2017
|
|
Eta, ostean, kafea hartu dezakegu. Ordurako Annemarie ere etxean egongo da, ondo baino hobeto ezagutzen du bilduma eta lagundu egin zaitzake zeregin
|
horretan
.
|
|
Bere asmoa zen, nahiz eta hirurogeita hamasei urte izan, Frantziako frontera joatea, baina armadaren jazarraldiak 1870ekoak baino motelagoak izanik, aitak disgustu handia hartu zuen, eta hortxe hasi zen ikusmena galtzen. Nolanahi ere, gaitz
|
horretaz
aparte, aita osasuntsu dago; duela gutxi arte orduak eta orduak ibiltzen zen paseoan, eta bere ehiza kuttunari ere ez zion muzin egiten. Gaur egun, ordea, ezin du ibilaldirik egin, eta bere bildumak baino ez du asebetetzen.
|
|
Egunero ikuskatzen du... hobeto esanda, ez du ikusten, dagoeneko ez baitu ezer ikusten, baina arratsero ateratzen ditu karpeta guztiak eta laminak ukitzen ditu, bata bestearen atzean eta beti ordena berean, buruz baitaki aspalditik zelan sailkatuta dauden...
|
Hori
besterik ez zaio axola gaur egun, eta nik egunkariek enkanteei buruz esaten dutena irakurri behar izaten diot, eta prezioek zenbat eta gorago egin, bera zoriontsuago da... zeren... hauxe da larriena, aitak ez daki ezer gure garaiko prezioez... ez daki dena galdu dugula eta bere pentsioaz hilean bi egun baino ezin gaitezkeela bizi... Gainera, nire ahizparen senarra frontean hil zuten, eta ahizpak lau ume hazi behar ditu...
|
|
Ukitzen eta zenbatzen dituenean (buruz daki zein ordenetan dauden) pozarren jartzen da, begiak zabalik ikusten zituenean bezainbeste. Hiri txiki honetako inori ez lioke gure aitak bere altxorrak erakutsiko, ez baiteritze aski duin ikusten horretarako... eta
|
horren
sutsuki maite ditu bere laminak ezen bihotza hautsiko litzaioke jakingo balu dagoeneko desagertuak direla bere eskuetatik. Dresdeneko grabatuen bildumako zuzendari zaharra hil zenetik, eta igaro dira urte batzuk ordudanik, zu zara bere bilduma ikusteko ohorea duen lehena...
|
|
Eta halaxe atera zuen karpetatik, zerbait hauskorra manipulatzen den arreta berberaz. Hatz puntez ukitu zuen kontu handiz, passe partout bat zen, barruan lamina huts bat zuen,
|
hori
kolorekoa, eta eskuetan eusten zion baliorik gabeko paperari bozkario handiz. Zenbait minutuz egon zitzaion begira, ikusten ez bazuen ere; lamina hutsa begi parean jarri eta adi adi begiratzen zion, eta bere aurpegiak ikusteko gauza den pertsonaren keinua adierazten zuen magikoki.
|
|
Hotzikara batek astindu zidan bizkarra agureak orrialde zuria
|
horren
sutsuki deskribatzen zidala entzutean. Ikaragarria zen ikustea azazkalarekin nola markatzen zituen, zehaztasun milimetrikoarekin, bere fantasian baino existitzen ez ziren bildumagileen zigilu ikusezinak.
|
|
Behin baino ez zen agurearen segurtasuna arriskuan izan: Rembrandt-en" Antiope" deskribatzen hasi zenean (prezio ikaragarri handia izango zuen pieza, dudarik gabe), grabatuaren zehaztasuna aitatu zuen eta,
|
horretan
ziharduela, bere atzamar urduri eta iragarleak plantxaren lorratza jarraitu zuten ohiko goxotasunaz, baina bere ukimen nerbio zorrotzek ez zuten inongo aztarnarik aurkitu lamina gainean. Laino moduko bat igaro zen bere kopetatik, eta ahotsak estropezu egin zion.
|
|
ipuineko aingerua bezala, jende urrikaldu baten etxean sartu nintzen, itsu batek ordu batez ikus zezala lortu nuen, engainatzaile errukior eta gezurti lotsagabearen papera eginez, eta hau guztia neuk egin nuen, artelan baliotsu batzuk azpikeriaz eskuratu nahian etorri zen merkatari zikoitz honek. Hala ere,
|
hori
baino gehiago neraman: garai latz eta triste hauetan bizipoza sentitu nuen berriro ere, izpirituak transferitu eta gure garaiko gizon emakumeek aspaldi ahaztu bide duten artelanetan ardaztutako estasi moduko bat.
|
|
" Ez egin
|
hori
Cyril!" oihukatu zuen izebak, mutikoak jarlekuaren almohadatxoa astintzean, bagoia hautsez betetzen baitzuen.
|
|
Mutikoak gogo handirik erakutsi ez bazuen ere, lehiatilarantz abiatu zen. " Zergatik eramaten dituzte ardiak beste zelai
|
horretara
–" galdetu zuen.
|
|
" Behar bada, beste
|
horretan
belar gehiago egongo da" erantzun zuen izebak gogorik gabe.
|
|
" Behar bada beste
|
horretakoa
hobea izango da" bota zuen izebak arretarik jarri gabe.
|
|
" Zergatik da hobea beste zelai
|
horretako
belarra?" ekin zion umeak.
|
|
"
|
Hori
, kontatu ipuin bat" eskatu zion neskato zaharrenak.
|
|
"
|
Hori
, hori, eskekoa" korokoek.
|
|
" Hori,
|
hori
, eskekoa" korokoek.
|
|
Ez dut batere gogoko emakume
|
horren
hitz egiteko modua esan zion Clodoveok kazetari lagunari. Beti dabil esaka koadro batzuk" azaleraino sartzen direla", legena balira bezala.
|
|
Une batez, laino beltzak agertu ziren Europako zeruan, gatazka piztu zitekeenaren seinale. Italiako gobernuak bere
|
horretan
jarraitzen zuen; ez zitzaion batere axola Deplis en etorkizuna ezta oraina ere, baina ez zuen inondik inora onartuko Ikaroren erorialdia artelana, Bergamoko Udala izanik jabea, Italiatik ateratzerik.
|
|
Tunante halakoa, zeure
|
horretan
jarraitzen duzula ikusita, alegia, nire bizitza osoan ikusi eta entzun ez dudana frogatu nahian, bihar bertan ikusiko dugu zuk diozuna egia ote den; baina kontrakoa frogatzen bada, zin degizut, luzaroan gogoratuko dituzula zure ergeltasuna eta burugogortasuna. Momentuz, bere horretan utziko dugu kontua:
|
|
Tunante halakoa, zeure horretan jarraitzen duzula ikusita, alegia, nire bizitza osoan ikusi eta entzun ez dudana frogatu nahian, bihar bertan ikusiko dugu zuk diozuna egia ote den; baina kontrakoa frogatzen bada, zin degizut, luzaroan gogoratuko dituzula zure ergeltasuna eta burugogortasuna. Momentuz, bere
|
horretan
utziko dugu kontua: joan zaitez.
|
|
Zaldira igo eta sukaldariari agintzen dio bera ere zaldi gainera igotzeko eta atzetik jarrai zekiola. Errekatxo batera heldu ziren, erreka ertzetan kurriloak egoten zirelako beti ordu
|
horretan
.
|
|
Veneziarrak ikusik nagusiak baretu gabe jarraitzen zuela, barkamena eskatzeko moduren bat pentsatzen aritu zen, baina alperrik. Alde egiteko gogoa piztu zitzaion, baina ez zuen
|
horretarako
adorerik, beldurra sorrarazten baitzioten nagusiaren mehatxuek. Gainera, zelan egin ihes nagusiak berak baino zaldi hobeagoa izanik?
|
|
Beraz, tunante
|
hori
, esan zuen nagusiak zenbat hanka dituzte kurriloek, bat edo bi. Zer diozu orain?
|
|
Guri bakarrik mende erdian zehar erosi zigunak balio ikaragarria zuen, eta pentsatzekoa da eskuraketa gehiago egingo zituela beste zenbait enkante eta antikuarioetan. 1914az geroztik ez genuen bere enkargurik jaso, baina jakin banekien tamaina
|
horretako
bilduma bat nekez saldu zitekeela hautsak harrotu barik; hortaz, pertsonai kurioso horrek bizirik behar du egon edo bilduma bere oinordekoen esku dago.
|
|
Guri bakarrik mende erdian zehar erosi zigunak balio ikaragarria zuen, eta pentsatzekoa da eskuraketa gehiago egingo zituela beste zenbait enkante eta antikuarioetan. 1914az geroztik ez genuen bere enkargurik jaso, baina jakin banekien tamaina horretako bilduma bat nekez saldu zitekeela hautsak harrotu barik; hortaz, pertsonai kurioso
|
horrek
bizirik behar du egon edo bilduma bere oinordekoen esku dago.
|
|
" Baina zertan ari zara?" esan zioten beste enarek. " Negozio ederra egingo duzu txakurraundirik bako maitale
|
horrekin
! Horrek diru gutxi eta senide ugari".
|
|
" Negozio ederra egingo duzu txakurraundirik bako maitale horrekin!
|
Horrek
diru gutxi eta senide ugari".
|
|
Eta
|
hori
esateaz batera bere eskuek maitekiro laztandu zuten, bizirik baleude lez, aspalditik hutsik zeuden karpetak. Ikaragarria zen eta, aldi berean, hunkigarria, izan ere, gerrako urte guzti hauetan, ez nuen inoiz espresio hain absoluturik, hain aratzik, hain dohatsurik hauteman alemaniar baten begitartean.
|
|
Atsedena hartu nuen, azkenean, karpeta iruzurtiak alboratu zituztenean eta zaharrak lekutxoa egin zuenean mahaian kafe hartzeko. Nolanahi ere, ezin alderatu daiteke hartu nuen lasaitua karpetak alboratuak izateagatik agurearen bozkario zalapartatsuaz, hogeita hamar urte gaztetu zen gizon
|
horren
euforiaz.
|
|
Egunero ikusten ez den zerbait ikusiko duzu... ezta Berlinenen ere... Albertinan edo ditxosozko Paris
|
horretan
baino ikusi ez daitekeen zerbait... Bai, hirurogei urtez ibiliz gero bildumak egiten gauza asko lortu ahal dira, kalean botata ez dauden gauzak alegia.
|
|
Goikoek, mintzo dudan hizkuntza, nire herria, nire izate osoa, maite dudan hura zanpatzen duten artean, ezer egin ezinak sortzen didan inpotentzian murgiltzen naiz. Eta honen inguruan pentsatzean, eta tristurazko sentipen
|
horren
ondorioz, begietako kobazuloetatik, ur gaziko tanta ikusezinak ateratzen zaizkidala nabari dut. Ondoren, masailetako maldan behera abiatu dira bata bestearen atzetik, eta 60cm eskas dituen gailurretik behera doazenak, abiada bizian, eta geroago, lur gogorrarekin talka egitean bizitza eta heriotzaren arteko muga igaroko dute.
|
|
Aurkitu ezin eta etsipenarekin borrokan. Baina, gaurkoan ere, bila zenbiltzan
|
horri
hutsune garratz batek kenduko dio lekua.
|
|
Gaur, berriz ere, aske sentitu naiz. Behingoan, euskaldunok sentitzera kondenaturik gauden inpotentzia
|
horretatik
aske. Gaur eman dut lehen pausoa.
|
|
Egiteko bat dut. Eta
|
horretarako
nire sorterrira itzuli beharra daukat. Behin, ustezko etorkizun hobe baten truke saldu nuen tokira.
|
|
Bat batean, estalki eta babesleku duzun sabaitik behera eroriaz doazen ur tantek lurra jotzean eginiko hotsak, murgilduta zeundeneko mundu isil eta baketsutik atera zaitu berehala. Momentu
|
horretan
, so egin diezu, zure bakea haustearen ordainez zurekin zorretan daudenaren begiradekin. Begira zaude oraindik ur txorrotadek sabaitik nola jauzi egiten duten gero lur gogorrarekin tupust erabakior bat egiteko.
|
|
Orain hotzikara bat egin da zure gorputz osoaren jabe. Beherantz begira jarri zara, egin duzun
|
horretan
pentsatzen. Une batez, lotsa sentituko bazenu bezala.
|
|
Ozta ozta gerriraino helduko zaizun aurreko pareta txikiari begira jarri zara. Eta kolore bizietakoa gogoratzen duzun pareta
|
hori
, txuri beltzean ikusten duzu, eta are errudunago sentitzen zara orain.
|
|
Zuk hain ondo dakizun erabaki hura ezin onarturik alde egin du. Oraindik ere bera baino garrantzitsuagoa ote den ongi ez dakidan
|
horren
ondorioz galdu dut. Ordu erdi igaro dut atera begira.
|
|
Ordu erdi igaro dut atera begira. Iosuk atea irekitzean egurrak ateratzen duen oihu mingarri
|
hori
entzun zain, hori aditzeko esperantzaz. Bi ordu igaro ditut mahai gaineko telefono beltzari begira, honen txirrin hots monotono eta desatsegina entzuteko esperoan, hori aditzeko desiraz.
|
|
Ordu erdi igaro dut atera begira. Iosuk atea irekitzean egurrak ateratzen duen oihu mingarri hori entzun zain,
|
hori
aditzeko esperantzaz. Bi ordu igaro ditut mahai gaineko telefono beltzari begira, honen txirrin hots monotono eta desatsegina entzuteko esperoan, hori aditzeko desiraz.
|
|
Iosuk atea irekitzean egurrak ateratzen duen oihu mingarri hori entzun zain, hori aditzeko esperantzaz. Bi ordu igaro ditut mahai gaineko telefono beltzari begira, honen txirrin hots monotono eta desatsegina entzuteko esperoan,
|
hori
aditzeko desiraz. Esku batean zigarroa eta bestean biok agertzen gareneko argazkia laztanduz aritu naiz.
|
|
Gaur, esnatu zarenean, maite duzun
|
horri
hutsune garratz batek lekua kendu diola ohartu zara. Ohearen bestalderantz biratzean, ausentzia topatu duzu, begirada tinko batez so egiten dizularik, zure zain balego bezala.
|
|
Etxean zaude, liburu potolo bat eskuartean duzula. Hitzak esaldiak, parrafoak... astiro irakurtzen dituzu orrialde horietan ezkutuan dirauten gauza guztiez jabetu nahirik bezala, bat batean telefonoaren txirrin hotsak mundu
|
horretatik
bortizki atera zaituen arte. Eta telefonoa ondoan badaukazu ere, ez duzu aurikularra jaso.
|
|
Baina hala ere, gorantz begiratu eta ez dut helmugarik bistaratzen. Ez dakigu ziur gure metara noizbait iritsiko garen, ez dakigu meta
|
hori
existitzen den ere. Hamar pausu eman ditugu.
|
|
Une honetan, duzu gehiago. Etxean zaude, bakarrik, baina ez da
|
hori
latzena, latzena benetan bakardade hori barreneraino sartua daukazula da.
|
|
Une honetan, duzu gehiago. Etxean zaude, bakarrik, baina ez da hori latzena, latzena benetan bakardade
|
hori
barreneraino sartua daukazula da.
|
|
Loak albait arinen hartuko zaituen esperantzaz. Behingoagatik lo lasai egin nahi zenuke, zure barnea zulatzen duten pentsamendu horietatik at. Barrena garbi sentitu nahiko zenuke, eguneroko nahaspila
|
horren
presentziarik gabe. Irtenbiderik ez duen gauza berari milaka buelta eman gabe.
|
|
Egun osoan urrutian sentitu duzun poztasun hori guztia gauez jaso nahiko bazenu bezala, gaua zurekin zorretan balego bezala sentituko zara.
|
Horregatik
idazten duzu. Koaderno horretako orrialdeak, errealitateari ihesi egiteko pasaportea dira zuretzat; eta beraietan zure sentimendu, sentsazio, eta pentsamenduak adierazteak hegoak ematen dizkizu, askatasunera abiatzeko.
|
|
Horregatik idazten duzu. Koaderno
|
horretako
orrialdeak, errealitateari ihesi egiteko pasaportea dira zuretzat; eta beraietan zure sentimendu, sentsazio, eta pentsamenduak adierazteak hegoak ematen dizkizu, askatasunera abiatzeko.
|
|
Gaztea da oso, baina hala ere, zigarroa esku artean ukanen duela dakusazu. Eta momentu
|
horretan
bere biziak garrantzirik ez duela jakingo duzu. Honela irakurriko duzu bere begietan, jada amestea zer den ere ahantzia duela.
|
|
Bat batean, eskua aurrerantz daramazularik, zure eskuak ispiluaren kristal hotzarekin tupust egin du. Eta momentu
|
horretan
negarrez hasi zara, jada zeure burua ezagutzeko ere ezgauza zarelako, jada zer zaren ere ziur ez dakizulako, jada nor zaren ere ez dakizulako. Zure etorkizuna gero eta ebidenteagoa den arren, gero eta arrotzagoa egiten zaizu, honek etsipenaren morroi bihurtzen zaituelako.
|
|
Ez dakit nori izkiriatzen diodan. Ez dakit hor, bestalde
|
horretan
, noizbait, norbait egonen den ere. Gaur, orain, dena arrotz egiten zait.
|
|
Ingurura begiratu duzu bi eskuez malkoak xukatzen dituzun une berean. Eta bai, hor zaudete biok; zelda ilun
|
horretan
gatibu. Hor zaudete biok bai, zu, eta zure iragana.
|
|
Orainik eta etorkizunik ez den munduan. Barrote hotzek mugarri papera hartzen duten toki
|
horretan
. Zarenak ardura ez eta izan zinenak pisu guztia hartzen duen lekuan.
|
|
Aspaldi da nor zaren ere ez dakizula. Aspaldi izan zinen
|
horri
begira bizi zarela.
|
|
Berau da mezularirik fidelena. Eta, agian, haize
|
hori
zure mendi eta bailara horietan barrena ibilia izango dela otu zaizu, eta agian, soilik agian, amaren besarkada edo Josuren musu bat ekarriko dizula pentsatu duzu.
|
|
Hasieran ez zuen inork sinisten, inork ez baitzuen ezer ikusi, entzun bakarrik. Nola izan zitekeen, guri bizia eman ziguten gizon berberek, lurrean zuloa egin eta landatu gintuztenek, basakeria
|
hori
egitea?
|
|
Baina ezinezkoa zen zurrumurru
|
hori
egia zela ikusi genuen denok, ondoko mendiko pinuek, garrasika, laguntza eskatzen zigutenean, orduan ikusi genuen dena, nola lurretik ateratzen zituzten, sustraiak apurtuz eta geratzen zitzaizkien sustrai apurrak zakuetan sartuz lur pixka batekin. Horrela egon ziren, eta hiru egunetan kamioietan eraman zituzten han zeuden milaka pinuak.
|
|
Eraikinez beteriko leku batera heldu ginen.
|
Hori
izango zen herria seguruenik, horri buruz entzunda nuen, baina ez nuen inoiz ikusi, bizi osoan ez nintzelako menditik mugitu. Herria, gizakiak bizi zireneko, eraikinez beteriko lekua omen zen eta hala zirudien, jende mordoa baitzegoen leku guztietatik eta eraikin piloa ere bai.
|
|
Eraikinez beteriko leku batera heldu ginen. Hori izango zen herria seguruenik,
|
horri buruz
entzunda nuen, baina ez nuen inoiz ikusi, bizi osoan ez nintzelako menditik mugitu. Herria, gizakiak bizi zireneko, eraikinez beteriko lekua omen zen eta hala zirudien, jende mordoa baitzegoen leku guztietatik eta eraikin piloa ere bai.
|
|
Han bere emaztea izango zen emakume bat eta ume txiki bat zeuden itxaroten. Ume txiki
|
hori
zen txarrena, hostoak kentzen zizkidan eta pila bat bolatxo eta kolorezko sokak eskegitzen zizkidan nire adar mehetan. Lorontzi batean sartu zizkidaten sustraiak eta enborraren beheko zatia, eta ehunka kolorezko bonbilla zituen kable bat jarri zidaten adarren artetik.
|
|
Umeak hitz egiten zidan eta nirekin jolasten zuen, batzuetan min egiten zidan arren, hostoak kentzen zizkidalako eta gero jostorratz itxurako nire hosto horiekin marrazkiak egiten zituen lurrean. Azkenean zakarrontzian amaitzen zuten beti, amak batu eta bota egiten zituelako,
|
horregatik
beti hosto berriak behar zituen eta gehiago kentzen zizkidan.
|
|
Bakoitzak bere istorioa zuen; ondokoak kontatzen zidan bera dendan egon zela denbora guztian, ez zuela inork erosi eta azkenean bota egin zutela, beste batek umeak su eman ziola eta horrelako gauzak. Arrazoi batengatik edo beste batengatik denek amaitu zuten zakarrontzian eta han geunden, berriro ere kamioi batean, nora gindoazen jakin gabe eta
|
hori
galarazteko zer egin jakin gabe.
|
|
Hura aurkeztu besterik ez zuen Ataulf Tarqquus jaunak, bi enpresen arteko absortzioa ahalbidetzeko. Batuketa estrategiko
|
horren bitartez
, Zöergell ek, hiruretan matriuska handienak, Moërgell gupidagabe ez irenstea erdietsiko zukeen Tarqquus jaunak1 Hil ala biziko paperak ziren, beraz.
|
|
Obusez ari garela, ez da ahaztu behar Ataulf Tarqquus jaunak, galera handiekin zen Moërgelleko zuzendaritzara iritsi, eta harturiko lehen erabakia, igorle, jasotzaile eta mezua zeukaten etorkizunik gabeko obusak ekoizteari utzi, eta ez mezurik, ez igorlerik, ez eta jasotzaile jakinik ez zuten pertsonen kontrako minaz ordezkatzea izan zela2 Hortaz, inbertsio handiak burutu eta gero, UNDER APPLE markako mina merke bezain eraginkorrak merkaturatzea menturatu zen. Erabaki
|
horren
eraginez, Moërgellen negozioak xanpain aparraren modura egin zuen gora. Huraxe zen momentuz, haren lorpenik handiena.
|
|
Berak, aurrerago joan nahi zuen. Moërgell enpresako jabeek ontzi
|
horretan
agintzeko botere absolutuak eman zizkioten egun beretik, helburu bakarra baitzuen berak: Moërgell enpresaren betiereko lidergoa lortzearena, hain zuzen.
|
|
Eta aspalditik ari zen ongi betetzen paper
|
hori
.
|
|
|
Hori
nirea da! esaten zion alabak orduan.
|
|
Maitasun keinua zen marrubi
|
hori
. Alabak aitari eskainitako maitasunaren adierazgarri.
|
|
Jakin min handia sortu zion begirada hark, begi urdinen begirada hark. Bazekien Maialenek ez zuela agure batekin oheratu nahiko, aukera
|
hori
hasieratik baztertu zuen. Begirada hark zerbait esan nahi zuen, zerbait garrantzitsua.
|
|
Nola milaka urte lehenago behinolako Errege Ataulfo bisigodoa, bere nano txantxalariaz barrezka etengabe aritu eta, kasualitatez Dubio izena zuen nano ñimiño
|
horrek
, Hispania penintsularen ekialdeko errekasto batean, beretaz barre eginagatik mendeku hartuta, zintzurra ebaki zion. Bizkarretik, 75 hain zuzen ere.
|
|
Gizon isila zen ijitoa, herritarrekin asko erlazionatzen ez zena.
|
Horrek
, eta ijito izanda herrian bakarrik agertzeak misterio puntu bat ematen zion.. Herritar askok mesfidati begiratzen zioten, ez baitzitzaien normala iruditzen kanpotar bat besterik gabe beraien herrian bizitzea.
|
|
Bi agureak, mutu, bazekiten minutu batzutan ez zutela hitz egin behar, absurdua izango zela. Isiltasun
|
horretan
Balberantz abiatu ziren hezur zaharrak astiro mugituz.
|
|
Horrela ulertu zuen eskuan zuena zela jasoko zuen azken marrubia. Baina marrubi
|
horrek
ere, beste marrubiek bezala, kolore gorria arinduko zion otar baten beharra zuen.
|
|
Barne Arazoetako Ministroak dandy gaumindu itxurako totela bera," Enpresa Terrorismo" izenaz bataiatu zuen hura, prentsaurreko ezohizko baten bitartez; Dubioren izena aipatzera ausartu gabe. Izen ponposo berri
|
horrek
estatu osoko herritarrak zertxobait lasaitu zituen; gaitzak izen abizenak zituen-eta.
|
|
Irribarre eginez, txistu eginez edo kopla pikanteak kantatuz itzultzen zizkien isekak. Era
|
horretan
, Moërgelleko bulegoetako seriotasun gaixotiak, azkazalak arbelean bezala irrist egiten zuen.
|
|
Ez zen
|
hori
baina, Ataulf Tarqquus gehien kezkatzen zuena. Ataulf Tarqquus gehien kezkatzen zuena zera zen:
|
|
goi mailako jendea soilik bizi zeneko urbanizaziotik egotziak izango zirela. Eta ez
|
hori
bakarrik: bera bazkide zeneko golf klubetik kaleratua izango zela; garai batean hainbeste miresten zuten lagunek frakasatu deituko ziotela, ez zutela neguan hartz ehizara gonbidatuko, eta okerrago dena, ezikusi egingo ziotela.
|
|
Bata bestearen ondoan lerrokatuta ziren karakol erraldoi itxurako punpa zentrifugoen instalazio umelean, Dubio sobera harritu zen, gizon biluzi bat ubidearen beste aldera ikuskatu zuenean. Aurre aurrean zuen gizon
|
horrek
, berearen oso antzeko tripotxa zuela ohartu zen. Emakume galtzerdi urdin ilunez, zisne erietan patetikoena irudi zuen Ondoren hain ondo jarritako ileorde beltza erauzi, ur jauzi itxurako ile luze bakan batzuk azaldu zitzaizkion.
|
|
Andreas sentitzen dut baina
|
hori
ezinezkoa izango dela uste dut.
|
|
Etxean egon? Eta
|
horrekin
zer egin dezaket. Margot eraman egin dute eta nork daki zer egingo dioten, eta nik etxean egon behar dut?
|
|
Ni ez noa. Ez dakit zergatia baina Petterrek
|
horretan
zerikusia izan duela uste dut, Margoti gertatutakoaren errudun sentitzen dela uste dut. Bere zain jarraituko dut.
|
|
Noiz bukatuko da guzti hau? Andreas, etxean egon nahi dut, zurekin,
|
hori
besterik ez, hainbeste eskatzen al dut. Zergatik ez gaituzte bakean uzten?
|
|
Baina zelan?
|
Hori
ezinezkoa da...
|
|
Aste bat daramagu infernu honetan, ez dugu jatekorik, ez urik, ez ezer, baina Margotekin nago eta
|
hori
da garrantzitsuena. Momentu oro jendea hil egiten da gure inguruan, kiratsa ez da inoiz joaten eta erretzeko prest dauden gorputzez beteriko piloak ikus ditzaket bata bestearen gainean," dutxara" doazen ilara handiak ere bai.
|
|
Nik izena jarri diot munstroari; Rodolfo. Rodolfo munstroa; oso ongi geratzen zaio izen
|
hori
. Amak ikusi zuen behin Rodolfo eta esaten dit, oso itsusia dela, eta haserretzen denean oso umore txarra duela.
|
|
Egunez egun denbora gutxiago ematen du errealitatean; bere etxe perfektuan, bere lan perfektuan, bere gizon prefektuarekin... Finean, bere bizitza perfektu
|
horretan
.
|
|
Ezezaguna zaidana daukat momentuotan aurrez aurre. Eta espektro
|
horri
, munstro horri so nagoelarik eskuak sakeletan barneratu ditut bortitz ene urduritasunaren isla garbia agerian utziz. Eta momentuotan parean dudana ikustean jarritako aurpegikera etorri zait gogora eta inoiz baino primitiboagoa begitandu zait neure burua.
|
|
Ezezaguna zaidana daukat momentuotan aurrez aurre. Eta espektro horri, munstro
|
horri
so nagoelarik eskuak sakeletan barneratu ditut bortitz ene urduritasunaren isla garbia agerian utziz. Eta momentuotan parean dudana ikustean jarritako aurpegikera etorri zait gogora eta inoiz baino primitiboagoa begitandu zait neure burua.
|
|
" Zorionak Maite! Haurdun zaude!" Esan dio medikuak Maiteri, erabat prefabrikatua irudituko zaion euskara ia arrotz
|
horretan
. Negar malko bat irten zaio bat batean, espero gabe, ekidin ezinik.
|
|
Haserretu eginen da seguruenik. Nik badakit
|
hori
. Baina bizi hori, ez da nirea bakarrik.
|
|
Nik badakit hori. Baina bizi
|
hori
, ez da nirea bakarrik. Berea ere bada; eta esan egin behar diot.
|
|
Haurdun nago. Sentitzen dut." Ez horrela ere ez; sentitzen dut
|
hori
... Badakit, besaulkian eseriko dut eta...
|
|
Joan egin nahi du, urrun. Bere ametsetako mundu
|
horretarat
agian. Edo bere ipuinetako munduetara igual.
|
|
Eta bere buruari galde egiten dio ea zein unetan hasi den egun hau existitzen, edo ea zein unetan hasi den Maite bera existitzen. Orain ordu erdi, ametsen mundu
|
horretan
, mundu hau ez zela existitzen otu zaio. Eta patetikoa badirudi ere, orain ordu erdi, eguzkiak gogorki jotzen zuen beste mundu batean zoriontsu zen beste Maite hura zela iruditzen zaio.
|
|
|
Hori
pentsatzean sabela igurtzi du. Eta malko bat atera zaio.
|
|
Eta malko bat atera zaio. Malko
|
hori
, kanpoko euri tanta dela imajinatu du; hodeien negarra dela, ez berea.
|
|
Eta ez dut ulertzen zergatik. Nik biak maite ditut, eta
|
hori
esaten diedanean ezinezko gauza balitz legez begiratzen naute. Eta biak haserretzen dira nirekin.
|
|
Aurrez aurre eseri zaio eta begietara begiratu dio begirada finko batez. Eta une
|
horretan
gizon hori ezer baino arrotzagoa irudituko zaio, beldurra emango dion mugararte. Horixe pentsatzen aritu delarik bat batean," Zer???" ozen batek murgildurik zegoeneko mundutik atera duen arte.
|
|
Aurrez aurre eseri zaio eta begietara begiratu dio begirada finko batez. Eta une horretan gizon
|
hori
ezer baino arrotzagoa irudituko zaio, beldurra emango dion mugararte. Horixe pentsatzen aritu delarik bat batean," Zer???" ozen batek murgildurik zegoeneko mundutik atera duen arte.
|