2000
|
|
—Baraurik hagoelako erraiten ari haiz hori, baina tabernaren batean ahamena hartzen dugula, pentsuz eta aburuz aldatuko haiz, benturaz... —ihardetsi zion osabak, zeinak, ondotik,
|
burua
eneganat jiratu eta erran baitzidan—: Guk ere goizean goiz gosari arina egin diagu, eta sabel zorroan oilasko erdi banari aterbea emaiteko moduan gaudek, ezta, Joanes?
|
|
—Etxean? —inguruko bezeroen
|
buruak
niregana itzuli ziren, hain ozen hots egin bainuen.
|
|
Esku bat —eskuina ala ezkerra, ez dut gogoan— haren beso gaina utzi eta bisai mazeletan ezarri nion, bertzearekin niregana erakarri nuelarik. Kontsolamendu eman beharrez haren
|
burua
nire altzora ekartzea, zin egin dezaket bertze asmorik ez nuela. Bulegariak, ordea, gehiago goititu zuen burua.
|
|
bere
|
burua
Ni Neu Naiz izenaz birbataiatu zuen
|
2001
|
|
Nolanahi ere, momentu hartan berak ere ez zuen bertze inor inguruan, eta onartu zuen sartzea harremanaren jokoan. Nere bakardadean egoten naizelarikan, begiak itxi eta nere laguna izan nai luken emakume pollit baten begiak billatzen ditut
|
buruko
nere utsean. ¿ Zuk nai ote zunuke izan arrapatu ezin duten lagun ori?
|
|
Agure kabroiak sekulako algara irrintzia egin zuen; hark epel balego bezala erabiltzen zuen hatzen artean. Beroa eta min fisikoa noraino jasaten zuen erakutsi nahi izan zidan, nonbait; edo, agian, malama delako haren erakustaldia zitekeen, alegia, moralki zer higuingarri zen erakutsi nahiko zuen, bere
|
burua
nire aurrean apaltzeko, are doilortzeko; alegia, nire maila moraleko –hau edozein izanik ere– norbait eroso sentiarazteko gonbita zitekeen, bera beti ere putakumeagoa izango zelakoan; ezin jakin. Eutsi nion ostia pare bat emateko gogoari, partez hatzak oraindik erreta eta minduta neuzkalako, partez agure ustez jakintsu hark eman behar zidalako B eskatzen zuen kanon famatua.
|
|
Paparretik heldu eta indarrez astindu ninduen
|
burua
nire goitikinetan sarraraziz. Alde egiten saiatu nintzen erdi arrastaka baina astapotro hark bizkarra hankaz zapaldu eta ihesa zapuztu zidan.
|
2002
|
|
Banketxera eta gastuak egin ziren dendetara joan nintzen eta denda horietako batean esan zidaten kartera itzuli zidan emakumeak nire emaztetzat aurkeztu zuela bere
|
burua
nire VISA txartelarekin ordaintzeko.
|
|
Auxe esaten diot nire
|
buruari
nire Laurentino, ko etxeratzen naizaneko. Ba diardut emen, naiz irakurrtzen, naiz idazten, naiz gorputzaz arduratzen gorputz indarrak gogoarena baitakar.
|
|
Siracusarren Erregue Dionisioc, ondasun ta atseguiñaz ase bete, ta nai al osoan ceuzcan unean, adierazo zuen ber berac etzala éz eguiaz zorionecoa. Egun baten cegoala Democles bere beste lausengarien artean gogora eracitzen aurrean zeudenai bere Erregueren Soldadu pilloac, aberastasun, andiqueria, echeen edertasun, ta gauza on gucien ugaritasuna, ucatzen zuela izan citequeala iñor zorionecoagoric; ¿ Naidezu Democles, eranzun cion bere Jaun Dionisioc, orrembeste atseguin ematen badizu nere vicitzac, ain zorionecotzat banaucazu, ecusi zeure
|
buruan
nere zorion, ta dontsutasuna. Baietza eman zuenean Democlesec, aguindu zuen Dionisioc, ipini cezatela guizon ura urrezco oe baten, gañe gucia estalqui ederrez apainduric; baita ere presta citecela edergarri gueyagoraco apal asco cillar ta urrez eransiac.
|
|
Munduaren ederra eta munduaren ankerra bat eginik. Halakoetan, beti pasatzen zitzaidan
|
burutik
ene esku egon zitekeela eszena mingarri haiei azkena ematea. Sara aise engaina nezakeen injekzio hilgarri batekin.
|
|
Tupustean, ordea,
|
burua
nireganantz  jiratu eta inola ere espero ez nuen gai bat ateratzen du aitak:
|
2003
|
|
Egia esan, pisu bat kentzen jat gainetik. Pasatu jatan
|
burutik
nire alabeagaz interesatuta egongo ez ete zinan, eta orain hau ikusita, bildur hori gitxienez kendu deustazu. Eta eskerrak emon neure lekuan egoten dakidanetarikoa nazana.
|
|
Bada ordea etxafuegorik, bolandera ikusgarririk, lilura faltsurik bazterretan.Horiek guztiak berba totemikoen mozorropean gorde ohi dira maiz, estalki dotoreaskoaren azpian errealitate bidegabea ezkutatuta. Globalizazioaz hausnartzen hasita, hori datorkit
|
burura
niri behintzat. Estreinako biderrez munduko hiritar izangogarela, mugak desagertuko direla, herri eta pertsonen arteko distantziak murriztueta harremanak areagotuko direla...
|
|
Dena bukatu da. Ez zegoen beste biderik –esan nion, esku bat bere ilaje naro eta nahasian sartu eta
|
burua
nire kontra pitin bat estutuz. Lagun zahar bati edo aspaldiko andregai bati ezagutzen nuen auzi baten inguruan aholku ematen ari nintzaiola ematen zuen.
|
|
–Epailearen aurrean saiatu naiz agertzen, onez onean lehenik eta deiadarka gero, neu naizela idazlea, eta, egia osoa kontatzeko prest nagoela behin eta berriz errepikatu diedan arren, ez didate jaramon handirik egin, beren artean berriketan jarraitu dute edo egunkarietako kirol kronikak irakurtzen, epaileak, aharrausi eginez, bere esku irekiarekin mahaian jo eta isiltzeko agindu didan arte. Orduan,
|
buruak
nire aldera itzuli badituzte ere, ez diet niri entzuteko jarrera abegikorrik ikusi, ezer kontatzen hastekotan lehen egunetik hasi bainuen eta bai epailea eta bai bere laguntzaileak presarekin ikusi ditut, beren larruzko maleta beltzak atontzen ari baitziren, etxera edo beren egitekoetara abiatzeko –hasi zitzaidan eta, begirada itzuliz, aurpegira begiratu zidan.
|
|
Gidatzeak lasaitu egiten nau, nahiz eta Ford Fiesta zahar bat gidatu. Hiru urte lehenago bezalaxe Monikak bere
|
burua
nire sorbaldaren kontra pausatzen zuen tarteka. Getariako portuari, Bidarteko hondartzei edo errepideak Ilbarritz parean dituen ikusmira miresgarriei begiratu genien, baina horietaz hitz egitea gure arteko arazoak ezkutatzea zela zirudien.
|
|
Dena bukatu da. Ez zegoen beste biderik –esan nion eta esaldi hori bera egun batzuk lehenago esana niola ohartu nintzen, esku bat bere ilaje naro eta nahasian sartu eta
|
burua
nire kontra pitin bat estutzen nion bitartean, eta egun batzuk barru berriro errepikatuko niola. Lagun zahar bati edo aspaldiko andregai bati hitz egiten ari nintzaiola ematen zuen, baina izu ezkutu batek estutzen zidan zintzurra.
|
|
Ni behintzat, nik neuk horien antzeko ezer ederrik nuela ezta hurrik eman ere esan pentsatzerakoan, lotsaren lotsaz ia korrika ihes egin dut, modurik izan banu. Hitzaldiak c Gorgias gogorarazten baitzidan Homerok dioen bera21 gertatzeraino, beldur bainintzen Agatonek bere hitzaldiaren bukaeran Gorgias hizlari trebearen
|
burua
nire hitzaldira botata ez ote ninduen ahots galeraz ni neu harri bihurtuko.
|
|
|
Burua
nire aldera okertuz
|
2004
|
|
–Libre haizela, motel, libre, baina niri egia esateko.
|
Buruak
ni ez galtzeko esaten dik, baina bihotzak Iratigana eramaten hau. Ez al duk hala, Aitor?
|
|
|
Burua
nire ohetik ezkerretara zegoen leihorantz mugitu nuen. Lepoko giharrek protesta egin zuten, baina haien oinaze mezuak ahul, lausoki sentitzen nituen, ozeano bare baten hondotik helduko balitzaizkit bezala.
|
|
–Bai, baina pertsonal
|
burua
ni nauk, eta erne ibili...
|
|
Ez zuen, bada, mokadu ederragorik Montsek etxean! Bai, egia zen nik ere banuela akatsik, nintzenez, baina okerdura ere ez zitzaigun gaizki etortzen batzuetan, hala nola Montsek, gure ohe jolasetan,
|
burua
nire zangoen artean sartzen zuenean, esanez: " Hemen ni, Garaipenaren Arkuan!".
|
|
Ezagutza argi, bereizi eta seguruak Ni batengan, autokontzientzia razional batengan, behar du oinarria izan —berdin da autokontzientzia hori Jainkoarena edo gizabanakoarena izan—, eta ahalmen horiek biak ezinbesteko baldintza izango dira benetako autokontzientzia eratzeko eta arrazoitzeko gaitasuna izateko. Izan ere, ba al dago inoren
|
buruan
Ni autokontzientea bururatzerik nahimen askerik gabe, askatasunik gabe. Eta arrazoimenik gabe?
|
|
—Alde batera, zer pena behi izatea! —jarraitu zuen berak,
|
burua
niregana mugituz— Basurde, zapelatz edo mendiko beste edozein jende izango bagina, borroka egin genuke jateko. Baina nahi bezala ibiliko ginateke.
|
2005
|
|
–Gero zurekin hitz egin beharra daukat –esan zidan ahapeka Miren Urrestik,
|
burua
niregana makurtu eta besoa zertxobait estutuz; ondoren, irribarrea ahoan, eliza barnera igaro zen. Baietz erantzun nion, Irantzuk esaten zuenari adiago.
|
|
Nire zain zegoela iruditu zitzaidan; hala, ate ondoko aulki bat jasotzen ari nintzela, haren ondora hurbildu nintzen. Paretik pasatzerakoan, lepondotik heldu zidan,
|
burua
nigana hurbildu, ahoko kiratsa botatzen zidalarik, eta esan zidan belarrira:
|
|
Heldu izan banio,
|
burua
nire bihotz gainean zeukala entzutekoak ziren esan behar nizkionak. Hobetzea zegoen aingirarena, ez ninduen betetzen bihotzaren otzararenak.
|
2006
|
|
Erdi lotan, agian. Behin baino gehiagotan pasatu zitzaidan
|
burutik
nire benetako gurasoengatik galdetzea amona Erikari. Baina minduko ez ninduten kontuak eta hitzak, zer esango zidan besterik?
|
|
Sastakada amorratua eman nion urdailean.
|
Burua
nire sorbaldan zeukan. Ahoa zabaldu zuen, bafada beroa sentitu nuen lepoan, baina ez zen orro egiteko gauza izan.
|
|
Eta baztertu
|
burutik
nire emazteak gu zelatatu nahian bidaliko zuen susmo hori. Egunero etortzen da atso hori galdera zelebreren batekin.
|
|
kausitu al duen bere
|
burua
nire odolean,
|
|
Neila pot eginda zegoen,
|
burua
nire sorbalda gainean erori zaio, galdetu dit ba ote dakidan non dagoen Martuteneko kartzela: aurki bere lagun bat sartuko dute hara, bisita egin nahi dio.
|
2007
|
|
" Besoetan neraman alabatxoa. Lo zegoen, bere
|
burua
nire sorbaldan atsedendurik. Deusek ere ez zion loa galarazten.
|
|
Pentsamendua «nik pentsatzen dut» batek lagun eginda hasten bada, nia pentsamendua baino lehen badago. Bestetik, nik ezin dut pentsatu ene
|
burua
ni bat bezala, aldi berean hi edo ha (hura) bat pentsatuz ez bada; edo ta, ezin dut pentsatu ni= gizaki, gizaki denak pentsatu gabe aldi berean. «Hi gabe, ni inposible da»309 Edo:
|
|
Humboldt-en pentsamendu bera da: gizon emakumeek hizkuntzan ezartzen dute beren
|
burua
ni edo subjektu moduan; baina ni bezala, aldi berean hi ere ezarriz, ezartzen da bera. Ni/ mundua erlazioa ipini baino lehen, eta horren zimentu, gizabereak ni/ hi erlazioa finkatzen du; munduarekiko erlazioa baino lehen, erlazio soziala, intersubjektibotasuna.
|
|
"
|
Burua
nik neronek lehertuko diat egunen batean, eta sekula ez haiz lurretik altxatuko!".
|
|
–Hau ez duk horrela geratuko, aditu, ergel horrek?
|
Burua
nik neronek lehertuko diat egunen batean, eta sekula ez haiz lurretik altxatuko!
|
2008
|
|
Ilea zapi batez estalita eta betaurreko beltzekin agertu da elkarteko terrazara eta masail bat eskaini dit musu hotz bat eman diezaiodan. Ondoan eseri eta une batez
|
burua
nire sorbaldan pausatu du, baina nik badakit bere gogoak Venezian jarraitzen duela eta jarraituko duela luzaroan. Egia da Santa Luzia tren geltokitik hiriak duen sarrera harrigarria suertatzen zaiola beti bisitariari, neuk ere aitortzen dut hori, kolpetik murgiltzen baitu hiriak hain berea duen isiltasunean.
|
|
Erregulartasunari garaipenak gehitzea izango dut helburu. Taldeko
|
buruei
nigan jarritako konfiantza eskertzen diet, eta espero dut konfiantza horri errepidean erantzutea». Astarlozak onartu zuenez, aurretik ezagutzen zuen Zubeldiaren aldaketa nahia, eta albistea ez zen ustekabea izan berarentzat.
|
|
Dena ondo. Hitzik gabe, dena ari da pasatzen Hermannen
|
burutik
nirera. Eta nik ezin dut sinistu non nagoen.
|
2009
|
|
" Kontatu dezaket sei egunen
|
buruan
ni komatik ateratzea erabaki zutela, eta arnasa kentzeko aparailua deskonektatu zidatela. Eta, begiak irekirik, hamaika hodi, kable, ontzi eta ordenagailuz inguratua ikusi nuela neure burua.
|
|
Logelako atearen kisketa eskutik askatu gabe,
|
burua
niregana jiratu eta,, agur, lotsati bat esan ostean, logelan sartu zen.
|
|
–Basaurin kanpaiak joko balituzte, ehunka telebista antena hasiko lituzkek hegaka, esan nion, eta aho zabalik
|
burua
niregana okertzen ikusi bezain azkar jakin nuen ez zuela ezer ulertu.
|
|
–Azkar bazkaldu eta gauza batzuk egin behar ditut, baina ordu bietan itzuli eta nahi duzun tokira joango gara, eta,
|
buruarekin
niri ezertarako begiratu gabe baietz egin ostean, sukaldera pasatu zen.
|
|
|
Burua
niregana jiratu eta baietz egin zuen indartsu.
|
|
–Antzeko edozein elkarrizketa datorrenean jartzen zaizun aurpegia ikusi zenuke, atzamarrarekin paparra seinalatu zidan. Gero oinez jarraitu zuen,
|
burua
niregana jiratuta eta hizketan. Ni ere oinez hasi nintzen?.
|
|
Bere bizitzaz konta ziezadan eskatu nion. Ez zuen nahi baina, erregutu ondoren, pausatuki hasi zen, hitzak apalki aireratuz, ahalegin handia kostako balitzaio bezala,
|
burua
nire bularraren kontra, behatzak nire besoan gora eta behera. Marie Baiona ondoko herrixka batean jaio zen.
|
|
IKERNE. Hara! A ze
|
burua
nirea! Oraintxe gogoratu naiz sarrerak poltsan ditudala.
|
|
Baina hankak luzatzen dira lo egiteko... Aukera bakarra ohe atzeko armairua zabalik uztea zen, beraz,
|
burua
nire liburu eta karpeten artean daukadala egiten dut lo.
|
|
Baina gero eta bakartuago geunden, Ananda; nik jada ez nuen harremanik nire lagunekin, are gutxiago garai bateko mutil adiskideekin, jeloskor jartzen zinen-eta haiekin irteten banintzen; gurasoen etxetik agertu ere ez nintzen egiten, zugatik utzi nuen familia, ama minduta zegoen nirekin, nebak hezurrak hautsi nahi zizkizun, eta ez zuen egin halakorik, bazekielako inoiz ez niola barkatuko, eta zuk hura guztia ego hutsa zela zenion, ego hutsa; ez, Ananda, haiena ere maitasuna zen, maitasuna ez baita elur garbia, maitasunak lohi orbanak baititu, gurasoek ere maite naute eta neuk ere maite ditut, ez noski zuk zeure aita eta zeure ama bezala, hutsunetik maite baitzenituen zuk eta nirekin bete nahi baitzenuen haien hutsunea, nik gurasoak modu arruntean maite ditut, gorrotoa eta gatazka ere tartean direla, nebarekin berebiziko eztabaidak izanez, maitatuz eta gorrotatuz, bai; hasieran, gurasoak biziki eskertu zizuten nire alde egin zenuena, nolabait salbatu egin baininduzun, mundu berri bat zabaldu baitzenuen nigan, lehen haren susmorik ere ez nuen mundu bat, gurasoak harro zeuden nire aldaketaz, baina urrundu egin ginen haiengandik, horrek min egin zien, zuk ez zenituen onartzen amaren erlijio ohiturak eta aitaren nahiz Kandidoren ateismoa, gu elizaz ezkontzea gustatuko zitzaion amari, edo gutxienez epaitegian, ados, niri ere bost axola hori, baina ulertzen diet; igandeetan haiekin bazkaltzera agertzea gustatuko litzaieke, noizbehinka gutxienez, baina zuk beti uko; jada gurasoek ez zuten aipatu ere egiten ardorik eta okelarik gure aurrean, gure elikadura modua onartua zuten, eta hala ere zuk ez zenuen mahaian eseri nahi hilotzak jaten dituen jendearekin, eroso ez zeundela antzematen zitzaizun, gero eta urrunago geunden mundutik, gu bion artekoa gaixotasun bihurtzen hasi zen, eta areagotu egin zen Iñigo eta horiekin juntatu ginenetik; halako batean, gaizki sentitu nintzen egoera hartan; nebak zu uztera behartu nahi ninduen, eta ipurtzulotik hartzera bidali nuen, harrezkero ez diot hitzik egin, ez zintudan galdu nahi, Ananda; baina orain ni neu izatea baino ez da nire helburua, ez dizut askorik eskatzen, ba; gurasoekin tarteka marteka egoteko beharra sentitzen dut eta nebarekin berriro eztabaidatzekoa eta kontraesanak aurpegiratzekoa eta ETAren bortxakeria muturrera botatzekoa; umeak baldin baditugu, gustatuko litzaidake aitona amonekin jolas daitezen, baina zuk ez zenuke onartuko arraza berriaren oinordekoak garbia ez den jendearekin nahasterik, hori ez da normala, Ananda, zerbait gaixoa dago horretan guztian, zu pertsona onbera zara, asmo garbiko haur baten antzekoa, horregatik ulertu behar didazu, zoriontsu izan gaitezke, eta zuk diozun Kailas espiritualera iritsi ere bai, eta Hiru Erregeen Mahaian ernaldu gure umeen haziak, zergatik ez, ederra izango litzateke, zuk niri atzetik bueltan eman eta gero aurrez aurre elkar besarkatu, animalien grina eta eguzkiaren garbitasun elurrezkoa bateratuz. Bai, nahi dut hori, Ananda, baina aldi berean ni neu izaten utzi behar didazu, bizimodu normal bat nahi dut, lagunei telefonoz deitu, haiekin noizbehinka geratu, nola doakien jakin, familiarekiko harremana berreskuratu; besteek ere badaukate zer erakutsirik, ez yoghiek soilik, Ananda, zatoz, jar ezazu
|
burua
nire bularren gainean, honela, honela, ikusten zein ongi gauden.
|
|
Mesanotxe gaineko beste erretratua hartu dut orain esku artean; badakizu, zazpi hilabete bete zenituenean egin zigutena. Nire altzoan zaude etzanda, zure
|
burua
nire ezkerreko besoaren gainean utzita daukazula. Zure ezkerreko eskuaz nire masaila ukitzen zabiltza.
|
|
Uste dut gustatu egiten zitzaizula nik horrela deitzea; niri neuri, behintzat, asko gustatzen zitzaidan. Oraintxe bertan ere nahiko nizuke, zure
|
burua
nire bular gainean hartuta," nire mailuki gorritxoa" deitu. Bazkalaurreko hura probatu arren, platerean ipini nizun guztia jan zenuen, amaitutakoan marrubi gehiago jateko pozagatik ere bai hein handi batean.
|
|
" Dejad en paz a la puta vieja" oihukatu zenienean zure lagunei, atzerantz begiratu nuen eta han ikusi ahal zintudan, alboz. Konturatu egin zinen, eta
|
burua
ni nengoen lekurantz bueltatuz, barkamena eskatu zenidan: " Perdón, señora".
|
|
Erdibide moduan edo, dirua uzten nuen, kartazal batean sartuta, elkartearen gutunontzian hilero hilero. Zenbat inuzentekeria eta zentzubako gauza sartu zaizkidan
|
buruan
nire bizitzan; azken batean, zertarako, baina. Ezpainetan barretxoa zuela, pasoa utzi zidan kastellano itxurako andreak bere aurretxotik jaits nendin autobusetik.
|
|
" Besoetan neraman alabatxoa. Lo zegoen, bere
|
burua
nire sorbaldan atsedendurik. Deusek ere ez zion loa galarazten.
|
|
Ba dut uste beti horeinbertze gai ibiltzen dituztenetik
|
buruan
nere existentzia piska bat denen tartian galdua dela. Ni hitzetako aitzaki bat naiz, beren alaba izanik ere, eta ez naiz segur Engleterrako erreginaz baino gehiago kesatzen diren nitaz.
|
2010
|
|
Eta horrek zekarren ordena utzi beharra. Zeren, ordena barruan gauzak dauden bezala egonda, eta kontuan harturik ordenako goreneko
|
buruak
nire kontra zeudela ez probintziako nire arduradunak, baina Erromako Kuriako nagusi jenerala oso kontra neukan, eta gotzainak, eta hemengo nire arduradunek ez dutela batzuen eta besteen artean mugitzeko tarterik, barruan ez neukan segitzerik.
|
|
Egoera guztiz alaien aurrean, eta baita oso tristeen aurrean ere, ilun galduta ibiltzen naiz maiz, zeren gau eta egun nire goibeltasunean buru belarri murgildua egonik ez baitaukat kemenik mundua aldatzeko, kasu horietan ezinbestekoa. Eta gainera, kontuz ibili behar dut nire
|
burua
nire aurka ez jartzeko. Azken" ttakunetan" Ixiarrek argi erakutsi zizkigun argazkietan etengabe nahigabetzen nauen nire oraina nabaritzen dut nik, eta Anak eder aurkeztu zigun osaba Ramonen koherentzian, berriz, etengabe nahigabetzen nauen nire geroa.
|
|
Kontatu dizut, labur bada ere, nola, neure burua hiltzeko saioan, hamabost hamasei urte nituela?, Jainkoaren dei ezin garbiagoa jaso nuen, nik hura sinetsi nuen bederen, itsu sinetsi ere une hartan!?, bere urratsak jarraitzera behartzen ninduena: hain erabatekoa izan zen nik orduan sentitu nuena, non, bospasei urte igaro zirenenan ere, neure neureak bainituen bai deiaren eta bai sentimenduaren oihartzun itzali gabeak, Elorrietako komentuan frantziskotar sartzera eraman nindutenak hogeita bat urterekin, medikuak, gure aitak eta probintziako ordenako
|
buruak
nire sarrera data adostu ondoren.
|
|
OLGA. Baina sekula eztiot utzi semeak maitatzeari, sekula ez. Beti izan dut argi ez niokeela barkatuko nire
|
buruari
nire erruz ezer txarrik gertatuko balitzaie.
|
|
–Nork jarriko luke bere
|
burua
nire eskuetan?
|
|
Kontatu dizut, labur bada ere, nola, neure burua hiltzeko saioan —hamabost hamasei urte nituela—, Jainkoaren dei ezin garbiagoa jaso nuen —nik hura sinetsi nuen bederen, itsu sinetsi ere une hartan! —, bere urratsak jarraitzera behartzen ninduena: hain erabatekoa izan zen nik orduan sentitu nuena, non, bospasei urte igaro zirenenan ere, neure neureak bainituen bai deiaren eta bai sentimenduaren oihartzun itzali gabeak, Elorrietako komentuan frantziskotar sartzera eraman nindutenak hogeita bat urterekin, medikuak, gure aitak eta probintziako ordenako
|
buruak
nire sarrera data adostu ondoren.
|
|
–Eta oraindik ere hau gehitzen ausartu zen?: Batzuetan zure
|
burua
nire zangoak baino makalagoa da, txapeldun.
|
|
Ikusiko duzu." Arnasa estutzen zitzaion hitz egiterakoan, eta hormari bermatuta geratu zen une batez. " Igotzeko prest?", galdetu zidan gero
|
burua
niregana jiratuz. Bere begi olio kolorekoek zuzenki begiratu zidaten.
|
|
Jira egin zen eserlekuan. Bere belaunak ate aldera geratu ziren, bere
|
burua
nirearen ondoan. " Orain ezin dut erabakirik hartu." Ez zuen euriak baino ozenago hitz egin, justu entzun nion.
|
|
Baina bere bi eskuek indarrez estutzen zuten nirea. " Ondo ulertu badizut, merituak —merits— egitea beste aukerarik ez daukat."
|
Burua
nire sorbaldan erorita utzi zuen. Atearen ondoan, bere bi belaunek bi gain ematen zuten.
|
|
|
Burua
nigana altxatu zuenean ageri zen zergatik irizten zioten" Assilah ko eroa": haren begi urdinak nabarmendu nituen, urrutira bezala so zegiten; alta, iduri baitzuten ez zirela ikusteko gai.
|
|
" Zergatik gertatu behar zait niri hau?" osatzea lortu zuen betiko galdera mingarria,
|
burua
nire sorbaldatik bereiziz. Zinema aretoko bankuan gizonak orria itzuli zuen, metro batzuetara karkaila ozenka ari ziren lankideak entzungo ez bailituen.
|
|
Jaionek ez ditu entzuten, noski. Oraindik
|
burua
nire sorbaldan utzita dauka, min egingo didan bere hurrengo esaldia bere burmuinetan oraindik ernatzeke. Gaueko hamaikak dira, zenbatu ahal izan dudanez.
|
|
Ukatu egin zidan.
|
Burua
nire magaletik kendu, Vanessaren aldera bildu eta" Ez dut ulertzen, adiskidetzat zintudan" esan nahi zuen begiratu erdi harritu erdi errukitsua bota zidan. Han bertan hil nahiko nukeen, tximista batek jota, edo telebistaren pantailak irentsita.
|
|
Tolesturik zeukan hankako zangosagarra bi eskuen ahurraz ferekatu zuen, depilaketak azala leun utzi ziola egiaztatu nahi bailuen. Orduan itzuli zuen
|
burua
niregana. Ez zidan hitzik esan, baina ulertu nuen berak ere ez zuela besterik buruan.
|
2011
|
|
Maitere, osaba... , laztu zaidak zotin batean,
|
burua
nire magalean ezkutatuz.
|
|
batean, eleberriaren sortze prozesuan aurkituko nituen zailtasunak eta arazoak kontatuko nituen, eta, bestean, neskaren eta bion artean gertatua argitzen saiatuko nintzen, izan ere puntu ilun asko ikusten bainituen oraindik. Lanetik ordua baino lehen etxera iritsi eta logelako atea zabaldu nuelarik, espantu keinuren bat egin izan balu edo maindireekin aurpegia estaltzeko ahaleginen bat gutxienik, normalagoa irudituko zitzaidan, baina ez zuen halakorik egin, hirurek
|
buruak
niregana itzuli eta begira geratu zitzaizkidan, hirurak aho zabalik, lanak oso aurreraturik baitzituzten ordurako, bidearen erdia egina behintzat, ez dut horretan zalantzarik, arnasa baretu ezinik jarraitu baitzuten bi morroiek, eta nire neskak ere arrain lehorreratu berria ematen baitzuen, ahoa zabalik aire bila. Izozki bat presaka jan berri duen ume baten aurpegiarekin begiratu zidan, ezpain ertzetik lerde hari mehar bat edo auskalo zer erortzen zitzaiola.
|
|
Ongizatearen usaina zen, desinfekzioarena, segurtasunarena. Guraso sorta bat elkartzen ginen, inor ez inoren ondoan, denak hain guraso; galdetzen nion neure
|
buruari
ni bezainbat urruntzen ote ziren beren egunerokotik ameskeriari dedikaturiko ordu hartan, edo benetan zelatatzen zituzten beren ondorengoen aurrerapenak?. Geroztik, kloro usainak aldarte ameslariz jartzen du.
|
|
Lurrean etzanda,
|
burua
nire hanken kontra jarri nuen, begiak gogor gogor itxiz.
|
|
Isiltasun handia egiten da, Neskaren arnasotsa entzuten segitu dut puskatxo batean. Auskalo zenbat gorabehera pasatuko zitzaion
|
burutik
ni telefonoa hartu ez hartu egon naizen bitartean. Izango zuen burutaziorik logikoena, ez niola telefonorik hartuko.
|
|
Takak nigana hurbiltzea erabaki zuen. Biluztu egin zuen bere
|
burua
nik hobeto ezagutzeko eta, bide batez, nahi zuen tokira ni eroan ahal izateko.
|
2012
|
|
Ez dago arrazoi konkretu bat karguan jarraitzeko animoak jaso baititut, baina ideia berriei eta proiektu berriei ateak ireki behar zaizkie. Bihotzak aginduko balu, jarraitu egingo nuke, baina
|
buruak
nire zikloa amaitu egin dela esaten dit, adierazi du Izcok.
|
|
Sarriagotan bidaiatu dut, esan zidan gero,
|
burua
nire bular gainean pausatuta. Bere adats hori nahasiak laztandu nituen isilean.
|
|
Ez zion esaten nionari jaramonik egiten, baina han nengoela sentitzea gustatzen zitzaion.
|
Burua
nire belaunetan jartzen zuen, eta nik, sukaldeko trapua esku batean, belarri atzera orrazten nizkion ileak beste eskuko atzamarrekin. Oraindik nire umetxoa zen.
|
|
Dena den, geroago jakin nuen, egurrezko ezpatak oso zorrotzak, astunak eta zur gogorrekoak zituztela, eta lepoak eta besoak kolpe bakar batez motz zitzaketela. Hori egin zuenean, irribarrez etorri zitzaidan garaile itxuraz eta ulertzen ez nituen keinu ugari eginez; ezpata itzuli zidan, eta hil zuen basatiaren
|
buruarekin batera
nire aurrean utzi zuen.
|
|
–Zer esan nahi duzu horrekin? Nola ausartzen zara zeure
|
burua
nire andrearekin konparatzen?
|
|
– Sergei zaharra... –esan zidan
|
burua
niregana jiratuz, baina bere buruari esan izan balio bezala.
|
|
Alde egiteko orduan nabarmenagoa zen ohiturazkoa behar zuen musu horretan Kyotok jartzen zuen goxotasuna, apartamentuaren atalasean, kideari bi musuak eman ostean, hura abiatuta, nirekikoa segundo batzuez luzatzen zuenean, bi eskuak nire gerrialdean bermatuz eta
|
burua
nigana altxatuz ni pixkatxo bat makurtzen nintzaion bitartean eskuineko esku herabea bere ezkerreko besoan jarrita.
|
2013
|
|
Emaztearen sexuari buruzko jarrera aldaketa ez da ohearen laukira mugatzen, askoz ere sakonagoa dirudi. Jendearen aurrean, malekoitik itzuli bat egitera ateratzen garenean bereziki, gerritik heldu eta nire zangoetan trabatuz joatea gustatzen zaio,
|
burua
nire kokotsaren kontra duela. Lau pausotik behin bere mania hori madarikatuz zerbait esaten badut ere, berari bost axola zaio eta begiak erdi itxita dituela jarraitzen du, betazal itxien pantailan eszena beroren bat ikusten ari balitz bezala, ahoaren ertz batetik irribarre gaiztoa, irribarre lizun bat esango nuke, dariola.
|
|
–Edo sobera gora duk hire
|
burua
nirekin etortzeko?
|
|
–Aubiac ek?. Ideia bikaina izan da Roger gaixoaren
|
burua
nirea balitz bezala sartzea zakuan.
|
|
Orain bai, ileetatik tiratu nuen
|
burua
niregana erakarriz. Ikuspegi bitxia eskaintzen zidan haren bisaia mukiz eta malkoz beteak.
|
|
Higuina piztu zidan hango legendunez oroitzeak. Horrekin ezabatu nuen
|
burutik
nire ustezko jarraikitzailea.
|
|
Urratsa mantsoturik,
|
burua
nire aldera bihurtu zuen.
|
|
Gazte burutsuago bat aurkituko nuelakoan nengoen. Baina ez engainatu zeure
|
burua
nik betiere gaitzetsiko dudan gauza baten esperoan. Galdatu dizudan ziurtasuna eman arte, ez naiz joango.
|
|
" bai zera! handik lehenbailehen alde egitea besterik ez neukan jada
|
buruan
nik". Kokoherriko askok eta askok txarretsi egin dute Bagoaren jokabidea eta mutil gizagaixoa lur jota gelditu da.
|
|
Filippo Marchese mafiako
|
buruak
nire arazo berdina zeukan.
|
|
Zure
|
burua
nire esku artean hartuko nuke.
|
2014
|
|
Sakea izango da gakoa. Bai, pilotazaleek ezagutzen naute, eta ez da sekretua buruz
|
burukoan
nire arma nagusia sakea dela. Are gehiago Modernean, trinket oso bortitza delako.
|
|
derrigorrezko soldaduskarik gabe, Espainiak ez baitu nahiko soldadurik bere alde baliatzeko indarkeria armatua. Eta jakizu ez ote zuen horixe
|
buruan
nire herriko lotinant koronel hark.
|
|
Sarrailan sartu eta, atea ireki zenean, zast!, saguzar bat hegaka etorri zen niregana. Ziztu bizian makurtu behar izan nuen, haren
|
buruak
nirekin talka egin ez zezan. Animalia urduria tartetxo batez egon zen hegoak astintzen barruti barnean, harik eta irteera aurkitu eta handik ihes egin zuen arte.
|
|
Gizon zimel bat zen, argala, aurpegi horixka hezurtsua eta begi handi biziak zituena. Kezkati itxura zuen, eta
|
burua
nire esku ahurra bezain soildua; ilajeak, ordea, bazirudien, erorkeran kokotsari atxiki, eta kokaleku berrian hazi egin zela, zeren bizarra gerriraino luzatzen baitzitzaion. Alargunduta zegoen sei seme alaba txikirekin (bere arreba baten kargu utzi zituen hara joateko), eta bere bizitzako grina usoak ziren.
|