Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 306

2001
‎Hura isilik geratu da, itsasoari gogor begira eta zuri ezin egona sortu zaizu, ezin dituzu zure lagunak burutik kendu, norbaiti kontatzeko beharra sentitu duzu, beste askotan ere gauza bera gertatu izan zaizu, baina ez zenuen inor ondoan, eta, beraz, gose hura asetzeko idazten basten zinen, burura etortzen zitzaizuna, poesia bat, kontakizun bat... Baina hori ez zen nahikoa.
‎Pasillo bukagabeak atez josita, saloi handiak telebista ikaragarriekin... eta hau dena pixa antzeko kiratsez bustirik dago. Gogaikarria da hura , gehienbat zaharrez beterik dagoelako, herioa gertu bizi da.
‎Berria den norbait bisitara sartu orduko, umeak litxarrerietara bezala hurbiltzen zaizkio eta bere izenaz eta bere gurasoez galdezka basten, axola balitzaie bezala, eta titi ume bat balitz bezala goxoki bat eskaintzen diote, oso ederra eta handia dela esan ondoren. Zuri zorionez ez dizute gozokirik eskaini, hala ere gutxi batzuk ez ezik, hauek erdi hilak denak gerturatu zitzaizkizun, Amak esan dizu ez duzula denekin batera egon beharrik, lehenengo egunetan tira, baina gero baten bat aukeratu eta hura paseatzera eramateko.
‎erdian presatutako urez beteriko putzua zegoen, garai batean lumaia zuridun ahateen bizilekua izan zena. Urmaelaren ingurua altzifreen tonu bereko nenufarek erabat estaltzen zuten gaur egun. Parke bakartia zen hura , herritik aparte ez egon arren, burumakur noraezean zebiltzanek soilik igarotzen zuten arima erratuen konpainian. Garai hartan inoiz baino tristeagoa eta bakartiagoa zirudien, bizitasuna berriz ere berreskuratzeko itxaropena galdua balu bezala.
‎Leihoa erdi irekita zegoen bere aurrean eta kristalean islatzen zen bere burua. Ez zuen ez oso itxura ona, bizitzak emandako tratuak guztiz eraldatu baitzion bere garai bateko gorpuzkera lirain hura . Hatz zaharkituak eraman zituen bere aurpegirantz, leihoan islatzen zen emakume hura zela egiaztatzeko asmoz.
‎Bat batean oroitzapen mingarriak iritsi zitzaizkion. Gogoan zuen alkohol eta tabakoaren gehiegikeriak sorturiko kirats higuingarri hura , momentu hartan usainduko balu bezala oroitzen zuen; aho handi hartatik etengabe, milaka irain eta garrasirekin nahastuz, etxe guztian zabaltzen zen usaina.
‎Ez zuen ez oso itxura ona, bizitzak emandako tratuak guztiz eraldatu baitzion bere garai bateko gorpuzkera lirain hura. Hatz zaharkituak eraman zituen bere aurpegirantz, leihoan islatzen zen emakume hura zela egiaztatzeko asmoz. Goitik behera arakatu zion aurpegia, baina imana balitz bezala, sudur zapatean gelditu ziren begi goibel haiek.
‎Baina hitz haiek ez zuten aldatzeko asmorik, tabako eta alkohol usainak betiko jarraituko baitzuen, garrasiak ez baitziren inoiz hitz atsegin bihurtuko, ez eta jipoiak fereka. Aspertua zegoen kalera irten orduko beleak ikusteaz, nekatua parke hura hain bakartia izateaz eta hormak marmarren doinuan begiradez betetzeaz. Nardatua ere barkamenari baiezkoa esan eta lehengoan jarraitzeaz, bere islari begiratu eta memoria haietaz oroitzeaz.
‎Zer? (gainera, nik nion propasatu hura eramatea) Berehala aurkitu behar nituen aterabideak. Arratsaldean etxera sartzerakoan, ez nituen oraino aurkituak, baina nire ganbaran sartzean, martiztarra bilatu nuen eta ezin izan nuen idoro.
‎Uler dezakedanaren arabera, bakarkako lana deritzozu, ez da espero ez nuen galdera zen hura .
‎Laborantzatik bizi ziren apur bat, baina gehien bat arrantzari esker jaten zuten. Emazteek, beren senarrak itsasoan zeudenean, luzaz beha egon behar baldin bazuten ere, biziki airosa eta laketa zen gune hura . Gisa horretako senarra zeukan Josefinak, Ramuntxorekin ezkondu berria baitzen.
‎Oraindik arta gehiagorekin, bere haurra sortuko zenerako sehaskatxo fina eraikitzen ari zen. Ez zen batere alferra gazte hura , eta ez zen sekula gelditzen lan egitetik. Baina gaixoarentzat, langilea izaitea ez zen aski, lan on bat aurkitu behar zuen, arrantzale izateak ez baitzuen aski diru ematen.
‎Kale izkinean, sakatrapu bat bezala beztitutako gizon zahar bat gurutzatu zuen. Orduan, haur sortu berriaren aitak jainkoari erregutu zion, ez zezan gizon hura bezain premia gorrian ezar. Geroago tabernara sartu zen, bere lagunei berri ona emaitera.
‎Masta xut xuta zeukan, eta gainean itsatsita, euskal ikurrina. Bai, hura zen! Senarra itsasontzitik keinuka heldu zitzaion.
‎Ikusi orduko, xistu egin zion gazteari, hurbiltzeko aginduz. Baina hura , zalu malu, itsasontziko oroitzapen latzak gogoan, ziztu bizian joan zen lasterketa. Kalera iritsi zen.
‎Oinak herrestaka, etxe aldera eraman zuten, dena hartu nahian. Gaixoa, ohartu zen berak eginiko zozokeriarengatik, gizon tropa hura aberastuko zela. Bizkor berritz itzuliak ziren pozik portura, etxeko ondasun guziak ebatsiz eta familia premia beltzenean utzita.
‎Doinu bekaiztia osatzeko.Bapatean, amonak, iraindu, listua bota eta hitzok zulatu ditu ispiluan, bere isla berriz antzeman arte. Azkenik, hura berriz ere. Bere kontzientzia izkutuak sarri bisitatzen du ispiluaren atzeko mundutik bidaiatuz, baina kontzientzia horri inozenteegi, herabetiegi deritzo.
‎Ez zuen izaera fisikorik, ez usainik, ez ahotsik... baina haren presentzia ezagutzen zuen inor bazen, hura neu nintzen.
‎Bakardadeaz maitemintzea posible ote zen sarritan galdetzen nion neure buruari. Egia esan, hura askotan gerturatu zitzaidan isiltasunez jantzitako amodioaren balsa dantzatuz, baina ezin nuen maite bizidun ororen maitale zena. Izenik gabeko kale ertzek errespetuz begiratzen zidaten; izan ere, bakardadea baina gauza ala bizidun baztertuagorik eta era berean mirestuagorik ba ote zen bada?
‎Kale ezezagun hartara heldu nintzen. Ez nuen ezagutzen ez, baina han zegoen hura , han. Argi dizdiratsuz apaindua agertu zitzaidan lehen aldiz eta apartamendu zikinetan izkutatzen ziren argikusle gezurtien kristalezko bolak ekarri zizkidan gogora.
‎Pausoz pauso, taupadaz taupada oinez jarraitu nuen ene gorputz barnean nabigatzen zuten odol errekak berotu zitzaizkidan unerarte. Begiak irekiak nituela pentsa zitekeen, baina belarriekin aurkitu nuen hura . Ehun bat metro aurrerago egongo zen kale kantoian ikusi nuen nire maitalea izango zena!
‎Ehun bat metro aurrerago egongo zen kale kantoian ikusi nuen nire maitalea izango zena! Ziur nengoen hura zela, begiratu egin baitzidan, eta ni begiradak irakurtzen ikasia nintzen aspalditik. Bi begirada moeta bakarrik zeuden:
‎Aurrera errutinatik eta bakardadetik ihesi, han nonbait baitzegoen etorkizuna. Kale laberintikoetan mapa bat eskuratu gura nuen hura aurkitzeko, baina maitasuna ez omen dago paperetan idatzia eta bihotzaren iparrari jarraitzea deliberatu nuen. Korrika jarraitu nuen, kale ertz guztiei ea ikusi zuten galdetuz, baina ez nuen erantzunik jaso.
‎Carmelitak ez du oraindik umetan marraztutako atlantiar ozeanoa zeharkatu, bere unibertso zeharkagaitza den irla erraldoian jarraitzen du. Ez da zortzi urte lehenago bi txirikorda zeramatzan neskatilatxo hura , dagoeneko neska heldu eta hazia da. Oraindik amarengana itzuliko den esperantza gordetzen du bere bihotzaren erdian, baina jakin badaki ama ez dela inoiz aktoresa ospetsu izatera iritsiko.
2002
‎Horrela, kanporajoannaiz eta, nire harridurarako, nire lagunguztiakkaleanzebiltzan.Korrika, haienganajoannaiz; baialai hartunauteladenek. , haienirribarreederraikusi dut, haien begi marroidistiratsuak; gorputzguztiadardara batenjarri didate.Nireganaetorrieta agurtuegin nau, bai jatorradela.Alaia, atsegina; ezdagohitzik hura deskribatzeko, erabat zoratutanago; mutil horiezin baita niretzatizan. Baina, libredaamestea, ezta?
‎Duda gehiegi zeramatzan buruan; erantzunik gabeko galderak, arrazoinik gabeko kezkak Pixkanaka bihotza zatitu ondoren zati bakoitza ebasten ari zitzaizkion, baina, aldi honetan ebatsiak izan arren, zati bakoitza lotzen zuten zainetako odola xurgatu zioten; familiarekin zituen harreman bakanak moztuz. Kartzelako isiltasun hura jasanezina zitzaion, baina hitz horiek aditzea baino nahiago zuen hala ere. Biharamunean, lagun bat libratzekoa zuten eta errana omen zioten kanpoko egoera penagarria zela.
‎Ez zien gehiago aurpegira begiratzen, denak berdinak zirela aurreikusiz. Ia ia automatismo bat bihurtzen ari zen, parekoak delako Bonjour hura erran ez zion arte. Hitz horren zain zegoen platera hartu eta betikoa egiteko; baina ez zuen aditzen.
‎Iñaki, aldiz, geldi egon ezinik, oihal baten hila joan zen. Harmar urte iragan ziren, bien artean plater bat bakarrik egonik, elkar ikusi zutenetik; beti orbainez estalitako berin zikin hura zehatzten zuen giegrada beste urutzatzeko. Itzulitakoan, lagunak hobeki zirudien.
‎Kamionetan sartu eta momentu batez geldi egin zen, motorra piztu arte. Hots monotono hura moztearren, aldizka azeleradorea zapaltzen zuen. Poliki poliki ibilgailua aurrera zihoan.
‎Ainhoak, oso urduri zegoenez, beste eskuaz besotik heltzen zion ihes egin ez zezan. Gizon gaizto hura ez zuenez ikusten ahal, amari begiratzen zion. Bere begi beltzak gorritzen, eta ezpainak aldiz hainbeste estutzearen poderioz ubeltzen hasiak ziren.
‎Bere begi beltzak gorritzen, eta ezpainak aldiz hainbeste estutzearen poderioz ubeltzen hasiak ziren. Amaren begirada hiltzaileak ez zuen gizon gaiztoa beldurtzen, baina so garaile hura ahultzen zihoan. Supituki, betileen artetik lerratu zen malko lodi bat itxuri zitzaion masailean.
‎Supituki, betileen artetik lerratu zen malko lodi bat itxuri zitzaion masailean. Alabak ez zituen sekulan amaren begiak bustirik ikusi; ezin zuen gehiago jasan egoera hura . Gizon gaiztoa duela ordu laurden bat bezelaxe zegoen.
‎Bi begi beltzen isladan sufrimendu handia ageri zuen. Urteak zeramatzan bizitza astun hura segituz, nekeak alde hatera utziz. Bere larru koloreak oraindik tristeago bihurtzen zuen.
‎Udazkena gerturatzen ari zen. Zuhaitz ihartuak askatu zituen hainbat hosto lurrera zihoazen, poliki poliki, kanpoko haize hegoarekin dantzan aritu ondotik Beste urte bat iragan duk, erran zion bere buruari, egunen batean, hura ere, orbel meta horren antzera kate guztiak askatu eta aske sendituko zela amestuz. Baina denboraren trena geldirik zegoela iruditzen zitzaion.
‎besarkaturik, elkarri begira geratu ginen, hainbat alditan planifikatu genuen bezala, eta, batasun bat osatuz, elkarri musu eman genion. Nire bizitzako momenturik gozoena izan zen hura , lehen aldiz benetako maitasunak transmititzen zizkidan sentsazioak dastatzen nituela. Horrela eman genuen egun osoa, biok elkarturik, batasun gaindiezin bat sortuz.
‎Edozein modutan, ezin nuen jakin laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta eman zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin jarraitzea zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen.
‎Halere, hasieran etorri zitzaidan mutilarekin lortu nuen laguntasunik handiena egunak aurrera zihoazen heinean: hain zen atsegina mutil hura , hain zen erraza harekin edozer gaiz hitz egitea... Halatan, lagun minak bihurtu ginen egun batzuen buruan, baina nire aldetik zerbait gehiago ere bazegoela sumatzen hasi nintzen.
‎Halatan, lagun minak bihurtu ginen egun batzuen buruan, baina nire aldetik zerbait gehiago ere bazegoela sumatzen hasi nintzen. Maitemindu nintzela ulertu nuen, ezin bainuen buruan eduki hura ez zen bestelako irudirik. Esan daiteke lehenengo aldia zela maitemintzen nintzena, lehendik sumatu ez nituen sentsazioak azaleratu baitziren nire gorputzera.
‎Hortaz, azkeneko egunean kontatuko nion; bai, ziur nengoen. Hala, egun hura iritsi zen: Begira, Hector, zeozer aitortu behar dizut, hasi nintzen.. Zutaz maitemindurik nago.
‎Izanere, nik neuk lagun guztiei banaka kontatuko niela erabakitzearekin batera, berriro ere hasierako kezkak azaleratu baitzitzaizkidan burura. Dena den, oraingoan Sergioren laguntza morala nuen, eta horrek nolabait egoera hura leundu zuen. Adibidez, lehenengo neskengan konfiatzeko gomendatu zidan honek, hauek agian hobeto ulertuko zutela argudiatuz.
‎Iratxoarenaztitasuneangatibu amasaldibateskainizenigun, zure hasierakohelburuabaztertuz.Denbora gehiagobehargenuen... Seguraskobereirudipenezkoistorio lagaezinbatenesklabu.Inoiz ezbezala eginahalakegin zituen... Gehiegijokoan! Ezindaitekebeste moduhateraizan ipuinkontalaritxikiakhorrelaebatzi baitzuen.Gure bihotzetanirakurtzekogai, ibilaldixelebrehari ekitekoezgeundenoraindikgertu, hura , aldiz bai, maisu bikaina! Soberanordainaemaneta beldurrarierronkaegin zion. Ondotxozekientontorgaraienakmenderatzen.Oraingohonetanere, ezzuenharenhegoak ebakitzeazilegitu, itzulerarikgabeko hegalaldiahasiz.
‎Ni bezalako batek maitasuna zer den jakitea txit zaila dela irudituko zaio orori. Baina sentimen horren jabe izateko eskubidea dugu legez, hura zen, nire bihotza beratzen zuen hunkigarri bakarra.
2003
‎Derya aski zainetan zen abentura berri horrek ipiztatzen zuelako. Izan ere, ez zuen Oya ren adina eta ez zen hura bezain bat ohartzen errealitatean nola pasatuko zen. Alaba zaharrenak uhadura bat senditzen zuen bihotzean, jasan ezina zitzaion, oso garrantzia handia emaiten zion lagunak Alemanian utzi zituelako ideiak.
‎Han zegoen eguzki esnatu berria bere edertasunean. Sakon hartu dut arnasa, eguzki hura arnasaz bat, nire barrura sartuko zelakoan.
‎Aurrerantza abiatu naiz hala moduz, eserita jartzeko bezalako gainazala zeukan harkaitz bat aurkitu arte. Eseri eta makuluak albo batean itxi ondoren, harkaitz hura ezagun egiten zitzaidala ohartu naiz, izan ere, seme alabek nola jolasten zuten ikusten geratzen nintzen harkaitz berbera zen.
‎Amari irribarrea hoztu zitzaion. Senar galduaren irudia azaldu zitzaion gogora, senar sendo bezain gozo hura . Zeharo maitemindurik ezkondu ziren biak, eta hasieran desio betez itxaroten zien bere egonaldi luzeei.
‎Katixa al zen bere ama? Urteak eta urteak inorekin hitz egin gabe igaro zituen atso ero hura –Oroitzen zuen haren hiletan norbaitek semeak eta senarrak utzi zutelako erotu zela, edo erotua zegoelako utzi zuten?
‎Peioren begiak ere piztu egin ziren garai batean hainbeste zoratzen zuen keinu hura oroituaz, eta gau osoan iraun zuten izarapeko jolasek eman zioten segida begirada hari.
‎Orduan ni benetan ohartu nintzen egoera larriaz. Gizon hura hilda zegoen eta ez zuen arnasarik hartzen. Ez dut korrika egingo, nireak egin du, kartzelara eramango naute, pentsatu nuen.
‎Amak egunero esaten dizu, bada, kontuz ibiltzeko errepidean! Beti gogoratu behar izaten dizu zure aitonak ere beti errepikatzen zuen esaldi txoro hura : –Jainkoak zioen bera soilik dagoela hor goian, zeruan, eta hik zintzo zintzo hankak lurrean dituala ibili behar duela?.
‎1967.urtean, Kaliforniako Pomona herria lautada berde eta zabalez hetea zegoen, ardiekin lan egiteko leku paregabea zen hura . 200 buruko artaldeak (gehiago ez baziren) zaintzen pasatzen nituen gauak eta egunak.
‎Ailegatu eta berehala, hilabete batera edo, aitaren heriotzaren berri izan nuen eta gehien mintzen nauena, hura behar den bezala agurtzera joan ez izana da, ez bainuen Lekarozera bueltatzeko bezainbertze diru. Kolpe gogorra izan zen, baina biziak aintzinat segitzen du eta nola edo hala, oztopo hori ere gainditu nuen.
‎Ez zen lan erraxa izan hura nire beso artean edukitzea, emakume ederra baitzen eta ez zuen gizonik falta inguruan. Hala ere, ongi sufritu ondoren, euskaldunon eran, haren bihotzaren jabe egitea lortu nuen.
‎Bi aldeetara begiratu dut eta ez dut anaia ikusi, goizeko bederatzi eta erdiak dira era bederatzietan geratua nintzen berarekin. Bila eta bila aritu ondoren, ez dut hura aurkitzen, ni aireportuan bakarrik utzita alde egin du. Ez dut inor ezagutzen, ezezagunen artean nabil bueltaka, galdurik bakarrik.
2004
‎Egia esan, haren antz handia dut. Gutxitan hitz egin zidan amak aitaz, Ameriketara etorri baino Euskal Herrian geratzea nahiago zuela esaten zidan beti, itsasoak beldur handia ematen baitzion, 1912 urtean aitona eta osaba galdu zituelako Bermeoko kaian galerna zakar batek arrantzan ustekabean harrapatu zituenean; baina nik ez dut hura inoiz sinistu, aita ez baitzen kostaldekoa.
‎Behartu egin zuten. Herria eta norberaren arteko aukeraketa egin beharreko ordua iristean ez zuen hura espero. Herriarekiko maitasunak noraino itsutu zaitzakeen azaltzen saiatu zait.
‎Baina bertan zegoena ez ikusteko aitak begiak estali dizkit, baina beranduegi. Inoiz. ez dut familia hura han lurrean elkarrekin ikusi izana ahaztuko. Amona zenak ahoan zuen bere gurutzea, nire pardelean sartu dudana beste bitxiekin.
‎Aitak lasaitu duenean, gainean jarri gara bideari jarraitzeko. Lehengo batean ikusitako baserriaren larre batekoa izango zela pentsatu dut, bertatik. oso urrun ez baikeunden, baina ez dut komentatu atzoko ikuskizun lazgarri hura ez gogoratzearren. Zaldi honen gainean bidaiatu dugu orain aurkitzen garen lekuraino.
‎Lasaitasuna ordea, motza izan da. Gizon talde bat etorri da bere armekin eta aurrean jartzen zaien hura , tiro batez akabatzen dute. Nire begiekin ikusi dut hau, eta nire aitarekin ziztu bizian alde egin dut.
‎Aita besotik hartu eta atzera begira jarri dute, beste gizonek inguratuta dutela beren armekin. Aginduak ematen dituen gizonarekin, buruzagiarekin, joan naiz ni, egoera hura ikusirik.
‎Asko maite zenituen zure lagunak, eta badakit zu ere beraien bihotzen zati zinela. Joan zinen bada; zeharkatu zenuen azkenengo aldiz etxeko atea, inork hura imajinatu izan gabe. Nola pentsatu horren alai etxetik gero arte irrifartsu batez irten zen poz murkoa hodeiez bete eta etxeko tristuraren ontzia izango zela?
‎Momentu batean etxea inoiz baino beteago eta era berean inoiz baino tristeago zegoela iruditu zitzaidan. Ez dut xehetasun guztiekin gogoratzen gau hura , Iñigo. Baina ziur naiz orain arte ezabatu ez zaidan guztiak betiko iraungo duela nire gogamenean.
‎Ez nion benetako zentzua hartzen negar egiteari, ez bainuen sinesten sekula ikusiko ez zintudanik. Gogorra izango zelakoan nengoen, sufrimendu hura besteongan ikustean, baina ez nuen zure betiereko ihesaldia zela sentitu. Denboraldi luzea pasa behar izan zen nik hau ulertu ahal izateko.
‎Orain ez dut hiltzeko beldurrik. Ez dut ikara hura sentitzen, itxaropena dudalako bihotz bihotzez, heriotza bizi honen amaiera izatearekin batera, zurekin elkartzearen hasiera izatea. Nire arimak zurearekin bat egingo duen unea amesten dut, anaia galdua berriro aurkitzearen poz mugagabea sentituz, eta honek lurrean utzitako lagun minei lasaitasunezko mezua bidaltzen die izua gal dezaten.
‎Minez bete zitzaidan gorputza eta ez nuen nire suiari tokia kendu zion gizon hura ezagutu nahi, nahiz eta jakin aurrekoa bezain ona izango zela, baina oker nengoen. Alabak hainbestetan errepikatzen zidanez ezagutu beharrean nengoela, nire urtebetetze egunean gonbidatu nituen bazkaltzera, eta gainera berak merezi baino bazkari goxoagoa prestatu nien.
‎Esker txarreko gizon ipurzuri haren erruz egun bateko loalditxoa galdu nuen. Hor etorri zen lepoa tente tente zuela bere eskubiko eskuarekin bigote luze iletsu hura laztanduz. Barre faltsu itsusi bat eskaini zidan eta nik berdina itzuli nion.
‎Arratsalde batean ubelduraz beteta iritsi omen zen etxera eta nire alabari, ubeldura haiek nik eginak zirela esan omen zion. Gezur hura herri osoan zabaldu zuen ondoren, horrela jendeak erotuta nengoela pentsa zezan. Herri guztiari sinestarazi zion nik jipoitu nuela.
‎Azken urteetan nire amets txarren protagonista izan zen kalamidade hark istripu bat izan zuen, eta instante hartan bertan hil omen zen. Heriotza baten ondoren, poza eta alaitasuna sumatzen nuen lehenengo aldia izan zen hura . Ulertzen ez nuena zera zen:
‎Kontuhandizegongelakoleihoanbarrena begiratu nuen.Han zegoen armetako bat garbitzen.Orduanondokogelakoleihorajoan nintzen. Lintemazargiaeginnuen barruraeta... hura ezustekoa! 1! MahaigaineanSaintGeorgeeskolakoikasleenurtekaribatzeukandenen argazkiekineta zerrendakolehenengoseiakixabatezmarkaturik zeuden. Berazenhiltzailea Bainaezinnintzen horrelasartu, hurrengoegunerarteitxaron beharraneukan, Londreskopoliziakemandakoagindu batbehar bainuenetxean legezsartzeko.
‎Beraz, hurrengoegunean, goizeangoizirakasle­ aren etxera abiatu nintzen.Poz poziknengoenia kasua argiturik baineukan.Baina hura ezustekoa iritsi nintzenean Ezzegoen etxean.Atea ostiko batez bota nuen.Egongelansartu eta... bitrinatik arma bat falta zenl Oh ezl Zerrendakohurrengoa! Kakazaharralpentsatunuen.Orduanurtekarianbegiratu nuen.Jason Perry zen hurrengoa.Bereetxerantz abiatu nintzen denborarikgaldugabe.Izugarrizko abiaduraniritsi nintzen eta han zegoen Elsimate jauna etxe parean tiro egiteko prest. Baina nire auto hotsa entzun zuen, eta korrika, berean sartu eta alde egin zuen.
‎Egun eder bat pasatu zuen. Oraino bi aste eta gizon maitagarri hura utzi zuen.Jaun hari biziki atxikia zen. Eta pentsatu zuen nahiago zuela Zortatxar jaunarekin egon bere burraso ordeekin joan baina.
‎Kitto haserre, triste, okaztatua eta urduri zen. Baina nork ote zuen munstrokeria hura egin. Zergatik?
‎Gertakaririk gabeko bizitza aspergarria zen berea. Baso hotz hura zen bere ondoan egotea onartzen zuen bakarra. Hain zuzen ere, hura zen haren bizipoz bakarra ez baitzuen ez haurrik, ez eta ere familiarik.
‎Baso hotz hura zen bere ondoan egotea onartzen zuen bakarra. Hain zuzen ere, hura zen haren bizipoz bakarra ez baitzuen ez haurrik, ez eta ere familiarik.
‎Aurreko gauean, egunkariko iragarkietan txin txan pun baten bidez aukeratutako neska batez maitemindu zen. Bere izena besterik ez zuen ezagutzen; eta hura ere, justu justu, hamarretarik behin bakarrik ahoskatzen baitzuen behar bezala. Izen ingeles konplikatu horietariko bat zen, Hollywood-eko artista famatu baten amarena edo.
‎Haren ezpainetakoaren zapore samina zetorkion ahora. Ez zuen inoiz ahantzi neska hura , nahiz eta oroitzeko moduko ezer ez gertatu. Muxutxo bat; eta hura ere lapurtutakoa.
‎Ez zuen inoiz ahantzi neska hura, nahiz eta oroitzeko moduko ezer ez gertatu. Muxutxo bat; eta hura ere lapurtutakoa. Bi egun iraun zuen beraien artekoak, serora sartuko zela jakinarazi zion arte, hain zuzen.
‎Baina, bat batean, alimaleko saltoa egin zuen Martinek. Zer zen hura –Emakumearen anatomia gutxi ezagutu arren gizonarena aise ongi azterturik zeukan bakardadearen kontsolamenduan eta behatz puntekin behar lukeen baino ezagunagoa zitzaion zerbait hunkitu zuen gau hartan.
‎Ile beltz haien kizkurretan zorabiatzen zen gizona gorputz lirain hark sutan jarri arte. Soineko beltz batez beztitzen zen gehienetan, bizkar beltzaran hura agertuz gerri estu bat amesten uzten zuena izter fin haien formetan galdu arte. Neska altua zen Loreley; telebistan agertzen ziren horietakoa.
2005
‎Carolinaz arduratzen zen emaztea Cassandre deitzen zen. Carolinarentzat ama bat izan zen hura . Wendy etxean zenean ere, Carolinak arratsean bakarrik ikusten zuen.
‎Biharamunean, arraro sentitu zen begiak irekitzearekin batera. Ez zuen amaren esku leuna bere lepoaldean sumatu, eta ez zuen ahots fin hura bere belarrien gozagarri sentitu. Guztiz bestelakoa izan zen sentsazioa.
‎Belarriak findu zituen, baina ez zen zaratarik entzuten, kalean zebiltzan lagunen pausoak eta gurdien zaratez aparte. Arrotza egin zitzaion egunsenti hura , sekula ez bezain arraroa. Goiko pisura igo zen eta leihotik begira jarri, ea arroztasun hura zerbait aldatzen zen jakiteko.
‎Arrotza egin zitzaion egunsenti hura, sekula ez bezain arraroa. Goiko pisura igo zen eta leihotik begira jarri, ea arroztasun hura zerbait aldatzen zen jakiteko. Kanpoaldean bizitzak aurrera zerraien, haatik, aurreko egunetan bezala.
‎Lodikoteak ematen zuen pauso bakoitzeko Rashak bi ematen zituen atzeraka, izuturik. Potoloak pauso neskatxa atzera, potoloak pauso, eta neskatxa ohe batekin trabatu eta etzanda gelditu zen, gauza handi hura gainera nola zetorkion ikaraz ikusiz. Harri bat bezain gogor gelditu zen uzkurturik eta begiak itxi zituen.
‎Ongi asko ezagutzen dut nik ifemu hau, bere bai­ tan igaro baititut ia bi urte. Ez dut inoiz zuek ifer­ nutzat duzuen hura zapaldu, baina hala ere, ziurta dezaket hori eta pasa dudana sentipen balantza batean jarriaz, balantzak neure bizitzako azken bi urte hauetan pasa dudanaren alde joko zuela... Jasan ditudan sentipenen gidaritzaz idazteari ek.in­ go diot.
‎Ogia saltsan nahasi dut behin da berriz... Arratsaldean sagar bat eta urdaiazpiko ogitartekoa, eta gauean katilu bat arroz eta yogurra.Baina, zer zen hura –Urrats horretan nola iritsijarrita nuen helmugara...?
‎Mihiaren mugimenduaren oztopo ziren haietaz libratzean, edozertaz jarduten genuen. Udara pasata ikastolan hasi berriak gine nez, hura izaten zen gai azpimarragarriena hizke taldietan, baina ohikoa zen ni jardunetik zeharo urruntzea. Sarri, egurrezko eserlekuan zeuden neska guztien izterrei begira gdditzen nintzaien, eta ondoren, neureak behatzen nituen.
‎Bai sentsazio desatsegina... Kaloriak erretzeko beharrak harrapatzen ninduen, hura bai larritasuna... Nahi baina ezin, nahi baina ezin...
‎hiru bat kBo argaltzean poztu egingo nintzateke, eta ahale­ ginak egingo nituen pisu hartan mantentzeko. Denboraldi hura ez zen izan espero nuen bezalakoa.
‎Egunean zehar neure gorputzarekin gusturen sentitzen nintzen momentua izaten zen hau. Esnea eta gailetak ziren sentipen hura labainkada zorrotz batez hiltzen zutenak... Hori gertatu ez zedin, pixkanaka, gosa­ ria arinagotzen joan nintzen.
‎Kamiseta altxa eta burua makurtu nuen. Zer zen hura –! Izugarria benetan!
‎Komunera joan nintzen lasterketa, eta atzamarrak eztarriraino sartu nituen bi aldiz pentsatu gabe. Okada izugarriak izan nituen lehen aldi horretan, baina behin eta berriz sartu nituen eskuineko esku­ ko bi hatzak lasaña koipetsu hura nire gorputzetik kanporatu arte. Momentu txarra pasa nuen, oso:
‎Baina, zer zen t: xarre­ na? ltxaropenez sorturiko helmuga hura ez zela exis­ titzen, ispilu atzean ikusten nuenak iruzur egiten ziharduen deabrua zelako, baina ez nintzen kon­ tziente, neure begiek ikusten zutena baitzen ekintza gogaikarri haiek egitera bultzatzen nindutena. Bitartean, pisuko orratzek ezkerrerantz desplazatzen jarraitzen zuten, neure pisuak isiltasunaren ezintasu­ nean disolbatzen jarraitzen zuen.
‎Ama ez nazazu inoiz askatu, mesedez. Bihotzeti.k atera zitzaidan hura , masailetati.k sentipen malkoa.k erortzen zitzaizkidan bitartean. Orduan, errealita­ tea ikustea oztopatzen zion oihal faltsua lurrera erori, eta besoetan inguraturik zuen neskatila hezurtsu hura, bere alabatxoa, ifemu hartatik atera behar zuela zin egin zuen.
‎Bihotzeti.k atera zitzaidan hura, masailetati.k sentipen malkoa.k erortzen zitzaizkidan bitartean. Orduan, errealita­ tea ikustea oztopatzen zion oihal faltsua lurrera erori, eta besoetan inguraturik zuen neskatila hezurtsu hura , bere alabatxoa, ifemu hartatik atera behar zuela zin egin zuen. Ez dut inoiz ahaz­ tuko amaren aurpegia, zurbil zegoen, sinestezinta­ suna islatzen zen ikatz koloreko begi dirdiratsu haietan.
‎Barkamena eskatu zidan behin eta berriz, damuturik zegoen lehenago ohartu ez zelako, edo onartzea kosta zitzaiolako. Nik banekien errua ez zela berea, nik neuk eraiki bainuen ifemura joate­ ko oztopoz betetako errepide hura .
‎xia zela, oso hitz gogorra iruditzen zitzaidalako, bihotzez. Hitz hura entzutean, neska tamalgarriak irudikatzen nituen, zutik mantentzeko indarrik ez zutenak, eta... ni ez nintzen horrelakoa! Gauza zai­ lenetarikoa ere, ispiluan begiratzean nintzena baino lodiago ikusten nuela neure burua onartzea izan zen.
‎Nik t: xikitan motor bat izan nahi nuen baina amona erosketetan joan zen egun batean motorzale batek harrapatu egin zuen eta hor amaitu zen motorrengan nuen irrika. Ospitalean hiru hilabetez egon ginen, han ezagutu nuen lehen aipaturiko gizon hura , kamiolaria. Amonak seniderik ez duenez, nik ere ospitalera joan behar izan nuen.
2006
‎begi beltz zorrotzak, non otoitza eta gorrotoa nahasia zen, ile beltz luzeekin eta adin jakinik gabeko azal xuria. Zinez bitxia eta beldurgarria zen; begitarte hura ez nuen sekula ikusi edo sekula amestu, eta erraiten zuena ingelesez zen. Mezu bat zela iruditu zitzaidan une batez, baina segidan, ene nerbioak zirela pentsatu nuen; ene amatxiren hiltzea, etxe huts eta beldurgarriek hunkitu ninduten...
‎Bakoitzak bere erritmoan, bere bizia segitzen zuen inguruan zuenaz arduratu gabe goxotasun osoan. Erritmo berezi hura hartzea erdietsi nuen, baina ezin nuen horrela anitz denboraz segitu. Orduan, etxera joan behar nuela erran nion; bere burua astindu zuen eta irri akitu bat egin.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
hura ez 9 (0,06)
hura ere 8 (0,05)
hura bera 5 (0,03)
hura egin 5 (0,03)
hura ikusi 5 (0,03)
hura aurkitu 3 (0,02)
hura bezain 3 (0,02)
hura entzun 3 (0,02)
hura ni 3 (0,02)
hura oroitu 3 (0,02)
hura segitu 3 (0,02)
hura utzi 3 (0,02)
hura agertu 2 (0,01)
hura bai 2 (0,01)
hura beste 2 (0,01)
hura deskribatu 2 (0,01)
hura eraman 2 (0,01)
hura ezusteko 2 (0,01)
hura guzti 2 (0,01)
hura irakurri 2 (0,01)
hura jarri 2 (0,01)
hura xaxatu 2 (0,01)
hura zirikatu 2 (0,01)
hura Irlanda 1 (0,01)
hura Mikel 1 (0,01)
hura Patxi 1 (0,01)
hura Xabi 1 (0,01)
hura aberastu 1 (0,01)
hura ahantzi 1 (0,01)
hura ahanztura 1 (0,01)
hura ahaztu 1 (0,01)
hura ahuldu 1 (0,01)
hura aitzin 1 (0,01)
hura akigarri 1 (0,01)
hura arnasa 1 (0,01)
hura ase 1 (0,01)
hura asko 1 (0,01)
hura atze 1 (0,01)
hura aurpegi 1 (0,01)
hura automatikoki 1 (0,01)
hura azaleratu 1 (0,01)
hura azkartu 1 (0,01)
hura bakarrik 1 (0,01)
hura barrunbe 1 (0,01)
hura begi 1 (0,01)
hura behar 1 (0,01)
hura ber 1 (0,01)
hura berriro 1 (0,01)
hura berriz 1 (0,01)
hura betiere 1 (0,01)
hura buelta 1 (0,01)
hura buru 1 (0,01)
hura den 1 (0,01)
hura egun 1 (0,01)
hura erabili 1 (0,01)
hura erosi 1 (0,01)
hura erran 1 (0,01)
hura errealitate 1 (0,01)
hura esan 1 (0,01)
hura espero 1 (0,01)
hura etorri 1 (0,01)
hura ezagun 1 (0,01)
hura ezagutu 1 (0,01)
hura ezkutatu 1 (0,01)
hura falta 1 (0,01)
hura gain 1 (0,01)
hura gainera 1 (0,01)
hura garbitu 1 (0,01)
hura gauzatu 1 (0,01)
hura geldiarazi 1 (0,01)
hura gertatu 1 (0,01)
hura gezur 1 (0,01)
hura gogo 1 (0,01)
hura gozamen 1 (0,01)
hura gustatu 1 (0,01)
hura hain 1 (0,01)
hura halaxe 1 (0,01)
hura han 1 (0,01)
hura hartu 1 (0,01)
hura hautatu 1 (0,01)
hura herri 1 (0,01)
hura hil 1 (0,01)
hura hilzorian 1 (0,01)
hura hizketa 1 (0,01)
hura hobeki 1 (0,01)
hura horrela 1 (0,01)
hura imajinatu 1 (0,01)
hura inoiz 1 (0,01)
hura iritsi 1 (0,01)
hura irudikatu 1 (0,01)
Konbinazioak (3 lema)
hura agertu gerri 1 (0,01)
hura agertu ukan 1 (0,01)
hura ahantzi ezin 1 (0,01)
hura ahanztura irentsi 1 (0,01)
hura ahuldu joan 1 (0,01)
hura akigarri bilakatu 1 (0,01)
hura arnasa bat 1 (0,01)
hura ase idatzi 1 (0,01)
hura asko gerturatu 1 (0,01)
hura atze utzi 1 (0,01)
hura automatikoki egin 1 (0,01)
hura azkartu hasi 1 (0,01)
hura bai egun 1 (0,01)
hura bai larritasun 1 (0,01)
hura barrunbe iritsi 1 (0,01)
hura begi bista 1 (0,01)
hura ber pertsona 1 (0,01)
hura bera belarri 1 (0,01)
hura bera bihotz 1 (0,01)
hura berriro ikusi 1 (0,01)
hura berriz ere 1 (0,01)
hura beste guzti 1 (0,01)
hura beste ikusi 1 (0,01)
hura betiere jarraika 1 (0,01)
hura bezain bat 1 (0,01)
hura bezain mu 1 (0,01)
hura bezain premia 1 (0,01)
hura buru kendu 1 (0,01)
hura egin ukan 1 (0,01)
hura egun zoro 1 (0,01)
hura entzun ari 1 (0,01)
hura ere ahaztezin 1 (0,01)
hura ere gizon 1 (0,01)
hura ere lapurtu 1 (0,01)
hura ere metro 1 (0,01)
hura ere tanta 1 (0,01)
hura erran ez 1 (0,01)
hura errealitate ote 1 (0,01)
hura ez gogoratu 1 (0,01)
hura ez nu 1 (0,01)
hura ezagun egin 1 (0,01)
hura ezagutu nahi 1 (0,01)
hura ezkutatu bultzatu 1 (0,01)
hura ezusteko iritsi 1 (0,01)
hura gain kendu 1 (0,01)
hura gainera nola 1 (0,01)
hura gauzatu baimen 1 (0,01)
hura gezur huts 1 (0,01)
hura gogo ukan 1 (0,01)
hura gustatu hasi 1 (0,01)
hura guzti erotu 1 (0,01)
hura guzti galdu 1 (0,01)
hura hain bakarti 1 (0,01)
hura halaxe joan 1 (0,01)
hura han lur 1 (0,01)
hura hartu erdietsi 1 (0,01)
hura herri oso 1 (0,01)
hura hil egon 1 (0,01)
hura hilzorian egon 1 (0,01)
hura hobeki entzun 1 (0,01)
hura horrela ikusi 1 (0,01)
hura ikusi deuseztatu 1 (0,01)
hura inoiz sinistu 1 (0,01)
hura Irlanda sortu 1 (0,01)
hura Mikel harridura 1 (0,01)
hura ni barru 1 (0,01)
hura ni beso 1 (0,01)
hura ni gorputz 1 (0,01)
hura Patxi izeneko 1 (0,01)
hura segitu agindu 1 (0,01)
hura utzi berri 1 (0,01)
hura Xabi omen 1 (0,01)
hura xaxatu joan 1 (0,01)
hura xaxatu saiatu 1 (0,01)
hura zirikatu asmotan 1 (0,01)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia