|
2017
|
|
|
Eta, ostean, kafea hartu dezakegu. Ordurako Annemarie ere
|
etxean
egongo da, ondo baino hobeto ezagutzen du bilduma eta lagundu egin zaitzake zeregin horretan.
|
|
|
Elkarrekin joan ginen
|
etxera
. Bidean gindoazela haserre biziz enteratu nintzen erosleek zeinen zikoitz eta iruzurti jokatu zuten emakume dontsu eta ezjakin hauekin, eta horrexek bultzatu ninduen emakumeok azkenera arte laguntzera.
|
|
|
Baina itsu honi egin diozun bisitaldia ez zaizu alperrekoa izango. Ene emaztea lekuko dela, agintzen dizut nire testamentuan klausula bat sartuko dudala nire bildumaren enkantea zure
|
etxe
ohoretsuari enkargatzeko. Altxor hau administratzeko ohorea izango duzu eta eskuak jarri zituen karpeta hustuen gainean harik eta barruan dagoena munduan zehar sakabanatzen den arte.
|
|
|
Barren barrenean lotsatuta nengoen: ipuineko aingerua bezala, jende urrikaldu baten
|
etxean
sartu nintzen, itsu batek ordu batez ikus zezala lortu nuen, engainatzaile errukior eta gezurti lotsagabearen papera eginez, eta hau guztia neuk egin nuen, artelan baliotsu batzuk azpikeriaz eskuratu nahian etorri zen merkatari zikoitz honek. Hala ere, hori baino gehiago neraman:
|
|
|
Kalean nengoen
|
etxearen
goialdean leiho bat ireki zenean zalaparta handiz. Nire izenez deitzen zuten, eta bai, bera zen, zaharra, bere begi itsuekin nire norabidea jarraitzen zuena.
|
|
|
" Ez zegoen ardirik" hasi zen mutilzaharra," zeren Printzearen amak amestu zuen bezala, bere semea ardi batek erasota edo hormako erloju bat gainera jausita hilko baitzen. Ondorioz,
|
etxean
ez zuen ez ardirik ezta erlojurik ere."
|
|
|
" Enaratxo, enaratxo, geratu zaitez nirekin, gaurko gaua baino ez da izango. Han, Barrenkalean, gazte ameslari bat ikusten dut bere
|
etxeko
ganbaran, mahai gainean abailduta eta paperez inguratuta. Antzerki lan bat dauka amaitzeko, baina hotz gehiegi egiten du idazten jarraitzeko.
|
|
|
Han, Zeharkalean, neskato bat ikusten dut pospoloak saltzen. Pospolo guztiak jausi zaizkio, eta
|
etxera
dirurik eroaten ez badu, aitak jo egingo du. Horrexegatik dago neskatoa negarrez.
|
|
|
Kaleek, distiraren distiraz, zilarrezkoak ziruditen:
|
Etxeetako
hegaletan izotzezko kandelak zeuden zintzilik. Umeak, berriz ere dostari, izotz gainean irristatzen ziren.
|
|
|
Eta enarak: " Ez noa Egiptora, heriotzaren
|
etxera
noa. Heriotza eta ametsa ahizpak omen dira."
|
|
|
Merkatal egitekoek Dukerri Handiko lurraldez haratago eraman zuten behin baino gehiagotan. Italiako iparraldeko hiri batean zegoela albiste bat heldu zitzaion
|
etxetik
: urruneko ahaide baten herentzia tokatu zitzaion.
|
|
|
Hortik gutxira, Bergamoko agintariek pentsatu zuten itsasoko ur gazia kaltegarria izan zitekeela artelanerako, eta agindu bat atera zuten Deplis jaunari itsasoan bainatzea erabat debekatuz. Zorionez, Deplisen merkataritza
|
etxeak
beste herrialde batera bidali zuen lanera: Bordele ingurura.
|
|
|
Agian jakingo duzu zer gertatzen ari den gaur egun artelanen salerosketetan diruaren balioa gasa airean bezala desagertzen ari denetik: zorri aberatsek birjina gotikoak, inkunableak, grabatu zaharrak eta koadroak dituzte gogoko; aseezinak dira, deskuidatzen bazara
|
etxea
bera ere hustuko dizute. Eurengatik balitz, alkandoraren bikiak eta idazmahaiko kriseilua ere erosiko lizkidakete.
|
|
|
Kontua interesgarria zirudien, honela, hurrengo egunean, hobeto esanda, atzo gauean, trenez abiatu nintzen Saxoniako probintzia hiri jasanezin horietako batera. Geltoki txikitik kale nagusirantz nindoala paseoan pentsatu nuen ezinezkoa zela,
|
etxe
xume eta jendilaje burges txiki haien artean, Renbrandt en estanpa ederrenen eta Durero eta Mantegnaren grabatuen jabe zen pertsona bizi zitekeela.
|
|
|
Erraz aurkitu nuen bere
|
etxea
. Probintzia etxe xume horietako baten bigarren solairuan zegoen, hirurogeigarren hamarkadan etxegile zoli batek arin asko altxaturiko eraikin batean.
|
|
|
Erraz aurkitu nuen bere etxea. Probintzia
|
etxe
xume horietako baten bigarren solairuan zegoen, hirurogeigarren hamarkadan etxegile zoli batek arin asko altxaturiko eraikin batean. Lehenengo solairuan sastre ondratu bat bizi zen; ezkerraldean poste etxeko funtzionario baten plaka ikus zitekeen; eskuman, azkenik, portzelanazko errotulu bat agertzen zen, baso eta ekonomia kontseilariaren izenarekin.
|
|
|
Probintzia etxe xume horietako baten bigarren solairuan zegoen, hirurogeigarren hamarkadan etxegile zoli batek arin asko altxaturiko eraikin batean. Lehenengo solairuan sastre ondratu bat bizi zen; ezkerraldean poste
|
etxeko
funtzionario baten plaka ikus zitekeen; eskuman, azkenik, portzelanazko errotulu bat agertzen zen, baso eta ekonomia kontseilariaren izenarekin. Atea suabe jo ostean, ile urdindun emakume zahar bat agertu zen buruan kofia dotorea zuela.
|
|
|
Harrituta eta mesfidati samar, begiratu bat eman zidan eta gero txartelari so geratu zen: hiri galdu honetan,
|
etxe
zahar honetan, bisitaldi bat gertakaria zen. Hala ere, amultsuki eskatu zidan itxaron nezala; txartela hartu eta gelan barrena sartu zen.
|
|
|
A! Berlingo R. jauna, antikuario
|
etxe
ezagunekoa. Pasa dadila... atsegin handiz!
|
|
|
Berokia kendu eta barrura egin nuen. Gela xume baten erdian bibote handidun gizon zahar bat zegoen, tente asko,
|
etxe
barruan eraman ohi diren jaka soinean eta militar tankera zuena. Bi eskuak luzatu zizkidan.
|
|
|
aberatsak izango zarete, hiriko aberatsenak, Dresdeneko aberatsenak bezain aberats, eta orduan eskertu egingo didazue nire eromena. Baina bizirik naizen bitartean ez da lamina bakar bat ere aterako
|
etxe
honetatik; lehenengo ni aterako naute, eta gero bilduma.
|
|
|
Gaizki ulertu zidala esan nion, ez nintzaiola ezer saltzera etorri, kasualitatez heldu nintzela auzora eta ez nuela aukera galdu nahi berari bisitaldi bat egiteko, kontuan izanda, bidenabar, gure
|
etxearen
bezeroa izan zela makina bat urtez eta, gainera, Alemaniako bildumagile gailenetakoa ere bazela. Azken hitz hauek esateaz batera," Alemaniako bildumagile gailenetakoa", aldaketa arraroa sumatu nuen agurearen bisajean.
|
|
|
Orain
|
etxean
nago. Ni bakarrik.
|
|
|
|
Etxean
zaude, liburu potolo bat eskuartean duzula. Hitzak esaldiak, parrafoak... astiro irakurtzen dituzu orrialde horietan ezkutuan dirauten gauza guztiez jabetu nahirik bezala, bat batean telefonoaren txirrin hotsak mundu horretatik bortizki atera zaituen arte.
|
|
|
Une honetan, duzu gehiago.
|
Etxean
zaude, bakarrik, baina ez da hori latzena, latzena benetan bakardade hori barreneraino sartua daukazula da.
|
|
|
Eta nire bila badatoz?
|
Etxean
materiala daukat. Harrapatu egingo naute.
|
|
|
Baina nora? Amaren
|
etxera
ezin joan naiteke. Zer egingo dut?
|
|
|
Bidaia ez zen oso luzea izan. Bere
|
etxera
eraman ninduen. Han bere emaztea izango zen emakume bat eta ume txiki bat zeuden itxaroten.
|
|
|
Egongelako izkina batean utzi ninduen amak, hormaren kontra. Ez zen denbora asko igaro gizona heldu eta lepoan hartuta
|
etxetik
atera ninduenean. Kontainer baten ondoan utzi ninduen botata.
|
|
|
Eta orain hemen nago, edozein
|
etxetako
armairu bateko ohol zati bat naiz, nire zerrautsarekin, beste askorekin batera, egur aglomeratu zati bat besterik ez baitzuten egin.
|
|
|
Eta goizero tristatzen zen ama, bazekielako uda amaitzean
|
etxera
itzuliko zirela, eta gainontzekoek ere hala egingo zutela, eta marrubiak ez zirela gehiago bihotz izango.
|
|
|
Udaberri gogorra da aurtengoa. Hobe duzu
|
etxera
joatea.
|
|
|
Tabernatik irten zenean plaza zurituta zegoen. Elurra leku guztietan zegoen; egurrezko banku zaharretan, irteerako iturrian,
|
etxeetako
teilatuetan... Dena zegoen zuriz jantzita.
|
|
|
Herriko lagunekin elurretan jolasten ikusi zuen bere burua, irrifartsu, korrikan alde batetik bestera lagunei elur bolak botatzen.Orduak egoten ziren arropa lodien babesean fikziozko gauetan. Eta gero
|
etxera
bueltatzen ziren, beheko suaren berotasunera. Han, berotasun gozo hartan esne beroa edaten zuen Puskasek bere bi anaiekin eta bere gurasoekin batera eta aitak ipuin harrigarriak kontatzen zizkien.
|
|
|
Elurra ez zen gelditzen eta haizea gero eta indartsuago bilakatzen ari zen. Pauso geldoz eta
|
etxera
lehen bait lehen iristeko asmoz Puskas Balbeko atetik urruntzen hasi zen. Elurrak esku bateko sakonera hartu zuen ordu gutxian.
|
|
|
Normala da Dubiok lanetik irten eta berehala etxerako gogorik ez edukitzea. Izan ere, bertara ailegatzeko aldapa itzela igo behar baitzuen; herritik auzora 80 eskailera, ondoren bidezidor bat, eta gero beste 65 eskailerako propina; hori guztia, igogailurik gabeko zazpigarren solairuan aurkitzen zen
|
etxe
zulo ziztrin eta ospel batetan sartzeko. Ezkonge zen Dubio.
|
|
|
herriak maldizio bat zeukala eta ijitoa zela maldizio haren erruduna. Zortzigarren egunean egoera aldatu ez zela ikusi zutenean herritar guztiak apaizaren
|
etxera
joan ziren eskuetan aizkorak, aitzurrak, segak eta harriak zituztela. Puskas apaizarekin eta ijitoarekin zegoen momentu hartan.
|
|
|
Herritarrak geldiarazteko asmoz apaiza atera irten zen," Etorri hadi hi ere" laguntza eskatu zion Puskasi, baina beldurrak geldiara zita Puskas sukaldeko txoko batean geratu zen ijitoaren begirada eutsi ezinik. Apaizak ahal zuen beste eutsi zien herritarrei, baina azkenerako indarrez sartu ziren
|
etxe
barrura ijitoaren bila. Sukaldera sartu zirenean, leihotik ikusi zuten ijitoak elur artean nola ihes egiten zuen.
|
|
|
Aurreko egunetako elurtearen arrastoak oraindik ikus zitezkeen. Gereziondoaren oinetan eta
|
etxe
ondoetan oraindik elur arrastoak ikus zitezkeen. Tenperatura asko jaitsi zen eta plazan, etxeen babes gabe haize hotzari aurre egitea gogorragoa zen.
|
|
|
Gereziondoaren oinetan eta etxe ondoetan oraindik elur arrastoak ikus zitezkeen. Tenperatura asko jaitsi zen eta plazan,
|
etxeen
babes gabe haize hotzari aurre egitea gogorragoa zen. Hotzak eta lur lauak bultzatuta Puskasek eta Tomasek pausua bizkortu zuten tabernarantz.
|
|
|
Segi ezak
|
etxera
nahi baduk, nik beste trago bat hartuko diat.
|
|
|
Eta elkarrekin joan ziren bere
|
etxeko
atariraino, marrubiz jositako zelaien, eguneko lehen argien itzalpean.
|
|
|
Dubiok arratsalde hartan bertan lan pixka baten lan egingo zuen ez gehiegi, gehienera jota, alde batetik besterako hiru joan itzuli eta banaketa amaitzerakoan,
|
etxera
ez baina, auzoko tabernetan narrasti moduan ibiliko zen, harik eta gauerdia iristen zen arte. Arrats parteko bakarkako ardo merkearen txikiteoan jarrita gogoa3, punpa zentrifugoen instalaziora zeramaten metalezko eskailera luzeak jaitsi zituen.
|
|
|
Poloniako lurralde batera bidali behar dutela dirudi, jeneral egingo dutela esan baitiote. 14:30ak dira eta Margot ez da
|
etxera
iritsi. Zoriontsu naiz, lanean gauzak oso ondo doazkit eta Margotekin ezin hobeto nago.
|
|
|
Badirudi ezkontza eguna atzo izan zela, baina bi urte igaro dira ordutik.
|
Etxean
ere oso ondo konpontzen gara elkarrekin, umeak edukitzeari buruz hitz egin genuen bart gauean baina ez zait momentu egokia iruditzen gizarteko egoera nola dagoen ikusita. Gizonak frontera joatera derrigortzen dituzte eta ez dakit nire txanda iritsiko den.
|
|
|
Bai Adolf ek esan dit kotxe batera nola sartzen zuten ikusi duela. Zer egin dezaket Margot
|
etxera
ekartzeko?
|
|
|
Ahal dudan guztia egingo dut Margot non dagoen jakiteko. Zoaz
|
etxera
eta ez zaitez etxetik beharrezkoa baino gehiago irten gauzak lasaitu arte, behintzat. Egoera ez dago batere ondo, hobe da istilurik ez ateratzea.
|
|
|
Ahal dudan guztia egingo dut Margot non dagoen jakiteko. Zoaz etxera eta ez zaitez
|
etxetik
beharrezkoa baino gehiago irten gauzak lasaitu arte, behintzat. Egoera ez dago batere ondo, hobe da istilurik ez ateratzea.
|
|
|
|
Etxean
egon. Eta horrekin zer egin dezaket?
|
|
|
Eta horrekin zer egin dezaket? Margot eraman egin dute eta nork daki zer egingo dioten, eta nik
|
etxean
egon behar dut?
|
|
|
Andreas, hau oso gauza serioa da. Benetan, zoaz
|
etxera
eta ahal dudanean, berriekin joango natzaizu.
|
|
|
Noiz bukatuko da guzti hau? Andreas,
|
etxean
egon nahi dut, zurekin, hori besterik ez, hainbeste eskatzen al dut. Zergatik ez gaituzte bakean uzten?
|
|
|
" Kejau eingo has ezton?
|
Etxe
elegantie dekon. Gixona be ondo heldute, ha ezton iñora juengo ez hi barik!
|
|
|
Gauetan oroitzapenetara joaten da bizitzera. Egunez egun denbora gutxiago ematen du errealitatean; bere
|
etxe
perfektuan, bere lan perfektuan, bere gizon prefektuarekin... Finean, bere bizitza perfektu horretan.
|
|
|
Eta orain gogoratu du aspaldi ez dituela tinta gorriz jantzi kuleroak... Korrika joan da
|
etxera
. Hilerokoaren egutegian begiratzera.
|
|
|
Joan egingo da. Urteetan zehar eraikiz aritu den
|
etxe
hura, lan hura, gizon hura, mundu hura... atzean utziko ditu denak. Atetik ateratzean hego bi hazi balitzaizkio lez sentituko da.
|
|
|
Orain Maitetxo delako.
|
Etxe
handia utziko du eta bi gelako etxe batean biziko da agian. Eta hilabete batzuk beranduago hamar kilo gehiago nabarituko ditu gainean.
|
|
|
Orain Maitetxo delako. Etxe handia utziko du eta bi gelako
|
etxe
batean biziko da agian. Eta hilabete batzuk beranduago hamar kilo gehiago nabarituko ditu gainean.
|
|
|
Eta hilabete batzuk beranduago hamar kilo gehiago nabarituko ditu gainean.
|
Etxe
txiki horretan, pauso bakoitzean zoruko egurrak min oihu ozenak jaurtiko ditu igual. Eta hormetan arrakalak egongo dira.
|
|
|
Lagunekin nagoenean, idazten behar nuke. Bai,
|
etxe
handi hura bezala da bizitza; leihoez bestalde askatasuna ikus dezakedalako. Eta nik ezin izaten dut ene begirada leihoetatik aldendu, eta ezin izaten dut askatasuna eskuratu, kanpoan dagoelako.
|
|
|
Idazten dudanean, mundu horretan,
|
etxe
handiko hormak desagertu egiten dira. Kobazulora argia sartzen da eta ez dit begietan minik egiten, eta gustuko izango dut argia.
|
|
|
Zeru iluna txinparta distiratsuz josita zegoen eta argi txikitxo horien guztien artean ilargi amandrea ageri zen, oso osorik dena argiztatu nahian.
|
Etxe
aurreko zelaian zegoen lasto multzo baten etzan ginen aitona eta biok zerura begira. Ni erne nengoen hitz batzuen zain, nire irudimena aske utzi eta ipuinean murgiltzeko irrikitan...
|
|
|
Mila lorez apaindutako
|
etxe
batetan bizi zen Katalin izeneko neskato bat, bere guraso eta anaiekin batera. Udaberrietako aire goxo eta familiako maitasun guztiaren artean hazi zen gure Katalin, lorerik ederrena baino ederrago bihurtu zen arte.
|
|
|
Ez zen asko berandutu lehenengo mutila neskatoaren
|
etxeko
atea jotzen. Inguruko lur askoren jabearen seme nagusia zen eta oraindik ezkongai zegoen.
|
|
|
Inguruko lur askoren jabearen seme nagusia zen eta oraindik ezkongai zegoen. Katalin
|
etxetik
irten zenean mutila zeharo txundituta geratu zen haren edertasuna ikustean, eta birritan pentsatu gabe zera esan zuen:
|
|
|
Egunak igaro ahala, hainbat mutil gazte pasatu ziren neskatoaren
|
etxetik
baina denek zuten harrokeria kutsua begietan, eta honek ez zekien zer egin. Alde batetik, bere familia pozik egotea nahi zuen alaba gizon batekin ezkonduta ikustean.
|
|
|
Alde batetik, bere familia pozik egotea nahi zuen alaba gizon batekin ezkonduta ikustean. Baina bestaldetik, benetan zuen mutilak bere
|
etxeko
atea inoiz ez zuela joko iruditzen zitzaion, eta garai haietan adin batetik aurrera garrantzitsuena emazte bihurtzea zen.
|
|
|
Denek uste zuten hori ez zela arraroa, hark zuen erantzukizuna ez zen txantxetarakoa. Baina denbora pasa ahala, Katalinek jateari utzi zion eta ez zen
|
etxetik
ateratzen, ezta loreak ureztatzeko ere. Orduan konturatu ziren bere gurasoak zoritxarra heldu zela bere alabarengana.
|
|
|
Horrela agurtu zen neskatoa, buru makur eta ahots goibel batekin. Malkoak eskuekin kendu eta bere anaiengana abiatu zen
|
etxera
buelta egiteko asmoarekin. Ibai, berriz, pago zaharraren azpian geratu zen neskato ederraren tristura burutik ezin kenduta.
|
|
|
Gutxi falta zitzaion Katalini
|
etxera
heltzeko ardien txintxirrinak eta Ibaien oihuak entzun zituenean:
|
|
|
Bazekien amesgaizto hartatik esnatzen zenean ezin zuela gehiago lorik hartu.
|
Etxean
ibiltzeko erabiltzen zuen jertse zahar bat gainetik bota, kantzontzilo zikinak kendu, praka zahar batzuk jarri eta leihora hurbildu zen.
|
|
|
Ohetik altxatu zenean erloju zaharrari begiratu zion, hiru ordu laurden geratzen zitzaizkion lagunekin izaten zuen hitzordura heltzeko. Arropa garbiak jantzi, leihotik azken begirada bota eta
|
etxetik
irten zen.
|
|
|
Hiruzpalau egurrezko mahai ere bazeuden. Balbe bigarren
|
etxe
bat bezalakoa zen herritar askorentzat. Maialen eta bere ama Maria Jesus oso atseginak izaten ziren herritarrekin, eta herritarrek estimu handian zeuzkaten ama alabak.
|
|
|
Ba egia duk.
|
Etxerantz
zihoala elurrarekin irrist egin eta buruan kolpe bat hartu zian. Gaur goizean aurkitu ditek elur urtuan botata.
|
|
|
Bertsotan egin, eta bertso saioaren ondoren, txukun ibili bazara bereziki sentitzen duzun euforia hori, Iturriagak kantu batean esaten zuen jainko txiki bat sentitzen zarela kotxean sartu eta
|
etxera
zoazenean, badago holako zerbait. Plazer handia dela iruditzen zait, sentitzea, sortu duzula zerbait, jarri zarela amildegi txiki baten aurrean, eta ez zarela erori, sortu duzula, komunikatu duzula, eta etxera zoazela.
|
|
|
Bertsotan egin, eta bertso saioaren ondoren, txukun ibili bazara bereziki sentitzen duzun euforia hori, Iturriagak kantu batean esaten zuen jainko txiki bat sentitzen zarela kotxean sartu eta etxera zoazenean, badago holako zerbait. Plazer handia dela iruditzen zait, sentitzea, sortu duzula zerbait, jarri zarela amildegi txiki baten aurrean, eta ez zarela erori, sortu duzula, komunikatu duzula, eta
|
etxera
zoazela. Izugarria da.
|
|
|
Ordutik hona gure irudipena izan da, eta gaur eguneko diskurtsoak diona da emakume bertsolaririk ez dela egon gaur arte. Baina oraindik ere baserrietan eta
|
etxe
askotan aipatzen digute behar bada familia hartan bertsolaririk onena amona zela, edo ama zela, edo izeba zela. Noski emakume horiek egoera sozialagatik ez dute sekula plazan kantatu izan.
|
|
|
Nire saioa hasten da galtzerdi beltzak jasten ditudanean, ez dakit zergatik, maniatikoa naiz hortan. bertsotara joan behar badet behintzat galtzerdi beltzak behar izaten ditut,
|
etxean
petralaldi momentu bakarrak izaten ditudala, bertsotara joateko momentuan jazten ari naizenean edo, baina hori gainditu eta etxetik irten eta herriko irteerako taberna batean kafe bat hartu eta rosli txiki bat piztu eta ya mentalki jartzen naiz lanerako.
|
|
|
Nire saioa hasten da galtzerdi beltzak jasten ditudanean, ez dakit zergatik, maniatikoa naiz hortan. bertsotara joan behar badet behintzat galtzerdi beltzak behar izaten ditut, etxean petralaldi momentu bakarrak izaten ditudala, bertsotara joateko momentuan jazten ari naizenean edo, baina hori gainditu eta
|
etxetik
irten eta herriko irteerako taberna batean kafe bat hartu eta rosli txiki bat piztu eta ya mentalki jartzen naiz lanerako.
|
|
|
Bazeunde legez
|
etxean
|
|
|
Iturriagak kantu batean esaten zuen... ez dakit.... Jainko txiki bat sentitzen zarela kotzean sartu eta
|
etxera
zoazenean, ezta. Badago holako zerbait.
|
|
|
Badago holako zerbait. Plazer handia dela iruditzen zait sentitzea sortu duzula zerbait, jarri zarela amildegi txiki baten aurrean eta ez zarela erori, sortu duzula, komunikatu duzula eta
|
etxera
zoazela. Izugarria da.
|
|
|
|
Etxe
asko eta askotan esaten dute ba... gure etxean bertsotan oso ona zan ba izeba, edo ama, edo amona
|
|
|
Etxe asko eta askotan esaten dute ba... gure
|
etxean
bertsotan oso ona zan ba izeba, edo ama, edo amona
|
|
|
Garrantsitzua zera da emakumeen papera transmisioan. Auskalo zenbat bertsolari egin den bertsolari txikitatik
|
etxean
kontu hoiek, kanta hoiek bertso hoeik entzun dituelako, ezta. Gure amonak kantatzen zuen baina etzean, plazan ez du izan lekurik
|
|
|
00:27:11: 13/ ANDONI EGAÑA ON
|
ETXEAN
|
|
|
Egun batian itzuli naiz ni bai
|
etxera
|
|
|
Guk ere bertsotan egin gabe jai batian
|
etxea
jutia izaten huan jai tristia gutzako
|
|
|
Peñagarikanok gaur ehundoko parranda bota du edo zuk, Peñagarikano, bota duzu. Eta
|
etxera
etortzean, emaztearen ohean sartu ordez, Egaña amonaren ohean sartu zara.
|
|
|
Gaur ehundoko parranda bota du edo zuk, Peñagarikano, bota duzu. Eta
|
etxera
etortzean, emaztearen ohean sartu ordez, Egaña amonaren ohean sartu zara.
|
|
|
Eta dan danak ikasi zituenian, atzera berriro bere herrira itzuli zan. Eta zuzen zuzen, maisu jakintsuaren
|
etxera
jun, eta han aurkitu zuen patiuan, magnolio zuhaitzaren azpian, isilik, otoitzian. Esan zion:
|
|
|
MONGOLIAKO
|
ETXE
TIPIKOA. KANPOA.
|
|
|
Mongoliako
|
etxe
tipiko baten aurrean jantzi tipikoa soinean duen artzai mongoliarrak, zergatik, zertarako eta nola inprobisatzen duen kontatuko digu.
|
|
|
Nik horretan, iruditzen zait inprobisazioak potentzial handia duela. Askotan uste dugu sorkuntza sofistikatua dela ba denbora asko
|
etxean
, hausnartzeko, behin eta berriz ikusi, behar dena ezta. Baina niri iruditzen zait sormenak askotan kolpeka funtzionatzen duela, baita idazten ari zarenean ere kolpe bat izaten da, intuizio momentu bat izaten da, eta bertsotan egiten duguna da sormen kolpe hori, intuizio hori, jende aurrean bilatu, sortzen ari zaren momentu berean bilatu, eta jada joan da, beste aukerarik ez daukazu.
|
|
|
|
Etxe
horiek guztiak
|
|
|
Zedarritu gabeko
|
etxe
atariak
|
|
|
Hitzezko
|
etxe
hau
|
|
|
Hautsa
|
etxe
barruan
|
|
|
|
Etxe
horiek guztiak
|
|
|
|
Etxe
horiek guztiak
|