|
2004
|
|
|
—galdetu nion.
|
Burutik
joana baineukan La Vachek Antiaju Berderi ematen zion izen hura, Eztenas.
|
|
|
Eta
|
burua
–, esango dit norbaitek. Zer gertatzen zen zure buruarekin?
|
|
|
Eta burua?, esango dit norbaitek. Zer gertatzen zen zure
|
buruarekin
–Bada, bolada hari zegokionez, euliarena bezain kaskarra zela, ezertaz konturatzeko abildaderik ez zuena.
|
|
|
Nik banekien non egongo zen La Vache, Antiaju Berde eta errotako hortzaundiak zaintzen alegia, eta bisita bat egin behar niola pentsatzen nuen egunero; ordea azkenean Balantzategiko lokatz eztian sartuta gelditzen zitzaizkidan lau hankak. Era berean, gogoratu egiten nuen biok kanposantu ttikian edukitako hizketaldia, eta gerra kontu haiekin jarraitu egin genukeela esaten nion neure
|
buruari
, baina batzuetan goizegi eta besteetan beranduegi iruditzen zitzaidan arazo haietaz arduratzeko, eta hurrengo egunerako uzten nuen dena. Esaera zaharrak dioen bezala:
|
|
|
Nahikoa izan zen esaldi hura ni, munduko behirik zoriontsuena sentituz, erabat bere mendean jartzeko. Gaurko egunetik begiratuz, zer esango dugu, ez zela horrenbesterako, antzematen zela bolada hartan euli
|
burua
neukala. Baina, jakina, garai bakoitzak berea du, eta konformatu beharra dago.
|
|
|
Bera oso gutxitan azaltzen zen ukuilutik, Genovevak disko bat jartzen zuenean eta holako aldi berezietan, eta gurekin hitzik gurutzatu gabe betetzen zuen aldi hura. Altxa bere
|
buru
handia, eta mespretxuz begira egoten zitzaigun:
|
|
|
Hasiera batean, mindu egiten nintzen bere portaera harengatik, zeren, orduan neukan euli
|
buruarekin
, mespretxua egiten zidala iruditzen baitzitzaidan, lagun txar txarra zela. Baina, jakina, gauzak zeharo kontrako aldera ziren.
|
|
|
Beharbada bera bezalako gorrientzat izango zen, beharbada ni edo La Vache bezalako beltzentzat. Auzia erabakitzekotan zegoen, eta Bidanik lehenbailehen erabaki zedin nahi zuen— Harroa ez bada, zergatik ematen dio izen hori bere
|
buruari
–La Vache qui Rit!
|
|
|
Min eman zidan Bidaniri hitz haiek entzuteak, baina hain nengoen makalduta garai hartan, hain nintzen euli
|
buru
, non ez bainuen ahoa zabaltzekorik ere egin. Lotsagarria benetan, oraindik ere damuz betetzen nauen portaera.
|
|
|
—Baina, Soeur —ekin zion berriro Rubiok, taldean
|
buru
egiten zuenak— Ezin gaituzu kanpoan utzi. Inguru guztian mendia besterik ez dago, eta beldur gara.
|
|
|
Pauline Bernardettek duda egin zuen.
|
Buruak
ezetz esaten zion, ezin zituela desobeditu komentuko erregelak, eta gainera ez zela hainbesterako, inguruetan ez zegoela hainbeste mendi, Altzuruku bera ere ez zela urruti gelditzen; baina bere bihotz guztiek, bere hamar txintxarriek, kontrakoa esaten zioten, babesa emateko mesede eskean etorritako jende hari.
|
|
|
—Serora batek komentuko erregelak obeditu behar dituzu, baina karitatea mundu huntako gauza ororen aintzinian duzu, Pauline Bernardette —esan zion bere
|
buruari
. Handik gutxira, komentuaren atzeko aldeko atetila ireki zien neska mutilei.
|
|
|
Hilabeteko penitentzia ezarriren deitazu bederen —esan zien Pauline Bernardettek lorategiko belaze polit bateraino eraman eta gero. Gazteek baietz egin zuten
|
buruaz
, eta denda antolatzen hasi ziren. Nire aldetik, juzgu txarra eginda nengoen ordurako.
|
|
|
Nire aldetik, juzgu txarra eginda nengoen ordurako. Taldeko
|
buru
Rubiok oso modu itsusian egiten zituen barrexkak.
|
|
|
" Mo, heldu da beste hezur pare bat hausteko ordua", esan nion neure
|
buruari
. Pauline Bernardette hala tratatzea ezin zen ametitu.
|
|
|
Pauline Bernardette hala tratatzea ezin zen ametitu. Ezin nion lagun hari huts egin behin batez, euli
|
buruarekin
nenbilen garaian, La Vacheri huts egin nion bezala.
|
|
|
Makurtu nuen
|
burua
, aurreratu nituen adarrak, eta besoa hautsi nion bi lekutatik. Jakina, tartean pasa ziren gauza gehiago ere, entzun ziren lorategi hartan nireak ez ziren makina bat marru, baina denak esatea ez du merezi.
|
|
|
Nire aldetik, ikusi mugimendu hura eta pizten hasi nintzen, nire euli
|
buruak
eragindako ergeltasunetik ateratzen. La Vachek gerrari buruz esandakoa etorri zitzaidan gogora; eta errotan biltzen zen Antiaju Berderen talde hura, eta behioi ematen zizkiguten banketeena.
|
|
|
Edo non sartuko gintuzten gu, banketea gorriei egokitzen zitzaien egunean. Gero eta piztuago, gero eta urrutiago euli izpiritutik, galde egin nion neure
|
buruari
:
|
|
|
Gainera, Bizkarrokerrek Balantzategin jarraitzen zuen, bizikleta hartu eta bere herrira joan gabe, eta ganbaran ari zen lanean, zarata ateraz bera ere. Zergatik horrenbeste mugimendu?, galdetzen nion neure
|
buruari
. Baina itxoin beharra zegoen arratsaldea abaildu eta gaua etorri arte.
|
|
|
Promes egin nion neure
|
buruari
orduantxe bertan: utzi egingo nuen behi makalen taldea.
|
|
|
Halatan, Balantzategiko arazoetan pentsatzen egoten nintzen basoan bakar bakarrik pasatzen nituen orduetan. Eta gainera, lana jartzen nion neure
|
buruari
, desertua zeharkatzen lagunduko zidaten zenbait denbora pasa:
|
|
|
Hasiera batean, luze egiten zitzaidan denbora, eta ahal izan guztietan freskura zeukan txoko bat aurkitu eta bertan gelditzen nintzen lotan. Ez neukan noski hara joateko damurik, zeren Balantzategi eta abarretan sufritutakoak ez baitzitzaizkidan
|
burutik
joaten. Baina, aukeran, pobrea aurkitzen nuen neure erresuma berria:
|
|
|
Mendiko boladari buruz halaxe pasatzen zait, zoriontsu izan nintzela eta laino batean bezala gelditu zaidala
|
buruan
. Gogoratzen dut, hori bai, gehientsuenetan ibili egiten ginela, alde batera eta bestera.
|
|
|
Bere Ahotsak, garai batean" jo, sartu adarra, alde egin baso itxira" esaten zionak," utzi lagun zaharra eta hartu berriak, pasa basurdeen aldera" esaten zion orain. Ordea bere
|
buruak
ezetz esaten zion, bera behia zela eta behi segi behar zuela.
|
|
|
Une batez, buruz
|
buru
egon ginen, joka hastekotan. Baina denbora gehiegi generaman mendian copine bezala hain lotsagarri portatzeko.
|
|
|
—Ene lagun on ona —entzun nuen orduan—, alde kobazulo horretatik. Zoritxarrez, zure lagun hori nahastu egin da
|
burutik
eta, bere naturalezaren aurka jokatuz, atzerapauso bat eman du. Baina zu ez zaitez itsutu.
|
|
|
Zergatik ez nintzen zaldi? Edo katu, edo batzuetan beleak inguratzen zitzaizkidan, eta halaxe esaten nion neure
|
buruari
, zergatik ez bele, beleek gaizki kantatzen dute baina begira nola dakiten hegan. Eta ea non dagoen hegan dakien behirik.
|
|
|
—Ondo dago, bai, Pakistango kontu hori. Behi bezala, harro sentitzen naiz —esan nion goiz eguzkitsu batean neure
|
buruari
.
|
|
|
Istorioa faltsua zela eta ez niola sinistu behar, hori orain badakit, baina ordu hartan, nola susmatu Setatsu zuri eta dottoreak ziria sartu nahi zidala? Ez zitzaidan
|
burutik
pasa ere.
|
|
|
" Mendian behera abiatuko naiz, eta gero gerokoak", esan nion neure
|
buruari
, eta bidatzurrez betetako parajeetaraino jaitsi nintzen. Orduan, bidatzur haietako bati jarraituz, beste bidatzur lodiago bat aurkitu nuen, eta horren hurrena are eta lodiagoa zen beste bat.
|
|
|
Herriak leku lasaia ematen zuen, Balantzategiko ingurua bera baino lasaiagoa, eta baita hutsagoa eta isilagoa ere. Inor bizi ote da hemen?, galdetzen nion aldika neure
|
buruari
. Zeren, nahiz uda izan, umerik ere ez baitzen ikusten.
|
|
|
" Ondo izua da, behintzat!", pentsatzen nuen itzalari begira, eta, garai bateko udazken hostoekin bezala, apustuak egiten nizkion neure
|
buruari
: baietz Haundia hiru egunetan aspertu, baietz laster utzi kantatzeari.
|
|
|
—Zergatik bota nahi zenuen zeure
|
burua
–—galdetu nion.
|
|
|
Hasiera batean nekoso ekin nion, eta soilik lasaitasunagatik, Setatsuak bakea eman ziezadan. Ordea idaztea oso gustukoa izan nuen segituan, eta
|
buru
belarri eta adar murgildu nintzen gogoratzeko lanean. Hala iruditzen zitzaidan:
|
|
|
Idatzitakoa errepasatu eta bete egiten zait
|
burua
: Zer izan ote da Genovevaz?
|
|
|
Galdera asko, galdera gehiegi, eta halere ez galdera denak. Zeren, latzagoak ere etortzen baitzaizkit
|
burura
. Esate baterako:
|
|
|
Errazu egia, Mo. Zuk beste zerbait derabilzu
|
buru
beltz horretan.
|
|
|
—Hori trufa duzu, Mo —egin zuen berak barre
|
burua
azenario lerrotik altxa gabe— Badiakizut izkribatzaile entseatua zirela baina hanbateraino! Ez, ez, zuk beste pena eta xangrinak dituzu bihotzean, Mo.
|
|
|
Istant batean, zerutik datorren tximistak jota bezala, ideia bat argitu zen nire
|
buruan
. Aurreneko aldiz, eta jaiotzatik oso ordu gutxira, heriotzaz jabetu nintzen, eta sentitu ere, sentitu nuen burdina zorrotza nire bihotzean sartzen.
|
|
|
salbatzaile bat sortu zitzaidan aldapa bukatu eta basoa hasten zen arrastoan bertan. Bai, hantxe zegoen, harro eta tente, egun hartaz geroztik eta denbora denboretan lagun mina izango nuen behi beltza, bere
|
buruari
La Vache qui Rit izena ematen ziona.
|
|
|
Jira beste aldera eta errotarantz abiatu nahi izan zuten korrika, baina alfer alferrik, La Vache qui Ritek ez baitzien ezertarako betarik eman.
|
Burua
makurtu eta adarrak aurreratuz, ziztu batean zuzendu zitzaien, eta luze gabe lurrean zilipurdika botea zeukan bata eta uxatua bestea.
|
|
|
" Adarren bat hautsi ote dut?", galdetu nion neure
|
buruari
. Ordea segituan konprenitu nuen ezetz, zeren hortzaundia, berealditako marrua atera ondoren, lanturuka hasi baitzen:
|
|
|
Harrezkero, askotan galdetu izan diot neure
|
buruari
: La Vache qui Ritek deitu zidanean jarritako azal pinpor hura, zergatik jarri zitzaidan?
|
|
|
ttikiegia gainerako behien aldean, eta moztaka lepo, beso eta hankaz.
|
Burua
, berriz, handiegia zuen, oso kopeta zabalekoa. Kolorez, esan dut lehenago ere, ni bezalakoxea zen:
|
|
|
—bururatu zitzaion azkenean. Baietz egin nion
|
buruaz
. Apur bat kikilduta segitzen nuen.
|
|
|
—Lagun on ona —sartu zen Setatsua— Ondo dago lagunak egitea, baina ez dago ondo ezagutzen den aurrenekoarekin itsutzea. Balantzategiko ukuiluan beste hamaika adiskide dauzkazu zain, eta ezagutzera eman zenieke zeure
|
burua
.
|
|
|
Baietz egin nuen
|
buruaz
. Baietz, huraxe zela nire urduritasunaren arrazoia.
|
|
|
—Zeozer bada —komentatu zuen. Baina, berriro ere, bere
|
burua
beste norabaitera joan zitzaion, eta isildu egin zen— Oso jende gaiztoa, errotako jende hori —hasi zen gero, buruan zein pentsamendu zerabiltzan erakutsiz— Gaiztoak hortzaundiak, eta askozaz ere gaiztoagoa beste zahar hori, antiaju berdeekikoa. Nire barruko ahotsak berak, den borrokazalearekin, zahar horrengandik apartatzeko esaten dit.
|
|
|
—Zeozer bada —komentatu zuen. Baina, berriro ere, bere burua beste norabaitera joan zitzaion, eta isildu egin zen— Oso jende gaiztoa, errotako jende hori —hasi zen gero,
|
buruan
zein pentsamendu zerabiltzan erakutsiz— Gaiztoak hortzaundiak, eta askozaz ere gaiztoagoa beste zahar hori, antiaju berdeekikoa. Nire barruko ahotsak berak, den borrokazalearekin, zahar horrengandik apartatzeko esaten dit.
|
|
|
Eskerrak arrazoi ona eman duzun! —esan zidan gero— Proba bat jarri dizut
|
bururik
duzun ala ez ikusteko, eta zuk eduki, alajaina! Poztekoa da, ez zara behi makala.
|
|
|
La Vachek
|
burua
altxa zuen. Gustatu egiten zitzaion nire hitz egiteko modu hura.
|
|
|
Halere, ez nuen etsi eta, ardiak egiten duen bezala, nire
|
burua
entregatu; aldiz, bilaka jarraitu nuen, burdinazko hesiari tarteren bat aurkitu nahian. Hala, etxe atari bateraino iritsi nintzen, bertan zegoen ate erdi zabaldu bat aztertzeko asmoz edo; eta banindoan atea bultzatzera nire atzeko aldean ezten zorrotz baten zauria sentitu nuenean.
|
|
|
Nire desioa hantxe bertan hiltzea zen, baina gazte moxkortuek hori egiten ere ez zidaten uzten.
|
Burua
lurrera botatzen nuen bakoitzean, beraiek altxa eta segitzera behartzen ninduten. Une batez, La Vache ikusi nuen kalean gora, jendea alde guztietatik zuela eta itobeharrean:
|
|
|
—Eta Eztenasi
|
burua
hautsi gabe joan? —erantzun zidan berak.
|
|
|
—Eta Eztenasi
|
burua
hautsi gabe joan?
|
|
|
Ezin nituen hitz haiek
|
burutik
kendu, eta zenbat eta gehiago pentsatu, hainbat eta arrazoi gehiago aurkitzen nien. Izanez ere, zein zen nire bizitzan ezagututako behi bizkor bakarra?
|
|
|
—Horixe da, zuzen zuzen, neure
|
buruari
galdetzen diodana —hasi zen inolako erreserbarik gabe. Bere parekotzat hartzen ninduen— Gerra bukatu ote den galdetzen diot.
|
|
|
Lasai! —egiten zidan oihu Chevroleteko gidariak
|
burua
kabinaz kanpora ateraz— Hire pentsua ez dik inork kenduko!
|
|
|
|
Bururik
altxa gabe eta belar ttikia jaten zenbat denbora egin nuen ez dakit, baina asko ez nintzen egongo, ez zait iruditzen. Agian ordu erdi, agian ordubete.
|
|
|
" Orain nondik joango naiz etxera?", esan nion neure
|
buruari
harkaitz beltzerantz pauso batzuk emanez. Pixka bat larrituta nengoen.
|
|
|
—Ez duzu arrazoirik, lagun, eta ez zenuke zeure
|
burua
era horretan gutxietsi behar.
|
|
|
Eta zer esan belar artean ibili edo, ibili baino gehiago, irristatu egiten ziren suge eta ziraunez? Edo harkaitz bateko zirrikituan azaldu eta
|
burua
tentetzen zuten sugandilez. Ihes eginda daudela denak, bazterren batean lokartuta.
|
|
|
Baina egoera oso fastikagarria zen, gero eta gehiago. Egiten nituen ahaleginak, nondik eta nola iritsia nintzen haraino, non kokatzen zen etxea, nolakoa zen bidea, baina
|
buru
gainean sentitzen nuen harlauza batek erantzun guztiak zapuzten zizkidan.
|
|
|
Baina, aitzakiak; kontua da beheratu egin nintzela, koipea eman niola Setatsuari. Horrek ez dauka bueltarik, eta, egiatan, ahal banu oraintxe bertan emango nizkioke bi ostiko neure
|
buruari
. Gainera, Setatsua ez zegoen amore emateko prest.
|
|
|
—Ezetz bada, lagun, ezetz. Esaten dizut, astindu egin beharra daukazu zeure
|
buru
hori, lanean jarri. Gaua da, bai, eta elurrak ezabatu egin ditu bide bidatzurrak, baina hori ezin da arazo izan pentsatzen duenarentzat.
|
|
|
—Jaistea! —esan nion neure
|
buruari
. Gainera, posible zen beherago elurrik ez egotea.
|
|
|
" Hortik aurreraxeago berealditako pendiza dago, eta pendizaren beheko aldean etxerako bidea —pentsatu nuen— Horra ailegatu eta nire
|
burua
pendizean behera botatzen badut, apika hanka bat hautsiko zait, baina otso horiek ez naute jango."
|
|
|
" Otsoak? Non gelditu ote dira otsoak?", esan nion neure
|
buruari
. Eta esatearekin batera, nire isatseko ileetatik tiraka ibilitako otsoak, kosk, hortzak sartu zizkidan nire gorputzeko zati urruti hartan.
|
|
|
Bada, edadeko behia. Edadeko behiak ahaztu egiten du bezperan gertatutakoa, baina bizi bizirik dauka
|
buruan
berrogei urte lehenagokoa. Nolanahi ere, neronek esango dizut otsoengandik alde egin egunean agindutakoa.
|
|
|
Ez dakit zer sentitu nuen, hotz pittina edo haizearen azkura edo soinuren bat, baina, edozein modutara, zerbait berriaren aurrean nengoela iruditu zitzaidan, eta agian mundu honetara etorria nintzela. Ordea, une hartan ez nekien zer animalia mota nintzen, eta ikusi ere ezin nuen neure
|
burua
ikusi: itsututa nengoen, eta nahiz begiak zabalik eduki, argitasun bat besterik ez nuen sumatzen, aurrean maindire txuri bat jarri izan balidate bezala.
|
|
|
" Zer ote naiz? —galdetu nion neure
|
buruari
. Eta erantzun—:
|
|
|
" Zerena ote da biguntasun hau? —galdetu nion nire
|
buruari
. Eta erantzun—:
|
|
|
zain, lepo, enbor eta adar. Eta adarretan hostoak zeuden, berde ilun edo berde argi; eta hostoetan, xomorro eta larbak zeuden; eta xomorro zein larba haiengana txoriak inguratzen ziren jatera,
|
buru
txuribeltxak, buru gorriak, isats luzekoak edo laburrekoak. Urrutirago, basoa kolpetik bukatzen zen, eta belaze bat azaltzen zen jarraian, belaze zabal bat erreka bateraino zihoana.
|
|
|
zain, lepo, enbor eta adar. Eta adarretan hostoak zeuden, berde ilun edo berde argi; eta hostoetan, xomorro eta larbak zeuden; eta xomorro zein larba haiengana txoriak inguratzen ziren jatera, buru txuribeltxak,
|
buru
gorriak, isats luzekoak edo laburrekoak. Urrutirago, basoa kolpetik bukatzen zen, eta belaze bat azaltzen zen jarraian, belaze zabal bat erreka bateraino zihoana.
|
|
|
Baina, zertan luzamendutan ibili...
|
Burua
jiratu eta jakin egin beharra neukan. Eta jiratu nuen burua, ikusi nuen ikusi nuena, ikusi nituen neure isats, bizkar eta abarrak, eta errai erraietatik marru erdiragarria atera zitzaidan:
|
|
|
Burua jiratu eta jakin egin beharra neukan. Eta jiratu nuen
|
burua
, ikusi nuen ikusi nuena, ikusi nituen neure isats, bizkar eta abarrak, eta errai erraietatik marru erdiragarria atera zitzaidan:
|
|
|
Hartu nuen dezepzioarekin itsutu egin nintzen, eta ahal bezala, estropezuka, hemen zinbuluka eroriz eta han okerka neure
|
burua
altxaz, aldendu egin nintzen halako kolpea hartutako lekutik. Zeharkatu nituen belazea eta errota zaharraren ataria, zeharkatu nuen erreka belaunetaraino bustiz, eta beste aldeko baso itxira jo nuen.
|
|
|
Jakina, ikara pixka bat ere ematen zidan leku hartara hurbiltzeak, ez baitzitzaidan
|
burutik
joaten hortzaundiekin han pasatako larritasuna. Baina arriskua bera ere erakargarria zen ordu hartan:
|
|
|
Ezin nien galdera haiei taxuz erantzun. Aurreratua nengoen Bakardade desertuan, eta, elurtean otsoen zain egondakoan bezala, erabat hartua neukan
|
burua
, harlauza batek galarazi egiten zidan zuzen pentsatzea. Esate baterako, ikusi katalexu hura, gogoratu gure bankete gauean Balantzategira jaitsitako zaldizkoak, eta ondorio garbia atera nezakeen:
|
|
|
Kolore marroia erabat zabaltzen zenean, puntu gorri batzuk azaltzen zitzaizkien, eta erori bezperan zeuden. Eta, bitarte horretan guztian, nik apustuak egiten nituen neure
|
buruarekin
, baietz gaur arratsalderako beste mantxa bat atera, edo baietz bihar goizean erori. Egia esan behar badut, asko entretenitzen nintzen horrela, ahaztu egiten zitzaizkidan arazoak.
|
|
|
Egun batez, arratsa izango zen, behi bat sumatu nuen niregana inguratzen. Aurrena, isil isilik zetorrenez, ez nion diosalik egin; baina hurbildu eta hamar bat metrora jarri zitzaidanean, bere
|
buru
handia ikusita eutsi ezinezko marru bat atera zitzaidan: " La Vache qui Rit!".
|
|
|
—Venus, orduan —esan nion nik
|
burua
altxa eta zeruan izar hura bilatuz.
|
|
|
Nire arreta guztia Artizar edo Venusi buruzkoa zen. Lehenago hostoei bezala, orain puntu gorrizta hari begiratzen nion, areago gorrituko ote zen, azkenean erabat belztuko ote zen edo ez ote zen belztuko, eta apustuak ere egiten nizkion neure
|
buruari
, baietz aldamenekoak baino gehiago iraun, ezetz gaurko gauean erori. Oso egoera larria zen, oso gaizki nengoen.
|
|
|
Gero eta neure
|
buruaren
jabeago, behi beltzok egindako banketea gogoratu zitzaidan, eta egun hartan gertatutako guztia: menditik jaitsitako zaldiak, zaku kargaketa, Genovevak eta Bizkarrokerrek mendiko haiei eman zieten afaria.
|
|
|
Senaz edo, garrantzi handiko deskubrimendu bat egina nuela konprenitu nuen. Zergatik zen garrantzi handiko, hori zen une hartan
|
burura
etortzen ez zitzaidana. Gauzak hola, laguntza eskatu nion Setatsuari.
|
|
|
Eta zenbat txikitu zenituen adarrekin?! —piztu zen La Vache bat batean,
|
burua
zutitu eta begiak erne jarriz. Inondik ere, bere barneko ahots basati hura zirikatzen ari zitzaion.
|
|
|
Harkaitz hari begira jarri zen eta, ametsetan maiz gertatzen den bezala, hotzikara eta dardar gozoz bete zitzaion gorputza. Aldian behin, ametsetan bezala orduan ere, erdi xuxurlatu egiten zituen hitzak," jo aurreko horri, sartu adarra barruraino, jo
|
buruan
". Bere ikatz begiak busti bustita zeuden, distiratsu.
|
|
|
—Alde batera, zer pena behi izatea! —jarraitu zuen berak,
|
burua
niregana mugituz— Basurde, zapelatz edo mendiko beste edozein jende izango bagina, borroka egin genuke jateko. Baina nahi bezala ibiliko ginateke.
|
|
|
—Zergatik ez dituzten harrapatzen, horixe jakin nahi nuke nik —esan zuen La Vachek pentsakor. Eta nik baietz egin nuen
|
buruaz
, nik ere puntu hura konprenitu nahi nuela ondo.
|
|
|
—Lagun on ona —entzun nuen orduan, La Vache eta biok Balantzategira jaisten ari ginela— Ez gehiegi nahastu zure behi
|
buru
handia. Balantzategiko korapiloa ezin da hain bihurria izan.
|
|
|
—Zenbat lore makal zapaldu ote ditut? —galdetu nion neure
|
buruari
apustu eginez. Jarraian, altxa eta kontatu egin nituen.
|
|
|
Nolakoak ote ziren Espainiako Jeneralaren aurrean errenditu nahi ez zuten soldadu menditar haiek? Horixe zen neure
|
buruari
egiten nion galdera.
|
|
|
La Vachek eta biok batera jiratu genuen
|
burua
. Hantxe, gure belazeko hesiaz bestaldean, Antiaju Berde zegoen, bere larruzko bastoia eskuan.
|
|
|
Baina esateagatik, ez erantzunik espero zuelako. Hala, biok isilik gelditu ginen,
|
buruak
soldaduak ezkutatutako aldera. Gauak lehengo ilun berbera zeukan, baina lehen baino apur bat isiltasun gutxiago.
|
|
|
Armak eta paperak izango direla uste ditek. Lehengoan Chevroleta gelditu eta goitik behera begiratu zitean, baina ezta
|
burutik
pasa ere zakuetan begiratzea. Zeharo sinistuta zeukatek behientzako pentsuarena.
|
|
|
—Noiz jasoko genuke azken kargamentua? —galdetu zuen menditarren
|
buruak
edo.
|
|
|
Lasaitu egin nuen laguna. Azken batean, nahiko
|
buru
erakusten zuen bere ezjakintasuna aitortzean. Gainera, konturatzen nintzen ni ondo, bere arazoa ez zen delako makaldadea, baizik eta bere basurde bihotz hura.
|
|
|
—asmatu zuen La Vachek. Baietz egin nion
|
buruaz
, eta deskantsatzeko baliatu zitzaidan une hura. Benetan, logikaz pentsatzeak ikaragarri nekatzen ninduen.
|
|
|
Jaitsiko dira eta Antiaju Berdek hil egingo ditu denak —esan nion.
|
Burua
erori egiten zitzaidan.
|