2000
|
|
Emakumearen mintza doinuari ohartuta, erran zitekeen ikaragarri pozten zuela
|
nire
aurpegi handituak.
|
|
Lau hilabete lehenagoko kalapita behin betiko hartan bezain gupida guti erakutsi zuen Kristinak abuztuko larunbat horretako eguerdian. Inguratzen nindutenek beren joan etorrietako lagungarriak —motxilak, bidai poltsak— nire noragabearen erdian uzteko usadio deitoragarria Bosniako mapa zehatuaren eiteko bihurtzen ari zen
|
nire
aurpegia. Haatik, horrek ez ninduen urrikalgarriago egiten.
|
|
Irriño hilgarrian ezagutu nion ekialdeko nagusitasun komertzial zein filosofikoa agerian uzteko irrikan zegoela. Erakuspena
|
nire
aurpegian egiteko paradarik eman nahi ez, une hartantxe erabaki nuen gure janari moldeak maiteago nituela exotikoak baino. Ez zen, hain segur ere, jarrerarik aproposena xarmatu nahi duzun neskaren aitzinean.
|
|
|
Nire
aurpegi bentzutuari begira egin nituen hurrengo minutuak, ispiluaren aitzinean. Gero, muturrekoaren ondorioz okerturiko betaurrekoak nola edo hala zuzendu eta pixontzia hustu nuen.
|
|
|
nire
aurpegi gainera arnasa hartzera etorrita:
|
2001
|
|
«Laster etorriko da nire zalduna. (...) Nire izena zeruko hodeietan irakurriko du eta goizero, musua garbitzeko ur ertzean makurtzen denean,
|
nire
aurpegiaren errainua jasoko du. Zaldiaren pausoak entzun ditzaket.
|
|
Urrea baino gehiago babesten dudan lehenengo zirriborroan J. C. Odriozolak, Txankarrek, gorriz egindako euskara zuzenketak ikusi nituenean, lotsatu egin nintzen, hain zuzenketa sakon eta gogorra izan baitzen. Orrien kolore nagusiak
|
nire
aurpegiaren kolorea islatzen zuen. Mila esker Txankar, hain zuzen ere ulergaitza zen zirriborroa ulergarri egiteagatik.
|
|
|
Nire
aurpegiaren bat bateko iluntzea nabaritu gabe zakua belarretan zabaldu zuen berak dena dela. Elkar besarkatuaz etzan ginen.
|
|
Titiak bi hemisferio banandu eta eroriak. Eta aurpegia, bai
|
nire
aurpegi hori, painu bat pasatuz gero borratuko litzatekeena.
|
|
Liburua teilatu legez jarri dut
|
nire
aurpegiaren gainean.
|
|
Eta pausorik gehienetan —baten batean bai? — ez dugu inolaz horrelako jakituriarik. Baina egiatzat ematen ditugu horrelako datuak, objektibo izendatuz, oraingo adibidean ispiluan azaltzen den
|
nire
aurpegiaren materiarenak, neurriak, koloreak eta abar bezalakoak. Zientzian zientziaren barruko fede zientifiko hutsez onartuak114 Hau da, zientzian onartzen ditugun datu zientifikoek ezin dute inola gainditu analisi zientifiko huts —zeharo zorrotz— baten etsamina.
|
|
Besaulkitik altxa eta ibiltzen hasi nintzen etxean zehar.
|
Nire
aurpegiari ispiluan begiratu eta nire burua are gehiago gorrotatzea lortu nuen. Hormaren kontra ere buruz jo nuen; odola isuri arte jo ere.
|
|
Gustuko nuen euria ikustea nire bulegoko epeletik, lasaitu egiten ninduen.
|
Nire
aurpegia ikusi nuen kristalean islaturik. Sekula baino zaharrago ematen nuen.
|
|
Mantxolak hitzak jaurti aurretik mastekatu egin zituela iruditu zitzaidan, puska batez deus esan gabe eta ezpainak mugituz aritu baitzen. Bi besoak mahaian bermatu eta bere muturjea
|
nire
aurpegitik gertu, gertuegi ipini zuen. – Entzuidak asko jakin usteko babalasto horrek!
|
|
Euria gero eta gehiago ari zuen. Ehunka euri tanta lehertzen ziren
|
nire
aurpegiaren kontra eta, lehertu ahala, beste hainbatek hartzen zuten txanda. Leku hura, grisa inoiz baino grisago zegoen huraxe, hain justu ere, aproposena zitekeen bizitzari buruz pentsatzeko; burutazio xelebreren bat botatzeko agian.
|
|
Bat batean Julia geratu eta, hatz erakuslea
|
nire
aurpegiaren pare –jotzeraino kasik– astinduz, lehertu egin zen. Bere baitan gordetako saminak gainezka egin zion eta altzairuzko geruza garrazki zartatu zitzaion.
|
2002
|
|
|
nire
aurpegi zurbila,
|
|
Er  tzaina ere behartuta dago, Perti bezala, buruari atzera eragitera, horrela bakarrik lortzen baitu begien norantz desberdinak puntu berera eramatea. Eta, halako batean, ertzainaren begi  estrabikoek aurkitu dute
|
nire
aurpegia.
|
|
Isiltasuna lortu zuenean, pertinentzia hitza hizpidera etorri, eta bere aurpegiaren adibidea  jarri omen zuen hitzaren esanahia argitzeko: "
|
nire
aurpegia guztiz pertinentea da nire zaletasunarekiko: nire sudur gorri puztukote hau eta nire aurpegiko ubeldurak nori legozkioke ez bada ni bezalako hordi lapa amorragarri bati?".
|
|
" nire aurpegia guztiz pertinentea da nire zaletasunarekiko: nire sudur gorri puztukote hau eta
|
nire
aurpegiko ubeldurak nori legozkioke ez bada ni bezalako hordi lapa amorragarri bati?". Aitormen harekin bukatu omen zen eskola ordu hartako zalaparta, inork ez omen zuen-eta txintik gehiago atera.
|
|
Hori gaur egun aski arrunta bada ere zuk zerorrek agian erdaraz egiten duzu maizkara euskaraz ongi moldatzeko gai den jendearekin ere, orduan ulergaitza zen, tokiz kanpoko zerbait guztiz. Horregatik oroitzen naiz ederki biak aho zabalik gelditu zirela
|
nire
aurpegia ikusi zutenean, ez baitzuten uste inork ere harrapa zitzakeenik eta" harrapatu" hitza da hemen erabili behar dena halakorik egiten, orduan, non eta euskaltegi batean! Orain ez bezala, orduan euskaltzaleen artean erdaraz egitea bekatu larria zen gero!
|
2003
|
|
Diskurtsoaz gain, estereotipoak beti izan du lotura handia estetikagaz.
|
Nik
aurpegiaren alde bietara dauzkadan belarri eta patiletatik hasita. Garai batean, itxura hori aldarrikapen bat izan zen.
|
|
...dan komisarioari agertu behar izan nion ez nuela lehendabiziko aldia, gehiagotan ere nahastu nindutela maitale, gaizkile edo suerte gutxiko beste hainbat jendailarekin, lehen ere inoiz kontatu niola nola behin aireportuan adiskide baten zain nengoela emakume batek besarkatu ninduen eta belarriko gingila miazkatzen zidala ulertzen ez nituen hitzak esan zizkidan, zerbait barkatzeko erregutuz bezala;
|
nire
aurpegiak ez du nonbait behar adina nortasun, arruntegia da edo trukagarria, ez du ezer bereizgarririk. Ikastola baten atarian jartzea nahikoa dut umeren batek zangotik besarkatu eta aitatxo deitzeko; mendi buelta bat egitera joaten banaiz, zakurren batek jarraituko dit atzetik, aurreko bizitzan edo oraingoan izandako jaberen baten antza dudalako (zakurrak maiz errenkarnazioak izaten dira).
|
|
Alferrik. Barraskiloaren oskola dirudi pomadak
|
nire
aurpegiari itsatsia.
|
|
Ahuspez etzanda nengoela, bere eskua
|
nire
aurpegiaren kontra jarri nuen, berak eserita segitzen zuen, eta beste eskuarekin ilea laztantzen zidan.
|
|
Bi metroko armiarma bat,
|
nire
aurpegiaren bertikalean.
|
|
|
nire
aurpegia ikertuz bezala,
|
2004
|
|
Ez zidan erantzun, eta nik neure lanean jarraitu nuen, baina berriro egin nion galdera bera eta erantzunik ez. Orduan, burua altxatu eta bere begiak
|
nire
aurpegian jarrita zeuzkala ikusirik, nire buru gainean hobeto esanda, harrituta galdetu nion:
|
|
–Harreman estua du geomantzia eta erradiestesiarekin –erantzun zidan. Eta,
|
nire
aurpegia ikusita–: Mapen ahalmen ezkutuak ikertzen dituzten zientziak dira horiek.
|
|
lantegi ezkuturen bat izanen zuten handik ez oso urrun, Miarritzen edo Bordelen. Agirietako batean esbastika eta arranoaren ikurrak
|
nire
aurpegiaren erdia hartzen zuen. Irribarre mingots bat egin nuen, nire izaera erdibituaren metafora zakar hartaz ohartuta.
|
|
Ozta ozta egin nion iskintxo. Lantzaren punta beltza
|
nire
aurpegitik hazbetera igaro zen txistuka. Orekari nola hala eutsiz, Lantzaren makilari heldu eta bultza egin nion neure indar guztiaz.
|
|
Nik zaurituriko morroiak lurra jotzen zuen unean bertan entzun nuen errebolberraren danbateko gorgarria.
|
Nire
aurpegitik arrabetera, egongelako ate markoa mila puska egin zen. Alde horretako masailean zur ezpal zorrotzak haragian sartzen sumatu nituen.
|
2005
|
|
Edoskitzaroa atsegina izan jatan oso. Hankatxoen atzerapenaz aparte, burezurra, pisua eta luzera neba arreba zaharragoen antzerakoak nebazan,
|
nire
aurpegiak kolore ona erakusten eban, irribarre egiten neutsen, batzuei bai, beste batzuei ez, neure gustuaren arabera, neure orduetan hartzen neban ttittia, inork Miren, Mirentxu dei egiten baeustan, horixe baita nire izena, begiratu egingo neutsan. Umetxo batengandik gehienek itxaron ohi daben guztia nik eskaini eta besteek hartu egiten eben.
|
|
Astebete Spanish Ranch en Hogeita zazpi milia Las Vegasetik hegoaldera Ez duzu
|
ene
aurpegia sekulan ahaztuko
|
|
Sudur punta gero. Bere behatz dardartiak izerdi likinez sumatzen nituen
|
nik
aurpegian.
|
|
Altzoan neukala, erotu bezala egin da txakurkumea; eta,
|
nire
aurpegiraino igota, miazkatzen hasi zait.
|
|
Betaurrekoak hegan atera ziren arren, aita ikusi nuen ukabila itxita niregana zetorrela. Misil latza
|
nire
aurpegirantz. Baina ez ninduen jo.
|
|
|
Nire
aurpegi hura ikusirik, Adela zutik jarri zitzaidan, aurrez aurre.
|
|
Euria ari duela aireratu naiz, haizeak
|
nire
aurpegian jotzen du. Izarretan nahi dut egon[...] izpiak nire ondotik gurutzatzen dira aeroplanoa agurtuz.
|
|
Juliok ez zidan gupidaz begiratzen, ezta errukiz ere, haren begietan ez zen so egiten zidanero umezurztegirik irudikatzen.
|
Nire
aurpegiak zerbait alaia adieraziko balio bezala begiratzen zidan. Le chien qui fume bistroan agurtu genuen.
|
2006
|
|
Besoa atera nuen berriz, bion gorputzen artetik, eta aurpegia ferekatu nion berriro; zimurren ildo sakonak, goizeko bizarraren ile urdin tenteak, azal marguldua... Berak ere besoa atera zuen, lehen bezala, eta zalantzan geratu zen, nonbait, bere eskuaz nire eskuari heldu edo
|
nire
aurpegia ukitu. Airean utzi ordez, erdibidea hautatuz besaburuan jarri zidan eskua, kamixetaren gainean, eta hantxe utzi zuen, beste edozein mugimendutarako herabe baina ukipen harekin miretsia bezala.
|
|
Ez nekien zertaz ari zen. Lehengo urtetik horra hirugarren laguna nuen, Ezpondaren eta Katalinaren ondotik,
|
nire
aurpegiak miraz utzirik. Nor uste ninduen?
|
|
Azkenean auzo txinatarrean aurkitu nuen hogeita bost metro koadroko etxebizitza bat, behinola babes ofizialekoa izandakoa, gaur egun babesa inondik inora ikusten ez zaion arren, hilean eskatzen didatena kontuan hartuta behintzat. Jabeak berak aipatu zidan,
|
nire
aurpegiaren keinuak zuzen interpretatu ondoren, Tetra bat ipintzearen aukera: " Bai, estu samarra da, baina oso argitsua, eta Tetra bat konektatuta, konponduko duzu espazioaren arazoa, ez duzu uste?".
|
|
Luzaz egon zen agiriari begira. Noizbait, begirada jaso eta
|
nire
aurpegian iltzatu zuen. Pentsatzen ari nintzena irakurri nahi zuela ematen zuen.
|
|
Bat batean, ni zorrotz aztertzen hasi zen, begiak behin eta berriro kliskatuz. Ematen zuen ezaguna egiten zitzaion zantzuren bat ikusi zuela
|
nire
aurpegian. Edo oroitzapenen bat eragin niola haren gogoari.
|
|
Niri begira jarraitzen zuen, nire erreakzioak aztertu nahi balitu bezala, baina ez dakit zer ikus zezakeen
|
nire
aurpegian, gela hartan apenas zegoen-eta argirik. Ez nuen emakume ezezagun harekin ez inorekin egoteko gogorik.
|
2007
|
|
Adibidez guretzat egia esatea eta zuzentasuna balore garrantzitsuak dira. Hara joan nintzenean jabetu nintzen balorerik inportanteena bakoitzak bere aurpegia salbatzea dela, eta nik
|
nire
aurpegia salbatzearren gezurra esan dezakedala. Zerbait gezurra edo egia den baino, hango kulturan inportantea besteak nitaz zer pentsatzen duen da.
|
|
Orain, ordea, ez dakizu zer nolako aldaketa eman dudan, Josu. Ispiluaren aurrean jarrita
|
nire
aurpegi gorputzak nola apainduko, nola edertuko. Badakit erdi tuntuna naizela, eta horren berri bazenu barrez lehertuko zinatekeela, ni lotsaz urtuko nintzatekeen bitartean, baina, zer egingo diogu!
|
|
Zerbait ikusiko zuen Elisak
|
nire
aurpegian, ez dakit zer, egia esan, baina nitaz gupida hartu zuen.
|
|
–Ez joan komuneko zulotik behera, esan nion, eta esan orduko damutu nintzen esan izanaz. Elisak bere begiak
|
nire
aurpegian jarri zituen, bi gezi bainoago bi misil lur aireko balira bezala, eta zin dagit zerbait lehertu zela nire barnean, eztanda isila egin ondoren.
|
|
Horrela, batez ere, ez duk ezer aldatzen.
|
Nire
aurpegia imajinatzen diat zerura begira; eta elurra hire aulki gainera, hilarrian zizelkatutako Sven Bergstrom hizkietara eta nire begitartera jausten. Berdin estaltzen gaitik elurrak, bion artean alde handirik ez dagoela baleki bezala, eta ingurua, biona, guztiz duk zuria.
|
|
Baina badakit nork agoantatuko duen. Neskak kafetegiko leihora begiratu du halako batean, eta esango nuke amiñi batez
|
nire
aurpegian erreparatu duela. Gorri jarri zaizkit belarriak, bihotza joka, baina berehala lasaitu naiz.
|
|
Lisak begiradari heldu zion?. Ez zaizu
|
nire
aurpegia gustatzen, politt hori. Ba ni zu baino ederragoa nintzen, ez izan dudarik, faxista horiek begia lehertu baino lehen.
|
2008
|
|
Muxu eman diot. Hasieran ez dit uko egin, baina eskuarekin goxo erretiratu du
|
nire
aurpegia gero.
|
|
Barre egin dugu. Nire eskua
|
nire
aurpegira eraman du gero eta jabetu naiz geure burua laztantzeko dugun ohitura urriaz. Gero berera segitu du eskuak eta nire aurpegian pausatu du berea.
|
|
Nire eskua nire aurpegira eraman du gero eta jabetu naiz geure burua laztantzeko dugun ohitura urriaz. Gero berera segitu du eskuak eta
|
nire
aurpegian pausatu du berea. Ez dakit begiak itxita izatearen eragina izango den, baina irudimenaren iluntasunean bere aurpegia zehaztasun handiz margotzeko gai sentitu naiz.
|
|
Ez dakit begiak itxita izatearen eragina izango den, baina irudimenaren iluntasunean bere aurpegia zehaztasun handiz margotzeko gai sentitu naiz. Momentu batez begiak ireki ditut eta Marta ikusi dut, begiak itxita,
|
nire
aurpegia laztantzen.
|
|
Kolore zuri hori bera du gaur
|
nire
aurpegiak. Zapaldu gabeko baldosa bat dirudi.
|
|
Zapaldu gabeko baldosa bat dirudi. Ohituta nago
|
nire
aurpegiaren kolorera, baina gaurkoa dut aspaldiko zuriena. Berehala joango zait gaixo kolorea.
|
|
Hain izan zen benetakoa
|
nire
aurpegiak erakutsitako harridura, beste galderarik egitea alferrik zela konprenitu zuen.
|
|
Elurra zapaltzen dut, eta liburuak erdizka irakurri.
|
Nire
aurpegiak ez du ez begirik ez begi ninirik. Uretan itotzen zaizkit arnastu nahi nautenak.
|
|
Egun horretan, dena den, bikain portatu zen. Itotzeko zorian eduki nuen neska behin eta berriz, eta intziri labur batzuen buruan bere onera itzultzen hasi eta
|
nire
aurpegiarekin topo egin zuenean, irribarre naro eta ase bat egin zuen, harrokeriaz puztu eta gizon, inoiz sentitu naizen gizonen, sentiarazi ninduena.
|
|
Lehen lerroan neska batzuk ikusiak nituen Garibaldiri begirik gainetik kendu gabe. Beharbada maitasun erretrospektibo batez begiratuko zioten eta gai izan zitezkeela erabaki nuen,
|
nire
aurpegian, ibileran edo hitz egiteko moduan ezberdintasun txikienari ere antzemateko. Beldur horrekin sartu nintzen klasea ematera bideko agur eta diosalak inolako arazorik gabe gainditu ondoren.
|
|
Lau urte generamatzan, beraz, elkarrekin eta orduan bezain misteriotsu, orduan bezain maitagarri izaten jarraitzen zuen.
|
Nik
aurpegi bat baizik ez nion ezagutzen. Bazuen beste bat, ezkutuagoa, musikagile kutunei erakusten ziena.
|
|
Une horretan ohetik jaiki, armairuko barraraino joan eta baso bat whisky atera izan balu ere ulertu egingo nuen, edo onartu bai behintzat. Irribarre triste hori ezpainetan zuela itxi zituen begiak, eta eskuarekin
|
nire
aurpegia ukitzen zuela hartu zuen loak.
|
|
Nire besotik zintzilikatu eta bi pauso ematerako ohartzen dira zerbaitek huts egin duela. Lurrean abandonaturik geratu den maletari begiratzen diote lehenik, eta
|
nire
aurpegi irribarretsuari gero. Ez naiz ni, noski, kontuak eskatzen hasiko.
|
|
Komunak albo banatara daude eta parez pare ispilu handi bat dago.
|
Nire
aurpegia ikusi dut bertan. Uste baino gehiago deskantsatu dut.
|
|
Zer?
|
Nire
aurpegia ikusita gozatu nahian ala?
|
|
Ametsak ditut behin eta berriz, lo nagoenean ametsak eta esna nagoenean ametsak.
|
Nire
aurpegia irribarrez ikusten ditudan imajinak daude nire ametsetan, zurekin zoriontsu nintzeneko egunak. Denborak aurrera dio eta pentsamenduek atzera tira egiten dute.
|
|
Afaltzeko lekua erreserbatua zenuela esan zenidan, eta bederatziak eta laurden inguru, autoa hartu eta Gernikako jatetxe hartara joan ginen. Bertigoa sentitu nuen autotik ateratzera nindoala, besotik heldu eta
|
nire
aurpegia bilatuz, ezpainetan muxu eman zenidanean. Eta nik pozoi zaporeko muxu hura, istant batean, zalantzarik egin gabe onartu nizun.
|
|
Rosak, atezuan jarririk, adi adi begiratu zidan, nire jakin  minaren benetako muina iragarri nahi balu bezala
|
nire
aurpegian, zirkinetan, arnasa hartzeko moduan. Ezpainak zimurtu zituen eta galdetu zidan bekoki beltzez:
|
2009
|
|
" Ez dizute gainontzekoei bezala tratatzen eta gaizki begiratzen dizute, baina umorearekin hartzen ikasi dut. Behin tabernan erratza pasatzen ari nintzela, emakume batek
|
nire
aurpegia ikusi eta poltsa estu gorde zuen altzoan. ' Ni taberna garbitzen duena naiz', esan nion,' zuri lapurtzen dizuna traje eta gorbatarekin etortzen da'".
|
|
Eta nire atzamarrarekin lehortu nion begia. Une hartan, bere eskuekin
|
nire
aurpegia hartu zuen eta nire ahoa bere ahoari itsatsi zion. Musu bero bat eman zidan Elenak.
|
|
Ibaik galderari ondo erantzun nahi zion, azterketa gainditu beharra zuen, eta horretarako laguntza txiki bat baino ez zuen behar, pista bat.
|
Nire
aurpegian bilatu zuen eta, ezer ez aurkitzean, pegatinarekin kontzentratu zen. Ezpainak mugitu arren ez zen soinurik irten haren ahotik.
|
|
–Zer esan behar didazu, atzamar birekin eusten zion zigarroa
|
nire
aurpegiaren aurrean astintzen zuen?, txarra dela osasunerako, ez naizela zahartzarora ailegatuko? –erantzunik ezean alboetara begira hasi zen; noizean behin, oharkabean bezala, niregana begiratzen zuen eta, erantzunik gabe jarraitzen zuenez, kontatu nahi zuena kontatzeari ekin zion?.
|
|
Terryk zalantza ikusi du
|
nire
aurpegian eta, sofatik altxatuta, esango nuke egunkari zaharren bila jarri dela. Beraz, erabakita dago?
|
|
Garrasi egiten zidan, eta haren listuak zipriztintzen zidan aurpegia. Burua jiratzen ahalegintzen nintzen, baina
|
nire
aurpegia berearen kontra jartzen zuen behin eta berriz. Gizona etengabe oihuka ari zitzaidan bitartean, hankako behatz luzean jasan ezinezko azkura sentitzen hasi nintzen ni.
|
|
egin zidan behin oihu uretatik. Ez zuen nire izena jakingo, baina bazekien kantoietarra nintzela, askotan ikusi baininduen Teresarekin hizketan, eta atzerritarren artean
|
nire
aurpegiari antzemanda, bere jokoaren konplize bihurtu nahi izan ninduen, itxuraz. Niri zuzendu zitzaidalako urduri samar, baina algaraka erantzun nion nik:
|
|
–Duela hamar urte ispiluaren sakonean ikusten ninan heriotza nire zain, eta beldurra ematen zidanan. Duela bost,
|
nire
aurpegiaren islan bertan ikusten ninan, eta are gehiago izutzen nindunan.
|
|
Zer edo zer galdetu ote zidan. Ea zergatik
|
nire
aurpegi luze hura edo auskalo. Ze, nik nahi nuen gauza bakarra handik alde egitea zen.
|
|
–Ba ez, begira ba, ez nekien ezer... ?
|
nire
aurpegi zurbilari kezkaz erreparatu zion Karmelek. Kopetako izerdia xukatu eta irribarrea marraztera behartu nituen masail tenkatuak?.
|
|
Beatriz barre zantzoka hasi da eta
|
nire
aurpegi serioa ikustean ahora eraman du eskua. Jakin gabe sekulako ahaleginak egin behar izan ditudala nik ere haserre keinua mantentzeko.
|
|
Ez, mesedez, esaten dio, erregutzen dio. Argazki zitalak herdoiltzen joan dira, kristal zatiak bihurtu dira, eta azkenaldian, Carmen etxetik irten gabe dagoela ikusita, inoiz baino min handiagoa egiten hasi dira,
|
nire
aurpegia mikaztu arte.
|
|
Hegoaldeko haizea sentitu dut
|
nire
aurpegia laztantzen, eta bat batean gaztetako usainak aditu ditut, gaztetako udako gauetako haize leuna gogoratu dut, eta antzinako musika baten oihartzuna entzun dudala iruditu zait. Urrunean.
|
|
Salan irri gehiago aditu ziren, baina niri mina eskuak ematen zidan. Min horrek eta emakumearen begiei zerien hoztasunak zurira mudatu zuten
|
nire
aurpegi mazeletako gorria. Zerbait erran behar nion.
|
|
Guztiak mututu ziren Paueko gazteluko areto jendetsuan. Bat bateko isiltasunak are gehiago azkartu zituen nire bihotz taupadak eta berotasun handiagoa igorri, bidenabar,
|
nire
aurpegi gorritura. Joana Albretekoa ondo ondora etorri zitzaidan, zalu.
|
|
NEKANE. Mesedez, Abel! Ez
|
niri
aurpegira barre egin. Etzara bape aktore ona.
|
|
HAIZEA. Kaka zaharra! Ez heban potrorik euki
|
niri
aurpegira esateko. Beste baten ahotik jakin najuan.
|
|
Lotsatia naiz, badira egunak horkoa argazkia ordez
|
nire
aurpegia balitz gorri gorriturik irtengo litzatekeenak. Beldurtia ere banaiz, noizean behin dardara bat sentitzen dut belaunetan, bertigoaren antzeko zerbait (ez dakit hori nola islatuko litzatekeen hokoa argazkia ordez nire aurpegia balitz).
|
|
Lotsatia naiz, badira egunak horkoa argazkia ordez nire aurpegia balitz gorri gorriturik irtengo litzatekeenak. Beldurtia ere banaiz, noizean behin dardara bat sentitzen dut belaunetan, bertigoaren antzeko zerbait (ez dakit hori nola islatuko litzatekeen hokoa argazkia ordez
|
nire
aurpegia balitz). Egun batzuk azkarrago pasa daitezen nahi dut, biharamunean inor gogora ez dadin idatzi nuenaz.
|
|
Eskua ur beltzean sartu eta aurpegira eramaten dudalarik, sentipen bitxiak izaten ditut.
|
Nire
aurpegiko azalak ez du urik sentitzen. Bitxia da, ikusi egiten ditudalako ur tantak, baina ez ditudalako sentitzen.
|
2010
|
|
Nik, bekatu mortalean bizi zèn gizaki jainkogabe honek!? ez nuen hitz haietan sinesten, jakina, eta Teofilo Mariak zerbait irakurri zuen, beharbada,
|
nire
aurpegian, modu inkontzientean bazen ere, hurrengo hitzak niri zuzendu zizkidan bederen: –Horregatixe salbatu zuen Jainkoak Moises uretatik, ezta??.
|
|
argibideen bila bultzatzen nau, baita neure burua gehiegi aztertzera ere, bide batez, halako eran, non ez baitakit azkenean nor naizen: ez dakidala, alegia, Pio Barojak esaten zuen bezala, zein den
|
nire
aurpegia eta zein mozorroa. –Instintivamente, cuando se pone uno delante de un fotógrafo, finge y compone el rostro:
|
|
Baina zenbaitetan ez zen hain ona izaten. Bestela, begiratu
|
nire
aurpegira eta esan zer ikusten duzun, Lukax. Ubeldu eta zauri hauek ez ditut nik egin.
|
|
–Atzo
|
nire
aurpegiko ubelduei begiratzeko esan nionean, gixajoak ez zuen horretarako adorerik izan. Badaki ubeldu hauek aitak egin dizkidala, baina gehitxo iruditzen zaio horregatik nik aita hiltzea.
|
|
|
nire
aurpegiaren bilakaera prozesua.
|
|
(. Zugana hurbildu nintzen eta izena galdetu nizun. Zuk, ene maite horrek, burua biratu eta zeru koloreko begi urdin horiek
|
nire
aurpegira zuzenduaz Lilian esan zenuen). Horixe da behar duzuna, barnera zaitez istorioan, sartu zaitez pertsonaien azaletan, gera ezazu mundua, ahaztu zaitez guztiaz, ipuinaz ez ezik noski?.
|
|
jakin minak —jakin minak iluntasuna ohi du oinarri— argibideen bila bultzatzen nau, baita neure burua gehiegi aztertzera ere, bide batez, halako eran, non ez baitakit azkenean nor naizen: ez dakidala, alegia, Pio Barojak esaten zuen bezala, zein den
|
nire
aurpegia eta zein mozorroa. " Instintivamente, cuando se pone uno delante de un fotógrafo, finge y compone el rostro:
|
|
" Gaur, azkenean, kalonje jaunarekin hitz egin dut, eta hitza argi bihurtu da... zeren, Jainkoak bizirik nahi banau, misio jakin baterako izango bainau, eta nik bai baitakit neure misioaren berri...". Nik —bekatu mortalean bizi zèn gizaki jainkogabe honek! — ez nuen hitz haietan sinesten, jakina, eta Teofilo Mariak zerbait irakurri zuen, beharbada,
|
nire
aurpegian, modu inkontzientean bazen ere, hurrengo hitzak niri zuzendu zizkidan bederen: " Horregatixe salbatu zuen Jainkoak Moises uretatik, ezta?".
|
|
Gorritzen da
|
nere
arpegia
|