Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 192

2004
‎Eta pentsamendu politikoa bera ere, beharbada, ulergarriago egingo zaigu, euskaltzaleen etorrian aztertu ezkero. Euskarari buruzko ideologiei buruzko txostena aurkeztu nuen aipaturiko jardunaldietan eta gaurkoa esandakoaren berrikuspena litzateke.
‎Eta 1793ko azaroan, «konstituzio político foralaren» aldeko aldarria egin zuten. Bestalde, Espainiako Historiazko Erret Akademiak, Hego Euskal Herriko hiztegi historiko geografikoa argitaratu zuen 1802an, eta Nafarroako atalean, Traggiak esan zuen euskara ez dela antzinako hizkuntza, VIII.mendean asmaturikoa baizik, desberdintasunaren bidez aginte politikoari auspoa emateko. Iritzia eta ekimena kokatu behar da Godoy Carlos IV.erregearen agintariaren asmoan:
‎Kasu horretan Konbentzioko gerraren garaian edo Napoleonen aurkakoan. Horregatik aurreko azterketa historiko eta politikoaren ondoren, arbasoen portaeretan oinarriturik esaten du:
‎Guzti honek gaztelaniaren nagusitza Euskal Herrian adierazteko balio du. Horregatik hizkuntzaren metafisika apologistari kritika zorrotza eginez, eskolan, irakaskuntzan eta hizkuntzaren prestijioan zetzala hizkuntzaren berbizkundearen koska esan zuen. Liburuak behar ziren, euskara kultua asmatu, landu eta zabaldu:
‎Guztion euskarak guztion beharra du esaten du 2001ko martxoaren 27an Euskararen Aholku Batzordeak, baina hau ez da hasierako S. Arananaren pentsamentua. Hipotesi mailan honelakoa ere idatzi zuen:
‎Izan ere, Arana bizkaitarra zen, eta Bizkaian garatu zuen, zatirik nagusienean behintzat, bere ekimen politikoa. Kulturaren aldetik, irten irtenenak dira hark ondu zituen itxuraldaketak eta bultzadak, euskararen edo hobe esanda bizkaieraren aldetik.
‎Sobera ezagunak dira halakoak hemen, beste behin ere alferreko errepikapenetan ibiltzeko. Tenore dudanean, hots, azalgai dudan horretarako lagungarri zaidala, orduantxe sarraraziko dut halako bizi gertaera edo gertalixkia, diodanaren argigarri soila.
‎Nazioaren ideiak begirune osoa zor dio lurralde bakoitzak Euzkadi horren barruan izan behar duen nortasunari. Era berean, nazio berri horrek hizkuntza berritua behar du, eta, hartara, euskara bera, Sabinoren ustez, antzal
‎Normalizazio hori, bistan da, oro hartzailea da, eta Euskal Herriari nortasun berria eman nahi dio , egundoko iraultza gauzatuz. Leku eta esparru askotara iritsi beharra dakar horrek, eta anitz puntu aldatzeko premia, lehen esan legez.
‎Normalizazio hori, bistan da, oro hartzailea da, eta Euskal Herriari nortasun berria eman nahi dio, egundoko iraultza gauzatuz. Leku eta esparru askotara iritsi beharra dakar horrek, eta anitz puntu aldatzeko premia, lehen esan legez. Aranak, alabaina, ez dio horri beldurrik, bere bibliografiak argi erakusten duenez.
‎Leku eta esparru askotara iritsi beharra dakar horrek, eta anitz puntu aldatzeko premia, lehen esan legez. Aranak, alabaina, ez dio horri beldurrik, bere bibliografiak argi erakusten duenez.
‎Gerra denborako aipamen horrek bide ematen dit, orobat, XX. gizaldiko Euskal Berbizkundea gogora ekartzeko. Nago, eta diodan hau frogagarri dela uste dut, Sabino Aranaren eragina ez ote dagoen bestelakoetan, hau da, berarekin hasi eta gerraurreko eta osteko lehen lehena horretara iristen dena. Bizkaian, edonondik begira dakiola ere, izenak borborka datoz.
‎Zerrenda berean ere, Aranaren bi garaikide ospetsuak, Azkue honi Orixek Arana kuku esango dio, Aranaren aurkakotasuna islatzeko (6) eta Agirre, iritzi desberdinekoak eta osterantzeko euskalgintzaren zuzendariak. Hiruon elkargune, Euskaltzaindiako etxe hau berau, eta etxe honen Euskera agerkariaren lehen zenbakiak, aurrerago esan legez, artez ikertuz gero.
‎Zerrenda berean ere, Aranaren bi garaikide ospetsuak, Azkue honi Orixek Arana kuku esango dio, Aranaren aurkakotasuna islatzeko (6) eta Agirre, iritzi desberdinekoak eta osterantzeko euskalgintzaren zuzendariak. Hiruon elkargune, Euskaltzaindiako etxe hau berau, eta etxe honen Euskera agerkariaren lehen zenbakiak, aurrerago esan legez, artez ikertuz gero.
Esan ohi da Sabino Aranak eta Azkuek, bakoitza bere aldetik, lexiko tradizio baten aita pontekoak direla. Horien aldamenean, Larramendi zena, azken horren ildoa berehala desagertu bazen ere (9).
‎Hitz gutxitan esateko , Sabino Aranaren itzal zabalak ia mende osoa hartu du Bizkaiko euskalgintza. Alde edo kontra, zale edo arerio, Sabino Arana izan da, urte luzeetan, euskalgintzaren erreferentzia Bizkaiko lurraldean.
‎Labur zurrean esanda , haren ideia batzuk zalantzan jartzekoak badira ere egun eta gure iritzipean, agerikoa da haren ekimenaren ondorioa, luze eta zabal baldintzatu duena Bizkaiko eta Euskal Herriko euskalgintza. Horrek, zalantzarik gabe, on gaitzak eta argi ilunak izan ditu.
‎Etsaigoa horrek ordea bihurtze mota ezberdinak ekarri ditu; batzuetan euskara idatziak bere frogak egin nahian idatzea. Halaxe Larramendiren ondotik orduko espainol kritikalariei erantzuteko liburuak idatzi ziren, halaber 1974.an Juan Karlos erregeordeak esan zuenen euskara ez zela jakintzarako gai Elhuyar aldizkariarekin erantzun genion, gaitasunaren froga. Beste erantzun bat izan da apologisten ondotik, gure hizkuntza mordoiloa, nahasia zelarik hitzen asmatzea eta hori bera egin zuen Larramendik bere hiztegi garbizalea Sabinok baino lehen.
‎Sabino Aranaren garaian zio asko zeuden euskararen duintasunaren alde jartzeko. Lehenik berriki Unamuno eta besteek, berek menderatzen ez zutelako, esan ziguten euskara ez zela kulturarako gai, hizkuntza murritza zela eta
‎Ulergarriago izateko, omen? Hilabeteak gaztelaniaz esateko moda jarri zen, alegia euskaraz hitz gehiegi zeudela, nahasgarriak zirela. Gogoratzen naiz Iñaki Teodoro gipuzkoarraren semearekin eduki hizketa:
‎Hark: garbizalea zera; guk Julioa eta Agustua esaten degu.»
‎Unamunori arrazoin eman beharrez. Horrelako gauzak ingeles batí edo aleman batí esan baginetzaio sekulako barreak egingo lituzke, haientzat naturaren ezagutza kulturaren oinarri bat delako. Giro ezjakin eta ezezkor horiek jadanik gaindituak dira, ez jakitea ez da gehiago kalitate ez eta aurretik aipatu idazlearentzat.
‎Denbora berean ikusiko dute idazle guztien joera kostunbrista bazen, hizkuntzan ez zutela denek Sabino Arana jarraitu. Jarraitu dutenek badute erru apur bat hogeita hamar urteez euskal literatura konformista egin bada, hoben handiagoa dute ezkerreko idazleek ez baitzioten euskarari eskerrik ez eta begirune txikienik.
‎dira biak, eta darabilgun gaian eta garaian behintzat, Azkue askozaz berrizaleago ageri zaigu, tradi­ zio idatziari dagokionez. Ondorioz, uste dugu berezi beharreko sailak direla, mende bukaeran jaio eta XX.aren hasieratik aUITera zabaltzen den bizkaiera idatzi berrian, Aranak irekiriko bidea, hots, orto­ grafia sistema eta neologismo sorta bat edo agian hobe Iitzateke esatea , neologismo hoiek baino ga­ rrantzitsuago bait da, erdal kutsuko hitz guzti guztiekiko jarrera garbizalea, bere jarraitzaileek lútz be­ rrigintzan hasirikoa jarraitu bait zuten, eta bestetik eredu horrek biltzen duen aditz laguntzailearen sistima eta joskerari buruzko zenbait berezitasun, Azkueren eskutik sorturikoak gehien bat, hau mai­ zegi azpimarratu ez bada ere. Urteen buruan, haatik, Azkuek sorturiko ereduaren eragina gero eta na­ bariago egingo da Aranaren lanetan, bakanka aurki daitezkeen adibideetan Iehenik, ugarituz gero, az­ ken lanetan osoro makurtzeraino bere hizkuntza hiperbizkaieraren sistimara> > (Laka, op., 24 or.).
‎Hauen lanak Urkijok zu­ zendutako RIEV aldizkarian emango dira argitara eta, orobat, hauek izango dira euskalaritza berriaren zimentarriak botako dituztenak Eusko Ikaskuntzako l. eta III. Batzarretan, Oñatin (1981) eta Donostian (1923) egindakoetan, Menéndez Pelayo, Amado Alonso eta Navarro Tomás espainolekin batera (267). Lekuko euskalarien zerrenda honetan, berriro diogu , Sabino Arana ez da agertzen. Ezta Kanpion ere.
‎1.2 Garrantzitsua da, arestian esan bezala, euskalaritzaren alorrean eginda­ ko ikerketak testuinguru historikoan kokatzea eta horren barruan aroak bereiztea. Baina, aldi berean, ez da garrantzi gutxiagokoa hizkuntzalaritzaren historian, oro­ korrean eta gurean, maila teorikoan nolako eboluzioa eman den eta ikerketetan nolako norabideak nagusitu diren, edota hizkuntzaz kanpoko faktoreen eragina zenbaterainokoa izan den jakitea.
‎Aranaren kasuan, hain zuzen, alderdi horixe da berak nabarmentzen duena (269). Bestalde, hasieran esan bezala, onartutzat ematen da ukaezinezkoa dela, «begien bistakoa» egilearekin esateko (270), Arana Goiri politikariaren eta euskalariaren arteko lotura. Beste euskalarien kasuan ez?
‎Aranaren kasuan, hain zuzen, alderdi horixe da berak nabarmentzen duena (269). Bestalde, hasieran esan bezala, onartutzat ematen da ukaezinezkoa dela, «begien bistakoa» egilearekin esateko (270), Arana Goiri politikariaren eta euskalariaren arteko lotura. Beste euskalarien kasuan ez?
‎Batzar haietan, Sabino Arana bere itzaJ poJitikoaz baJiatzen zeJa esaten zen, eta da. Argudio bera erabiJiz, gaJde Jiteke beste euskaJtzaJeen atzean ere ez ote zegoen aJderdi jakinen bat, inpJizituki edo zeharka bederen.
‎Zorioneko eguna euskarak euskaJ nazionaJismoaren beharrik izango ez duen hura, zorionekoa hizkuntza poJitika instituzionaJa noizbait EuskaJ He­ rria euskaJduntzeko bidean jarri eta euskaJdun bihurtuko duen hura, zorione­ koa beharrik sentitu gabe euskaraz mintzatuko den hura. Baina datuek aspaJ­ dion besterik erakusten dute, euskarak herriaJdeka izan duen erabiJera orokorrean apaJa izateaz gain, 1989 epeaJdian, Gipuzkoan bakarrik egiten baitu aski nabarmen gorantz,% 23tik %30era, 7 puntuko igoerarekin; Bizkaian ere egoera zerbait hobetzen da hiru puntu irabaziz, hots,% Stik% llra igaroz; Nafarroan% 7an mantentu egiten da osta osta, eta beste bietan, berriz, puntu bat egiten du behera, Araban%...
‎PoJitikaren eta hizkuntzaren arteko harremanaz, orobat, bada zer eztabai­ daturik. Izan ere, euskararena despoJitizatu beharra dagoeJa esan eta esanka ari zaizkigu, ez deJa inor susmopean hartu behar arrazoi ideoJogikoengatik. Bai­ na susmagarri gertatzen da despoJitizazioaren defentsa hori, nondik eta, asko
‎tan euskalgintzan garbiki kontrakoak edo zeharo epelak direnen aldetik dato­ rrenean eta, batez ere, konturatzen garenean beren iritzietan arrazoi soilki aka­ demikoak linguistikoak erabiltzen dituztela dioten horiek, hauek ere, ohar­ gabean edo ohartuta, beren ideologia politikoa ezkutatzen dutela. Noiz egingo da alde bateko edo besteko nazionalistak ez diren euskaltzale horien zerren­ da?
‎Beraz, gure ikuspuntua nolabait laburtuz esango duguna da, gauza bat de­ la hizkuntzarena elkarte pribatu batek, alderdi politiko batek edo erakunde pu­ bliko batek monopolizatzea eta beste bat erabat despolitizatzea. Hizkuntza ezin da despolizatu, hizkuntzarenean botere arazoa tartekatzen delako eta, segun eta nolako hizkuntza politikak finkatzen eta ezartzen diren, altematiba kontraja­ rriak egon daitezkeelako.
‎Baina ba­ du Abandakoak hori baino oker handiagorik egina, euskarari ez baitzion aitor­ tu nazioaren eraikuntzan zegokion lekua. Lehen esandako arrazoiengatik, elementu kulturaren gainetik, bere sustraiak biologian zeuzkan arrazaren kon­ tzeptuan aurkitu uste izan zuen Euskal Herri historikoaren iraupenerako ber­ merik sendoena. Ikuspegi hau, esan bezala, Euzko Gogoa k gainditzen du, Euskal Herri berreuskaldundu baten aldarrikapena eginez.
‎Lehen esandako arrazoiengatik, elementu kulturaren gainetik, bere sustraiak biologian zeuzkan arrazaren kon­ tzeptuan aurkitu uste izan zuen Euskal Herri historikoaren iraupenerako ber­ merik sendoena. Ikuspegi hau, esan bezala, Euzko Gogoa k gainditzen du, Euskal Herri berreuskaldundu baten aldarrikapena eginez.
‎Baita J.M. Barandiaran antropologoak ere «euskal gizakia» deitu ohi zaionaren jatorriaz jardutean, zei­ naren eboluzio abiapuntua 7.000 urte inguruan finkatzen baitu (277). Honekin adierazi nahi duguna da, bat, arrazaren kontzeptua Sabino Aranaren garaian, eta oraindik geroago ere, diskurtso zientifikoan erabiltzen zen ohiko terminoa zela, eta bi, lan honen hasieran esan bezala, komunitate etnikoaren edo nazio­ aren edukia eman ziola Sabinok arrazari.
‎Oso besterik da, Euskal Herritik at, termino horren inguruan Yacer La­ pouge k, edo Gumplowicz ek, edo Houston Stewart Chamberlain ek, Joseph Arthur Gobineau k, eta beste hainbatek egiten duten irakurketa garbiki arra­ zista, batez ere, hitlerismoarekin politikan ondorio genozida izugarriak ekarri­ ko dituena. Lekuz kanpokoa baino askoz harago, guztiz deitoragarria iruditzen zaigu nazismoa eta aranismoa ez direla berdintzekoak esatea hutsa (278), ager­ pen publikoetan esan izan den bezala, zeren Euskal Herria, orduko Alemani­ arekin konparatuta, oso bestelako egoera soziopolitiko batean aurkitzen bai­ tzen, zapaldua eta inmigrazio masibo baten pean.
‎Oso besterik da, Euskal Herritik at, termino horren inguruan Yacer La­ pouge k, edo Gumplowicz ek, edo Houston Stewart Chamberlain ek, Joseph Arthur Gobineau k, eta beste hainbatek egiten duten irakurketa garbiki arra­ zista, batez ere, hitlerismoarekin politikan ondorio genozida izugarriak ekarri­ ko dituena. Lekuz kanpokoa baino askoz harago, guztiz deitoragarria iruditzen zaigu nazismoa eta aranismoa ez direla berdintzekoak esatea hutsa (278), ager­ pen publikoetan esan izan den bezala, zeren Euskal Herria, orduko Alemani­ arekin konparatuta, oso bestelako egoera soziopolitiko batean aurkitzen bai­ tzen, zapaldua eta inmigrazio masibo baten pean.
‎Hori argituta, bidenabar, beste bigarren ohar bat ere egin beharra gaude, eta da, Sabino Arana arraza garbiaz ari denean, euskal tradizioan oinarrituta­ ko kaparetasuna zuela gogoan, eta ez inola ere euskaldunen odol garbitasu­ na, hau zentzu fisiologikoan ulertuta. Hau diogu badirelako oraindik Aban­ dokoa inozotzat jotzen dutenak, mestizajearen fenomenoaz ohartu ez balitz bezala.
‎Lehen arrazoia da, Sabinok maketismoaz hitz egiten duenean, euskal nazio ukatu eta menperatu baten burujabetasuna aldarrikatzen duela eta, be­ re politikagintza zapalkuntza egoera batetik abiatzen denez gero, ondorioz datorren jokabide normala dela politikagintzan nazio proiektu horren kontra daudenak oro etxekoak nahiz kanpokoak etsaitzat hartzea edo, bestela esanda , gizarteko harremanak gatazka zentzuan ulertzea. Maketoaren kon­ tzeptua, bada, ez du mugatzen soilki inmigratuen mundura, arras arinki esan izan den bezala, baizik eta kanpoko okupatzaileekin hatera kolaboratzen du­ ten bertakoak ere euskaldunak izan ala ez kategoria berean sartzen ditu.
‎Lehen arrazoia da, Sabinok maketismoaz hitz egiten duenean, euskal nazio ukatu eta menperatu baten burujabetasuna aldarrikatzen duela eta, be­ re politikagintza zapalkuntza egoera batetik abiatzen denez gero, ondorioz datorren jokabide normala dela politikagintzan nazio proiektu horren kontra daudenak oro etxekoak nahiz kanpokoak etsaitzat hartzea edo, bestela esanda, gizarteko harremanak gatazka zentzuan ulertzea. Maketoaren kon­ tzeptua, bada, ez du mugatzen soilki inmigratuen mundura, arras arinki esan izan den bezala, baizik eta kanpoko okupatzaileekin hatera kolaboratzen du­ ten bertakoak ere euskaldunak izan ala ez kategoria berean sartzen ditu.
‎Bigarren arrazoiak, zentzu hertsian, inmigrazioarekin du zerikusia eta aurrean esandakoaren ondorio zuzena da. Garai hartako industrigintza in­ dartsuaren ondorioz Bilbaoko ezkerraldean ugaltzen den inmigrazio popu­ lazioa, berak «Efectos de la invasión» artikulu aipatuan behin eta berriz errepikatzen duen bezala, beste nazio batetik kasu honetan Espainiatik­ datorrena delako kontsideratzen du arrotza, ez bertakoa, alegia:
‎Eta hemen berriro Sabi­ no Aranarekin egiten dugu topo. Horrela ulertzen da zergatik ez duen go­ goko José Luis de la Granja Sainz-ek lehen aroko Sabino Arana hura, ez prezeski jeltzale kontserbadorea delako hau ere bada, jakina, edo arrazis­ ta hau ez da, hala badio ere, abertzale sutsua delako baizik. Nahiago du,
‎Beraz, Aranak Euskal Herriaren eta euskararen berezitasunaz hitz egiten zuenean, funtsean zuzen ari zen, geroztiko ikerketa linguistiko, arkeologiko eta genetikoek Sabinok orduan eskura zeuzkan baino askoz datu gehiagore­ kin, jakina, berak zioena baieztatu besterik ez baitute egin, hots: Euskal He­ rria, bere ingurukoen ondoan, oraindik bizi den herri zahar bat dela, histori­ aurrekoa, alegia, hizkuntzaren aldetik ez eze, alderdi seriologikotik ere desberdina dena.
‎Euskal He­ rria, bere ingurukoen ondoan, oraindik bizi den herri zahar bat dela, histori­ aurrekoa, alegia, hizkuntzaren aldetik ez eze, alderdi seriologikotik ere desberdina dena. Hau horrela baieztatzeak, arrazakeriaren salaketa maltzurrak alde hatera utzita, asko esaten du herri honek bere nortasunaren lorbidean da­ raman borrokaren alde.
‎Luis Mitxelenak, Euskal literaturaren historia idaztean, Aranaren itzala bere sorkuntzazko lana baino harago doala esan zuen: «La actividad de su con­ temporáneo Sabino de Arana Goiri() fue principalmente política(...) No obstante, sería injusto medir su influencia en la literatura vasca por la huella de su obra original.
‎Lino Akesolok esana da Aranak alderdi bi dituela, euskararen aztertzai­ learena bata eta eragilearena bestea: «Asko izan da alderdi biotan berak egi­ ña; baiña bigarrenean, euskerari emon eutsan bultzadaren aldetik, Aranak ez dauala bardiñik izan esanaz ez dogu, ez, alaz ez danik esango. Arrezkero Eus­ kal Bizkundeak Aranari zor deutso geien geien.
‎Lino Akesolok esana da Aranak alderdi bi dituela, euskararen aztertzai­ learena bata eta eragilearena bestea: «Asko izan da alderdi biotan berak egi­ ña; baiña bigarrenean, euskerari emon eutsan bultzadaren aldetik, Aranak ez dauala bardiñik izan esanaz ez dogu, ez, alaz ez danik esango . Arrezkero Eus­ kal Bizkundeak Aranari zor deutso geien geien.
‎Bestalde, kritikari batek baino gehiagok salatu bezala, zentzuz eta tentuz bereizi beharra dago berari zor zaiona eta besteek hari egotzi diotena. Mitxe­ lenari jarraiki, hala dio Akesolok ere: «Aranaren euskal lana ondo aztertu ba­ rik dago.
‎Aranazale batzu­ en eritxiak alboratu eta bereak dituenak aztertzea lan onuragarria izango ei genduke» (5). Laburki esanda , batean Arana eta bestean aranazaleak kokatze­ ko garaia heldu da.
‎Geroago piztuko den eztabaidan agertuko den bezala, alderdi linguistiko zein historikotik begiratuta, berak adierazi nahi zuen herri errealitatea adieraz­ teko desegoki asmatutako hitza izango da Euzkadi-rena; baina arreta jarri, hitz horren bidez azaldu nahi zuen kontzeptuaren edukian ezarri behar da, hor ha­ tez ere, honek baitu garrantzirik gehien, eta ez hainbeste, agian, kategoria po­ litiko hura adierazteko berak erabilitako hitzaren desegokitasunean. Euzkadi hitzak, lehenik eta funtsean, bere lurralde historikoan zein diasporan bizi den euskal jatorriko guztien komunitate etnikoa esan nahi du. Noski, inmigrazio­ populazioa ez da sartzen hor, egungo estatu moderno batzuetan, Alemaniako­ an bezala, sartzen ez den bezala.
‎Beraz, arraza edo nazioa esan , gauza bera da Aranarenean, esanahi bera dute eta. Oinarri fisikoa dute, naturala.
‎que cada hombre y cada pueblo es dueño de su propia voluntad, y no el extraño(...) Pero(...) nadie que en la materia de puros hechos se crea versado, desconoce que Vizcaya (como Guipúzcoa, y Alaba y Nabarra) fue hasta 1839 un estado de naciona­ lidad vasca que gozaba de perfecta independencia política; que esta indepen­ dencia fue en ella natural y no adquirida ni por otros Estados otorgada; que el origen de esa independencia se remonta, por lo tanto, hasta el origen de la misma raza vasca; y que no hay hombre, entre los sabios, que sea capaz de señalar en la historia ni en la protohistoria la existencia de una raza anterior a la raza vasca» (12). Pasarte honetan ageri denez, alde batera utzita, noski, egungo euskal historiografian sostengaezina den Euskal Herri foralari egoz­ ten dion ustezko independentziarena, lehen aipatutako elementu objektiboei subjektikoa eransten die, independentzia erdiesteko borondadea, alegia, bal­ din herritarrek hala erabaki balezate. Xede honekin sortuko ditu, hain zuzen, Euskeldun Batzokija (1894), EAJ (1895), eta sustaketa politikorako tresnarik eraginkorrenak, bereziki, prentsa organoak, hala nola Bizkaitarra (1893), Ba­ serritarra (1897), El Correo Vasco (1899), Euzkadi (1901), La Patria (1901) eta Patria (1903), Bizkaya ren Edestija eta lzkerea Pizkundea argitaletxea (1896), azken hau Luis bere anaiarekin batera bideratua.
‎Sabino Aranak ez du esaten euskal arraza espainolena baino garaiagoa denik, hura ez bezala garbia dela baizik; ezta ere ez du esaten euskal arraza txit garbia denik, mestizoak ere aipatzen baititu. Beraz, Euskal Herrian, hiru motatako jendea bizi da, hots:
‎Sabino Aranak ez du esaten euskal arraza espainolena baino garaiagoa denik, hura ez bezala garbia dela baizik; ezta ere ez du esaten euskal arraza txit garbia denik, mestizoak ere aipatzen baititu. Beraz, Euskal Herrian, hiru motatako jendea bizi da, hots:
‎Beraz, garbi dago, abizenak dira, hain zuzen, arrazaren zigilua berekin daramatenak. Berdin dio non jaioa izan, eus­ kara jakin ala ez, baldin abizenak euskaldunak baditu: «Porque el nacer en és­ te o en el otro punto nada significa, como es claro, respecto a la raza.
‎Garaiko datu estatistiko­ en arabera, Bilbaoko hiritaren artean euskaldunak halako bi dira abizena es­ painola dutenak, 3.537 erdaldun 1.724 euskaldunen aurkez (21). ...la nazionaletako maisu maistrak gero eta gehiago dira Bizkaian, 1894ko datu estastitikoen arabera, euskal abizenekoak 154 eta erdal abizenekoak, al­ diz, 129 Baina euskal abizenekoen kopuru hori oraindik areago murriztu be­ har da, baldin kontuan hartzen bada, horietako batzuek, Espainian jaiotakoak izaki, Euskal Herria mespresatu egiten dutela, euskara ez dakitela, edo, jakin­ da ere, gorrotoa diotela : «Total, que son muy contados los que(...) son biz­ kainos de naturaleza y en ideas, y los únicos en rigor que Bizcaya debiera sos­ tener para educar a sus hijos» (22).
Esandako arrazoi hauengatik guztiengatik, euskal gizarteak bizi duen ustel­ keriaren ondorioz, euskal arrazaren garbitasuna arriskuan dagoela iruditzen bai­ tzaio, haren defentsarako, neurri jakin batzuk hartzea proposatzen du, inmigratu­ entzat murriztaile izango direnak, horien artean bat, beti ere Euskadi independente hipotetiko batean, atzerritarrei sarrera debekatzea (27), eta bi, bertan kokatuak ... Maketoen inbasioari gain hartzeko aterabide bakarra, erabateko isolamen­ duarena da (29).
‎Maketoen inbasioari gain hartzeko aterabide bakarra, erabateko isolamen­ duarena da (29). Izan ere, Aberriak edo Euskeriak (hau erdaraz esanda ) jasaten duen desgraziarik larriena euskaldunak espainolekin arrotzekin, alegia harre­ manak izanez bizitzea eta, ondorioz, bere izatean endekatuz joatea da.
‎Ho­ rregatik, euskaltzeltasuna indartzen joan dadin, abertzaletasunari eragin behar zaio, hau gabe hura kamutsa baita. «Aberrija eztau gaizkatuko euzkereak; bai ta bakarrik abertzaletasunak» (35), zioen . Beste esaldi hau ere berea da:
‎Azken batean, derragun garbiki, arraza da euskal nazioa funtsatzen duen elementu nagusia eta beste guztiak, garrantzitsuak izan arren, elementu gehiga­ rriak besterik ez dira. Zentzu honetan, guztiz adierazgarria dira «Errores cata­ lanistas» artikulu aipatuan jaulkitzen dituen gogoetak, non esaten baitu nahia­ go duela atzerritarrez kutsatutako Bizkaia euskalduna eta independentea baino kutsatu gabekoa, nahiz ez izan independentea eta euskararik ez egin (37). Arra
‎Nabar­ mentzekoa da Hendaia eta Hondarribiako Batzar Ortografikoen inguruan izandako protagonismoa, zenbaitek modu negatibo batez epaitu izan dutena, baina bidegabeki, oraindik zer argiturik badelako hor, geroago zehatzago iku­ siko dugun bezala. Oraingoz aski bekigu iradokitzea Sabino Arana azken ur­ teetan, agian politika instituzionalean sartuta dabilelako eta euskal munduan murgilduago, euskararen kausari orokorrean diogu hau, hasieran baino ga­ rrantzi handiagoa ematen diola, nahiz eta alderdi hau ere zehaztu beharrekoa da, euskal naziotasunari buruzko ikuspegian jarrera aldaketarik edo eboluzio­ antzekorik ez dugun sumatzen. Euskaltzaleago izatea baliteke, bai, baina ez horregatik arrazari gutxiago atxikia.
‎(38) Hala dio Akesolok: < < Aranaren asmoak eta jokabidea argi eta garbi dagoz.
‎Sabino Aranarentzat, esan bezala, euskalduna euskararen jabe dena daba­ karrik; baina euskaltzale, hots, euskarafilo izan daiteke euskara jakin gabe ere, baldin maite badu. Guk hemen, euskalari diogunean, euskaran adituari deitzen diogu eta euskalaritza, euskarari buruzko jakintza jasotzen duenari.
‎Sabino Aranarentzat, esan bezala, euskalduna euskararen jabe dena daba­ karrik; baina euskaltzale, hots, euskarafilo izan daiteke euskara jakin gabe ere, baldin maite badu. Guk hemen, euskalari diogunean , euskaran adituari deitzen diogu eta euskalaritza, euskarari buruzko jakintza jasotzen duenari.
‎tografía» artikuluari erantzunez, Astarloa eta Mogelen tradizioari jarraiki, e eta q ren ordez, k erabiltzea errebindikatzen baitu. Baina bere lan maisua, esan bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino (1896) da. Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere.
‎Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere. Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe. Baina, hau ere berak dio, gaztetan idatzitako Gramatika horretako sei ikasgai letren soinuez eta zeinuez dihardutenak, hain zuzen­ Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino n jasotzen omen dira.
‎Lan honen gorputzean sartzen du Gramática Elemental del Euskera Bizkaino izeneko la­ naren zati bat ere. Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe. Baina, hau ere berak dio, gaztetan idatzitako Gramatika horretako sei ikasgai letren soinuez eta zeinuez dihardutenak, hain zuzen­ Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino n jasotzen omen dira.
‎Lan hau 1885ean hasi zen idazten, baina 200 orrialde Bar­ tzelonan argitaratu eta gero, 1888an argitaratzeari utzi ziola dio berak, zerga­ tik esan gabe. Baina, hau ere berak dio , gaztetan idatzitako Gramatika horretako sei ikasgai letren soinuez eta zeinuez dihardutenak, hain zuzen­ Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino n jasotzen omen dira. Ordura­ ko, beraz, finkatua zeukan bere sistema grafikoa.
‎Azkuerekin ari dela, hain zuzen, Aranak bere hitzaurrean dioenez , bere li­ buru honetan proposatzen duen sistema grafikoa ez bide du inork ezeztatu ez metodoaren ez logikaren aldetik (55). Azkuek bi aukera paregabe izan zituen horretarako, baina ez zuen egin.
‎(52) < <... ausartuko nintzateke esatera agian Gramatika hori ez zela zinez argitaratu inoiz, eta argitaratu bazen galeradatan izan zela: eta urteen buruan Lecciones de Ortografía bizkaino idazlanean eman zuela Aranak argitara gramatika asmo hortatik buruturik zuen ataJa> > (< < Sabino Arana Goiri eta Hiperbizkaiera (Hiperbizkaieraren historiaz.
‎Bere sistema grafikoa proposatu baino lehen, bada, hor zegokion bere aurreko beste guztiekin egiten duen bezala, berea ere ezez­ tatzea, zergatik ezeztatzen duen arrazonatuz; baina aipatu ere ez bide du egi­ ten, nahiz zenbait puntutan irizkide diren (57). Bigarren parada bere Proyecto de Ortografía (1896) argitaratu zuenean izan zuen, Aranak bere liburu hau ar­ gitara eman baino hilabete bat lehenago atera baitzen, eranskinean esaten du­ en bezala. Zalantzarik ez da Azkuek azken hau ere oso ongi ezagutzen zuela, baina hemen ere haren aipurik ez.
‎Horregatik, Sabino Aranak ez du onartzen Azkuek ezar dezan bere iritzia beste guztien gainetik eta, ondorioz, berea izan dadin azken hitza. Izan ere, hauxe zioen bere Proyecto hartan: «Ya que hasta ahora no se ha podido constituir la Academia de nuestra lengua, suplan los bas­ cófilos dispersos la falta de su congregación.
‎Besterik da, arrazoi politikoengatik ere, haren izena parentesi artean jarri iza­ na. Ezaguna den bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino libu­ ru hau argitaratu baino lehen, Kanpioni bezala, honi ere alderdiz alderdi jau­ zika dabilela esaten dio «La bandera fenicia» artikuluan (1895), noiz nazionalistekin noiz espainolistekin: « ¿ Qué me cuenta usted del Sr.
‎Besterik da, arrazoi politikoengatik ere, haren izena parentesi artean jarri iza­ na. Ezaguna den bezala, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino libu­ ru hau argitaratu baino lehen, Kanpioni bezala, honi ere alderdiz alderdi jau­ zika dabilela esaten dio «La bandera fenicia» artikuluan (1895), noiz nazionalistekin noiz espainolistekin: « ¿ Qué me cuenta usted del Sr.
‎Berriro Kanpionengana etorrita, esan dezagun Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino liburu honetan bertan berarekin ari dela, haren Gramá­ tika de los Cuatro Dialectos Literatos de la Lengua Euskera ri (1884) aitor­ tzen dion autoritateaz baliatzen dela Azkueren aurrean lagi hitza ere erabiltzen dela baieztatzeko orduan, hauxe dioelarik: «autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64).
‎Berriro Kanpionengana etorrita, esan dezagun Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino liburu honetan bertan berarekin ari dela, haren Gramá­ tika de los Cuatro Dialectos Literatos de la Lengua Euskera ri (1884) aitor­ tzen dion autoritateaz baliatzen dela Azkueren aurrean lagi hitza ere erabiltzen dela baieztatzeko orduan, hauxe dioelarik: «autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64).
‎Berriro Kanpionengana etorrita, esan dezagun Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino liburu honetan bertan berarekin ari dela, haren Gramá­ tika de los Cuatro Dialectos Literatos de la Lengua Euskera ri (1884) aitor­ tzen dion autoritateaz baliatzen dela Azkueren aurrean lagi hitza ere erabiltzen dela baieztatzeko orduan, hauxe dioelarik : «autor veracísimo que, al tratar del cambio de a en e cita este ejemplo» (64).
‎Horregatik, ondorio gisa esan dezakegu, Aranak ez duela onartzen lege fonetikora biltzen ez den eredu ortografikorik. Aldez aurretik finkatutako lege fonetikoen arabera aplikatu behar dira arau ortografikoak, irakurketa unibokoa izan dadin:
‎(72) < < Esan daiteke Aranak ez zituela zinez ortografía eta fonetika garbi berezi> > (Laka, 1,
‎Arestian esandakoaren harian, guztiz ulergarri gertatzen da Aranak bere­ biziko garantzia eman izana etimologiaren alorrari, idatzizko literaturatik ha­ rago finkatzen baitu bere abiapuntua, beti ere, hainbat kasutan ezin egiazta dai­ tekeen hitzen jatorri hipotetiko batean. Lehen premisa hori ontzat emanez gero, ondorioa logikaren emaitza hutsa da.
‎Etimologías Euskéricas (1887) da Aranak euskararen gainean idatzitako lehen lana. Egileak berak esaten duen bezala, bi artikulu dira saio hau osa­ tzen dutenak, Gramática Elemental del Euskera Bizkaino deituaren sarrera gi­ sa eginak, hogei urte zituela (74). Hor Vasco, España, Huesca, Hispali, Bil­ bao eta Villaro izenen jatorriaz dihardu.
‎Neurri handiko lana da, 5.000 hitzetik gorakoa baita, abizenak 33 espezietan sailkatuta ematen dituelarik. Amorrortu editoreak dioenez , 7.000ko zerrenda egitea pentsatuta omen zeukan. Orobat, Lecciones de Ortografía del Euskera Bizkaino lanean ere, bertan erabilitako euskarazko 122 hitzen jatorria ematen da, zerrendatuta, eta erdarazko beste 22rena, hala nola vasco rena (lartinezko uasco tik), vascuence rena (gaztelerazko vasconce tik), osco rena (euskaraz­ ko eusko tik) (75).
‎H hizkia ere onartu zuen hori erabiltzen zuten euskalkien kasuan. Horrela jokatzean, batez ere, berak espreski dioen bezala (86), Euskal erría aldizkariak eta Kanpionek bere Gramática Elemental del Euskera Bizkaíno n finkatutako arau eta praxi­ aren aurka jaiki zen.
‎Zubek mattetan ba dozube Aberrija, zerorrek zainduriko bijotzak be matteko dabe» (88). Hirugarrenik, irakasleengana hur­ bilduz, liburutxo hau egin, beraientzat egin duela esango die: «Bizkaitar ona ba zara, ta ez erdeltzailia, bai euzkeltzalia, abegi zabala emongo dautsozu in­ gurti (liburuxka) oneri:
‎Besté zenbaitek izen hori ukatu egingo diote. Ezin esango da, halere, ge­ nero horretan ere bere aztama utzi ez zuenik. Nork ez du ezagutzen haren
‎(91) Eztabaida honen nondik norakoa jasotzeko, esan behar da, Karlos Borboikoak Gerni­
‎7an erantzuten dio, esanez , sentimendu erregionalistak alde hatera utzita, poesía poesiagatik ba­ karrik ederretsi behar dela: «Yo diría, pues, a mis queridos paisanos:
‎lista» (99), esango du. Kausa nazionalistaren alde asko egin zuen arren, ez
‎¿ Cómo, si el único apellido suyo que conocemos no tiene por madre a nuestra lengua nacional?» (101). Esandako guztia ez aski
‎Kontua da, etxeko zein kanpoko euskaltzale batzuek Aranari bere garai­ an leporatu ziotela Bizkaitarra aldizkarian euskarazko testu gutxi agertzen zela. Aranak bere erantzunean dioenez , hasierako asmoa osorik euskaraz argi­ taratzearena zen, baina hainbat arrazoirengatik, funtsean jarraiko hiru hauen
‎Orotara 1.086 orrialde idazten dituela kontutan hartuta,% 33.60ko indi­ zeak ez du hain leku txarrean uzten Aranaren euskal luma, liburu eta saioen mailan bederen. Aldizkarietan, ordea, euskara ia erabat arrotza dela esan de­ zakegu, ondoko taulan ikus daitekeenez, osta osta% 1,30eko orrialde masa besterik ez baitute osatzen euskaraz idatzitakoek. Erreferentziatzat hartzen ba­ da orotara 2.386 orrialde idatzi zituela, eta horietatik 382 orrialde baino ez euskaraz, azkenean Aranaren euskalluma% 16ko sortarekin geratzen da, ares­ tian emandakoaren erdira jaitsiz.
‎Erreferentziatzat hartzen ba­ da orotara 2.386 orrialde idatzi zituela, eta horietatik 382 orrialde baino ez euskaraz, azkenean Aranaren euskalluma% 16ko sortarekin geratzen da, ares­ tian emandakoaren erdira jaitsiz. Remen ageri da Arana iritzi publikoari gaz­ telaniaz zuzentzen zaiola, esan bezala, arrazoi praktikoak medio.
‎Ez goaz gutxi ala asko den edo antzeko baloraziorik egitera. Euskal Piz­ kundearen betean J.M. Barandiaranen euskarazko indizea% 3,11 eta Aitzole­ na% 8,84koa bada (107), Aranarenak azken honena bikoizteak asko esaten du bere alde, oraindik gehiago izanda.
‎(*) Esandakoaren frogatzat, Villasantek hor Euskera aldizkarian (1956) argitaratutako gu­
‎a) goizez batzarkideak hiru taldetan banatu zirela, ortografiaren batasunari bu­ ruz Batzarrari proposamenak egiteko xedearekin; b) arratsaldez aho batez onartu zela batzordeetako batek, adostua izan zedin, gai horri buruz proposa­ tutako plagintza; e) hurrengo urtean Hondarribian beste Batzar bat egitea au­ rrikusi zela; d) hiruko talde batek osatutako Batzorde bat izendatu zela, tarte­ an Kanpion, Sabino eta Hazpameko Anaia bat zeudela, eta hauek, gela batean sartuta, presaka arautegi moduko bat prestatu zutela, baina Batzar Aretora itzultzean, hutsik aurkitu zutela; e) Eskualdun Biltzarra elkartearen izenaz as­ ko eztabaidatu zela, berdin bere xedeaz; f) Batzorde Iraunkorreko partaideen izendapenari dagokionez, Batzarraren berrespenik ez zuela eta, Kanpion eta Aranaren kasuan, presak eraginda, beren buruak aurkeztu zituztela lehendaka­ riordetzarako (116). Beste nonbait ere esaten du Aranak, gauzak gaiztotzen ha­ si zirenean, hasiera hasieratik lehendakariordea izaki, kargu horri uko egin na­ hi izan ziola (117), baina ez ziotela onartu eta, gainera, askotan idazkari lanak ere egin behar izan zituela (118).
‎Geroztik, Pierre Charrittonek, Broussainen iturrietan oinarrituta, zeheta­ sun batzuk eransten dizkio Sabino Aranaren testuari, hots: hiru batzorde hau­ etako buruak Adema Zalduby, Kanpion eta Arana Goiri izan zirela eta Batzar Nagusian onartua izan zela Arana Goirik ortografi batasunerako proposatuta­ ko plangintza, esaten denez aipu espliziturik eman gabe, ordea, beste ba­ tzorkideak horretara behartu omen zituelako: «Arana Goiri avait fait admettre par sa comission» (119).
‎«Arana Goiri avait fait admettre par sa comission» (119). Arratsaldean, hamabost lagunek osatutako behin be­ hineko batzorde bat osatu zela ere badio , Eskualdun Biltzarra (Fédération Li­ ttéraire Basque/ Federación Literaria Vasca) elkartea eta hurrengo Batzar Orto­ grafikoa prestatzeko xedearekin (120). Azpimarratu behar da Sabino Aranak
‎Azken batean, Hondarribiako batzarkideen aurrean garbi adierazita utzi nahi duen puntua, bere hitzez esanda , hauxe da: «El único objeto para el cu­ al se convocó el Congreso de septiembre fue el de fijar una parte del euzke­ ra:
‎Goian esan bezala, Eskualdun Biltzarra elkarteko behin behineko Batzor­ dea batzartu zen Hondarribiako Udaletxean 1901eko azaroaren 18an. Zein xe­ derekin?
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
esan 49 (0,32)
esaten 24 (0,16)
dio 20 (0,13)
esango 10 (0,07)
esanda 9 (0,06)
dioenez 7 (0,05)
esateko 7 (0,05)
esanez 6 (0,04)
zioen 6 (0,04)
diogu 5 (0,03)
dion 4 (0,03)
esatea 4 (0,03)
diote 3 (0,02)
esandakoaren 3 (0,02)
Esan 2 (0,01)
Esandako 2 (0,01)
badio 2 (0,01)
dioen 2 (0,01)
dioen bezala 2 (0,01)
dioten 2 (0,01)
esatean 2 (0,01)
zioten 2 (0,01)
Esandakoaren 1 (0,01)
Zioen 1 (0,01)
baitio 1 (0,01)
baitzioten 1 (0,01)
diodan 1 (0,01)
diodanaren 1 (0,01)
dioelarik 1 (0,01)
dioena 1 (0,01)
diogunean 1 (0,01)
diot 1 (0,01)
diotela 1 (0,01)
esanaz 1 (0,01)
esandako 1 (0,01)
esandakoak 1 (0,01)
esandakoek 1 (0,01)
esandakoez gain 1 (0,01)
esatera 1 (0,01)
zioena 1 (0,01)
zioenez 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
esan bezala 12 (0,08)
esan ezan 5 (0,03)
esan nahi 5 (0,03)
esan behar 3 (0,02)
esan bera 3 (0,02)
esan Akesolo 2 (0,01)
esan arrazoi 2 (0,01)
esan euskal 2 (0,01)
esan ez 2 (0,01)
esan hau 2 (0,01)
esan horiek 2 (0,01)
esan lege 2 (0,01)
esan Arana 1 (0,01)
esan Broussain 1 (0,01)
esan Lafitte 1 (0,01)
esan Sabino 1 (0,01)
esan agian 1 (0,01)
esan amaiera 1 (0,01)
esan argi 1 (0,01)
esan argigarri 1 (0,01)
esan autoritate 1 (0,01)
esan baieztatu 1 (0,01)
esan baizen 1 (0,01)
esan berrikuspen 1 (0,01)
esan besterik 1 (0,01)
esan bizkaiera 1 (0,01)
esan deus 1 (0,01)
esan ere 1 (0,01)
esan esan 1 (0,01)
esan euskara 1 (0,01)
esan froga 1 (0,01)
esan gabe 1 (0,01)
esan granja 1 (0,01)
esan guzti 1 (0,01)
esan hari 1 (0,01)
esan herri 1 (0,01)
esan hizkuntza 1 (0,01)
esan hori 1 (0,01)
esan huts 1 (0,01)
esan inor 1 (0,01)
esan itzal 1 (0,01)
esan legez 1 (0,01)
esan lehen 1 (0,01)
esan lurralde 1 (0,01)
esan mirespen 1 (0,01)
esan moda 1 (0,01)
esan non 1 (0,01)
esan ohi 1 (0,01)
esan ondorio 1 (0,01)
esan proposizio 1 (0,01)
esan ta 1 (0,01)
esan uste 1 (0,01)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia