|
2000
|
|
|
Goizaldeko bostak dira. Birritan izan dut Ralph
|
nire
barruan, eta orain alboan daukat; lotan eta atzo almohadari bezala gaur nire gerriari helduta. Hemen nago, beraz, gaurkoak eman duena idazten.
|
|
|
Imajina batzuk darabiltzat etengabe nire begien aurrean, eta nire bizitza osoa ari zait imajina horietan ito  tzen. Auto gorri bat ikusten dut, eta ez nago
|
ni
barruan. Eta gero, elurte ilun bat.
|
|
|
Orduan bezala darama, orain ere, txapela buruan. Nire ziegako atearen alde banatan makurtuta, hura kanpotik eta
|
ni
barrutik, leihatilatxotik elkarri begira, berriketari ekin dio: ia hamabost egun daramatza bidaian; Picasentetik dator, Langraiztik bueltan; zer moduz gauden galdetu dit, nola dauden hemengo gorabeherak...
|
|
2001
|
|
|
valentziarra da izatez, jesuita izandakoa, eta Indian egiten du lan. Oso pertsona sentibera da, munduan dagoen pobreenekin lan egiten du, eta
|
niri
barruraino sartu zitzaidan elkarrizketa hori.
|
|
|
Betetasun sekretoa da gainera. Idatzi ondoren beste gauzak egitera noanean, hitzik esan gabe
|
nik
barruan altxor bat daramat, eta da lortu dudan esaldi edo gauza polit bat.
|
|
|
–Errautsez osatuta nago aspaldian. Urak erraz eramango ditu
|
nire
barruak.
|
|
|
Zure zakil tentearen usaina iristen zait.
|
Nire
barruan nahi zaitut orain, orain, orain... Eman, eman, eman..."
|
|
|
Beno, larrutan egin edo... Ohean etzaten nintzen, bera gainean jartzen zen eta" a, a, a, a, a, a, a" trixte batzuk disimuluan esanaz husten zen
|
nire
barruan. Arraio demonio!
|
|
|
|
Nire
barruan ere, minak jarraitzen duen arren, baretasuna nagusitu da nolabait. Ohitu egin naiz modu honetan bizitzen, zango bat galdu eta makuluekin ibiltzera ohitzen den pertsona bezala.
|
|
|
Hizketarako abildade gutxi daukat nik, bai euskaraz eta bai erdaraz. Nik
|
nire
barruan ez dut hitzik entzuten; gauzak ikusi egiten ditut. Horregatik, hizketan hasterakoan, nik nire barruan ikusi egin ditudanentzat hitzak bilatu behar ditut, eta lan horrek denbora eskatzen du; hizketak ez dit horretarako astirik ematen.
|
|
|
Nik nire barruan ez dut hitzik entzuten; gauzak ikusi egiten ditut. Horregatik, hizketan hasterakoan, nik
|
nire
barruan ikusi egin ditudanentzat hitzak bilatu behar ditut, eta lan horrek denbora eskatzen du; hizketak ez dit horretarako astirik ematen. Horregatik, gaur erantzun beharrak bihar gogoratuko zaizkit.
|
|
|
Eta oroimenak gogoratu ezin didana, nik nolabait gogoan daukadala baiesten dut, badela horren aztarnarik nigan. Argi dago niretzat,
|
nire
barruan, nik, gogoak, nire adimena norabideratzen dudala; nire nahimenari agintzen diodala; eta nire oroimena gidatzen dudala. Eta baita ere argi dago hori horrela dela bere hitz, pentsamendu eta ekintzen buru bera dela aitortzen duen gizaki ororentzat.
|
|
|
Une hartan bi taupada sentitu nituen besteak baino nabarmenago. Zerbaitek
|
nire
barrutik zirt edo zart egiteko deia egin izan balit bezala izan zen. Orduan, berriz ere poliziengana itzuli eta beren aurpegiaren harridurari begiratu gabe atearen heldulekuari heldu nion indarrez.
|
|
2002
|
|
|
Egiari egia zor, gutxitxo ezagutzen gintuela izan zen bere arrapostua. Bide horretan argigarri izan gurean, aitatu nion,
|
nik
barrutik begira ez nuela bertsogintzaren iceberg aren urgaineko zatian bederen, halako uniformetasunik ikusten, ezagutzen nituela nire kantulagunak amini bat behintzat, eta ez zitzaidala iruditzen horiek guztiak, kasurako, nire aukera ideologikoaren zaku berean sartzen zirenik, ezta ni beraienean ere.
|
|
|
Baina gero zeuregan egokitu egin behar duzu. Nik, rol bat antzeztu beharrean, rol hori
|
nire
barruan bilatzen dut. Pertsona bakoitzak alde ezberdin asko ditu, (alde zintzoa, gaiztoa, dramatikoa, komikoa…) eta balet bakoitzean saiatzen naiz neroni jartzen pertsonaia horren egoeran, eta bere istorioa nire moduan interpretatzen.
|
|
|
Denbora librean elizara joaten nintzen. Ez nintzen fededuna, baina
|
nire
barruak askatzeko beharra nuen. Han, txoko batean, nire errosarioa zera izaten zen:
|
|
|
Beno, argi daukat jende askok esango duela liburu honek nire narratibarekin ez daukala zer ikusi handirik. Baina
|
nire
barruan jende asko bizi gara, hiru edo lau ni bai, behintzat: badago idazten ez duen ni bat, familian bizi den beste bat, prosa idazten duen ni bat, eta poesia idazten duen ni bat ere.
|
|
|
|
Nire
barruan sekulako kontraesanak nituen. Guri inork ez zigun heziketa sexualik eman.
|
|
|
...urruti igarotzea erabaki nuenean, nire asmoa ez zen izan astialdi on hura nagikerian eta alferkerian agortzea edo lurra lantzen nahiz ehizean igarotzea egunak morroi eginkizunetara emanik, baizik eta goranahi gaiztoak aldenarazi zidan xede eta eginahalera itzuliz Erromako herriaren egitandiak, gogoangarri iruditzen zitzaizkidan heinean banan banan hartu eta idaztera deliberatu nuen; are gogotsuago
|
nire
barruan ez baitzen irabazi itxaropen, beldur ez alderdikeriarik.
|
|
|
Goiz hartan, ordea, bost axola niri dena. Munduko poemarik gorenenak ere ez zuen  lortuko tristurak eta amorrazioak, beren kolore ilunez,
|
nire
barruan marraztutako koadroa edertzea: kar kar kar jardundako ikaskideen erretratuak ageri dira bertan.
|
|
2003
|
|
|
Geroztik gertatu izan dira makina bat gauza hiesa dela-eta, baita Altzan ere adibidez, gogoan ditut nire etxearen aurrez aurre bizi ziren bi anaia, zoritxarrez hiesak jota joan zirenak. Beraz, beti izan dut hiesaren kezka
|
nire
barruan, eta halako batean, futbolaren inguruko liburua idazten ari nintzela (umorezkoa, lehen idatzi nuen" Kalamidadeen liburua" ren ildotik zihoan) barruan nuen kezka hori esnatu eta istorio hau nagusitu zitzaidan.
|
|
|
Nik ondo jakiat Kirikiñogandik urrun nagoana; baina, inoiz edo behin, haren antzeko edo nazala esan deustenean, ez dakik zelako poza
|
nire
barruan! Nok esango eustan niri, halakoren baten neure maisu handi horren beharleku berbera izango nebala," Euskal Atala" horren zuzendaritzan, Lauaxeta olerkari ospetsuaren hurrengo eta beronen aginduz?
|
|
|
«Te koilarakada bat eraman nuen ezpainetara, magdalena puska bat botata. Baina opil mamiekin egindako trago hark nire ahosabaia ukitu zuen une berean, ikaratu egin nintzen;
|
nire
barruan gertatzen zen ohiz kanpoko zerbaiti erreparatu nion. Plazer gozo batek inbaditu ninduen, isolatu egin ninduen, hori eragiten zuenaz ezer jakin gabe…».
|
|
|
Han zegoen eguzki esnatu berria bere edertasunean. Sakon hartu dut arnasa, eguzki hura arnasaz bat,
|
nire
barrura sartuko zelakoan.
|
|
|
Ihes egin nahi nuen. Handik ihes egin, jatetxetik, lagun artetik, bizitzatik,
|
nire
barrutik ihes egin gura nuen.
|
|
|
Esperientzia zoragarria izan da, Garazi.
|
Nire
barru barruko urrezko kaxatxoan jasoko ditut zure eskutitz hauek.
|
|
|
Neskatxak eskua hartu zidan;
|
nire
barruan, bihotza beste errairik ez.
|
|
|
Telefonoak eskegitzean
|
nire
barru barruan nabaritu nuen hutsuneak hortxe segituko zuen. Berrogeita hemeretzi, kasik hirurogei urtez.
|
|
|
|
Niri
barruan eztanda egiten zidan hitz hark:
|
|
|
|
nik
barrua astintzen duen zoriona maite dut,
|
|
2004
|
|
|
Adinarena kasualitate hutsa da. Concceta Probanzak libreta hori bat oparitu zidan eta libreta hark tira egin zituen
|
nire
barruan aspaldi neuzkan kezkak, iritziak, kritikak eta pentsamenduak. Libreta hori horren magia izan da liburuaren eragilea.
|
|
|
Ni neu naiz. Poesia idazten ez dudanean ere, nire bakardadean, hara eta hona nire gauzak egiten nabilenean, beti sentitzen dut
|
nire
barruan eta nirekin beste bat dabilela. Uste dut hori dela nirekin dabilen poeta.
|
|
|
Guk, ezer ere ez genekien erdaraz. Eta sartu zitzaidan halako amorrazio, gorroto bat
|
nire
barruan! Hamaika urtetan neskame joan nintzen!
|
|
|
Zurekin izerditu nahi dut, zure larrua dastatu, gastatu, urtu.
|
Nire
barruan sentitu nahi zaitut bizirik. Erotzeraino gozaraziko dizut.
|
|
|
Eta ezin dut zure aparretan gozatu ondoren Joanaren edalontzira itzuli. Ni ez naiz horietakoa,
|
nire
barruak ez du horrelakorik onartzen. Eta Joanarenak ere ez dut uste.
|
|
|
agian
|
nire
barruan
|
|
|
Niak bere arrazoimenean bertan, eta ez kanpoan errebelazioaren bidez, aurkituko luke ideia horren berri. Jainkoaren ideia hori
|
nire
barrutik, pentsamendutik, sortzen den determinazioa izango da: neuk pentsatzen dut Jainkoa.
|
|
|
Nolanahi ere, sinistu edo ez sinistu, nire barruko Ahots hura hantxe egoten zen beti, eta bere errealitatea onartzea beste erremediorik ez neukan. Deituko nion Aingeru Guardako, deituko nion Izpiritu, Mintzo, Ahots edo nahi dena, baina izen batekin nola bestearekin, hura beti
|
nire
barruan, nire mihia bera bezala edo oraindik hurbilago.
|
|
|
—haserretu nintzen azkenean— Zorria bera baino setatsuagoa! Aingeru Guardako zaitudan ala izpiritu maltzur zaitudan ez dakit;
|
nire
barruan egoteko dituzun arrazoiak ere ez dakizkit; baina nolakoa zaren, hori badakit. Beti zurea egin beharrekoa, holakoxea zara zu!
|
|
2005
|
|
|
Nik oso argi daukat gure aita hil zutenak mertzenario hutsak zirela eta lan bat betetzera joan zirela.
|
Nik
barruan amorru handia daukat, baina amorru handia daukat hori planifikatu, finantzatu, eta agindu egin zutenenganako. Eta ez bakarrik aita kendu zidatelako, uste dudalako horiek eduki zutela herri honen sufrimenduarekin bukatzeko aukera, eta hori egin beharrean sufrimenduaren bidea zabaldu, sakondu eta lehengo bidean utzi zutelako.
|
|
|
Benetan. Oroitzapen kasi gozoa dut orain
|
nire
barruan, ez dizuet ukatuko. Hala ere, aurtengo nire txapelketak gozotik askoz ere gehiago izan du gazitik baino.
|
|
|
Nire esku dardartiak izan daitekez lehen lorratza, zer dala ta dagozan urduri neure eskuok. Eskuak holan badagoz, zer esanik be ez
|
nire
barrua antzera samar dabilela, hori zalantzarik barik. Ezezagunaren aurrean urduri, ustegabekoren bat aurkitu daikeelako bildur, handinahikeria betetzerakoan huts egingo ete dauan ikarati, egoera guztiok jakoz posible erronkari aurre egiten deutsanari.
|
|
|
Bihar izarak aldatu, seguru, baina bukatu behar dut hau. Ondo ondoan, eskua apur bat luzatu besterik ez zuen behar,
|
nire
barruan lurrikara eragiteko. Egin izan balu burua galduko nuen.
|
|
|
Segundo batzuk izan dira. Eta, bat batean, hotzikara sarkor batek harrapatu du
|
nire
barrua. Orain hamabost urteko goiz fresko hartan mehatxatu ninduen haize fin berak ferekatu banindu bezala.
|
|
|
Tximist batek gurutzatu du orduan
|
nire
barrua (eta Ixaskunena ere bai, beharbada)... Baina zirkinik ez egiten saiatu naiz; neure arterako pentsatuz:
|
|
|
Alabaina, irailean, hor agertu zaigu Adela, irribarretsu eta atse  gin, ikasle guztien berri jakin nahirik. Hurrengo hilabeteetan, maistra berriaren irudiak bete zuen nire gogoa; orain konturatzen naiz zer nolako irudi idealizatua osatu nuen
|
nire
barruan, baina infernu hartan zerugunea eskaini zidana ez nuen bada idealizatuko! Urte asko pasatu dira hartatik, eta, bizitzak garai hartako irudi gardena arrasto beltzez margotu badit ere, funtsean maistraren hasierako irudi hark bizirik dirau nigan, eta ez du galdu orduan eragin zidan zirrara garbiaren amiñirik ere.
|
|
|
Baietz egin nion buruaz. Adelak begietara zuzendu zizkidan bereak, arbeltz txinparta haiekin,
|
ni
barrutik urtzeraino.
|
|
|
Neure zamarekin itzuli nintzen etxera.
|
Nire
barruan ireki  tzeko zorian egon nintzen atea betiko ixtea erabaki nuen; iraganeko historia zen, amaitua; hantxe geratuko zen nire arimaren ganbaratxoko kutxa zahar batean, hautsez estalirik.
|
|
|
Egia da, ez dakit kritika ote den.
|
Nik
barrutik ikusten dut gertaera hori eta min handia ematen dit. Oraintxe berton ere, hemen Deustuko Unibertsitatean, ez gara euskaraz ehunetik hamar asignatura ematera iristen.
|
|
2006
|
|
|
Kolpea, beltzunea, berriro kolpea. Agindu zenuen, gustatuko zaizkizu baina
|
nire
barruan ez nioen, ez zaizkit gustatuko, gustatzen zait bat.
|
|
|
Logela errementeria bada, faroa izan liteke hemengo sutegia. Bere argitara, logela honetan ibili ohi diren itzalak ikus ditzaket eta, bide batez,
|
nire
barruan azaltzen direnak ere bai. Zirkulua da bere argia honaino bidaltzen duen suaren ahoa.
|
|
|
Betiko bakea. Gainera, baina, nork eman dizu
|
nire
barruan sartzeko baimenik. Bai, bai, hori:
|
|
|
Bai, bai, hori: nork eman dizu
|
nire
barruan sartu, eta zeuk nahi duzunean zeuk nahi duzuna esateko eskubiderik. Utz nazazu bakean!, bake santuan!
|
|
|
Oraindik ez dakit zer sentitu nuen momentu hartan; oraintxe sentitu ohi dudana etxe bat erakustean marmolaren gaia azaldu behar dudan bakoitzean. Eta ez dut uste amagatik denik
|
nire
barruan sumatzen dudan ondoez hau; ez da, ziur. Tarte luzea pasatu ostean, hitz egiten ikasten ari den haur txiki batek bezala, baina indarge, zizakatuz," bai", erantzun nion.
|
|
|
hori zen une hartan jakin eta ulertu nuena. Tupusteko tristura mingots batek hartu zidan barrena, eta inoiz sentitu ez nuen zerbait sortu zen
|
nire
barruan: amildegi hondorik gabe bat, bortizki erakartzen ninduena.
|
|
|
Triestera iritsi nintzenetik bizi izandako hainbat eszena ekarri zidan musikak gogora. Egunak kontatzen hasita, ez ziren aste batzuk baizik Italiara iritsi nintzela;
|
nire
barruak, ordea, oso bestela bizi zuen denbora, eta Italiako egun urrien oroitzapenak gaina hartzen zien Alemanian bizi izandako urtekoei.
|
|
|
Ez dakit zenbat denbora egingo genuen isilik.
|
Nire
barrua gaurik beltzena baino ilunago zegoen. Zigarro baten premia sentitu nuen.
|
|
|
" Gaur zer idatzi duzu?". Nik kritikatu besterik ez nuen egiten kronika haietan, baina kritika ez zen besterik gabe
|
nire
barruan jaiotzen. Nire gainetik zeudenek kronikak irakurri eta kargu hartu zidatenean, zera esan nien beti:
|
|
|
Hura ez zen Oleskariak ez besterik.
|
Nire
barruan sortutako gogoa zen. Oso anarkoa izango nintzen, baina horrela egin nituen gauza asko.
|
|
|
Eta, badiot,
|
nire
barruan zerbait biribildu nuen, soka mutur bi lotu izan banitu legez izan zen, eta sentsazioa areagotu egin zitzaidan Billen osabak beste zera esan zidanean. Carson Cityn egoan neska mexikana bat, mutua, harenak bai mamadak, esan zidan, bere autoan gindoazela.
|
|
2007
|
|
|
Eurentzat eta neskearentzat ni beste gringita bat baino ez naz izango. Baina
|
niri
barru barruan sartu jat esan deusten guztia.
|
|
|
Polita izan da historia, iraun duen bitartean, nahiz eta historiak
|
nire
barruan bakarrik iraun duen. Amaiera, ordea, gogorra oso.
|
|
|
|
Nik
barru barruan neukan azkeneko aukera hauxe zen, Josu. Nahiz eta zuk beste emakume bat maitatu, nik, ezkutuan eta isil isilik bada ere, berdin berdin jarraituko nuen zu maitatzen.
|
|
|
–Badakit zuk ere sentimenduak dituzula, Iker. Eta badakit
|
niregatik
barruan sentitzen duzun samina ere handia dela. Baina ni beti ondoan izango nauzu, Iker.
|
|
|
Nire egoera berbera da. Ez dut inolako aldaketarik
|
nire
barruan. Gauzak lehenean daude.
|
|
|
Intentzio txarrez ariko banintz? baina
|
ni
barruak agintzen didana besterik ez naiz ari egiten. Iker ere galdu dudala uste dut.
|
|
|
Bat, bi, hiru, lau astindu eman zizkidan, besteen aurrean berriro halakorik esango ez niola agintzera behartzen ninduen bitartean. Bat, bi, hiru, lau zenbatu nuen astindu bakoitza
|
nire
barruan, minutu batzuk lehenago mahatsak bezala. Eta laugarrenean zerbait gertatu zen, Joxeanen astinduak geldiarazi zituena.
|
|
|
euskaraz egiten dugu, ez balio duelako, ezbehar dugulako, baizik eta gure herria/ gure bizitza euskalduntzeko. Hau da, jendarte egoerak ez badit euskaraz hitz eginarazten,
|
nire
barruak egin du.Gaurko egoerak zeintzuk diren jakinda, barru eragile gogorra behar dugu. Bihitzetan:
|
|
|
NIren beste alderdi bat usteei dagokie. Anthony Smith eta antzeko soziologoekfrogatu dute pertsona batzuen aburuz
|
NIren
barruan uste inplizitu batzuk daudela, zenbaitetan ideologo nazionalistek esplizitu bihurtzen dituztenak. Uste horienarabera, talde nazionaleko kide guztiek arbaso komunak dituzte, eta, ondorioz, haien artean ahaidetasun harremana dago.
|
|
|
eta inor
|
nire
barrutik erauzterako kontuak egin
|
|
|
|
nire
barrua husteko
|
|
2008
|
|
|
Nik sinesten dut artisautza eginkizun horretan, funtzionalitate batean. Kantuak ondu zerbait konformatzeko, zerbait egituratzeko,
|
nire
barrutik ateratzeko. Kuestioa da hortik aurrera teknika bide batean sartzen zarela.
|
|
|
Gau perfektua izan zen, biok gogoz ginela nabari zen, elkarren gorputzen zati bakoitza ezin hobeki ezagutzen genuela zirudien, zortzi, bederatzi, hamar aldiz izan zintudan
|
nire
barruan, eta aspaldian izan nuen plazerik handiena eman zenidan, gorputz guztia musukatuz, laztandu eta zure egin ninduzun, guztiz zure.
|
|
|
Ikararen eta ardura ezaren arteko haritik zintzilik. Kikek kontatzen du, asteburu osoa ia berbarik egin gabe egon nintzela,
|
nire
barrura bilduta, zulotxo batetik inguruko guztiari begira, beldurtuta eta asaldatuta aldi berean, sinistu ezinik. Aireportutik bere etxerako bideaz gogoratzen naiz, Zoon jaitsi ginenean ikusi nuen hiriaz:
|
|
|
Ohean, Jeffen ahotsa entzuten dut
|
nire
barruan, this is the body! this is the soul!
|
|
|
Nora naraman erabakitzen utziko diot. Beste bat dago
|
nire
barruan, eta hark narama. Mich gehen lassen, mich fallen lassen.
|
|
|
Ez da dirudien bezain zaila; aski da pentsatzea badela beti zer egina eta zer desegina. Eragozpen haundiena da fraideei eta anarkistei begiak argitzen dizkien idealik ez dela sekula kabitu
|
nere
barru mehe alergiko honetan. Edo, besterik gabe, sinesteko beldurra izango da, edo ezina, edo oso zahartu nahi eza, edo arrazoi estetikoak... edo auskalo.
|
|
|
(" Gizon bikainak nahikundeak ahultzen ditu eta hezurrak indartzen", idatzi zuen aspaldiko txinoak. Hark idatzi eta
|
nik
barru barrutik ulertu).
|
|
|
Guk gurea saldu beharrik ez bagenu bezala? Horrela dela sinistu nahi nuke, zinez, baina gaztigatuegia sentitzen naiz goitik (barrutik), behekoei (kanpokoei) ere
|
nire
barruan hain gupidagabeki sartzen uzteko.
|
|
2009
|
|
|
Oso kontziente naiz honek guztiak gutxi iraungo duela, eta dena bere izate normalera itzuliko dela laster. Neurri batean poztu egiten zara saria jasotzean, baina, berez, ez da ezer aldatzen, ez
|
nire
barruan eta ezta kanpoan ere. Gehiago aldatzen da besteek zutaz duten irudia, zuk zure buruaz duzuna baino.
|
|
|
Orain atea itxi zak,
|
ni
barruan utzita. Gero juan hemdnik, eta bota zak giltza hori itxasora, ahal dean urrutiena.
|
|
|
edo guk haiek). Nahi badut eta ez, ni, barruan bat ez naizen bat naiz; eta naizen batzu horiek
|
nire
barruan elkarrekin borrokan bizi dira, orain etsai, gero lagun, ezein ezeini ezin nagusiturik). Beharbada Jainkoa honezkero fragmentotan bakarrik pentsa daiteke, senti daiteke eta bizi daiteke (politeismoa berriro?), h. d., Jainkorik ez dago, zentzu orobatu, guztiaren biltzailerik.
|
|
|
lo edo erdi lo. Batzuetan leihotik begiratzen dut, eta besteetan
|
nire
barruan galtzen naiz, handia baita nire barrua.
|
|
|
lo edo erdi lo. Batzuetan leihotik begiratzen dut, eta besteetan nire barruan galtzen naiz, handia baita
|
nire
barrua.
|
|
|
Zerbitzu herri bat ginen gero eta gehiago, eta kriminalitate maila oso eskasa zen. Besteen bizikletak lapurtzeko ohitura alu hura izan ezik, oroitu zuen ahots batek
|
nire
barruan haserre. Bestela, hogeita bi mila biztanleko herri koxkor bat izatera eraman gintuen hazkundearen atzean, edo azpitik, Zarautzek oraindik herri txiki baten hezurdura izaten jarraitzen zuen.
|
|
|
Ezkaratzean sartu eta zurezko eskailera luzetik gora abiatu nintzen poliki. Benetan pika zen eskailera zahar hura, eta gero eta mardulagoak berriz
|
nire
barruan sentitzen nituen kezkak. Automatikoki, txaketa bakeroaren poltsikoan sartu nuen eskua.
|
|
|
–Ustekabean elkarrekin ikusi nituenean,
|
nire
barruan zerbait puskatu zuan, betirako.
|
|
|
Harridura, tristura, kezka. Eta ideia ero bat, pixkanaka,
|
nire
barruan ernetuz.
|
|
|
Eta bihotza danbadaka jartzen zait, ume jaioberri bati bezala. Bada
|
nire
barruan zerbait, antza, hiltzera noala sentitzen dudanean jaiotzen dena, piztu egiten dena. Bizi nahi duen zerbait, bakean hiltzen uzten ez didana.
|
|
|
Hasta mañana, cielo esan dit telefonoz, agurtzean. Eta hitz hori entzun diodanean, cielo, argi baten antzera piztu zait buruan kanta bat, iraganeko uda batean
|
nire
barruan geratutakoa. Izango dira berrogeita hamar urte hitz hori azkenekoz entzun nuenetik.
|
|
|
Biok dena jarri dugu. Sinbiosia sortu da bion artean, baina, noski, berak kanpotik ikusten zuen lanaren garapena, eta
|
nik
barrutik. Berak esandakoa hartu dut eta neure erara moldatu dut.
|
|
|
Arrazoi emango dizut gaur jartzen bazara terko/ denbora askorik ez dut aspaldi
|
nik
barru hortara sartzeko/ eta huts hutsik omen dagola entzun dut neure usteko/ toki ederra bilatu dugu gaztetxea egiteko.
|
|
|
Baina saiatu naiz txapela erlatibizatzen, eta ez nau itsutzen. Ilusioa eta ametsa
|
nire
barruan bilatzen ditut. Nire gorputz atal ez denak ez ninduke itsutu behar.
|
|
|
Gela leporaino bete zuan. Nik mobidan jarraitzen nian, giro" espiritualetik" urrundurik, baina, iragarkia ikusita, garai bateko yoghi zaharra etorri zitzaidaan gogora, eta gaztetxo nintzeneko bizipenak berpiztu nahi izan zitian zerbaitek
|
nire
barruan. Berandu samar iritsita, izkina batean geratu behar izan nian zutik.
|
|
|
Beharbada iraganeko gauza ikaragarriren bat gordetzen zenuen ezkutuan, familiako konturen bat? ...aten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien
|
ni
barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zure... Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari uko egiten dionarentzat, halakoak nahiago du bere ezintasunean murgiltzea, zergatik ez zara nitaz fio, beste inork ez dizu gehiago eskainiko, zergatik egin diozu uko umeak ekartzeari, besteren bat egon behar du tartean, haragi lardaskaren bat, zer ezkutatzen didazu.
|
|
|
Atzo bertan galdetu nizun, eztabaida garratzaren erdian, Auñamendi tontorrean, eta negarrez erantzun zenidan, ezin dugu honela jarraitu, Ananda, urdanga bati bezala begiratzen didazu, ez dizut ezer ezkutatzen, beldurra ematen didazu; eta nik eskua jaso zure kontra, neure onetik aterata, eta gero barkamena eskatu, barka, barkaidazu, eta zu amona xahar bat bezala uzkurtu, eskuaz aurpegia babestuz, maite zaitut, Sara, ez al duzu ulertzen, eta ez zenidan hitzik egin jaitsiera osoan, Lescun arte; esaten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien ni barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zuretzat, esaten dudana esaten dudala aurrera egingo duzu zure asmoarekin, egiten dudana egiten dudala okerrena pentsatuko duzu nitaz, eta beste batekin ibili banaiz zer?, hil egingo al nauzu?, hil nazazu ba, utzi egin behar al nauzu?, utz nazazu ba, horixe esan zenidan, Sara, Lescuneko teilatua begien bistan genuen, eta nik, neure onetik aterata, berriro jaso nuen eskua, eta zu zimurtu egin zinen papera ukabil amorratuan bezala, izutu egin zintudan, niri bakarrik didazu beldurra, beste inori ez, ez zakurrei, ez sugegorriei, ez gailur arriskutsuei, zer egin dizut ba, gazte gaztetandik maitatu, horixe besterik ez, mundu zabalera eraman, ikuspegi berriak eskaini; nitaz fidatuko bazina, beldurrik ez bazenit, elurraren lurraldera eramango zintuzket, Jesusek bere dizipuluak Tabor mendira bezala, eta biok antzaldaturik itzuliko ginateke, baditut giltzak, baditut metodoak, zure babesa baino ez zait falta, zure bultzada, arnesei tinko eustea, oraingo honetan neu beti aurretik, uler ezazu, Sara, neu naiz gidari; zuk, ordea, beldurra didazu, gaixo nagoela uste duzu, burutik egina nagoela, ez duzu ezer ulertzen, Sara, ez dakizu zer den barne argitzea, eta, okerrena, zeure baitan ixten zara, ez duzu nahi nik bidea erakusterik, hain garbi ikusten dut, eta zuk ez, baina zeureari eusten diozu, egoskor, hori harrokeria da, Sara, ego hutsa, ez zara nitaz fio, beldur didazu, zergatik, zergatik, ez duzu ulertzen, nik inoiz ez zaitut jo nahi izan, itzarri baino ez, argia ikusi behar duzu, ulertu egin behar duzu, bestela dena galduko dugu, zu gabe ezin dut bete izarrek jarri didaten eginbeharra, hau guztia paranoia baino ez zaizu iruditzen, baina ez da halakorik, ezjakin bizi izan zara eta ez didazu uzten bidea erakusten, goialdeko izakiek gorenetik agindu didatena betetzen lagundu behar didazu, familia bat osatu behar dugu, hiru kristal ume ekarri mundura, Sirio izarretik etorritako espirituak izango dira gugan haragiztaturik, eta ez begiratu burutik jota banengo bezala, gauzak argi eta garbi ikusten ditut zuzeneko jakintzaz; gure hiru umeak Brahmaren hiru aldeen irudi, Jainkoa deitu Brahmari nahi baduzu, zure amak bezala, zure neba Kandido astakirten ateo horrek ez bezala; uler ezazu, Lurretik haragoko izaki haragituak izango ditugu oinordeko, gizaki berriaren hazia zabalduko dute munduaren hiru norabideetan, Sem, Cam eta Jafet senideek bezala, haiek ere estralurtar haragituak ziren, Egia hain da argia begi garbiez begiratzen dionarentzat, eta hain iluna argiari ...aten nizun, giroa hozten ari du, gaur gauean elurra botako du agian, Hiru Erregeen Mahaia beste baterako uztea izango dugu onena, eta zu isilik, bizkor bizkor Lescun aldera, ia ezin nizun jarraitu; eta ni hizketan, tira, erantzuten ez baduzu igo egingo gara, leku okerragoetatik igaro izan gara, tira, elur pixka batengatik ez gara kikilduko, kranpoiak ere baditugu, izotza balego ere, zuk bazenekien
|
ni
barru barrutik ez nengoela prest igoera bertan behera uzteko; eta zu isilik, eta ni damututa, ez zaitut jo, ez dizut ezer egin, nire bizitzako emakume bakarra zara, inoiz ez dut besterik ukitu, esan al dezakezu beste hainbeste?, zure mututasunak salatu egiten zaitu, eta zu isilik, eta azkenean lehertu egin zinen, gaixorik zaude, Ananda, esaten dudana esaten dudala beti susmagarri izango naiz zure...
|
|
|
zein fin aritzen zinen, ipurtzulotik eri luzea emeki sartuta... zer, egiak min ematen dizu, oraintxe bertan hil egingo nindukezu, ni desagertzea nahi duzu, egin ezazu, potrorik baduzu, zeure onetik ateratzen zaitudanean muturreko lerdo bat emateko baino ez daukazu potrorik, salaketa jarriko dizut jo nauzulako, ikusten, azkenean ergel baten pare negarrez amaitzen duzu. Eta
|
ni
barrua etenda urruntzen nintzen, Sara, baina hala ere maite zintudan, berriro itxaropena pizten zitzaidan irribarrez etortzen zintzaizkidanean, ostera elkarrekin diziplinak egiten genituenean eta aitortzen zenidanean ez zenekiela zer gertatzen zitzaizun, gustura sentitzen zinela nirekin, zoroki maite ninduzula, bizitzan gertatu zitzaizun gauzarik onena nintzela, munduaren ikuspegi berri bat eskai...
|
|
|
Baina nikek hil. Ezin diat hil ezta txori bat bera ere; yoghi zaharrarekin ibili nintzenean, zerbait aldatu zuan
|
nire
barruan; ezin diat haragi ostiarik ere irentsi, behia ikusten diat platerean, marruka, hilzorian; ezin diat jan oilaskorik edo arrainik, begiak ikusten zizkieat, hankak, dios. ETAk norbait hil eta familiakoen argazkiak egunkarietan agertzen direnean, arima erdiratzen zaidak, eta negar egiten diat, benetan, eta esaten zioat neure buru handi honi ez dagoela beste erremediorik, gerran gaudela, eta gerrak honelakoak izaten direla.
|
|
|
Ezin dizut ezkutatu: zeozer sentitu nuen
|
nire
barruan berria eman zidatenean.
|
|
|
Kanpotik begiratuta, ea zentzurik zeukanentz hark guztiak galde zezakeen baten batek, ea txotxolokeria ez ote zenentz, zentzugabekeria. Ez dut ukatuko, entzuten nuen horren oihartzunik neure buruan; joan beharra neukala zen, ordea, oihartzunak oihartzun,
|
nire
barruan argi sentitzen nuena. Ez naiz akordatzen lehenago esan dizudan; ez nekien nola amaituko zen hasi nuena; edonola ere, benetan diotsut, prest nengoen zetorrena zetorrela onartzeko edo hari aurre egiteko.
|