Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 990

2000
‎Orain arte, Estatu gehienek izan dituzte lege batzuk, horien xedea atzerritarrek bertako lurrak eskuratzetik aldentzea zela, jabearen izateak ematen baitie horiei zinezko balioa; aberastasun mota hori, beren beregi dagokio Estatu bakoitzari. Higigarriak, ostera, hala dirua, nola balioko, kanbio letrak, banku zein konpainien akzioak, ontziak, merkatugaiak oro, mundu osoari dagozkio, mundua baita horretan Estatu bakarra eta horren kide gizarte guztiak dira. Efektu higigarri gehien dituen herria da aberatsena.
‎Jarraian ere, kontratu horiek nola idatzi behar diren azaldu dugu, euren formalitateak barne.
‎Gizaki tolesgabe eta trauskilei ez zaie neketsu izaten seme alaba anitz izatea; aitzitik, hainbaten ezean, beldur dira horiek, ea nahikoak dituzten; bide beretik ere, eskandalurik gabe ikusi ohi da nola doan andrazkoa eskurik esku eta besorik beso, senar batengandik beste batengana; ume ahul eta gaixoen babesgabekeria ahalbideratzen da; ezkontzeko gaitasuna ukatzen zaie norbanako batzuei, horiek, euren adina dela eta, izadiaren egitekoentzat aproposenak ez direnean. Ezkontza lege politiko batzuek arautzen dute, ez lege zibil eta naturalek.
‎Orduan da dibortziorako ahalmena debekatua edo utzia, kasuan kasu, hala herri bakoitzak dituen ohitura eta ideietara, nola andrazkoei eman behar zaien askatasun luze edo laburraren iritzira; hala senarrak nagusigo handiagoa edo txikiagoa izatera, nola etxeko gobernua hertsitu edo zabaltzeko interesetara; hala ogasunen berdintasunera, nola ondasun banaketa larregikoa saihesteko gogoetara.
‎Orduan da dibortziorako ahalmena debekatua edo utzia, kasuan kasu, hala herri bakoitzak dituen ohitura eta ideietara, nola andrazkoei eman behar zaien askatasun luze edo laburraren iritzira; hala senarrak nagusigo handiagoa edo txikiagoa izatera, nola etxeko gobernua hertsitu edo zabaltzeko interesetara; hala ogasunen berdintasunera, nola ondasun banaketa larregikoa saihesteko gogoetara.
‎Orduan da dibortziorako ahalmena debekatua edo utzia, kasuan kasu, hala herri bakoitzak dituen ohitura eta ideietara, nola andrazkoei eman behar zaien askatasun luze edo laburraren iritzira; hala senarrak nagusigo handiagoa edo txikiagoa izatera, nola etxeko gobernua hertsitu edo zabaltzeko interesetara; hala ogasunen berdintasunera, nola ondasun banaketa larregikoa saihesteko gogoetara.
‎Ezkontide baten ajeak direla eta, hura errefusatzeko baimena nahi izatea, besterik gabe, nola ulertu. Aje eta min horiek ez al dukete jatorria ezkontzan bertan?
‎Aje eta min horiek ez al dukete jatorria ezkontzan bertan? Nola , beraz, dibortziorako arrazoi zentzuduna izan. Errukia, elkarrekiko aitortza, ez al dira amodioaren laguntzaileak?
‎Zentzu ona, arrazoia, onura publikoa, horiek guztiak ezin daitezke bertan behera utz; badira arrazoi batzuk, komenigarritasuna eta ekitatea, besteak beste, jabearen familiari uzteko ondasun horiek; zehatzak izatera, familia horren inolako kiderik ezin, tituluz behinik behin, horren jabetza galdatu. Nola egingo da seme alaben arteko oinordetza zatiketa eta, horren ezean, senideen artekoa. Sexu bati besteari baino eskubide zabalagoa aitortuko al zaio?
‎Ez gaitezen nahas; eskubide hori ez da eta ezin izan daiteke ere, oinordetza eskubidea; administrazio eta gobernurako eskubide hutsa da hori. Aberastasun pribatuetan oinordetza eskubidea ez da sekula ere izan botere publikoaren ahalmenik; bada, Tazito idazle aipatuak ondutako Agrikola izenekoaren bizitzan ikus daiteke nola , betidanik tiranotzat hartuak izan ziren Erromako enperadore haiek, hain zuzen, ezinbestekotzat agindu zuten euren buruak oinordekoak izendatzea zati batean, oinordetzaren beste zatiaren usurpatzaileak ez izatekotan. Horren bitartez, Estatua ez da oinordeko, ez dauka beste zereginik oinordetza horien ordena ezartzea baino.
‎Oinordeko izateko eskubideak badu, beraz, gizarte erakunde izaera. Baina oinordetzak nola zatitu hori, argi dago, zuzenbide politiko eta zibilaren pekoa da.
‎Horixe da horren testugintzan zatirik osotuena eta biribilena. Horri dagozkio, baita ere, inguruko beste gaiak, hala nola , gurasoen ahalgoa, dibortzioa, seme alaben egoera zibila, egoitza, absentzia eta abarrekoak, den denak Kode Zibil batera bildu beharrekoak:
‎Aberriaren eta Gobernuaren aurrean gara erantzule hala gure egiteko handia gauzatzeko hartu dugun ideiaz nola berori garatzeko behar izan dugun moldeaz.
Nola , alabaina, gizaki desberdinei lege berberak eman. Gobernu baten agindupean izan arren, ez dira klima eta ohiturak eite berekoak.
‎Gobernu baten agindupean izan arren, ez dira klima eta ohiturak eite berekoak. Nola baztertu pribilegio moduan norberaren izateari atxikita zeuden ohiturak. Hain zuzen ere, halakoak ikusten ziren botere arbitrario baten borondate aldakorraren aurkako behaztoparik sendoenak.
Nola , bestenaz ere, denboraren joan etorriak lotu. Nola aurkaratu gertaeren haria edo ohituren lerrakera oharkabea?
‎Nola, bestenaz ere, denboraren joan etorriak lotu? Nola aurkaratu gertaeren haria edo ohituren lerrakera oharkabea. Nola ezagutu eta zenbatu, aldez aurretik, esperientziak berak bakarrik erakuts dezakeena?
‎Nola aurkaratu gertaeren haria edo ohituren lerrakera oharkabea? Nola ezagutu eta zenbatu, aldez aurretik, esperientziak berak bakarrik erakuts dezakeena. Aurreikuste horrek inoiz har al ditzake pentsamenduak berak iritsi ezinak dituen objektuak?
‎Doktrinaren interpretazioa legeen esanahi egiazkoa ulertzea da, lege horiek zentzuz aplikatzeko eta halaber, legerik ezean, horiek ere ordezkatzeko. Interpretazio mota hori ez balego, nola asmatuko litzateke epailearen zeregina betetzea?
‎Denbora ez dago soberan eta jardun behar da, ekintzara abiatzea nahitaezko bilakatzen baita. Alabaina, nola abiatu gogoetatik, pentsamendutik, jarduerara edota ekintzara. Noiz ematen da urratsa?
Nola ez, Descartesen helburua munduaren errepresentazio teoriko osoa eskainiko lukeen egiazko enuntziatu multzo bat ematean zetzan. Eta esparru teorikoan Descartesek jarritako konfiantza, Neurathek aurpegira botatzen dion esparru praktikoarekiko mesfidantzarekiko alderantziz proportzionala zen:
‎2) Bestaldetik, hizkuntzari eta bere esanahiari begiratzen dien behatzaile kritiko eta fina munduaren ikusmolde zientifikoaren partaidea da ia definizioz. Fina eta kritikoa bada, nola ez, enuntziatu eta hitzen esanahia eta ezagutzazko edukia identifika ditzake, emozio osagaiak beste horietatik bereiziz eta diskurtso batekin zer nolako animo egoerak sortu nahi diren ikuskatuz. Hortaz, behatzaile fina eta kritikoa ez zen erraz eroriko diskurtso hutsal batean, are gutxiago nazien hitz handinahi, absurdu eta faltsuetan, behatzaile horren jarrera kutsadura semantikoaren aurkako hesia bailitzateke, gezurraren errefusapenaren bermea, azken buruan.
‎Adierazpen bat onartu edo errefusatzeko irizpidea, onarturiko beste adierazpenekiko bere egokitzean datza. Nola ulertu, hortaz, egokitzapen hau. Adierazpen bat besteekin kontraesankorra ez denean eta adierazpen sistema osoarekin harmonizatzen duenean, orduan egokia dela irizten zaio (ikus AJDUKIEWICZ, K.:
‎Wittgensteinekin bat etorriz, honako galdera hau bururatu zitzaion Neurathi: nola jakin dezakegu egunero hizkuntza berbera erabiltzen dugula, hautemateak neurtzen uzten diguten erloju, erregela eta beste hainbat objektuei esker ez baldin bada. Filosofo honen aburuz, sentimen datuak zerbait pribatua eta hutsezina bailiran onartzeak arriskuan jartzen zituen Zirkuluaren tesiak, modu horretan sekula ezin baitzitekeen erabilitako terminoen esanahia ikasi.
Nola ez, gauza hizkuntzaren enuntziatuek —Carnapek hizkuntza hau fisikalismoari ongietorria egin eta gero bereganatu zuen— ez dute ‘Uste dut gorria orain eta hemen ikusten dudala’ motakoen estatus bera. ‘Uste’ batean oker ibiltzea zaila dirudien bitartean, erraza da onartzea akatsen bat egon daitekeela ‘zerbait propietate batzuekin’ ikusten dudala adierazten dudanean:
‎Egiaztagarritasunaren aurkako Neurathen kritika, beraz, garbi zegoen. Bere alternatiba hala Duhemen antzeko holismora hurbiltzen zen nola Quineren holismo modernoa aurreratu. Proposamen honen pean aipaturiko egiaren teoria koherentista zegoen eta, honen arabera, egia, zer edo zer —enuntziatu bat, diskurtso bat, teoria bat— ikertzaileek dagoeneko onartua dutenarekin —ezagutzaren komunitateak onartutakoarekin— bat etortzean zetzan.
‎Vienarren helburua filosofia zientifikoa jorratzean zetzan, eta horretarako tresneria kontzeptual plurala eta aberatsa erabili zuten: logika sinbolikoa, ikusmolde filosofiko desberdinen kontzeptuak —enpirismoarenak, positibismoarenak, konbentzionalismoarenak— eta, nola ez, zientziarekiko jarrera hurbilkorra, hura behar den bezala aztertu ahal izateko, hau da, zientzia barnetik ezagutuz, eta ez estereotipo sinpleegiak eta hutsalak maneiatuz. Jarreraren aldetik, helburua goitik behera bete zuten, jaraunspen ezin hobea utziz mende honen filosofiari —zientziaren filosofia, filosofia analitikoa— Haatik, egitasmoak ez zuen soilik jarrera hutsean geratu nahi, tesi substantiboak ere agertu baitzituzten.
‎Hitz honen esanahia ulertzeko bere aplikapen irizpideez galdetuko genioke: nola erabakitzen dugu kasu zehatz batean zerbait babiga den ala ez. Demagun ez dela gauza aplikapen irizpide bati dagokionez erantzuteko:
‎Zirkuluko partaideen aburuz, filosofia ez zen filosofo gehienek uste zutena. Vienarrekin ezagutza substantiboa ematen gehiago ahaleginduko ez den diziplina bihurtuko da, ezaguera hori soilik zientziak ematen eta emango baitu eta, nola ez, sekula ez modu a priori batean. Metafisikak metafisika izan nahi badu, izan dadila.
‎Antza denez, Zirkulukoentzat esanahia zuten, baina argi eta garbi dago ez zirela ez egiazkoak ez faltsuak, ez zelako sekula beren baldintzak egiaztatzerik egongo. Nola ezar zitzaketen iraganari buruzko hipotesiak. Nola jardun historialariak orduan?
‎Nola ezar zitzaketen iraganari buruzko hipotesiak? Nola jardun historialariak orduan. Nola bat egin hori guztia egiaztagarritasun printzipioarekin?
‎Nola jardun historialariak orduan? Nola bat egin hori guztia egiaztagarritasun printzipioarekin?
‎Esate baterako, panpina edo errobot batek begi gorriak eta imintzioa izan zitzaketen aurpegian, eta guk minen bat sufritzen ari direnentz galde genezake. Erantzuna, nola ez, ezezkoa litzateke. Hortaz, Lewisen arabera, konduktismoa ez zebilen ongi; irizpide psikologikoa aldatu beharra zegoen besteen egoera mentalei buruz mintzatzeko.
‎Nabarmena dirudi Vienako Zirkuluaren egiaztagarritasun printzipioak esanahi mota bakar bat onartzen zuela —teorikoa, zientifikoa—, beste esanahi hipotetiko batzuk kontuan hartu gabe. Nola ez, egiaztagarritasuna esanahia soilik zientzi enuntziatuek dutela baieztatzen zuen tesi nabarira murrizteko mehatxua zekarren horrek. Haatik, esparru honetan ere gauzak korapilatzen hasi ziren.
‎Haien artean, Carnapen jarrera irekia esanahiaren osagai desberdin batzuk bereizi behar zirela onartzear zegoen. Eta osagai horien artean, nola ez, esanahi teorikoa edo kognitiboa agertzen zen. Beraz, tesi batek esanahia duen ala ez adierazterakoan, zer motatako esanahiari buruz ari garen zehaztu behar dugu.
‎gizabanakoengandik independentea den munduan erregulartasun zenbakaitzak daudelako. Nola ez, Schlick ez zen egiaztagarritasun hertsian bermatzen, ezta bertsio ahuletan ere —iraganari eta etorkizunari buruzkoak, horien artean—, argudio ahulagoan baizik, hipotesi baten aldeko zioak izatearen argudioan, hain zuzen ere: gizakien eraginik izan gabe, naturaren erregulartasunak existitzea zio ona zen —bere ustez— guk planeten gain eraginik ez dugula mantentzeko.
‎Haatik, vienarren ikusmolde filosofikoak —beraiek askotan filosofia hitzaz arnegatu arren— xede nagusitzat zientziaren analisia zuenez, galdera nabarmena sortzen zaigu: nola molda zitzakeen Zirkuluak zientzia errealak sortzen zituen arazo filosofikoki egoki eta aipagarriak?
‎Hizkuntza hura hizkuntza logikoak eta behaketazko hizkuntzak osatuko lukete, baita hizkuntza fenomenalistak ere hasiera batean. Nola ez, horren guztiaren atzean ezagutzaranzko bide bakarra zientzia dela zioen ikusmoldea ezkutatzen zen.
‎Vienako Zirkuluaren esperientziaren kontzeptu orokorra soilik sentimenei zegokienean izan zen aztertua. Nola ez, auzia modu honetan ikusteko joerak salbuespenak ere izan zituen —ikus Lehen Eranskina— Erlatibitate orokorraren interpretazioak Schlick errealista izatera eraman zuen, baita pentsamendu eta errealitatearen arteko lotura kontzeptualizatzerakoan ‘emandakoaren’ nozioa at uztera ere, honek ezagutza mugatu besterik ez baitzuen egiten, erlatibitatearen teoriaren kontzeptu ugari ... Eta kontuan hartu behar dugu zientzia zela Vienako Zirkuluaren ikusmoldea oinarritzen zuena, ez alderantziz, askok maiz uste bezala.
‎Vienako Zirkulua korronte filosofiko ez bateratu lez ikusteko egungo interes berrituak, Neurathen irudia berrirakurketen goi mailako postuetan jarri du121 Orain arte ikusi ditugun tesiak gehienbat Zirkuluaren alde positibista eta enpiristarenak izan dira, beharrezkoak azken finean vienarren programa hain aberats eta plurala ongi uler dezagun. Baina, nola ez, horrelako interpretazio batek eskema horretan zehatz mehatz egokitzen ez diren ideiak arriskuan jartzen ditu, saski berean ortodoxia eta heterodoxia sartuz —heterodoxia arbuiatzen ez duenean— Eta horregatik, hain zuzen ere, Zirkuluaren aurkako kritikak nahikoa izan du interpretazio estandar hura erasotzearekin, ideia heterodoxorik egongo ez balitz bezala.
‎Zein izan zen bere ekarpena? Nola izan da onartua, filosofo enpirista logiko dogmatiko huts gisa ala enpirismo logikotik haratago hasiko ziren fruitu askoren haziak landatu zituen filosofo ireki gisa. Interpretazio zuzen eta osoaren helburua gutxienez hiru zatitan bana dezakegu:
‎Neurathen ezaugarri nagusia ‘bizitza sozialaren’ inguruko auziei (Lebensfragen) jarritako arreta izan zen. Arazo hauek, nola ez, sekula ez ziren Zirkuluaren programa teorikoaren epizentroan izan, ezta aldamenean ere. Baina, dena den, Neurathen helburu eta zioa osatzen zuten.
‎Baina hobeto litzateke kontu gehiago izatea, Alfred Ayer britainiar filosofoari jarraituz. Hona hemen nola ezaugarritu zuen Ayerrek Vienako Zirkuluaren filosofiaren eragina:
‎Horkheimerrentzat, ezagutza behakuntza kontzeptuan oinarritzea azaleko kontu bat besterik ez zen, ordenaren itxura bakarrik; miseria handienak bere azpian ezkutatzen dituen mundua nola ezagutzen dugun azaltzeko era xinple eta kaskarrena, azken finean. Miseria hauek osatzen baitzuten benetako desordena, gehienetan ezkutatu nahi den anabasa:
‎Beraz, Zirkuluak bere ikusmolde filosofiko zientifikoan harrezkero erabiliko zuen tresneria kontzeptuala ikuspegi bi horietatik berreskuratu zuen, alegia: logika berritik eta analisi nola enpirista hala positibistatik.
‎Razionalisten eredu kognitiboa matematika bazen, enpiristena esperientzian oinarrituko da. Enpiristekin epistemologia —ezagutzaren arazoa, hots, nola sortu eta justifikatzen den ezagutza— filosofiaren oinarrizko auzi bihurtuko da, galdekizun nagusi eta saihestezin. Zentzu honetan, epistemologiaren oinarrizko tesiak ondoko lau hauetan laburbilduko ditugu:
‎Printzipio hauek errealitatea ezagutzeko arazoaren aurrean jartzen zuten Hume. Nola jakin zer den erreala. Abiapuntu lez, onartzen zuen nahikoa dela inpresioak eta memoria erabiltzea orainaldiko eta iraganaldiko errealitatea baiesteko.
‎erreko gara eskua sutan sartuz gero, baina sua horrelako ondorioen zergatia delako. Suak erreak eragiten [kausatzen] dituela nola dakigun jakitean datza arazoa.
‎—edo izango denaren— ondorioa aurkitu; nahitaez, esperientziara jo behar dugu. Baina, nola uzten digu esperientziak gauzak aurkitzen?
‎Die Kritik der reinen Vernunft [Arrazoimen hutsaren kritika] liburuan, Kantek oinarrizko galdera planteatu zuen: nola dira posible judizio a priori sintetikoak. Kantentzat, judizio horiek oinarrizko lege fisikoak ziren —mekanika newtondarrarenak eta masaren kontserbazioaren legea—, dakigunez geroago Einsteinen erlatibitatearen teoriak higatu zituen legeak, azken buruan.
‎Haatik, erlatibitatearen teoriak ez zien azken hitzik eman Zirkuluko tesiei, batez ere eragina elkarrenganakoa izan zelako eta batak bestearen beharra zuelako. Erlazio honetaz adituek diotenez," ez dago itxaropen posiblerik ez erlatibitatearen teoriaren garapena ezta XX. mendeko positibismoa ere ulertzeko, beren arteko eraginaren deskribapen zehatza emanez ez bada" 15 Horregatik da garrantzitsua Zirkuluko ideiak bere garaiko zientziarekin nola lotzen ziren ikustea.
‎...en artean zeuden Gustav Bergmann —matematikaria—, Kurt Godel —matematikaria—, Viktor Kraft —filosofoa—, Felix Kaufmann —zuzenbidearen filosofoa—, Karl Menger —matematikaria—, Bela von Juhos —filosofoa—, Olga Hahn Neurath —filosofoa, Hans Hahnen alaba eta Otto Neurathen emaztea—, Herbert Feigl eta Friedrich Waismann ikasleak eta, nola ez, Rudolf Carnap. Azken hau 1926an Jenatik Vienara aldatu zen, hemen irakasle izendatu baitzuten.
‎Morris, Ernest Nagel eta Willard v.O. Quineren harrera ikusi eta gero. Eskandinabiako zientzialari eta filosofoekin ere izan zituzten harremanak —han zeuden gaur egun ezagunak diren Jorgen Jorgensen edo Eino Kaila— eta, nola ez, baita Erresuma Batuko analitiko berriekin ere: Richard B. Braithwhite, Bertrand Russell, Gylbert Ryle, Alfred J. Ayer, etab. Alfred Ayer, Quinek egin bezala, Vienara abiatu zen eta Zirkuluaren bileretan parte hartzen hasi zen, Erkenntnis aldizkarian artikuluak argitaratzeaz gain.
Nola ez, hausnarketa jarduera honek euskarri grafiko baten beharra zeukan. Zirkuluaren tesiei zegozkien argitalpenek sail, bilduma eta aldizkari itxura hartu zuten.
‎Hau gertatuko litzateke" eder" hitzaren bidez esan nahi izango bagenu, kasu," urdaileko mina sortzen duela"; kasu horretan esperientziaz ikasi ahal izango genuke halako antolaketak beti urdaileko mina sortzen duenentz. " Eder" hitza nola erabiltzen dugun jakiteko, esan zuen pentsatu behar dugula (1) zer den benetako eztabaida edo ikerketa estetikoa, eta (2) ea halako ikerketak benetan ikerketa psikologikoak diren," hain desberdinak iruditu arren". (1) auziari dagokionez, esan zuen" eder" hitza kasik ez dela erabiltzen eztabaida estetikoetan:
Nola utziko dio esnatzen ari den gizakiaren espiritua hunkitzeari suak edo honek eguzkiarekin duen antzekotasunak. Baina agian ez" azaldu ezin zuelako" (gure garaiko superstizio ergela), izan ere," azalpen" baten bitartez gutxiago hunkituko gintuzke?
‎Halako sendatze magiko baten ondoren beti esan liteke: gaixotasunak hau ulertzen ez badu, ez dakit nola esan niokeen.
‎Baina hemen interesatzen zaiguna Shankerrek idatzitako artikulua da," Wittgenstein’s Remarks on the Significance of Godel’s Theorem" izenekoa. Artikulu honek kasik 100 orrialde ditu eta Godelen teorema ardatz gisa hartuta, Wittgensteinek metamatematika nola kritikatu zuen erakusten digu. Orokorrean testua interesgarria bezain teknikoa da.
‎J.C. Nyri ren kapitulu polemikoak, Wittgensteinen pentsaera eta Austriako kontserbadorismoaren arteko gertutasuna. Rush Rheesenak, Frazerrek eta Wittgensteinek hizkuntza eta erritoak nola ikusten zituzten. Eta azkenik, G.H. Von Wrightek erakusten du zergatik Wittgenstein ez den filosofo analitiko bat, austriar heterodoxo bat baizik.
‎" esaten duen guztia ulertzen dut, baina nora arraio heldu nahi du?", edo hurrengoa pentsatzen du: " nora heldu nahi duen ikusten dut, baina nola arraio lortuko du?". Berriro, egin ahal dudan guztia da pazientzia handikoak izan zaiteztela eskatzea, bukaeran bai bidea bai horrek iritsi nahi duen helmuga ikusiko dituzuelako esperoan.
‎" ezbairik gabe ohitura hau oso zaharra da". Nola dakigu hau. Hau bezalako ohitura zaharrei buruzko adierazgarri historikoak daudelako, besterik ez?
‎Hau edo hori probablea dela?! Eta, ondorioak berak atera ahal baldin baditu, nola hunkitu ahal izango dute bera ondorioek. Bera hunkitzen duena berak egin ez duena izango da!
‎Urrezko abarra, II bol., 364 orr.26" Arima harria". Hemen agerian jartzen da hipotesiak nola jokatzen duen.
‎Zergatik ote atxikimendu hura esperientzia erabat kontra zuten sinesmenekiko? Nola arriskatu behin eta berriz porrot egiten zuten esperientziak errepikatzera. Erantzuna hauxe dateke:
‎Frazerri egindako kritika hortik dator. Bai Tractatus ean, bai etikari buruzko hitzaldian, etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa ikusi dugu, hau da, nola adierazi balioen mundua gertakarien hizkuntzaren bidez. Hots, nola elkartu balioak eta zientzia, nola bildu mistika eta arrazoia, nola batu isiltasuna eta hizkuntza eztanda etiko batean. Etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa aztertzeko, Wittgensteinek 1931tik aurrera The Golden Bough (Urrezko abarra) aukeratu zuen zehazki.
‎Frazerri egindako kritika hortik dator. Bai Tractatus ean, bai etikari buruzko hitzaldian, etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa ikusi dugu, hau da, nola adierazi balioen mundua gertakarien hizkuntzaren bidez. Hots, nola elkartu balioak eta zientzia, nola bildu mistika eta arrazoia, nola batu isiltasuna eta hizkuntza eztanda etiko batean. Etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa aztertzeko, Wittgensteinek 1931tik aurrera The Golden Bough (Urrezko abarra) aukeratu zuen zehazki.
‎Frazerri egindako kritika hortik dator. Bai Tractatus ean, bai etikari buruzko hitzaldian, etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa ikusi dugu, hau da, nola adierazi balioen mundua gertakarien hizkuntzaren bidez. Hots, nola elkartu balioak eta zientzia, nola bildu mistika eta arrazoia, nola batu isiltasuna eta hizkuntza eztanda etiko batean. Etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa aztertzeko, Wittgensteinek 1931tik aurrera The Golden Bough (Urrezko abarra) aukeratu zuen zehazki.
‎Frazerri egindako kritika hortik dator. Bai Tractatus ean, bai etikari buruzko hitzaldian, etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa ikusi dugu, hau da, nola adierazi balioen mundua gertakarien hizkuntzaren bidez. Hots, nola elkartu balioak eta zientzia, nola bildu mistika eta arrazoia, nola batu isiltasuna eta hizkuntza eztanda etiko batean. Etikari buruzko liburu bat idaztearen arazoa aztertzeko, Wittgensteinek 1931tik aurrera The Golden Bough (Urrezko abarra) aukeratu zuen zehazki.
‎Eta norbaitek hurrengoa galdetuko balu: " nola dakizu hau?", esan dezakedan gauza bakarra hauxe da: " gizakiekin esperientziak erakutsi dit".
2001
‎Kanpotik kritika erraza duten diskurtsoak dira, ez baitaukate frogagarria den oinarririk. Gainera, kondaira horien zenbait zati kondaira beraren beste zatiekin kontraesanetan sar daitezke, hala nola beste kondairekin. Esate baterako, Jeronimo indiarrak bere herriaren kontaera fundatzailea den arrano eta pinuaren arteko borrokarekin ematen dio hasiera bere autobiografiari.
‎Komunitate baten partaideek hainbat mota eta mailatako sareak eratzen dituzte taldearen partaide izateko: klase sozialak, lanaren zatiketa teknikoan nola kokatu, prestigiodun talde edo banakoekiko erlazioa, boterea nola eskuratu, truke ekonomiko edo sinbolikoa gauzatzeko moduak... Hauek guztiek integrazio soziala gauzatzeko modu eta mekanismo gisa funtzionatzen dute.
‎Komunitate baten partaideek hainbat mota eta mailatako sareak eratzen dituzte taldearen partaide izateko: klase sozialak, lanaren zatiketa teknikoan nola kokatu, prestigiodun talde edo banakoekiko erlazioa, boterea nola eskuratu, truke ekonomiko edo sinbolikoa gauzatzeko moduak... Hauek guztiek integrazio soziala gauzatzeko modu eta mekanismo gisa funtzionatzen dute.
‎hauek dira poesiaren hiru hutsuneak filosofiaren aurrean. Nola ulertzen du bada, Platonek, filosofia?
‎Platonentzat demokrazia honetan politikak bere espezializazioa galtzen du: guztiok onartzen dugu marinelak mareak eta izarren kokapena ezagutu behar dituela, eta untzia nola maneiatu ere jakin behar duela, bestela merkantziak alde batetik bestera garraiatzea ez bailitzateke posible izango, ezta itsasotik bizirik irtetea ere. Baina demokrazian edonork parte har dezake politikan, baita ezjakinenak ere, hiritar diren guztiek baitute hitz egiteko eta beraien iritzia plazaratzeko askatasuna.
‎Baina, orduan, nola da posible trebetasuna unibertsala ez izatea, lonek Homerori buruz asko badaki, horrek Homerok hainbat eta hainbat gauzei buruz esandakoak ulertzen dituela esan nahi du, bestela esanik, Homerok haiei buruz esandakoak egiazkoak ala faltsuak diren erabakitzeko trebetasuna duela.
‎olerkaria ez da olerkari ezagutzaz, jainkozko inspirazioz baizik; eta rapsoda ez da rapsoda ezagutzaz edo teknikaz, inspirazioz baizik. Eta inspirazio honen eraginpean aurkitzen dira bai olerkaria, bai rapsoda, hala nola publikoa bera ere. Olerkaria jainkoaren bitartekari soila da eta ez daki ezer hitz egiten duen horri buruz; rapsodak, bere aldetik, inspirazio honek hartuta, esaten dituenak ez ditu esaten jainkozko inspirazio kate horren menpe dagoelako baizik.
‎Eta Sokratesen galderak erantzuterako orduan, bere azalpen gaitasunak Homero bakarrik azal dezakeela argi uzten du lonek. Baina nola liteke hori. Olerkari guztiek gai berei buruz hitz egiten dutenez —nahiz eta Homero baino okerrago guztiek—, Sokratesek dio gaitasun mugaketa horrek ez duela zentzu handiegirik.
‎Berak baietz erantzuten dio Sokratesen galdera berri honi. Nola liteke hori, ordea. Ez al gara, bada, arte ezberdinez hitz egiten ari?
‎Zer jokatzen zenigun? Eta nola moldatu zinen lehiaketan? 1 lon. Lehen sariak lortu genituen, Sokrates.
‎Orduan, edozein teknika bere osotasunean lortzen den bakoitzean, edozein teknikatan erabili ahal izango da azterketa modu berbera? Gauza hau nola diodan aditu behar duzu, lon. lon. Bai, Zeusarren, Sokrates, entzungo dizut; zuei, jakintsuei entzuteak zorionez asetzen nauelako.
‎Sok. Esan iezazkidazu orain Nestorrek bere seme Antilokori esaten dizkion bertsoak, Patrokloren omenezko zaldi lasterketan bihurgunean sartu behar denerako neurriak har ditzan nola bultzatzen duen. lon. Baina makur zaitez zu zeu, dio, bi haietatik zertxobait ezkerretara eserlekuan eta astindu eskuineko zaldia zure oihuez adore emanez, eskuekin aho uhalak lasaitzen dituzun bitartean.
‎Sok. Nola diozu. Ezertan ezberdintzen ez direla diozu?
‎Sok. Baina, orduan, lon, jainkoak lagun, grekoen artean zu rapsoda zein estratega hoberena izanik, nola liteke Grezian zehar rapsoda aritzea eta ez, ordea, estratega. Edo agian uste duzu grekoentzat baliagarria dela urrezko koroaz koroatutako rapsoda eta ez, ordea, estratega?
‎Betidanik, pertsonaren inguruko teoriak filosofia guztiei arazoak sortu izan dizkie, eta aurrerantzean ere horrela izaten jarraituko du. Filosofia batzuek pertsona zeharo naturaz haraindiko izaki bihurtuz arazoa sinplifikatu dute, baina orduan giza izaeraren dimentsio zeharo berehalako eta agerikoak bazterrean uzten dituzte, hala nola , bere izaera biologikoa. Bestelako ikuspegi batzuek pertsona argi eta garbi inguruko izakien artean kokatzen dute, eboluzionista eta ekologistek kasu; baina honela ez digute beste izakiekiko gizakiek dituzten ezberdintasunak edo pertsonak bere burua ezagutzeko duen gogo indartsuaren zergatia azaltzen laguntzen.
‎Arima, transmigrazio bidez, aurrez berezko egitura duen gorputzean haragitzen da. Eta arima ez da giza haragian bakarrik gorpuzten, bere aurreko bizitzan izan duen bizitza moralaren arabera, animaliaren batean ere haragitu baitaiteke, hala nola , txerri, lehoi edo bestelako animaliaren batean. Moralki bizimodu hoberena izan duenak hurrengo gorpuztean ontologikoki eta moralki bizitza modu hoberena lortuko du.
‎Platonek amesten duen bizitza politikoa hiri estatuaren batasun moduko bat da. Hiri estatua bestelako antolamendu politiko ezberdin bat sortzeko pixkana pixkana nola eraldatzen ari zen ezagutu bazuen ere, ez zuen jakin antolamendu politiko berriari aurre hartzen edo greziar historiari uko egiten. Hiria osotasun bateratu bat izango da, bere dimentsio guztiak osotasun horren zerbitzura egongo direlarik.
‎Substantzia izango da denboraz enpirikoki hitz egiteko oinarria, bere batasuna osatzen duena. Gauzak denboran nola kokatzen diren erabakitzeko (denbora bera ez dugu hautematen), aldatzen ez den zerbait behar dugu erreferentzia gisa, hots, substantzia. Aristotelesek berak antzera arrazoitu zuen:
‎Baina, nola ulertu behar da zehazki sentimenaren eta adimenaren arteko harreman hori?
‎Niaren batasuna aurresuposatu egin behar da errepresentazio ezberdinen batuketa bat pentsamendu batu bat izateko, baina ezin da hortik besterik gabe eta adigai soilen bidez bere ezaugarririk atera, ezagutu, hala nola , sinpletasuna. Sinpletasuna ideia soila litzateke, ezein esperientziak ez digu eskainiko.
‎" Noumenorum non datur scientia". Zeren, orduan, alde batetik gauzak eta bestetik subjektua egongo bailirateke erabat bereizita eta, ondorioz, bailitzateke argitu nola lortzen dugun subjektuaren eta gauza horien arteko harremana sortzea.
‎Judizioen zerrenda argitu ondoren judizioetatik adigai hutsak edo kategoriak nola sortzen diren ikusi behar dugu. Hauek" pentsamenduaren baldintzak baino ez dira esperientzia ahalgarri batean" (A111 (E163)).
‎Hauek" pentsamenduaren baldintzak baino ez dira esperientzia ahalgarri batean" (A111 (E163)). Kategoria matematikoak espazioan eta denboran objektuez judizioak egiteko baldintzak dira (kantitatea eta nolakotasuna); kategoria dinamikoek objektu bat beste objektuekin harremanetan nola determinatua dagoen (erlazioa), edo objektuok adimenarekin nolako harremana duten (modalitatea) zehazten dute.
‎Hemen kategorien erabilpena legezkoa dela frogatuko da. Gero, ondoren, hurrengo atal batean aztertu da kategoria guztien legezko erabilpen konkretua nola gauzatzen den bere osotasunean.
‎Dena dela, aurkezpen honetan ere oinarrizko datua sentsuzko hautemapenen aniztasuna da. Eta aniztasun horretan batasuna nola lortzen den, hau da, aniztasun soil batetik objektu batera nola iristen den ikusten da fase horietan zehar. Horrela, sentimenaren mailan bertan espazioak eta denborak lehen batasun bat sortzen dute.
‎Dena dela, aurkezpen honetan ere oinarrizko datua sentsuzko hautemapenen aniztasuna da. Eta aniztasun horretan batasuna nola lortzen den, hau da, aniztasun soil batetik objektu batera nola iristen den ikusten da fase horietan zehar. Horrela, sentimenaren mailan bertan espazioak eta denborak lehen batasun bat sortzen dute.
‎Sentimenaren eta adimenaren arteko bitartekaritza eskematismoaren bidez argitzen da. Bertan, aniztasun bati zein kategoria dagokion eta nola egokitu ahal zaion zehazten da. Bitartekaritza funtzio hori bete ahal izateko eskemak bai begiespenarekin eta baita kategoriarekin ere lotura bat izan behar du:
‎Objektuak, beraz, guk aldez aurretik edo a priori ezartzen ditugun baldintzei jarraiki zaizkie. Aurrerantzean arazoa ez da izango gauzak nolakoak diren, baizik eta guk nola ezagut ditzakegun. Horrela, Filosofia gauzen zientzia edo Ontologia izateari utzi eta adimenaren analitika bihurtzen da.
‎Ezagutza oro esperientziatik abiatzen da; baina ezagutza oro esperientziatik abiatzen bada ere, ez dator ezagutza oro esperientziatik, ez da hau bere jatorri bakarra. Esperientziak ezagutza berriak eskaintzen dizkigu, eta gauzak nola diren esaten digu, ez, ordea, gauzak horrela izan behar dutenik. Ezagutza baliodunaren orokortasunak beste jatorri bat du.
‎Eta inori ezin zaio argitu denbora zer den" lehenago" eta" ondoren" gisako hitzak erabiliz, zeren horiek ere denboraren ideia jasotzen baitute. Honek eragiten du denbora ezin definitzea, zeren definizio orok beti ere denbora barne hartzen duen ideiak izango baititu, hala nola , aldaketa, segida, etab. Gainera, gertaerak denboran daude, eta, beraz, denbora bera ez da gertaera edo prozesu bat, baizik eta hauen aurrebaldintza.
Nola dira ahalgarri apriorizko esakune sintetikoak?
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
nola 792 (5,21)
Nola 198 (1,30)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
nola ez 32 (0,21)
nola sortu 32 (0,21)
nola ulertu 28 (0,18)
nola egin 22 (0,14)
nola ezagutu 19 (0,13)
nola jakin 15 (0,10)
nola jokatu 14 (0,09)
nola egon 12 (0,08)
nola eman 12 (0,08)
nola azaldu 10 (0,07)
nola esan 9 (0,06)
nola bereizi 8 (0,05)
nola bihurtu 8 (0,05)
nola pentsatu 8 (0,05)
nola uztartu 8 (0,05)
nola lagundu 7 (0,05)
nola lortu 7 (0,05)
nola agertu 6 (0,04)
nola erabili 6 (0,04)
nola iritsi 6 (0,04)
nola lege 6 (0,04)
nola antolatu 5 (0,03)
nola elkartu 5 (0,03)
nola etorri 5 (0,03)
nola lotu 5 (0,03)
nola Nietzsche 4 (0,03)
nola aldatu 4 (0,03)
nola artikulatu 4 (0,03)
nola birpentsatu 4 (0,03)
nola bizi 4 (0,03)
nola egokitu 4 (0,03)
nola eraiki 4 (0,03)
nola ezarri 4 (0,03)
nola funtzionatu 4 (0,03)
nola gauzatu 4 (0,03)
nola gertatu 4 (0,03)
nola ikasi 4 (0,03)
nola ikusi 4 (0,03)
nola iraun 4 (0,03)
nola jardun 4 (0,03)
nola justifikatu 4 (0,03)
nola kokatu 4 (0,03)
nola onartu 4 (0,03)
nola Descartes 3 (0,02)
nola adierazi 3 (0,02)
nola atera 3 (0,02)
nola banatu 3 (0,02)
nola bateratu 3 (0,02)
nola bera 3 (0,02)
nola bideratu 3 (0,02)
nola bilakatu 3 (0,02)
nola bilatu 3 (0,02)
nola deitu 3 (0,02)
nola erabaki 3 (0,02)
nola erlazionatu 3 (0,02)
nola errepikatu 3 (0,02)
nola ezaugarritu 3 (0,02)
nola garatu 3 (0,02)
nola idatzi 3 (0,02)
nola interpretatu 3 (0,02)
nola jaungoiko 3 (0,02)
nola mintzatu 3 (0,02)
nola planteatu 3 (0,02)
nola subjektu 3 (0,02)
nola ziurtatu 3 (0,02)
nola Hegel 2 (0,01)
nola Kant 2 (0,01)
nola abiatu 2 (0,01)
nola ari 2 (0,01)
nola asmatu 2 (0,01)
nola bat 2 (0,01)
nola berori 2 (0,01)
nola bi 2 (0,01)
nola birbanatu 2 (0,01)
nola birsortu 2 (0,01)
nola burutu 2 (0,01)
nola desh 2 (0,01)
nola deskribatu 2 (0,01)
nola determinatu 2 (0,01)
nola edan 2 (0,01)
nola egituratu 2 (0,01)
nola ekin 2 (0,01)
nola eragin 2 (0,01)
nola erantzun 2 (0,01)
nola eratu 2 (0,01)
nola eskuratu 2 (0,01)
nola eutsi 2 (0,01)
nola existitu 2 (0,01)
nola finkatu 2 (0,01)
Konbinazioak (3 lema)
nola jokatu behar 6 (0,04)
nola ezagutu ezan 5 (0,03)
nola lagundu gizabanako 4 (0,03)
nola egin ezan 3 (0,02)
nola jaungoiko ez 3 (0,02)
nola sortu ezan 3 (0,02)
nola ulertu behar 3 (0,02)
nola bilatu behar 2 (0,01)
nola birpentsatu ezan 2 (0,01)
nola bizi ukan 2 (0,01)
nola etorri horiek 2 (0,01)
nola Hegel hala 2 (0,01)
nola interpretatu behar 2 (0,01)
nola jakin hau 2 (0,01)
nola lagundu ezan 2 (0,01)
nola lege guzti 2 (0,01)
nola lege izaera 2 (0,01)
nola Nietzsche bera 2 (0,01)
nola pentsatu ez 2 (0,01)
nola ulertu bi 2 (0,01)
nola ulertu hori 2 (0,01)
nola abiatu gogoeta 1 (0,01)
nola adierazi balio 1 (0,01)
nola antolatu behar 1 (0,01)
nola antolatu egon 1 (0,01)
nola antolatu ere 1 (0,01)
nola artikulatu behar 1 (0,01)
nola artikulatu ez 1 (0,01)
nola artikulatu gizontasun 1 (0,01)
nola artikulatu hegemonia 1 (0,01)
nola asmatu hautabide 1 (0,01)
nola atera kale 1 (0,01)
nola azaldu bi 1 (0,01)
nola azaldu ezan 1 (0,01)
nola azaldu gogo 1 (0,01)
nola azaldu gu 1 (0,01)
nola azaldu jainko 1 (0,01)
nola azaldu Joxe 1 (0,01)
nola banatu asmatu 1 (0,01)
nola bat bedera 1 (0,01)
nola bat egin 1 (0,01)
nola bateratu sinpatia 1 (0,01)
nola bera historia 1 (0,01)
nola bera ingurumen 1 (0,01)
nola bera modu 1 (0,01)
nola bereizi b 1 (0,01)
nola bereizi bi 1 (0,01)
nola bereizi haiek 1 (0,01)
nola bereizi zuzenbide 1 (0,01)
nola berori garatu 1 (0,01)
nola berori osatu 1 (0,01)
nola bi ertz 1 (0,01)
nola bi ministro 1 (0,01)
nola bilakatu ez 1 (0,01)
nola birbanatu lan 1 (0,01)
nola birpentsatu behar 1 (0,01)
nola bizi ote 1 (0,01)
nola burutu behar 1 (0,01)
nola Descartes bera 1 (0,01)
nola Descartes ere 1 (0,01)
nola determinatu egon 1 (0,01)
nola egin bat 1 (0,01)
nola egin bera 1 (0,01)
nola egin gu 1 (0,01)
nola egin uko 1 (0,01)
nola egokitu ahal 1 (0,01)
nola egokitu egoera 1 (0,01)
nola egon berak 1 (0,01)
nola egon eratu 1 (0,01)
nola egon gauza 1 (0,01)
nola egon geu 1 (0,01)
nola egon ideia 1 (0,01)
nola elkartu balio 1 (0,01)
nola eman ahal 1 (0,01)
nola eman errealitate 1 (0,01)
nola eman jakin 1 (0,01)
nola eman mugimendu 1 (0,01)
nola erabili ezan 1 (0,01)
nola erabili istorio 1 (0,01)
nola erabili jakin 1 (0,01)
nola eraiki bera 1 (0,01)
nola eraiki subjektu 1 (0,01)
nola esan aditu 1 (0,01)
nola esan hori 1 (0,01)
nola esan zerbait 1 (0,01)
nola etorri kontzientzia 1 (0,01)
nola eutsi ezan 1 (0,01)
nola eutsi osotasun 1 (0,01)
nola ez ekarri 1 (0,01)
nola ez nondik 1 (0,01)
nola ez ohartu 1 (0,01)
nola ezagutu behar 1 (0,01)
nola ezagutu bizitza 1 (0,01)
nola ezagutu mundu 1 (0,01)
nola ezarri ezan 1 (0,01)
nola ezarri gauza 1 (0,01)
nola finkatu erlazio 1 (0,01)
nola finkatu jakintza 1 (0,01)
nola idatzi behar 1 (0,01)
nola iraun arrosa 1 (0,01)
nola iraun erakutsi 1 (0,01)
nola iraun ezan 1 (0,01)
nola iraun gauza 1 (0,01)
nola iritsi haiek 1 (0,01)
nola jakin ezan 1 (0,01)
nola jakin jakin 1 (0,01)
nola jakin ni 1 (0,01)
nola jakin sentimendu 1 (0,01)
nola jakin zeintzuk 1 (0,01)
nola jakin zer 1 (0,01)
nola jardun eragin 1 (0,01)
nola jardun ez 1 (0,01)
nola jardun historialari 1 (0,01)
nola jardun ikusi 1 (0,01)
nola jokatu ezan 1 (0,01)
nola jokatu komeni izan 1 (0,01)
nola Kant ideia 1 (0,01)
nola lege bete 1 (0,01)
nola lortu bera 1 (0,01)
nola lortu esplikatu 1 (0,01)
nola lotu bera 1 (0,01)
nola lotu gaurko 1 (0,01)
nola lotu ideia 1 (0,01)
nola mintzatu behar 1 (0,01)
nola mintzatu ez 1 (0,01)
nola Nietzsche berak 1 (0,01)
nola Nietzsche hala 1 (0,01)
nola onartu diru 1 (0,01)
nola pentsatu behar 1 (0,01)
nola pentsatu emantzipazio 1 (0,01)
nola pentsatu politika 1 (0,01)
nola sortu bidean 1 (0,01)
nola subjektu iraunkor 1 (0,01)
nola ulertu aditu 1 (0,01)
nola ulertu berekoikeria 1 (0,01)
nola ulertu denbora 1 (0,01)
nola ulertu ebaluaketa 1 (0,01)
nola ulertu film 1 (0,01)
nola ulertu nahi 1 (0,01)
nola ulertu nazismo 1 (0,01)
nola ulertu Popper 1 (0,01)
nola ulertu zientzia 1 (0,01)
nola uztartu bi 1 (0,01)
nola ziurtatu egun 1 (0,01)
nola ziurtatu ez 1 (0,01)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia