Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 968

2000
‎Ez dezagun ahantz hurrengo puntua. Kontua ez da, oro har, dibortzioa ona den jakitea , baizik eta noraino den komenigarria, legeek hertsitzeko duten ahalmenaz baliaturik, berez aske den zerbait horretan eskua sartzea, batez ere, aintzat hartzen bada halako autuetan bihotzak eta sentimenduek dituzten pisua eta garrantzia.
‎Badago lasai egoteko premia, mesfidantza sortzen duen froga mota baten aurrean: lekukoak ustelarazi edo erosiak izan daitezke, horien oroitzapenak nahas; jakin gabe ere, ideia arrotzek eurengana ditzakete. Lekukotza soilen aurrean, beraz, erne egon behar da.
‎Egoitza arloan zuzenbidea eta egitatea nahasian dira. Gizaki baten egiazko egoitza zein izan daitekeen zehazteko erregelak finkatu ditugu judizio ekintza eta bizitzaren joan etorri arruntetarako, oinarrizkoa baita halakoetan pertsona baten egoitza jakitea , berarengana iritsi beharrik baldin badago.
‎Portalisek, esan gabe doa, badaki Erromako Zuzenbidearen iturrietan edaten. Zuzenbide horretatik bereganatzen du ezkontzaren izatea, ezkontza zer den taxuz azaltzeko:
‎Oihartzun dute Portalisen baitan dibortzioaren aldeko eta aurkako argudioek. Bera ere, zabal zabal barik, ozta ozta darantzu edozein legegileri luzatzen dion galdera, dibortzioaren aurrean zer egin jakiteko :
‎Erlijioaren ikuspegia ez da horrekin saihesten, erlijioak berak gai horretan eta beste batzuetan gizakiak gobernatzen baititu meritu eta askatasunaren esparruan. Halakoetan legegileak dihardu aginpide hertsitzailearen erabiltze hutsean, gizartearen desordenarik okerrenak aurreikusteko eta grina eta abusuei mugak jartzeko, betiere jakinik halakoak agortzea ezinezkoa dela. Ikuspegi horretan, dibortzioa gai zibil bihurtzen da eta horren irtenbidea dibortziotik bertatik etor daitezkeen on gaitzetan bilatu behar da, dibortzio hori uste politikotik begiratuta.
‎Zuzenbide erromatarra destainez eta arinkeriaz gaitzesten duten hainbatek ez dute berori behar adina ezagutzen. Berehala konturatuko gara horretaz, baldin eta gauza bagara bereizteko, batetik, zuzenbide hori eskuratu diguten bilduma horietan arrazoi idatzia deitua izan dena eta, bestetik, gure egoera eta usadioetatik at diren erakundeak; orobat, baldin eta bereizten badakigu senatukontsultoak, plebiszituak eta printze zintzoen ediktuak enperadoreen erreskriptuetatik, horiek baitira, izan ere, halako legeria eskatua, kreditu edo ezegokieraren arabera emana eta Erroma bera kolokan jarri zuten hainbat munstroren gortean moldatua, agerikoa baitzen horiek epaiak eta legeak jendaurrean saltzen zituztela.
‎Bedeinka dezagun, beraz, izadia, berorrek eman baitizkigu lerrakera jazarrezinak eta gure bihotza jarri lerrakera horien erregela eta balazta. Esan ohi da klima jakin eta inguruabar zehatzen azpian, poligamia ere onargarriagoa izan daitekeela, beste inguruabar eta klima batzuetan baino. Edonondik begira dakiola ere, herri guztietan suertatzen da hori bateraezina konpromiso baten oinarriekin, konpromiso horretan ematen direlako zer guztiak, gorputz eta arima.
‎Alta, hausnarketaren, ezinezko kalkuluaren eta emaitzaren behartasunaren elkarketak Neurath bere joera pragmatikoaren oinarrizko noziorantz hurbildu zuen, hau da, zio laguntzailearen kontzepturantz. Jakin badakigu pertsona batek, egintza baten bidez emaitzak lor ditzan, egintza horren posibilitate desberdinak behintzat kontuan hartu dituela. Alabaina, horietako bat aukeratzen badu abian jartzeko, eta egiterakoan mota orokorragoko printzipio bat erabiltzen badu, horrela sorturiko zioari, helburu zehatzekin zerikusirik ez duenari, zio laguntzailea nahi diogu deitu, laguntza bat baita zalantzati dagoenarentzat, nolabait esatearren.127
‎Txangozale galduen parabola Descartesengandik hartu zuen Neurathek haren ideiak garbiago erakusteko asmoz. Lau txangozale baso batean galtzen dira eta ez dakite nondik abiatu bertatik ateratzeko. Badakite geldirik ezin dutela iraun, horrek beren amaiera suposatuko lukeelako.
‎Lau txangozale baso batean galtzen dira eta ez dakite nondik abiatu bertatik ateratzeko. Badakite geldirik ezin dutela iraun, horrek beren amaiera suposatuko lukeelako. Batek bide bat aukeratzen du senez; beste batek beste bide bat, zantzu bat dela-eta; hirugarren bat metodikoagoa da eta, zin zinez, ebentualtasun guztiak hartzen ditu kontuan, argumentu eta kontraargumentu denak neurtu eta, desegokiak direla ez dakien premisa batzuen arabera, ibilbide batetik bideratzen da hura zuzena delakoan, erabat harro eta fidakor arazoa maneiatzeko izan duen moduagatik.
‎Ikusmolde zientifikoak logika eta kontsistentziaren zentzua darama bere baitan; nazien ideologiak, aldiz, horixe nahi du hain zuzen ere bere baitatik at eduki. Badakigu , gainera, naziek beren jite antilogikoa diskurtso ugaritan zabaldu zutela. Behin, 1935ean, L.G. Tirala izeneko nazi batek Vienako Zirkuluari buruz esan lez," berezkoa duten modu formalistan gogoeta egiten ahalegintzen dira gizon hauek eta, intuiziotik erabat independentea den doktrina matematiko esoteriko baten laguntzaz, jakitun ez arioei espezifikoa zaien mundu zientifikoaren logika berri bat nahi dute agerian utzi" 135 Horrela, juduak arraza lez arioak baino gutxiago direla zioten baieztapenak edo juduen konspirazioei buruzko asertzioak hutsalkeriez beterik zeuden.
‎" Zer nahi duzu esan ‘garbiketa etnikoa’ eta ‘argitze kontzeptuala’ gauza bera direla adierazterakoan?", galdetuko genioke Horkheimerri, 1937an Vienako Zirkuluaren kontrako halako analogia ilunak ezarri zituenean. Dakigunez , Vienako Zirkuluaren partaide gehienak, denak ez esatearren, hil edo erbesteratu egin zituzten naziek.
‎Eta enuntziatu hauek ezin zuten hutsik egin, ‘uste’ bat pribatua eta eztabaidaezina baita. Haatik, uste hori duenak ‘gorria orain eta hemen’ adierazpenari buruz mintzatzerakoan, adierazpen hau munduko zerbaiti ote dagokion ala ez jakitea beste gauza bat da. Jakina da ilusioak ez direla ez egiazkoak ezta faltsuak ere, baina hain zuzen horregatik daude ezagutza corpusetik at:
‎Eta preseski ezagutza zen fenomenalistek, sentimen datuez baliatuz, oinarritu nahi zutena. Gogoeta edo enuntziatu baten eduki kualitatiboa ezin bada komunikatu, ezin izango da jakin zer nahi den esan termino bat erabiltzerakoan. Beraz, horrela solipsismoa agertzen da:
‎Beraz, horrela solipsismoa agertzen da: jakingo genukeen guztia iritzia litzateke, mundua ikusteko modu propioa, subjektiboa.
‎Wittgensteinekin bat etorriz, honako galdera hau bururatu zitzaion Neurathi: nola jakin dezakegu egunero hizkuntza berbera erabiltzen dugula, hautemateak neurtzen uzten diguten erloju, erregela eta beste hainbat objektuei esker ez baldin bada. Filosofo honen aburuz, sentimen datuak zerbait pribatua eta hutsezina bailiran onartzeak arriskuan jartzen zituen Zirkuluaren tesiak, modu horretan sekula ezin baitzitekeen erabilitako terminoen esanahia ikasi.
‎Zergatik izan behar du filosofoak apriorizko ezagutzaren abantaila? Apika agerkundez dakizki gauzak. Ez, kasu horretan filosofoa ez bailitzateke filosofo izango.
‎Ikusi dugu Vienako Zirkuluak konduktismoak bezala azaltzen zituela egoera mentalak, hau da, portaerez edo prozesu fisiologikoez mintzatuz. Ildo honetan, nornahik mina sentitzen duela jakiteko bere portaera behatzen dugu —keinuak, oihuak, mota guztietako neurketa medikoak, etab.— Eta portaera hori da mina osatzen duena. Jarrera honekin, Zirkulukoek solipsismoa arbuiatzea lortu nahi zuten —ni eta nire egoera mentalak existitzen gara—, beste gizabanakoen portaera behatuz beren egoera mentalak ere existitzen direla aditzera emanez.
‎Era horretan, 1934an79, egiaztagarritasun irizpidea ahultzeko ahalegin horretan, Lewisek honakoa iradoki zuen: beste pertsona bat mina sufritzen ari den ala ez jakin dezagun, nahikoa da hura imajinatzearekin, portaera neurgarrien bitartez egiaztatu beharrik gabe. Panpina bada, baztertu egiten dugu sufrimendua, minduta ezin baitugu irudikatu.
‎Erreflexibotasuna ez zen baliozkoa egiaztagarritasunarentzat baina, hala ere, propietate hura onartu beharra zegoen: egiaztagarritasunaren printzipioan oinarrituriko ikusmolde oso batek esanahirik ba ote zuen ala ez jakiteko , ikusmoldeari egiaztagarritasuna aplikatu behar zitzaion. Eta honek gurpil zoro absurdua zekarren.
‎Bestaldetik, Schlicken ‘eskuin alderdiak’ distortsio pragmatisten aurkako iritzia bere egin zuen, zeren, Carnapek haiek erlatibismopean sartu nahi ez zituen arren, erlatibismo haztegia zen nolabait. Egiazkoa zer zen nahi zuten jakin , zer eta zeintzuk ziren egiazko enuntziatuak edota postulatuak, hau baitzen modu bakarra ezagutzari oinarri finkoa eskaintzeko. Schlicken joera honek errealismoari buruzko eztabaidan sakondu zuen, hura gorde behar zutela defendatuz —Carnapen eta Neurathen iritzien aurka, hauentzako errealismoa eztabaida metafisikoa besterik ez baitzen— Schlicken aburuz, errealitatea existitu egiten da, gizabanako batek pentsatzen duen edo pentsa dezakeenarekiko independentea izanik; unibertsoan gizakirik ez balego, planetek, adibidez, beren orbitetan biraka jarraituko lukete, zioen.
‎Vienako Zirkuluan inferentzia induktibo hauek legezkotzat hartzeko modurik onartu ez zutenek, legeen ikusmolde erabat artifizial eta batere ez erakargarri baten menpe ikusi zuten beren burua. Carnapek, bere hasieratan, Aufbau ean esate baterako, ‘Gizaki oro hilkorra da’ motako orokorpen batek hilda daudela dakigun gizakiei buruz soilik ari direla zioen; gauza bera esan genezakeen ‘Eguzkia egunero ateratzen da’ enuntziatuaren inguruan. Beraz, ‘Bihar eguzkia aterako da’ ez da eguzkiak egingo duenari buruzko enuntziatua, nik iraganean esperientziaturikoaren eta etorkizunean proiektatzen dudanaren deskribapen zeiharra besterik ez baizik.
‎Schlickek uste zuenaren aurka, Reichenbachek honako argudio honi eusten zion: orokorpen unibertsalak portaera arauak —hau da, etorkizunean zer egin jakin ahal izateko arauak— bailiran onartzearen ahalegina ez zen bat etortzen zientzia errealak haiek kontuan hartzen zituen moduarekin berarekin, legeak baieztapen edo asertzioak ez direla adieraztearen antzeko zerbait bailitzateke, eta hau ez dator bat zientzi jarduerarekin. Indukzioa kontzeptualizatu egin behar zen, baina zientziagintzari egokituz, hauxe baitzen nolabait Vienako Zirkuluaren filosofia zientifikoaren gidaria.
‎Miseria hauek osatzen baitzuten benetako desordena, gehienetan ezkutatu nahi den anabasa: zientziaren iruzurrak, obskurantismo politikoa eta diktadoreek eta totalitarismoaren lagunek hain ongi maneiatzen zekiten apublikotasuna (109 orr.). Areago, metafisikaren ukapenak —zentzugabeko proposizioen gorputza zela eta—, Horkheimerren ustez, ez zion ezagutzari inolako iraultza kognitiborik ekarri, alderantziz baizik:
‎Gu hemen ibilbide nagusi bat erakusten ahaleginduko gara, Zirkuluaren jite enpirista eta positibista bere neurri juxtura mugatzeko. Mugapen honetan, Zirkulua oro hartuz, Hume, Comte eta Mach sartuko ditugu, alde batera utzitako Stuart Mill, Avenarius edota Helmholtz ere eraginkorrak izan zirela jakin arren .
‎Printzipio hauek errealitatea ezagutzeko arazoaren aurrean jartzen zuten Hume. Nola jakin zer den erreala. Abiapuntu lez, onartzen zuen nahikoa dela inpresioak eta memoria erabiltzea orainaldiko eta iraganaldiko errealitatea baiesteko.
‎erreko gara eskua sutan sartuz gero, baina sua horrelako ondorioen zergatia delako. Suak erreak eragiten [kausatzen] dituela nola dakigun jakitean datza arazoa.
‎erreko gara eskua sutan sartuz gero, baina sua horrelako ondorioen zergatia delako. Suak erreak eragiten [kausatzen] dituela nola dakigun jakitean datza arazoa.
‎lege batek, edo zergatikotasunaren beharrezko erlazioak finkatzen duen judizioak, gertakari bat beste batetik sortzen dela erakusten digu. Eta hau jakiteko ez daukagu zergatik analisi kontzeptualaren zain egon behar, matematikan legez. Orain epailea esperientzia hutsa da.
‎Esperientzia ez da nahikoa A eta B ren arteko konjuntzioak justifikatzeko etorkizunari begira. Gehienez, probabilitateei buruz mintza gaitezke, jakinda , dena den, arrazoiketa probable bat gauza guztiak ohituren menpe daudela kontuan hartu behar duen sentsazioa besterik ez dela. Humeren eszeptizismoa, argi dagoenez, petrala zen.
‎Haatik, Machen tesia hemen gelditu zen; ez zuen ezer gehiago zehaztu bere liburuan, anbiguotasun ontologikoa eta linguistikoa agerian utziz. Hau da, ez dakigu batasun linguistikoari buruz ari zen —fisikaren hizkuntza edo besteren bat erabiliz—, edo zerbait sakonagoari buruz, non zientziaren objektu oro —materia, gizartea, adimena, etab.— elementu sentikorren batuketa besterik ez litzatekeen.
‎nola dira posible judizio a priori sintetikoak? Kantentzat, judizio horiek oinarrizko lege fisikoak ziren —mekanika newtondarrarenak eta masaren kontserbazioaren legea—, dakigunez geroago Einsteinen erlatibitatearen teoriak higatu zituen legeak, azken buruan. Ordezkapen honek —Newtonengandik Einsteinengana—, azken batez, teoria fisikoen jite ez apodiktikoa azaleratu zuen, eta judizio a priori sintetikoen existentzia kontuan ez hartzera eraman zuen filosofia.
‎Ordezkapen honek —Newtonengandik Einsteinengana—, azken batez, teoria fisikoen jite ez apodiktikoa azaleratu zuen, eta judizio a priori sintetikoen existentzia kontuan ez hartzera eraman zuen filosofia. Matematikaren judizioen izaera nolakoa zen jakitea baino ez zen falta. Hauek Kantentzat, berriro ere, a priori sintetikoak ziren, baina Frege, Russell eta Whiteheadek erakutsi bezala, matematika logikaren gain era daiteke, eta logikaren enuntziatuak analitikoak direnez, baita ere matematikarenak.
‎Horregatik, arazoa gainditzeko edo, gutxienez, saihesteko, Russellek eta Whiteheadek ‘tipoen teoria’ eratu zuten. Egun, jakin badakigu proposamenak, hau da, goian deskribaturiko logizismoak, akats ugari zeuzkala, baina, dena den, proiektuaren alde baliagarri asko erabiliko zituzten Zirkuluko partaideek. Logizismoaren ezinak, gainera, testu honen helburuetatik urrun geratzen zaizkigu.
‎Tractatus, 2.223: Irudia egiazko ala faltsu den jakitearren , errealitatearekin behar dugu erkatu.
‎Azken hau 1926an Jenatik Vienara aldatu zen, hemen irakasle izendatu baitzuten. Esan dugunez, Zirkulua ez zen itxia eta ez zegoen une bakoitzean partaideak zeintzuk ziren guztiz jakiterik, Edgar Zilselekin gertatu lez, inork ez baitzekien serioski parte hartzen zuenentz. Beste askok, intelektual talde desberdinetan sartuta egon arren, batez ere Reichenbachen Zirkuluan Berlinen, lotura sakonak zituzten, pertsonalak eta teorikoak, Vienakoekin.
‎Haatik," Bi dogma" artikuluaren argitalpena ez da bakarra Zirkuluaren enpirismoaren amaiera aldarrikatzen. Popperren iritziz, 1934 urterako jada batzuk bazekiten ikusmolde vienarra gaizki kokatua zegoela: " Denek dakite egun positibismo logikoa hilda dagoela.
‎Popperren iritziz, 1934 urterako jada batzuk bazekiten ikusmolde vienarra gaizki kokatua zegoela: " Denek dakite egun positibismo logikoa hilda dagoela. Baina badirudi inork ez duela sumatzen hemen galdera bat egon daitekeela —’Nork egin du? ’ galdera(...) — Uste dut nire erantzukizuna onartu dudala.
‎Azkenengo hamabost urteetan Vienako Zirkuluaren filosofiaren egitura eta garapenari buruzko ikerkuntzak aurrerapauso garrantzitsuak eman ditu. Exageratzeko beldurrik gabe, esan daiteke egun orain dela hogei edo hogeita hamar urte ezagutzen genuena baino askoz ere gehiago dakigula Zirkuluaren ikusmoldearen inguruan. Dagoeneko ez dago lekurik aitzakientzat, lehen onartuak izan ziren positibismo logikoaren estereotipo primitiboak ezin dira onartu.
‎Hortaz, bata igotzen bada, bestea jaisten da. Gainera, erlatibitate orokorrean badakigu koordenatu sistemen klasea koordenatu sistema guztien osotasuna dela. Zer da, orduan, objektiboa hemen?
‎Baina etikak ez ditu honela erabiltzen. Demagun tenisean jolasten dakidala , eta zuetako batek jolasten ikusten nauela, eta" Hara, nahiko gaizki jolasten ari zara" esaten didala, eta demagun hurrengo erantzuna ematen dudala: " Badakit, gaizki jolasten ari naiz, baina ez dut hobeki jolastu nahi"; besteak esan dezakeen gauza bakarra hurrengoa da:
‎Demagun tenisean jolasten dakidala, eta zuetako batek jolasten ikusten nauela, eta" Hara, nahiko gaizki jolasten ari zara" esaten didala, eta demagun hurrengo erantzuna ematen dudala: " Badakit , gaizki jolasten ari naiz, baina ez dut hobeki jolastu nahi"; besteak esan dezakeen gauza bakarra hurrengoa da: " Ados".
‎" Zital jokatzen ari zara", eta hurrengoa botatzen diodala: " Badakit gaizki jokatzen ari naizela, baina dena den ez dut hobeki jokatu nahi";" Ados" esan dezake, noski; hurrengoa esango luke:
‎Aipatu d (it) udan beste esperientziaz (esperientziez) —erabateko ziurtasunaren esperientziaz— gauza bera esan daiteke. Ohizko bizitzan guztiok dakigu zer esan nahi duen salbu egoteak. Nire bulegoan salbu nago, autobusak ni harrapatu ezinean.
‎Hau gertatuko litzateke" eder" hitzaren bidez esan nahi izango bagenu, kasu," urdaileko mina sortzen duela"; kasu horretan esperientziaz ikasi ahal izango genuke halako antolaketak beti urdaileko mina sortzen duenentz. " Eder" hitza nola erabiltzen dugun jakiteko , esan zuen pentsatu behar dugula (1) zer den benetako eztabaida edo ikerketa estetikoa, eta (2) ea halako ikerketak benetan ikerketa psikologikoak diren," hain desberdinak iruditu arren". (1) auziari dagokionez, esan zuen" eder" hitza kasik ez dela erabiltzen eztabaida estetikoetan:
‎Esan zuen Darwinek, bere" emozioen adierazpenean", Frazerrek egindakoa bezalako okerra egin zuela honakoa pentsatzean: " gure arbasoek, haserre zeudenean, kosk egin nahi zutela" azalpen nahikoa dela haserre gaudelarik gure hortzak zergatik erakusten ditugun jakin dezagun. Esan zuenez, esan liteke Darwinengan egokia dena ez direla halako" hipotesiak", baizik eta" sistema batean gertakari guztiak jarri izana" —gertakarion sinopsia egiten lagundu izana—.
‎Beraz, gure artean jende ezjakinak gaixotasuna burutik bularrera mugitzen dela esaten duen printzipio beraren arabera, besteak beste. Jakina, irudi bakun hauetan pertsonifikazioak eginkizun handia du, guztiek baitakite gizakientzat gizakiak (hots, espirituak) arriskutsu izan daitezkeela.
‎...etak, gizakiarekin animaliek duten harremana eta animalien arteko antzekotasuna eta bereizketa, sexu bizitzaren, jaiotzaren eta heriotzaren fenomenoak, laburbilduz, urtez urte gizakiak bere inguruan hautematen duen guztiak, hainbeste bide desberdinetan gurutzaturik, horrek guztiak bere pentsamenduan (bere filosofian) eta bere ohituretan zeregin bat betetzen duela; edo, are gehiago, horixe da egiaz dakiguna eta interesgarria iruditzen zaiguna.
‎Halako sendatze magiko baten ondoren beti esan liteke: gaixotasunak hau ulertzen ez badu, ez dakit nola esan niokeen.
‎Azken atalak Wittgensteinen eta gaurko filosofiaren arteko erlazioa finkatzen du. Liburuan zehar, egileek badakite zer esaten duten. Horrexegatik liburu pertsonala da irakurlearen onurako.
‎Ohar horietatik orrialde hauek sortu ziren. Funtsezkoak dira Wittgensteinen jarrera etikan eta erlijioan (edo mistikan) erabat desberdina zela jakin dezagun, Vienako Zirkuluarenarekin konparatuz edo parekatuz.
‎auzi zientifiko bat azaltzeko hitzaldi ziklo bat nuke eta ez ordu beteko hitzaldi bat. Beste aukera bat izango zatekeen zientzi dibulgaziozko hitzaldia deitzen dena ematea; hau da, egiaz ulertzen ez duzuen zerbait ulertzen duzuela sinestaraztera zuzendutako hitzaldi bat, horrela, nire ustez gizaki modernoaren nahirik zitalenetakoa asebetez, hots, zientziaren azken aurkikuntzekiko azaleko jakin mina. Aukera hauek arbuiatu ditut eta nire ikuspegitik garrantzi orokorra duen gai batez mintzatzea erabaki dut, zuen ideiak argitzen laguntzeko asmoz (honi buruz esango dudanarekin ados egongo ez bazinate ere).
‎Baina Vienako kulturari buruzko ikerketen artean, oso erraza da irakurtzeko eta bere 248 orrialdeak nahikoak dira Vienako hybris eta gainbehera aztertzeko. Paregabea da burgesia austriarraren jakin min kulturalera eta arinkeria tragikora hurbiltzeko (Kierkegaardi jarraituz, kapitulu baten izenburua" In Vino Veritas" da). Oso orekatua.
‎Hasiko naiz. Gaia, dakizuen moduan, etika da, eta Principia Ethica liburuan Moore irakasleak hitz horretaz emandako azalpena hartuko dut. Hurrengoa dio:
‎[Urrezko abarra, I bol., 237 orr.13 Jakina, herriak ez du benetan sinesten subiranoak halako botereak dituenik; subiranoak soberan daki ez duela halakorik, eta baldin eta ez badaki, ergela edo eroa da. Baina, jakina, bere boterearen ideia moldatuta dago, —herriaren eta subiranoaren— esperientziarekin bat etortzeko moduan.
‎[Urrezko abarra, I bol., 237 orr.13 Jakina, herriak ez du benetan sinesten subiranoak halako botereak dituenik; subiranoak soberan daki ez duela halakorik, eta baldin eta ez badaki , ergela edo eroa da. Baina, jakina, bere boterearen ideia moldatuta dago, —herriaren eta subiranoaren— esperientziarekin bat etortzeko moduan.
‎Garbi dago orduan ohiturari sakontasuna ematen dionak gizaki bat erretzearekin lotura duela20 Jai jakin batean gizakien gainean zaldizkoarena egitea ohitura izango balitz (zaldiko jokoan bezala), ez genuke hemen ezer ikusiko garraiobide bat baino, zaldiaren gaineko zaldizkoa bezala. Baina, jakingo bagenu herri askotan ohitura izan dela, adibidez, zaldiz ibiltzeko esklaboak erabiltzea eta, esklaboak zalditzat hartuz, jaialdi batzuk ospatzea, orduan gaur egungo kalterik gabeko ohituran zerbait sakonagoa eta arriskutsuagoa ikusiko genuke. Galdera hurrengoa da:
‎Eta, irudi honen bidez, sakontasuna lortzen du bat batean. Jakingo bagenu botoiez egindako pastela, kasu batean, nolabait, botoiak egin dituenaren ohoretan prestatua izan dela, eta eskualdean ohitura honek bizirik iraun duela, ohitura honek bere" sakontasuna" galduko luke, non eta sakontasun hau ohituraren beraren gaurko itxuran sartuta ez badago. Baina halako kasuan hurrengoa esaten da:
‎" ezbairik gabe ohitura hau oso zaharra da". Nola dakigu hau. Hau bezalako ohitura zaharrei buruzko adierazgarri historikoak daudelako, besterik ez?
‎Eta norbaitek hurrengoa galdetuko balu: " nola dakizu hau?", esan dezakedan gauza bakarra hauxe da: " gizakiekin esperientziak erakutsi dit".
‎Arazketa eta eguzki pentsamenduen arteko konexioari buruzko ezer jakin ez arren, nonbait agertu zuela suposa zitekeen.
‎Puska jakin bat hartzen zuenari cailleach bela tine deitzen zioten, hots, Beltaneko carline a, lotsabide handiko izena. Hura jakiten zenean, bildutako batzuek hari heldu eta sutara botako zutelakoa egiten zuten; baina gehienak tartean jarri eta erreskatatu egiten zuten. (...) Eta jendeak jaia gogoan zuen bitartean, hilda bailegoen hitz egiten zuten cailleach bela tine az" (Urrezko abarra, II bol., 289 orr.).
‎Ziurraski, hura pittin bat ikasiz gero, filosofia, unibertsitatea, etika, zientzia, mundua eta, batez ere, gu geu, erabat desberdinak izango ginateke. Ez dakit okerragoak ala hobeak, baina bai desberdinak.
‎Hortik datorkigu Wittgenstein ipurtarina zelako susmoa. Baina irakurleak jakin behar du hau hurrengo orrialdeak irakurtzen hasi baino lehenago. Espiritu mugikor hori gabe ez ditu sekula Wittgensteinen ideiak hartuko eta suzedaneo filosofiko batean geratuko da, Wittgenstein urardotu bat maneiatuz.
‎Hala, Austria Hungariako Inperioan sortutako artista, zientzialari eta pentsalariak (Freud, Weininger, Schonberg, Webern, Berg, Mahler, Brahms, Strauss, Kokoschka, Schiele, Klimt, Klinger, Kubin, Loos, Otto Wagner, Kraus, Hofmannsthal, Schnitzler, Roth, Trakl, Rilke, Kafka, Hertz, Boltzmann, Kelsen, Schumpeter, Hayek, Mauthner, Vaihinger, Avenarius, Mach, Schlick, Neurath, Godel, Brouwer, Popper, Zweig, Musil eta Kakaniako beste seme alaba batzuk) gizaki modernotik haratago daude, Robert Musilen esanetan, hil ondoko edo hil osteko gizakiak direlako. Haiekin Aro Berria krisian sartu zen, kultura postkantiarrean, Nietzschek sortutako ildoan, giza gaindikoak zirelako, hori jakin gabe , Habsburgen inperioaren eta jainkoen gainbeheran.
‎Bizitzaren balioak zientziatik kanpo geratzen dira, baina hori zientziaren zurubi edo eskaileratik igo ondoren bakarrik dakigu . Hemen mistikoaren sustraia topatzen dugu gure harridurarako:
‎Ez baituzu ulertuko. Ez dakizu bere gaiaren berri. Baina, agian, honen berri badakizu, liburuaren zentzua etikoa baita.
‎Ez dakizu bere gaiaren berri. Baina, agian, honen berri badakizu , liburuaren zentzua etikoa baita. Behin, hitzaurrean, orain agertu ez den esaldi bat jarri nahi nuen eta orain esaldi hori idatziko dizut lan honetan zure gakoa izan dadin.
‎Isiltasun hori harridura batean jaiotzen da behin eta berriro, Aristotelesek Metafisika ren hasieran utzi zuen moduan: gizaki guztiek berez dute jakiteko guraria, gauzen aurrean harridura sentitzen dugulako. Eta hori da gure harridura eta hunkipena munduaren aurrean.
‎Bide hori hartzera kondenatuak gara, ez baitugu beste biderik. Baina jakin behar dugu bide honek ez duela helmugarik: beti harrituta geratuko gara gauza baten edo bestearen aurrean.
Bazekien hori Wittgensteinek. Arestian aipatutako gutunean, Tractatus aren zentzu nagusia ez zegoela idatzita esaten du.
‎Utz iezadazue munduaren existentziaren aurrean hunkipenaren esperientzia berriro bururatzen, eta utz iezadazue hura deskribatzen modu desberdin samar batean. Guztiok dakigu ohiko bizitzan miraria zeri deituko geniokeen. Jakina, funtsean, inoiz ikusi ez dugun gertakari bat da.
‎...etak, gizakiarekin animaliek duten harremana eta animalien arteko antzekotasuna eta bereizketa, sexu bizitzaren, jaiotzaren eta heriotzaren fenomenoak, laburbilduz, urtez urte gizakiak bere inguruan hautematen duen guztiak, hainbeste bide desberdinetan gurutzaturik, horrek guztiak bere pentsamenduan (bere filosofian) eta bere ohituretan zeregin bat betetzen duela; edo, are gehiago, horixe da egiaz dakiguna eta interesgarria iruditzen zaiguna.
2001
‎Balentria horren izena filosofia da. Horregatik, Platon itzal egin diezaioketen lehiakideen begirale arduratsua da; asko zegoen jokoan, eta berak bazekien hori. Lehiakide horiek, nagusiki, artisauak, politikariak (hizlariak eta sofistak), militarrak eta olerkariak ziren.
‎Eta horrez gain bere gaiaren eremu osoan epaiketa lanak egiteko gai izan du. Baina lonek, berak onartu bezala, Homeroz bakarrik daki , beste poetez ezer ez dakielarik. Honen aurrean, eta logikari jarraituz, Sokratesek frogatu egiten dio Homero ere ez duela ulertzen; singular bat, kasu honetan olerkaria, egia irizpideen unibertsaltasunetik abiatuta bakarrik uler baitaiteke.
‎ezaugarri honek banakoaren emozio momentuak besterik ez ditu aintzat hartzen. Hau da, lon hunkitu egiten da, barre egiten du, negar ere bai, baina ez daki zertaz ari den hizketan eta ezta zer egiten duen edota non antzezten ari den ere; eta hauxe da hiritarrei kutsatzen dien portaera, norberaren kontrolik eta argitasunik gabeko portaera itsua. Erabakigarria hemen kutsadura da, eta honen bitartez autonomia eta urruntze intelektual oro galdu egiten dira.
‎Platonentzat demokrazia honetan politikak bere espezializazioa galtzen du: guztiok onartzen dugu marinelak mareak eta izarren kokapena ezagutu behar dituela, eta untzia nola maneiatu ere jakin behar duela, bestela merkantziak alde batetik bestera garraiatzea ez bailitzateke posible izango, ezta itsasotik bizirik irtetea ere. Baina demokrazian edonork parte har dezake politikan, baita ezjakinenak ere, hiritar diren guztiek baitute hitz egiteko eta beraien iritzia plazaratzeko askatasuna.
‎Esandakoaren ulermenari egia irizpideak aplikatzeko ez dira gai: lon errezitatzaile bikaina izango da, baina errezitatzen ari denean ez daki zertaz ari den.
‎Sokratesek, baina, haien jakinduriagatik entzutetsuenak zirenak ezagutzen zutela esaten zuten horretan benetan ezjakin hutsak zirela erakutsiz agerian utzi zuen azalaren benetako mamia: jeneralek ez dakite adorea zer den, politikariek justizia zer den ere ez... Gainera, oinarri eta baliorik gabeko eredu kulturalak daude indarrean:
‎3 Garai klasikoko hezkuntza grekoari buruz era erraz batean gehiago jakiteko : R.
‎Adierazten den horren egiazkotasuna ala faltsutasuna erabakitzeko gaitasuna edukitzea, besterik ez. Beraz, Platonen ustez zerbaiten esanahia ulertzea adierazitakoa egiazkoa ala faltsua den jakitea da. Esanahia duena halabeharrez izango da egiazkoa ala faltsua, esanahiaren ikuspegi egibalioduna defendatuz.
‎Esanahia duena halabeharrez izango da egiazkoa ala faltsua, esanahiaren ikuspegi egibalioduna defendatuz. Eta ez dago interpretaziorik interpretatzen den hori egiazkoa ala faltsua den jakin gabe , kasu honetan, olerkariak adierazitako esanahiaren egiazkotasuna ala faltsutasuna bereizteko gaitasunik gabe. Beraz, interpretariaren lana ez da ulertzen ez den mezuaren argitze lana bakarrik.
‎Benetako jakintzaren jabe (teknikaren jabe) izango balitz, lonek gainerako olerkari orori buruz ere jakin luke, denek gai berei buruz hitz egiten baitute, Sokratesek jarraian dioen moduan:
‎Baina, orduan, nola da posible trebetasuna unibertsala ez izatea? lonek Homerori buruz asko badaki , horrek Homerok hainbat eta hainbat gauzei buruz esandakoak ulertzen dituela esan nahi du, bestela esanik, Homerok haiei buruz esandakoak egiazkoak ala faltsuak diren erabakitzeko trebetasuna duela. Eta berdin luke gainerako olerkariekin, hauek gauza berei buruz hitz egiten baitute.
‎Beraz, olerkigintza —rapsodika bezalaxe— ez da teknika bat. Jorratzen dituen gai horiek guztiak beraietan adituak direnek ezagutuko dituzte hobekien eta, ondorioz, Platonen aburuz olerkigintzak meta diskurtso artikulatzailea izateari utzi lioke, ez baitaki hitz egiten duen horri buruz. Bere lekua, nabaria denez, filosofiak hartu du.
‎Eta inspirazio honen eraginpean aurkitzen dira bai olerkaria, bai rapsoda, hala nola publikoa bera ere. Olerkaria jainkoaren bitartekari soila da eta ez daki ezer hitz egiten duen horri buruz; rapsodak, bere aldetik, inspirazio honek hartuta, esaten dituenak ez ditu esaten jainkozko inspirazio kate horren menpe dagoelako baizik. Inspirazio katearen azken muturrean, berriz, publikoarekin egiten dugu topo.
‎Sokratesek, ordea, berean jarraitzen du, eta eraso berri bati ekiten dio arazo beraren inguruan, arteen eta hauen ezagutzaren inguruan, hain zuzen. Nork jakingo du gehiago arrantzaz —dio Sokratesek—, rapsodak ala arrantzaleak, lonen erantzuna argia da:
‎Baina, zer gertatuko litzateke zu igarlea izan eta benetan bi olerkariek modu berdinean esandako gauzei buruz azalpenak emateko gai izango bazina? Jakingo al zenuke modu ezberdinean esandako gauzei buruz ere azalpenak ematen, lon.
‎Sok. Ondorioz, nire lon maitea, zenbakiei buruz hitz egiten duten askoren artean, batek gauza hoberenak esaten dituenean, honek jakingo du, noski, nork hitz egiten duen ondo.
‎Sok. Beraz, gai hauei buruz hitz egiten duten hainbeste pertsonaren artean nork dioen ondo eta nork gaizki, pertsona berak jakingo duela diogu; edota, pertsona honek gaizki hitz egiten duena ezagutzen ez badu, ondo hitz egiten duena ere ezagutuko ez duela diogu, gutxienez gai berari buruz ari denean.
‎Orduan, ezagutzen al duzu norbait Aglaofonteren seme den Polignotok8 zer nolako gauzak margotzen dituen ongi eta zein ez adierazteko gai dena, baina ez beste margolariei dagokiena? Eta norbaitek beste margolarien lanen azalpen bat egiten duenean bera loak daramala dago, zalantzak ditu eta ez daki zer berri gehitu, baina beste margolari bati buruz, Polignotori edo zuk nahi duzun beste bati buruz, bere iritzia azaldu behar duenean, orduan esnatu eta aditu egiten du, esateko asko duelarik. Ezagutzen al duzu?
‎Eta olerkari bakoitzak Musak bultzatzen duen genero hori bakarrik konposa dezake ongi, batek ditiranboak konposa ditzake, beste batek gorazarreak, beste batek hiporkematak, beste batek olerki epikoak eta beste batek janboak. Beste generoei dagokienez olerkari hauetako bakoitza ezjakina da, gauza hauek ez baitituzte artearen bidez esaten, botere jainkotiarraren bitartez baizik; izan ere, gauza bakar bati buruz ongi mintzatzen teknikari esker jakingo balute, jakingo lukete gainerako guztiei buruz ere ondo hitz egiten.
‎Eta olerkari bakoitzak Musak bultzatzen duen genero hori bakarrik konposa dezake ongi, batek ditiranboak konposa ditzake, beste batek gorazarreak, beste batek hiporkematak, beste batek olerki epikoak eta beste batek janboak. Beste generoei dagokienez olerkari hauetako bakoitza ezjakina da, gauza hauek ez baitituzte artearen bidez esaten, botere jainkotiarraren bitartez baizik; izan ere, gauza bakar bati buruz ongi mintzatzen teknikari esker jakingo balute, jakingo lukete gainerako guztiei buruz ere ondo hitz egiten.
‎Arrazoi hauengatik jainko honek olerkari haiei beraien arrazoitzeko ahalmena kentzen die, eta haietaz baliatzen da zerbitzari izan daitezen, jainkoek aukeratutako profeta eta igarleekin ere gertatzen den legez; eta guk, entzuten dugunok, jakin dezagun ez direla haiek, arrazoimena beraiengan ez duten olerkariak, hainbeste estima merezi duten gauza horiek esaten dituztenak, beraien bitartekaritzaz mintzo den jainkoa baizik. Eta argumentu honetarako froga handiena da Kaltzididako Tiniko19, berak inoiz ere ez baitzuen gogoratzeko moduko olerkirik egin, denek ezagutzen duten peana izan ezik, kantu guztietan ederrena agian, berak dioen moduan" Musen aurkikundea" besterik ez.
‎Sok. Orduan, badakizu zeuok ere ikusle gehienengan gauza berak eragiten dituzuela, lon.
‎lon. Oso ondo dakit , antzezten dudan bakoitzean goitik, tribunatik, negar eginez ikusten baititut; ikusteko ikaragarria den zerbaiti arreta handiarekin begiratuz, esandako gauzen aitzinean harritu egiten dira. Honela, bada, beharrezkoa da nik beraiei arreta handia eskaintzea.
‎Sok. Ba al dakizu , beraz, ikusle hori aipatzen nizkizun eraztun horietan azkena dela. Harri imanaren eraginpean batak bestearengandik indarra hartzen duten eraztun horietan azkena dela?
‎Zu, lon, azken hauetako bat zara, zu Homerok hartzen zaitu. Norbaitek beste olerkari baten pasarteren bat abesten duen bakoitzean, loak hartzen zaitu eta ez dakizu zer esan; baina norbaitek olerkari haren kantu bat abestu orduko, esnatu eta zure bihotza pozez saltoka hasten da, esateko gauza asko dituzularik. Izan ere, Homerori buruz diozuna ez baita teknika edo arteren batek erakutsia, dohain jainkotiar bati esker eta jainkoren batek hartua egonik esandakoa baizik.
‎Koribanteak, zehazki beraiek hartu dituen jainkoaren abestiez soilik jabetzen diren moduan eta, gainerako abestiei inolako jaramonik egin gabe, abesti horietaz hitzen eta formen bidez erraztasunez aritzen diren moduan, zu, lon, era berean, norbaitek Homero aipatzean aberatsa zara, baina gainerakoei buruz zer esan ez dakizula egoten zara. Hauxe da zure galderaren zergatia, Homerori buruzko zure jakituria oso aberatsa delako besteei buruzkoa kaxkarra den bitartean, ez baitzara Homerori buruzko jakituna arteren bati esker, dohain jainkotiar bati esker baizik. lon.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
jakin 248 (1,63)
jakitea 69 (0,45)
daki 54 (0,36)
dakigu 52 (0,34)
jakiteko 51 (0,34)
jakingo 50 (0,33)
dakit 48 (0,32)
badaki 36 (0,24)
jakin gabe 17 (0,11)
badakigu 16 (0,11)
jakinik 15 (0,10)
dakigunez 13 (0,09)
dakizu 13 (0,09)
jakinda 13 (0,09)
jakiten 13 (0,09)
dakigun 12 (0,08)
Jakin 11 (0,07)
Badakigu 10 (0,07)
Dakigunez 10 (0,07)
dakigula 10 (0,07)
badakizu 9 (0,06)
badakit 8 (0,05)
dakidala 8 (0,05)
dakien 8 (0,05)
dakite 7 (0,05)
Badakit 5 (0,03)
Jakingo 5 (0,03)
dakiena 5 (0,03)
dakiguna 5 (0,03)
jakinez gero 5 (0,03)
zekien 5 (0,03)
Badaki 4 (0,03)
badakite 4 (0,03)
baitaki 4 (0,03)
baitakigu 4 (0,03)
bazekien 4 (0,03)
dakiela 4 (0,03)
dakigun bezala 4 (0,03)
dakigunarekin 4 (0,03)
dakitenek 4 (0,03)
zekiten 4 (0,03)
dakitenentzat 3 (0,02)
dakizun 3 (0,02)
jakinen 3 (0,02)
Badakite 2 (0,01)
Badakizu 2 (0,01)
Jakiteak 2 (0,01)
badakigulako 2 (0,01)
badakigun 2 (0,01)
baitakit 2 (0,01)
baitakite 2 (0,01)
dakitelako 2 (0,01)
dakiten 2 (0,01)
dakitena 2 (0,01)
dakitenez 2 (0,01)
jakiteak 2 (0,01)
jakitean 2 (0,01)
jakiteke 2 (0,01)
nekien 2 (0,01)
zekienak 2 (0,01)
Bazekien 1 (0,01)
DAKI 1 (0,01)
Jakinda 1 (0,01)
Jakindakoaren 1 (0,01)
Jakiteko 1 (0,01)
badakielako 1 (0,01)
badakigunez 1 (0,01)
badakizun 1 (0,01)
bagenekiela 1 (0,01)
bagenekien 1 (0,01)
bagenekiena 1 (0,01)
baikenekien 1 (0,01)
bainekien 1 (0,01)
baitakizu 1 (0,01)
baitzekien 1 (0,01)
banekien 1 (0,01)
bazekiten 1 (0,01)
bazenekizkiela 1 (0,01)
dakidan 1 (0,01)
dakidana 1 (0,01)
dakidanak 1 (0,01)
dakienak 1 (0,01)
dakienez 1 (0,01)
dakigun arren 1 (0,01)
dakigun bitartean 1 (0,01)
dakigunak 1 (0,01)
dakigunaren 1 (0,01)
dakigunetik 1 (0,01)
dakigunez gero 1 (0,01)
dakitela 1 (0,01)
dakiten bezala 1 (0,01)
dakitenak 1 (0,01)
dakitenaren 1 (0,01)
dakitenei 1 (0,01)
dakizki 1 (0,01)
dakizkitenek 1 (0,01)
dakizkizu 1 (0,01)
dakizuen 1 (0,01)
dakizula 1 (0,01)
dakizularik 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
jakin zer 35 (0,23)
jakin nahi 30 (0,20)
jakin behar 26 (0,17)
jakin bat 25 (0,16)
jakin ezan 24 (0,16)
jakin ez 21 (0,14)
jakin min 18 (0,12)
jakin jakin 15 (0,10)
jakin bera 14 (0,09)
jakin ere 13 (0,09)
jakin ahal 10 (0,07)
jakin ni 10 (0,07)
jakin nola 10 (0,07)
jakin zein 10 (0,07)
jakin hori 8 (0,05)
jakin gizaki 7 (0,05)
jakin batzuk 6 (0,04)
jakin jakituria 6 (0,04)
jakin egin 5 (0,03)
jakin ezin 5 (0,03)
jakin nor 5 (0,03)
jakin esan 4 (0,03)
jakin ezer 4 (0,03)
jakin gauza 4 (0,03)
jakin noiz 4 (0,03)
jakin non 4 (0,03)
jakin zail 4 (0,03)
jakin zerbait 4 (0,03)
jakin al 3 (0,02)
jakin baino 3 (0,02)
jakin beste 3 (0,02)
jakin borondate 3 (0,02)
jakin ezinbesteko 3 (0,02)
jakin gurari 3 (0,02)
jakin jainko 3 (0,02)
jakin jakineko 3 (0,02)
jakin mundu 3 (0,02)
jakin ondo 3 (0,02)
jakin oso 3 (0,02)
jakin zenbat 3 (0,02)
jakin Kant 2 (0,01)
jakin arren 2 (0,01)
jakin ba 2 (0,01)
jakin benetan 2 (0,01)
jakin bereizi 2 (0,01)
jakin den 2 (0,01)
jakin deus 2 (0,01)
jakin ea 2 (0,01)
jakin egon 2 (0,01)
jakin etorkizun 2 (0,01)
jakin filosofia 2 (0,01)
jakin gaizki 2 (0,01)
jakin gogo 2 (0,01)
jakin guzti 2 (0,01)
jakin hau 2 (0,01)
jakin hitz 2 (0,01)
jakin hura 2 (0,01)
jakin lege 2 (0,01)
jakin nondik 2 (0,01)
jakin nora 2 (0,01)
jakin nortzuk 2 (0,01)
jakin puntu 2 (0,01)
jakin testuinguru 2 (0,01)
jakin Atena 1 (0,01)
jakin Erroma 1 (0,01)
jakin Helade 1 (0,01)
jakin Heraklito 1 (0,01)
jakin Jean 1 (0,01)
jakin Mendiguren 1 (0,01)
jakin Nestor 1 (0,01)
jakin Papiniano 1 (0,01)
jakin Wittgenstein 1 (0,01)
jakin abiatu 1 (0,01)
jakin adierazi 1 (0,01)
jakin adierazpen 1 (0,01)
jakin administrazio 1 (0,01)
jakin adore 1 (0,01)
jakin agerpen 1 (0,01)
jakin aipatu 1 (0,01)
jakin ala 1 (0,01)
jakin alda 1 (0,01)
jakin antolamendu 1 (0,01)
jakin ar 1 (0,01)
jakin are 1 (0,01)
Konbinazioak (3 lema)
jakin nahi ukan 14 (0,09)
jakin behar ukan 12 (0,08)
jakin behar egon 4 (0,03)
jakin egin behar 4 (0,03)
jakin jakituria zein 4 (0,03)
jakin zer esan 4 (0,03)
jakin ez egon 3 (0,02)
jakin ezan justizia 3 (0,02)
jakin zer egin 3 (0,02)
jakin ahal ukan 2 (0,01)
jakin baino gehiago 2 (0,01)
jakin bat egon 2 (0,01)
jakin bat ere 2 (0,01)
jakin beste gizaki 2 (0,01)
jakin ere ez 2 (0,01)
jakin ez ar 2 (0,01)
jakin ez ukan 2 (0,01)
jakin ezin esan 2 (0,01)
jakin gizaki zer 2 (0,01)
jakin hitz egin 2 (0,01)
jakin jakin bera 2 (0,01)
jakin jakin zer 2 (0,01)
jakin jakineko baina 2 (0,01)
jakin jakituria substantzia 2 (0,01)
jakin nahi al 2 (0,01)
jakin nola esan 2 (0,01)
jakin oso ondo 2 (0,01)
jakin puntu hori 2 (0,01)
jakin zein zientzia 2 (0,01)
jakin zer ari 2 (0,01)
jakin zer galdu 2 (0,01)
jakin zerbait gogoratu 2 (0,01)
jakin abiatu nora 1 (0,01)
jakin adierazpen perpaus 1 (0,01)
jakin administrazio hori 1 (0,01)
jakin adore zer 1 (0,01)
jakin agerpen hori 1 (0,01)
jakin aipatu zentzu 1 (0,01)
jakin al ezan 1 (0,01)
jakin ala ez 1 (0,01)
jakin alda aurreko 1 (0,01)
jakin antolamendu politiko 1 (0,01)
jakin are gehiago 1 (0,01)
jakin ba ni 1 (0,01)
jakin ba ote 1 (0,01)
jakin baino ez 1 (0,01)
jakin bat arau 1 (0,01)
jakin bat baizik 1 (0,01)
jakin bat bakarrik 1 (0,01)
jakin bat bizi 1 (0,01)
jakin bat egoki 1 (0,01)
jakin bat eraman 1 (0,01)
jakin bat espresio 1 (0,01)
jakin bat etorri 1 (0,01)
jakin bat ezarri 1 (0,01)
jakin bat hari 1 (0,01)
jakin bat hobe 1 (0,01)
jakin bat identifikatu 1 (0,01)
jakin bat ikusi 1 (0,01)
jakin bat lotu 1 (0,01)
jakin bat ukan 1 (0,01)
jakin bat ulertu 1 (0,01)
jakin batzuk eskuratu 1 (0,01)
jakin batzuk lotu 1 (0,01)
jakin batzuk ukan 1 (0,01)
jakin behar delako 1 (0,01)
jakin benetan ez 1 (0,01)
jakin benetan Hegel 1 (0,01)
jakin bera aita 1 (0,01)
jakin bera alternatiba 1 (0,01)
jakin bera bizitza 1 (0,01)
jakin bera eskola 1 (0,01)
jakin bera ez 1 (0,01)
jakin bera gai 1 (0,01)
jakin bera helburu 1 (0,01)
jakin bera jada 1 (0,01)
jakin bera nola 1 (0,01)
jakin bera pentsaera 1 (0,01)
jakin bera portaera 1 (0,01)
jakin bera sistema 1 (0,01)
jakin bera ukan 1 (0,01)
jakin bereizi bera 1 (0,01)
jakin bereizi ohi 1 (0,01)
jakin beste gauza 1 (0,01)
jakin borondate era 1 (0,01)
jakin borondate morfologia 1 (0,01)
jakin borondate sen 1 (0,01)
jakin deus bera 1 (0,01)
jakin ea egingarri 1 (0,01)
jakin ea posible 1 (0,01)
jakin egin egin 1 (0,01)
jakin egon zeintzuk 1 (0,01)
jakin ere bestela 1 (0,01)
jakin ere lege 1 (0,01)
jakin Erroma zuzenbide 1 (0,01)
jakin etorkizun gertatu 1 (0,01)
jakin ez arren 1 (0,01)
jakin ez baldin 1 (0,01)
jakin ez eduki 1 (0,01)
jakin ez ekin 1 (0,01)
jakin ez nola 1 (0,01)
jakin ez nor 1 (0,01)
jakin ez zein 1 (0,01)
jakin ezan Aristoteles 1 (0,01)
jakin ezan egunero 1 (0,01)
jakin ezan ez 1 (0,01)
jakin ezan hura 1 (0,01)
jakin ezan norbait 1 (0,01)
jakin ezan ongi 1 (0,01)
jakin ezan ukan 1 (0,01)
jakin ezan zer 1 (0,01)
jakin ezan zuek 1 (0,01)
jakin ezan zuzen 1 (0,01)
jakin ezer baldin 1 (0,01)
jakin ezer hitz 1 (0,01)
jakin ezin ukan 1 (0,01)
jakin filosofia beti 1 (0,01)
jakin filosofia Grezia 1 (0,01)
jakin gaizki amaitu 1 (0,01)
jakin gaizki jokatu 1 (0,01)
jakin gauza ere 1 (0,01)
jakin gauza horiek 1 (0,01)
jakin gizaki gizaki 1 (0,01)
jakin gizaki nolatan 1 (0,01)
jakin gizaki soilik 1 (0,01)
jakin gurari berezko 1 (0,01)
jakin gurari ukan 1 (0,01)
jakin guzti entzun 1 (0,01)
jakin guzti esan 1 (0,01)
jakin Helade oso 1 (0,01)
jakin Heraklito gorputz 1 (0,01)
jakin hori debekatu 1 (0,01)
jakin hori egin 1 (0,01)
jakin hori erauzi 1 (0,01)
jakin hori errefusatu 1 (0,01)
jakin hori Wittgenstein 1 (0,01)
jakin hura baino 1 (0,01)
jakin hura negozio 1 (0,01)
jakin jainko hori 1 (0,01)
jakin jakin bat 1 (0,01)
jakin jakin behar 1 (0,01)
jakin jakin ederki 1 (0,01)
jakin jakin etzan 1 (0,01)
jakin jakin ezin 1 (0,01)
jakin jakin hizkuntza 1 (0,01)
jakin jakin lege 1 (0,01)
jakin jakin zerbait 1 (0,01)
jakin Kant bera 1 (0,01)
jakin lege esan 1 (0,01)
jakin lege horiek 1 (0,01)
jakin Mendiguren egun 1 (0,01)
jakin min alde 1 (0,01)
jakin min aukeratu 1 (0,01)
jakin min bete 1 (0,01)
jakin min eraman 1 (0,01)
jakin min hori 1 (0,01)
jakin min huts 1 (0,01)
jakin min jo 1 (0,01)
jakin min kultural 1 (0,01)
jakin min piztu 1 (0,01)
jakin min serio 1 (0,01)
jakin mundu hau 1 (0,01)
jakin mundu jarri 1 (0,01)
jakin mundu oso 1 (0,01)
jakin nahi argi 1 (0,01)
jakin nahi baldin 1 (0,01)
jakin nahi gizaki 1 (0,01)
jakin nahi handi 1 (0,01)
jakin nahi haur 1 (0,01)
jakin Nestor errege 1 (0,01)
jakin ni amets 1 (0,01)
jakin ni ez 1 (0,01)
jakin ni kontziente 1 (0,01)
jakin ni ni 1 (0,01)
jakin ni nola 1 (0,01)
jakin ni ondo 1 (0,01)
jakin ni oso 1 (0,01)
jakin ni osotoro 1 (0,01)
jakin noiz ebaluatu 1 (0,01)
jakin noiz egon 1 (0,01)
jakin noiz munduratu 1 (0,01)
jakin nola eraiki 1 (0,01)
jakin nola hartu 1 (0,01)
jakin nola konpondu 1 (0,01)
jakin nola mintzatu 1 (0,01)
jakin nola sortu 1 (0,01)
jakin non aurkitu 1 (0,01)
jakin non etzan 1 (0,01)
jakin non topo 1 (0,01)
jakin nondik abiatu 1 (0,01)
jakin nondik eduki 1 (0,01)
jakin nor eragin 1 (0,01)
jakin nor esan 1 (0,01)
jakin nor hitz 1 (0,01)
jakin nora heldu 1 (0,01)
jakin nora joan 1 (0,01)
jakin ondo esan 1 (0,01)
jakin ondo hitz 1 (0,01)
jakin ondo jainko 1 (0,01)
jakin oso ongi 1 (0,01)
jakin Papiniano erabaki 1 (0,01)
jakin testuinguru komunikatibo 1 (0,01)
jakin Wittgenstein berak 1 (0,01)
jakin zein arraza 1 (0,01)
jakin zein erabaki 1 (0,01)
jakin zein ilun 1 (0,01)
jakin zein janari 1 (0,01)
jakin zenbat irakurketa 1 (0,01)
jakin zenbat mendi 1 (0,01)
jakin zenbat mezulari 1 (0,01)
jakin zer berri 1 (0,01)
jakin zer bihurtu 1 (0,01)
jakin zer ekarri 1 (0,01)
jakin zer erabaki 1 (0,01)
jakin zer ez 1 (0,01)
jakin zer heldu 1 (0,01)
jakin zer lortu 1 (0,01)
jakin zer nahi 1 (0,01)
jakin zer paper 1 (0,01)
jakin zer sentimendu 1 (0,01)
jakin zer ukan 1 (0,01)
jakin zerbait falta 1 (0,01)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia