|
2002
|
|
|
Ez
|
dakit
nik nola ez nuen bizkarrezurra hautsi. Halere, Batek ez zuen ahuntza askatu eta eho egin zuen.
|
|
2004
|
|
|
Alabaina, Jainkoa ez denez engainatzailea, nabarmena da ez dizkidala berak zuzenean bidali ideia horiek, ezta beste sorkari baten bidez ere,(...) joera handia eman dit sinesteko ideia horiek gauza korporaletatik datozela, horregatik ez
|
dakit
nik nola defenditu ahal izango litzatekeen engainatzaile izatearen salaketatik, ideia horiek, benetan, etorriko balira ez gauza korporaletatik, baizik eta beste kausa batzuetatik; eta hemendik ondorioztatzen da gauza korporalak existitzen direla.57
|
|
2010
|
|
|
Nolabait errateko Jon Sudupek aipatzen ditu gaur egungo filosofiaren olatuaren buruan dabiltzanak, eta erran behar da ezen ez direla oso beroak erlijioa estudiatzean, erlijiogabeak direla erran daiteke, positivisten moduan erlijioa arkaismoen artean lurperatu nahi dutela dirudi, eta Habermas ateoak asmatua omen du pentsamendu postmetafisikoarena, erraten ezen pensamendu horrek integratu lukeela bere baitan fenomeno erlijiosoa ere. Ez
|
dakit
nik nola, zerbait bigarren mailakoa edo, historia zaharrean ageri den baliorik ez duen ilusioren bat (aztiek jucio sinteticoak a priori egiteko bilatze ezinezkoa). Agian marxismoan erraten den moduan kultura materialaren superestruktura bezala, eta egia izan daiteke, baina hemen ere topo egiten dugu, nik behintzat bai, erlijio monoteistarekin, salbuespen batekin.
|
|
2013
|
|
|
–Eta ni zuri ere gustatzen natzaizu, erantsi du, aditzarekin berriro katramilatu bada ere, eta barre algara bat egin du?, ondo
|
dakit
nik nola begiratzen didazun.
|
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez
|
dakit
nik nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere?.
|
|
2015
|
|
|
5 Behin Orduen Liturgian beste guztiekin nengoela, bat batean nire arima bere baitan bildu zen, eta guztia ispilu garbi baten antzekoa iruditu zitzaidan, ez atze, ez hegal, ez goi eta ez beherik ez zuena, guztia argi ez zegoenik; eta haren erdian Kristo gure Jauna irudikatu zitzaidan, ikusi ohi dudan bezala. Uste dut ispilu batean bezala argi ikusten nuela neure arimako alde guztietan, eta ispilu hau ere, ez
|
dakit
nik nola esan, guztia zizelkatzen zen Jaun berarengan, esaten jakingo ez nukeen bat egite guztiz maitetsu batez.
|
|
|
Izugarria iruditu zitzaidan hain une laburrean hainbeste gauza batera ikustea diamante argi honetan, eta oso samingarria, gogora etortzen zaidan bakoitzean, argitasunezko garbitasun hartan, hain gauza itsusiak irudikatzen zirela ikustea, esaterako, nire bekatuak. Eta beraz, gogoratzen zaidanean, ez
|
dakit
nik nola eraman dezakedan, eta horrela hain lotsatua geratu nintzen, non ustez ez bainekien non sartu ere.
|
|
|
10 Berriro diot, benetan, ez
|
nekiela
nik nola bizi, batek bere burua pobre eta arimaz nekatua ikusten baitu: gogoa beti Jainkoaz betea izateko agintzen diote eta beharrezko da Harengan izatea arrisku askotatik askatzeko; beste ertz batetik, ikusten du ez dela komeni munduko kontuetan huts egiterik, beren ohorea kontu hauetan jarria dutenei tentaldirik ez ematearren.
|
|
|
11 Handi handia izan zen liluramendu honetako aintza. Pazkoko aldirik gehienean hain lelotu eta txepeldua ibilirik, ez nekien zer egin, ezta ez
|
nekien
nigan nola kabitzen zen hainbesteko fabore eta mesedea ere. Esaten den bezala, ez nuen ikusten ez entzuten, barruko pozaren handiaz.
|
|
|
Gizatasun guztiz sakratua ikusi nuen sekula ikusi dudan aintzarik handienean. Aitaren bular artean sartua agertu zitzaidan berri miresgarri eta argi baten bidez. Hau ez nuke
|
jakingo
nik nola den esaten, ikusi gabe Jainkotasun hartan presente sumatu bainuen neure burua. Hain izutua eta hala geraturik, uste dut egun batzuk igaro nituela neure senera etorri ezinik; eta beti iruditzen zitzaidan Jainkoaren Semearen gorentasun hura aurrean nekarrela, lehenengoa bezalakoa izan ez arren.
|
|
|
Ez dago bihotzik hori pena handirik gabe eraman dezakeenik. Bada, hemen, azken batean, bizitza amaitzean amaituko dela eta amaiera duela jakinda ere, hain erruki handia hartzen badiogu, amairik ez duen beste horren samina ez
|
dakit
nik nola arindu dezakegun, deabruak egunero berekin daramatzan hainbeste arima ikusirik.
|
|
|
Hau ez da, bada, ezer arimaren agoniaren ondoan: estura bat, itolarri bat, atsekabe minbera bat, hain ezinegon etsigarri eta nekagarriarekin, non ez
|
baitakit
nik nola adierazi. Izan ere, arima bere lekutik ateratzen aritze etengabea dela esatea, gutxi da, bizia beste batek kentzen dizula dirudielako; baina hemen arima bera da bere burua zati zati egiten duena.
|
|
|
Ez
|
dakit
nik nola gerta daitekeen hau, baina hala gertatzen da; eta, nire ustez, ez nuke aldatuko Jaunak egiten didan mesede hau (haren eskutik baitator, eta esan dudanez, ezertxo ere ez nik lortuta, guztiz naturaz gaindikoa delako) geroago esango ditudan guztiengatik ere; ez dut esaten guztiak batera hartuta, banan banan hartuta baizik.
|
|
|
Honek beldurrez ibilarazten nau, burua jasotzen ausartuko ez banintz eta agerian agertu nahi ez banu bezala, jazarpenak ditudanean egiten ez dudana. Arima benetan bere buruaren jabe da, gorputzak sentitzen badu ere, eta bestalde, nahigabeturik nabil; ez
|
dakit
nik nola izan daitekeen hau; baina horrelaxe da: arima bere erreinuan dela dirudi eta guztia bere mende duela.
|
|
|
Eta honela, Hirutasun guztiz Santuaren egun berean utzi zituen berarekin zihoazen emakume batzuk (aitortzera ez zihoan haren ama, fraide oinutsen monasterioa handik urruti baitzen; han aitortzen zen beti eta limosna handiak egiten zituen eta haren gurasoek ere bai beraren bidez); Jainkoaren mirabe handi bati esana zion eraman zezala eta honek esan zien berarekin zihoazen emakumeei (oso ezaguna zela Sevillan emakume hura, Jainkoaren mirabea zela eta egintza handiak egiten zituela), gero etorriko zela; eta honela utzi zioten joaten. Hartu zituen marregazko bere abitua eta mantua; ez
|
dakit
nik nola mugi zitekeen jantzi harekin, baina barruko pozaz guztia zuen gutxitzat. Haren beldur bakarra oztopoak jarriko ote zizkioten zen eta zama handiaz zihoala jakingo ote zuten, bere usadioa bestelakoa baitzen.
|
|
|
12 Nigan itsu itsuan fidatzen dira, ez
|
dakit
nik nola; eta ni neu ere bai, mila edo bi mila dukateko zorra hartzeraino. Beraz, diruak eta tratuak gorroto nituen aldi berean, nahi du Jaunak horretan baino bestetan ez dezadala jardun; ez da hori gurutze makala.
|
|
|
9 Goraintzi asko aita Garciálvarezi, eta Beatrizi, horren amari eta gainerakoei, eta esan on onak izan behar dutela, Jaunak beraiekin ematen baitio hasiera fundazio horri; izan ere, laguntza kendu die, eta ez
|
dakit
nik nola konponduko diren. Egia da, okerrago litzatekeela oinetakodunekin balitz, beste toki batzuetan bezala, haiek esaten dieten bidetik joango baitira.
|
|
|
Beharbada, beste inor baino santuago izango da. Ez
|
dakit
nik nola bateratzen den hain espiritu handia hain banitate handiarekin. Ikusiko balu hemen zer gertatzen den ofizioak izate horretan eta saltze kontuan eta zer egiten den, harri eta zur geratuko litzateke.
|
|
|
Espiritu Santuaren grazia izan bedi berorren karitatearekin, ene alaba. Nire buruko mina eta arazoak balitu, berorren karitateak aitzakia izango luke hain aldi luzean niri idatzi gabe egoteko; baina hori gabe, ez
|
dakit
nik nola ez naizen kexatuko berorren karitateaz eta Katalina Jesusena ene ahizpa maiteaz. Bada, ez didate gutxi zor!; ahal banu, nik hain sarri idatziko nieke, non ez bainieke lorik egiten utziko ni hain ahaztua izateaz.
|
|
|
Besterik egingo ez balu ere, uste dut, kontzientzian behartua zegoela Ordenaren ohorerako. Ez
|
dakit
nik nola zabal daitezkeen hain testigantza larriak. Jainkoak eman biezaie argia.
|
|
|
Sufrimenduez, oinazezko heriotza hain latzaz, egunero irainak jasanez eta barkatuz. Eta ez horien bidez soilik, baita Kanta hauetan esaten dizkiozun eta Zeuri esan diezazkizun irakasten dizkiozun hitz batzuen bidez ere; maite zaituen arimarentzat hain zaurtzaileak izanik, ez
|
dakit
nik nola eraman daitezkeen, Zuk sentitzen dituenari eramaten lagundu ezik, ez haiek merezi duten arabera, gure izaera ahularen arabera baizik.
|
|
|
Hau egi egia da eta, hain garrantzitsua delako, gogorarazten dizuet hainbeste bider: ez du jarduten ariman inolako eragozpenik gabe berea duenean jarduten duen bezala, ezta ez
|
dakit
nik nola jardun behar duen; gauza guztiak eraz eta egoki nahi ditu. Bada, jauregia behe mailako jendez eta purtzilkeriez betetzen badugu, nola sartuko da Jauna bere gortearekin?
|
|
|
Hau egi egia da eta, hain garrantzitsua delako, gogorarazten dizuet hainbeste bider: ez du jarduten ariman inolako eragozpenik gabe berea duenean jarduten duen bezala, ezta ez
|
dakit
nik nola jardun behar duen; gauza guztiak eraz eta egoki nahi ditu. Bada, jauregia behe mailako jendez eta purtzilkeriez betetzen badugu, nola sartuko da Jauna bere gortearekin?
|
|
2017
|
|
|
Exorzismoa exorzismoaren gainean pilatuz, borrokan ari nintzen nire gogotik kanporatzeko euriz xipaturiko emakume baten gorputza, negu horretako gau guztietan nire begien aurretik mokorrak kulunkatuz igaro eta igaro ari zena. Ez
|
jakin
nik nola edo zergatik, meategiko galeriak ia bizia eraman zidà n egunaz geroztik alargunak ostiko bat eman zuen nire odolean. Deika ari zitzaidan, arreske dagoen piztia baten antzera, hertsakor eta erreportxuz betea:
|
|
2019
|
|
|
Niri sekula ez dit ezer eskatu, baina bera dena ematen saiatzen da beti. Oso ondo ezagutzen dugu elkar, eta
|
badaki
ni nola animatu. Sancti Spirituko momentu horretan nik banekien Josu han ikusiko nuela.
|
|
|
Sei hilabetean gizonekin aritu nintzen lanean, inorekin maitemindu gabe. Egun batean, Afrikan ibilitako soldadu bat, jazarroi horietakoa baina oso gizon polita, gelara sartu zitzaidan[...] Aditzera eman zidan bizimodua alda nezakeela, harekin joango nintzela Parisera, ez nuela gehiago lanik egingo[...]
|
Bazekien
ni nola goxatu[...] Erabaki nuen harekin joatea[...] Hilabetean, zoriontsua izan nintzen zinez[...] Egun batean, ondo jantziriko emakume chic bat ekarri, eta esan zidan: –Begira ezan, honek ondo ateratzen din bizimodua?.
|
|
|
Supituki halako amorru eta sumindura erreakzio batek gorputz osoa zeharkatu zidan. Ergel horrek lortua zuen nire helbidea, ez
|
dakit
nik nola. Aurpegia harrotu zitzaidan, hiraz puztuta gorritu berehala.
|
|
2022
|
|
|
Hara. Eta gatia hola jiten zuzun (zen) doaikabe jendeen ondorat, ez
|
dakit
nik nola.
|
|
2023
|
|
|
–Eta hik nola
|
dakik
ni nola ibiltzen naizen hi ez hagoenean
|
|
|
–Ba al
|
zekien
ni nola nengoen...?
|