2000
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
zaldituko arnasa huts
|
hau
zure abiadan.
|
|
Eritasun
|
hau
degeneratiboa da.
|
|
" Urrun ezazu nigandik edari samin
|
hau
;
|
|
Han lana aurkitu nuen, Donostiako Garatetar batekin. Garate
|
hau
Caracasen bizi zen 50etatik. Kroaziar batekin harremanetan ipini ninduen.
|
|
Caño Casiquiare igaro ondoren, beraz, Rio Negrora heldu ginen. Erabat ezberdina da ibai
|
hau
; Orinocok ur horiak ditu, eta Rio Negrok, izenak dioen moduan, ur ilunak, beltzak. Santa Rosara abiatu ginen Rio Negron behera.
|
|
Ikastaroa egin nuen beste batzuekin batera, hainbatek egina izango duten moduan Erakundearen historian. ETArekiko harremanaz eta jarduera pertsonalaz ez naiz ariko,
|
hau
ez delako horretarako lekua, eta beti daudelako isilik gorde beharrekoak.
|
|
Galerian lagunekin hitz egitea debekatuta zegoen. Kartzeleroak txaloa jotzen zuenean jaitsi behar zenuen galeriatik patiora, txaloa jotzen zuenean egin behar zenuen
|
hau
edo hura. Beti bazen kartzeleroaren txaloren bat edozein aitzakiarekin.
|
|
Ustekabe handia izango zen hura kartzeleroarentzat. Txalo jo eta
|
hau
, txalo jo eta hura, horrela ohituta zeuden; panpinak bezala erabiltzen gintuzten. Bat batean goizeko errekuentoan ez nintzela jaikitzen eta kasurik egiteko asmorik ez neukala ikustea ezin izango zuen sinetsi.
|
|
Jangelako mahaian eserita gaude, egunkariak
|
hau
dakarrela edo irratiak hori esan duela, su etenarekin zer gertatuko ote den, dena geldi eta bare dagoela ematen duela, geldi dauden urak usteldu egiten direla denborarekin... Halako kabalak egiteaz aparte, eginasmo faltarik ez du Antxonek.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Neure izena ikusi nuen haien artean, Palenciara hurbilduko nindutela. Eta Itziar (Bonxen zegoen
|
hau
ere) Avilara, bere lagun Errota lehengo lekuan utzita eta, era horretan, elkarrengandik bananduta. Gure lekuak betetzeko, Galiziara, Bonxera alegia, beste bi hurbilduko zituzten, Valenciatik bata eta Herreratik bestea.
|
|
Eta hor noa estankora; eman diot txartela hango andreari; eta hark: " norena da
|
hau
–"; eta nik: " Anaia nagusiarena", lotsagabe eta lasai asko erantzun.
|
|
Belarri bateko entzumena galdua dut gehiena. Eta bietako entzumen osoa galtzen badut bakarrik sendatuko omen zait Menier sindrome
|
hau
.
|
|
Goizetan, patiora irteten garenean, hotz egiten du; haize fina eta hotza dabil, hezurretaraino sartzen dena, ondo jantzita egon arren. Hezetasuna baino hobea dela haize
|
hau
, esaten du Antxonek; Castellonen zeukaten jasanezinezko hezetasun hura dela izan litekeen gauzarik txarrena.
|
|
Diplomatikoren batek Carrero Blancori oparitutako dalmata eder bat ere erakutsi zidan. Delako komandante
|
hau
teniente koronel egingo zuten gerora. Almeria kasuagatik egin zen ospetsu.
|
|
Antxonen historia entzuteko prest nengoela uste nuen hasieran. Baina ez nuen
|
hau
espero.
|
|
Halako batean ordea, han ikusi dut Rompecamisas deitzen genion baserritarraren zakurra gereziondoaren azpian. Rompecamisas
|
hau
, Iriarte baserritik Aramarako bidean zegoen baserri bateko nagusia zen; bereak izango zituen fruituak, eta oihuka hasi zitzaigun. Beldurtuta, nik lortu nuen ezkutatzea.
|
|
Horrela aritu da goizean, Puertoko kartzelaz eta lezioak eman asmotan hurbildu zaion matrikulatu uste batekin: zazpi urte daramala kartzelan eta Antxoni
|
hau
eta hura esplikatzen. Zazpi urte urte asko da kartzelan egiteko, baina hemezortzi daramatzan bati lezioak emateko adina ez agian.
|
|
– Kontxo, Sanchonuño –esan du, erremolatxaren plastikozko zorroari beha– Segovia eta Cuellar artean dago herri
|
hau
. Alkateak Jose Luis izena du, eta emazteak Sara, Sarita.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
– Nik ez hinduket salatuko, Goizeder –animatu nintzen esatera ikusmen hark eragindako harridura gainditu bezain laster– Nik ez ditinat zipaioak maite, ezta banketxeak ere. Eta –Lauaxeta seinalatuz– honengatik ez kezkatu,
|
hau
nirekin zagon. Gainera, edozer gauza esanda ere ez ziokenan inork kasurik egingo.
|
|
– Hortaz, Goizeder –itzuli nintzen lehengora, Goizederrek Lauaxeta Lauaxeta zela gisa hartan onartzeari sinestezin iritzita–, hik sinesten dun gizon
|
hau
Lauaxeta dela.
|
|
– Ez al zain iruditzen gazte samar dagoela gure lagun
|
hau
gerra aurreko olerkaria izateko?
|
|
– Baina gizon
|
hau
hil egin juek.
|
|
Zoratuta zagoze danok! Ez juat gaurko Euskal Herri zoro
|
hau
ulertzen!
|
|
Puf! Zer da
|
hau
–Non nago?
|
|
– Zer da
|
hau
baina? –haserretu nintzen berriro, ordura arte egon nintzeneko hodeitik bat batean erorita bezala– Telebistako broma horietako bat?
|
|
– Tira, garai batean Tolosan bizi nintzen eta toki
|
hau
oso maitea nuen... –esan nuen nik, artean ere neure onera guztiz etorri gabe– Gainera, jakinekoa da –atera zitzaidan, solemnitate arrotz batez, eskuak askatu orduko– euskal bide guztiak Lizardirenganaino heltzen direla.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Bazioten bistan da hirurek ere Henriri halakoxe kariñoa. " Nobia bat baino gehiago izan zuen", esan zuen amatxi zaharrak; eta, honako
|
hau
behintzat ez hain ona zen bezalako doinuan: " neskak erakarri egiten zituen, gero ez baitzien eusten".
|
|
" Zer da
|
hau
–", galdetu zuen emakume gazteak. " Ez dakit", esan zuen Xanek," bia muerta bat dirudi".
|
|
Agian lotsa, agian haserre; seguru aski ozpinduta zegoen, Xanek hain denbora gutxian, etxean halako posizioa hartu zuelako; eta Raissari, galde keinu bat eginez, hala nola:
|
hau
nondik atera duzu, esan nahiz bezala.
|
|
Dena dela... bada gauza bat..."; ezpainak listuaz hezetu eta jarraitu zuen: " hemen egin zuen azkeneko gauean,
|
hau
da, joateko bezperan, Henrik hona, bere gelara ekarri gintuen. Orduan esan zigun:
|
|
Mendiaren beste aldean ziren ja. Errebueltetan Xan Beleren gainean, edo Bele Xanen gainean, eta
|
hau
Luporen gainean baskulatzen ziren. Xan alditxartzen ari zen.
|
|
Handik gutxira berriz, kasernako leherketa hura izan zuan eta... hi orduantsu atzeman hinduten ala?"; Xanek baiezkoa egin zuen;" ba, beharbada jakingo ez duana duk, Henrik egun haiek, edo aste haiek, ez zakiat, herritxo batean eman zituela, hemendik ez urruti. Eta, leherketa izan zen egun hartan, herri hartako ostatuan zela, ostalariari (nire ezaguna dena, nik
|
hau
berak esanda zakiat) esan ziola, tipo bat han bazterretan ostuka ikusi zuela; bere kusan ote zebilen; eta gure etxeko telefonoa eman zioan, edozer gertatzera guri abisu emateko"; apur batean isildu egin zen, gero jaiki egin zen eta: " egon hadi pixka batean", esan zuen.
|
|
Agi denez azkenik bere helburua iritsi behar zuen; hala ere... kezkatuta zegoen. Iharrari begiratu zion;
|
hau
baina, ke laino batean murgilduta, begiak puntu atxikigaitzen batean jarrita, orain perspektiba luzeagoko kalkuluak egiten ari zela zirudien. Xanek gauzak zertan zeuden, su etenaz galde egingo zion, nabari zuen ordea, bere hitzak laburrak eta ez egokiak izango zirela.
|
|
Gero begibeltzak, botilan likorerik ez zela ta, enborra jiratuz: " Eli!", hots egin zuen;" non sartu da
|
hau
–". Ez zen behinik behin hura barraz beste aldean.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Hartara, hurbiltasuna zela ta zerbait esan beharrez, agian; baina, arestian duda huraxe buruan erabili zuelako ere: " Ostatu
|
hau
berria da, ala?", galdetu zion. Neskak, esku keinu zabal batez ile adatsa atzeraka eramanik:
|
|
Junek arretaz irakurri zuen. " Paper
|
hau
ez duzu Motakoa", esan zuen. Xanek hotzikara bat sumatu zuen.
|
|
" Hartuko ditu", esan zuen Raissak;" hona behinik behin, ez ahal da sartuko; iaz teilatu berria paratu genuen". " Ohartu naiz, bai, alde
|
hau
berrituta zegoela". Xanek zurrut ttiki bat egin zuen, antosina mahai gainean uztean, bertan zen burdinazko dortoka bat ukitu zuen; hark segurtasun pixka bat eman zion, nahiz berehala zalantza pittin bat eragin.
|
2001
|
|
turismo azpi eta gain egiturak, turismoaren merkatuari plegatu kultur ekoizpenak, arkitektura, gastronomia, mendiko bideak eta erdaraz agertzen ziren sineste tradizionalen zerrendak adibidez. Ohartua zinen engoitik, herrialde
|
hau
zinez biziarazten zuten funtsezko ekintzak garapen orokorraren eskema zehatzetarik kanpo obratzen zirela. Finantzamendu publikorik gabe, gasna puska eta kafe beltz baten trukean anitzetan.
|
|
Halatan, Plantsungo nagusi zaharrak azken hatsa eman zuen. Nihaur gauaz bezala, garaitu ezin itxura zeukan gizon puskak mundu
|
hau
utzi behar zuen, adioen banatzeko astirik gabe, tipus tapasean, panpalahara lurrean hedailo, ebasle baten moldean jin herioarekin –baina zertan dabil polizia? – juntatzeko azkenean. Izpiritua ihes joan zitzaidan eta Joanesen bizia bost perpausetan laburtu nuen, Herria n eginen zuten bezala:
|
|
Bena bena bena zer duzue errepettitta mehakoil hori? Nondik jalgi datazue apo zahar kuskuilatu
|
hau
–Ni biziko niz oraino ere, Jinkoak nahi baldin badu.
|
|
Baina
|
hau
beste Historia bat da.
|
|
–Zuk utzitako tokia nork beteko du? Zure sanotasunaren lehiaz dabil mundu
|
hau
eta partikulazki, Heskual Herria. Atxiki dezagun heskualdun odola garbi, eta hor gazteei mintzo naiz, hobe duzue hilik, kanpoko usaia likitsek kutsaturik baino, zioen kalonjeak goraki, haur mukuzu baten maxtikatzeko pasta borobil arrosak, aho artean zartatzean, hausten zuela elizan hedatu zen geroarekiko beldurrezko isiltasun dorpea.
|
|
Germaine gaixoak, omenaldiz omenaldi, etengabe, senar zenaren dolua zekarren, negarrez hipaka, Xarlorekin bizitzen jarria zen arren. Baina
|
hau
sekretua zen.
|
|
Ospetsuak, nor bere ordezkariaren bidez, Balantsunen bost haurretarik herrian gasna egiten geratu azken semearekin juntatu ziren, ekitaldiaren harat honatak finkatzearren. Germainek, are gutxiago Xarlok, ez zuten iunfa izugarriko besta
|
hau
ezagutuko: bakea dela haiekin.
|
|
Gasna suerte
|
hau
ez zitzaidan laket.
|
|
–Ardiki poxi
|
hau
jaten baldin baduxu, zapata pare berri bat erosiko dautxut, Peko Arrüako dendarik munttoenean. dituxu gehien gustatzen zauzkitxunak hautatzea!
|
|
Egun hartan bigarren aldikoz haserretu nintzaion, karrikaren erdian, zapata pare sinple baten aukeratzen izugarriko denbora hartzen eta magazineko emazte adindua bortxatzen zuelako lurretik lau metrotan zeuden ataletaraino igotzera, zurubi zalantzakorrak erabiliz, bere zango meheekin, zain odoluriak agerian, daldaraka. Pena nuen andrearentzat, hargatik saldu nahian agian,
|
hau
ez zen etsitzen eta burua haurrarengana beheratzen zuela, amultsuki zioen zapata bereziak aldi oroz erakutsiz:
|
|
–Eta behingoz
|
hau
hiriko antzoki nagusian eskaintzen dela. Ordu da gure Herri Kultura onartzen dutela froga dezaten!
|
|
Erdi biluzia zebilen anderearen sokorritzeko eta gerizatzeko gutizia nigan bermatzen sentitu eta bat batean behialako beldurra inarrosiz, herriko plazan kateme bustiak goseti bilatzen zituen serial killer baten balizko presentzia imajinatu nuen. Bazterretara beha, segidan, James Ellroyren nobela sobera irakurtzen nuela ondorioztatu nuen; alabaina zahar kankail konkortu libindintsu eta gerlari ohiez aparte, Garapenak abandonatu herrialde
|
hau
El Monte lanjerosa ez zela onartzekoa nuen. Emaztea altxatu zen eta oihu batez mintzatu zitzaidan.
|
|
Arropa zenbait ere bezti nadin. Hummm gasna
|
hau
ez dun batere txarra!
|
|
Salbu eta terrrrrorismoa: ez xinuke nahi Eusko Gasnaren Lurralde
|
hau
kutsa dezan arauz?
|
|
Egitura zuzen eta irekiaren ideia daramat bihotzean aspalditik, eta primitibo naizen aldetik, estatuen mugez axolarik ez dut. Ez zait gustatzen Errepublika burges, bekaitz eta neo kapitalista
|
hau
, jada anitz duen Benedikatuaren onetan, deus ez duena pikarraitzen duelako. Ez dezaket ahantz alabaina hemengo etxetiar, petxero eta buhameak oro 1789an Errepublikaren alde agertu zirela, apez errefraktarioek, etxeko jaun opulantek eta notableek haizea norabidez aldarazi artean.
|
|
Begiak hersten zituen eta ez zuen kasurik ematen: fini bedi
|
hau
agudo, parti gitean hemendik... marmarikatzen zuen isilik.
|
|
Irria ezpainetan, zioen, behin izendatuko ez dudan unibertsitate bateko laborategi erraldoira eraman zuela jakintsu batek –honen izena halaber gordean atxikitzera behartua naiz–; analisia franko egin zizkioten han: odola, burezurra, mihia, ahots sokak, papoa, belarriaren malguak, aire hartzeko haragizko hodiak, eskuetako eta oinetako eri puntak izartu eta zenbakiak oro ordenadoreetan sartu, neurtzera utzi ez zuen behereko txistu teleskopikoarenak salbu,
|
hau
denboraren botereaz herdoilak jana izan arren. Aste zeken hartan, goizero ehun aldiz kanta zati bat aspertzeraino errepikatu behar zuen:
|
|
–Baina
|
hau
ez da matematika –oihukatu zuen–, poesia da!
|
|
Etxekoek Pentze Patarrera ardi zain igortzen ninduten opor arratsaldeetan, zenbaitetan paira dezakedan bakartasun larrutu
|
hau
itxuratzen nuela uste dut, egunerokotasun eskardatua, lo ezinezko ordu txikiak, ahari buruz zoratuen antzera kaskoa etengabe alhan, galdezka eta dudaz beterik. Duda, ihardukitzeko eta irauteko arriskuaren onartzeko medio gisa ulertzen nuen, pazientziaz eta izpirituz zorrotz beti.
|
|
gaurko mendeko heldu, haur eta haurtua izateko partez, ama zentzean ihes joan zitzaidan zinezko haurtasuna lehiatzen nuen, zainen jabalgarri: oilo salda usaina, baba eta ilar bihikatze soinua, haui
|
hau
hau hau eta meno no no no ozenak arrats apaletan, errekak jadanik eraman zuen uda mineko uharte itzalduna eta poallarekiko pupuru alegerak.
|
|
gaurko mendeko heldu, haur eta haurtua izateko partez, ama zentzean ihes joan zitzaidan zinezko haurtasuna lehiatzen nuen, zainen jabalgarri: oilo salda usaina, baba eta ilar bihikatze soinua, haui hau
|
hau
hau eta meno no no no ozenak arrats apaletan, errekak jadanik eraman zuen uda mineko uharte itzalduna eta poallarekiko pupuru alegerak.
|
|
–Ez horixe! Sala dezagun Dena Turismoa egokitzen diguten politika arbuiagarri
|
hau
!
|
|
Eta une hartan, nolabait biderkatze taulak baino zohardiagoak ziren ene oroitzapen xoxoloek behialako jakintsuaren errana gurutzatzen zuten, irri bidetik delirio sardoniko horien atzean, egia zerbait izan zitekeela sinesteraino. Badakizu orduan gai franko aipatu zirela, antropologia, biodinamika, filosofia, pintura eta bistan dena, sortzearen misterioari zegokion azken aurkikuntza
|
hau
. Lehen aldia zen, gutxi ateratzen nintzelako agian, gisa horretako gauzak entzuten nituela:
|
|
Zati
|
hau
hasterakoan mintzaldian ederki aritu zen antropologoaren solasek, gauaren minean, gasna puska baten jateko gogoa piztu zidaten. Amaren sabeletik artzainaren olako aixolberako bidean, euskaldunak zinezko kanibalak ginela errepikatzen nuen:
|
|
Ene bigarren pentsamendu alorra, hala deitu badaiteke behintzat, lehena bezain alferra kausituko du, liburu
|
hau
Aitorren hizkuntzaz irakurtzearren hartu duen abertzale suharrak: justuki nioen, mintzaira zaharraren osoki normalizatzeko eta estandarizatzeko, desira linguistikoen suak pizteko, gizona edo emazteak larru gorritan, molde erakargarrian –rotin zureko aulkietan demagun eta ez beti karrikan manifestatzen... – agertuko lekizkigukeen argazki koloretsuz hanpatu hilabetekari bat eskas genuela.
|
|
|
hau
gure atxikimendutik sortzen zaie.
|
|
Egia zen urdetegi erraldoiek eta autobideek, bidea izan arren euskararen deklinabideak baino segurkiago aberasten zutela patrimonioa. Aski zen, bargo zahar muturreko zerri egile batekin hitz egitea, zehazki esplikatzen entzuteko adibidez Baionako xingarrak munduan zehar nola balioztatzen zuen etorki ezezagunetik zetorkigun kultura
|
hau
, etorkia norantza haina ilun zuela noski. Kultura mota honek, zentzu guztietara asetzen bederen gintuen eta horretarako agian hautetsien indarrak txalotzekoak ziren.
|
|
Primitiboak baiezkoa baino ez zezakeela ahoska, apatxeen ezari ez zitzaion kasurik eman. Gauak gauari gertakari
|
hau
zenbatetan gertatu zen kalkulatu nuen: arhem mortuko didjeridu jo egileek, aurpegiz gu bezala beltzak eta itsusiak, Ginea Berriko kasko hurrupatzaile trebeek, gure antzera omen krudelak, Amazoniako eta masai leinuko haurride ibiltariek Eza ihardesten zutenean harridura latza sortzen zuten, botereak lander eta kontzientzia kontrolaezinaren menpe utziz.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Pontault Combault eskualdeko ogi zelai usaintsuetan Guermantesko kondesaren atzetik, tarrapataka ibiltzen zen Marcel gaixoaren antzera hasi dut nostalgiaz eta bakardade gastronomikoz hantu ipuin
|
hau
, Sarako elizako prediku aulkian, jende beldurtu eta plegatuen aurrean oihuka, bekatuari erdeinu eta uxaka bere denbora pasatzen zuen Axular itzalbakoaren moldean finitzeko. Gasnak idazkera manatzen dit, aldizka, herritar eta mundutar.
|
|
lehenbizikoz irakurle, amodio arazoez gain, zinezko duda literarioek larrantzi ninduten. Tom Woolfen hitzak erabiliz halatan lan
|
hau
sutan sortuko zen: " Los Angelesko naba, mojave basamortutik zetorren haize bero batek erraztatzen zuen, 1962ko agorrilaren 5 hura egun bihurtu aitzin, Brentwoodeko Marilyn Monroeren etxea gerizatzen zuten eukaliptus gorakoien puntak inarrosiz.
|
|
Zoriontsu zarete hor, hilik datzalako?"". Tentsioz bete sarrera eredu
|
hau
ere gustukoa nuen noski, nolabait Hollywoodeko urrezko lastotxoen herrokan urtzen zuelako ahuleziaz eta erreferentzia eskasaz hanpatu ene ekin molde larrutua: banuen zerbaiten premia alajainkoa!
|
|
Eiki gaueko borroka honetan, arma karioen partez, hitzak generabiltzan, ezpata zorrotz zenbaitetan, labana gorde mehar beste batzuetan. Zehaztapen
|
hau
beharrezkoa dela uste dut, gerla mundialak CNN telebista kateko berri sailen lehen minutuetan deklaratzen direnean: zortzietan Belgrad edo Bagdad bonbardatzen ziren, arraiki eta ausarki, zuzenean.
|
|
amodioa baino errazago eta garbiago zen gerla hondarrean. Miserikordiaz biluzi gau hartan sineste
|
hau
are indartsuago bermatu zitzaidan. Zergatik ez nintzen mesfidatu?
|
|
Naizen neskato umil
|
hau
...
|
|
Zergatik gabiltza tiro gurutzatuen artean hil zorian, gerla oihu egileak trintxeraren maldan gelditu direnean? Gerla
|
hau
ez da gurea –marmaratuz mukizapiak aho aitzinean jartzen genituen gasen trabak ekiditeko.
|
|
Soa apaldu eta ardiak zementuarekin lurrari lotuak zirela baimendu eta bizitza pastoralaren nostalgiko bat jadanik zutabearen segatzen saiatu zela ohartu nintzen: zer gauza ttattuna
|
hau
baratze erakustoki baterako! Artzainaren burdinazko eta plastikozko tailua falta zela neurekiko gehitu nuenean, urrats metalikoak hauteman nituen, Salbatarreko bide juntatik etortzen.
|
|
–Mattina zenak, goian bego gaixoa, ukan zuen bizi zeno bere dolore karga, bakean delako esperantza dut, Mattina zenak beraz kofesategiko zulotik salatu zidan istorio bitxia da
|
hau
!
|
|
Erranen duzu irakurle, kuskusa ez dela aise ezkontzen ardi gasnarekin! Argiki ihardetsiko dizut, noizbait Kabilia eta Euskal Herri
|
hau
bat zirela, plaka tektonikoak hautsi eta elkarretarik bereizi aurretik hain zuzen. Orduan?
|
|
" Gontxa lo? Aski erne zegoken
|
hau
! Gauaz ibiltzen diren hontzak bezala!
|
|
Izaki guziak harri bihurtu ziren. Istorio
|
hau
bera ere hortxe amaitzen zen. Baina katu beltz batek ezin izan zion kontu ileak laztu zizkion indarrari, eta mahai azpitik atera eta sala alderik alde gurutzatu zuen.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Aitak besoak gurutzatu zituen petxuaren kontra," Hau duk
|
hau
!" erraten ari balitz bezala. Irria eskapatzen zitzaion eta bere aurpegi gorria naturak bakarrik pintatzen dakien bozkarioaren erretratua zen.
|
|
Edizio
|
hau
: 2011ko ekaina
|
|
Basapiztien jungla dun
|
hau
|
|
|
hau
bakardadearen eboluzioa da
|
|
libertate txiki
|
hau
babestera
|
|
Azken erromeria da
|
hau
|
|
Errepide
|
hau
beste norabait doa
|
|
hitzak eta promesak bezala edo orain garen
|
hau
|
|
Gure aldetiko maneiatzea, eta, hortaz, gure aldeko probetxua, noski. Jakina, inork, plaza zabalean, manipulazio
|
hau
leporatuko balit, nik ukatu egingo nuke hala denik. Hori bai dela nire eginkizunetako bat.
|
|
Beharrezkoa izateari dagokionez, bai, guztiz beharrezkoa zen guk hil ditugunak hiltzea. Argi eta garbi adierazi zitzaidan puntu hori –bere funtzionario izaerak guztiz bereturik zeukan Ministroa, azken
|
hau
azaldu zuelarik–.
|
|
Eta
|
hau
esanda, guregandik ehun bat metrotara zegoen noria zaharrerantz zuzendu zuen hatza.
|
|
Arrunkeriak! Gu gara non, noiz eta zenbat hil behar diren erabakitzen dugunak,
|
hau
da, gerra honetan ordena pixka bat jartzen dugunak. Imajina dezakezu zer izan litekeen batere kontrolik gabeko gerrarik?
|
|
kontuz, erabat txotxinduta dago; txotxinduta, suabe esateagatik; ganbara hartuta dauka, burmuinek beste harako hark San Cristobal urtuta egin zituen joareek baino kulunka gehiago egiten diote; Iratiko oihanean dagoela uste du eta zubereraz baizik ez da mintzo; zaintzen zuten andereñoak uxatu zituen zantarkeriak esanez, lotsariak erakutsiz, buztana tente zuela haien atzetik lasterka abiatuz; liburutzar bat eskegi du bere parteetatik; liburutzarrak traba handia egiten dio, eta jauzika eta saltaka dabilenez, izter guztiak zauriz beteta dauzka. Andereñoak uxatu zituenetik, halako sukar mistikoak hartu dio kaskoa, eta malama praktikatzen duela esaten du; izena ere aldatu du; jada ez du inork Kolko deitzea nahi, Jondoni Pettiri Abdul deitzen dela dio; hotz ala bero, heze edo lehor, lastozko kamaina batean etzaten da, zerua aterpe; kamaina inguruko zuhaitzen erdietan hitz bakarreko inskripzio
|
hau
idatzi du: KARMA; eta beste erdietan, beste hau:
|
|
Berlusgoñi eta biok adar batetik kulunkaturik," hou Pitxu hou" ka zebilen gizontto aguretuari begira geunden. Malama sufismoaren manamenduetako bat da; malamaren funtsa da norberak, bakarka eta bere eguneroko bizitzan, santu izan behar duela; baina besteen aurrean santu ez balitz bezala portatu behar dela,
|
hau
da, norberaren maila morala apaldu behar dela besteen aurrean, hurkoari laidorik ez egiteko, hain zuzen ere horrela jokatzea bertute gorenaren erakusgarri delakoan, inoren santutasunak gainerako bekatari gizajoak itsutu, bekaiztu, lotsagarri utzi ez ditzan; kanpoan uso, etxean otso horren ifrentzua bezalakoa edo litzateke: kanpoan otso, etxean uso.
|
|
Hemen trabatu nintzen; izan ere, hauek ziren pentsatuta neuzkan hitzak: " Begira ezazu Bitoriano Gandiagarena izan zen estola
|
hau
; ikus ezazu Aita Villasantek bere eskuaz ukitu zuen Hamabi Apostoluen postala; uki ezazu aita Kandido Zubizarretak oparian eman zidan salakota; hauek ikusirik ez duzu zalantzarik ñimiñoenik ere izango zuregana bidali nautenen nortasunaz denaz bezainbatean; eta zuk zeuk baiezta dezakezunez beste inork baino hobeki, nire amuleto hauek egiazkoak dira, hots, autentikoak, benetakoak. Hortaz, horrenbestez badakizu nire asmoak onak direla eta nire gogoak bat egiten duela zure orain arteko bizitza oparo eta joria gidatu duten printzipioekin".
|
|
Baina, jakina, lehen Aita Zaindarien Gazteluko ziega zaintzen zuena lotzeko estola erabili bainuen, eta gero antropofagoekin izandako gorabeheren ondorioz, hori esatea ezinezkoa zen. Bizitzan egoerari egokitzen jakitea dohain handia da, ordea, nik oparo dudan dohaina, eta pasarte
|
hau
aldatu nuen, haren ordez beste hau esanez, eztarriko marranta arintzeko erabili nuen zalantzazko une labur labur baten ondoren: " Baina ez larritu, hemendik alde egiten dudanetik aurrera ez dut atsedenik hartuko derbirako sarrera bat, zer diot bat, bi, bi sarrera lortzen ditudan arte".
|