaren territoriotik bota behar nuelako. Eta onkologistarekin tratamendu gogorra erabaki genuen, erradiazioa eta kimioterapia batera... ’
|
|
Arnasa hartzen duenak airea biriketara sartu eta gero bota egiten du, eta airea edaten hasi naizela diot, hartzen dudan gehiena barruan uzten dudalako, ura balitz bezala, airea
|
nire
gorputzean zehar zabal dadin.
|
|
Orain, kexu mutu baten bidez, badator beherantz. Hasi zaizkio lur emarorantz hankak zabaltzen, poliki, patxadaz, zabaltzen eta zabaltzen; eta
|
nire
gorputzaren zamaz lagundurik, izango du astirik izango ahal du astirik!, zorua guztiz muxukatu aurretik, gure urteetako ernaldi isilen fruitu desiratuaz erditzeko, hankak ari zaizkio eta, zerrauts eta oinaze berdeen artean, ezin gehiagoan zabaltzen eta zabaltzen.
|
|
Ezen, gorpu  tzaren utzikeriak,, ondorio hori baitakar bere baitan. Gauza da,
|
nire
gorputzak biltzera egin duela, dagoeneko atalik gabeko enbor soila dela, eta hortxe diharduela oraindik, etengabeko barnebilketan, esperientziaren epizentrora bildu nahian.
|
|
Nik sarkin bat aurkitzen dut sarri nire gogoan. Ez bakarrik
|
nire
gorputzaren guretatik sortua, edo nire nahimenaren nahietatik, edo beste gizakiek eta gizarteak eragiten dizkidaten joeretatik; baita ere nire gogoan bertan sortzen edo azaltzen den sarkina. San Agustinen eta Tomas Akinotarrarengandik103 hasi eta Kant104 geroztik Erich Fromm105 bera arte, aldiz, gehienak gehienetan, nolabait, aburu batekoak aurkitzen ditut nik:
|
|
Gogoa bere gogoeta, gogo eta gogorapenekin (kontzientzia) ez dela nire potentzia, ni baino, nire potentzien jaun.
|
Nire
gorputza ez den bezala nire potentzia, ni baino. Adimena, nahimena eta oroimena eta nire zentzumenak, aldiz, nire potentziak direla.
|
|
Lehenbizi zelula bakar bat izan nintzen, zigotoa. Eta berehala ekin nion, ama hornitzaile erabiliz, ni zigotoa eraldatzeari eta
|
nire
gorputza eratzeari, segundo oro 300.000 zelula berri117 sorraraziz —maila honetan gutxi gorabehera, batez beste—, beste osagai askorekin batera, 1014 zeluladun gizakia burutu arte; zelula bizi miragarri konplexuak eta desberdinak, bakoitza bere gene kodedun DNA eta guzti; elkarrekin ondo lotuta denak, mila eratako ehun, gorputz atal eta organo osatuz; izaki autonomo batu, bakar, une oro... Izaki maitamenduna izango nintzen/ naizenaren soin hau burutu arte.
|
|
Martxa hartan, ez zen oso luze joango nire ezkutaleku badaezpadakoa aurkituko zuten arte. Etxolaren banbuzko paretarekin estuagotu nintzen, kafe borra eta kafea galtzerdi batetik zehar nola,
|
nire
gorputza eta arima, pareta galbahe, bitan bereiz zitezela desiratuz, hala bata ez bazen, bestea behintzat libratuko zelakoan. Aldi berean, desesperatuki hasi nintzen buztinezko zorua atzaparkatzen, sator trebeena izanik ere ez nuela ihesbiderik banekien arren; gutxienez, nire ahalegin patetikoek fruitutxoa eman zuten:
|
|
O, ez, arren, esan nion, ikusirik ahal zuen ankerkeria guztia
|
nire
gorputz ahulean, nire buruan zehazki, erabiltzeko prest zegoela. Ez niri kolperik eman buruan, ikaslea naiz-eta!
|
|
|
Nire
gorputza alderen alde urratu eta berriz ere begiak zabalduta lainoteria grisaxka hura nire begietara amildu orduko etorri zitzaidan erantzuna gogora: labanaren aho zorrotzetik barna ibiltzera kondenaturik geunden orekariak ginen gu biok.
|
|
Ikusi bezain laster zerbait hautsi zitzaidan nire barnean eta beroa sentitu nuen.
|
Nire
gorputz guztia kiskaltzeko moduko sugarra.
|
|
Helbidera iritsi arte ez nintzen behin ere euritik babestu.
|
Nire
gorputza zementuzko geruza batez estalia sumatzen nuen, nire inguruko etxeak bezalaxe. Zementu arre latza, lohiaren paradigma neure baitan bertan.
|
|
Mantsoki eta isilik abiatu ginen argiaren aldera. Gizon txikitxoak unean baino unean astunagoa zen
|
nire
gorputzari apenas eusten zion, nire besapean jarrita soinetik helduz, makulu gisara. Tuneletik atera ginenean, une batez geltokiko argiek itsutu egin ninduten.
|
|
|
Nire
gorputz hau albo batera utzi
|
2002
|
|
Ibilaldiluzearenondorioz, nekatutanago, leher eginda, bizitzekoitsaropenikgabe. Zeruan, borrokarennahigabeakentzutenditut.Nekatutanago, ezin dut
|
nire
gorputzarekin, gorputzakpisatu egiten dit, leherketahots eta guzti, lo hartudut eta amets gozoetaederbatenbarneanmurgildunaiz.
|
|
Maitemindu nintzela ulertu nuen, ezin bainuen buruan eduki hura ez zen bestelako irudirik. Esan daiteke lehenengo aldia zela maitemintzen nintzena, lehendik sumatu ez nituen sentsazioak azaleratu baitziren
|
nire
gorputzera. Baina beno, esan nahi nizuena argituko dizuet.
|
|
Baina barneagotik zetorren indar boteretsuago bat nire nahia galarazteko edozer egiteko prest zegoela zirudien. Abiadura hartu eta
|
nire
gorputz osoa trenaren trinkili trankulu erritmikoan murgildurik sentitzean uhin lasaigarri batean bildurik aurkitu dut neure burua. Ez dago atzera egiterik, ezta gertakizunak aurreratzerik ere, orain trenaren eskuetan dago nire izate osoa, bakardadea lagun, edozein arriskutatik salbu.
|
|
Eskala batzuk bizi bizi, Â hatzen zurruntasuna kentzeko. Eta
|
nire
gorputzak, mugitzerakoan, itzal dantzariak era  tzen ditu pianoaren beltzean, piano gaineko argazki zaharretan, hormaren zurian.
|
2003
|
|
Egunean zeharreko esperientziak alde batera utzi, eta bidea egitera zerk bultzatu ote dituen jakiteko garaia iritsi da. Iturrioz azken urteetan Donapaleun egondako erromesek bultza eginda hasi omen da lan honetan,"
|
nire
gorputz eta bihotzean haiek sentitzen zutena sentitu nahi nuen, nekea, izerdia, lo egiteko lekuak…". Biek komunean euren sinismen erlijiosoek bultzaturiko arrazoiak dituzte:
|
|
Ez nuen ezer jakin nahi, ez nuen inora begiratu nahi, eta bizitza osoa portale hartan pasatuko nuela errepikatzen nion nire buruari behin eta berriro. Hala ere, nahiz eta begiak itxita izan, buruhaundien imaginak etortzen zitzaizkidan era fantasmagorikoan, eta
|
nire
gorputz osoan beldurra baino besterik ez nuen sentitzen.
|
|
Halere, bestaldetik, hola agertuta ere, estu estu jesartzeko kemena badauka, ziur besarkatuko nauena. Pentsatuko du zein erraz daukan
|
nire
gorputzeraino ailegatzea. Eskuak txabusinaren irekiduratik laban egin, eta berea izango du.
|
|
Gau osoa eman dugu abioian, baina indarberriturik sentitzen naiz, hartzen antzera, negu osoa lotan eman banu bezala, kamamilaren efektua pasa zait dagoeneko, nerbioek,
|
nire
gorputza nola gaintzen duten sentitzen baitut. Azkenik, abioia lurreratu da eta tarrapataka jautsi naiz tramankulutik.
|
|
Baina, ene azpildarrok eta ene lagunok, noiz hilko naizen ongi badakit ere, entzun iezadazue: pozez hilko naiz, eta, beraz, ez duzue
|
nire
gorputz hau zerraldo triste batean sartu behar izanen. Ene maiteok, ilunabar horretan, neure gorputz honi su emanen diot, ea behingoz argi pixka bat ematen duen, eta gero, hego haizearen eskuak barreia eta sakabana ditzala nire errautsak eta maitasun keak Azpilgo zoko moko guztietan, ene herriaren azken arnasarekin nahas daitezen".
|
|
Soinekoa lurrean botata ikusi nuenean konturatu nintzen ezetz. Hats hura Ibanena zela eta esku baldar haiek nekez lortuko zutela
|
nire
gorputzaren izotz palazioa urtzea. Gainetik kendu nuen.
|
|
edo beldurtu egiten dik
|
nire
gorputzak
|
|
|
nire
gorputz gogortu,
|
|
|
Nire
gorputza. (i).
|
|
|
Nire
gorputza gako batzuetatik zintzilik balego legez
|
2004
|
|
Apiterapeutak agindu bezala, emazteak erleak ipintzen zizkidan larruazalean, haien eztenetako pozoiak
|
nire
gorputzari on egingo ote zion aproba egiteko. Erleen ziztadak utzi berria nintzen 2003ko neguan beste eztenkada batzuk dastatzera Madrilera eraman nindutenean, eta udaberrian espetxetik aterata berriro jarri ginen harremanetan apiterapeutarekin.
|
|
Beherantz goaz orain, itsasorantz, arin joan ere. Hegazkina beherantz eta gu gorantz goazela dirudi;
|
nire
gorputzak gorantz egin nahi du, behintzat. Beldur naiz.., baina Urde gidari trebea da.
|
|
Eta nik ere, ahal izan nuen neurrian, aurrera egin nuen gero eta larriago. Susmoa handitzen joan zen, zerbait gogorra gertatuko zen beldurra finkatzen joan zen nire barnean,
|
nire
gorputz osoan. Eta bat batean, Suha galdu egin zitzaidan begi bistatik.
|
|
Nire disko kuttunak ikusten nituen azken aldia izanen zelako pentsamenduak zeharkatu zidan gogoa. Min sor batek hartu ninduen,
|
nire
gorputz zafratuak bidaltzen zidana baino sakonago eta eramangaitzagoa zen min batek. Franz idi lepoak maletako hesgailuak trakeski itxi eta bere kide meheari luzatu zion.
|
|
Gure autoa geldiro jaitsi zen Wewelsburg gazteluko errepide bihurrian behera.
|
Nire
gorputzeko hezur mami guztiek habailan ihes egiteko eskatzen bazidaten ere, ez nuen lasterregi ibili nahi: garitako zaindariak hurbil geneuzkan artean, eta ez nituen susmoan jarri nahi.
|
|
Bihurguneak bihurguneari, aldapak aldapari, odola saihetsean behera irristatzen sentitzen nuen, eserlekua blaitzen, gaua gorritzen. Eta, harekin batera,
|
nire
gorputzeko epela ihes egiten. Baina sentipena ez zen desatsegina, aitzitik, minik gabeko lo baketsu hartan lerratzeak on eginen zidala sentitzen nuen.
|
|
Esan nahi baita, egun batean emakumeek gehiago nahi izaten zutela nik haiekin aurrez hitzartutakoa baino; besteetan, ni neu izaten nintzen gehiago nahi izaten nuena, eta hala luzatzen nuen festa goizeko lehen orduetaraino, larrua eta whiskya, whyskia eta larrua. Baina
|
nire
gorputzak bere mugak zituen eta, urtebete baino lehen, nabaritzen hasi nintzen nire gehiegikeria haiek guztiak, bai entrenamenduetan eta bai partidetan ere.
|
|
Bata bururatu ahal izango da bestea gabe eta bataren edo bestearen existentzia frogatzeko bideak ezberdinak izango dira, arrazoizkoak biak, baina ezberdinak. Honek lehen mailako garrantzia izango du Descartesentzat, bereizketa honetan bertan oinarrituta erakutsi nahiko digulako Ni (pentsatzen dudan neurrian)
|
nire
gorputzetik erabat eta benetan bereizia naizela eta bera gabe existi naitekeela, edo, beste era batera esanda, nire arima existi daitekeela eta bera hilezkorra dela, gorputza hilkorra den artean.
|
|
Lagun batekin kaletik jardunean noala galdegiten hasten banaiz gorputz hau nirea ote den, niri (nire arimari, nire arrazoimenari) dagokidan ala ez, eta bere bidez jasotzen ditudan berriak kanpoko mundu fisikoari dagozkion ala ez, laster izan ahal izango dut erantzun positibo bat, labaindu eta takateko bat hartzen badut, edo, leunago esateko, estropezu egiten badut kaletik datorren eta maitekiro agurtzen nauen lagun batekin. Azken batean, oinazezko eta plazerezko sentipenak
|
nire
gorputz horren baitan sentitzen ditut guztiak; ba al du inork horretaz zalantzarik?
|
|
Han bi argudio bereizi ditu: alde batetik, nire izate fisikoaz,
|
nire
gorputzaz, zalantza eginez, eta, bestetik, niregandik kanpoko gainerako mundu fisikoaz. Ez gara hemen argudio horiek xehetasunez gogora ekartzen hasiko, baina bai ohartaraziko dugu oraingoan ere mundu fisikoa berreraikitzeko ahaleginean bereizketa berari eutsiko diola eta bere eginbeharra bi urratsetan beteko duela:
|
|
Ez gara hemen argudio horiek xehetasunez gogora ekartzen hasiko, baina bai ohartaraziko dugu oraingoan ere mundu fisikoa berreraikitzeko ahaleginean bereizketa berari eutsiko diola eta bere eginbeharra bi urratsetan beteko duela:
|
nire
gorputzaz izan dezakedan hautemateari begiratuz, alde batetik, eta niregandik kanpoko munduaz izan dezakedan hautemateari, bestetik. Begira dezagun, bada, nola agertzen duen bere hitzetan bere lehen urratsa.
|
|
Ez nuen asmo hura betetzerik izan. Bat batean,
|
nire
gorputz osoan hotzikara sorraraziz, soinu bat iritsi zen kanposantu ttikiraino, eta aldarazi egin zidan galdera:
|
|
Ez nuen erantzuna aditzera gelditzeko barrurik izan. Pendizaren ertza berrogei bat metrora zegoela eta, korrika hasi nintzen isatsa galdu beharrean, korrika laukoan, korrika arboletako abarren elurra banatuz; eta ni korrika eta otsoak ere korrika, eta ni arnaska eta otsoak ere arnaska; eta nire arnasaren lurruna haize hotzean galtzen zen, eta otsoen arnas lurruna, berriz, ez zen haize hotzean galtzen, baizik eta aitortuko ez dudan
|
nire
gorputzeko toki batean. Gero eta lurrun gehiago sentitzen nuen toki hartan, baina arboladiaren bukaera ere gero eta hurbilago zegoen.
|
|
Non gelditu ote dira otsoak?", esan nion neure buruari. Eta esatearekin batera, nire isatseko ileetatik tiraka ibilitako otsoak, kosk, hortzak sartu zizkidan
|
nire
gorputzeko zati urruti hartan. Deiadar eginez, sekulako ostikoa eman nion, eta baita bete betean harrapatu ere.
|
|
Pausoka ibiltzea nekagarria egiten zitzaidanez, etzan egin nintzen.
|
Nire
gorputza, ordu hartan ehun bat kilokoa zena, epel eta gozo sentitu zen istantean, txoria habian bezala.
|
2005
|
|
Oreka berreskuratu nahi denean, garbiketa batekin hastea aholkatzen dute adituek. Horretarako, jakin egin behar, baina, zer den beharrezkoa
|
nire
gorputzarentzat, zer den beharrezkoa nire bihotz eta adimenarentzat.
|
|
Gauza bat da kanpotik zelan ikusten zaidan. Nik ez daukat adostasun handirik
|
nire
gorputzarekin, eta nire burua ezagutzen ari naiz. Akaso hau guztia gazteagoa nintzenean egin nezakeen, baina asko kostatu zait honaino heltzea.
|
|
Orduak igaro dira
|
nire
gorputza ohe gainean etzan delarik eta loak ezin harturik hamahiru udaberri zoriontsuenak igaro ditudan herria uztear bainago, nire bihotzeko lagunak agurtzera eta horrenbeste maite ditudan iluntzeko osteratxoak ene oroitzapenean giltzapetzera. Leihora zuzendu dut neure begirada eta kale bazterretako farola biluzien begiradak ikusi ditut.
|
|
Inpotentzia sentitzen nuen neure erraietan, nahi eta ezina, hiltegira bidean doan animalia banintz bezala, pertsona izateko eskubiderik gabea, zer eta beraiek ez diren arraza batekoa, judutarra izateagatik. Jarraian,
|
nire
gorputza ukitzeari ekin diote. Pausu hotsak.
|
|
Etxera iritsi eta dutxa bero bat hartu ohi nuen kirola egin ondoren. Ura
|
nire
gorputzean zehar irristatzen zen bitartean, pentsakera anormal samarrak izaten nituen. Zer ez nuke emango ur hau guztia nire gorpu tzetik aterako zen gantz bilakatzeko...
|
|
Komunera joan nintzen lasterketa, eta atzamarrak eztarriraino sartu nituen bi aldiz pentsatu gabe. Okada izugarriak izan nituen lehen aldi horretan, baina behin eta berriz sartu nituen eskuineko esku ko bi hatzak lasaña koipetsu hura
|
nire
gorputzetik kanporatu arte. Momentu txarra pasa nuen, oso:
|
|
Margerine Wolsburgon bizi da eta garagardoa du gustokoen. Nik ez dut garagardorik edaten, batzuetan Zumosol erosten dit amonak fuerte fuerte ibiltzeko baina
|
nire
gorputzak bitamina falta du medikuen ustetan eta ahul ahul egon ohi da. Nire gorputza egin zuten diseinadoreek ez zuten inoiz Nobel saria irabaziko.
|
|
Nik ez dut garagardorik edaten, batzuetan Zumosol erosten dit amonak fuerte fuerte ibiltzeko baina nire gorputzak bitamina falta du medikuen ustetan eta ahul ahul egon ohi da.
|
Nire
gorputza egin zuten diseinadoreek ez zuten inoiz Nobel saria irabaziko. Betaurrekoak ditut miopea naizelako, eta nire adineko guztiak baino motelagoa naiz.
|
|
Baina Dermofagisil erosi duenetik, argaldu egin da eta hobe izango dut isilik egotea berak ere ziur irabaziko didalako.
|
Nire
gorputza eraiki zuten ingeniariak ez nituen ezagutu: aita eta ama heroinak eraman zituen.
|
|
–Ez aipatu hori, ez nituzke nik holako gauza ñimiñoak
|
nire
gorputzean nahi.
|
|
Katu hura beheko sua baino beroagoa zen. Bertan utzi nuen,
|
nire
gorputzak sofan utzitako hutsune epelean berriro lo. Txamarra hartu eta etxetik irten nintzen.
|
|
Segundo horietan mila sentsaziok zeharkatu zuten
|
nire
gorputza: estutasuna, beldurra, zorabioa..., eta poza.
|
|
Idoiak gerritik heldu zidan, eta
|
nire
gorputzaren kontra estutu zuen berea. Haren ile hori kizkurrek kilimak egiten zizkidaten aurpegian.
|
|
|
Nire
gorputza barrutik [Baliabide elektronikoa]. SOLABARRIETA, Danel eta beste.
|
|
Gela horretatik ez nuela kontua atera behar.
|
Nire
gorputz osoa –besoak, bularra, burua– ukitzen eta laztantzen bukatu zuen tutoria, eta besarkada luze baten ondoren –berriz sumatu nuen bere zakila hor, handi, eta orduan okerragoa izan zen–, gure arteko sekretua izango zela.
|
|
Bekoz beko gelditu zait. Begietara behatzen dit
|
nire
gorputza onartzeko gai ez balitz bezala. Kokotsa dardara batean dauka, hizketan hasi behar duela dirudienean zintzur sagarra baino ez zaio mugitu.
|
|
Palada berri bat egiteko gorputza aitzinatzen zuen aldiro neukan bekoz beko bere aurpegia: bekainak zimur, sudur hegalak zabal, matelezurra nabarmen, behakoa
|
nire
gorputzaren leku indefinitu batean tinkatua, munduari airea kenduz hanpatzen zuen bularra, eta tiro luzeena ekarriz kasik etzateraino urruntzen zitzaidanean kokotsa atereaz egiten zuen sudurrera putz bisaian behera zetorkion izerdia kentzeko, beti honat harat berdinean, beti hatsots berdinean. Sufrimenduaren atleta zen Engels.
|
|
Heinkelaren arranoek mokoa erantsi digute begietan, arrautza zilindriko hura jostailu hauskorra zen, akastu egin da Txatok ukitu duenean, eta gorringo pozoituan bildu gaitu, heldua da urrun eramanen gaituen baga handia, gerra ez da amaitu, motorrak full ahead emanda dator guregana herri mozkor ustel zabarraren historia haragi gose Gernika birritan suntsitzera Vladimir bide bazterretan sakailatzera, eta ni gurman zarratzen ari den errealitatetik urrun eta urrunduz noa, zorabioan, hostopeko neska ezezagunak odoluste gozoan dantzarazi banindu bezala, hondamendi latzetako bizigordeen koadrilakoa bihurtzeraino.
|
Nire
gorputzaren otzarak –ez dut hobetzen jakin, bistan da– lehertu egin behar izan zuen, erditze bat, hitz uste jolas liluraka menderatua ninduen aingirak kita nintzan.
|
2006
|
|
Goizeko seiak gauaren hondarrean. Eta tronuan erortzen utziaz
|
nire
gorputza, begiak itxi nituen, irekita ere gauza handirik ikusten ez zelako. Ametsen erreinura joan nahi nuen; egunsentia amets artetik agurtu.
|
|
Ofizialak esan dit hurrengo hilabetean etxean izango naizela. Hori entzutean
|
nire
gorputzean hotzikara arraro bat sentitu dut, poza zela konturatu naiz. Bi urte eta erdian gerran egon eta gero ahaztuta nengoen.
|
|
Errudunak bekatua aitortzen duen bezala, aitortu nizun nik gau hartan maite zintudala, agian izotzak izozten duen bezalazure muxuek izoztuta uzten nindutelako, agian hostoek zuhaitza janzten duten bezala,
|
nire
gorputz biluzia janzten zenuelako, agian zure laztanek nire azala leuntzen zutelako, agian horregatik, agian barruan ezkutatzea ia ezinezkoa zen sentipen bat zelako, agian nire ametsez jabetzen zen printze urdina zinelako, agian nire lorategian hazten hasi zen loretxo bat zinelako.
|
|
Gaur, dudak dira nire pentsamenduez jabetzen diren mamuak, Gaur,
|
nire
gorputz barnean beldurrak besterik ez dira gelditzen, nire bihotzean ordea, ia kabitzen ez diren saminak besterik ez ditutsentitzen, nire zainetan ordea, ez da ia odolik pasatzen, desertu baten antzera doaz poliki poliki lehortzen, nire azala berriz, lore baten antzera doa ximeltzen, nire hezurrak berriz, indargabeturik doaz ahultzen.
|
|
Sutondotik bertago jarri ninduen, hoztu ez nendin. Pertza sutatik kendu, gehiegi berotu baino lehen, eta
|
nire
gorputza garbitzeari ekin zion. Arretaz, delikadeziaz, baina erabakitsu; txokorik ezkutuenetaraino iritsi zen, urarekin, xaboiarekin, berriz ere urarekin, eta azkenean toailarekin, lehortzeko.
|
|
Ez zen erraza asmatzen: frutarik ez geneukan zukurik egiteko; berdurarik ere ez saldarik egiteko; eta
|
nire
gorputza ez zegoen besterik onartzeko. Lentejen salda eman zidan, nik ezertarako indarrik ez gogorik ez neukanez ia behartuta, koilarakada bat gehiago hartzeko erreguka, haur txikiekin egiten den bezala.
|
|
basoan kukutzen den piztiaren gisan zain ote zegoen, ni noiz osatuko? Ala
|
nire
gorputzaren miseriak bertatik bertara ukitu eta usaintzeak sendatu egin zion irrits eutsiezinezko hura?
|
|
Bata, horrelako gutun bat guztiz arriskugarria izango zela zure ikaslea nintzen bitartean, aski izango bainuen errektoregoan erakustea zure kontrako espediente bat zabaltzeko, eta hortik aurrerako guztiak. Bestea, nik gutuna ikasturtean jaso eta zuk nahi zenukeen erantzuna emanez gero, sekula ez zenuela jakingo nire erantzun baikor horretan zenbateko pisua zeukan zureganako oniritziak eta zenbatekoa nire komenentziak; eta zuk, garbi utzi didazu behin baino gehiagotan, ez duzu
|
nire
gorputza bakarrik nahi, osorik nahi omen nauzu, gorputz eta arima.
|
|
Biwarekin hemen kantuan ikusten nauzuenek pentsa dezakezue: " Gizajoa itsu gaixoa", baina zuetako inork ez du jakingo, agian, era oso bitxian galdu nuela nik ikusmena,
|
nire
gorputz eta arimarentzako arrisku handiko une batean. Akinosuke Kwaidan ez zen itsua gaztaroan, eta orain ikusten duzuen artista alderrai eta ibiltaria izan aurretik, monje budista baten etxeko musikaria izan zen.
|
|
Beharralditik engainuz ala ezpata ukaldika atera nintzenetz, ez nintzateke ez batera ez bertzera makurtuko. Itzulbideko bi egun haietan
|
nire
gorputzak egin zuenak ez dit hondarrik utzi oroimenean. Noiz nardatu nintzen nire buruaz penatzeaz ere ez dezaket erran.
|
|
Hatsanka, ene begiak lerratu ziren hilotzarengandik sastagaira eta sastagaitik
|
nire
gorputz odolez gorritura. Lehen aldia zen neure eskuz norbait hiltzen nuela.
|
|
Heriotza inguruka ibilia zitzaidan bi hilabetez. Ihuriko urak gorputza pozoituta, giharrak eta burua mindu zitzaizkidan, hotzikarak
|
nire
gorputzaz jabetu, bularretako eta besoetako larru-azala zakartu, burua galtzerainoko kalentura piztu. Sukar beltzaren seinaleak, Orthezeko medikuen iritzian.
|
|
Aitatxiren ezpata zaharrak, bertzalde, behialako gerlari baten itxura eransten zidan. Hartan nabari nuen urte bakar baten joanak
|
nire
gorputzari ekarritako kanbiamendua. Garrüzetik lekutzean, altzairu pisua jasotze hutsak lanak ematen zizkidan; orain, nire besoek buru gainean inarrosten ahal zuten neke handi handirik gabe.
|