|
2015
|
|
|
Frai Luis zenak Santa Teresaren idatz-tankera
|
zer
nolakoa zen zehatz adierazi zuen: y en la forma del decir, y en la pureza y facilidad del estilo, y en la gracia y buena compostura de las palabras, y en una elegancia desafeitada, que deleita en extremo, dudo yo que haya en nuestra lengua escritura que con ellos se iguale.
|
|
|
Oi, ene Jainkoa! Bai atsekabe handia dela niretzat, gogoan erabiltzea
|
zer
sentituko duen hemen aintzat hartua, maitatua, zerbitzatua, estimu handitan izana eta gozotasunez betea izan den arima batek, orduantxe hil berri, bere burua betiko galdua ikusten duenean, eta ongi ulertzen duenean amaierarik gabeko egoera izango dela (han alferrik izango zaiola fedeko gauzez pentsatu nahi ez izatea, hemen egin ohi zuenez), eta ia oraindik gozatzen hasi ere ez zela egin zeritzane... Oi, bera denerako zein motel azaldua doan!
|
|
|
Benetan harri eta zur geratzen naiz, gauza arin batean ez dela indarrik egiten pentsatzen dudanean, eta, nahi izan arren, egiaz ezin dutela erorbidea saihestu eta arima galtzeko arriskutik ezin dutela alde egin beren buruari sinetsarazten diotenean; eta hala ere, Zu zaren bezalako Maiestate handiari eraso egiteko bai badugula indarra eta adorea. Zer da hau, ene Jauna,
|
zer
da hau. Nork ematen ditu indar hauek?
|
|
|
Zer eman dezake berarentzat ezer ez duenak, zorigaitz ikaragarria baino besterik? Zer da hau, ene Jainkoa?,
|
zer
da hau, ene Kreatzailea. Nondik datoz zure aurka jotzeko indar hauek eta hain koldarkeria handia deabruaren aurka jotzeko?
|
|
|
Begira, kristauok, har dezagun ongi gogoan, eta sekula ere ez ditugu ulertuko gure Jainko Jaunari zor dioguna eta haren errukiaren handia. Izan ere, haren zuzentasuna errukia bezain handia bada, ai ene!, ai ene!,
|
zer
zori izango dute betetzea eta beraiengan distira bizian agertzea merezi izan dauten haiek?
|
|
|
2 Emaguzu aditzera, ene Jainko, bizi kaskar honetako amets aldian adore handiz borrokatzen direnei
|
zer
sari emango zaien.
|
|
|
2 Oi ene Jauna!, aitortzen dut zure ahalmen handia. Ahaltsua bazara, eta hala zara,
|
zer
dago ezinik guztia ahal duenarentzat. Nahi izan, Jauna, nahi izan, ezereza banaiz ere, bene benetan sinesten dut ahal duzula nahi duzuna, eta zure miragarri handienak entzunik eta oraindik handiagoak egin ahal dituzula uste izanik, sendoago bihurtzen da nire fedea eta ziurrago sinesten dut egingo duzula Zuk.
|
|
|
Nahi izan, Jauna, nahi izan, ezereza banaiz ere, bene benetan sinesten dut ahal duzula nahi duzuna, eta zure miragarri handienak entzunik eta oraindik handiagoak egin ahal dituzula uste izanik, sendoago bihurtzen da nire fedea eta ziurrago sinesten dut egingo duzula Zuk. Eta
|
zer
du harritzekorik Ahalguztidunak egiten duenak. Ongi dakizu Zuk, ene Jainko, neure miseria guztien artean ere, ez naizela izan inoiz ere zure ahalmen eta erruki handia ezagutu gabe.
|
|
|
Oi biziaren luzea!, oi atsekabezko bizia!, oi bizitzen ez den bizia!, oi bakardadea bakarrik dena!, erremediorik gabea! Bada, noiz, Jauna, noiz?, noiz arte?,
|
zer
egin dezaket, ene On hori, zer egin dezaket. Beharbada, zure desirarik ez izatea desiratuko ote dut?
|
|
|
Oi biziaren luzea!, oi atsekabezko bizia!, oi bizitzen ez den bizia!, oi bakardadea bakarrik dena!, erremediorik gabea! Bada, noiz, Jauna, noiz?, noiz arte?, zer egin dezaket, ene On hori,
|
zer
egin dezaket. Beharbada, zure desirarik ez izatea desiratuko ote dut?
|
|
|
Hala ere, nor ez ote da haren beldur izango bere Jainkoa maitatu gabe igaro badu bizitzaren zati bat? Eta ni neu halakoa izanik,
|
zer
eskatzen dut eta zer desira dut. Beharbada, neure erruengatik merezi dudan zigorra?
|
|
|
Hala ere, nor ez ote da haren beldur izango bere Jainkoa maitatu gabe igaro badu bizitzaren zati bat? Eta ni neu halakoa izanik, zer eskatzen dut eta
|
zer
desira dut. Beharbada, neure erruengatik merezi dudan zigorra?
|
|
|
Beraz, zertarako behar dute nire maitasuna? Zertarako nahi duzu, ene Jainko, edota
|
zer
irabazten duzu. Oi, bedeinkatua Zu!
|
|
|
Oi ene Jainkoa, Jainkoa, sorkari guztien egilea! Eta
|
zer
da sorturik dagoena, Zuk, Jauna, gehiago sortu nahi bazenitu. Ahalguztiduna zara; zure egintzak ulermena gainditzen dutenak dira.
|
|
|
Erruki zaitez, ene Kreatzailea, zeure kreatura hauetaz. Kontuan izan ez dugula geure burua ulertzen, ez dakigula
|
zer
nahi dugun, ezta ez dugula asmatzen eskatzen dugunean. Emaguzu, Jauna, argia; kontuan izan jaiotzez itsu zenak baino premia handiagoa dugula, hark argia ikusi nahi eta ezin baitzuen.
|
|
|
Badakit nik, ene Jauna, emango diozula zeure onberatasunagatik; Zu zeuk diozu; zure hitzek ezin dute huts egin. Izan ere, su honetan bizi izaten ohituta eta giro honetan hazita, sentitzen ez badute eta zentzugabe halakoak beren premia larriaz konturatzen ez badira,
|
zer
erremedio dago, ene Jainko. Zu mundura etorri zinen honelako premia handiei konponbidea jartzera.
|
|
|
2 Ene Jainko eta errukia!,
|
zer
egingo dut Zuk nigan egiten dituzun handitasunak alferrik gal ez ditzadan. Zure egintzak santuak dira, zuzenak, ezin baliotsuagoak dira eta jakinduria handiz osatuak, jakinduria bera baitzara Zu, Jauna.
|
|
|
1 Sarritan, ene Jauna, gogoan erabili ohi dut, Zu gabe bizi izatea zerbaitez elikatu ahal bada, bakardadean dela hori, arimak atseden hartzen duelako bere atsedenean; baina askatasun osoaz gozatzen ez denez gero, sarritan bikoiztu egiten da oinazea; hala ere, kreaturekin tratatu beharrak eta arima bere Kreatzailearekin bakarrean tratatzeari utzi beharrak dakarren oinazea atsegintzat hartzera darama. Baina
|
zer
da hau, ene Jainko, atsedenak nekatu egiten baitu Zu bakarrik kontentatu nahi zaituen arima. Oi, Jainkoaren maitasun ahaltsua, bai bestelakoak direla zure ondorioak, munduko maitasunaren ondoan!
|
|
|
Oi ene Jainko ahaltsua! Nahi ez badugu ere epaituko gaituzuna,
|
zer
dela eta ez dugu kontuan hartzen, ordu hartarako Zu pozik edukitzeko hainbeste doakiguna. Baina nork ez du nahi izango hain Epaile zuzena?
|
|
|
Zoriontsuak une beldurgarri hartan Zurekin pozten direnak, ene Jaun eta Jainkoa! Zuk jaso duzunak, une bateko atsegin bat lortzearren era doilorrean galdu zela konturatu denak eta beti Zu pozteko erabakia hartua duenak, zure laguntzaz (ez baitiezu huts egiten, ene arimaren on horrek, maite zaituztenei, ezta erantzun gabe uzten ere deitzen dizutenei), gero bizi izateko,
|
zer
erremedio izango luke, Jauna, hain on handia galdu izanaren oroipenaz, hau da, bataioaz gero geratu zen errugabetasuna galdu izanaren oroipenaz, hilez joatea baino besterik. Izan dezakeen bizitzarik hoberena, sentimendu honekin beti hilez joatea du.
|
|
|
1 Ai ene, ai ene, Jauna, bai luzea dela erbeste hau eta samin handien artean igarotzen dena nire Jainkoa ikusteko bihotz minez! Jauna,
|
zer
egingo du arima batek kartzela honetan sarturik. Oi Jesus, bai luzea dela gizakiaren bizia, laburra dela esan ohi bada ere!
|
|
|
Izan ote daiteke gauza handiagorik, Zuri poz ematea baino? Oi ene poz eta ene Jainko!,
|
zer
egingo dut nik Zuri poz emateko. Hutsalak dira nire zerbitzuak, asko egin arren ere neure Jainkoari.
|
|
|
Beharbada, nire arimak irabazia lortuko duela uste duen honetan, egongo da nire galera. Izan ere, lan batetik aska nazazula eskatzen badizut eta hartan bada nire hilduraren jomuga,
|
zer
da eskatzen dizudana, ene Jainko. Lan hori emateko eskatzen badizut, beharbada, nire pazientziarako ez da komeni, oraindik ahul baitago eta ezin baitu sufritu hain golpe handirik; eta pazientziaz eramaten badut eta apaltasunean sendo ez banago, baliteke zerbait egin dudala uste izatea, guztia egin duena Zu zeu izan zarenean, ene Jainko.
|
|
|
Nire miseria itzartzen denean, ene Jainkoa, eta nire arrazoia itsutzen duenean, neure eskuz idazten dudan honetan ea aurkitzen dudan ikusteko. Izan ere, askotan hain ezerez eta ahul eta adoregabe ikusten dut neure burua, non galdetzen baitut
|
zer
izan zen zure mirabeaz, mundu honetako ekaitzen aurka borroka egiteko zure mesedeak jadanik jasoak zituelakoan zegoen hartaz. Ez, ene Jainkoa, ez; ez gehiago konfiantzarik nik neuretzat nahi izan dezakedan ezertan.
|
|
|
Ez ote litzateke ezjakintasun handia, ene alabak, norbaiti nor den galdetu, eta ez bera nor den, ez bere aita eta ama nor izan ziren, ezta nongoak ziren ere ez jakitea? Hau zorakeria handia izanik ere, ez dago konparatzerik gugan dagoenarekin,
|
zer
garen jakiten saiatzen ez garenean, eta gorputz hauetan gelditzen garenean, eta horrela, abespeluan, entzun egin dugulako eta fedeak dioskulako soilik arima badugula dakigunean. Baina zer ondasun egon daitekeen arima honetan edo nor dagoen arima honetan edota haren balio handiaz, gutxitan egiten dugu gogoeta; eta horrela, haren edertasuna zaintzen kontu handiz saiatzeari gutxi begiratzen zaio:
|
|
|
Hau zorakeria handia izanik ere, ez dago konparatzerik gugan dagoenarekin, zer garen jakiten saiatzen ez garenean, eta gorputz hauetan gelditzen garenean, eta horrela, abespeluan, entzun egin dugulako eta fedeak dioskulako soilik arima badugula dakigunean. Baina
|
zer
ondasun egon daitekeen arima honetan edo nor dagoen arima honetan edota haren balio handiaz, gutxitan egiten dugu gogoeta; eta horrela, haren edertasuna zaintzen kontu handiz saiatzeari gutxi begiratzen zaio: gaztelu honen inguru edo hesiaren arrunkeriara, hau da, gorputz hauetara, zuzendua da gure arreta guztia.
|
|
|
Badirudi zentzugabekeria bat diodala; izan ere, gaztelu hau arima bera bada, argi dago ez dela horra sartu beharrik, bata eta bestea gauza bera direnez gero; erokeria litzatekeen bezala gela barruan dagoen bati barrura sartzeko esatea. . Baina egotetik egotera alde handia dagoela jakin behar duzue; arima asko gazteluaren inguruan gelditzen dira, gazteluzainak egon ohi diren lekuan, eta ez dira batere arduratzen barrura sartzen, eta ez dakite hain toki zoragarrian
|
zer
dagoen, ez nor dagoen barruan, ezta nolako gelak dituen ere. Honezkero entzuna izango duzue otoitz liburu batzuetan arimari ematen zaion aholkua:
|
|
|
nik diodana egitea maitasun egintza bat zertuz, edota san Paulok dioena esanez:
|
zer
nahi duzu, Jauna, egin dezadan. Era askotara irakatsiko dizue han nola Berari atsegin eman eta abagune egokia da; izan ere, entzuten ari zaigula ematen du, eta ia beti prestatzen du arima hain ukitu fin honek, esanda geratu dena borondate sendoz egin ahal izateko.
|
|
|
11 Jaunak hemen arima aurrerarazteko eta eskolatzeko darabilen jarduera guztia hain bare eta hain zaratarik gabe gertatzen delarik, Salomonen tenplua eraiki zenean bezala dela iruditzen zait, han ez baitzen inolako zaratarik entzun behar; horrelaxe, Jainkoaren tenplu honetan, beraren egoitza honetan ere, Berak eta arimak bakarrik atsegin hartzen dute isiltasun itzelean. Adimenak ez du zertan mugiturik ezta ezeren bila aritu beharrik ere, sortu zuen Jaunak baretu nahi baitu hemen, eta zirritu txiki batetik begira dezala
|
zer
gertatzen den; izan ere, noizbehinka ikuste hau galtzen bada eta begiratzen uzten ez badiote ere, tarte labur laburrean izan ohi da hori; nire iritziz, hemen ez direlako ahalmenak galtzen, baina ez dute lanik egiten, izuak harturik bezala baitaude.
|
|
|
14 Baina
|
zer
sentituko ote dute arima hauek, hain on handirik gabe gera daitezkeela ikustean. Honek kontu handiagoz ibiltzera eta beren ahuleziatik indarrak ateratzera eramaten ditu, beren erruz, Jainkoari poz emateko ager dakiekeen ezer egin gabe ez uzteko.
|
|
|
Gure Jaunak arimari hain mesede handiak eginez
|
zer
nahi duen adieraziz amaitzen du, eta nola den beharrezkoa Marta eta Maria batera ibiltzea.
|
|
|
Nola eraman ahal izango zituela uste duzue san Paulok hain neke handiak? Haren bidez ikus ditzake
|
zer
ondorio dakartzaten benetako ikuskariek eta kontenplazioak, gure Jaunagandikoak direnean eta ez irudipenak edota deabruaren engainua. Menturaz ezkutatu egin zen sari haietaz gozatu eta beste ezertaz ez arduratzeko?
|
|
|
Menturaz ezkutatu egin zen sari haietaz gozatu eta beste ezertaz ez arduratzeko? Ikusten duzue bai, guk dakigunez, ez zuela egunik izan atseden hartzeko, eta gaurik ere ez zuen izango, gauez irabazten baitzuen
|
zer
jana. Oso gogoko dut nik san Pedro kartzelatik ihesi zihoala gure Jauna agertu zitzaionekoa, eta Erromara zihoala berriro gurutziltzatua izatera esan zionekoa.
|
|
|
Inork ez dugu hau dagoen jaikoa errezatzen, berariazko poztasunik hartu gabe. Nola geratu zen san Pedro Jaunaren mesede hau jasoz geroztik, edota
|
zer
egin zuen. Heriotzara joan zen berehala; eta ez da Jaunaren erruki txikia heriotza nork eman aurkitzea.
|
|
|
Haren Maiestateak hain izugarrizko egintza eta oinazeen bidez erakutsi bazigun bere maitasuna, nola kontentatu nahi duzue hitzen bidez soilik? Ba al dakizue
|
zer
den egiaz espiritualak izatea. Jainkoaren esklabo bihurtzea, haren burdinaren, hau da, gurutzearen, ikurraz seinalaturik, esklabotzat mundu osoan zehar saldu ahal ditzan, Bera saldua izan zen bezala, haiek beren askatasuna haren esku utzi baitute; ez die horrela bidegabekorik egiten ezta mesede txikia ere.
|
|
|
Eta egin ere, Martaren ofizioa egin zuen, Jaunari oinak garbitzean eta bere ileaz xukatzean, eta uste al duzue penitentzia txikia izango zela hura bezalako andre batentzat, kale haietatik joatea, eta beharbada bakarrik, nola zihoan erreparatzeko gogo berorik ez zuelako, eta egundo ere sartu ez zen lekuan sartu, eta gero fariseuaren gaizki esate eta sufritu beharreko beste gauza asko sufritzeko? ...nbesteko aldaketa egiten herrian ikusi, eta dakigunez, hain jende txarraren artean, Jaunaren, beraiek hain amorru handia zioten haren, adiskidea zela jakitea nahiko baitzen nolako bizitza izan zuen gogora ekartzeko, eta orain santatzat agertu nahi zuela, argi baitago berehala aldatuko zuela janzkera eta gainerako guztia; bada, gaur egun hain ospetsuak ez diren pertsonengatik beltzak esaten badira,
|
zer
izango ote zen orduan. Nik diotsuet, ene ahizpak,, alderik onena?
|
|
|
16 Haren Maiestateak nahi dezala, ene ahizpak eta alabak, elkar ikus dezagula beti Hura goretsiko dugun lekuan, eta niri eman diezadala hemen esaten dizuedanetik
|
zer
edo zer egitez betetzeko grazia, bere Semearen irabaziengatik, betiko bizi eta errege baita amen; badiotsuet ez dela txikia dudan lotsaria, eta horrela eskatzen dizuet Jaunagatik beragatik ez ahazteko zeuen otoitzetan ezerez errukarria den hau.
|
|
|
16 Haren Maiestateak nahi dezala, ene ahizpak eta alabak, elkar ikus dezagula beti Hura goretsiko dugun lekuan, eta niri eman diezadala hemen esaten dizuedanetik zer edo
|
zer
egitez betetzeko grazia, bere Semearen irabaziengatik, betiko bizi eta errege baita amen; badiotsuet ez dela txikia dudan lotsaria, eta horrela eskatzen dizuet Jaunagatik beragatik ez ahazteko zeuen otoitzetan ezerez errukarria den hau.
|
|
|
–Morroia ez da nagusia baino gehiago? (Mt 10, 24);. Maisu ona,
|
zer
egin behar dut betiko bizia ondaretzat jasotzeko?? (Mk 10, 17);. Zaudeete erne eta egizue otoitz, tentaldian ez erortzeko?
|
|
|
deitzen die hurrenez hurren Bizitzako 14 eta 15 kapituluen izenburuetan. Perfekzio Bidean, gelditasunezko otoitza
|
zer
den agertzen du? (31 kapituluaren izenburuan).
|
|
|
Mila bizitza izan nahiko lituzke guztiak Jainkoaren zerbitzuan erabiltzeko, eta munduan dauden gauza guztiak mihiak izan daitezela haien bidez Jainkoa goresteko. Penitentzia egiteko desirak handi handiak dira; eta ez du askorik sufritzen egiten duenean, maitasunaren indarrez gutxitzat duelako egiten duena eta argi ikusten du martiriek ez zutela gauza handirik egiten oinazeak sufritzean, gure Jaunaren laguntza honekin, erraza delako, eta kexu agertzen zitzaizkion arima hauek Haren Maiestateari
|
zer
sufriturik eskaintzen ez zienean.
|
|
|
16 Mesede hau ezkutuan egiten zaienean, oso handitzat dute; pertsona batzuen aurrean denean, ordea, hain lotsari eta gorrialdi handia izaten da, non arima nolabait irten egiten baita gozatu zuenetik, bera ikusi dutenek
|
zer
uste izango ote duten pentsatzeak ematen dizkion samin eta kezkarekin. Izan ere, ezagutzen dute munduaren malezia, eta konturatzen dira, beharbada, ez dutela den bezala epaituko, alderantziz baizik:
|
|
|
Jauna goresteko bide izan behar zitzaiena, beharbada, juzgu txarrak egiteko bide gertatuko zaiela. Samin eta lotsari hau nolabait apaltasunik eza dela esango nuke; baina dagoeneko hori ez dago beraren esku; izan ere, pertsona honek gaitzetsia izan nahi badu,
|
zer
axola zaio. Samin honetan zen bati honela esan zion gure Jaunak:
|
|
|
17 Ez dakit pixka bat aditzera emana geratu den
|
zer
den liluramendua, guztiz aditzera ematea ezinezkoa baita, esan dudanez; eta uste dut ez dela ezer galdu esateaz, zer den argi gera dadin; izan ere, gezurrezko liluramenduetan ondorio oso desberdinak izaten dira. Ez diot gezurrezkoak, horiek dituenak engainatu nahi duelako, bera engainatua dagoelako baizik; eta seinaleak eta ondorioak hain mesede handiarekin bat ez datozenez gero, ohorea galdurik geratzen da eta arrazoiz ez zaio sinesten gero Jaunak mesede hori egin dionari ere.
|
|
|
17 Ez dakit pixka bat aditzera emana geratu den zer den liluramendua, guztiz aditzera ematea ezinezkoa baita, esan dudanez; eta uste dut ez dela ezer galdu esateaz,
|
zer
den argi gera dadin; izan ere, gezurrezko liluramenduetan ondorio oso desberdinak izaten dira. Ez diot gezurrezkoak, horiek dituenak engainatu nahi duelako, bera engainatua dagoelako baizik; eta seinaleak eta ondorioak hain mesede handiarekin bat ez datozenez gero, ohorea galdurik geratzen da eta arrazoiz ez zaio sinesten gero Jaunak mesede hori egin dionari ere.
|
|
|
4 Egia da, ene ahizpak, hau idatziz noala besterik gabe, txunditurik nagoela, Errege eta Enperadore handi honen ahalmen handia nola agertzen den hemen ikustean;
|
zer
ez ote du izango hortik igarotzen denak! Nik uste dut, arima hauei bezala, Haren Maiestatea agertuko balitzaie munduan guztiz galdurik dabiltzanei, ez liratekeela ausartuko Hura iraintzen, maitasunagatik ez bada beldurragatik.
|
|
|
6 Gauza honengatik, sekula ere ez zuela Jainkoari
|
zer
emanik izan eta ez zuela Harengatik zer utzirik ere izan gogoan zerabilela, gurutze baten aurrean oso samindurik zegoen pertsona bati esandakoa erantzungo dio, beharbada: Gurutziltzatuak berak esan zion, kontsolatuz, Berak ematen zizkiola bere Pasioan eraman zituen oinaze eta neke guztiak, beretzakotzat har zitzala, Aitari eskaintzeko.
|
|
|
6 Gauza honengatik, sekula ere ez zuela Jainkoari zer emanik izan eta ez zuela Harengatik
|
zer
utzirik ere izan gogoan zerabilela, gurutze baten aurrean oso samindurik zegoen pertsona bati esandakoa erantzungo dio, beharbada: Gurutziltzatuak berak esan zion, kontsolatuz, Berak ematen zizkiola bere Pasioan eraman zituen oinaze eta neke guztiak, beretzakotzat har zitzala, Aitari eskaintzeko.
|
|
|
9 Askotan pentsatu izan dut, eguzkia zeruan dagoela, haren izpiek hain indar handia badute bera handik aldatu gabe bat batean honaino iristeko, horrela, arima eta espiritua, eguzkia eta beronen izpiak bezala gauza bera direnez gero, ez ote daitekeen haren goreneko parteren bat bere gain altxa, arima bere lekuan geratuz, egiazko Zuzentasun Eguzkitik datorkion beroaren indarrez. Azken batean, ez dakit
|
zer
esaten ari naizen. Egia hau da:
|
|
|
Egia hau da: su ematen diotenean arkabuz batetik pilota irteten den bezain azkar, jaikitzen dela barrualdean hegaldi bat (ez baitakit beste
|
zer
izen eman diezaiokedan), zaratarik egiten ez badu ere, hain mugimendu argia egiten du, non ez baitaiteke izan inola ere gure irudipena; eta, uler dezakeen guztirako, beretik erabat irtenda, gauza handiak erakusten zaizkio; eta bere burua berriro senera datorrela sumatzen duenean, irabazi handiekin da eta lurreko gauzak hain gutxitzat ditu ikusi dituenen ondoan, non zaborra iruditzen baitzaizkio; ... Jaunak joatekoa den lurraren zertxobait erakutsi nahi izan diola dirudi, bide latz honetako nekeak igaro ditzan, atseden hartzera nora doan jakinik, Israel herrikoak agindutako lurraldera bidali zituztenek seinaleak eraman zituzten bezala.
|
|
|
8 Ikusten nagoela dirudi nola diozuen ea
|
zer
egingo duzuen, guztian arriskua aurkitzen badut, malkoak bezalako hain gauza on batean engainua egon daitekeela uste badut; ni neu nagoela engainatua esango duzue; eta baliteke hala izatea, baina sinetsi ez dudala esaten pertsona batzuengan hala izan dela ikusi gabe; ez nigan, ordea; izan ere, ni ez naiz batere bihotz samurrekoa; alderantziz, hain dut bihotz sendoa, non batzuetan pena ematen bait... Engainu honek, benetan hala denean?
|
|
|
Horregatik, ahizpak, hobetzat dut Jaunaren aurrean jarri eta begira diezaiegula haren errukiari eta handitasunari eta geure ezerezari, eta eman diezagula Berak nahi dezana, ura nahi badu ura eta lehortasuna nahi badu, lehortasuna: Berak daki inork baino hobeki
|
zer
komeni zaigun. Eta horrela, bake bakean ibiliko gara eta deabruak ez du izango hainbesteko lekurik guri amarruak egiteko.
|
|
|
10 Era berean nekagarriak eta gozoak diren gauza hauen artean, gure Jaunak, batzuetan, halako pozaldi batzuk eta otoitz era bitxia eman ohi dizkio arimari; honek ez du ulertzen
|
zer
diren. Mesede hau egiten badizue, Jauna bihotzez gorets dezazuen eta igarotzen den gauza dela jakin dezazuen jartzen dut hemen.
|
|
|
Nik meditazioa adimenaz ekin eta ekin gogoeta egiteari deitzen diot, esaterako: ...anez egin digun mesedea gogoan erabiltzen hasten gara, baina ez gara hor gelditzen, eta aurrera goaz, haren bizitza aintzatsu osoko misterioak hausnartzera; edo baratzeko otoitzean hasi eta adimena ez da gelditzen Jauna gurutzean josia dagoen arte; edota Pasioko pauso bat hartzen dugu, esaterako, eskuak ezarri zizkiotenekoa, eta misterio horretan dihardugu, eta guk gogoan hartzeko eta min hartzeko
|
zer
guztiak hausnartzen ditugu, Judasek saldu zuenekoa, apostoluek ihes egin ziotenekoa eta gainerako guztiak; eta otoitz miragarri eta irabazi handikoa da oso.
|
|
|
Hala ere ez du izango, hau da, ez du arrazoirik izango, misterio hauetan ez dela gelditzen eta ez dituela haiek askotan, batez ere Eliza Katolikoak ospatzen dituenean, gogoan erabiltzen esaten badu; Jainkoagandik hainbeste hartu duen arimak halako maitasun agiri ederrik ahanztea ere ezinezkoa da, gure Jaunari dion maitasunean bera gehiago sutzeko txingar pizgarri biziak baitira; gertatzen dena da ez dela konturatzen, arimak misterio hauek era bikainagoan ulertzen dituelako: izan ere, adimenak agertzen dizkio, eta oroimenean josirik geratzen dira; beraz, Baratzean izerdi izugarri harekin Jauna eroria ikusteaz besterik gabe, nahikoa du ez ordubeterako soilik, egun askotarako baizik, begirada xumeaz Hari erreparatuz, nor den eta zein esker gaiztokoak izan garen hain oinaze handiaz; gero borondatea dator, samurtasunez ez bada ere, mesede hain handiaren ordainez
|
zer
edo zertan zerbitzu egin nahirik eta hainbeste sufritu zuenagatik sufritu nahirik eta antzeko gauza egin nahirik, horietan oroimena eta adimena jardunez. Eta uste dut horregatik dela Pasioaz gogoeta egin ezina, eta horrek sinestarazten dio ezin duela hartaz gogoeta egin.
|
|
|
11 Aitor entzuleek hau ikusi ezin dutenez gero eta, beharbada, Jainkoak mesede hau egiten dionari esaten ere ez dakitenez gero, beldur dira eta arrazoiz, gainera. Eta horrela, kontuz ibili beharra dago, agerkari hauek
|
zer
fruitu ematen duten ikusteko denbora hartuz, eta ariman nolako apaltasuna eta bertutezko sendotasuna uzten duten apurka apurka aztertuz; izan ere, deabruarena bada, laster utziko du seinalea eta milaka gezurretan harrapatuko dute. Aitor entzuleak esperientziarik badu eta gauza hauetatik igaro bada, denbora gutxi du hori ezagutzeko, kontatzean berehala ikusiko baitu Jainkoa, edo irudimena, edota deabrua den, batez ere Haren Maiestateak espirituak ezagutzeko dohaina eman badio; eta hori eta letrak baditu, esperientziarik ez badu ere, oso ongi ezagutuko du.
|
|
|
–Hirugarrena, desira bizi bat dagoenean irudimenak berak eta pertsonak berak uste izaten du desira duen hura ikusi egiten duela, eta entzun, egunean barrena gauza baten irrikaz eta hura gogo gogoan darabiltela ari direnek, gero amets egitera datozen bezala. . Laugarrena da, ausarkeria handia dela nik neure bidea hautatu nahi izatea,
|
zer
komeni zaidan jakin gabe; horregatik, Jaunaren esku utzi behar dut, Hark ezagutzen bainau, komeni den bidetik eraman nazan, guztian haren borondatea egin dadin. –Bosgarrena, uste al duzue txikiak direla Jaunak mesede hauek egiten dizkienek jasaten dituzten nekeak?
|
|
|
Eta kontuan izan behar duzue, honelako mesede ugari hartuagatik ez dela aintza handiagorik irabazten, gehiago zerbitzatzera behartuak daudelako, gehiago hartzea da-eta. Gehiago merezi izatekorik, ez digu Jaunak kentzen, geure esku baitugu; eta honela, pertsona santu asko daude, honelako mesedeetako bat ere hartzea
|
zer
den sekula jakin ez zutenak; eta beste asko daude honelakoak hartzen dituztenak, eta santuak ez direnak. Eta ez uste izan mesede hauek segidakoak direnik, bestera baizik:
|
|
|
sekula ere ez zaie burutik pasatzen horregatik aintzarik hartu behar dutenik, horrela zerbitzatzen gehiago saiatzeko; maiteari poz ematea, horixe besterik ez da haien berezko jokaera beti eta mila eratara. Arima, ahal balu,
|
zer
asma ariko litzateke harengan bere burua urtzeko; eta, Jainkoaren aintza handiagorako betiko ezerezturik geratu behar balu, poz pozik onartuko luke. Goretsia izan bedi betiko, amen, hain kreatura kaskarrekin harremana izateko beheratuz, erakutsi nahi izan baitu bere handitasuna.
|
|
|
Jainkoa hutsik egin ezin duen egia da. Gogora datorkit Pilato, zenbat galdera egin zizkion gure Jaunari, Pasioan egia
|
zer
den esan zionean, eta zein gutxi ulertzen dugun hemen Egia goren honetatik.
|
|
|
6 Nik kasu honetan gehiago aditzera ematea nahiko nuke, baina ezin esan daiteke. Hemendik atera dezagun, ahizpak, gure Jainko eta Senarrarekin
|
zer
edo zertan bat etor gaitezen, beti beti eta bihotzez saiatu behar dugula egia honetan ibiltzen. Ez diot gezurrik ez esateko soilik, Jainkoari eskerrak, horretan etxe hauetan ezergatik ere ez esateko kontu handia duzuela ikusten baitut; diodana da, ibil gaitezela egian Jainkoaren eta jendearen aurrean ahal dugun era guztietan, batez ere izatez garen baino hobetzat ez gaitzatela har nahi izanez, eta geure egintzetan Jainkoari berea eta geure buruari geurea emanez, eta gauza guztietatik egia ateratzen saiatuz; eta horrela, gutxitzat izango dugu mundu hau, gezurra eta faltsua besterik ez baita, eta, beraz, gutxi irauten duena.
|
|
|
7 Gogora ditzagun, ene ahizpak, infernuan dauden haiek, ez baitaude eroapen honekin, ez Jainkoak ariman ezartzen dituen poz eta gozotasunarekin ere, ezta sufritze hau gehiago irabazteko izango delakoan ere, gero eta gehiago sufritzen dutelakoan baizik, (gero eta gehiago diot, ez funtsezko oinazeei dagokienez). Arimako oinazeak gorputzekoak baino askoz handiagoak izanik eta haiek sufritzen dituztenak, alde handiz, hemen esan ditugunak baino latzagoak izanik, eta oinazeak beti betiko izango direla ikusiz,
|
zer
izango ote da arima zorigaitzeko haietaz. Eta zer egin dezakegu eta sufritu, bizitza hain laburrean, oinaze hain ikaragarri eta betikoei ihes egiteko adina denik?
|
|
|
Arimako oinazeak gorputzekoak baino askoz handiagoak izanik eta haiek sufritzen dituztenak, alde handiz, hemen esan ditugunak baino latzagoak izanik, eta oinazeak beti betiko izango direla ikusiz, zer izango ote da arima zorigaitzeko haietaz? Eta
|
zer
egin dezakegu eta sufritu, bizitza hain laburrean, oinaze hain ikaragarri eta betikoei ihes egiteko adina denik. Nik diotsuet, ezinezkoa izango dela aditzera ematea arimaren sufrimendua zein bizia den eta gorputzaren sufrimenduaren ondoan zein desberdina, hortik pasatua izan ezik; eta Jaunak berak nahi du guk ulertzea, biziera honetara ekartzeagatik zenbat zor diogun ezagut dezagun, haren errukiari esker, gaitzetik askatu eta geure bekatuak barkatuko dizkigun itxaropena baitugu.
|
|
|
Ez dago ez hari kontra egiterik!, sugarretan sarturik, suak erretzeko berorik ez dezala izan nahi izatea bezala da. Ez da disimuluan, ingurukoak
|
zer
arriskutan dagoen konturatu gabe, igaro daitekeen sentimendua, barrukoaren lekuko izaterik ez badute ere; egia da, nolabait lagun egiten diotela, itzalak balira bezala, eta lurreko gauza guztiak ere halakoxeak iruditzen zaizkio.
|
|
|
1 Bide espiritual honetan, ene ahizpak, esatekoak esanda daudela eta gehiago ez dagoela
|
zer
esanik irudituko zaizue. Zentzugabekeria handia litzateke hori pentsatzea; izan ere, Jainkoaren handitasunak mugarik ez badu, haren egintzek ere ez dute izango.
|
|
|
4 Berariazko ardura har dezagun, ahizpak, Jaunari hori eskatzeko eta ez ahazteko, limosna handi handia baita bekatu astunean daudenen alde otoitz egitea; askoz ere handiagoa litzateke kasu honetakoa baino: egin dezagun kristau bat ikusten dugula eskuak atzealdera kate lodi batez loturik eta bera zutabe batean amarraturik eta goseak hiltzen, eta ez
|
zer
janaren faltan bere ondoan baititu janari gozo oparoak, ahora ezin eraman dituelako baizik, eta gainera nazka handiaz dago, eta hiltzera doala konturatzen da, eta ez hemengoa bezalako heriotzaz, betiko heriotzaz baizik; ez ote litzateke ankerkeria handia hari begira egotea, jan dezan ahora ezer eman gabe. Eta zer, zuen otoitzengatik kateak askatuko balizkiote?
|
|
|
egin dezagun kristau bat ikusten dugula eskuak atzealdera kate lodi batez loturik eta bera zutabe batean amarraturik eta goseak hiltzen, eta ez zer janaren faltan bere ondoan baititu janari gozo oparoak, ahora ezin eraman dituelako baizik, eta gainera nazka handiaz dago, eta hiltzera doala konturatzen da, eta ez hemengoa bezalako heriotzaz, betiko heriotzaz baizik; ez ote litzateke ankerkeria handia hari begira egotea, jan dezan ahora ezer eman gabe? Eta
|
zer
, zuen otoitzengatik kateak askatuko balizkiote. Ikusten duzue.
|
|
|
Honek ez du garrantzirik: batera izan nahiz bestera izan, Jaunak berarekin biltzen du; baina itsu eta mutu bihurtuz, san Paulo bere konbertsioan geratu zenez, gozatzen duen mesede hura nolakoa edota
|
zer
eratakoa den sentitzea kenduz; izan ere, arimak une hartan sentitzen duen atsegin handia bere burua Jainkoagandik hurbil ikustea da. Hala ere, Jaunak berarekin biltzen duenean, ez du ezertxo ere ulertzen, ahalmen guztiak galtzen baitira.
|
|
|
Gauza batez ohartarazten dizuet, ez dezazuela uste izan, Jainkoarenak badira ere, horregatik hobeak izango zaretenik, fariseuei ere asko hitz egin baitzien, eta on guztia honetan datza: hitz haietatik
|
zer
onura ateratzen den; eta Eskritura Santuaz bat ez datorren hitzari ez egin deabruari berari entzungo bazeniote baino kasu handiagorik; izan ere, zuen irudimen ahuletik etorri arren, fedeko gauzen aurkako tentalditzat hartu behar dira, eta horrela kontra egin beti, kenduz joan daitezen; eta kenduko dira, bai, indar gutxikoak direlako.
|
|
|
Oi Jauna! Zuk bidalitako mezulari batek esandako hitz batek (diotenez, egoitza honetan hitz hauek ez ditu esaten Jaunak berak, aingeru batek baizik), halako indarra badu,
|
zer
ez ote du egingo zure hitzak, maitasunez Zu berarekin eta bera Zurekin lotua dagoen ariman?
|
|
|
Une honetan ez zaio geratzen horrelakorik ezer; are gehiago, bizia emango luke egia harengatik. Baina, diodanez, irudipen hauek guztiak, deabruak jartzen dituenak izango dira arima nahigabetu eta beldurtzeko, batez ere, ulertu zen eran gertatuz gero arimentzat on handiak etor daitezkeen gauzetan, eta Jainkoaren aintza eta zerbitzu handirako direnean; eta haietan zailtasun handia denean,
|
zer
ez ote du egingo. Gutxienez fedea ahultzen du, kalte handia baita gure adimenek ulertzen ez dituzten egintzak burutzeko Jainkoa ahalguztiduna dela ez sinestea.
|
|
|
1 Esandako neke eta gainerakoekin,
|
zer
baretasun izan dezake tximeletatxo gaixoak. Guztia datorkio, Senarraz gozatzea bizikiago desira dezan; eta Haren Maiestatea, gure ahultasuna ezagutzen duena izanik, gauza hauekin eta beste gauza askorekin prestatuz doa, adorea izan dezan hain Jaun handiarekin bat egiteko eta Hura Senartzat hartzeko.
|
|
|
–Hala uste dut izango dela lurreko erregearekin, baina zerukoarekin, neuk esaten dizuet, uste duzuen baino adore handiagoa behar dela; izan ere, gure berezko izaera oso beldurti eta apala da hain gauza handirako, eta ziurtzat dut, Jainkoak emango ez balio, zuek zein ongi datorkigun ikusi arren, ezinezkoa izango litzatekeela. Eta horrela ikusiko duzue
|
zer
egiten duen Haren Maiestateak ezkontza hau burutzeko, nik uste baitut horrek liluramenduak ematen dituenean izan behar duela, arima zentzumenetatik ateratzen duenean; bada, zentzu betean egonik hain hurbiletik maiestate handi hau ikusiz gero, beharbada, ezinezkoa izango litzateke bizirik irautea. Benetako liluramenduez ari gara, ez hemen ditugun bezalako emakumeen ahultasunez, guztia liluramendu eta estasitzat hartzen baitugu, eta, ustez, esanda utzi dudanez?
|
|
|
5 Arima honela ahalmenak geldiarazita dagoela, Jaunak sekretu batzuk, esaterako, zeruko gauzak eta irudizko ikuskariak, hari agertzea nahi duenean, hau jakiten du gero hitzez adierazten, eta oroimenean josita geratzen zaio sekula ere ez ahanzteko eran; adimenezko ikuskariak direnean, ordea, ez du jakiten adierazten; izan ere, batzuk garai hauetan hain goi mailakoak izanik, lurrean bizi direnek esan ahal izateko eran ulertzea ez da komeni; hala ere, zentzumenak argi izanez gero, adimenezko ikuskari hauetako asko adieraz daitezke hemen. Gerta daiteke zuetako batzuek ez ulertzea
|
zer
den ikuskaria, batez ere adimenezko ikuskaria. Azalduko dut nik bere garaian, horretarako ahalmena duenak agindu didalako; eta harira ez datorrela badirudi ere, baliteke arima batzuentzat onuragarri izatea.
|
|
|
6 Beharbada, hau esango didazue: Jaunak arimari egiten dizkion goi mailako mesede hauen oroipenik geratuko ez bada gero,
|
zer
onura ekar diezaiokete? –Oi ene alabak!, hain onura handia dakarte, non ez baitago esaterik ere; izan ere, esaten jakin ez arren, arimaren barru barruan ongi idatziak geratzen dira eta sekula ere ez dira ahanzten.
|
|
|
8 Konparazio bat jartzen asmatzeko desira biziz nago, esaten ari naizenetako
|
zer
edo zer aditzera eman ahal izateko, eta uste dut ez dagoela ongi datorrenik, baina esan dezagun hau: errege baten edo jaun handi baten gelan sartzen zarete, uste dut ganberatxoa deritzola; beirazko eta zeramikazko ezin konta ahala mota eta beste gauza asko daude han, halako ordenan jarrita, non sartzean ia guztiak ikusten baitira.
|
|
|
8 Konparazio bat jartzen asmatzeko desira biziz nago, esaten ari naizenetako zer edo
|
zer
aditzera eman ahal izateko, eta uste dut ez dagoela ongi datorrenik, baina esan dezagun hau: errege baten edo jaun handi baten gelan sartzen zarete, uste dut ganberatxoa deritzola; beirazko eta zeramikazko ezin konta ahala mota eta beste gauza asko daude han, halako ordenan jarrita, non sartzean ia guztiak ikusten baitira.
|
|
|
1 Gaur, Jaunari nire ordez hitz egin zezan eske nengoela, nik
|
zer
esan eta agindutakoa betetzen nondik hasi ezin asmatu nuenez gero, nolabaiteko ganoraz hastearren, orain esango dudan hauxe etorri zitzaidan burura: gure arima diamantezko edo kristal garden gardenezko gaztelu bat balitz bezala irudikatu dezakegula, eta bertan gela asko daudela, zeruan ere egonleku asko dauden bezala.
|
|
|
14 Uste dut aditzera emanda dagoela
|
zer
komeni den, hau da, espiritualik handienak badira ere, ez dela gorputzezko gauzetatik ihes egiteko hainbesteko zer hori izan behar, Gizatasun guztiz santuak ere kalte egiten diela sinesteraino. Jaunak bere ikasleei esan ziena aipatzen dute, hau da, hobe zela haientzat Bera joatea.
|
|
|
14 Uste dut aditzera emanda dagoela zer komeni den, hau da, espiritualik handienak badira ere, ez dela gorputzezko gauzetatik ihes egiteko hainbesteko
|
zer
hori izan behar, Gizatasun guztiz santuak ere kalte egiten diela sinesteraino. Jaunak bere ikasleei esan ziena aipatzen dute, hau da, hobe zela haientzat Bera joatea.
|
|
|
Honi adimenezko ikuskaria deitzen diote, ez dakit nik zergatik. Jainkoak mesede hori egin zion pertsona hau ikusi nuen, geroago esango ditudan beste batzuekin, hasiera batean oso nekatua, ezin zuelako ulertu
|
zer
zen, ez baitzuen ikusten; eta era hartara agertzen zitzaiona Jesu Kristo gure Jauna zela hain ziur zegoen, non ezin baitzuen zalantzarik izan, hau da, hantxe zegoen ikuskari hura; Jainkoagandikoa ote zen ala ez, hala zela ulertarazteko ondorio handiak berekin batera bazekartzan ere, oraindik beldurrez zebilen, eta berak sekula ere ez zuen entzun adimenezko ikuskariaren izenik, eta halakorik zegoe...
|
|
|
Hori Jainkoaren zerbitzari handia izaten errazteko da, nork bere buruari lagunduz gero; baina, batzuetan Jaunak ahulenak eramaten ditu bide honetatik. Eta horrela, ez dago horretan ez
|
zer
onetsirik ezta zer gaitzetsirik ere, bertuteei begiratu beharra baizik, eta gure Jauna hildura, apaltasun eta kontzientziarik garbienaz zerbitzatzen duena, hura izango da santuena; hala ere, ziurtasun osoz hemen gutxi jakin daiteke, harik eta egiazko Epaileak bakoitzari merezi duena eman diezaion arte. Han harri eta zur geratuko gara, hemen pentsa dezakegunetik zein bestelakoa den haren epaia ikusirik.
|
|
|
Hori Jainkoaren zerbitzari handia izaten errazteko da, nork bere buruari lagunduz gero; baina, batzuetan Jaunak ahulenak eramaten ditu bide honetatik. Eta horrela, ez dago horretan ez zer onetsirik ezta
|
zer
gaitzetsirik ere, bertuteei begiratu beharra baizik, eta gure Jauna hildura, apaltasun eta kontzientziarik garbienaz zerbitzatzen duena, hura izango da santuena; hala ere, ziurtasun osoz hemen gutxi jakin daiteke, harik eta egiazko Epaileak bakoitzari merezi duena eman diezaion arte. Han harri eta zur geratuko gara, hemen pentsa dezakegunetik zein bestelakoa den haren epaia ikusirik.
|
|
|
Oi ahizpak! eta
|
zer
izango ote da halako ahots serioaz esan dezanean: Alde nigandik nire Aitaren madarikatuok?
|
|
|
9 Pertsona batzuk (eta badakit egia dena, nirekin tratatu dutela, eta ez hiru edo lauk, askok baizik) hain irudimen ahula dute, edo adimena hain eraginkorra, edota ez dakit
|
zer
den, baina irudimeneko gauzetan hainbeste murgiltzen da, non, buruan garbi sortzen duten guztia ikusi egiten dutela iruditzen baitzaie; hala ere, egiazko ikuskaria ikusi izan balute, ulertuko lukete, duda mudarik ez izateko eran, engainua; izan ere, beraiek doaz moldatuz beren irudimenaz ikusten dutena, eta gero ez du inolako ondoriorik uzten; alderantziz, hotz geratzen dira, deboziozko irudi bat... Oso gauza jakina da ez zaiola horri jaramonik egin behar, eta horrela, amesturiko gauza baino askoz ere gehiago ahanzten da.
|
|
|
bat izan zitezela Aitarekin eta Berarekin, Jesu Kristo gure Jauna Aitagan eta Aita Beragan dagoenez. Ez dakit
|
zer
maitasun izan daitekeen hau baino handiagoa! Eta guztiok sartzen gara hor, Haren Maiestateak esan baitzuen:
|
|
|
lehenago baino askoz ere beldur [eta ardura] handiagoz ari dela Jainkoa iraintzeko edozein gauza txikitik gordetzeko eta Hura zerbitzatzeko geroago esango diren bezain desira handiez, eta gehienetan nahigabez eta nahasmenez, zein gutxi egin ahal duen eta zenbateraino behartua dagoen ikusten duelako; ez da hori gurutze txikia, penitentzia oso handia baizik, arima honi penitentzia egiteak, zenbat eta handiagoa izan, atsegin handiagoa ematen diolako. Benetako penitentzia Jainkoak penitentzia egiteko osasuna eta indarrak kentzen dizkionean da; honek ematen duen atsekabe handia beste leku batean aipatu badut ere, hemen askoz ere handiagoa da, eta guztia etorriko zaio bera landatua dagoen sustraitik; izan ere, ur korronte ondoan dagoen zuhaitza hezeago dagoenez eta fruitu ugariago ematen duenez,
|
zer
du harritzekorik arimak desirak izateak, haren egiazko espiritua aipatu genuen ur zerutarrarekin bat eginik baitago?
|
|
|
1 Orain, bada, tximeletatxo hau hil zela diogu, atsedena aurkitu zuelako poz handi handiaz hil zela, eta Kristo bizi dela harengan. Ikus dezagun
|
zer
bizimodu daraman, edota zer alde dagoen bera bizi zenetik hona; izan ere, ondorioetan ikusiko dugu esanda geratu dena egia den ala ez. Nik dakidanez, esango ditudan hauek dira:
|
|
|
1 Orain, bada, tximeletatxo hau hil zela diogu, atsedena aurkitu zuelako poz handi handiaz hil zela, eta Kristo bizi dela harengan. Ikus dezagun zer bizimodu daraman, edota
|
zer
alde dagoen bera bizi zenetik hona; izan ere, ondorioetan ikusiko dugu esanda geratu dena egia den ala ez. Nik dakidanez, esango ditudan hauek dira:
|
|
|
Eta arima gorputzetik irtetean Jainkoaz gozatuko dutela ziur jakingo balute ere, ez zaie gogoa pizten, ezta santuek duten aintzan pentsatzean ere; orduan behintzat han egoteko desirarik ez dute: beren aintza, ahal izanez gero, gurutziltzatuari
|
zer
edo zertan laguntzean jarria dute, batez ere hain iraindua dela eta gainerako gauza guztietatik askaturik haren ohoreari begiratzen diotenak hain gutxi direla ikusten dutenean.
|
|
|
15 Bada,
|
zer
izango litzateke, ene alabak, dagoeneko behaztopa hauetatik aske daudenak gu bezala eta oso barrura gazteluko beste egoitza sekretuetara sartu garenak, geure erruz berriro irtengo bagina iskanbila hauen artera, gure bekatuengatik pertsona askok egiten duten bezala, Jainkoak mesedeak eginik, beren erruz ezerez honetara botatzen badituzte. Hemen kanpo aldetik aske gaude; Jaunak nahi beza barru aldetik ere hala egon gaitezela eta aska gaitzala Berak.
|
|
|
1 Orain gatozen esatera, zein arima izango diren bigarren egoitzetan sartzen direnak eta
|
zer
egiten duten haietan. Horretaz gutxi hitz egin nahi nuke, beste toki batzuetan luze eta zabal aritu naizelako, eta ezinezkoa izango da berriro horretaz asko hitz egin gabe geratzea, esandakorik ez baitut ezer gogoratzen; ongi dakit hau era askotara prestatzen jakingo banu, ez zinatekeela haserretuko, honetaz ari diren liburuekin ere, asko izan arren, aspertzen ez garen bezala.
|
|
|
4 Oi Jesus,
|
zer
da deabruek hemen jartzen duten nahaspila, eta arima gaixoaren atsekabeak, ez baitaki aurrera jo ala berriro lehenengo bizilekura itzuli! Adimenak, bestalde, aurrera dakarkio iruzurra dela lortu nahi duenaren ondoan honek guztionek zerbait balio duela uste izatea; fedeak zein den komeni zaiona irakasten dio; oroimenak hauek gauza guztiak, berak ikusi dituenak, zertan amaitzen diren agertzen dio, gauza hauetaz asko gozatu zutenen heriotza aurrera ekarriz:
|
|
|
8 Jaunak barruko gozotasunak emanez gero, kanpoko nekeak eramateko oso gertu egongo zaretela begitanduko zaizue. . Haren Maiestateak daki ondoen
|
zer
komeni zaizuen; ez dago zer eman behar digun Hari aholku eman beharrik, arrazoiz esan diezagukeelako ez dakigula zer eskatzen dugun. Otoitz bidean hasten denaren ardura osoa (eta ez ahaztu hau, garrantzi handikoa da-eta) izan behar du lan egitea eta erabakia hartzea eta prestatzea ahal dituen bitarteko guztiez bere borondatea Jainkoarenarekin uztartzeko; eta, gero esango dudanez?
|
|
|
8 Jaunak barruko gozotasunak emanez gero, kanpoko nekeak eramateko oso gertu egongo zaretela begitanduko zaizue. . Haren Maiestateak daki ondoen zer komeni zaizuen; ez dago
|
zer
eman behar digun Hari aholku eman beharrik, arrazoiz esan diezagukeelako ez dakigula zer eskatzen dugun. Otoitz bidean hasten denaren ardura osoa (eta ez ahaztu hau, garrantzi handikoa da-eta) izan behar du lan egitea eta erabakia hartzea eta prestatzea ahal dituen bitarteko guztiez bere borondatea Jainkoarenarekin uztartzeko; eta, gero esango dudanez?
|
|
|
8 Jaunak barruko gozotasunak emanez gero, kanpoko nekeak eramateko oso gertu egongo zaretela begitanduko zaizue. . Haren Maiestateak daki ondoen zer komeni zaizuen; ez dago zer eman behar digun Hari aholku eman beharrik, arrazoiz esan diezagukeelako ez dakigula
|
zer
eskatzen dugun. Otoitz bidean hasten denaren ardura osoa (eta ez ahaztu hau, garrantzi handikoa da-eta) izan behar du lan egitea eta erabakia hartzea eta prestatzea ahal dituen bitarteko guztiez bere borondatea Jainkoarenarekin uztartzeko; eta, gero esango dudanez?
|
|
|
Ez uste izan hemen ezin ulertuzko hitzak eta gauza ezezagunak eta ilunak daudenik, honetan baitatza gure ontasun guztia. Bada, hasieran huts egiten badugu, Jaunak berehala gure nahia egin dezala eta geuk irudikatzen dugun bezala eraman gaitzala nahi izanik,
|
zer
sendotasun izan dezake eraikin honek. Saia gaitezen gure esku dagoena egiten eta zomorro pozoitsuetatik geure burua gordetzen; izan ere, Jaunak nahi izaten du sarritan pentsamendu txarrek eraso diezagutela eta nekaraz gaitzala, gainetik kendu ezin ditugula, eta lehortasunak izan ditzagula; are gehiago, batzuetan hoska egin diezaguten ere baimentzen du, gero geure burua hobeki babes dezagun eta bera iraindu izanak min eman digun ala ez ikusteko.
|
|
|
–Esan nizuen hasieran, eta Jaunak berak ere badio, arrisku artean dabilena bertan galduko dela, eta gaztelu honetara sartzeko atea otoitza dela. Bada, zeruan sartuko garela uste izatea eta geure baitan sartu ez, geure buruak ezagutuz eta geure ezereza eta Jainkoari
|
zer
zor diogun kontuan hartuz eta askotan errukia eskatuz, zentzugabekeria da. Jaunak berak dio:
|
|
|
Inor ez da igoko nire Aitagana, nire bidez izan ezik; ez dakit horrela dioen, baietz uste dut; eta Ni ikusten nauenak Aita ere ikusten du. Bada, sekula begiratzen ez badiogu eta
|
zer
zor diogun ere eta zer heriotza igaro zuen gugatik gogoratzen ez badugu, ez dakit nola ezagut dezakegun ezta nola egin ditzakegun ere egintza haren zerbitzuan; izan ere, fedeak haiek gabe eta haiek Jesu Kristo gure onaren merezimenduen baliori lotu gabe, zer balio izan dezakete. Eta nork iratzarriko gaitu Jaun hau maitatzeko?
|
|
|
Inor ez da igoko nire Aitagana, nire bidez izan ezik; ez dakit horrela dioen, baietz uste dut; eta Ni ikusten nauenak Aita ere ikusten du. Bada, sekula begiratzen ez badiogu eta zer zor diogun ere eta
|
zer
heriotza igaro zuen gugatik gogoratzen ez badugu, ez dakit nola ezagut dezakegun ezta nola egin ditzakegun ere egintza haren zerbitzuan; izan ere, fedeak haiek gabe eta haiek Jesu Kristo gure onaren merezimenduen baliori lotu gabe, zer balio izan dezakete. Eta nork iratzarriko gaitu Jaun hau maitatzeko?
|