2002
|
|
|
Nire
gelako leihoan
|
|
|
Nire
gelako leihotik
|
2006
|
|
Gelan giltzatu eta ez nintzen bazkaltzera jaitsi. Arratsaldeko lehen orduan, ama eta Annette ikusi nituen, jai-egunetako arropak jantzita,
|
nire
gelako leihotik. Amona Erika bere etxean jaso eta zeppelina ikustera zihoazen.
|
2007
|
|
|
Nire
gelako leihora begiratu dut. Agian errazagoa izango da naziengandik ihes egitea norberaren eskuetatik baino.
|
|
Iritsi da autobusa.
|
Nire
gelako leihoan aulkiak mahai gainean jarraituko du elurretara begira.
|
2008
|
|
Edo," Jatetxetik atera naizenean, auto beltz haren barruan ziztu bizian pasatu den gidaria". Edo" Nire etxe ondoko atarira sartu den mutila,
|
nire
gelako leihotik kanpora begira nengoenean".
|
|
–Bai, berriztapenekin handik gutxira hasi ziren.
|
Nire
gelako leihoak zaharregiak ziren eta ez zuten ondo ixten. Imajinatu neguan.
|
|
Atseginak dira koloreak eta ez dago gauza gehiegi, baina dauden gutxi horiek beste batenak dira. Askotan esertzen naiz
|
nire
gelako leihotik begiratzera. Nire gelako idatzi dut konturatu gabe, nirea ez den arren, aspaldian izan dudan gelarik nireena sentitzen dudalako.
|
2009
|
|
Baina, tira, amak igandeetan ez zuen izaten minik oinetan, eta aipatu ere ez zituen egiten.
|
Nire
gelako leiho txikitik ikusten nuen ama, hamar urte gutxiagorekin aldapan behera, arin arin: esku batean puntua egiteko bi orratz luzeak, kiribil kiribil egindako haria eta mokadutxoa, eta beste eskuaz espartinei eta igandeetako gona gorriari eutsiz, zangosagarrak airean.
|
2010
|
|
|
Nire
gelako leihotik ikusten nuen. Hura zen nire behatokia.
|
|
Tontoa ez ezik, nirekoia sentitzen nintzen, ankerra, adiskide eskasa. Baina hurbiltzen ziren arratsaldeko seiak, eta
|
nire
gelako leihora jotzen nuen; ez Villa Lecuonako garajera bizikleta hartzeko eta Alaska hotelerantz egiteko.
|
2013
|
|
Bai, hala da, urrunean nabari dut itsasoa.
|
Nire
gelako leihotik begira ematen ditut orduak eta orduak, pentsamendua zerumugan jarrita, geldi; askotan zeruak eta itsasoak bat egiten dutela iruditzen zait, eta urrunean ura ikusten dudala. Nire pentsamendu eta amets irreal guztiak urtuko diren lekua dela pentsatzen dut.
|
2015
|
|
|
Nire
gelako leihoa ireki badizut
|
2018
|
|
Zuri bai, argi dago baietz. Horixe esan behar nizun zuzenean, nik ere atsegin dudala paseoan ibiltzea, eta, bakarrik ibili nahi ez duzunean,
|
nire
gelako leihora harri txintxarrak bota ditzakezula.
|
2020
|
|
Gogoan dut galdera ezohiko bat egin zidatela elkarrizketa hartan, ea zeri nion beldurra. Nik kazetariari esan nion batzuetan amesten nuela norbait
|
nire
gelara leihotik sartu eta nik idatzitako guztia eramaten zuela: iratzarri egiten nintzen ametsean, eta barrezka hasten nintzen, kontziente nintzelako galdutakoak ez zuela baliorik, garrantzia zuena idazteko gaitasuna zela, ez idatzitakoa.
|
2021
|
|
Ez zebilen oker, goiz hasi baitziren hegazti horien karrankak
|
nire
gelako leihoetan, haien benetako eginkizuna arrantzaleak esandako hori bera balitz legez. Aurre hartu zien nire burmuinak, ordea, etorri behar zuenak lehentxeago iratzarrita, artega.
|
|
Eguraldi epela genuen; ukondoak
|
nire
gelako leihoan bermatuta geunden, mahuka hutsik; haurrek txingoan jolasten ziharduten kale txiki eta lasaian, eta bertako kantoiko farola piztuta zegoen.
|
2023
|
|
Adostutako egunean, iluntze aldean, zaindariak ireki zuen giltzaz
|
nire
gelako leihoaren giltzarrapoa, igo ninduen esku ohe batean eta izara zuriz estalita sototik goi goiko solairura, eta biltegitarako erabiltzen zuten gela huts batean sartu ninduen. Gero ireki zuen gelako leiho handi bat, zintzilikatu zuen esku oheko izara leihotik eta esan zidan hegan egiteko bildurrik gabe.
|