2008
|
|
IKERNE. Gainera zer dakigu
|
guk
tabernako lanaz?
|
|
JOANA. Ez ama! Urteetan ez da
|
gutaz
arduratu eta orain bizitza izorratu nahi digu. Doala popatik!!!
|
|
ALIZIA.
|
Gure artekoak
ez zuen inoiz gertatu behar! Gorroto zaitut!!
|
|
Ai, virjensita... Non ote dago
|
gure
Milena...?
|
|
ALIZIA. Kaixo, Zer moduz? (LEONORi)
|
Gure
abokatuak kontratua irakurri du eta ez du arazorik ikusi.
|
|
ALIZIA.
|
Gu
prest gaude sinatzeko.
|
|
KOLDO. Gainera ez naiz ni sartu haien bizitzan. Eurak gurutzatu dira
|
gure
bidean.
|
|
Imajinatzen? Begiak itxi eta irekitakoan Milena hementxe balego,
|
gurekin
. Irribarrez.
|
|
Sinatu diagu. Boga
|
gure
ardurapean zagok.
|
|
KOLDO. (haserre planta) Nekane, gaizkileak ikertu zenituzke, ez
|
gu
.
|
|
NAROA. (txantxa)
|
Gurea
ez da ezer pertsonala, Tximista. Ez zaizkigu mutilak gustatzen.
|
|
NAROA. Baina, zaude. Eseri
|
gurekin
. Laguntza behar dugu.
|
|
KANDIDO. Zuzen henbilen, German,
|
gure arteko
maitasuna ez duk desagertu.
|
|
Baina gauza bakar bat eskatuko dizut, aita. Ez ahalegindu berriro
|
gu
adiskidetzen.
|
|
JOANA. Hara
|
gure
gizona!
|
|
NEKANE. Bai. Arratsaldean
|
gurekin
geratu nahi du lan berriarena ospatzeko.
|
|
ERTZAINA 1 Ez,
|
guk
dakigula ez. Baserria hutsik zegoen.
|
|
Susmoak ditut, Andoni.
|
Gure bizkar
zer edo zertan dabiltzala uste dut.
|
|
ANDONI.
|
Gure
beharrean sena garrantzitsua da, baina ezer zehatzik lortu ezean, jai daukagu, Nekane.
|
|
ENRIKETA. Hemen
|
gure
patroia! Zer moduz Kar?
|
|
LEONOR. Tori, hemen jarraitu beharreko
|
gure
planifikazioa.
|
|
LEO. (aztoratuta) Zu erotuta zaude! Gainera, zer eskubide daukazu
|
gure
diru kontuak miatzeko?
|
|
LEONOR.
|
Guk
ez dugu ezer txarrik egin!
|
|
KOLDO. (NEKANEri) Bai, bahitzaileak harremanetan jarri ziren
|
gurekin
eta 60.000 euro gehiago eskatu zizkiguten.
|
|
Han ez zegonan inor.
|
Gu
bakarrik!
|
|
KEVIN. (Ikaratuta) Eta
|
guk
eragin bagenian sutea?
|
|
KEVIN. Lukas,
|
guk
sua piztu genian eta agian...
|
|
LUKAS. Bale!
|
Guk
alde egin genian, baina hi geratu hintzen han eta gero lo hartu!
|
|
JOANA. (moztuz) Nahikoa duk, jode! Ez gaitezen
|
gure artean
haserretu. –Elkarrekin?
|
|
ABEL. Egunero izaten dituk kasu berriak eta
|
gure
erantzukizuna duk horiei ere irtenbide bat ematea.
|
|
JOANA. Baina zu izan zara
|
gure
aita!
|
|
MIMI. Ez
|
gurekin
topa egin gabe. (NAROAri sorbaldatik helduz) Bi neska hauek egun berean hasi dira lanean.
|
|
MIMI. Etorri
|
gurekin
. Garagardo bat hartzen ari gara.
|
|
AGURTXZANE. Baina
|
gurea
ez da film bat.
|
|
KOLDO. Leo? orain ez gara
|
gure artean
haserretuko.
|
|
LEO.... Eta gauza bakarra nahi dugu:
|
gure
alabatxoa berreskuratu! Eta edozer gauza egingo dugu hori lortzeko.
|
|
Eta edozer gauza egingo dugu hori lortzeko. Horixe da izatekotan
|
gure
errua.
|
|
(ironiaz) Eta lana topatu bitartean,, tabernari? gisa aritu zaitezke
|
gurekin
!
|
|
LUKAS:
|
Gure
enpresan emakumeak, edo atsoak dira edo marimutilak.
|
|
LUKAS: Aizu, inork ez dit esan Mimi
|
gurekin
hasiko zenik.
|
|
UNAI: (Irribarrez) Faltan bota ditut
|
gure arteko
hitz aspertu hauek! (Penaz).
|
|
Zergatik ez?
|
Gure esku
dago.
|
|
LUKAS: Horrek esan nahi dik
|
guk
ez genuela zerikusirik izan?
|
|
Etzak adarrik jo!
|
Guk
sua egin genian, jode!
|
|
LUKAS: Baina
|
gure
sua txikiegia zuan sutea eragiteko. Hemen garbi esaten dik, biktimak berak eragin zuela.
|
|
Istripu bat izan zuan! Eta gainera
|
guk
ez genian inor ikusi etxe hartan.
|
|
Horregatik, ba.
|
Guk
ez diagu ezer txarrik egin!
|
|
Arduragabekeriaz jokatzen ari duk. Aizak, eta izan ere, non zabilek gaur
|
gure
komisarioburua?
|
|
Hemen entzun diat. Dena den, ez ahaztu;
|
gure
lanean maitasun kontuak kanpoan utzi behar dituk.
|
|
– Pintto, Pintto,
|
gure
txakurra da ta. Pintto Pintto bere izena du!?
|
|
LEO. Nire pitusina!
|
Gurekin
zaude azkenean! –Ay virgensita!?
|
|
Ezagutzen al duk Mimi?
|
Gurean
lan egiten dik.
|
|
ABEL. Ea orain
|
gure
komisario andreak behar den arreta jartzen dion beste kasu honi.
|
|
JOANA. Ez zera!
|
Gure
marimojaren bizitza seko aspergarria duk eta, horixe, besteonean ibili behar muturra sartzen!
|
|
LUKAS.
|
Gu
ere txutxu mutxuka ari gaitun orain.
|
|
JOANA.
|
Gure
–Ikernetxok, ez dik inoren laguntzarik behar bere burua zaintzeko.
|
|
ANDONI.
|
Guk
gauza bakarra esan dugu: sua nahita piztu zutela.
|
|
NEKANE. Hori da
|
gure
beharra, ez kezkatu. Baina gertatutakoaren giltza...
|
|
LEO. Bai, bikain jokatu duzu
|
gurekin
.
|
|
NEKANE.
|
Gu
bai bikote xelebrea! Milena askatu dute eta gu biak ia negarrez.
|
|
NEKANE. Gu bai bikote xelebrea! Milena askatu dute eta
|
gu
biak ia negarrez.
|
|
NAROA. Ondo esana! Popatik
|
gure
etxeko ekonomia!
|
|
Hori bukatu da. Alizia osabarekin dago orain eta
|
gure artekoa
betiko bukatu da.
|
|
Eta mesedez? hau
|
gure artean
gera dadila, aditu. Kandidok ez daki ezer, eta ez dezala sekula jakin!
|
|
UNAI. Bai, gaizkilea da! Eta berak merezi du familia galtzea, ez
|
guk
! Guk ez diogu ezer zor!!
|
|
Eta berak merezi du familia galtzea, ez guk!
|
Guk
ez diogu ezer zor!!
|
|
ALIZIA. Ez da hori. Baina elkarrekin bizi izan bagara ere,
|
gure artean
ez da, feeling, handirik sortu.
|
|
KANDIDO. Germanek eta
|
guk
elkarrekin denbora gehiago pasatzea nahi nuke. Ez dut familia giroa galdu nahi.
|
|
KANDIDO. Hara, hara!
|
Gure
langile porrokatua!
|
|
KANDIDO. Gaur gauean
|
gurekin
afaltzea nahi diagu.
|
|
JOANA.
|
Gure
–amabirjinari. Lukas gustatzen zaio!
|
|
ABEL. Belardi osoa ere erre dezakek
|
guregatik
!
|
|
ANDONI.
|
Gure
hotela kartoletaraino zagok, baina herriko aterpean probatuko diagu.
|
|
LEO. Eta noiz pasatuko zaio? Zer egin dezakegu
|
guk
–
|
|
KEVIN. (Joanari kezkaz)
|
Gurekin
egon hintzela esan dion?
|
|
GERMAN.
|
Gure
langile onena da. Denek errespetatzen dute.
|
|
KOLDO. Eta zer zerikusi zeukak horrek
|
gurekin
–
|
|
UNAI. (esaldia amaituz)
|
Gure
ama zarela?
|
|
NEKANE.
|
Guk
galdu dugu burua, ezta?
|
|
ALIZIA.
|
Gu
izanda gaude Cabarcenon, ez zara gogoratzen?
|
|
ANDONI: (Hotz)
|
Gure
beharra egin diagu, besterik ez.
|
|
(Joateko imintzioa, baina jiratu egiten da atzera) Bazakiat ez dugula ondo jokatu, baina desesperatuta geundean. Jar hadi
|
gure
tokian.
|
|
ANDONI:
|
Gure
beharrean ezin gaituk inoren tokian ipini; kasuaren larritasunak agintzen ziguk non egon.
|
|
ANDONI:
|
Gu
psikologoarekin harremanetan gaudek. Neskatila zerbait gogoratzen hasten denean, galdeketa egin zioagu berriro.
|
|
UNAI:
|
Gure
kontuak!
|
|
KEVIN: Hara,
|
gure
igarlea! Nik ere bazakiat hori!
|
|
Nik zera?
|
gure
txokora gonbidatu nahi zintudan. Txerria hil dugu baserrian, eta afaria egitekoak gara.
|
|
Zer esan gura duzu?
|
Gure
profesionaltasuna zalantzan ipintzen zabiltza?
|
|
ALIZIA: Uste dut garbi geratu zela
|
gu
bion artean ez dagoela zer esanik.
|
|
Ez zaitez hain krudela izan. Kandido ez da ari horri buruz;
|
gu
bion artekoaz baizik. (eskumutur batetik heldu) Eta hor ni bezain erruduna zara zu.
|
|
MIMI: Bai, hurbilen ditugunekin ordaintzen ditugu ia beti
|
gure
ezinak.
|
|
Hemen gaude
|
gu
barrez lehertzen haren kontura.
|
|
(?) Bai, bai, OK, ez kezkatu. Utzi
|
gure esku
–Hitz egingo dugu.
|
|
MIMI: Guraso guztien akatsa eta bertutea da hori, onena nahi dute
|
guretzat
, eta uste dute beraientzat onena dena, guretzat ere hala izango dela!
|
|
MIMI: Guraso guztien akatsa eta bertutea da hori, onena nahi dute guretzat, eta uste dute beraientzat onena dena,
|
guretzat
ere hala izango dela!
|
|
KEVIN: Hara,
|
gure
Rakelgiltzik gabe!
|
|
GERMAN. Kar oso emakume diskretua duk, eta ez likek ondo hartuko
|
gure artekoa
inori kontatzea.
|
|
LUKAS. (tonu sosegatuan) Aitonak
|
gurekin
hitz egin dik. Eta ez dut gozoa izan.
|
|
LUKAS.
|
Gu
ez gauden haserre. Gertatutakoa jakin nahi dinagu, besterik ez.
|
|
GERMAN. Bueno, sikiera
|
gurekin
geratuko da bolada batez.
|