|
2001
|
|
|
Abelio ez da bere ondoan zaudela ohartu eta ez dakizu
|
zer
esan konturatu dadin, zorionez, bat batean begirada altxatu du. Zirrara bat sumatu duzu gorputz osoan.
|
|
|
|
Zer
egin duzu gaizki, xuxurlatu dizu belarrira.
|
|
|
|
Zergatik
zaude hemen?
|
|
|
Ez,
|
zer
egiten duzu ni bezalako agureak zaintzen egoteko lagunekin egon behar duzunean?
|
|
|
|
Zergatik
utzi zenion etortzeari galdetu diozu zuk.
|
|
|
|
Zer
egiten zuen pentsatu gabe, bere gelako
|
|
|
Berehala gogoratu zitzaidan martiztarra ren xedea. Joan nintzen anaiaren ganbarara eta han,
|
zer
ustekabea!, dena desordenean zen, han kaz gora. Kezkatzen hasia nintzen, lehen aldiko nigarra begi bazterretara heldu zitzaidan eta garaje ondora ihes egin nuen berriz.
|
|
|
Pentsaketan ari nintzen bitartean, leihora hurbildu eta zeruan zeuden koloreak begiratuz egon nintzen.
|
Zer
kolore ederrak: urdina, arrosa, ubela, horia, liranja, berdea... segur nintzen aita Pantxok bere tinduetan baliatuko zituzkeela ikusi izan balitu.
|
|
|
kurtso osoan martiztarra gogotik ezin uxatuz iragan nuen; ez zen liburuetan ikusten ohi diren gizon tipi, berde eta irringarri haietarikorik.
|
Zer
eginen zion nire anaiari. Ez ote nintzen aitarekin horretaz mintzatu behar?
|
|
|
Uadanik ergeltzat hartu ninduen baratzean aireaspil bat bazela erran niolarik...) Zerbait egiten nuen Oiher salbatzeko?
|
Zer
–(gainera, nik nion propasatu hura eramatea) Berehala aurkitu behar nituen aterabideak.
|
|
|
Berasa maitea erantzun nion, harritu egiten naiz, ezen zure gaitasunak, horrenbestekoa izanik, antzua baitirudi hain kontzeptu ulerterrezaren ondoan. Dialektika, jakin ezazu, noizpait Glaukon lagunak ikasi zuen bezala, zentzumenak batere erabili gabe, arrazoimenaz baliaturik gauzen bere baitangoa azaltzeko, ongia bere horretan
|
zer
den argitzea da. Dialektika arrazoimena da, filosofatzea, adimenaren gailurra ikutzea, zientzia erreala.
|
|
|
Kontu egizu, bada, arestian bakarkako lantzat izendatu duzula Dialektika eta horrenbeste, ezagutza errealarekin topo egitea norberaren ardurapean isolatu duzu. Baina hori, Sokrate, ez al litzateke eguna definitzen saiatzea bezala, gauaren izaera
|
zertan
den jakin gabe. Posible al da egun hitza erabiltzea, gau hitza oraindikan asmatzeke bada?
|
|
|
Dialektika bakarkako lana den neurrian, arrazoimena izango omen da, egia absolutoa bilatzerako orduan, norberaren tresna bakarra. Baina hori horrela izanik, eta bide batez barkatu ezazu galderaren sinpletasuna,
|
zertarako
behar nauzu zuk orduan?
|
|
|
Baliteke naturari automatikoki emandako erantzuna izatea, baina, egia esanda, tximuren batek, oharkabean bada ere, bere gain hartu zuen erabakiaren ardura, zalantza bat agertzen zaigun guztietan halakoa baita gure jokaera. Ez dago erabakirik zalantzarik egon ezean, inork ez du
|
zertan
bere burua erabili, zalantzak bere ateraldia egingo ez balu. Baina nik baino hobeto dakizu zuk hori, greziarra izanik, ondo ezaguna izango baituzu atsotitz greziarrak dioena:
|
|
|
Iritziak, koloreak bezala anitzak dira, ezberdinak. Pentsa ezazu, adibidez,
|
zer
gerta daitekeen zuria eta beltza nahasterakoan. Ez al da grisa deritzogun kolore berria sortzen?
|
|
|
Heldu da ekin zion berriro ere arestian zin tzilik eta erantzunik gabe utzi dugun galderari erantzuteko momentua. Beraz, esaidazu, arreta ase ezineko gizona,
|
zertarako
behar nauzu zuk orduan?
|
|
|
Ongi da ebatzi zuen berehala. Eta
|
zeren alde
egingo dugu bada?
|
|
|
Lasai egon zaitezke, esandako guztia pentsatzen dudanaren ondorioa baino ez delako esa nuen. Eta orain faborez, esaidazu, Berasa, zure belarriek jauzi egin aurretik
|
zer
den nahikoa kezkatua zaituen hori.
|
|
|
Aldameneko zokormazoari berriz bost axola zaion bere semeak egiten duena, horrek bai egiten din lo, ondo egin ere lo, aurretik semea ageri ez delako kezka dela eta ezin lo eginik banabil, aldamenetik zurrunda hots nazkagarri hori besterik ez dinat entzuten!
|
Zer
egiten ote dinate ordu horiek arte!?
|
|
|
Izan ere, oraingo gazte batzuk...! Eskerrak nire Jone ere ondo hezia dagoen, bestela
|
zer
esango ote liken jendeak guri buruz lurrean bueltaka ikusiko bagintu! Agian guraso txarrak izan genituela!
|
|
|
|
Zer
esan zian amak?
|
|
|
Bueno gaiez aldatuz,
|
zer
, lehengoan egin ahal
|
|
|
Garrantzirik gabeko gauzetan mintzatzen basten ziren beti,
|
zer
esan ez zekitela. Hala ere, biak elkar asko maite zutela suma nezakeen beren begi dirdiratsuetan elkarri begiratzen ziotenean.
|
|
|
|
Zer
esan nahi didazu horrekin?
|
|
|
Neskaren urduritasuna senti nezakeen nire azalean. Neska, aldendu zen mutilarengandik, eta
|
zer
esan ez zekiela geratu zen segundu batzuetan. Azkenik, lotsaren lotsaz aurpegia gorri gorri jarri eta begiak malkoz betetzen zitzaizkion bitartean, oraindik ez zela momentu egokiena esanez, korrika alde egin zuen, mutilak atzetik jarraitu ziolarik.
|
|
|
Bi galdera zebilzkion buruan itzuli mitzuli:
|
Zergatik
ote da hain luze. Ongi ote dira ama alabak?.
|
|
|
Josefinak, beldurturik, ohetik jeiki eta lehiotik begiratu zuen. Han, denak korrika ari ziren zerbaiti ihes egin nahian bezala; baina
|
zeri
–Etxe batetik soldadu bat atera zen, bere burdinezko babesarekin.
|
|
|
Hitzik atera gabe, pentsatzen hasi zen:
|
zergatik
akusatuak ziren. Berak ez zuen magiarik egin, bakarrik edabe bat Muskoaren mafrundia sendatzeko.
|
|
|
Urduri ote dago?
|
Zergatik
egon behar du urduri?
|
|
|
Begiak paperari (hain hur zegoen) gerturatu arren, etorkizunari (hain urrun zegoen) begira nengoen supituki. Azkenik, irakurri nuen paper zatia, baina orduan oraindik ez nekien zazpi hitz haiek
|
zer
esanahi eduki zezaketen; ez nekien nire eskuetako 44 letra haiek izenik gabeko biografia apalenaren lehenengo kapituluan azalduko zirela: Zure maitalea kale kantoiren batean aurkituko duzu.
|
|
|
|
Zer
Dolores, hor atzeko logelaren batera joango algara?
|
|
|
Bere ama Isabelita munduan denik eta ama zoragarriena dela esan du, eta benetan emakume zoragarria da zuretzat ere, maiz gonbidatzen baitzaitu bere etxera Pablorekin jolas egin dezazun. Bere aita Luisek taxiak gidatzen dituela aipatu du hurrena eta azkenik, bere arreba Dabnek taberna batetan lan egiten duela esan du. lkaskideek beren azalpenak eman dituzten bitartean, zuk
|
zer
esango duzun pentsatzen jardun duzu. Azkenean zure ordua iritsi da.
|
|
|
Kaixo, polita:
|
Zer
moduz zabiltza aitona eta amonarekin. Asko oroitzen naiz zutaz, txiki, eta hona noiz etorriko zaren desiratzen nago baina oraindik itsaron egin duzu, etxe polit bat alokatu nahi baitut biontzat, ados?!
|
|
|
Zuzendaria aldendu ahala, gaizki
|
zer
egin ote duen pentsatzen jarri da Dolores. Bere aburuz lana ondo betetzen du, nahiz eta garbi dagoen besterik lortu ezagatik dagoela behar horretan.
|
|
2002
|
|
|
|
Zer
moduz etxean. Ondo gurasoekin. Lan askobidaltzenaldizuteetxeanegiteko?
|
|
|
Hau irakurtzean nigarrez hasi zen gaixoa. Ez zekien
|
zergatik
Agian Peiok egin behar zuenaren beldurrarengatik edota, bestela, laister besarkatuko zuen esperantzaz. Emozioak iragan ondoren, berehala xeka hasi zen.
|
|
|
Nehork idekitzen ez zuela ikusi eta, bere giltzekin ideki eta sartu zen. Gakoak beren tokian uzterakoan, hots arraro bat entzun zuen logelan eta
|
zerena
zen ikustera joan zen. Atea ireki zuenean Idoia ikusi zuen presaka ohetik ateratzen; bitxia iruditu zitzaion.
|
|
|
Hortxe zegoen tente, harro, Peioren eskumuturrak lotzen ari. Adiskidea zur eta lur gelditu zen,
|
zer
egin ez zekiela. Joneri, aspaldiko partez alaitu ziren begi beltzetatik malko bakar bat ixuri zitzaion; bakarra eta soberan.
|
|
|
Ohetik atera berri zen sei urteko neska txiki bat zeukan begira. Ile luze koarpilatu haien tartetik bi begi haundi besterik ez zuen ageri; urduri zirudien, nahiz eta egunean zehar
|
zer
egin behar zuen argi ta garbi jakin. Begi beltz haiek jaurtitzen zuten indarrak haurraren borondate ona isladatzen zuten.
|
|
|
|
Zer
gertatu da, itaundu zion.
|
|
|
Nik ez dakit zuri
|
zer
errana zizuten, baina argi diotsut hona ez dela inor etorri. Eta irriño gaizto batez, agian zure emazteak aste bukaera guztiz zu ikustera etortzea baino ekintza interesgarriagoren bat atxeman du... a, a, a!
|
|
|
Aske bizitzeko sortu hintzen eta kateak jarri ditiate, baina azken aldi honetan familiari ere jarri zizkiotek hi ikustera etortzen ez utziz. Gizon horiek
|
zer
ditek hik baino gehiago hiri halako tratu txarra emaiteko... ezer ez! Ezin duk horrela segitu, ihes egin behar duk Begiak itxi eta ohe gogorrera bota zuen bere burua.
|
|
|
Denbora horretan, mila alditan desiratu nuen norbaiti kontatzea, baina aldez aurretik planeatutako estrategia aurrera eramateko zorian nengoenean, beti kokildu eta atzera bota behar izaten nuen neure burua. Eta kontua da ez nekiela
|
zergatik
gertatzen zitzaidan beti bera lagunen aurrean. Agian erabat ziur ez nengoelako izango zen.
|
|
|
Hortik aurrera arratsalde osoa eman genuen hizketan: ea
|
zer
ikasten nuen, ea haren kuadrilarekin atera nahi nuen... era horretako gauzak galdetu zizkidan. Oso mutil atsegina iruditu zitzaidan hasiera batetik, oso irekia, baina ez hori bakarrik, oso erakargarria ere egin baitzitzaidan.
|
|
|
Antza denez, herri isolatu batean jaiotako mutil hark ez zuen horrelakorik inoiz ezagutu, eta beldurtu egin zen. Ez dakit
|
zertaz
, baino beldurtu egin zen. Ondoren, eta ni homosexuala izateak nire jokabidean eraginik ez zuela eta hori berak konprobatu zuela, nire lagun mina bihurtu baitzen, azaltzea nindoanean, korrika alde egin zuen.
|
|
|
Aburuz aldatzera eragin zidan zeozer ageri zen nire barnean, erabat kilikatzen eta indartzen ninduena: gaiari buruz norbaitekin hitz egiteko irrikitan nengoen, gay izateak pertsona baten jokabidean eraginik ez zuela
|
zergatik
izan transmitizeko beharra sentitzen nuen eta ni bezalako jendearekiko zegoen pentsaera eta jarrerari buelta eman nahi nion, etorkizunean normalizazioari bidea ematea helburu izango zuen gudaria bilakatzea amesten nuen bitartean. Hitz gutxitan, munduarekin borrokatu nahi nuen.
|
|
|
Baiezko aurpegia jarri nion. Mutil, ez duzu
|
zertan
kezkatu; ez dakit zergatik jarri zaren hain urduri, zerbait normala da. Gainera, ahaztu ez baduzu, ea gay zinen galdetu nizun behin, eta galdera hori normaltasun osoz egin nizunez, ezin dut ulertu, ezta ere, zergatik ez zenuen nireganako konfidantza hori kontutan hartu lasaitasun osoz kontatzeko.
|
|
|
Baiezko aurpegia jarri nion. Mutil, ez duzu zertan kezkatu; ez dakit
|
zergatik
jarri zaren hain urduri, zerbait normala da. Gainera, ahaztu ez baduzu, ea gay zinen galdetu nizun behin, eta galdera hori normaltasun osoz egin nizunez, ezin dut ulertu, ezta ere, zergatik ez zenuen nireganako konfidantza hori kontutan hartu lasaitasun osoz kontatzeko.
|
|
|
Mutil, ez duzu zertan kezkatu; ez dakit zergatik jarri zaren hain urduri, zerbait normala da. Gainera, ahaztu ez baduzu, ea gay zinen galdetu nizun behin, eta galdera hori normaltasun osoz egin nizunez, ezin dut ulertu, ezta ere,
|
zergatik
ez zenuen nireganako konfidantza hori kontutan hartu lasaitasun osoz kontatzeko. Haren hitzek erabat lasaitu ninduten, eta lehen aldiz irabazi izanaren zapore pozgarria dastatu nuen.
|
|
|
Baina nire galdera da:
|
zergatik
jarraitu behar du izaten egoera hori gogora gurasoentzako, horrek ez badu, inolaz ere, gure jokabidean eragiten. Ez al gaude bada homosexualak normalizazio bide batean?
|
|
|
Hantxe hasi zen dena. Etxean, bakarrik,
|
zer
egin ez nekiela eta guztiz aspertuta nengoela, langelara joan, beharrezko materiala hartu eta, oker ez banago, The Offspring taldearen zinta zahar bat baxu baxu jarri ondoren, matematikako erroketa batzuk egiten hasia nintzen, V13476, 033..., nire burutik paperera zeozer jausi zela konturatu nintzenean.
|
|
|
Beno, herri osoan ez, herriko ikasleok tristexeago geunden, eskolara joan beharrean geunden eta; baita bertako gizon emakumerik polit eta dotoreenak ere, euren ule luze, distiratsu eta erakargarri barik zeuden eta. Orain, hazteko, itxaron egin behar, edo burusoil,
|
zer
arraio!
|
|
|
Udaldiko arratsalde grisa euri xehea, hitsa, laino usuan ezkutatuta, zelatari, mehatxagarri zugan ohizkoa denez.
|
Zergatik
ez duzu begiz begi aurre ematen. Ausarti koldarra!
|
|
|
943 z hasitako egunerokotasuna...
|
Zer
moduz haurra, kafe hoztuak gure solasak, armairuko eztei gaueko izara brodatuak.
|
|
|
|
Zer
duzu, maitea. Erraidazu niri, zure laguntzeko prest naiz...
|
|
|
Oh!
|
Zer
bikaina! Milesker, ama!!
|
|
|
Inozoa naizelakoan, disumulu gabe askatzen dituzte gisa honetako esaldiak. Badakit
|
zer
esan gura duten. Ez dut nahi.
|
|
|
Oraindik ez! Ni joanez gero, ez dakit
|
zer
gertatuko zaion ikuiluko bikoteari. Badirudi, ni mundura etortzeak elkartu dituela zeru berdinaren azpian.
|
|
|
Hik hartzen duk tokirik handiena ene gogamenean.
|
Zer
arraio duk bada hik. Dakidana duk, supituki zoratu egin nauala.
|
|
|
Arras maitea nuen nik ama. Ni bezalako batek maitasuna
|
zer
den jakitea txit zaila dela irudituko zaio orori. Baina sentimen horren jabe izateko eskubidea dugu legez, hura zen, nire bihotza beratzen zuen hunkigarri bakarra.
|
|
2003
|
|
|
Bere burutik mila galdera pasatzen zitzaizkion:
|
Zer
kondatzen du. Ezin gara betirako Turkiara joan!
|
|
|
Ezin gara betirako Turkiara joan!
|
Zer
bilakatuko naiz. Zer eginen dut han?
|
|
|
Zer bilakatuko naiz?
|
Zer
eginen dut han. Zenbat denbora egonen naiz han?
|
|
|
Aita, nola segituko ditut nire ikasketak Turkian izanen garenean. Zoin ikasketa? Moztu zuen Osman-ek,
|
zer
uste duzu zuk, emazteak ez dira eskolarat joaten Turkian. Aski luzaz izan zara kolegioan.
|
|
|
Beraz, hamarnaka pertsona karrikarat atera ziren.
|
Zer
ongi etorria! Osmanen anai arreba guztiek nigarra begietan zuten hain aspalditik ikusia ez zuten anaia besarkatzean.
|
|
|
Neska ttipiek ez dituzte galtzamotzak eramaten Turkian, ez Istanbulen ere.
|
Zer
pentsatuko dute auzokoek!. Aldi horretan neskek ez zuten batere amatxiri kasurik egin, eta usatuko zela pentsatu zuten. Baina emazteak ez zituen bakean utzi etxerat sartu eta horien ganbararat joaterakoan, segidan garrasika hasi baitzen: Zer ari da beltz hori erdi biluzirik nire etxeko murru batetan!
|
|
|
Zer pentsatuko dute auzokoek!. Aldi horretan neskek ez zuten batere amatxiri kasurik egin, eta usatuko zela pentsatu zuten. Baina emazteak ez zituen bakean utzi etxerat sartu eta horien ganbararat joaterakoan, segidan garrasika hasi baitzen:
|
Zer
ari da beltz hori erdi biluzirik nire etxeko murru batetan! Familia honen ohorea zikintzen ari zarete zuen zozokeriekin!
|
|
|
Zein da zure izena? Nondik heldu zara?
|
Zergatik
ez zara mugitzen deitzen zaitudalarik. Oya Topal deitzen naiz... Zutitzen zara niri mintzo zatzaizkidanean! Kexatu zitzaion.
|
|
|
Aita, zenbat denbora egonen gara hemen? Osmanek ulertzean bere alabak
|
zer
erran nahi zuen, berehala ihardetsi zion: Oya utzi plainitzeari pixka bat. Ez zara ohartzen zer santza dugun holako etxe haundi baten ukaitea gu laurentzat bakarrik.
|
|
|
Osmanek ulertzean bere alabak zer erran nahi zuen, berehala ihardetsi zion: Oya utzi plainitzeari pixka bat. Ez zara ohartzen
|
zer
santza dugun holako etxe haundi baten ukaitea gu laurentzat bakarrik. Gainera, justu ondoan sala bikain bat bada eta azkenean nire saltegia idekitzen dut arazorik gabe.
|
|
|
Oya,
|
zertan
zara eskolan. Lagun berriak egin dituzu?
|
|
|
Harriturik, ez baitzekien batere
|
zeri buruz
mintzatuko ziren, neskak helduak segitu zituen. Bakean izateko, laurak sukaldera joan ziren eta ama mintzatzen hasi zen:
|
|
|
Hori zen istorio guztia, lehenik Oya ri plazer egiteko eta giro on baten sortzeko, egun polit hori prestatu zuten. Baina, denek bazekiten bukaeran
|
zer
gertatuko zen.
|
|
|
Baina, hemen Turkian, honela pasatzen da ezkontza. Ikusiko duzu segidan Ahmet ri usatuko zara zure buruan sartzen baduzu zure senarra dela. Baina ama,
|
zertako
Ahmet hautatu duzue, anaia bat bezala da niretzat! Justuki, horiek baldintza hoberenak dira familia baten fundatzeko. Ikusi zure aita eta ni, gu ere gure sortzetik hitzemanak ginen bata besteari. Baina, ez dut maite Ahmet.
|
|
|
Gutuna bere izenean zenez, neska gazteak pentsatu zuen askatasun guztia zuela burasoei erakutsi gabe honen irakurtzeko. Hona
|
zer
zion:
|
|
|
|
Zertako
espres eginen nuke kontent izatea nire baitan sekulan baino malerusago naizelarik. Berria erran zidaten egunetik jakinean nintzen gaurko eguna nola pasatuko zen, baina nonbait espero nuen gauzak konponduko zirela, edo amets gaizto horretarik iratzarriko nintzela! Hara zertan bukatuko den nire bizia, edo hobeki erraiteko nire egiazko bizia.
|
|
|
Zertako espres eginen nuke kontent izatea nire baitan sekulan baino malerusago naizelarik? Berria erran zidaten egunetik jakinean nintzen gaurko eguna nola pasatuko zen, baina nonbait espero nuen gauzak konponduko zirela, edo amets gaizto horretarik iratzarriko nintzela! Hara
|
zertan
bukatuko den nire bizia, edo hobeki erraiteko nire egiazko bizia. Egia erran, Turkiarat etorri garenetik gutti gora-behera bukatua da.
|
|
|
Biziki ontsa badakite ez dudala Ahmet rekin ezkondu nahi.
|
Zertako
bizia eman didate. Gero ahal bezainbat funditzeko?
|
|
|
Bere familia ez zenez batere bere nahietaz arranguratzen, bere pentsatzeko moldea manera ahal bezain afrus batez erakutsi nahi zuen. Egia erran ez zekien besterik
|
zer
egin.
|
|
|
Hastapenean, horien gisa oihu egin dut, askatasun oihuaren bila nintzen. Baina orain ulertua dut
|
zertako
momentu baten buruan kaioletako txoriak isiltzen diren, horiek ere ohartzen dira ez dutela nehoiz hartatik urratua izan diren etxea berriz ikusiko.
|
|
|
|
Zer
ez?!
|
|
|
|
Zer
deritzozu, amatxo, galdetu zuen Peiok, semeak, bere pentsamenduak etenez.
|
|
|
Begien aurrean zuen haurrari erreparatu zion berriro ere.
|
Zer
dela eta kezkatzen zen hainbeste. Peio mutikoa zen oraindik, gauza arrunta zen halaka ametsak izatea eta ez zegoen zertan kezkatu.
|
|
|
Zer dela eta kezkatzen zen hainbeste? Peio mutikoa zen oraindik, gauza arrunta zen halaka ametsak izatea eta ez zegoen
|
zertan
kezkatu.
|
|
|
|
Zer
diok baina?
|
|
|
Eta zuk
|
zer
diozu, ene amona maitea. Tximiniako errautsetik begirada altxa eta beragan finkatu zuen.
|
|
|
egin zuen hasperen Mariñek itsasoak berak ekarri didala esan liteke.
|
Zergatik
egin uko halako opariari?
|
|
|
Pausu batzuk eman zituen aurrerantz, ipar haize gogorrak oreka eragotzi arren gorputza irmo mantenduz, eta senarra zenaren kainabera zaharra jaurtiki zuen uhinen aparren artera.
|
Zertarako
kontatu gertatutakoa jendeari. Azken finean egia ulergaitza zen, subreala, eta gezurra, berriz, logikoena.
|
|
|
Itsuturik, hiru ordu geroago berriz ere bizikleta hartu eta maldan behera abiatu zara, haizeak aurpegian jotzen zaituela; eskerrak zure miope betaurreko lodiek begiak babesten dizkizutela, gainontzean malkoz blai iritsiko zinatekeen hurrengo... Berriz ere zure bizitzarekiko gogoetan, ez dakizu poza, tristura.....
|
zer
sentitu. Familia jatorra, bizimodu erosoa, lagunak...; badirudi dena daukazula, baina orduan zer dela eta zenbaitetan benetako tristura nabari duzu?
|
|
|
Berriz ere zure bizitzarekiko gogoetan, ez dakizu poza, tristura..... zer sentitu? Familia jatorra, bizimodu erosoa, lagunak...; badirudi dena daukazula, baina orduan
|
zer
dela eta zenbaitetan benetako tristura nabari duzu. Beti izan zara pertsona bakartia, maduren batez esateko, ezen bakarrik egoteko premia edo nahia izan ohi duzu sarri.
|
|
2004
|
|
|
Bizitza osoa igaro dut euren berri jakin gabe, bizi zirela ere ez nekien eta. Amak beti kontaturiko gezurtxoekin asetzen nuen nire hori, baina orain nor, noiz eta nolakoak izan ziren eta
|
zergatik
utzi zioten izateari jakin nahi dut. Atzera begiratzean bakarrik ulertzen delako etorkizuna eta ez alderantziz.
|
|
|
utziriko gauza hauek guztiak zergatik ematen dizkidan jakin nahi dudalako;
|
zergatik
orain eta ez hasieran. Seme batek beti duelako aitaren beharra edo alderantziz, eta hori ez zaio inoiz ukatu behar.
|
|
|
Emaztearekin hitz egin ondoren lortu dut hegaldirako txartela. Lanean oporrak hartuak ditudanez, ez dut
|
zertan
arduratu behar.
|
|
|
Kaixo laztana;
|
zer
moduz bidaia. Ondo joan al da morroskoa?
|
|
|
Jaioterria, nire nortasuna, aitarena, amarena... begien aurrean izateak sortuko didanaz pentsatzen jardun dut. Ikara, zirrara, poza...
|
zer
eta nola sentitzeak sorturiko hutsunean murgildu naiz eta irakurketarekin jarraitzea hobe izango dela erabaki ondoren, hartu dut eskuetan nire aita zenaren liburuxka. Aita hitza erabiltzeak ere sortarazten didanaz jarduteko gogoa ere sartu zait, baina beste une baterako uztea erabaki dut.
|
|
|
Gurea dena ikus daiteke mendi gailurretik. Baina
|
zergatik
berreskuratu behar dugun ez dut oraindik ulertzen. Zergatik hil behar den bestea berea ez den zerbaitegatik borrokan ari bada.
|
|
|
Baina zergatik berreskuratu behar dugun ez dut oraindik ulertzen.
|
Zergatik
hil behar den bestea berea ez den zerbaitegatik borrokan ari bada. Eta zergatik erori behar diren geureak beraiena dena babesteagatik.
|
|
|
Noizbait bertan jaio nintzela pentsatze hutsak hasierako une haiek nolakoak izango ziren irudikatzera eraman nau. Noiz, nola, zergatik. hainbat galderaren isiltasunean murgildurik,
|
zer
esan ez dakidan unean utzi dugu nire sorlekua. Bizitzaren joan etorriak gordetzen dituen harri piloa utzi eta mendian gora joan gara.
|
|
|
Beldurra eta gogo handia nahastu zaizkit lehen platerarekin batera. Ez dakit
|
zer
egin. Nor naizen ere ez du jakingo eta alferrikakoa izango da.
|
|
|
Aitarekin batera. Egingo dut, amildegi bukaeran
|
zer
dagoen jakin nahi dudalako eta saiatzeak ez didalako ezer kenduko.
|