2001
|
|
Saloian sartu zara, han daude adindun guztiak. Bat aukeratu behar duzu, eta ez
|
dakizu
zein. Banan banan begiratu dituzu, eta pentsatzen geratu zara, begiak itxi eta lehenengo aldiz zure bihotzari jarraituz, batengana hurbildu zara.
|
|
Abelio ez da bere ondoan zaudela ohartu eta ez
|
dakizu
zer esan konturatu dadin, zorionez, bat batean begirada altxatu du. Zirrara bat sumatu duzu gorputz osoan.
|
|
Zuk irribarre egin diozu, eta hark berehala itzuli dizu. Horrela, denbora luzez, isilik gelditu zarete, irribarrez eta elkarri begira, maiteminduak dirudizue, baina ez duzue elkar ezagutzen, batak bestearen izena besterik ez
|
dakizue
eta.
|
|
Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez
|
dakit
horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
Zuk oso ondo
|
dakizu
zergatia. Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude.
|
|
Denek alferra zarela uste dute, baina ez da horregatik, hori disimulatzeko trikimailu bat besterik ez da, eskolan ez duzu lagunik, baztertuta zaude. Honen arrazoia ez
|
dakizu
; seguruenik, hasiera batean lagunak oso gaizki tratatu zenituelako: gezurrak esaten zenizkien, haietaz gaizki hitz egiten zenien besteei...
|
|
Zein izan zen bide erdian zegoen harri koxkorra? galdetu diozu
|
jakiteko
irrikaz.
|
|
Jainkoak
|
daki
.
|
|
Ez ezazu niregatik negarrik egin.
|
Bazenekien
noizbait hil egingo nintzela. Lasai, ez dut beldurrik. joan, joan!
|
|
Hurrengo goizean esnatu bezain} aster, itsas labarrera joan zara,
|
badakizu
ez dela inor egongo baina ez duzu Abelio ahaztu nahi. Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio.
|
|
Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio. Pozik zaude, oso ondo sentitzen zara, agure zaharra bere zeruan dagoela
|
baitakizu
. Inguruan dituzun ezkurrak hartu eta hondartzara botatzen hasi zara.
|
|
amak lan egiten duen zahar egoitzara eraman. Gorroto duzun zure aitona harekin egotea; ondotxo
|
dakite
gurasoek; kexaka ibiltzen zaizu eta, hori gutxi balitz, dena gaizki egiten duzula iruditzen zaio. Eta amonarekin, aldiz, ezinegona sortzen da zure barruan, gehiegi zaintzen zaitu eta.
|
|
Zure bete beharreko guztia zaharrekin egotea da, haiekin hitz eginez eta alaitzen saiatuz.. Baina,
|
badakigu
nolakoak diren atso eta agure guztiak, gehienbat horrelako kartzeletan giltzapetuta egoten direnak, mojak dirudite. Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren.
|
|
Baina egunak pasa ahala zahar hauek zutaz ahazten joan dira eta horrela zuk haiek benetan nolakoak diren
|
jakin
ahal izan duzu: denak igoalak, agure zaharrak!
|
|
Etxeko toki bakarra zen bildua ez zena, eta han, amak sekulan Jan datu ez zituen lore abantsu ustelduen artean zegoen Oiher, izozturik; baina, hala ere, entzuten ahal ninduen. Ez
|
dakit
zendako, baina momentu horretan aitak tikitan erran zidan esaldi bat etorri zitzaidan burura. Hona erran zidana:
|
|
Bat batean, argiak desagertu, eta nire lehiotik so eginez, bi zentimetroko luzerakoa dirudien etxearen beste aldean dagoen baratzetik rugby baloi baten itxura zuen zera bat airatu zen.
|
Badakizue
fikziozko filmetan ikusten diren ontzi hegalariak bezalakoa. Familiak hori ikus zezan oihu egin nuen, baina baratzera buruz begiratzerakoan dena desagertua zen.
|
|
Gainera hitzez beti sobera gabiltzan arren, larri ibiltzen bide gara hitz horiek geureganatzeko astiaz, nahiz eta bi izan entzuteko ditugun belarriak eta bat bakarra mintzatzeko mihia. Beraz eman diezaiogun, erabat jakintzat badugu ere, beste birpasa bat zuk hezitako egia horri, nire belarriak hala eskatzen didalako eta,
|
jakin
badakizunez, zure hitza dela egarri hori asetzeko gai den bakarra.
|
|
Baina
|
jakin
ezazu zure laudorioek batik bat urduritu egiten nautela, halakoak baitira Sofistei luzatzen dizkiezunak, zure ezagutzarik eza bermatzen duzun bitartean.
|
|
Berasa maitea erantzun nion, harritu egiten naiz, ezen zure gaitasunak, horrenbestekoa izanik, antzua baitirudi hain kontzeptu ulerterrezaren ondoan. Dialektika,
|
jakin
ezazu, noizpait Glaukon lagunak ikasi zuen bezala, zentzumenak batere erabili gabe, arrazoimenaz baliaturik gauzen bere baitangoa azaltzeko, ongia bere horretan zer den argitzea da. Dialektika arrazoimena da, filosofatzea, adimenaren gailurra ikutzea, zientzia erreala.
|
|
Ondoren jarraitu zuen Berasak irudika ezazu eguna eta gaua. Eguna, Eguzkik
|
dakien
modura, ordu argien multzoa da, eta ordu horiek iritsi bezain laister barnekaldeko herrixketen nekazaria goiz lotzen zaio lanari bere baratzean; kosta partean, aldiz, itsasontziei azken ikutuak emanez arituko dira arrantzaleak; itzal ahal guztidunetik itzal txikiak agertzen hasiko dira, ertainak askoz jota; txoriek abestuko dute gauean abestea debekatua izan zaiena eta baliteke gu biok, eguneko o... Aurreko hau eta halako beste mila ezaugarriren bidez imaginatzen dut eguna.
|
|
– Gaua, Ilargik
|
dakien
modura, ordu ilunen multzoa da, eta ordu horiek iritsi bezain laister nekazariak goldea lurrean etzango du, lotan, eta bere esku zaurituak garbitzera abiatuko da; arrantzaleak ere abiatukko dira etxerantz itsasontziak kaian ondo lotuta utzi bezain azkar, zeren eta gaua murgiltzen hasten bada eta artean itsasontzirik heltzeke badago, urduritasuna arrunt nabarmenki azaleratuko da emazteen aurpegiet...
|
|
Kontu egizu, bada, arestian bakarkako lantzat izendatu duzula Dialektika eta horrenbeste, ezagutza errealarekin topo egitea norberaren ardurapean isolatu duzu. Baina hori, Sokrate, ez al litzateke eguna definitzen saiatzea bezala, gauaren izaera zertan den
|
jakin gabe
–Posible al da egun hitza erabiltzea, gau hitza oraindikan asmatzeke bada?
|
|
Baina denbora ez denez geldituko, harengan erreparatu arren, hobe dut nere hitzen bitartez itsasontziaren lema zuzentzea eta abian jartzea gure xedearen hila, ez zoriontsuen irletara, baizik, hain zuzen ere, zalantzaren irlarantz erreztasunez lotzen zituen esaldiak. Ez
|
dakit
ezagutuko duzun; agian entzugo zenuen noizpait gaur kontatzera noakizun istorioa, Tximuaren alegoria deitua izan dena.
|
|
Ez dago erabakirik zalantzarik egon ezean, inork ez du zertan bere burua erabili, zalantzak bere ateraldia egingo ez balu. Baina nik baino hobeto
|
dakizu
zuk hori, greziarra izanik, ondo ezaguna izango baituzu atsotitz greziarrak dioena: ezer gutxi daki zalantzarik ez duenak.
|
|
Baina nik baino hobeto dakizu zuk hori, greziarra izanik, ondo ezaguna izango baituzu atsotitz greziarrak dioena: ezer gutxi
|
daki
zalantzarik ez duenak.
|
|
Zuzen zabiltza beti bezela, Sokrate. Eta
|
jakin
ezazu herri hori, gurdi hori, aurrera jo ezinik dabilela, bi zaldi erotuen erruz argitu zuen Berasak. Baina hau gutxi balitz, zaldi bakoitzak soilik bere garaipenean pentsatzeaz gain, zaldi baten zein bestearen alde agertzen ez diren hiritarrei ez diete tarteko beste zaldi bat proposatzen uzten.
|
|
Eta zein herrik du,
|
jakin
badaiteke, zorigaitz aparteko hori?
|
|
Ezinbestekoa deritzot, nere adiskidea, zuk diozuna barneratzea esan nuen. Honezkero
|
jakin
genuke, gu garela mundu honetan inoiz kontzepturik zailenetan aldrebestuenak pertsonatik pertsonara transmititzeko gai. Baina askotan, badirudi zenbaitek birtute hau ahantzi egiten dutela, eta beste bide bat erabiltzen dute, ziurrenez beste animaliena baino mespreziagarriagoa, indarkeria deitzen dugun hori, hain zuzen ere.
|
|
Herri honetan
|
badakigu
zergaitik egiten den negar baina ez zertarako bat gehiago edota bat gutxiago esan behar den ez dakigun bezala
|
|
Herri honetan badakigu zergaitik egiten den negar baina ez zertarako bat gehiago edota bat gutxiago esan behar den ez
|
dakigun bezala
|
|
Erromatarrei eskerrak! Haiek erakutsi ziguten ardoari buruz
|
jakin
beharreko guztia...
|
|
Berasak barre egin zuen eta ez zidan erantzun nahi izan. Dena dela, ba al
|
dakizu
zuk nortzuk ziren pertsiarrak, buruarekin baietz adierazi zidan Herodoto haundiak ondo aztertu zituen eta haien ohiturak adimen haundiz bildu zituen liburu batean.
|
|
Gainera hitzez beti sobera gabiltzan arren, larri ibiltzen bide gara hitz horiek geureganatzeko astiaz, nahiz eta bi izan entzuteko ditugun belarriak eta bat bakarra mintzatzeko mihia. Beraz eman diezaiogun, erabat jakintzat badugu ere, beste birpasa bat zuk hezitako egia horri, nire belarriak hala eskatzen didalako eta, jakin
|
badakizunez
, zure hitza dela egarri hori asetzeko gai den bakarra.
|
|
Eskerrak, nire Mikelek behintzat ez din edaten! Mutil zintzoa dun, ondo hezia izan dun eta
|
bazekin
edatea oso txarra dela. Ez Pilarren semeabezala, lehengoan sekulako mozkorrarekin ibili omen hunan!
|
|
Nola ahaztuko ditut bada, beti beren seme alabengatik kezkaturik bizi ziren bi emakume maitagarri hauek, beren seme alabak aingerutzat jotzen zituzten bi emakume inozente hauek. Beren seme alaben berri
|
jakingo
balute... Izan ere, haien seme alabak ere ezagutzen ditut.
|
|
Ai! Ama semeek elkarren berri
|
jakingo
balute.
|
|
Mutila zen hizketan hasi zena; geroago
|
jakin
nuenez, Xabi deitzen zen.
|
|
Garrantzirik gabeko gauzetan mintzatzen basten ziren beti, zer esan ez
|
zekitela
. Hala ere, biak elkar asko maite zutela suma nezakeen beren begi dirdiratsuetan elkarri begiratzen ziotenean.
|
|
Gaurko gazteak guk jasan genuen gerra hartan parte hartu behar izan balute, ez ziren beren buruak txoriz beterik egongo. Benetan
|
jakingo
lukete bizitza honetan balio duena eta ez duena bereizten, eta ez lituzkete oraingo droga nazkagarri horiek hartuko. Izan ere, gaurko gaztedia, axolagabe hutsa da, sudur puntan jartzen zaiena egiten dute eta ez dute besteenganako errespetu izpirik.
|
|
Hala ere, kontratu bat izenpetu behar izan zuen: itsu mutsuan sinatu ere, aukeztu zion paper hori eta zaharkituaren gainean hizki lodiz idatziriko hitzak ez
|
zekizkielako
irakurtzen. Ondoren, bere puskak hartu eta barnera sartu orduko, itsasontziak ur zabaletara eraman zituen.
|
|
Anartean, Josefina etxean zegoen, aski lasaiki biziz. Baina herriko emazteek
|
jakin
zuten senarra kortsario egin zela; orduan, herriko aberatsenek baztertu zuten. Geroztik, bere gibelean zurrumurruak eta irriak entzuten zituen.
|
|
Guztiz urdindutako ileek ematen diote hasera buru txiki horri, eta buru hori dun, hain zuzen, bizitzako hainbeste gertakari ahaztu arazten dizkinan gomuten aterpe eta desagertarazle. Nekez sines dezaken kopeta zimurtu eta goibel horren atzean, oraindik freskotasunez zipriz tinduriko gogoetak badirela, zeren egon badaude, baina zokoren batean gordeta Sarritan, hik
|
badakin
, egun euritsuetan, hire kolore gabeko begiak zimurren artetik esnatu, jalgi eta begira ipintzen ditunanean, euri tanta bakoitzeko gaztaroko oroitzapen bat berreskuratzen dun begietan nahigabe kolorea margotuz. Eta hori dun hire denborale bekaiztiaren jaioleku.Badakin, kontura hadi, baditun urte batzuk deusik entzuten ez dunala, eta hire buru harnean iraganeko erloju zaharraren orratzen norabideak eta joan etorriak nahiko zaizkin hire musika osatzeko.
|
|
Baina, ondoren ispilua bihurtzen joan zaio eta aldendu ezinezko irudi bat agertu da momenturo, berriro hitz egiten hasi den arte... Begira nazan eta kontura hadi! Hik
|
badakin
denborak, denboraren gatibu den denborak, osatzen duela musika latzena. Hortaz kontura hadi garai batean maitasun fruitu hezeak izan ziren ezpainak, erabat zartaturik eta agorturik erakusten ditunala eta adinak sortutako lerro, marra paraleloan artetik, izkutatua dunan zera hori... hire ahoa dunala.
|
|
Begira nazan, eta ohartu hadi burugogortasunak bultzatzen haunala hire memoriaren pantailan kiskalitako gomutak proiektatzera. Eta hik
|
badakin
hire oroimenaren pantaila ni neu naizela, hire ispilua, hire gogoeten proiektaleku. Begira nazan eta ohartu hadi inungo bizi arrastorik nabari ez zaion maldatsua dela hire bekokia... Amonak iraindu, listua bota eta begirada makurtu du...
|
|
|
Badakin
, kontura hadi, hire aluak galduak dizkin txinpat eta suak, galduak betiko maitaleak, galduak hileroko aldiak, galduak lizunkeriak. Badakin amona, zahartzaroaren haize boladak eraman din emakumearen altxor preziatuena ere.
|
|
Badakin, kontura hadi, hire aluak galduak dizkin txinpat eta suak, galduak betiko maitaleak, galduak hileroko aldiak, galduak lizunkeriak.
|
Badakin
amona, zahartzaroaren haize boladak eraman din emakumearen altxor preziatuena ere. Begira hitzan hire iztar zimurtsuak.
|
|
Eta azkenik, amona, begira nazan, begira ezan hire gorputz ahuldua osoki, eta konturatuko haiz gorputz triste bat dunala aurrean, gorputz zahar bat dunala.
|
Badakin
, kontura hadi..."
|
|
Izenik gabeko kaleren batean xahutu nituen Ilunabar hartako eguzkiaren azken printzak, eta nik orduan
|
jakin
ez arren, etorkizunak ilunabar gorriz dindatuko zituen ordurarte isilik zeuden nire desioaren erreka garbiak. Oroitzen naiz kalean zehar nindoala.
|
|
Nire bidai laguna, hark ni baino behar handiagoa zuela esanez, amonaren ondoan eseri zen berriz ere egongo gara irrifartsu bat begiekin ahoskatuz. Libre sentitu nintzen, baina bakardadearen begiak (zenbat edukiko zituen?) bizkarrean itsatsiak nituela
|
jakinez
, pausoa arindu nuen.
|
|
Poliki inguratu nintzaion eta poliki, samurtasun guztiz laztandu nizkion gorputzaren atalak. Ez zen nik inoiz ezagutu nuen poesia edo maitasun eskutitz bateko pertsonaia; ez zuen, nik
|
nekiela
, inongo olerkaririk aitatu, baina lilura pozima magikoaz zertzelaturik ageri zen, margolari eroren batek pintatutako azken flasa, azken argia balitz bezala. Ondoren bere kopetan idatzia zuena irakurri nuen nire belarriak ordurarte ezagutzen ez zuten doinu harekin:
|
|
Etmkizuna iragarriko dizun makina Ingurura begiratu nuela oroitzen naiz. Ez
|
dakit
jenderik ba ote zebilen, baina nik arima erratuz zipriztindua aurkitu nuen karrika. Niri begira ote zeuden iruditu zitzaidan, baina ez nuen haietako bakar baten begiradarik topatu.
|
|
Begiak paperari (hain hur zegoen) gerturatu arren, etorkizunari (hain urrun zegoen) begira nengoen supituki. Azkenik, irakurri nuen paper zatia, baina orduan oraindik ez
|
nekien
zazpi hitz haiek zer esanahi eduki zezaketen; ez nekien nire eskuetako 44 letra haiek izenik gabeko biografia apalenaren lehenengo kapituluan azalduko zirela: Zure maitalea kale kantoiren batean aurkituko duzu.
|
|
Begiak paperari (hain hur zegoen) gerturatu arren, etorkizunari (hain urrun zegoen) begira nengoen supituki. Azkenik, irakurri nuen paper zatia, baina orduan oraindik ez nekien zazpi hitz haiek zer esanahi eduki zezaketen; ez
|
nekien
nire eskuetako 44 letra haiek izenik gabeko biografia apalenaren lehenengo kapituluan azalduko zirela: Zure maitalea kale kantoiren batean aurkituko duzu.
|
|
Pantxok ez zekien batere gatu beltzak sorgin bilakatzen zirela pata lehertzerakoan, eta zorte bat emaiten zutela. Hori ez
|
zekien
bakarra zen; Zugarramurdiko beste biztanle guziek, aldiz, jakinean ziren eta inork ez zuen gatu beltzik etxean. Pantxo ez en sekula herrira joaiten, salbu bere gatu bat eri zelarik edo janaria erosi behar zuelarik.
|
|
Bere etxearen inguruan, erreka argi bat isurtzen zen eztiki eta jostari, eta bitxia zen doi bat: eguzkiaren ekiadarrek argitzen zutelarik, kolore horikoa iduri zuen eta ur azpiko harriak liranjak, inork ez
|
zekielarik
zergatik. Errekaren zeharkatzeko, zurezko zubi zahar bat zegoen.
|
|
Pantxok ez
|
zekien
batere gatu beltzak sorgin bilakatzen zirela pata lehertzerakoan, eta zorte bat emaiten zutela. Hori ez zekien bakarra zen; Zugarramurdiko beste biztanle guziek, aldiz, jakinean ziren eta inork ez zuen gatu beltzik etxean.
|
|
Askotan egoten zara ispiluaren aurrean amaren antzik duzun pentsatzen, aitonak maiz esaten baitizu zuri so den bakoitzean ama ikusten duela. Horrelakoetan beti negarrez hasten da aitona eta zuk ere negar egin nahi izaten duzu, baina
|
jakin
badakizu hobe dela haren magalean eseri eta besarkatu, osterantzean egun guztia igarotzen baitu leihoan bere Dolores agertuko den itsaropenarekin: zain.
|
|
Asko maite dugu elkar eta ahal bezain pronto hara eramanen nauela agindu zidan. Nire aitatxo ez dut marrazkian marraztu, ez
|
dakit
eta benetan non dagoen. Egia esan, ez nuen ezagutu, ni jaio nintzenean alde egin baitzuen nonbaitera, baina ez dakit nora.
|
|
Nire aitatxo ez dut marrazkian marraztu, ez dakit eta benetan non dagoen. Egia esan, ez nuen ezagutu, ni jaio nintzenean alde egin baitzuen nonbaitera, baina ez
|
dakit
nora. Amak esan zidan behin oso gizon ederra zela, baina nahiko inozoa.
|
|
Ez da zortzi urte lehenago bi txirikorda zeramatzan neskatilatxo hura, dagoeneko neska heldu eta hazia da. Oraindik amarengana itzuliko den esperantza gordetzen du bere bihotzaren erdian, baina
|
jakin
badaki ama ez dela inoiz aktoresa ospetsu izatera iritsiko.
|
|
Ez da zortzi urte lehenago bi txirikorda zeramatzan neskatilatxo hura, dagoeneko neska heldu eta hazia da. Oraindik amarengana itzuliko den esperantza gordetzen du bere bihotzaren erdian, baina jakin
|
badaki
ama ez dela inoiz aktoresa ospetsu izatera iritsiko.
|
2002
|
|
Baina, badakitegia ezin dadenaarrosakolorekoa izan.
|
Badakit
, onenairautenduenadisfrutatueta aurrerabegiratzeada; hauxe egingodut, hauxe.
|
|
Ezin diagu bakardade horretan segitu. Kanpoko eguzkiak hobeki argituko ditik gure bihotzak Gezurra erran zidatek;
|
bazekiat
. Bart, goganbehartu diat iruzur egin didatela.
|
|
Hori bai, laguntzaile bat behar zuen, bakarrik egiteko zail samarra zeritzaiolako, eta huts txikienak dena bertan behera erorrarazi zezakeelakko. Konfiantzazko adiskidea izanik,
|
bazekien
ahal bezain! aster eskutitz hori bere emaztearen eskuetan izango zela.
|
|
Hau irakurtzean nigarrez hasi zen gaixoa. Ez
|
zekien
zergatik Agian Peiok egin behar zuenaren beldurrarengatik edota, bestela, laister besarkatuko zuen esperantzaz. Emozioak iragan ondoren, berehala xeka hasi zen.
|
|
Denborarik galdu gabe, jarraian erantzun zien prezio merkean janari ona proposatuz.
|
Bazekien
oso mesfiatuak zirela eta haien konfiantza irabaztea zaila izango zela. Onartu beharra zegoen arrisku batzu hartzen zituela laguna libratzeko; beraz, nahiago izan zuen emaztea abisatzea.
|
|
Idoia,
|
badakit
kolpean jakin eta horrela erantzutea normala dela, baina, lasai zaitez dena kontrolpean daukat eta ongi aterako da.
|
|
Idoia, badakit kolpean
|
jakin
eta horrela erantzutea normala dela, baina, lasai zaitez dena kontrolpean daukat eta ongi aterako da.
|
|
Ez
|
dakit
. Galdetzerajoango naiz.
|
|
Hortxe zegoen tente, harro, Peioren eskumuturrak lotzen ari. Adiskidea zur eta lur gelditu zen, zer egin ez
|
zekiela
. Joneri, aspaldiko partez alaitu ziren begi beltzetatik malko bakar bat ixuri zitzaion; bakarra eta soberan.
|
|
Ohetik atera berri zen sei urteko neska txiki bat zeukan begira. Ile luze koarpilatu haien tartetik bi begi haundi besterik ez zuen ageri; urduri zirudien, nahiz eta egunean zehar zer egin behar zuen argi ta garbi
|
jakin
. Begi beltz haiek jaurtitzen zuten indarrak haurraren borondate ona isladatzen zuten.
|
|
Bera baino haundiagoko bihotza zuen; baina barren barrenean gordetzen zuen inork zauritu ahal ez izateko. Ongi
|
baitzekien
kristalezko bihotz minbera hori behin hautsiz gero, zatiak berriz eranstea ezinezkoa zela. Handia izan arren, ez zuen bere alturari zegokionaren erdia ere pisatzen.
|
|
... Errana zidaten gaur jitekoak zirela. Peiok ez zuen entzundakoa sinetsi nahi, Jonek ez zuela sekula huts egiten
|
baitzekien
, ez behintzat abisatu gabe. Alabaina, pareko gizona ez zen hori ulertzeko gai, ez zuen sentimendurik hesiaren bestaldean zeudenentzat, ez zuen ulertu nahi.
|
|
Nik ez
|
dakit
zuri zer errana zizuten, baina argi diotsut hona ez dela inor etorri. Eta irriƱo gaizto batez, agian zure emazteak aste bukaera guztiz zu ikustera etortzea baino ekintza interesgarriagoren bat atxeman du... a, a, a!
|
|
Peiok 1O urte zeramatzan zerua osorik ikusi gabe. Kartzelako barrek napa beltza zatitzen zuten xarma guztia kenduz. lritsiko da eguna, non kalpar distiratsu horiek inguratuko hauten bien artean oztoporik egon gabe, ari zen pentsaketan, kaiola honetatik hegaldatuko haizena askatasunari buruz,, sakeletik familiaren argazkia atera eta hari begira,
|
bazenekite
zenbat maite zaituztedan; izarrak zeru beltza baino gehiago argitzen duzue nire bihotza! eta bakarrik iraun, ezin duk egoera honetan jarraitu, hi ere pertsona haiz eta bizia merezi duk Zeinek esan behar dik hiri non ala norekin bizi behar haizen?
|
|
Konforme nago, hori bai; baina ez konforme horrela maitatzea tokatu zaidalako, baizik eta nire buruan bueltaka egon den egoerari azkenik irtenbidea eman diodalako. Izan ere, nire lagun guztiek
|
badakite
eta errespetatzen naute, eta, bestalde, mutil bat ezagutu dut, eta harekin nago; eta ez dut uste egoera transmititzen dizkidan zirrara eta emozioak beste gizakiek bizi dituztenetatik bereiztu daitezkeenik. Hainbeste amestutako laugarren etapan nago jadanik (geroago argituko dudan bezala), konturatu gabe, amodioarekin batera dastatzen ari naizen eta hitzetan adierazi ezin daitezkeen sentsazioek beldurtzen, baina, era berean, hunkitzen eta liluratzen nautela.
|
|
Ez da ezer gertatuko onartzen baduzu, Yael, jarraitu zuen. Oso urduri jarria nintzen jada, eta ez
|
nekien
nola erreakzionatu niretzat erabat berria zen egoera haren aurrean. Nolatan susmatu du homosexuala naizela?, pentsatu nuen nire baitan.
|
|
Edozein modutan, ezin nuen
|
jakin
laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta eman zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin jarraitzea zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen.
|
|
Denbora horretan, mila alditan desiratu nuen norbaiti kontatzea, baina aldez aurretik planeatutako estrategia aurrera eramateko zorian nengoenean, beti kokildu eta atzera bota behar izaten nuen neure burua. Eta kontua da ez
|
nekiela
zergatik gertatzen zitzaidan beti bera lagunen aurrean. Agian erabat ziur ez nengoelako izango zen.
|
|
Agian erabat ziur ez nengoelako izango zen. Edota beldurra izango zen, edota lotsa; egia esan, ez
|
dakit
.
|
|
Antza denez, herri isolatu batean jaiotako mutil hark ez zuen horrelakorik inoiz ezagutu, eta beldurtu egin zen. Ez
|
dakit
zertaz, baino beldurtu egin zen. Ondoren, eta ni homosexuala izateak nire jokabidean eraginik ez zuela eta hori berak konprobatu zuela, nire lagun mina bihurtu baitzen, azaltzea nindoanean, korrika alde egin zuen.
|
|
Baiezko aurpegia jarri nion. Mutil, ez duzu zertan kezkatu; ez
|
dakit
zergatik jarri zaren hain urduri, zerbait normala da. Gainera, ahaztu ez baduzu, ea gay zinen galdetu nizun behin, eta galdera hori normaltasun osoz egin nizunez, ezin dut ulertu, ezta ere, zergatik ez zenuen nireganako konfidantza hori kontutan hartu lasaitasun osoz kontatzeko.
|
|
Hantxe hasi zen dena. Etxean, bakarrik, zer egin ez
|
nekiela
eta guztiz aspertuta nengoela, langelara joan, beharrezko materiala hartu eta, oker ez banago, The Offspring taldearen zinta zahar bat baxu baxu jarri ondoren, matematikako erroketa batzuk egiten hasia nintzen, V13476, 033..., nire burutik paperera zeozer jausi zela konturatu nintzenean.
|
|
Hieroglifiko itxura zuen ariketa bat neukan begien aurrean. Benetan gatxa zen, eta ez
|
nekien
nondik ebatu, horregatik, kontzentrazio egokia lortzeko asmoz, musika kendu, esku biak matrailetan jarri, eta behera begira jarri nintzen, sudur puntarekin ia papera ikutzen nuela.
|
|
Gero eta puntu gehiago zeuden, bat, bi, hiru, ehun, bostehun, mila... eta gainera nire uletik jausten zirela zirudien. Ez
|
dakit
orain dela zenbat urteko kromoz, pokemon tazoz, pin ez, amaraunez, eta makina bat hautsez eta zikinkeriaz betetako kajoi txujinetik lupa bat hartu eta puntu beltz baten gainean jarri nuen. Arreta handiz begiratu eta... hanka uletsu batzuk antzeman nituen, burua, begi gorri bi...
|
|
Nik
|
badakit
zelan akabatu herri honetako zorri guztiak.
|
|
menik eman,
|
badakizu
, herrien arteko pike hori zela medio... baina, herriak presionatuta, azkenean baiezkoa eman behar izan zion. Hau entzun eta berehala, bere asmoa inori kontatu gabe lanari ekin zion.
|
|
Oihu isil bat, isiltasuna.
|
Badakin
, guztiontzat zeukan heriotzak begirada bat, bakoitzarentzat bat.
|
|
Zaila dun paradisuan maitemin izatea,
|
badakin
. Badakin!
|
|
Zaila dun paradisuan maitemin izatea, badakin.
|
Badakin
! Joandakoa udazken dun beti.
|
|
Elgarrekin anitz egun pasatzen zituzten eta hilabetea zuen elgar ezagutzen zutela. Anak dena
|
zekien
Maxez eta mutilak dena neskaz.
|
|
Anak ez zuen onartu epaiketan parte hartzea; ez zuen Maxen bisaia ikusi nahi. Bakarrik
|
jakin
zuen bere lehengo lagunak hiru hilabeteko presondegia bildu zuela.
|
|
Hiru hilabete haiek goxoan iragan zituen neskatxak, baina beldurrez ikaran zen: Max egun ba tzuen buruan askatua izanen zela
|
jakiteak
berak...
|
|
Amak erantzun zion ez zela ezer, dena eginen zuela beretako,
|
jakinez
bere alaba bakarra zela, eta nehor baino gehiago maite zuelako.
|
|
Goizaldeko lehen eguzki printzek ahultasunez argitzen dute geltokia beirazko teilatua zeharkatuz. Ez
|
dakit
non nagoen, o: raindik esnatu berria naiz eta ezinezkoa zait argitasunez pentsatzea. Bagoia hutsik geratu da, eserita emandako orduen ostean, denak ere hankak luzatzeko dugun premia eserlekuen deserosotasuna salatzen hasi den seinale.
|
|
bizitza motza da, carpe diem, bizi oraina. Ez
|
dakit
honen ondorio izango den ala norberak bere kabuz jaiotzetik garatzen duen bizi nahia ote den, baina denok, salbuespenak salbuespen, heriotzaren beldur garela esatera ausartuko nintzateke.
|
|
Maleta hartu eta geltokiko istilutik aldentzen hasi naiz pauso lasaiez. Ez dut presarik, ezta helburu
|
jakinik
ere, noraezean noa nire oinek zuzentzen nauten tokira. Babes keinu gisa sudurra bufanda azpian gordez negu hotz honetan aurrera noan heinean, emandako pauso bakoitza aurrekoa baino zailagoa egiten zaidala konturatzen naiz, bakarrik sentitzen naiz eta norbaiten beharra dut.
|
|
Mundu berriak ezagutzeko gai izango naizen ala urrun egon ondoren herriminez etxekoengana itzuliko naizen? Ez
|
dakit
, baina probatu gabe ez dago ezer jakiterik. Izan behar duena izan bedi, denborak esango du.
|
|
Inozoa naizelakoan, disumulu gabe askatzen dituzte gisa honetako esaldiak.
|
Badakit
zer esan gura duten. Ez dut nahi.
|
|
|
Badakit
–Iragan duk beste gau bat, ia begirik bildu barik.
|