2000
|
|
Ez litzateke ezinezkoa izango gauzak nola gertatu ziren zehatz-mehatz adieraztea, kronologia deitzen den hori eskrupulosoki errespetatuz, saihesbideak ekidinez, oroimenak eskaintzen dizkizun hutsuneak eta babesak alde batera utziz; ez litzateke, ez, batere zaila izango, eta agian horrela jokatu beharko litza  teke, erarik zuhurrenean ez ezik ortodoxoenean ere. ...u xehetasun kronologikoetan-ezen ez oroimenak agintzen dizkigun pasarteetan nahiz gertakarietan, edota istorioaren garapenarekin (eta egiarekin, beraz) zerikusirik izan zezakeen txikikerietan-estuegi ibili ez bagara; eta ez, esan bezala, estu ibiltzea bereziki nekosoa gerta zitekeelako, baizik eta estutasun horretatik askatzeak, gure ustetan, bizitasun pixka bat ekarriko liokeelako aditzera eman
|
nahi den
kontakizunari.
|
|
Halaxe, bada, adierazi
|
nahi dugu
ez dakigula oso ziur-eta ez du askorik inporta, ohartuko da irakurlea-zer aldatu zitzaion lehenik Brown jaunari, ezker eskuko hatz txikiko azazkala, ala eskuin eskukoa; edota biak batera aldatu zitzaizkion, edo zein aldaketaz jabetu zen lehenago. Ez dakigu, era berean, zer eguraldi egiten zuen Brown jaunaren eskuan aldaketa txiki hura gertatu zen egunean, euria ari zuen ala eguzkia zegoen; badakigu, ordea, zein egun zen, eta hori jakinik, eguraldia ere nolakoa zen jakitea baino gauza errazagorik ez dago.
|
|
Ez. Ez zituen kontu harekin garunak gehiago estutu
|
nahi
, baina ziur zegoen arrazoi psikosomatikoak zeudela tartean, eta aldatu bezala etorriko zirela, beraz, azazkal demonioak beren onera. Gainera, pentsatu zuen hain berea zen ikuskera baikorrez, azazkal batzuen gorabeherak muinean ezer aldatzen al du, bada?
|
|
Gainerako sentzumenak noiz aldatzen joan zitzaizkion, alegia aste hartako zein egun jakinetan, ez genuke zuhurtasun osoz esaten jakingo, baina gutxi gorabeherako hurbilketa batek ere guztiz eusten dio kontakizunaren espirituari eta hariari eta erakargarritasunari, eta berdin izango da-eta berdin ez bada, berdintsu-adierazten badugu asteartean aldatu zitzaiola usaimena-beti ere, hori bai, ustekabean-; asteazkenean, ikusmenar; ostegunean, entzumena; eta ostiralean, ukimena; beste era batera ere izan zitekeen noski, hori ez dago ukatzerik, eta akaso lehenago aldatuko zitzaion en  tzumena ikusmena baino, eta ukimena, beharbada, ez zitzaion ostiralez mudatuko, neurri handi batean ukimena esku berrien jabetzarekin aldatuta zeukalako, aldez edo moldez, ordurako. Nolanahi ere-eta ordenaren gorabehera bigarren mailako zer bat dela garbi geldi dadila
|
nahi genuke
-, bost egunen buruan halako aldaketa bortitz eta guztizko batek gizaki batengan sor dezaken desosegua, noraeza eta nekea izugarria dela kontuan izanik, bada esan behar dugu Brown jaunak oso ongi bereganatzen jakin zuela horrek berekin zekarren guztia-bizitzeko eta gauzak ikusteko eta ikasteko modu berri bat-, lehen egunetan batik bat. Orain gutxiago entzuten zuen, gehiago usaintzen, ez zitzaion camember gazta gusta  tzen eta asko, berriz, Margarita pizza; laztu egiten zitzaion ilea-ile beltz motz kixkur antzekoa, ez jada horaila-foam zati bat uki  tzean, eta bistak arintzera egin ziola iruditzen zitzaion, hobeto ikusi ez baina begiak lehen baino azkarrago mugitzen zitzaizkiola, artega bezala, urduriago.
|
|
Baina inork santujaletzat har ez gaitzan-edo zer zitalagotzat-, eta iradoki besterik egin ez dena-eta bere horretan ere nahikotxo badena, ulertu
|
nahi duenarentzat
-esplizitatzera joz, eta ez noski halako morbo arrazoigabe batek bultzaturik, beste erremediorik ez dagoelako baizik, bada astelehen goizeko berrikuntza azaltzea dagokigu orain, ordu txikietako filmarekin zerikusi estua gordetzen duena, eta bere gordintasun guztian jakinaraziko zaiona irakurleari. Hara:
|
|
Azken atal hau da, irakurle, nekosoena, mingarriena, arriskutsuena; ezen, azken atal honetan neu izango bainaiz protagonista, neure biziaz hitz egingo dut. Ez gustura eta ez
|
nahi
 ta, dagoeneko antzemango zenuen bezala. Nola ekarriak izan ginen, zer jukutria eta azpijoko erabili zituzten, aspaldian utzi nituen esanda.
|
|
Basiliskoa hiltzen lagundu izanagatik lortu nuela barkazioa? Baina kondenatua ez izateak ez nintzela epaitua izan adierazi
|
nahi
ote zuen, akaso. Ez al zen nahikoa kondena hiru aurkezle haien jipoiketa pairatu behar izana?
|
|
palomitaz eta txokolatez eta goxokiz eta aldizkari pornografikoz horni zitzaten bitartean, ez zen haiengan errezelo arriskutsurik sortuko, ez zen haien kontzientzia esnatuko. Eta puntu horretantxe etenalditxo bat egin
|
nahi nuke
nire buruari dagozkien kontuekiko, garrantzitsua baiteri  tzot oso ikusleen kontzientzia lozorrotuaren gainean egindako aipamena argitzeari eta luzetxoago azaltzeari. Begira.
|
|
Eta orduan ere ikusle asko eraman zuen aurrean drogak; gaindosiak, kalitate eskasa, ohitura falta, ihes egin nahia, bizkarroikeria... aukera beza irakurleak plazer duena. Gauza da, droga zebilela han barra-barra ene iritzian, eta eskua joan zitzaiela nolabait arduradunei jendea lasai eta gustura eduki
|
nahi
bihozgabe hartan. Kontrola galdu zuten zeharo, eta, ohartzerako, dozenaka zendu izan zituzten esku artean, bazter guztietan sakabanatuak.
|
|
Bukatu egin
|
nahi nuke
behingoz, irakurle, kontu desatsegin honekin. Ikusleen kontzientzia lozorrotuaren auziarekin hasi, eta begira non bukatu dugun.
|
|
Lehen erasoaldia nirea izanik, orain defentsa lana egitea egokitzen zitzaidan. Argi zegoen ez neukala horren bortitz aritzerik, handik onik irten
|
nahi banuen
, eskuratu beharra neukala nolabait ikusleen sinpatia. Nola eskuratu, ordea, seko drogatuta zeuden ikusle odol-egarrituen sinpatia?
|
|
nireak. Eta bigarren mailako nire idazlanak aldarrikatzera etorri ez naizen bezalaxe, orain B. L. liburuzainak irakurri dituenak aldarrikatu
|
nahi nituzke
, horietaz bai nagoelako harro, horiek bai direlako sun  tsiezinak, horiek, azala zatika erauziko balidate ere, nire izango direlako betiko, oroimenaren ekipajean lekurik handiena eta goxoena hartzen dutenak. Punto.
|
|
" Bizitzea zeure baitaz oroitzea da". Eta, horren segidan, adierazi zuen bera ez zela bizi izan, ez zelako bere buruaz oroitu
|
nahi
. " Zer oroigarri izan dezaket neure buruaz?", galdetu zion erretorikoki bere buruari, eta galdera hori aprobetxatu zuen lehen aipatu dizkizuedan astakerien berri emateko.
|
|
Zenbat dira? Zer
|
nahi dute
gugandik. Zer gelditzen da guk ezagutu genuen hiriaz?
|
|
Zer egin behar dudan ongi jakin gabe, autotik irteten naiz arnasestuka. Atzetik datozkidan autoak geldiarazi
|
nahi nituzke
, bazterrera daitezela esan. Zein arrazoi edo aitzakia dela medio, ordea?
|
|
Ez nuen erantzuna ezagutzen, ezin jakin nezakeen ezta ere zein helburu zuten edo nork (edo nor  tzuk) mugitzen zituen hariak isil-gordeka. Gustura hartuko nituen galdera haien guztien erantzunak, noski, arerioa ezagutu egin behar baita, ahalik eta egokien hari aurre egin
|
nahi bazaio
, baina segituan jabetu nintzen inoiz ez nituela erantzunak jakingo. Sekula ez.
|
|
Minutuak aurrera zihoazen, ez geldo ez azkar, betiko martxan baizik, gupidagabe. Baieztapen honekin adierazi
|
nahi dudan
gauza bakarra da biziak aurrera jarraitzen zuela, desioa zerbait eternoa zela oraindik, eta ber  tsoak eta elurra beti izango zirela errugabeak. Kontsolamendu eskasa nolanahi ere, ezen han barnean bizia ez baitzen jada gure baitakoa:
|
|
Edo agian zen-ikaratu nintzen-nire ipuinak gusta  tzen ez zitzaizkiolako, edo zitzaizkielako? Zuhurra eta onargarria al zen pentsatzea akabatu egin
|
nahi nindutela
nire ipuin erromantiko edo endetxa edo serbentesio edo liren kausaz. Gorde al zezakeen giza arimak bere baitan horrenbeste gorroto?
|
|
" Ezen, jaunak, orrialde hauetan dena baita posible, dena baita egia eta gezur, dena errealitate eta amets, dena pasio eta eldarnio, dena literatura eta magia; edo agian ez, agian orrialde hauek guztiak jolas bat baino ez dira, jolas existentzial bat, non batek ez baitu euskarririk aurkitzen inon, eta oro zaio mozorro, oro labainkor eta sinestezin...". Eta ondoren, adierazi
|
nahi duen
ideiaren atari gisa, lau txiste kontatzen ditu, eta denak barrez lehertu beharrean jarri dituenean, beste azalpen hori irteten da bere ahotik, ezari-ezarian: " Aldarte ona beharko du bai liburu honen irakurleak, aldarte umoretsua, eta distantzia; baina beste gauza bat ere aitor dezadan:
|
|
Eta hurrengo egunean, Fontainek Cosworth urdina hartzen du 4 moilara joateko. Garaiz iritsi da, ez du sorpresarik
|
nahi
. Ilun dago.
|
|
Tribunako harmailetan eseri nintzen, gizaseme bakarti baten alboan. Zergatik datorkidan orain oroimenera haretxekin izan nuen mintzaldia kapritxo bati zor zaio, eta ez nuke
|
nahi
azaldu. Besterik gabe emango dut, hortaz, aditzera ikasle harekin izan nuen harremana, hitz bat bera ere aldatu gabe:
|
|
Nik: Inporta ez bazaizu, zurekin batera ikusi
|
nahi nuke
partidua. Polita izan liteke.
|
|
Hark:
|
Nahi duzun
moduan, lagun. Baina nik, agian, alde egin beharra izango dut.
|
|
Egia. Baina, behingoz, ez nuen pentsamendua xaxatu
|
nahi
, kirolarien saioak zertan ziren ikusi baino. Urrun nengoenez, zelaira ahalik eta gehien hurbil  tzea erabaki nuen.
|
|
Eta zer esaten zaio ezkara  tzean topatzen duzun auzo zendu ibiltariari? Irribarre egin nuen berriz ere, baina hatzen dardarizo nabarmenek beste zerbait adierazten zuten, nik neure buruari ezkutatu
|
nahi niona
. Ezin uka dezaket:
|
|
Telefonoa hartu, eta lantegiko zenbakia markatu nuen. Bai, mesedez, Eugenio Feuerrekin hitz egin
|
nahi nuke
; oi, barka, jauna, baina Feuer jauna atzo hil zen; nola?; bai, jauna, auto batek harrapatu zuen Abenidan eta seko utzi zuen... Negar-zotinka hasi zitzaidan Rosita, eta asko sentitzen dut doi-doi esanik moztu nuen deia.
|
|
" Eta niri zer", pentsatu nuen nire kabutan, kutxazainak esaten zidana sinetsi ez ezik, asko inporta zitzaidalako. Hankek ihes egin
|
nahi zuten
, baina hatzek, oharkabean bezala, agindutako eragiketa burutu zuten sekulako abailaz. Hantxe azaldu ziren, pantailan, ederrenaren izen-abizen eta gainerako xehetasunak.
|
|
Zer da, orduan, moda berri barren huts itxurati nazkagarri hau? Nor engainatu
|
nahi dute
gure heroi berri txiotxiolari sasijainkotuek. Barka, baina suak hartzen nau.
|
|
Harritzarra aise jaso zuen gerri pareraino, amen batean; behin hantxe eroso ipini zuelarik, hamalau txortaldi jo zizkion segidan, su eta fu, begiak zuri-zuri, mihia hortzartean dantzari, espasmodikoki. Neu izan nintzen txalojole bakar; beste milaka begi ezin zabalduago haiek zer adierazi
|
nahi zuten
ez dut sekula jakin.
|
|
-Ez. Eta ez nuke
|
nahi
zuk erretzerik.
|
|
-Auto bat ikusi
|
nahi nuke
, automobila.
|
|
-Behar edo
|
nahi
, ez dakit ongi. Baina, bai, nolanahi ere, auto bat.
|
|
-Zer ahaztu
|
nahi duzu
, Smart jauna?
|
|
-Zer ahaztu
|
nahi duzu
, John?
|
|
-Bai, halaxe da. Eta isiltasun hori
|
nahi dut
.
|
|
-Eta neuregan bilatu
|
nahi duzu
eran  tzuna, nire barren kakanahasi oligofrenikoan?
|
|
-Nik auto bat
|
nahi nuen
, ez zure galderak.
|
|
-Nik hari-mutur bat aurkitu
|
nahi nuke
, argi izpi ñimiño bat, nori heldua izateko...
|
|
-Kaferik
|
nahi
–
|
|
-Libre izan
|
nahi duelako
.
|
|
-Ohikoa den, normala, jakin
|
nahi duzu
. Bada, ez nizuke esaten jakingo.
|
|
-Nolanahi ere, autorik
|
nahi
–
|
|
Ya lo creo. Baina txikiago bat
|
nahi nuke
.
|
|
Argi-fokoek begiak itsutu zizkiguten, ez genuen asmatzen kameren aurrean zein jarrera hartu. ...iren hitzaurrea luzea izan zen, txuria eta biguna, morborik gabea; programaren xedea argi adierazi zuen, uste okerrerako biderik utzi gabe, esanez saio hura elkarkidetasunezkoa zela, anaien arteko solas bihozkor polit bat, gure esperientzia borti  tzetatik lezio zorrotzak ikasteko aukera ezin hobea zela, beti bezala, Oinazeak orduak luze ditu berezi hura, baina, aurrez ikusle minberak ohartarazi
|
nahi zituela
, badaezpada ere, han bizitzaren laztasuna ez areagotua baina bai bere horretan azal zitekeelako, hau da, bere gordintasun guztian, eta auskalo. " Eta auskalo-esan zuen atzera Otsotzarmendik ahots hari apurtuz-, bai, auskalo non dauden hondamendi eta giza zoritxar hauen arrazoiak.
|
|
Baina orduantxe, ehiztariak horrenbeste ordu untxiaren zain egin ondoren, eskopeta prestatzen duen irrika amorruzkoarekin bezalaxe, piztu egin ziren argi guztiak sekulako zalapartaz, eta ni ahoa bete hortz gelditu nintzen (zentzu figuratuan har bedi, mesedez, adierazpidea), esaldi hasi berri bat-alboan neukan gizasemeari ulertezin egin zitzaiona, dudarik gabe, zeren, oker ez banago, medikuak erretzea debekatua ziola erantzun baitzidan xalo-xalo, sekula ikusi dudan esku-keinurik tristeena eginez-, bai, orduantxe esaldi hasi berri bat airean gelditu zelarik, edo, hobe esan, aireak eraman zuelarik. Gertakari txiki ezusteko hark nire baitan sortu zuen ondoeza ez dut orain aditzera emango; soil-soilik esan behar dut, betidanik gogaitu izan nauen komunikazio-inkomunikazio dikotomiak sortzen dituen arazo nire ustez konponezinekin akordatu nintzela orduan ere ezinbestean, eta, atzera, nire teoria-ezkorra,
|
nahi bada
, eta agian atzerakoi samarra ere bai, baina ez horregatik okerra edota enpirismorik gabea-sendotu egin zen, kasik errefutaezin bihurtzeraino. Mila froga eman nitzakeen gizakion arteko komunikazio ezintasunari buruz; horietatik bat aukeratzekotan, nire izate guztia aspaldidanik zauritzen duen adibidea aukeratuko nuke zalantzarik gabe, ezinago argi adierazten zuelako nire teoriaren funtsa batetik, eta, bestetik, ni neurrigabeki eta desesperatuki mintzen ninduelako.
|
|
Bakarra ere ez. Eta tristea da esatea, baina zer adierazi
|
nahi du
etsenplu odoltsu horrek. Bada, ezinezkoa dela komunikazioa gizakion artean.
|
|
" Nire estasi bakarra onanismoa da". Eta keinu egin zidan ezker begiaz, keinu berezi bat, keinu bat zeinaren bidez-eta gauzak bere onetik gehiegitxo ateratzen saiatu gabe-adierazi
|
nahi baitzidan
ederki ezagutzen zuela nire iragana, alegia nire iragan onanista, eta ez ibiltzeko orain larritasunekin eta are gutxiago oraindik hura ezkutatu nahian; eta bekainak okertzeko modu ezohiko harengatik-eta gero, ukabila itxi eta eskuari eman zizkion astindu azkar eta, batik bat, bortitzengatik-, iruditu zitzaidan barre egin nahian zebilkidala gizagaixo suharra, bi arrazoi zirela medio: bat, neure iragana ezkutatu nahi izateagatik; bi, bizimodu hura utzi izanagatik.
|
|
Esperantzaren ateak beti du, nola ahanzturak zorion apurra, zirrikurik, bere txikian hain ezdeusa bada ere. Nire bihotzak halakoxe zulo txiki bat eskaini
|
nahi zion
Ana Morenaren biziari, begi-txulo bat non argi-zirrinta salbatzailearen hatzek bere graziaz ukitu ahal izango baitzuten... Laster itsutuko zen, baina, begi-txuloa.
|
|
Gauza da, Deereren galdera andana bati zuzen erantzun ondoren, Caterpilar andreak, ilusioz beterik hazka eta hazka hankarteari, soraio, eskuzabal, ongile, irtirin, soprano aho  tsez galdetu zion Ana Morenari ea zer egin
|
nahi zuen
dirutza harekin, ea ongi pentsatu zuen zertan xahutuko zuen zorioneko saria. " Nire nahirik handiena, nire betiko ametsa izan da-idatzi zuen dohakabeak-nire barrenak lepo egiten dituen jakinduria hau guztia besteon zerbitzura jartzea, ezjakinen eta drogazaleen eta marjinatu guztien zerbitzura jartzea".
|
|
Ana Morenak irribarre sardoniko bat egin zuen, galdetzailearekiko irain gisa. " Horixe da zuk
|
nahi zenukeena
-idatzi zuen astiro-astiro arbel elektroniko estreinatu berrian-, zure emazteak inoiz jan ez dizuna nik jan niezazun, urde alaena!". Jendeak barre egin zuen gogotik berdekeriarekin, eta Otsotzarmendi jaunak baietz bezala egin zuen buruaz, barre txikiak esku ahurrez ezin ostendurik.
|
|
Ez zen goxo joan Deereren azken txantxa zakurra. Nik guztiz argi nekien orain Inkisizioaren aurrean nengoela, eta oso zorrotz jokatu beharko nuela, handik onik libratu
|
nahi banuen
.
|
|
Zein egunetan? Ez dakit, eta ez nuke jakin
|
nahi
ere. Une honetan, erregu bat irakurleari:
|
|
Nola gainditu senitartekoen heriotzak uzten duen zauri sendaezina? Ez nuke, hala ere, hemen eromenaren laudoriorik egin
|
nahi
-batik bat, laudorio hori aspaldian egina zelako, idazle holandar batek eta dotore asko gainera-; soil-soilik eskatu nahi nizuke, irakurle maitea, adinak ematen dituen pribilejioez balia  tzeko baimena, modurik arrazoizkoenean betiere, gehiegikeriarik gabe. Zer axola dizu, egiaz, nire lizentzia txikiak?
|
|
Nola gainditu senitartekoen heriotzak uzten duen zauri sendaezina? Ez nuke, hala ere, hemen eromenaren laudoriorik egin nahi-batik bat, laudorio hori aspaldian egina zelako, idazle holandar batek eta dotore asko gainera-; soil-soilik eskatu
|
nahi nizuke
, irakurle maitea, adinak ematen dituen pribilejioez balia  tzeko baimena, modurik arrazoizkoenean betiere, gehiegikeriarik gabe. Zer axola dizu, egiaz, nire lizentzia txikiak?
|
|
Lehen kolpea, lehen trauma jasanezina, sarri askotan gertatzen den bezala, jaunartzean jaso zuen. Almirantez jantzita
|
nahi
omen zuen jauna hartu, huraxe izaki gaztaroko haren ilusio bakarra. Apaiz antimilitarista avant la lettre bat fortunatu eta, hara zer diren gauzak, mutikoaren ilusioa zapuztu ez ezik, betiko zapuztu zuen gizonaren izaera ere.
|
|
Baina nireak alboratuz, eta atzera hari nagusira itzuliz, esan behar dut eguraldia ez zela ez hotz ez bero, Armando Bonilla zutik zegoela, erronkan, itzalita zegoen kamera bati finko-finko begira, eta berak hartu zuela hitza aitorpen edo hustuketa bati ekiteko asmo sendoarekin; eta esan behar dut, zinez esan ere, Deere jaunak aurrez iradoki-edo zituen basakeria izugarriak ez zirela inondik ere faltsukeria, Armando Bonillak berak delektazio psikopataz aitortu baitzituen hemen paperean idaztekoak ere ez direnak, bere izugarrian. Nire ustez, hala ere-eta uste hau ziurtasun bihurtzea
|
nahi nuke
, baina ez dut horretarako arrazoi nahikorik aurkitu-, Bonilla jauna gezurretan ari zen, plantak egiten, esan nahian bezala era guztietara larrutu behar zutenez, itaunketekin eta infamiekin eta gezurrekin txikitu behar zutenez, bada, bai, bidea erraztuko ziela, eta haien odol-egarri basatia asetuko ziela denbora puska baterako, ziren astakeriarik beldurgarrienak asmatuz eta bere ahoan jarriz; eta... Nahasi samarrak-edo gertatzen bazaizkio irakurleari, barkamenak aurretik, baina oroimenak ahaztuta nahiago dituen gauzekin ez dago eskakizun handiekin ibiltzerik.
|
|
Baina nireak alboratuz, eta atzera hari nagusira itzuliz, esan behar dut eguraldia ez zela ez hotz ez bero, Armando Bonilla zutik zegoela, erronkan, itzalita zegoen kamera bati finko-finko begira, eta berak hartu zuela hitza aitorpen edo hustuketa bati ekiteko asmo sendoarekin; eta esan behar dut, zinez esan ere, Deere jaunak aurrez iradoki-edo zituen basakeria izugarriak ez zirela inondik ere faltsukeria, Armando Bonillak berak delektazio psikopataz aitortu baitzituen hemen paperean idaztekoak ere ez direnak, bere izugarrian. ...nak asmatuz eta bere ahoan jarriz; eta erakutsiz, gainera, egin zituenak gustura egin zituela, eta harro zegoela egindako izugarrikeriez, eta atzera berriz egingo zituela, gogora eta zorion betean, aukera izanez gero; eta irakurlea jakinminez ez uztearren, eta berari zor zaion errespetuz-baina, era berean lumaren jabe denaren guztiz desgogora eta atsekabe handiz, eta idazlearen galbahe etiko edo,
|
nahi bada
, autozentsuratik iragazita, (betiere irakurlearen mesederako izango delakoan, noski)-, aitorpen hartatik pasadizo erakusgarri batzuk ekarriko ditut hona, nahikoa eta soberakoak izango direnak, zalantza izpirik gabe. Nahasi samarrak-edo gertatzen bazaizkio irakurleari, barkamenak aurretik, baina oroimenak ahaztuta nahiago dituen gauzekin ez dago eskakizun handiekin ibiltzerik.
|
|
Berdin dio gainera, edo berdin behar du izan, honezkero; ezen, lankideen iritziak ez baitu axaleko garrantzirik ere Brown jaunaren itxuraldaketaren garapenean, eta ez dugu horretaz puntu honetan gehiago sakonduko. Hala ere, eta iritzi pertsonal bat zilegi bazaigu, adierazi
|
nahi genuke
Brown jauna errugabea zela, ez zela inpostore bat, eta, beraz, bere burua defendatzeko gezur errukitsu batzuk asmatu behar izan zituela ezinbestean, ez maltzurkeriaz, eta alde horretatik uste osoa daukagu lankideek gogo onez hartuak izango zituztela gizagaixo haren hitz sinpatikoak, jakina baita gizakiak ez duela egia dena sinesten, sinetsi nahi duena baizik.
|
|
kontraesanak dira munduaren motorra. Eta Brown jaunak horixe beraxe pentsa bide zuen, ezen zenbat eta arrazoigabeago iruditu barre karkara hura, orduan eta gusturago egiten baitzuen algara; kontraesanen ordaina arriskua izan ohi da, eta Brown jaunak ere ordaindu behar izan zuen berea, gauzak harantzagi eraman
|
nahi
itsuan: sekulako zotina jarri zitzaion, aulkitik altxarazten zuen dardar bortitza, ordubetetxo iraun ziona.
|
|
aurpegi berri harekin ordurako ezingo zuela atzera bulegora itzuli, jada ez zelako Brown lankidea, beste gizon bat baizik. Beraz, garbi zegoen ezin zuela jada etxetik irten, ez lanera joateko ez ama bisitatzeko ez arrebengana hurbiltzeko ere, eta horretarako premiazko zituela aitzakiak, arrazoi xume baina sinesgarriak, errezelorik sortu
|
nahi
ez bazuen. Eta guztietan garbiena, erabiliena eta sinesgarriena gaixo zegoela esatea zen, ohean zegoela gripe izugarri batek jota.
|
|
Nola ulertu behar zen usapal guztien hilketa? Zer adierazi
|
nahi ziguten
moraleja horren bidez. Hil egin zela amodioa?
|
|
Zergatik bortxatu zuten anfiteatro osoan zegoen sirena bakarra? Zer adierazi
|
nahi ziguten
ekintza arbuiagarri horrekin. Gu ere, azkenean, bortxatuak izango ginela?
|
|
Kolunpioaren zirrara hori sentituz egin
|
nahi nuke
lo. Etzan, eta heriotzaren ilunpean murgildu.
|
|
Auto zurian ibili
|
nahi nuen
; ez, elurra zen zuria, eta beharbada, autoa ez zen ukuiluko atearen ondoan egongo.
|
|
Gizon izan nahiak baditu bere aldapak, eta sei urterekin, gizon izan nahi duzula eta" nik ere artoa aletu
|
nahi dut
" esaten duzunean, ez dakizu zertara arriskatzen zaren, eta erantzuten ez baduzu, badakizu, ongi jakin ere, zure gizatasuna berriro ere erabat urrutiratu zaizula eta galdua duzula urtetarako.
|
|
Arratsaldean ganbarara igo ginen denok. Artoa aletu
|
nahi nuen
, bai, eta izebak ongi agertu zidan arratsalde guztian ez nintzela lurretik jaikiko. Egur biluziaren gainean eseri ginen haur guztiok.
|
|
Eta huraxe zen niretzako seinalerik txarrena. Goizean artoa aletu
|
nahi nuela
adierazi banuen ere, oraingo honetan jasan beharko nuen ongi izebaren petralkeria. Ireki-irekiak zituen hatzak bere buru gainetik, eta oinazea irristatzen zitzaien ganbarako hormen errainuan.
|
|
Arratoien begi distiratsuak ikusten nituen ganbarako hormazuloetan, eta haiek egur gainean ateratzen zuten hotsa nabaritzen nuen gu guztion ha  tzen mugimendu bakoitzean. Ez zuen hotz handirik egiten, baina haizeak dena inguratu
|
nahi zuen
, eta atariko zuhaitzaren adar sendoen hostoak ganbarako leihatila zigortzen ari ziren. Itsasaldeko txistuak ere oso garbi entzuten ziren baserritik.
|
|
Bitartean, beldur-aleak laztantzen zituzten nire hatzek, eta gustura esango nukeen nahiago nuela sukaldean jolasean ibili, baina izebaren begiak ikusten nituen beti. Nigan ipiniak zeudela iruditzen zitzaidan, eta, gainera, gizon  tzat jo
|
nahi nuen
neure burua, eta nahiago nuen gizatasunaren gurdian sartu. Baita munduko haize guztien sorgin-hotsak entzun behar banituen ere!
|
|
-Behi madarikatu hark ez zuen esne gehiago eman
|
nahi
, eta arima ere zigortuko niola esaten nion, baina alferrik.
|
|
Amak izebaren hitz-jarioa aldatu
|
nahi zuen
, nonbait. Eta, gaur ere berdina pentsa  tzen dut, gutaz keztatzen zen beti.
|
|
-Zer gertatzen zaizue? Ez didazu ba esango, gehiago saiatu
|
nahi zenukeela
, eta laguntzeko?
|
|
Egunez eta gauez, gauez eta egunez dut Kandidoren irudia neure begien aurrean. Hasieran, neure barrena lasaitu
|
nahi nuen
, eta Migelen errua zela pentsatu nahi nuen. Jakina, neuk eman nion Kandidoren berri.
|
|
Egunez eta gauez, gauez eta egunez dut Kandidoren irudia neure begien aurrean. Hasieran, neure barrena lasaitu nahi nuen, eta Migelen errua zela pentsatu
|
nahi nuen
. Jakina, neuk eman nion Kandidoren berri.
|
|
Goiko Kale idatzi nuenean, artean modan zeuden psikoanalistek literaturaren diban ugarietan egindako azterketak. Gaur psikoanalisiaren modak modu mudakorragoak hartu dituen honetan, neure kabutako dibantxoan harildutako argibidea aurreratu
|
nahi dut
nik neuk: 1973 urte inguruetan, Goiko Kale kaleratu zen garaian, lurrikara bortitzena baino sekularizazio bortitzago bat bizitzen ari zen gure herria.
|
|
Garai joana exortzizatu
|
nahi nuen
, bai, ederretsi baino: testuan zehar ez dago-nik hala uste dut behintzat-iraganminik, ez dago Goiko Kaleri buruzko ikuspegi bukoliko-kostunbristarik, sarreran Astarraini (Euskal Herriari) eskainitako testua kenduta (irakurle abisatuak berehala ikusiko du urtebete doi lehenagoko Ajea du Urturik dagoela, liburuan aurrera ez bezala, hitzaurre horretan).
|
|
Amona ez zegoen sukaldean. Banekien oilategian izango zela, baina denbora pasatu
|
nahi nuen
, eta ukuiluko bazter guztietan begiratu nuen.
|
|
Ez da ezer gertatzen. Egin ezazu, ba,
|
nahi duzuna
.
|
|
Edurneren eta mutilaren bide paraleloa hartu nuen, baina hamarren bat metro urrutiago. Ez nuen topo egin
|
nahi
. Harkaitz artean, beldurra sentitu nuen.
|
|
Ongi, ongi... Eta zer ikasi
|
nahi duzu
–
|
|
Bi errainu ginen. Haren grina gaiztoa kutsatu
|
nahi zidala
iruditzen zitzaidan.
|
|
-Ez, ez dut ardorik
|
nahi
-esan nion botilaren muturra gehiago iluntzen nuen bitartean-. Gaitezen bakean.
|
|
-Belarra bustita dago-esan nion, belarra bustita zegoela nabarmena zen arren-. Ez dut gaixotu
|
nahi
.
|
|
Zaude lasai. Lo egin
|
nahi dut
.
|
|
Nik ez nion jaramonik egin
|
nahi
. " Ahaztuko duk, orduak pasatuko dituk, eta kito!".
|
|
-errepikatu zuen-. Aitak ere apaiz
|
nahi zuen
izan gaztetan, baina badakizu... baserrian diru gutxi zegoen, eta-eskuak mantalean igurtzi eta lapikoan zeukanari begiratu zion-garai haietan urri zebilen dirua, eta diru ugari behar izaten zen gauza horietarako.
|
|
-Lotara joan
|
nahi dut
!
|
|
Nagia, baina bizkorra.
|
Nahi dutenean
bakarrik saiatzen diren horietakoa. Amak, ohetik jaiki eta, zertan zarete?
|
|
-Sarritan entzuna diot horixe amonari-jarraitu nuen nik-, eta Migelek eta nik gauza bat eskatu
|
nahi genioke
Ama Birjinari.
|
|
Sutondoan jarraitzen zuen Migelek. Banekien irtenbidearen bila zebilela, baina ez zuen aurpegirik eman
|
nahi
. Aspaldian zegoen esnea irakiten.
|
|
Eta gero, nire egoera ez zidala aipatu
|
nahi
uste izatera iritsi nintzenean, hartu nire eskua bere bi eskuen artean eta esan zidan:
|
|
Gerra ondorengo garai hark idealak eta ongi-nahi guztiak miazkatu eta irentsi zituelakoan nago. " Zerbait berria
|
nahi dugu
", esaten dugu, baina zail egiten zaigu olatuen betiko joan-etorri etengabearen esanahiaz arduratzea. Bapo!
|
|
Engainatuta egon garela eta, begiak irekitzen ditugu, eta leihoak zabaltzen dizkiogu izuari. Baldin etxea zaindu
|
nahi badugu
. Edota ausardiaz jantzi, eta berehala dakigu bizitza aldatuko zaigula.
|
|
Bi, lau, bost urte igaro ziren, eta gaur arte! Jakina zen, baina ez genuen ezertxo ere jakin
|
nahi
. Zein zaila den sarritan gauzen egia edatea!
|
|
-Berrogeita hamarretik hona bizi naiz Astarrainen. Zer
|
nahi duzue
esatea?
|
|
-Beno...
|
nahi duzuen bezala
. Zer moduz eskolan?
|
|
Lehena ez da sekulan ahanzten eta... Dena dela, beti hemen izango nauzuela adierazi
|
nahi nizuen
.
|
|
Eta ni neure ibilaldietan murgiltzen nintzen. Elizan sartu nintzenean, aitortza on bat
|
nahi nuen
. Eztarrian nuen korapiloa ez zen nolanahikoa, behin gertatu zait arrain baten arantza eztarrian hainbat egunetan gelditu eta txistuaren bidea okertzea, ez nuen lorik egiten, baina aitortza hark bihotza eta hurrengo goizeko gosaria arindu behar zizkidan.
|
|
-Anjel, mesedez.
|
Nahi duzuna
esadazu. Eskubide osoa duzu.
|
|
Eskubide osoa duzu. Baina nik ere hitz egin
|
nahi nuke
.
|