2000
|
|
Alderdirik ez zegoen Berrobin, baina herrian beti izaten dira pixka bat mugitzen direnak.
|
Ni
buru jarri eta talde bat osatu genuen. Garai hura oso berezia zen:
|
|
Idazterakoan ez dakit, bai. Agian idazterakoan ere bai, baina ez diot
|
nere
buruari horrelakorik esaten. Iruditzen zait batek idazten duela denarekin, eta dena da:
|
|
Orain ez naiz hain bakarka sentitzen. Nik ez nion
|
nire
buruari galdetu zein sexu dudan. Suertatu nintzen talde baten barruan, eta taldearen barruan mirari bat suertatu zen, geroztik errepikatu ez dena:
|
|
Aldeko hainbat gauza esan zidaten eta nolabaiteko animua hartu nuen. Orduan hasi nintzen
|
nire
buruarekin konfiantza hartzen.
|
|
Ez dakit zoin esaldi asmatu behar den aste huni biper pixka baten emaiteko euskal politika munduan, prentsak mamia ukan dezan hain maite dutelakotz, eta
|
nire
buruaz mintzarazteko.
|
|
Nik, egia esan, ez dut
|
nire
burua bertsolari sentitzen. Niretzat, futbolera edo pilotara joatea bezala da, astelehenean bertso eskolara joango naiz entrenamendura noan bezala.
|
|
Horrekin ez dut esan nahi antzerkiak irudiaren lengoaia hartu behar duenik. Ez horixe, nik testuko aktoretzat hartzen dut
|
nire
burua". Horren harira, Antonio Hernandezek idatzi eta zuzenduko duen" Ametsak amaitu dira" lanak zinematik edaten du, esaldi laburrak sartuz eta erritmo bizia ezarriz.
|
|
Orain, neuk jartzen dizkiot baldintzak eta debekuak
|
nire
buruari: " Abiatzeko bideak ez dik orube partikularrik zeharkatu behar... ehiza sasoian ez diagu ehiztarien ondotik ibili behar... todoterrenoen pistetatik ez dik merezi, dena hautsa eta zarata baita... poliziak zaintzen dituen errepetidoretatik urrun, mesedez... giriek maite dituzten kasko famatuetan hago lasai, euskaraz entzunik atzerritar bezala tratatzen bahaute ere... lagunen txaboletan ez ezak sua aipa... erdara hutsezko seinaleak erauzi baino lehen, kontuz, begira inor ez dagoen...".
|
|
" Horrelaxe imaginatzen dut(
|
nire
burua, Rufino Arrolaren modura, 86 urterekin eta plazaz plaza). Ez dakit adin horretara iritsiko naizen, baina uste dut beti ibiliko naizela trikitixaren inguruan""
|
|
Egurretik ematera nator gaur. Baserria berritzen ari naizela eta, egur artean dabil
|
nere
burua azken hilabete hauetan. Habeak, zutabeak, zapatak, solibak, kapirioak, astozaldiak, bantzuak, txinalgak, ziriak, txarrantxak, lata eta abar buruan zilipurdika dabilzkit.
|
|
Hor prozesua eta musikarekiko erlazioa aldatzen da sormenaren aldetik. Bestalde, oraintxe oso gustura nago taldean eta sekulako ilusioa daukagu jotzeko; nik ez dut ikusten horretan bakarrik
|
nire
burua. Biharko egunean agian ez dut disko gehiagorik egingo.
|
|
Barkatukodidazu baina, ahaztu egin zait zure izena.
|
Nire
buru zahar hau...
|
|
Beldurra daukat, hara joatean
|
nire
burua ez ote den egongo pausatuago Irlandako oroipenetan, herriko eguneroko bizitzan baino.
|
|
Gainera, nire gidaren azaleko argazkiak gogorarazi zidan lurralde esmeralda deskubritu behar nuela, eta berarekin batera irlandar musika zoragarria sortzen den epizentroa. Ametsa gauzatuko zaidan tokia bilatu behar dut,
|
nire
buruko txoko guztiak betetzen dituen Irlanda pusketa hori.
|
|
Eta gaur hirugarren aldia izan da Jabi hemendik agertu dena. Lehenengo aldian esan nion
|
nire
buru nahasi hau gehiago endredatzerik ez nuela nahi, nahiko borroka handia dudala neure barruan, baina gaur ere agertu da. Lagundu egin nahi didala esan dit.
|
|
Baina, ulertu ez ezik, bertze galdegite bat nuen
|
nik
buruan orduko:
|
|
—Hori baino gauza inportantagoak ditut
|
nik
buruan, Elizaren etorkizuna jokoan dagoenean... —eta, hatza goiti altxatzen zuela, erran zuen—:
|
|
Eta aitak amari erran zizkion hondar hitzak oroitu nituen: " Iduria ongi zaintzen dut nik, Graziana, sehiek eta menekoek didaten errespetua eta begirunea lekuko; eta bertze zer horiek, berriz... horiek jendearen asmakizunak dira eta atso zaharren erran merranak..." Ez dakit zergatik, baina ez nizkion aitari hitz haiek sinetsi... zeren eta bertze fabore haiek bainituen buruan, eta hiru hitz haiek arras betetzen zuten
|
ene
buru barrena, kontsolamenduzko hitz bakar batendako ere tokirik uzten ez zutela... Eta bai, banekien zer nolakoak izan zitezkeen bertze fabore haiek, kontu haiek ordu arte kezkatu eta antsiatu ez ninduten arren, osaba Joanikoten munduarekin eta jaun Marcelenarekin aski eta sobera nuelako artean, bertze nonbait erran dizudan bezala...
|
|
Hotzikara batek hartu ninduen goiti beheiti, zeren hura ez zen ama, edo ez zen bederen
|
nik
buruan nuena edo imajinatu nuena, gauza guztien gainetik zegoena eta, bere borondatearen ezartzeko, hitz batekin edo keinu bakar batekin aski zuena... eta, halarik ere, neure buruari gogor egiten niola, ahalik eta gozoen, erran nion:
|
|
Hartara, guti faltan ez nituen galdu, bidegurutze batean semaforoa bat batean gorritzean. Bertzaldean ateratzeko prest zeuden ibilgailuei kasurik eman gabe, Ximurrak aitzina egin zuen ziztu bizian, baina
|
niri
burua debalde hiltzearen pareko iduritu zitzaidan. Beharrik semaforoen arteko sinkronizazioa zientzia arrotza den hiri honetako biztanleen bizia erosoago egiteko nekea bere gain hartu duten argi iturrien buruan:
|
|
Alabaina nire zentzumenak ez zeuden bertzeren mokokaldiak aditzeko plantan. Aski lan zuten ene presentziaren berri eman zezakeen bizi aztarna apalena ere deusgutitzen, garbikariaren eraginez
|
nire
buruaz jabetzen ari zen nahasmenduaren erdian. Metalezko atearen ondoan gogorturik, pertsiana altxatzen eta autoan sartzen entzun nituen.
|
|
Alegia, aditua niola, ederki aditu ere. Alabaina,
|
nire
buru barneak neketan mamitzen ahal zuen erantzunik, niregandik metro batera berezko biziaren jabe iduri taupadatzen zen gainalde beltzarandu eta ttonttordunari so.
|
|
ni besarkatzera heldu zen munstro orro egilearen begiak.
|
Nire
buru geldoan pentsamendu bakarra gatzatu zen: " gorria daukak, Eduardo".
|
|
Bi egun baizik ez ziren haren menpeko Ramirezek bigarren inarrosaldia eman zidanetik. Bi egun, gehiagorik ez, bere bulegoan trapu deusez baten gisara erabili ninduenetik, Ttipiren bulegoko ordenagailuko ene aurkikuntzak
|
nire
buru beroaren emaritzat harturik. Garbi zegoen horrek guztiak ez ziola oroimena mingosten.
|
|
Hondora bidean, ordea. Hogeita lau ordu lehenago toki horretan berean hautatu nuen leloaren oihartzunak irri ajataka durundatu zuen
|
ene
buru barne minduan.
|
|
Eskerrak abuztuko igande arratsaldeetan abokatu matrimonialistak ez ohi diren etxeetan izaten, bezeroen deien esperoan.
|
Nire
burua zaintzen aski lan eta, zertarako deabru nahi nuen Unairen zaintza?
|
|
Hitz aproposen baten eske abiatu nintzen.
|
Nire
buru barnea, ordea, telebista aparatu itzalia zen.
|
|
Etenik gabe, aitorpen bortitz bat egiten du idazle gazteak, espirituzko streep tease betean: " Liburu honek salbatu nau
|
nire
buruaz beste egitetik. Literatura da ene Jainkoa, hitza ene redentzioa".
|
|
Ezagunak zaizkidan keinuz etsipen urduriz, esango nuke,
|
nire
buruari azalpen bat ematera nindoan, eta orduantxe Schubert entzun nuen. Laster batean ezagutu nuen; samin sakon hornidura gabeko batek jakinarazi zidan bakarrik nengoela.
|
|
Exhibizionismo puntu bat ere ikusi uste izan nuen dohakabe haren jardunean, halako jaidura hozkirritsu bat. Baina ez nion ametitu
|
nire
buruari pentsamendu makur hura, zakarkeria matxista atzerakoi hura. Zeren, egia izanik ere, zer egin zezakeen urkamendia zain zeukan emakume koitaduak?
|
|
palomitaz eta txokolatez eta goxokiz eta aldizkari pornografikoz horni zitzaten bitartean, ez zen haiengan errezelo arriskutsurik sortuko, ez zen haien kontzientzia esnatuko. Eta puntu horretantxe etenalditxo bat egin nahi nuke
|
nire
buruari dagozkien kontuekiko, garrantzitsua baiteri  tzot oso ikusleen kontzientzia lozorrotuaren gainean egindako aipamena argitzeari eta luzetxoago azaltzeari. Begira.
|
|
Erabiltzen al zuten tximinoek zigilu eraztunik? Ba ote zen munduan tximinorik Gar men dia abizena zuenik?, izan ziren
|
nire
buruari egin nizkion lehen bi galdera larriak. Jakina ezetz!
|
|
Uste dut esana dagoela eta esana ez badago, birritan esana uztea ez da kalterako izango ni T. ko liburuzaina naizela, eta horrez gain baina betiere bigarren mailako jardun gisa, hainbat liburu argitaratzeko ausardia lotsagabea izan dudala, horrek, noski,
|
nire
buruari idazle izendatzeko eskubidea ematen ez didala badakidan arren. Banitatearen izana arintzearren, bat edo bat aipatzeari egoki deritzot:
|
|
Amonaren heriotza baino lehen hainbestetan izana nintzen elizan, eta ez nuen aingeru tripoil hura behin ere ikusi. Aingeruaren pitilin zuri hura ikusi eta bekatu beldur infernu nahasi beltz batean ito zen
|
nire
burua, eta negarrari ekin nion.
|
|
Nire amorruak ez zuen funtsik, eta gainera ni ere irrikaz nengoen itsas-ertzera joateko. Baina ez dut behin ere oso gustuko izan Migelen aurrean
|
nire
burua makurtzea.
|
|
Komunean sartu, eta negar egin nuen. Mila margotako mehatxuak sor  tzen ziren
|
nire
buruan, eta, ispiluaren aurrean jarri nintzenean, ikusi nuen neure bizkar zauritua. Zaurituago nuen bihotza, halere.
|
|
Karmelok eta, ondorioz, Dabidek seguruenik Rubenekin dendan zer gertatu den jakin nahi luke, baina nekez jakingo du ez dela ezertxo ere gertatu; nekez jakingo du, azkenean, ez Clevelandeko jatetxean ez Grand Canyoneko jaitsieran aitortu ez nion guztia azaldu diodala (guztia, Karmeloren ibilerak eta helburuak salbu, ez baitut nahi bien arteko harremana inondik ere ozpintzea); nekez jakingo du
|
nik
burua Rubenen bularraldean pausatua egin dudala nire aitorpena, hark beso bat sorbaldan ezarri, eta besteaz ilea laztan  tzen zidan bitartean; nekez jakingo du, hitz eta pitz, berealdiko lasaitua hartu dudala, hain lasaitu handia azkenean lokartu egin bainaiz; eta Karmelok nekez jakingo du, azkenik, ni neu izan naizela lehen harritua egunsentian Rubenen dendan esnatu naizenean......
|
|
ez dut besorik
|
nire
burua jagoteko.
|
|
Txapela beti buruan nerabilen nik, kendu gabe. Galtzontziloak bezain jantzi beharrezkoa zen, eta da gaur ere,
|
nire
buruan txapela. Ez da kapritxo edo folklore moduan darabildan zerbait, gaur egun zenbait jaitako jendartera azaltzeko batzuek jantzi ohi duten moduan.
|
2001
|
|
Garai batean ezker iraultzaileaz eta hitz egiten zen, baina alderdi horiek gaur egun desagertu dira eta gaur egun kapitalismoa eta boterea zalantzan jartzen dutenek beren burua ezkertiartzat baino alternatibotzat edo iraultzailetzat hartzen dute. Nik ere multzo horretan ikusten dut
|
nire
burua.
|
|
Nik nire liburuak gutxi kokatzen ditut. Donostian kokatuak daude gehienak, baina
|
nik
buruan eszenatoki bat edukitzeagatik bakarrik, gero ez du axola non gertatzen den.
|
|
Modu pertsonalean, batetik, nire esperientzia oso mugatua izan da, oso denbora motza izan naiz barruan, bestetik, espetxealdian suertatu zaizkidan koordenadak neure lanari lotuak daude. 35 urterekin sartu naute kartzelan, ez naiz mutiko bat, pertsona heldua naiz, espe txeak ez nau asaldatu, besteak beste, abokatua naizen aldetik,
|
nire
burua defenda tzeko bitartekoak ezagutzen ditudalako. Bestalde, ez nuen espero horren" azkar" ateratzea, baina banekien jakin ere espe txealdiaren arrazoiek ez zutela sostengatuko urtetarako espetxealdia.
|
|
Aita bezala nahasia naiz, 1992an sortu lehen semea abandonatu izanaren kulpaz, militarrek armadara bortxaz eraman dezaten beldur naiz. Bizi duten egoera latza
|
nire
buruari egozten diot; kulpabilitate sentimenduak ditut. Nire emaztea ez zen guztiz ados nire engaiamenduarekin, eta gogorra da esperientzia.
|
|
Ez dut
|
nire
burua sailburu ikusten, ez dut gogoetatu horretaz. Nik ezkerreko ikuspuntutik eraman dut bizitza politikoa, ez dut inoiz nire ibilbide politikoa urratu nire nahi pertsonalen arabera, kontua ez da ni egotea edo ez.
|
|
Zuzendari lanetan diharduten zenbait pertsonaia ezagutzen dut ere, lotsagarria da, ezaguna egiteko jendeak edozer egiten du. Nire kasuan, nik denetarik egin dut, muntaia, ekoiztu, zuzendu eta batez ere gidoiak idatzi, eta galdetzen badidazu, oraindik ez dakit
|
nire
burua gidoilaritzat daukadan. Zerbait izatekotan zinezaletu amorratua naiz, hori bai
|
|
Bai, oso. Agian horregatik gustatzen zait hainbeste antzerkia, bertan ez dudalako sekula
|
nire
burua ikusten, eta horrek lasaitasun handia ematen didalako. Beste kasuetan, ordea, bai.
|
|
Beste kasuetan, ordea, bai. Batez ere zineman egin izan ditudan lanetan asko kostatu izan zait
|
nire
burua ikustea. Emaitza pare bat aldiz ikusita onartzera iritsi eta gai naiz gauzak beste distantzia batekin ikusteko, baina egia da asko kostatzen zaidala.
|
|
Broma gisa beti esan ohi dugu gure hurrengo ikuskizunaren erronka alde batetik, dirutza bat egitea dela eta bestetik, berriz, ez dadila halako dirutza egiten ari garenik nabaritu. Baina, orain serio, pittin bat
|
nire
buruaren jabe izatea litzateke erronketako bat. Azken finean, urte hauetan nahiko mertzenario izan naiz, kontratatu gisa aritu bainaiz gehienetan lanean.
|
|
1992an, Bosniako gerrara joan nintzen lehen aldiz mago: maletarekin, beltzez jantzita eta
|
nire
burua mago gisa aurkeztuz. Trajea" Traperos de Emaus" en erosi nuen.
|
|
Sekula ez zait gustatzen jendeaz barre egitea.
|
Nire
buruari egiten diot barre, eta laguntzera atera den bolondresa zirikatzailea bada, harekin katxondeo pixka bat izaten dut, baina neurrian. Gainera, besteei barre egitea gure aurka doa, inork ez baitu laguntzera atera nahiko.
|
|
Orduraino bere burua aktore tragikotzat bazuen ere udako clown ikastaro batek aldatu zuen aurrerantzean donostiarrak taula gainean izango zuen eginkizuna. " Oso gaizki pasa nuen ikastaro hartan, izan ere orduan egun baino askoz ere kritikoagoa nintzen
|
nire
buruarekin eta nire baldartasun guztiekin adiskidetzen ikasi behar izan nuen". Jose Antonio de Marcos antropologoak pailazoek gizakion eguneroko dramak hankaz gora jartzeko duten erantzukizunaz ohartarazi zuen beranduago, eta hala, Oihulari Klown taldea sortu eta emozioak lanabes gisa hartuta herriz herri adieraz betetako ikuskizunak eskaintzeari ekin zion.
|
|
Gerraren honek beste gogoeta bat ere erantsi dio
|
nire
buruari. Kirolak bizi gaitu gaur egun. Akaso halaxe egokituko zen, baina Irakeko gerra piztu zenean, gauerdia pasatxo zen, eta irratiz entzun ahal izan genituen lehen danbatekoak, Jose Maria Garciaren programaren etenaldi batean.
|
|
Ordu batzuen buruan, iguzki izpiak ganbaran sartu orduko, iratzargailuak belarriak hausten dituen hotsa atera zuen. Begiak ideki, ohetik atera eta, une horretan berean, ohartu nintzen
|
nire
buru gainean zerbait bitxia neukala. Giza gorputz bat zen eta espalden gainean konpasez egindakoa zirudien buru borobil bat zuen, sudurrik eta ahorik gabe, haatik; haren begiak horiak ziren eta bameko begi nini beltzak ez ziren sekulan mugitzen.
|
|
Esku aburra aitaren mustatxa bezain latza zuen eta behatzetan primaderan arraintzatzen ditugun amuarrainek bezalako azala zuen. Hau gertatzen zen artean
|
nire
buruaren barnean ahots bat entzun nuen; dudarik gabe, nire parekoa mintzo zitzaidan:
|
|
Izugarria izan da. Aspaldiko partez
|
nire
buruarekin bakean sentitzea.
|
|
Bai. Hainbesteraino bilakatu zen Aitzolekin nuen harremana nire bizitzaren oinarri bakar, neurri handi batean idealizatua, gauero
|
nire
buruan aldatua eta berrasmatua izanik ere.
|
|
Gero, sofatik jaiki eta astiro astiro dutxatu naiz.
|
Nire
burua apaindu dut. Arropa sexia jantzi.
|
|
Egiak min egin zidan. Eta
|
nire
buruarekin haserre, ustekabeko kolpe bat eman nion besoan Armendarizi, nigandik urrun zedin.
|
|
Luzaroan egon gara bide bazterrean, gure ekipaia txikiaren gainean eserita, ea autobusik edo eramango gaituen beste zerbait agertzen den. Erabateko isiltasunean, ziztu arraro etengabea entzuten dut, baina ez da ezer, isiltasuna besterik ez da,
|
nire
buru hezurren artean zarata bihurturiko isiltasuna.
|
|
Eta hor gaude denak, ginen guztiak, eta erretratu horrek ez dit gezurrik asmatzen utziko. Hor dago Ixidro irribarre zabal zabal batekin, hor dago Agustin albokoari adarrak jartzen, hor dago azken ilaran Emilio, ilehoria, izkinatik burua gora luzatzen, futuroaren preteritoan ez agertzeko beldurrarekin,
|
nire
burua ere hor dago bigarren ilaran ezkerretik seigarrena...
|
|
I:
|
Nire
burua botatzeko...
|
|
Ongi aztertuz gero, ez naiz bitartekoa besterik. Eta nire nortasun hutsa janzten duten" zer" hauek ez dira
|
nire
buruari erantsi dizkiodan gauzak, nolanahi erantzi ditzakedan janzkiak. Geurekoikeriak maitasun hori maiz lainotzen  badu ere, maiteago ditut ânireago alegiaâ nire nortasun berezia baino eta, hala behar bada, geure bizi bakar ezin berrituzkoa galbidean jarri ez ezik, galdu ere egingo dugu ezinbestean zorigaiztoa onarturik, aurrekoengandik ondorengoengana doan" lokarri zaharra1" eten ez dadin.
|
|
Ez naiz plaza-gizona, zoko gizona baizik. Horretaz gainera,
|
nire
burua sarritan neke neke eginda egoten da. Egoera horretan zaudela predikatzen hasten bazara, ez duzu lan onik egingo.
|
|
Nik
|
nire
burua horretarako eskaini nuen, bada. Aldi honetan ere ez zidaten kasurik egin.
|
|
Era berean, erdal herrietako jende horrengan liburu gairik bazegoela berehalaxe ikusi nuen. Baina euskarazkoekin nahiko lana baneukala eta
|
nire
buruari atzeraka tiratzen nion.
|
|
Egun batez, ordea, Bilintxen probak zuzentzen bukatutakoan, hain zuzen,
|
nire
buru nekatuari atseden pixka bat ematearren, atera egin nintzen. Kasedaraino joan eta han aitona batekin topo egin nuen.
|
|
Etxera etorri eta hark kontatutakoak idazten hasi nintzen. Ordura arte
|
nire
buruari atzeraka tiratzen nion bezala, handik aurrera aurreraka tira nion. Aitona hori sarritan bisitatu nuen, eta harenesanekin lau liburu bete nituen:
|
|
Atañoren Jesusen bizitzaprestatzeak ere denbora asko eraman dit. Lotura horietatik orain askatu dut
|
nire
burua. Hala, erdarazko beste liburu batzuk berehalaxe agertuko dira.
|
|
Eta kulturarekin batera, berea duen bigarren betebeharrean ere, hizkuntz politikari dagokionean ere, zer egingo ote duen jakitea ez da erraza, baina niri behintzat, nondik datorren ikusita, itxaropen apur bat piztu zait. Hala ere —zilegi bekit transgresio koxkor hau— ezin dut burutik kendu, Euskaltzaindiaren eraginez, edo akademiaren erabakiak gizarteratzeaz arduratzen direnen eraginez,
|
nire
burua askotan eta askotan analfabeto gisa ikusten dudala euskaraz, ez dakidala ziur zuzen idazten dudan, ez ditudala ulertzen hainbat eta hainbat erabaki, eta iruditzen zaidala, gainera, ez naizela honetan bakarra. Akademiak, nolabait, alde batera utzi duela hiztunekiko konpromisoa, eta gure hizkuntzse gu rtasuna kolokan dagoela.
|
|
Filosofiak ematen dizkigun arrazoien gaitzespen hura sendoagoa da gaur nigan. Eta zientzia aldetik, emaztearen benetako izaera objektiboa —eta bere subjektiboa— nigana heltzen dela,
|
nire
buru eta gogoraino, ez dakit zenbat mezulari eta mezuren (fisikazko, biologiazko, psikologiazko eta abarren) bitartez, eta nik zuzen eta osorik eskuratzen bururatzen dudala, hori baiestea ez dagoela uste dut inoren zentzumenetan edo adimenean, lehentxeago esan dugunez. Ez dago inongo zientziatan.
|
|
Baina maitagogoak ezagutu/ epaitu egiten du gura hori asetzea maitatzea den ala ez. Maitatzea,
|
nire
burua maitatzea, kopa hori ez edatea izango da. Baina ez edateko jakin egin behar dut kopa hori edatea ez dela maitatzea, maitatzearen kontrakoa baino.
|
|
Bestalde, gehien, ongien, sakonen ezagutzen dudana ni naiz. Ni —ni bakoitza bezala—
|
nire
buruaz ari naiz.
|
|
Nire aldetik zera aitortu behar dut:
|
nire
buruan behar nuen eta urte askotan gogo nuen argi handia egin didala. Oso pozik nagoela, gaur, nire gizakiaren ulerkeraren aldetik.
|
|
San Migel eliza inoiz baino handiagoa iruditu zitzaidan, edo
|
nire
burua sekula baino ttikiagoa. Ez dakit.
|
|
|
Nire
buruak buila bertzerik ez zuen aditzen, mahaiburu batean Anjelitaren ondoan jarrarazi nindutenean. Soineko beltz distiratsua zuen, ongi lisatua eta goitituak iduri zuten bularrei itsatsia bezala, begiek ere dir dir egiten ziotela.
|
|
Nola juzga psikiatrari ordaindu gabe bere buru arazoak garbitzen dituena? Kapirote zorrotzaren azpitik, izerdi tanta lodiek korritzen zuten
|
nire
burutik behera, kokots azpian bildu eta, finean, paparra pelaturik uzten zidatenak. Ez nuen gainerako entzuleen aurpegirik ikusterik, baina ikusi izan banitu, zahartuta zeudela sumatuko nukeen, ezbairik gabe.
|
|
Probokatzailea beltza zela baieztatzeak infinituraino piztu zuen Aita Zaindarien kolera. Txominenak egin dik, pentsatu nuen, guztientzat derbirako sarrerak izanda ere pulpa odoltsu bat eginda utziko zutela kalkulatuz, eta
|
nire
burua non babestu bilatuz. Eta orduan inork espero ez zuena gertatu zen.
|
|
Kontuak kontu, eta ikusiak ikusi, ordura arteko guztia ahaztu eta sexuan gogor –heldu, erabateko– jarduteko agindu nion
|
nire
buruari, amorante ohiarekin hitz eman bezala. Nire amorante ohia arduratu zen.
|
|
O, ez, arren, esan nion, ikusirik ahal zuen ankerkeria guztia nire gorputz ahulean,
|
nire
buruan zehazki, erabiltzeko prest zegoela. Ez niri kolperik eman buruan, ikaslea naiz-eta!
|
|
Agian gertuago zatekeen elkartasunetik edo, zergatik ez, ispilu soila izatetik. Bai, ateaz beste aldean zegoen gizon ttiki hura
|
nire
burua isla zezakeen ispilu bakarra zen.
|
|
Bi eskuekin paparretik helduz altxatzen lagundu zidan. Ondoan zegoen plastiko gorrizko aulkitxoan eserarazi eta,
|
nire
buruaren gainean besoa irmoki paretaren kontra bermatuz bere ahots larderiatsuaz zaunka egin zidan.
|
|
Beste hitzik egin gabe alde egin nuen.
|
Nire
burua hor ikusten nuen, zuriegiak ziren maindireen pean halabeharrari desafiozko erretolika botaz. Pausoa azkartu egin nuen.
|
|
Zoramen gorenaren gailurra erdiestekotan nengoela sentipenek hautsitako Juliaren begitarteari erreparatu nion. Eta
|
nire
buruari galdetu ere egin nion inon ba ote zen gu biok elkartzen gintuen loturarik. Galdera xelebrea, nonbait, zeruaren gozoa miazkatzear zegoen ni bezalako gizagaixo batentzat.
|
|
Gau hartan Bilboko alde zaharrera joan nintzen. Azken aldian gauza gehiegi gertatuak ziren eta
|
nire
buruari atseden eman nahian inguratu nintzen hara, trago batzuk edateko asmoz. Gaztetxo koadrilak lurrean eserita zeuden han hemenka, kalimotxo litronari helduta eta builaka.
|
|
|
Nire
buruaren jabe izaten saiatu nintzen erantzun aurretik. Juliarekin gertatutakoaz ez nion inongo konturik eman behar; bion aldetik eta inongo azpijokorik gabe sortu baitzen erakarpena:
|
|
Lehen itxia eta erasokor zegoen hura ustekabez zabaldu egin zen. Ez dut uste horretarako arrazoi sendorik zegoenik baina
|
nire
buruko hutsune amaraunetik horixe berreskuratu nuen biharamunean eta merezi duen sinesgarritasunaz kontatzen dut.
|
|
Ez dakit zenbat geltoki pasa nituen tren madarikatu hartan goragaleak erasan zidanerako. Denbora motel pasatzen zen
|
nire
burutik. Ezin nuen ganoraz pentsatu edo sentitu.
|
|
Metrotik atera eta ikusi nuen lehen tabernan sartu nintzen.
|
Nire
burua ernaraziko zuen zerbait behar nuen. Ginebra hutsa botatzen ari zen bitartean tabernariak begi mesfidatiz begiratu zidan.
|
|
Balizko jarraipenei buruz ari naiz, jakina. Mantxolak pentsatuko zuen Julia lokarri ederra zitekeela amuari eransteko eta ez nuen batere gogorik komisario jaunaren trofeoen artean
|
nire
burua eskaintzeko. Lekuak bazuen kutsu erromantikoa.
|
|
Nola, lehendabiziko aldiz akaso, zoriona bete betean dastatu nuen. Hurrena, errealitatea gorrotatu nuen inork gorrota ezin zezakeen modura eta, beste behin ere,
|
nire
burua madarikatu nuen eskarmenturik ezin nuelako hartu.
|
|
Denbora geldoegi pasatzen zen. Juliari ezer gertatuz gero ez nion sekula
|
nire
buruari barkatuko. Bahitzaileak lehenago ere erakutsi zuen ez zuela inongo kezkarik inor garbitzeko.
|
|
Besaulkitik altxa eta ibiltzen hasi nintzen etxean zehar. Nire aurpegiari ispiluan begiratu eta
|
nire
burua are gehiago gorrotatzea lortu nuen. Hormaren kontra ere buruz jo nuen; odola isuri arte jo ere.
|
|
– Hau dena oso ongi dago, baina urteetan aurrera noa eta
|
nire
burua dagoeneko pitzatu xamar dagoela uste dut. Estimatua dago baina honezkero zail ikusten dut islamismoan paradisua edo nire burua aurkitzea.
|
|
– Hau dena oso ongi dago, baina urteetan aurrera noa eta nire burua dagoeneko pitzatu xamar dagoela uste dut. Estimatua dago baina honezkero zail ikusten dut islamismoan paradisua edo
|
nire
burua aurkitzea. Esango al zenidake behingoz zer jartzen duen inskripzio malapartatu horretan, mesedez?
|
|
Hortzak erakutsi zituen; hortz horizta pitzatuak. Bere ile koipetsuak lagundu egin zidan arratoi baten irudia osatzen
|
nire
buru kargatuan.
|
|
Aulki eta guzti atzeraka erori nintzen.
|
Nire
buruak lurra jo zuenean zartada, latza izanagatik ere, matrailekoa baino arinago izan zen. Morroi zargaldua aulkitik jaiki eta Mantxolari eutsi zion, tentu handiz eutsi ere.
|
|
Orduan, mugimendu azkar batez, zamarrako patrikatik pistola atera eta kokospean ezarri zidan indarrez. Ondoren, leihoko kristala itxi zuen,
|
nire
burua lepoaren paretik kotxearen barruan harrapatuz. Beste behin ere irribarre egin zuen.
|
|
Ospitaleko larrialdietatik atera nintzenean ez nintzen etxera joan. Bilboko zentrotik irten eta ezker aldera abiatu nintzen mantsoki, kasuaz eta batez ere
|
nire
buruaz hausnartu nahian. Behe laino trinkoak bazter guztiak mende harturik zeuzkan.
|
|
Fideltasuna jokoan dago. Gure aita zenarekiko fideltasuna aurrena,
|
nire
buruarekikoa hurrena. Ba al dakizu horretaz ezer Markos jauna?
|
|
Sentsazio xelebre horren balizko fidagarritasunaz
|
nire
buruari galdezka ari nintzaiolarik metroa, girringa hots metaliko batez, nire parean geratu zen. Jendetzak eramana barrura sartu eta, berehala, jendearen buru amaigabeen tartetik artean kanpoan zeudenei begiratzeari ekin nion.
|