|
2015
|
|
|
3 Lazarok ez zizun eskatu berpizteko. Emakume bekatari baten erreguz egin zenuen; begira hemen, ene Jainko,
|
hura
baino bekatari handiagoa dena; zure errukiak argi egin dezala. Nik, ezereza banaiz ere, eskatu nahi ez dizutenengatik eskatzen dizut.
|
|
|
Gure onerako isuri zenuen odola, eta eraman behar izan zenituen zigorkada eta min handiak, eta igaro zenituen oinaze gorriak, zure Aita Betikoari haien aurkako mendekua eskatu beharrean (Zuk ez baituzu mendekurik nahi eta zure Semeari egin zioten doilorkeria beltza barkatu baitzenuen), lagun eta adiskietzat hartzen ditugu horrelako tratua eman ziotenak! Haien infernuko kapitainari jarraitzen diogunez gero, argi dago guztiok bat izan behar dugula, eta
|
hura
lagun dugula bizi dugula betiko, zure errukiak geure senera ekarri eta iragana barkatzen ez badigu behintzat.
|
|
|
5 Oi, ene Jainko, nola sufritzen duzu zure oinazeekin hain gutxi mintzen denagatik! Etorriko da, Jauna, zure zuzentasuna agertuko den eta
|
hura
errukia bezain handia den erakutsiko den garaia. Begira, kristauok, har dezagun ongi gogoan, eta sekula ere ez ditugu ulertuko gure Jainko Jaunari zor dioguna eta haren errukiaren handia.
|
|
|
Gure gaiztakeriak iraungo ote du haren aurka? Ez, gizakiaren bizia belarraren lorea bezala agortzen baita eta Birjinaren Semea etorriko baita epai beldurgarri
|
hura
ematera. Oi ene Jainko ahaltsua!
|
|
|
Hau probatuko zenuten, ene ahizpak; izan ere, uste dut, bat egitezko otoitza edukitzera iristean, Jauna ardura honekin ari dela, gu haren aginduak betetzean zabartzen ez bagara. Hau gerta dakizuenean, gogora ezazue barruko egoitza honetatik, Jainkoa gure ariman dagoenekotik, datorrela, eta gorets ezazue gogotik; izan ere, berea du mezu
|
hura
edo maitasun biziz idatzitako txartela, eta zuek bakarrik uler dezazuela nahi du letra hura eta hartan eskatzen dizuena, eta inola ere ez dezazuela utz Haren Maiestateari erantzun gabe, kanpoko zereginetan eta pertsona batzuekin hizketan ari bazarete ere; izan ere, askotan gertatuko da gure Jaunak ezkutuko mesede hau zuei jendaurrean egin nahi izatea, eta oso erraza da, barruko erantzuna izan beh... nik diodana egitea maitasun egintza bat zertuz, edota san Paulok dioena esanez:
|
|
|
Hau probatuko zenuten, ene ahizpak; izan ere, uste dut, bat egitezko otoitza edukitzera iristean, Jauna ardura honekin ari dela, gu haren aginduak betetzean zabartzen ez bagara. Hau gerta dakizuenean, gogora ezazue barruko egoitza honetatik, Jainkoa gure ariman dagoenekotik, datorrela, eta gorets ezazue gogotik; izan ere, berea du mezu hura edo maitasun biziz idatzitako txartela, eta zuek bakarrik uler dezazuela nahi du letra
|
hura
eta hartan eskatzen dizuena, eta inola ere ez dezazuela utz Haren Maiestateari erantzun gabe, kanpoko zereginetan eta pertsona batzuekin hizketan ari bazarete ere; izan ere, askotan gertatuko da gure Jaunak ezkutuko mesede hau zuei jendaurrean egin nahi izatea, eta oso erraza da, barruko erantzuna izan behar duenez gero, nik diodana egitea maitasun egintza bat zertuz, edota san Paulok dioena esanez:
|
|
|
bata, alderik onena aukeratu zuela Mariak esan zuela. Eta egin ere, Martaren ofizioa egin zuen, Jaunari oinak garbitzean eta bere ileaz xukatzean, eta uste al duzue penitentzia txikia izango zela
|
hura
bezalako andre batentzat, kale haietatik joatea, eta beharbada bakarrik, nola zihoan erreparatzeko gogo berorik ez zuelako, eta egundo ere sartu ez zen lekuan sartu, eta gero fariseuaren gaizki esate eta sufritu beharreko beste gauza asko sufritzeko. Izan ere, hura bezalako emakume bat hainbesteko aldaketa egiten herrian ikusi, eta dakigunez, hain jende txarraren artean, Jaunaren, beraiek hain amorru handia zioten haren, adiskidea zela jakitea nahiko baitzen nolako bizitza izan zuen gogora ekartzeko, eta orain santatzat agertu nahi zuela, argi baitago berehala aldatuko zuela janzkera eta gainerako guztia; bada, gaur egun hain ospetsuak ez diren pertsonengatik beltzak esaten badira, zer izango ote zen orduan?
|
|
|
Eta egin ere, Martaren ofizioa egin zuen, Jaunari oinak garbitzean eta bere ileaz xukatzean, eta uste al duzue penitentzia txikia izango zela hura bezalako andre batentzat, kale haietatik joatea, eta beharbada bakarrik, nola zihoan erreparatzeko gogo berorik ez zuelako, eta egundo ere sartu ez zen lekuan sartu, eta gero fariseuaren gaizki esate eta sufritu beharreko beste gauza asko sufritzeko? Izan ere,
|
hura
bezalako emakume bat hainbesteko aldaketa egiten herrian ikusi, eta dakigunez, hain jende txarraren artean, Jaunaren, beraiek hain amorru handia zioten haren, adiskidea zela jakitea nahiko baitzen nolako bizitza izan zuen gogora ekartzeko, eta orain santatzat agertu nahi zuela, argi baitago berehala aldatuko zuela janzkera eta gainerako guztia; bada, gaur egun hain ospetsuak ez diren pertsonengat... Nik diotsuet, ene ahizpak,, alderik onena?
|
|
|
–Nik ulertzen nuen heinean: egia esan, haren esperientzia eta jakintza mistikako gaietan nahiko mugatuak ziren liburu
|
hura
idatzi zuenean. Ziur asko, 7 Egoitzetan deskribatzen duen, ezkontza mistikora?
|
|
|
Gero jakin nuen pertsona hau biziki adoretu eta kontsolatu zela hitz hauekin; eta zuetakoren batek bere burua samin honetan ikusiko balu, hemen jartzen dizkizuet. Dirudienez, gure Jaunak nahi du guztiek jakin dezatela arima
|
hura
dagoeneko berea duela, inork ez diola ukiturik egin behar; gorputzean, ohorean, ondasunetan bada, tira, guztitik aterako baita Haren Maiestatearentzat gorespena; baina ariman, hori ez! Bera bere erruzko ausarkeria handiaz bere Senarragandik aldentzen ez bada, Hark gorde egingo du mundu guztiaren erasotik eta baita infernu guztiarenetik ere.
|
|
|
3 Ez dirudi besterik denik esan genuen, laugarren egoitzan esan genuela uste dut, ez bainaiz ongi gogoratzen? uraska
|
hura
, hain leun eta bare, hau da, inolako mugimendurik gabe, betetzen zena baizik; hemen, berriz, iturburuak geldiarazi eta itsasoari beronen ertz mugetatik irteten uzten ez dion Jainko handi honek, askatu egin zituen uraska honetara ura zekarten iturburuak; eta oldar handiz hain olatu bortitza jaikitzen da, non goi goira jasotzen baitu gure arimaren ontzitxo hau. Eta itsasontzi batek ezin duenez, eta ez lemazainak ezta ontzia gidatzen dutenek ere ahalmenik ez dutenez olatuei aurre egiteko, oldar biziz badatoz, beraiek nahi duten lekuan egoten utz diezaioten, era berean, arimaren barruak are gutxiago izango du berak nahi duen lekuan gelditzerik, eta haren zentzumen eta ahalmenei egiteko aginduta dutena baino gehiago eginarazterik; kanpokoari, berriz, ez zaio hemen jaramonik egiten.
|
|
|
Gurutziltzatuak berak esan zion, kontsolatuz, Berak ematen zizkiola bere Pasioan eraman zituen oinaze eta neke guztiak, beretzakotzat har zitzala, Aitari eskaintzeko. Arima
|
hura
hain kontsolatu eta hain aberastua geratu zen, non, beragandik jakin dudanez, ezin izan baitzuen sekula ere ahaztu; aitzitik, bere burua hain ezereza ikusten duen guztian, hartaz oroituz, gogoa pizturik eta kontsolaturik geratzen da.
|
|
|
7 Bada, bat bateko espirituaren harrapatze honetara berriro etorriz, benetan gorputzetik irten egiten dela dirudi eta, bestalde, argi dago pertsona hau ez dela hilik geratzen; behinik behin, berak ezin du esan, une batzuetan, gorputzean dagoen ala ez. Osorik, baina bizi garen honen aldean oso bestelakoa den beste lurralde batean egon delako irudipena du; hemengo argiaren aldean hain bestelakoa erakusten zaio, non, bizitza osoa, beste gauza batzuekin batera,
|
hura
lantzen arituko balitz ere, ezinezkoa izango bailitzaioke lortzea. Eta bat batean hainbeste gauza erakusten dizkiote era batera, non, urteetan bere irudimen eta adimenaz haiek sailkatzen lan egingo balu ere, ez bailuke sailkatu ahal izango mila zatitik bat ere.
|
|
|
Ahaltsua zara, Jauna, itsasoa eta Jordan handia baztertzeko, Israelgo seme alabei igarotzen utz diezaieten. Ez izan haien errukirik, zure indarrez lagundurik, neke ugari eraman ditzakeelako;
|
hura
hartara jarririk dago eta haiek eramateko gogoaz. Luza ezazu, Jauna, zeure beso indartsua, ez dakiola bizia joan hain beheko gauzetan.
|
|
|
nik uste dut Jaunak, orduan, bere izaera soilean uzten duela beraren on handiagorako; izan ere, une hartan ikusten du zerbaiterako adorerik izan badu, Haren Maiestateak emana izan dela; hau hain argi ikusten du, non ezereztaturik uzten baitu bere baitan eta Jainkoaren errukiaren eta handitasunaren ezagutza handiagoaz, hain gauza kaskarrean erakutsi nahi izan dituenaz. Hala ere, ohikoena, esan dugun egoera
|
hura
da.
|
|
|
13 Haren Maiestateak nahi beza otoitz era hau guri askotan ematea, hain ziurra eta onura handikoa delako; guk ez dugu
|
hura
lortzerik, naturaz gaindikoa baita guztiz; eta egun osoan irautea gertatzen da, eta arima asko edan duen baten antzera dabil, baina ez zentzumenak galdurik izateraino; edota malenkoniadun baten antzera, baina ez zentzua guztiz galdurik; hala ere, irudimenean jarri zaion gauza batetik ez da irteten, ezta ez dago hartatik aterako duenik ere.
|
|
|
arima ezer ikusiko duen inolako usterik gabe, halakorik burutik pasatu ere gabe, bat batean aurrean jartzen zaio dena batera eta ahalmen guztiak eta zentzumenak nahasi egiten dira beldur handiaz eta zalapartaz, berehala zorioneko bake hartan haiek ezartzeko. San Paulo eraitsia izan zenean zeruan ekaitz
|
hura
eta zalaparta izan zenez, horrela hemen ere barruko mundu honetan higidura handia sortzen da, eta bat batean, esan dudanez, bare bare geratzen da guztia, eta arima hau egia handi handietan hain ongi eskolatua, non ez baitu beste maisurik behar; egiazko jakinduriak beraren nekerik gabe kendu dio moztasuna, eta aldi batean mesede hau Jainkoarena delako ziurtasunaz irauten du, eta kontrakoa esan eta esan egingo baliote ere, une hartan liokete engainurik egon daitekeelako beldurrik sartu.
|
|
|
–Bigarrena, engainatua izango dela edota arrisku handitan dagoela oso argi ikusten duelako, deabruak ez baitu ate txiki baino besterik behar guri mila amarrukeria egiteko. . Hirugarrena, desira bizi bat dagoenean irudimenak berak eta pertsonak berak uste izaten du desira duen
|
hura
ikusi egiten duela, eta entzun, egunean barrena gauza baten irrikaz eta hura gogo gogoan darabiltela ari direnek, gero amets egitera datozen bezala. –Laugarrena da, ausarkeria handia dela nik neure bidea hautatu nahi izatea, zer komeni zaidan jakin gabe; horregatik, Jaunaren esku utzi behar dut, Hark ezagutzen bainau, komeni den bidetik eraman nazan, guztian haren borondatea egin dadin.
|
|
|
–Bigarrena, engainatua izango dela edota arrisku handitan dagoela oso argi ikusten duelako, deabruak ez baitu ate txiki baino besterik behar guri mila amarrukeria egiteko. . Hirugarrena, desira bizi bat dagoenean irudimenak berak eta pertsonak berak uste izaten du desira duen hura ikusi egiten duela, eta entzun, egunean barrena gauza baten irrikaz eta
|
hura
gogo gogoan darabiltela ari direnek, gero amets egitera datozen bezala. –Laugarrena da, ausarkeria handia dela nik neure bidea hautatu nahi izatea, zer komeni zaidan jakin gabe; horregatik, Jaunaren esku utzi behar dut, Hark ezagutzen bainau, komeni den bidetik eraman nazan, guztian haren borondatea egin dadin.
|
|
|
Hori, esan dudanez, samin hau sentitzen laguntzeko izan ezik gainerako guztirako zentzumen eta ahalmenen liluramendu bat da. Izan ere, adimena oso bizi dago arima
|
hura
Jainkoagandik bereiz egotea sentitzeko dagoen arrazoia ulertzeko; eta Haren Maiestateak laguntzen du une hartan bere buruaren albiste bizi biziaz; horrek samina hainbesteraino handiagotzen du, non oihu handiak emateari ekiten baitio. Eraman handikoa eta asko ikusia den pertsona izan arren, une hartan ezin du gehiago; izan ere, sentimendu hau ez da gorputzean, esanda geratu denez?, arimaren barruan baizik.
|
|
|
10 Hau gauza nekagarria da, baina ondorio handiekin geratzen da arima eta gainera letozkiokeen lanei beldurra galdurik; izan ere, haren arimak izan zuen samin handiko sentimenduaren ondoan, hemengo lanak ez direla ezer uste du. Hain probetxu handiaz geraturik,
|
hura
askotan sufritzea nahiko luke. Baina inola ere ezin du, ezta ez dago inolako erremediorik ere hura berriro izateko, Jaunak nahi izan dezan arte, etortzen zaionean ez kontra egiteko ez kentzeko erremediorik ez dagoen bezala.
|
|
|
Hain probetxu handiaz geraturik, hura askotan sufritzea nahiko luke. Baina inola ere ezin du, ezta ez dago inolako erremediorik ere
|
hura
berriro izateko, Jaunak nahi izan dezan arte, etortzen zaionean ez kontra egiteko ez kentzeko erremediorik ez dagoen bezala. Lehen baino askoz ere munduarekiko erdeinu handiagoaz geratzen da, oinaze hartan bertako ezerk ez ziola lagundu konturatzen delako, eta kreaturetatik askoz ere askatuago, Kreatzaileak soilik kontsola eta ase dezakeela konturatzen delako, eta beldur eta kontu handiagoz Hura ez iraintzeko, bai oinazetzeko eta bai kontsolatzeko ahalmena duela konturatzen delako.
|
|
|
Honek ez du garrantzirik: batera izan nahiz bestera izan, Jaunak berarekin biltzen du; baina itsu eta mutu bihurtuz, san Paulo bere konbertsioan geratu zenez, gozatzen duen mesede
|
hura
nolakoa edota zer eratakoa den sentitzea kenduz; izan ere, arimak une hartan sentitzen duen atsegin handia bere burua Jainkoagandik hurbil ikustea da. Hala ere, Jaunak berarekin biltzen duenean, ez du ezertxo ere ulertzen, ahalmen guztiak galtzen baitira.
|
|
|
arima bat esana dagoen nahigabe handian eta barruko nahasmen eta adimenaren iluntasun eta lehortasunean murgildurik dago; honelako hitz bat esanez besterik gabe: ez izan nahigaberik, bakean eta nahigaberik gabe geratzen da, eta argi handiaz, nahigabe
|
hura
guztiz kendua du; eta iruditzen zitzaion mundu guztia eta jakintsu guztiak bilduko balira ere nahigaberik har ez zezan arrazoiak emateko, zuketela, hartatik ateratzen eginahalak egin arren. Nahigabez dago eta beldurrez beterik, bere aitor entzuleak eta beste batzuek esan diotelako berak duena deabruaren espiritua dela:
|
|
|
...ezin etsizko ziurtasuna dago; eta hori, baita gauzak berak ulertu dituen bidetik ez baina kontrakotik doazenean ere, eta urteak igaro arren, ez zaio burutik kentzen Jainkoak gizakiek ulertzen ez dituzten beste bitarteko batzuk bilatuko ez dituenik, baina azken batean beteko dela; eta halaxe gertatzen da; dena dela, diodanez, sufritu egiten da bide hartan okertze ugari gertatzen direnean, izan ere,
|
hura
entzun zuela denbora luzea denez gero eta Jainkoa dela esaten dioten ondorioak eta ziurtasuna, orain geratzen zaizkionak, dagoeneko iraganeko gauza direnez gero, zalantzak izaten dira, deabrua izan ote zen, irudipena izan ote zen. Une honetan ez zaio geratzen horrelakorik ezer; are gehiago, bizia emango luke egia harengatik.
|
|
|
8 Gudu hauekin guztiekin, pertsonari berari zentzugabekeriak direla esango dionik izan arren (hau da, aitor entzuleak, gauza hauek haiekin tratatzen baitira), eta ezin daitezkeela bete adierazten duten gertakari txar guztiak tarteko izan arren, txinparta bat geratzen da, ez dakit non? beteko dela adieraziz hain bizia, non, gainerako esperantza guztiak hilak izan arren, ezin baita, nahi balu ere, bizirik gabe egon ziurtasunezko txinparta
|
hura
. Eta azken batean, esan dudanez?
|
|
|
Hemen, ordea, ez dago horrelakorik; izan ere, hitz egiten duen Espirituak berak geldiarazten ditu gainerako pentsamenduak eta esaten denera arretaz egonarazten du; horrela, nolabait iruditzen zait, eta uste dut halaxe dela, errazago litzatekeela oihuka hitz egiten duen pertsona bati ongi entzuten duen beste batek ez ulertzea; izan ere, gerta daiteke esaten dionaz ez konturatzea, eta pentsamendua eta adimena beste gauza batean jarrita izatea; tratatzen ari garen honetan, ordea, ezin da horrelakorik egin: ez dago belarririk estaltzeko, ezta esaten zaion
|
hura
ez den besterik pentsatzeko ahalmenik ere, ezta inola ere; izan ere, eguzkia geldiarazi ahal izan zuenak, uste dut Josueren eskaeraz izan zela, ahalmenak eta barrualde guztia geldiaraz ditzake, gaztelu hura berak ez baina beste Jaun handiago batek gobernatzen duela arimak argi argi ikusteko eran; horrek debozio handia ematen dio eta apaltasunera eramaten.
|
|
|
ez dago belarririk estaltzeko, ezta esaten zaion hura ez den besterik pentsatzeko ahalmenik ere, ezta inola ere; izan ere, eguzkia geldiarazi ahal izan zuenak, uste dut Josueren eskaeraz izan zela? ahalmenak eta barrualde guztia geldiaraz ditzake, gaztelu
|
hura
berak ez baina beste Jaun handiago batek gobernatzen duela arimak argi argi ikusteko eran; horrek debozio handia ematen dio eta apaltasunera eramaten. Beraz, ezetz esateaz ez da ezer konpontzen.
|
|
|
2 Egia da, idazteko agindu didaten beste [lan] batzuetan esan ditudanak baino asko gehiago ez dudala asmatuko esaten; aitzitik, beldur naiz ez ote diren ia guztiak gauza berdinak izango; izan ere, hizketan irakasten dieten txoriek irakatsi dietena edo entzuten dutena baino besterik ez dakitenez, eta
|
hura
askotan errepikatzen dutenez, horrelaxe egiten dut nik ere, hitzez hitz. Jaunak ezer berririk esatea nahi badu, Haren Maiestateak emango du edota niri oroimenera ekartzea nahiko du beste batzuetan esan dudana; hauxe ere nahikotzat izango nuke, hain oroimen kaskarra izanik, zoriontsua nintzateke gauza batzuk, ziotenez ongi esanak zirenak, berriro esaten asmatuko banu, galduak balira ere badaezpada... Jaunak hau ere emango ez balit, obedientziagatik nekatuz eta nire buruko mina areagotuz, irabaziaz geratuko nintzateke, esan dezadanetik inork onurarik aterako ez balu ere.
|
|
|
Eta argi eta garbi ikusi nuen gaizki nindoala; izan ere, gozotasunik beti ezin izan nuenez gero, pentsamendua batetik bestera zebilen, eta arima, uste dut, non pausaturik ez duen hegazti bat bezala hegaka, eta denbora asko alferrik ematen, eta bertuteetan eta otoitzean aurrerapenik egin gabe. Eta ez nuen ulertzen zergatik zen, eta ez nuen ulertu ere egingo,
|
hura
egokia zela uste bainuen, harik eta, neure otoitz era Jainkoaren zerbitzari bati agertuz, konturarazi ninduen arte. Gero argi ikusi nuen zein oker nindoan, eta sekula ere ez zait damuaren harra kendu bihotzetik hain galera handiaz nekez lor daitekeela irabazirik ulertu ezin nueneko garai bat izan zelako; eta ahal dudanean, ez dut nahi inolako onik, on guztiak etorri zaizkigunaren bidez lortua izan ezik.
|
|
|
2 Arima mesede hau egingo zaion ardurarik gabe eta
|
hura
merezi duenik sekula ere burutik pasatu gabe dagoela gertatzen da: bere ondoan Jesu Kristo gure Jauna sentitzen duela, baina Hura ez gorputzeko begiekin ezta arimakoekin ere ikusi gabe.
|
|
|
Honi adimenezko ikuskaria deitzen diote, ez dakit nik zergatik. Jainkoak mesede hori egin zion pertsona hau ikusi nuen, geroago esango ditudan beste batzuekin, hasiera batean oso nekatua, ezin zuelako ulertu zer zen, ez baitzuen ikusten; eta era hartara agertzen zitzaiona Jesu Kristo gure Jauna zela hain ziur zegoen, non ezin baitzuen zalantzarik izan, hau da, hantxe zegoen ikuskari
|
hura
; Jainkoagandikoa ote zen ala ez, hala zela ulertarazteko ondorio handiak berekin batera bazekartzan ere, oraindik beldurrez zebilen, eta berak sekula ere ez zuen entzun adimenezko ikuskariaren izenik, eta halakorik zegoenik ere ez zuen uste; hala ere, argi ulertzen zuen esandako era hartara askotan hitz egiten ziona Jaun hau zela, diodan mesede hau egin zion arte, ez zekielako nork hitz egiten zi...
|
|
|
5 Azken batean, arimaren irabazian ikusten da mesede handi handia dela eta estimu handitan izatekoa, eta Jaunari eskertzekoa, hain merezi gabe ematen baitu, arimak lurreko inolako ondasunarengatik trukatuko ez lukeena. Eta horrela, Jaunak kentzen dionean, bakardade handian geratzen da; baina lagun
|
hura
berriro ondoan izateko egiten diren ahalegin guztiek gutxitarako balio izaten dute; Jaunak nahi duenean ematen du, eta ezin lortu. Batzuetan santuen baten bidez ere etortzen da, eta hori ere probetxu handikoa da.
|
|
|
Hori Jainkoaren zerbitzari handia izaten errazteko da, nork bere buruari lagunduz gero; baina, batzuetan Jaunak ahulenak eramaten ditu bide honetatik. Eta horrela, ez dago horretan ez zer onetsirik ezta zer gaitzetsirik ere, bertuteei begiratu beharra baizik, eta gure Jauna hildura, apaltasun eta kontzientziarik garbienaz zerbitzatzen duena,
|
hura
izango da santuena; hala ere, ziurtasun osoz hemen gutxi jakin daiteke, harik eta egiazko Epaileak bakoitzari merezi duena eman diezaion arte. Han harri eta zur geratuko gara, hemen pentsa dezakegunetik zein bestelakoa den haren epaia ikusirik.
|
|
|
2 Orain begira dezagun, aurreko kapituluan esan dizuedanez, nola dagoen Jaun hau, urrezko gauza batean balio eta bertute handi handiko harribitxi preziatua edukiko bagenu bezala baita; sekula ikusi ez arren, ziur ziur dakigu han dagoela; baina harribitxiaren bertuteek ez gaituzte onurarik gabe uzten, aldean badaramagu. Sekula ikusi ez badugu ere, ez du horratik gure estimua galtzen, esperientziaz ikusi dugulako, hartarakoa izanik, gaitz batzuetatik sendatu gaituela; baina ez gara ausartzen hari begiratzen, ezta erlikia ontzia irekitzen ere, eta gainera ezin dugu,
|
hura
irekitzeko modua bitxiaren jabeak dakielako soilik, eta hartaz balia gaitezen utzi bazigun ere, giltzarekin bera geratu zen eta, berea duenez gero, erakutsi nahi digunean irekiko du, eta hartu ere, egin ohi duenez, berak deritzonean hartuko du.
|
|
|
4 Irudia badiot ere, ikusten duenaren iritziz ez da ulertu behar pintatua denik, benetan bizia dela baizik, eta batzuetan arimarekin hitz egiten aritzen da, eta sekretu handiak agertzen ere bai. Hala ere, kontuan izan behar duzue honetan une batean gelditzen bada ere, ezin dela hari begira egon eguzkiari begira egon ohi den baino luzaroago, eta horrela, ikuste hau betiere oso laster igarotzen da; eta ez, eguzkiarenak bezala, haren dirdirak min ematen diolako barruko ikusmenari, hau guztiau ikusten duena
|
hura
baita (kanpoko ikusmenaz denean, nuke ezer esan, aipatu dudan pertsona hau, nik hartaz hitz egin baitezaket modu berezian, ez zelako hortik igaro; eta esperientziarik ez badago, nekez eman daiteke arrazoi ziurrik); izan ere, haren dirdira isuritako argi baten antzekoa da eta, landu ahal bada, diamantezko gauza mehe batez estalia dagoen eguzki baten antzekoa; janzkiak holanda ehunezkoa dirudi, eta...
|
|
|
Jainkoak arimari mesede hau egiten dionean,
|
hura
bere salbamenaz eta berriro ez erortzeaz ziur dagoela esan nahi dudala ematen du. Ez, ez diot halakorik, eta era horretara, arima ziur dagoelako itxura agertzen dudan alde guztietan, jainkozko Maiestateak horrela bere eskutik duen bitartean eta arimak Hura iraintzen ez duen bitartean, ulertu behar da.
|
|
|
11 Erregea bere jauregian dago, eta haren erreinuan gerra asko eta gauza penagarri asko dira, baina horregatik ez du alde batera uzten bere lekua; hemen ere gauza bera, gainerako egoitzetan zalaparta ugari izan eta piztia pozoitsuak ibili eta zarata entzun arren, inor ez da sartzen han dagoen lekutik
|
hura
kenduko duenik; eta entzuten dituen gauzak ere, nolabaiteko samina ematen badiote ere, ez dira arima asaldatu eta hari bakea kentzekoak, grinak dagoeneko gaindituak daudelako, eta horrela beldur dira han sartzen, otzanago irtengo liratekeelako.
|
|
|
2 Lehenengoa da bere buruaz ahazte erabatekoa, egiaz
|
hura
honezkero ez delako itxura emateraino, esanda dagoenez; izan ere, halako egoeran, ez du gogoan beretzat ez zerurik, ez bizirik, ez osperik izango denik, Jainkoaren aintza bilatzeari emanda baitago oso osoan; badirudi Haren Maiestateak esandako hitzak egintza bihurtu direla, hau da, arduratu dadila arima Jainkoaren gauzez eta Bera arduratuko zela arimarenez. Eta horrela, ez du gerta daitekeenaren ardurarik, ahanzte era bitxi bat baizik, eta, diodanez?
|
|
|
10 Jainkozko Maiestateak, miragarriro lagun eginez, arima gauza goragoetarako prestatu nahi duela dirudi; izan ere, argi dago gauza guztietan ongi lagundua izango dela, perfekzioan aurrera joateko eta, esanda geratu denez, beste mesede batzuk egiten zizkionean noizbait izaten zuen beldurra galtzeko. ...horrela izan zen, gauza guztietan hobetua ikusten zuen bere burua, eta uste zuen, lan eta zeregin handiak izan arren, bere arimaren muina ez zela sekula ere mugitzen egoitza hartatik; beraz, nolabaiteko zatiketa zela bere ariman uste zuen, eta Jainkoak mesede hau eginda pixka bat geroago, lan handien artean zebilela, hartaz kexu zen, Marta Mariagatik kexu zen bezala, eta batzuetan esan egiten zion
|
hura
beti zegoela gozo gozo atseden hartaz gozatzen, bera, ordea, hainbeste lan eta zereginen artean uzten zuela, ez baitzuen nork lagun eginik.
|
|
|
Gauza guztietatik askatze handi bat du eta beti bakarrik edo arimaren baten onerako zeregin batean egoteko gogoa. Ez du lehortasunik, ezta barruko nekerik ere; gure Jaunarekin halako oroipen eta samurtasunez izanik, inoiz ere ez luke nahi Hura goresten baino beste ezertan aritzerik; eta arreta galtzen duenean, Jaunak berak iratzarri ohi du esan den bezala, argi argi ikusten baita bultzada
|
hura
, edo dena delakoa, arimaren barrutik datorrela, bultzadei buruz hitz egiterakoan esan zenez. Hemen gozotasun handiz gertatzen da, baina ez dator ez pentsamendutik, ez oroimenetik, ezta arimak bere aldetik egin zuela uler daitekeen ezertatik ere.
|
|
|
Gorets ezazue, ene alabak, egiaz Andre honen alabak zarete-eta; eta horrela ni hain kaskarra izateaz ez duzue zertan lotsaturik izango, hain ama ona baituzue. Imita ezazue eta gogora ezazue zein izango den Andre honen handitasuna eta zein on handia den
|
hura
zaindaritzat edukitzea, non ez baitira nahiko izan nire bekatuak eta ni naizena izatea Ordena santu hau ezertan belzteko.
|
|
|
13 Begira ditzagun geure hutsak eta utz ditzagun besteenak, pertsona hain eratsuen ezaugarria baita edozertaz harritzea; eta, beharbada, harritzen gaituen harengandik izan dezakegu zer ikasirik oinarrizko gauzan; azaleko erabide eta harreman kontuan
|
hura
baino aurrerago gaude; eta, ona bada ere, ez da hau garrantzitsuena, ez dago guztiak gure bidetik joan daitezela nahi izan beharrik, ezta espirituaren bidea irakasten hasi beharrik ere, beharbada, hori zer den ere ez baitaki; Jainkoak arimen onerako ematen dizkigun desira hauekin, ene ahizpak, oker ugari egin ditzakegu; eta, honela, hobe dugu gure Erregelak dioenera etortzea: –beti isiltasunean eta itxaropenean bizi izaten saiatu?, Jaunak bere arimen ardura izango baitu.
|
|
|
Gehienetan, iraganeko egoitzetako arimek izaten dituzte debozio hauek, adimenaren ekintzaz doazelako ia etengabe, adimenaz hausnartzeari eta gogoetari emanak daude; eta ongi doaz, ez zaielako besterik eman; baina ongi egingo lukete pixka batean egintzetan eta Jainkoa goresten eta haren ontasunaz eta Jainkoa den
|
hura
izateaz gozatzen, eta haren ohore eta aintza desiratzen jardungo balute. Hau ahal duten erara, borondatea biziki iratzartzen baitu.
|
|
|
Hau ahal duten erara, borondatea biziki iratzartzen baitu. Eta erne erne egon bitez Jaunak beste hori eman diezaienean, ohituraz izaten duten meditazioa amaitzearren
|
hura
alde batera ez uzteko.
|
|
|
4 Beste iturri honetan, ordea, ura iturburutik bertatik dator, hau da, Jainkoagandik, eta horrela, Haren Maiestateak nahi duenean, naturaz gaindiko mesederen bat egin nahi duenean, bake eta atseden handi handia eta gure barru barrutiko gozotasuna sorrarazten ditu, nik ez dakit norantz eta nola, ezta poz eta atsegin
|
hura
hemengoak bezala bihotzean sentitzen den ala ez ere, bere hasieran esan nahi dut, gero dena asetzen denean?, ur hau egoitza eta ahalmen guztietara zabalduz gorputzeraino iritsi arte; horregatik esan nuen Jainkoagandik hasten dela eta gugan amaitzen; egia esan, probatu duenak ikusiko duenez, gizakiaren kanpoalde osoak gozatzen du gozotasun eta leuntasun honetaz.
|
|
|
6 Bertsora itzuliz berriro, nire ustez, hemen on egin diezadakeena, zabaltze
|
hura
da; horrela dirudi, diodan iturburu honetatik, hau da, gure sakonetik zerutar ur hura sortzen hasten denez gero, gure barrualde osoa hedatuz eta zabalduz doala dirudi eta ezin esanezko ondasunak sortzen ditu, arimak berak ere ezin du ulertu zer ematen zaion han. Lurrin gozo bat sumatzen du, nolabait esateko?
|
|
|
6 Bertsora itzuliz berriro, nire ustez, hemen on egin diezadakeena, zabaltze hura da; horrela dirudi, diodan iturburu honetatik, hau da, gure sakonetik zerutar ur
|
hura
sortzen hasten denez gero, gure barrualde osoa hedatuz eta zabalduz doala dirudi eta ezin esanezko ondasunak sortzen ditu, arimak berak ere ezin du ulertu zer ematen zaion han. Lurrin gozo bat sumatzen du, nolabait esateko?
|
|
|
Hemen, nire iritziz, ez daude ahalmenak bat eginik, beren baitan bilduak eta
|
hura
zer ote den begira harri eta zur baizik.
|
|
|
7 Baliteke barneko gauza hauetan beste toki batzuetan esana dudanaren kontrakoa esatea. Ez da harritzekoa,
|
hura
idatzi nuenetik ia hamabost urtean, beharbada, orduan nuen baino argi gehiago eman dit Jaunak gauza hauetan, eta bai orain eta bai orduan huts egin nezakeen edozertan, baina ez gezurrik esan, Jainkoaren errukiagatik, hori baino lehen milaka heriotza jasango bainituzke. Nik ulertzen dudana esaten dut.
|
|
|
lehenengo zenbakietan azaldu duen grazia mistikoa. ? (Irudimenak) du
|
hura
berregin?.
|
|
|
1 Aurrera joan baino lehen, esan nahi dizuet gogoan izan dezazuela zer izango den gaztelu hain distiratsu eta eder hau, ekialdeko harribitxi hau, biziaren ur bizitan bertan, hau da, Jainkoagan, landatua dagoen biziaren zuhaitz hau ikustea, bekatu astun batean erortzen denean: ez da ilunpe itsuagorik, ezta ilun eta beltzagorik
|
hura
baino. da jakitea, hainbesteko distira eta edertasuna eman zizkion eguzkia bera oraindik beraren arimaren erdian egonik, han ez balego bezala dela Harengandik parte izateko, Haren Maiestateaz gozatzeko egiaz gai izan arren, eguzkiak bertan diz diz egiteko kristala gai den bezala.
|
|
|
8 Baina, beste toki batean esan nuenez?, otoitz era honetan adimenaren gogoeta geldiarazteko arrazoia hau da (esan nahi dut, egoitza hau hasi nuenean, bildutasunezko otoitza sartu nuen, lehenengo esan behar nuen honekin batera, eta esan dudan Jainkoaren gozotasunen otoitza baino askoz ere beheragokoa da, baina hara iristeko hasiera; bildutasunezko otoitzean ez da utzi behar meditazioa, ezta adimenaren jarduera ere), otoitz hau iturburua dela, ubideetatik ez datorrena; bera neurritsu ari da, edota neurritsu aritzera darama ulertu nahi duena ez duela ulertzen ikusteak; eta honela, alde batetik bestera ari da, ezertan pausatzeko lekurik aurkitzen ez duen inozo baten antzera. Borondatea hain sendo du bere Jainkoagan, non nahigabe handia ematen baitio bere nahaspila hark, eta beraz, ez du hari kasu egin beharrik, gozatzen duenetako asko galtzera ekarriko baitu; aitzitik, utz dezala
|
hura
eta bere burua maitasunaren besoetan, Haren Maiestateak irakatsiko baitio une hartan zer egin; ia zer guztia honetan datza: bera hain ondasun handiaren duin ez dela ezagutu eta eskerrak ematen jardutean.
|
|
|
–Ez dakit; badakit erraietaraino iristen zaiola min hau, eta zauritzen duenak gezia ateratzen duenean, egiaz erraiak beraren ondoren daramatzala dirudi, hain da handia sumatzen duen maitasun sentimendua! Buruan nerabilen oraintxe nire Jainkoa den sutontzi isioturiko su honetatik txinparten batek jauzi egin eta ariman jotzen ote duen, era horretara su isiotua sentiturik, eta arima erretzeko nahiko ez eta bera hain atsegingarria izanik, min harekin geratzen da eta ukitzean ekintza
|
hura
gauzatzen du; eta uste dut hauxe dela asmatu ahal izan dudan konparaziorik egokiena. Izan ere, min gozo hau, eta ez da mina?
|
|
|
ez dago beti egoera berean; batzuetan luze iraun arren, beste batzuetan laster batean amaitzen da, Jaunak arimari komunikatu nahi dionaren arabera, ez baita inongo giza bidetatik lor daitekeena. Hala ere batzuetan aldi luzean badago ere, kendu egiten da eta berriro itzultzen; azken batean, sekula ere ez dago geldi geldi, eta horregatik ez du guztiz kiskaltzen arima, baizik eta isiotzera doanez gero, txinparta hil egiten da eta hark ematen dion maitezko min
|
hura
berriro sufritzeko irrikaz geratzen.
|
|
|
5 Hemen ez da pentsatu behar berezko izaerak eragina, malenkoniak sortua denik, ezta deabruaren engainua, edota irudipena denik ere; izan ere, argi dago aldaezina den Jauna dagoen tokitik datorren mugimendua dela; eta ekintzak ez dira beste debozioetakoak bezalakoak, gozotasunetan murgiltze handiek zalantzak sor diezazkiguke. Hemen, ordea, zentzumen guztiak eta ahalmenak inolako murgitzerik gabe daude, zer izango ote den begira, min gozo
|
hura
oztopatu gabe, hura gehitzerik eta kentzerik ez dutela, nire iritziz.
|
|
|
5 Hemen ez da pentsatu behar berezko izaerak eragina, malenkoniak sortua denik, ezta deabruaren engainua, edota irudipena denik ere; izan ere, argi dago aldaezina den Jauna dagoen tokitik datorren mugimendua dela; eta ekintzak ez dira beste debozioetakoak bezalakoak, gozotasunetan murgiltze handiek zalantzak sor diezazkiguke. Hemen, ordea, zentzumen guztiak eta ahalmenak inolako murgitzerik gabe daude, zer izango ote den begira, min gozo hura oztopatu gabe,
|
hura
gehitzerik eta kentzerik ez dutela, nire iritziz.
|
|
|
lehenengoa, deabruak sekula ere ezin eman dezakeelako hau bezalako min gozorik; espirituzkoa dirudien zapore eta gozotasuna bai, eman dezake; baina mina, eta hainbesteko mina, arimaren baretasun eta gozotasunarekin bat egitea ez dago haren esku; haren ahalmen guztiak gizakiaren kanpoaldeari begira daude, eta haren minak, hark ematen dituenean, nire iritziz, ez dira sekula ere gozoak ezta bakea dakartenak ere, ezinegona eta gerra dakartenak baizik. Bigarrena, ekaitz gozo hau
|
hura
nagusi den ingurunetik ez baina bestelakotik datorrelako. Hirugarrena, ariman geratzen diren onura handiengatik; ohikoenak hauek dira:
|
|
|
7 Irudipena ez dela, oso argi dago; izan ere, beste une batzuetan horretan saiatu arren, du
|
hura
berregin. Eta hain gauza nabaria izanik, inola ere ezin da irudikatu, hau da, badelako itxura agertu, ez denean, ezta badenik zalantzan jarri ere; eta zalantzaren bat geratuko balitz, jakin ezazue ez direla hauek egiazko bultzadak; halakorik izan duen ala ez zalantza badu, esan nahi dut; belarrietan ahots indartsu bat bezala sentitzen delako.
|
|
|
Honela diot orain: Karmengo jantzi santu hau daramagun guztiok otoitzera eta kontenplaziora deituak izan arren (izan ere, hau izan zen gure hasiera, jatorri horretatik gatoz, Karmel Mendiko gure arbaso santu haiengandik, hain bakardade handian eta mundua guztiz utzirik, altxor hau, mintzagai dugun bitxilore eder hau, bilatzen zutenengandik), gutxi prestatzen gara Jaunak
|
hura
agerian jar diezagun. Bada, kanpoaldeari dagokionez behar deneraino iristeko ongi bagoaz ere, bertuteetan asko eta asko behar da honaino iristeko eta ez dugu axolagabe jardun behar, ez gauza txikian ez handian.
|
|
|
5 Ez dela ametsetako gauza nioen, esanda geratu den egoitzan, esperientzia handia izan arte,
|
hura
zer izan ote zen arima zalantzan geratzen zelako: ea begitazioa ote zen, lo ote zegoen, Jainkoak emana ote zen, deabruak argizko aingeru itxurak hartu ote zituen.
|
|
|
14 Horrela, askotan erabili dut hau gogoan, eta ni jakitun egonik ezagutzen dudan arima batek jasaten duen eta jasan izan duen oinazea gure Jauna iraintzen ikusiz, hain jasanezina, non askoz ere nahiago bailuke hiltzea
|
hura
jasan baino, eta pentsaturik hain maitasun gutxiko arima batek, Kristorenarekin konparatuz gero, ia batere maitasun gabea esan daiteke honen konparaziora, hain oinaze jasanezinezkoa sentitzen bazuen, nolakoa ote zen Jesu Kristo gure Jaunaren sentimendua, eta nolako bizitza izango zuen, gauza guztiak aurrean baitzituen eta une oro ikusten ari baitzen bere Aitari egiten zizkioten irain larriak. Zalantzarik gabe, uste dut nik, Pasio txit santukoak baino askoz ere handiagoak izan zirela; izan ere, orduan neke hauen amaiera ikusten zuen, eta honekin eta bere heriotzaz gure erremedioa ikustearen eta Beragatik sufritzean Aitari zion maitasuna erakustearen pozak, arinduko zituen oinazeak; hemen ere hala gertatzen zaie maitasunaren indarrez penitentzia handiak egiten dituztenei, ia ia ez dituztela sentitu ere egiten, aitzitik, gehiago eta gehiago egin nahiko lukete, eta guztia dute gutxitzat.
|
|
|
5 Baina har ezazue ongi gogoan, ene alabak, beharrezkoa dela harra hiltzea, eta batez ere zuen ahaleginez hiltzea; izan ere, han asko laguntzen du
|
hura
hil dadin hain bizi berrian nork bere burua ikusteak; hemen, honetan bizi izanez, beharrezkoa da guk geuk hil dezagun. Nik aitortzen dizuet asko edo gehiago kostata izango dela, baina bere prezioa du; horrela handiagoa izango da saria garaile irteten bazarete.
|
|
|
Honekin bigarren galdera erantzunda geratzen da; izan ere, ez dago hain itxitura itxirik,
|
hura
sar ez daitekeenik, ezta hain basamortu bazterturik, hura joan ez daitekeenik. Eta oraindik beste gauza bat esango dizuet, beharbada, Jaunak baimenduko duela, beste batzuen argi egin nahi duen arima hark nola erantzuten duen ikusteko; kaskarra izango bada, hobe da hasieretan izatea, eta ez askori kalte egin dezakeenean.
|
|
|
Honekin bigarren galdera erantzunda geratzen da; izan ere, ez dago hain itxitura itxirik, hura sar ez daitekeenik, ezta hain basamortu bazterturik,
|
hura
joan ez daitekeenik. Eta oraindik beste gauza bat esango dizuet, beharbada, Jaunak baimenduko duela, beste batzuen argi egin nahi duen arima hark nola erantzuten duen ikusteko; kaskarra izango bada, hobe da hasieretan izatea, eta ez askori kalte egin dezakeenean.
|
|
|
Hain zizelkatua dago ariman ikuste
|
hura
, non beraren desira guztia hartaz berriro gozatzea baita. Esan dut otoitz honetan ez dela ezer ikusten, ikustea esan daitekeenik, ezta irudimenaz ere; ikustea diot, jarri nuen konparazioagatik.
|
|
|
Honezkero arima beste senarrik ez hartzera erabaki sendoa harturik dago; baina Senarrak ez dio begiratzen ezkontza egin dadin arimak dituen desira biziei, ondasunik handiena izanik, oraindik bizikiago desira dezala eta pixka bat kosta dakiola nahi baitu. Eta hain irabazi handiaren truke guztia gutxi izan arren, nik diotsuet, ene alabak, beharrezkoak direla lagina eta seinalea
|
hura
eraman ahal izateko. Oi, ene Jainkoa, eta zer dira zazpigarren egoitzan sartu arte jasaten dituen barruko eta kanpoko nekeak!
|
|
|
2 Egia esan, batzuetan pentsatzen dut eta beldur izaten naiz, aurrez jakinez gero, oso zaila izango litzatekeela berezko izaera ahulak
|
hura
sufritzeko baita hortik igarotzeko ere erabakia hartzea, ondasunik handienak burura etorri arren, zazpigarren egoitzara iritsia denean izan ezik; izan ere, behin han dagoenean ez baitago ezeren beldurrik, Jainkoagatik eramatera oso osoan murgiltzea arimari eragotziko dionik. Eta horren arrazoia Haren Maiestatearekin hain bat eginik egotea da, handik baitatorkio indarra.
|
|
|
Adiskidetzat zituenak, alde egiten dute beraren ondotik eta haiek ematen diote mokadurik hoberena, eta haiena biziki sentitzen dena da: , galdua dela arima
|
hura
eta oso engainatua?;, deabruaren gauzak direla?;, harako hura bezalakoa eta galdu zen pertsona hura bezalakoa izango dela, eta bertutea galtzeko bidea?;, aitor entzuleak engainatuak dituela?, eta haiengana joan eta esan egiten diete, gainera, hemendik galdu ziren batzuen kasuak aipatuz; honelako hamaikatxo iseka eta esaera.
|
|
|
Adiskidetzat zituenak, alde egiten dute beraren ondotik eta haiek ematen diote mokadurik hoberena, eta haiena biziki sentitzen dena da: , galdua dela arima hura eta oso engainatua?;, deabruaren gauzak direla?;, harako
|
hura
bezalakoa eta galdu zen pertsona hura bezalakoa izango dela, eta bertutea galtzeko bidea?;, aitor entzuleak engainatuak dituela?, eta haiengana joan eta esan egiten diete, gainera, hemendik galdu ziren batzuen kasuak aipatuz; honelako hamaikatxo iseka eta esaera.
|
|
|
Adiskidetzat zituenak, alde egiten dute beraren ondotik eta haiek ematen diote mokadurik hoberena, eta haiena biziki sentitzen dena da: , galdua dela arima hura eta oso engainatua?;, deabruaren gauzak direla?;, harako hura bezalakoa eta galdu zen pertsona
|
hura
bezalakoa izango dela, eta bertutea galtzeko bidea?;, aitor entzuleak engainatuak dituela?, eta haiengana joan eta esan egiten diete, gainera, hemendik galdu ziren batzuen kasuak aipatuz; honelako hamaikatxo iseka eta esaera.
|
|
|
Izan ere, asko dira erasotzen dioten gauzak hain minbera eta jasangaitza den barruko estura batekin, non nik ez baitakit zerekin konparatu, infernuan sufritzen dituztenekin ez bada; bada, ekaitzaldi honetan ez da onartzen inolako pozbiderik. Aitor entzuleagandik hartu nahi izanez gero, badirudi deabruek jo dutela harengana arima oraindik gehiago oinazetu dezan; eta honela, aitor entzule batek oinaze honetan zen batekin hitz eginez, halako unea igaro ondoren (estualdi arriskutsua baita hainbeste gauza batera direlako), esaten zion jakinarazteko horrela zegoenean, eta betiere are okerrago zen hori,
|
hura
konturatu baitzen ez zegoela bere esku. Bada, pertsona batek erromantzezko liburu bat eskuetan hartu nahi badu, irakurtzen ongi jakin arren, letrarik ere ez dakienak baino gehiago ez zuela ulertzen gertatzen zitzaion, gai ez zela zegoelako adimena.
|
|
|
Gutun askotan hizkera estalia, metaforikoa, darabil eta egiazko izenak izenordeez disimulatzen ditu, garai arriskutsuak zirelako berarentzat eta karmeldarren erreformarentzat. Horrela, Gaspar Salazarri 1577ko abenduaren 7an idatziriko gutunean esaten dio bitxi
|
hura
(Bizitza Liburua) Inkisizioak bahiturik zuela eta Gaspar Quiroga Inkisidore Nagusiak estimu handitan izanik, nekez utziko zuela eskutik harik eta aspertu arte; baina Gaspar Salazarri diotso, orain hura baino bitxi preziatuagoa ikusiko lukeela, hara etorriko balitz. Bitxi preziatuago hau Barne Gaztelua da:
|
|
|
Gutun askotan hizkera estalia, metaforikoa, darabil eta egiazko izenak izenordeez disimulatzen ditu, garai arriskutsuak zirelako berarentzat eta karmeldarren erreformarentzat. Horrela, Gaspar Salazarri 1577ko abenduaren 7an idatziriko gutunean esaten dio bitxi hura (Bizitza Liburua) Inkisizioak bahiturik zuela eta Gaspar Quiroga Inkisidore Nagusiak estimu handitan izanik, nekez utziko zuela eskutik harik eta aspertu arte; baina Gaspar Salazarri diotso, orain
|
hura
baino bitxi preziatuagoa ikusiko lukeela, hara etorriko balitz. Bitxi preziatuago hau Barne Gaztelua da:
|
|
|
–Gauza ezaguna da beraren esku dagoela bitxi
|
hura
eta biziki goraipatzen duela, eta, beraz, hartaz aspertu arte ez duela emango, berak esan baitzuen berariaz begiratzen zuela. Carrillo jauna hona etorriko balitz, beste bitxi bat ikusiko luke, uste denez?
|
|
|
Halaxe da espiritu fineko irakurleentzat, batez ere literatura klasikoa eta gai espirituala maite dituztenentzat. Teresak berak ere, Bizitza Liburua eta Barne Gaztelua elkarren ondoan jarriz, hau
|
hura
baino urre finagoz eta esku trebeagoz ehoa dela esango digu.
|
|
|
Dena dela, Inkisizioak bahiturik izan zuen, autorea hil ondoren argitaratzea erabaki zen arte. Eskuizkribu originala eskuraturik,
|
hura
erabili zuen frai Luis Leongoak Salamancan obra hura argitaratzeko. 1588an izan zen hori.
|
|
|
Dena dela, Inkisizioak bahiturik izan zuen, autorea hil ondoren argitaratzea erabaki zen arte. Eskuizkribu originala eskuraturik, hura erabili zuen frai Luis Leongoak Salamancan obra
|
hura
argitaratzeko. 1588an izan zen hori.
|
|
|
Bien bitartean, gure Santa saminez zegoen, adituen iritziz eta baita beraren iritziz ere, gauza asko ongi adierazirik zeudelako liburu hartan. Han idatzirikoa oroimenera ekartzea, berriz, ezinezkoa izango zitzaiolakoan,
|
hura
berregiteko ahalegina ustel irtengo zela uste zuen.
|
|
|
Hasiera batean, asmo hori ez zen aurrera joan. Gotzainak ez zion eskuizkribu
|
hura
lortu. Eta gauzak oraindik gehiago okertzeko, lanaren lanez, Teresaren osasunak txarrera egin zuen.
|
|
|
Ekin eta ekin egiten nion nik ama Teresari Toledon liburu
|
hura
, gero idatziko zuen Egoitzak deritzona, idatz zezan. Hark arrazoi berarekin, haren liburuetan askotan errepikatzen denarekin, erantzuten zidan beti.
|
|
|
18 Ikuskari honek fruiturik gabea zirudien, eta probetxu handi handia egin zidan, haren esanahia aditzera eman zitzaidalako. Eta pixka bat geroago, ia gerra hartan sartua ikusi nuen neure burua eta konturatu nintzen ikuskari
|
hura
munduaren argazki bat zela, eta han zegoen orok armak zituela zirudiela, arima gaixoa zauritzeko. Utz ditzagun Jauna benetan zerbitzatzen ez dutenak, eta ohoreak eta ondasunak eta atseginak eta antzeko gauzak, argi baitago, konturatu ezik, arima sarean harrapatua izango dela; gauza hauek guztiak, behintzat, sarean harrapatzen saiatzen dira; baina adiskideez, ahaideez eta, gehien harritzen nauena, pertsona on onez estutua ikusi nuen neure burua; beraiek ongi egiten zutelakoan, eta ni neure burua nola babestu eta zer egin ez nekiela.
|
|
|
1 Behin otoitzean nintzela, hain handia zen neugan sentitzen nuen atsegina, non pentsatzen hasi bainintzen, neure burua halako ongiaren duin ikusten ez nuenez gero,
|
hura
baino gehiago merezi nuela infernuan neuretzakotzat ikusi nuen lekuan egotea; izan ere, sekula ez dut ahazten han neure burua ikusi nueneko era.
|
|
|
7 Abisu bat eman nahi dut hemen, norbaitek izango balu badaezpada; liluramendu handian gertatzen da, arima bat eginda dagoeneko une
|
hura
igarotakoan (ahalmenak guztiz sor daude, eta honek gutxi irauten du, esan dudanez), arima bere baitan bildurik geratzen da eta kanpo aldetik ere bere senera etorri ezin dela, baina bi ahalmenak geratzen dira, oroimena eta adimena, ia zoroaldian, oso zentzugabe. Hau noizean behin gertatzen dela diot, batez ere hasieratan.
|
|
|
19 Egun batean pentsatzen ari nintzen atxikimendua ote zen neure arimaren kontua ematen diedan haiekin poz hartzea eta haiek maitatzea, Jainkoaren zerbitzari handitzat bainituen, eta haiekin kontsolatzen bainintzen. Esan zidan, heriotza arriskuan den gaixo batek uste badu mediku batek osasuna ematen diola, ez dela bertutea izango hari eskerrak eman gabe geratzea eta
|
hura
ez maitatzea; ea zer egingo nukeen pertsona hauengatik izan ez balitz; pertsona onekin izandako solasaldiak ez duela kalterik egiten, baina betiere nire hitzak zuhurrak eta santuak izan daitezela, eta haiekin harremana izateari ez uzteko, mesede handiagoa dakartelako kaltea baino. Honek asko poztu ninduen, batzuetan, atxikimendua zelakoan, haiekiko harremana guztiz saihestu nahi nuelako.
|
|
|
–Jauna, hil edo sufritu; ez dizut neuretzat besterik eskatzen?. Poz hartzen dut erlojua entzutean, bizitzaren ordu
|
hura
igaro dela ikusirik, Jainkoa ikustera pixka bat gehiago hurbiltzen naizelako.
|
|
|
13 Beste behin Andre Maria ikusi nuen batzuetan hitz egin dudan Ordena honetakoxe Lizentziatuari kapa zuri zuria ezartzen. Esan zidan, etxe hau egin zedin laguntzean egindako zerbitzuagatik ematen ziola kapa
|
hura
, haren arima aurrerantzean garbi gordeko zuelako eta bekatu astunean eroriko ez zelako seinale. Nik ziurtzat dut hala izan zela; izan ere, orain dela urte gutxi hil zen, eta bai haren heriotza, eta bai bizi izan zena hainbesteko penitentziaz izan zen, eta heriotza hainbesteko santutasunez, non, guk uler dezakegunez, ez baitago zalantzan jartzerik.
|
|
|
Behin eginkizun latza izan zuen, eta oso pertsegitua izan zen, eta nahigabe handitan ikusi zuen bere burua. Behin, ni meza entzuten ari nintzela, Ostia jasotzen zuenean Kristo gurutzean ikusi nuen;
|
hura
kontsolatzeko hitz batzuk esateko ziostan, eta beste batzuk, etortzeko zenaren aurrean erne egon zedin eta beragatik sufritu zuena aurrean jarriz, eta presta zedila sufritzeko. Honek kontsolamendu eta adore handia eman zizkion, eta gero Jaunak esan zidanez gertatu zen guztia.
|
|
|
Aitaren bular artean sartua agertu zitzaidan berri miresgarri eta argi baten bidez. Hau ez nuke jakingo nik nola den esaten, ikusi gabe Jainkotasun hartan presente sumatu bainuen neure burua. Hain izutua eta hala geraturik, uste dut egun batzuk igaro nituela neure senera etorri ezinik; eta beti iruditzen zitzaidan Jainkoaren Semearen gorentasun
|
hura
aurrean nekarrela, lehenengoa bezalakoa izan ez arren. Honetaz ongi ohartzen nintzen ni, baina irudimenean hain zizelkatua geratzen da, non ezin baita aldi batean norberagandik kendu, hain une txikian igaro arren?, eta horrek poz handia ekarri ohi du eta baita probetxua ere.
|
|
|
23 Behin Jauna hartzera joan nintzenean, bi deabru ikusi nituen arimaren begiekin, gorputzarenekin baino argiago, itxura guztiz higuingarrian. Adarrek apaiz gaixo haren eztarria inguratzen zutela begitandu zitzaidan, eta neure Jauna ikusi nuen niri ematera zihoan Forman, esana dudan gorentasunez esku haietan, bekatariak zirela garbi ikusten zen haietan, jarria; eta arima
|
hura
bekatu astunean zegoela ohartu nintzen.
|
|
|
Aitortzarik gabe hil zen, baina, hala ere, ez nuen uste kondenatuko zenik. Gorpuari hil jantzia jartzean, deabru asko ikusi nituen gorpu
|
hura
hartzen zutela, eta harekin jostatzen ari zirela zirudien, eta hartaz mendekua ere hartzen zutela; niri laborriasartu zitzaidan, kako zorrotz handiez esku batzuetatik besteetara pasatzen baitzuten. Besteei egiten zitzaizkien bezalako ondra eta zeremoniez lurra ematera zeramatenez gero, buruan nerabilen zein ona den Jainkoa, ez baitzuen nahi arima haren izena belzterik, beraren etsaia zela ezkutuan geratzea baizik.
|
|
|
Ofizio osoan ez nuen deabru gehiagorik ikusi. Gero, gorpua hilobira bota zutenean, hainbeste zeuden barruan
|
hura
hartzeko, non neure senetik irtenda bainengoen ikusten, eta ez zen adore gutxi behar hura disimulatzeko. Pentsatzen ari nintzen zer egingo zuten arima hartaz, gorputz tristeaz halako jabetasuna agertzen zutenean.
|
|
|
Ofizio osoan ez nuen deabru gehiagorik ikusi. Gero, gorpua hilobira bota zutenean, hainbeste zeuden barruan hura hartzeko, non neure senetik irtenda bainengoen ikusten, eta ez zen adore gutxi behar
|
hura
disimulatzeko. Pentsatzen ari nintzen zer egingo zuten arima hartaz, gorputz tristeaz halako jabetasuna agertzen zutenean.
|
|
|
Iltzea ateratzean haragia ere ateratzen zuela iruditu zitzaidan. Argi ikusten zen oinaze bizia, min handia eman zidana, eta esan zidan nigatik
|
hura
eraman zuenak, ez izateko zalantzarik errazago egingo zuela nik eskatzen niona; hitz ematen zidala ez zuela egin gabe utziko eska niezaionik; Berak bazekiela ez niola eskatuko bere aintzarako zena baizik, eta horrela egingo zuela orain eskatzen nion horretan ere; begira nezala, nik Bera zerbitzatzen ez nuenean ere, ezer eskatu ez banion nik eskatzen nekiena baino hobeki egin ez zuenik, zenbat hob...
|
|
|
Hain handia zen nire kezka, non ez bainekien zer egin. Asmo
|
hura
alde batera utz zezan erremediorik ez zela zirudien. Jainkoari bihotz bihotzez eskatu nion erremedioa; baina ikusi arte, ezin zen arindu nire pena.
|
|
|
Niri pena handia eman zidan, oso maite nuen eta asko zor nion pertsona zelako. Uste dut hilabete baino gehiago zela Jainkoari eskatu eta eskatu besterik egiten ez niola, arima
|
hura
Beragana itzul zezan.
|
|
|
6 Hain alde handia dago eskatzeko bi era hauen artean, non ez baitakit nola azaldu; izan ere, batean eskatzen badut ere (Jaunari eskatzeko ahalegina egiten baitut, beste batzuetan bezalako gar
|
hura
sentitu ez arren, ni egiaz ukitzen nautenak badira ere), mihia lotuta duenaren antzera da, hitz egin nahi izan arren, ezin du, eta hitz egiten badu ere, ulertuko ez dioten eran egiten du; edota argi eta esna hitz egiten duenaren eta gogotsu entzuten diotela ikusten duenaren antzera. Bata eskatzen da, esan dezagun, ahozko otoitzean bezala; bestea, berriz, kontenplazio hain goratuan, non nabari baita Jaunak entzuten digula eta Haren Maiestatea poztu egiten dela guk eskatzeaz eta guri mesede egiteaz.
|
|
|
Teresaren etxean bazen ur gurpil bat. Riberak haren bizitza liburuan dioenez, Rodrigorekin batera etxetik ihes egin zuenean, haien ama larri eta estu ibili zen putzu
|
hura
arakatzen, bertan ito ote ziren beldurrez.
|
|
|
Kontua da nik ez dakidala nola adierazi barruko su
|
hura
eta etsipen hura, oinaze eta min larri larriez gainera. Ez nuen ikusten nik nork ematen zizkidan, baina neure burua erretzen eta zatitzen ikusten nuen, dirudienez.
|
|
|
Kontua da nik ez dakidala nola adierazi barruko su hura eta etsipen
|
hura
, oinaze eta min larri larriez gainera. Ez nuen ikusten nik nork ematen zizkidan, baina neure burua erretzen eta zatitzen ikusten nuen, dirudienez.
|