|
2015
|
|
|
Oi amairik izango ez duen bizia! Oi
|
azkenik gabeko
oinazea!, oi azkenik gabeko oinazea! Nola ez dira zure beldur beren gorputzei nekerik ez ematearren ohe gogorrean lo egiteko beldur direnek?
|
|
|
Oi amairik izango ez duen bizia! Oi azkenik gabeko oinazea!, oi
|
azkenik gabeko
oinazea! Nola ez dira zure beldur beren gorputzei nekerik ez ematearren ohe gogorrean lo egiteko beldur direnek?
|
|
|
Eta arrazoia hain itsu ez balego, ez lirateke aski izango guztien indarrak bat eginda ere, beren Kreatzailearen aurka armak hartzera ausartzeko eta une batean infernuko leize hondoraino jaurti ditzakeenaren aurka etengabeko gerra egiteko; baina, arrazoia itsu dutenez gero, heriotzaren bila doazen zoroak bezala geratzen dira, horrela beren irudimenean bizia irabazten dutela uste baitute.
|
Azken
batean, zentzugabeko jendea bezala. Zer egin, ene Jainko, zoro gaixotasun honekin daudenei?
|
|
|
Oi ene Jainko eta ene Kreatzailea, zauria egiten baituzu sendagairik jarri gabe; kolpatzen baituzu zauria ikusten ez dela; hil egiten duzu, lehen baino biziago utziz!
|
Azken
batean, ene Jauna, ahaltsua zarenez nahi duzuna egiten duzu.
|
|
|
Oi, bedeinkatua Zu, ene Jainko betiko! Gorets zaitzatela gauza guztiek, Jauna,
|
azkenik gabe
, Zugan ezin baitaiteke izan azkenik.
|
|
|
Gehien ahal duenak, azpikeria handiagoak asmatzen ditu bere Erregearen aurka. Badakizu, ene Jauna, askotan gehiago beldurtzen ninduela
|
azken
epaiketako egun ikaragarri honetan zure jainkozko aurpegia nire aurka haserre ikusiko ote nuen gogoratzeak, irudimenean agertzen zitzaizkidan infernuko oinaze eta sumin guztiak baino; eta zure errukiak gorde nintzala niretzat hain gauza erdiragarria denetik eskatzen nizun, eta orain ere halaxe eskatzen dizut, ene Jauna. Zer etor dakidake lurrean honen mailara iristen denik?
|
|
|
edota musika entzuteak; tximeletatxo gaixoa hain lehia biziz zebilen, non edozein gauzak izutzen baitzuen eta hegaldarazten. Orain, bere atsedena aurkitu duelako, edota arimak egoitza honetan asko ikusi duelako, ez da batere izutzen, edota ez dagoelako lehen egon ohi zen bakardadean, halako lagunaz gozatzen baita;
|
azken
batean, ahizpak, ez dakit zergatik izango den, baina, Jauna egoitza honetan dagoena erakusten hasten deneko eta arima bertan sartzen dueneko, kendu egiten zaio lehenago oso nekagarri zitzaion ahultasun handi hau, eta lehenago ez zen kentzen. Beharbada, Jaunak indartu, zabaldu eta trebatu duelako izango da; edota izan daiteke agerian erakutsi nahi izatea arima hauekin ezkutuan egiten zuena, Haren Maiestateak dakizkien helburu batzuetarako, haren burubideak hemen imajina dezakegun guztiaren gainetik baitaude.
|
|
|
|
Azken
batean, ene ahizpak, honekin amaitzen dut: ez dezagula oinarririk gabeko dorrerik eraiki, Jaunak ez baitu hainbeste begiratzen egintzen handitasuna, nolako maitasunez egiten diren baizik; eta ahal duguna egiten badugu, egunetik egunera gehiago eta gehiago ahal izanez joan gaitezela egingo du Haren Maiestateak, laster batean nekatu gabe, bizialdi honek dirauen tarte txikian, eta, beharbada, bakoitzak uste duen baino txikiagoa izango da?
|
|
|
Salomonen
|
azken
urteez ari da, emakumeen eta idolatriaren lilurapean erori baitzen: Erg 11, 1; Erg 23, 13 Ideia berberak agertzen dira Fund.
|
|
|
Ziur asko, 7 Egoitzetan deskribatzen duen, ezkontza mistikora? iritsi gabe zen artean; 1572 urtea jartzen da grazia mistiko horren mugarritzat; beraz, bultzada mistiko biziak (23 kap.) eta
|
azken
kapituluetan agertzen dituen, mesede handiak? (37) 6 Egoitzetako fenomeno mistikoei dagozkie.
|
|
|
Azkenik, aurkitu zuen erremedioa: Aurkitu dudan
|
azken
erremedioa, hainbeste urtetan nekatu ondoren,(?) zoro bat balitz bezala jaramonik ez egitea (Bizitza 17, 7). Hala ere, Perfekzio Bidean (31, 8) berriro aipatzen du:
|
|
|
|
Azkenerantz
esango dudanez: 7 Egoitzetan, 1; eta 7 Egoitzetan 2, 3
|
|
|
batzuetan, bildutasunezko otoitza? goi isurizkoa edo mistikoa ez den otoitza da haren arabera, mistikoa ez den
|
azken
faseko otoitza; beste batzuetan, ordea,, bildutasunezko otoitza, goi isurizkoa da edo otoitz mistikoaren lehenengo gradua.
|
|
|
b) pozak: goi isurizkoa ez den otoitzaren
|
azken
formak (2 kap., 1 zenb.);
|
|
|
Hau probetxu handikoa dela uste dut, kontura zaitezten zenbateraino pozten den gure Jauna, guk geure buruak ezagutzen eta geure txirotasun eta ezereza behin eta berriro begiratzen saiatzen garela, eta hartu gabekorik ez dugula ezer konturatzen garela ikustean. Beraz, ene ahizpak, honetarako eta Jaunak maila honetan duena arima bati eskaintzen dizkion gauza askotarako, adorea behar da; eta, nire iritziz,
|
azken
honetarako beste ezertarako baino gehiago, apaltasuna izanez gero. Eman biezagu Jaunak Bera denagatik.
|
|
|
9 Askotan pentsatu izan dut, eguzkia zeruan dagoela, haren izpiek hain indar handia badute bera handik aldatu gabe bat batean honaino iristeko, horrela, arima eta espiritua, eguzkia eta beronen izpiak bezala gauza bera direnez gero, ez ote daitekeen haren goreneko parteren bat bere gain altxa, arima bere lekuan geratuz, egiazko Zuzentasun Eguzkitik datorkion beroaren indarrez.
|
Azken
batean, ez dakit zer esaten ari naizen. Egia hau da:
|
|
|
Guztia zaio nekagarri han dagoen bitartean; bakarrik dagoenean kontsolatzen da pixka bat, baina laster etortzen zaio pena hori, eta hura gabe, ezin da moldatu.
|
Azken
batean, tximeletatxo honek ezin du iraungo duen pausalekurik aurkitu; alderantziz, arima maiteminez samur samur dabilenez gero, su horri indar emateko aukerarik txikienak darama hegan egitera; eta, beraz, egoitza honetan liluramenduak etengabeak dira, eta jendaurrean bada ere, ez dago horiek saihesteko erremediorik, eta berehala datoz jazarpen eta gaizki esateak, eta berak beldurrik gabe egon nah...
|
|
|
2 Egia da samin honek batzuetan gehiago estutzen duela beste batzuetan baino, eta baita beste era batera izaten dela ere; izan ere, ez da gogoratzen haiengatik izango duen saminaz, nola izan zen hain esker gaiztokoa hainbeste zor dionarekin eta zerbitzatzea hainbeste merezi duenarekin baizik; izan ere, ematen dizkion gauza handi hauetatik, askoz ere hobeki ulertzen du Jainkoaren handitasuna. Izuturik dago nola izan zen hain nabarmena; negar egiten du bere errespetu faltagatik; hain zentzugabea iruditzen zaio bere zentzugabekeria, non ez baitu
|
azkenik
beraren saminak, hain gauza narrasengatik uzten zuela halako Maiestate handia gogora datorkionean. Honetaz askoz ere gehiago gogoratzen da hartzen dituen mesedeez baino, esan direnak eta esateko direnak bezain handiak izan arren; ur handitako ibaiak daramatzala eta dakartzala bere garaian ematen du; bekatuen kontu hau lokatza bezala dago, oroimenean etengabe berpizten direla dirudi eta gurutze nahiko handia da.
|
|
|
Eta ezin dut sinetsi halakorik egiten dutenik, nahasita daudela baizik, eta horrela kalte egingo diete beren buruei eta besteei. Behintzat nik ziurtatzen dizuet ez direla sartuko
|
azken
bi egoitza hauetan; izan ere, gidaria, hau da, Jesus ona, galtzen badute, ez dute biderik aurkituko; nahiko izango da gainerako egoitzetan ziur badaude. Bada, Jaunak berak dio bidea dela; argia dela ere badio, eta ezin daitekeela inor Aitagana joan Beraren bidez izan ezik; eta, ni ikusten nauenak nire Aita ere ikusten du?.
|
|
|
Uste dut arrazoi hau izan daitekeela: meditazioan guztia da Jainkoaren bila aritzea, eta arima hartan egonik eta borondatearen eraginez berriro bilatzera ohitua egonik, ez du nekatu nahi izango adimenaren bidez. Eta baita iruditzen zait, borondatea dagoeneko pizturik badago, ahalmen oparo honek ez duela, ahal dela, beste horretaz baliatu nahi; eta ez du gaizki egiten, baina ezinezkoa gertatuko zaio, batez ere
|
azken
egoitza hauetara iritsi arte, eta denbora galduko du, askotan borondatea pizteko adimenaren laguntza behar duelako.
|
|
|
16
|
Azken
batean, ahizpak, hauek alde batera utzita ere, badira beste arrazoi batzuk; eta sinets iezadazue ziurrena Jainkoak nahi duena dela, Hark guk geure burua baino ere hobeki ezagutzen baikaitu eta maitatzen. Jar gaitezen beraren eskuetan, gugan beraren borondatea bete dadin, eta ezin izango dugu hutsik egin, borondate irmoz beti honetan irauten badugu.
|
|
|
Nik ezagutzen dut pertsona bat, Jaunak mesede hauetako batzuk egin zizkiona, eta baita bi ere, haietako bata gizonezkoa zen?; biak zeuden beren kontura Haren Maiestatea zerbitzatzeko hain gogo biziaz, gozotasun handi hauek gabe, eta sufritzeko halako irrikaz, non kexua agertzen baitzioten gure Jaunari gozotasunak ematen zizkielako, eta haiek hartzea saihesteko biderik izanez gero, pozik saihestuko zituzketen. Gozotasunak diot, ez ikuskari hauek,
|
azken
batean, hauetatik datorren irabazi handia ikusten dute eta estimu handitan izatekoak dira; Jaunak kontenplazioan ematen dituen gozotasunez ari naiz.
|
|
|
Gertatu izan da ordu laurden baino gehiago ez irautea eta zati zati eginda geratzea. Egia da oraingoan konortea galdu zuela guztiz, indar handiaz etorri zitzaiolako (eta hitz egiten ari zela, Pazko Piztueraz,
|
azken
egunean, eta Pazkoaldi osoa hain lehortasun handiaz egonik, ia Pazkoaldia zenik ere ez zekiela), bizia amaitzen ez zelako hitz bakar bat entzuteaz besterik gabe. Ez dago ez hari kontra egiterik!, sugarretan sarturik, suak erretzeko berorik ez dezala izan nahi izatea bezala da.
|
|
|
kaliza edateko gai ote ziren. [12] Nik uste dut, ahizpak, guztiok erantzungo genukeela baietz, eta arrazoiz, gainera; izan ere, Haren Maiestateak adorea ematen dio duela ikusten duenari, eta gauza guztietan babesten ditu arima hauek, jazarpenetan eta gaizki esateetan haien alde irtenik, Magdalenaren alde irten zenez, hitzez ez bada egitez; eta
|
azken
batean, dena batera ordaintzen die hil aurretik, orain ikusiko duzuenez. Izan bedi betiko bedeinkatua eta gorets bezate kreatura guztiek, amen.
|
|
|
...lako; noizbait, erabat ezinezkoak diruditen gauzetan, dudaren bat etorri eta hala ote den ez ote den adimena zalantzan ibili arren, ariman bertan ezin etsizko ziurtasuna dago; eta hori, baita gauzak berak ulertu dituen bidetik ez baina kontrakotik doazenean ere, eta urteak igaro arren, ez zaio burutik kentzen Jainkoak gizakiek ulertzen ez dituzten beste bitarteko batzuk bilatuko ez dituenik, baina
|
azken
batean beteko dela; eta halaxe gertatzen da; dena dela, diodanez, sufritu egiten da bide hartan okertze ugari gertatzen direnean, izan ere, hura entzun zuela denbora luzea denez gero eta Jainkoa dela esaten dioten ondorioak eta ziurtasuna, orain geratzen zaizkionak, dagoeneko iraganeko gauza direnez gero, zalantzak izaten dira, deabrua izan ote zen, irudipena izan ote zen. Une honetan ez zaio geratzen horrelakorik ezer; are gehiago, bizia emango luke egia harengatik.
|
|
|
beteko dela adieraziz hain bizia, non, gainerako esperantza guztiak hilak izan arren, ezin baita, nahi balu ere, bizirik gabe egon ziurtasunezko txinparta hura. Eta
|
azken
batean, esan dudanez, bete egiten da Jaunaren hitza, eta arima hain pozik eta alai geratzen da, non ez bailuke nahi Haren Maiestatea gorestea baino besterik eta askoz ere gehiago esan zaiona beteta ikusteagatik, egintzagatik beragatik baino, hau berari oso ongi doakiona izan arren.
|
|
|
Harako pertsona batek hamaikatxo bider gogora ekartzen zuen Jonas, profeta, Ninive ez zela galduko eta beldur zenean.
|
Azken
batean, Jainkoaren espiritua denez gero, bidezkoa da Hari leialtasun hau gordetzea ez dezatela faltsutzat jo desiratuz, bera baita egia gorena. Eta horrela, handia da poztasuna, milaka itzulingururen ondoren eta gauza guztiz zailetan, haren hitza beteta ikusten duenean; pertsonari berari hortik neke handiak gainera etorri arren, nahiago du haiek eramatea, Jaunak esan ziola ziur dakiena bete gabe geratzea baino.
|
|
|
...lak direlako, edota ez dakit zergatik, bildutasun sakon honetan hain daude beren baitatik irtenak, non ez baitute sentitzen kanpotiko ezer, eta zentzumen guztiak daude lokartuak bezala, lo dagoen pertsona baten antzera, eta, beharbada, horrela da, lokartuak daudela, eta iruditzen zaie ametsetan bezala hitz egiten zaiela eta are gauzak ikusten dituztela, eta Jainkoaren partekoa dela uste dute, eta,
|
azken
batean, amets egindakoaren antzeko ondorioak uzten dituzte. Eta gerta daiteke, gure Jaunari maitasunez gauza bat eskatzea, eta nahi dutena esaten dietela iruditzea, eta hau noizbehinka gertatzen da.
|
|
|
...a, hobeki lagun egiten diola Jesus on honek, egoki izango da azaltzea nola, Haren Maiestateak nahi duenean, Berarekin ibiltzea baino besterik ezin dugun, Haren Maiestatea komunikatzen zaigun eta guri digun maitasuna, agerpen batzuekin eta ikuskari hain miragarriekin, erakusten digun era eta moduetan argi ikusten denez; honelako mesederen bat egiten badizue, izuturik ibil ez zaitezten esan nahi dut
|
azken
batean hauetakoren bat. Jaunak esaten asma dezadala nahi badu?, biziki gorets dezagun, mesede hori guri egin ez arren, hain handi eta ahaltsua izanik, kreatura batekin horrelako harremana izatea nahi duelako.
|
|
|
5
|
Azken
batean, arimaren irabazian ikusten da mesede handi handia dela eta estimu handitan izatekoa, eta Jaunari eskertzekoa, hain merezi gabe ematen baitu, arimak lurreko inolako ondasunarengatik trukatuko ez lukeena. Eta horrela, Jaunak kentzen dionean, bakardade handian geratzen da; baina lagun hura berriro ondoan izateko egiten diren ahalegin guztiek gutxitarako balio izaten dute; Jaunak nahi duenean ematen du, eta ezin lortu.
|
|
|
1 Orain gatozen irudizko ikuskarietara, haietan deabruak esandakoetan baino sarrera handiagoa duela esaten baitute, eta hala izan behar du; hala ere, gure Jaunarenak direnean, nolabait onuragarriagoak iruditzen zaizkit, gure izaerarekin hobeki uztartzen direlako;
|
azken
egoitzan Jaunak aditzera ematen dituenak bereiz utzita, hauen mailara bat ere ez baita iristen.
|
|
|
4 Espirituzko ezkon hitza ematea bestelakoa da, askotan elkarrengandik bereizten baitira, eta bat egitea ere bestelakoa da; izan ere, bat egitea bi gauza batean biltzea bada ere,
|
azken
batean, bereiz daitezke bata besteagandik eta gauza bakoitza bere aldetik geratu, askotan ikusten dugunez; hau da, Jaunaren grazia hau laster batean igarotzen dela, eta gero arima lagun hura gabe geratzen dela, hau da, berak ondoan duela konturatzeko eran ez duela. Jaunaren beste grazia honetan ez da horrela gertatzen; betiere arima bere Jainkoarekin geratzen delako erdigune hartan.
|
|
|
|
Azken
egoitzetara iristeko etsi gabe irautea zein garrantzi handikoa den
|
|
|
Lan gehiago dutela diot, lehenbizikoak entzuten ez duten mutuak bezala direlako, eta horrela hitzik ez egitearen zama hobeki daramate; entzun bai eta hitzik egin ezin dutenek, ordea, ez lukete horrela eramango, askoz ere gaizkiago baizik. Hala ere, ez da horregatik nahiago izaten entzuten ez dutenen zoria,
|
azken
batean esaten digutena aditzea gauza handia baita. Horrela, hauek entzuten dituzte Jaunak egiten dizkien deiak; izan ere, Haren Maiestatea dagoen tokitik hurbilago sartuz doazenez gero, oso auzo ona da, eta haren errukia eta ontasuna hainbestekoa izanik, oraindik geure denbora pasa eta arazoetan eta atsegin eta munduko iruzurretan gaudela ere, eta are bekatuetan erori eta jaiki gabiltzala (bada, piztia hauek hain pozoitsuak eta zalapartatsuak izanik eta arriskutsua haiekin ibiltzea, harrigarria litzateke haietan estropezu egin eta ez erortzea), hala ere, gure Jaun honek hain estimu handitan du guk Bera maitatzea eta beraren laguntza, non behin eta berriro deitzen baitigu Beragana hurbil gaitezen; eta ahots hau hain gozoa da, non arima gaixoa urtu egiten baita agintzen diona ez egitean; eta honela, diodanez?
|
|
|
Haren Maiestatea ez iraintzeko gogo bizia dute, kontuz aritzen dira bekatu arinik ere ez egiteko, eta maite dute penitentzia egitea, beren baitan bilduta igarotako orduak dituzte, ongi erabiltzen dute denbora, lagun hurkoarekin karitatezko egintzetan aritzen dira, oso eratsuak dira hitz egiterakoan eta janztean eta etxeko gobernuan, etxerik dutenak. Egia esan, jarrera desiragarria da eta, dirudienez, ez dago haiei zertan ukaturik
|
azken
egoitzarainoko sarrera eta Jaunak ere ez die ukatuko, beraiek nahi badute, prestaera bikaina baita hori mesede oro egin diezazkien.
|
|
|
Egoitza hauetaz hitz egiten hasi nintzenetik gogo gogoan dut; izan ere, horrelakoak gara bete betean, eta gehienetan hemendik datoz otoitzeko lehortasun handiak, beste arrazoi batzuk ere badira baina; eta ez ditut aipatzen arima on askok dituzten barruko proba batzuk, ezin jasanezkoak eta beren errurik gabe dituztenak; horietatik beti ateratzen du Jaunak irabazi handia, baita malenkonia eta beste gaixotasun batzuk dituztenengandik ere.
|
Azken
batean, gauza guztietan bereiz utzi behar ditugu Jainkoaren erabakiak. Nik neuk uste dut, gehien gehienetan esan dudana gertatzen dela; bada, arima hauek ezergatik ere bekaturik ez luketenez egingo, ezta konturaturik bekatu arinik ere, eta beren bizitza eta beren ondasunak ongi erabiltzen dituztenez gero, ezin dute onez eraman gure Erregea dagoen lekurako atea beraiei ixterik, haren zerbitzaritzat baitute beren burua, eta badira, izan ere.
|
|
|
2
|
Azken
batean, nik ez dut aurkitu ezta ez dut aurkitzen ere erremediorik halako pertsonak kontsolatzeko, haien nahigabeagatik sentimendu bizia erakustea (eta egia esan, errukia hartzen zaie halako miseriaren mende ikustean), eta haien arrazoiari kontra ez egitea baino besterik; izan ere, guztiak bat datoz Jainkoagatik sentitzen dituztelako ustean, eta horrela ez zaie buruan guztiz sartzen inperfekzioa d... Izan ere, askotan Jainkoak bere hautatuek beren ezereza senti dezatela nahi du, eta bere laguntza pixka bat eten egiten du, ez baitago gehiagoren beharrik, laster batean geure burua ezagutzeko.
|
|
|
Nik uste dut poz hauek berezkoak direnez, Jainkoaren gauzek ematen dizkigutenak ere halakoxeak dira, baina hauek izaera nobleagokoak, beste horiek ere txarrak izan ez arren.
|
Azken
batean gure izaeran bertan dute hasiera eta Jainkoagan amaiera.
|
|
|
5 Orain, priman esaten dugun bertso batez gogoratzen naiz,
|
azken
salmoaren amaieran, bertso bukaeran honela baitio: Cum dilatasti cor meum.
|
|
|
Nahiko mesede egiten zidan gure Jaunak; orain ez dut aztertu nahi nik zein den hobea bata ala bestea; batetik bestera den aldea esaten jakin nahiko nuke soilik. Gauza hauetarako batzuetan malko hauek datoz eta berezko joerak lagunduriko desira hauek, egoeraren arabera; baina hala bada ere,
|
azken
batean, esan dudanez, Jainkoagan amaitzen dira. Eta estimu handitan izan behar da, horregatik ez direla hobeak ulertzeko apaltasunik bada; izan ere, ez dago jakiterik guztiak maitasunaren ondorioak diren ala ez, eta hala izanez gero, Jainkoak emanak dira.
|
|
|
ubideetatik datozen urak, nire iritziz, meditazioaz ateratzen direla esana dudan, pozak? dira; izan ere, pentsamenduen bidez ekartzen ditugu, sorkarien laguntzaz meditazioan eta adimena nekatuz; eta
|
azken
batean gure ahaleginez datozenez gero, esanda geratu denez, hotsa ateratzen dute, ariman on egiteko asetze uneren bat gertatzen denean.
|
|
|
haren sorrera bihotzetik denik, sakoneko gauza gisa, are barruragoko beste gune batetik baizik. Arimaren erdigunea izan behar du, geroago jakin eta
|
azkenerantz
esango dudanez; egia esan, batzuetan izuturik uzten nauten sekretuak ikusten ditut geugan. Eta zenbat gehiago ez ote diren izango!
|
|
|
11 kapituluan esango du, 6 Egoitzetako
|
azken
kapituluan.
|
|
|
Bibliako pertsonaia hauek, Judas eta Saulek, izan zuten
|
azken
txarra Barne Gazteluan beste atal batzuetan ere gogoratuko du (VI. Egoitzak 7, 10; 9, 15).
|
|
|
(gozotasunezkoa, goi isurizkoa) batetik, aurreko kapituluetan azaldu duena, eta, bat egite ez emana? (goi isurizkoa ez dena, eta saiatuz gero, lor dezakeguna);
|
azken
honetaz hitz egiten da kapitulu honetan.
|
|
|
8 Bada, ez gara ari elbarritasunak jota dauden arimez, hauek, Jauna bera etortzen ez bada jaiki daitezela esatera, urtegi ondoan hogeita hamar urte zeramatzan hari bezala?, nahiko zoritxar eta arrisku handia baitute;
|
azken
batean gaztelura sartzen diren beste arima batzuez ari gara; izan ere, munduan sartu sartuak dauden arren, asmo onak dituzte, eta noizbehinka, berandurik berandura bada ere, otoitz egiten diote gure Jaunari eta nor diren gogora ekartzen, asti handirik hartu gabe egiten badute ere; batzuetan hil batean milaka arazo artean errezatzen dute, ia gehienetan gogoa haietan murgildua dutela, haiei lotuak ... Azken batean, behealdeko lehen geletan sartzen dira; baina beraiekin batera hainbeste zomorro sarturik, ez diete uzten ez gazteluaren edertasuna ikusten, ezta gogoa baretzen ere; nahiko egin dute barrura sartzeaz.
|
|
|
8 Bada, ez gara ari elbarritasunak jota dauden arimez, hauek, Jauna bera etortzen ez bada jaiki daitezela esatera, urtegi ondoan hogeita hamar urte zeramatzan hari bezala?, nahiko zoritxar eta arrisku handia baitute; azken batean gaztelura sartzen diren beste arima batzuez ari gara; izan ere, munduan sartu sartuak dauden arren, asmo onak dituzte, eta noizbehinka, berandurik berandura bada ere, otoitz egiten diote gure Jaunari eta nor diren gogora ekartzen, asti handirik hartu gabe egiten badute ere; batzuetan hil batean milaka arazo artean errezatzen dute, ia gehienetan gogoa haietan murgildua dutela, haiei lotuak baitaude, hau da, altxorra duten tokira doakie bihotza; batzuetan saiatzen dira haietatik askatzen, eta gauza handia da norbere burua ezagutzea eta ez doazela ongi konturatzea atea aurkitzeko.
|
Azken
batean, behealdeko lehen geletan sartzen dira; baina beraiekin batera hainbeste zomorro sarturik, ez diete uzten ez gazteluaren edertasuna ikusten, ezta gogoa baretzen ere; nahiko egin dute barrura sartzeaz.
|
|
|
da jakitea, hainbesteko distira eta edertasuna eman zizkion eguzkia bera oraindik beraren arimaren erdian egonik, han ez balego bezala dela Harengandik parte izateko, Haren Maiestateaz gozatzeko egiaz gai izan arren, eguzkiak bertan diz diz egiteko kristala gai den bezala. Ezerk ez dio onik egiten; eta hortik dator, horrela bekatu astunean egonik, egin ditzan egintza on guztiak inolako fruiturik gabeak izatea zeruko aintza lortzeko; izan ere, iturburu hartatik, Jainkoagandik, ez badator, gure bertutea hortik baita bertute, eta Harengandik aldendurik, ezin daiteke atsegin izan haren begietan;
|
azken
batean, bekatu astun bat egiten duenaren asmoa ez da Hari atsegin ematea, deabruari ematea baizik; hau ilunpea bera denez gero, arima gaixoa ere ilunpe berean murgildurik geratzen da.
|
|
|
Eta ahalmenak, hau da, gazteluko zaintzaileak eta maiordomoak eta mahaizainak, zein itsumenez eta gobernu txarrez ari diren!
|
Azken
batean, deabrua den zuhaitza landatua izanik, zer fruitu eman dezake?
|
|
|
Haren handitasuna ezagutuz doan heinean, bere burua ezerezago jotzen du; Jainkoaren gozotasunak probatu dituenez gero, mundukoak zaramatzat dauzka, haietatik apurka apurka aldenduz doa eta hori egiteko bere buruaren jabeago da.
|
Azken
batean, bertute guztietan geratzen da hobetua eta etengabe haziz joango da, atzera itzultzen ez bada Jainkoa iraintzera; bada, orduan, guztia galtzen da, baita arima goren gorenean badago ere. Ez da uste izan behar, gainera, Jainkoak behin edo birritan arima bati mesede hau eginik, gauza hauek guztiak eginak geratzen direnik, hartzean iraupenik ez badu, iraupen honetan baitago gure on guztia.
|
|
|
ez dago beti egoera berean; batzuetan luze iraun arren, beste batzuetan laster batean amaitzen da, Jaunak arimari komunikatu nahi dionaren arabera, ez baita inongo giza bidetatik lor daitekeena. Hala ere batzuetan aldi luzean badago ere, kendu egiten da eta berriro itzultzen;
|
azken
batean, sekula ere ez dago geldi geldi, eta horregatik ez du guztiz kiskaltzen arima, baizik eta isiotzera doanez gero, txinparta hil egiten da eta hark ematen dion maitezko min hura berriro sufritzeko irrikaz geratzen.
|
|
|
–Honi erantzuten diot, ez dagoela esan dizuedana baino era hoberik, haiek ez bilatzea baino era hoberik, arrazoi hauengatik: lehenbizikoa, honetarako behar den aurreneko gauza Jainkoa interesik gabe maitatzea delako; bigarrena, nahiko apaltasun gutxikoa delako gure zerbitzu kaskar hauengatik lortuko dela hain gauza handia uste izatea; hirugarrena, honetarako egiazko prestaera sufritzeko eta Jauna imitatzeko desira delako eta ez gozotasunak,
|
azken
batean Hura iraindu baitugu; laugarrena, ez dagoelako Haren Maiestatea haiek guri ematera behartua, bere aginduak betetzen baditugu zeruko aintza ematera behartua dagoenez, honelakorik gabe eta guk baino hobeki baitaki zer komeni zaigun eta nork maite duen benetan; eta honela gauza ziurra da, eta nik badakit, eta ezagutzen ditut behar den bezala maitasun bidetik doazen pertsonak, beren Kristo gur... Hau egia da.
|
|
|
Hemen guztiak munduko gauzetarako eta geure buruarentzat lokarturik gaude, ongi lokarturik egon ere (egia esan, horrek irauten duen une laburrean konorte gabe bezala geratzen da, ez baita pentsatzeko gaitasunik, nahi izanda ere), hemen ez dago pentsamendua artifizio bidez geldiarazi beharrik; [4] maitatzea bera ere, egintza hori burutzen badu? ez daki nola egiten duen, ez zer maitatzen duen ezta zer nahi lukeen ere;
|
azken
batean, mundurako guztiz hil den baten antzera Jainkoagan gehiago bizi ahal izateko, horrelaxe gertatzen baita: heriotza gozo bat da, arima gorputzean egonik izan ditzakeen jarduera guztietatik askatze bat; atseginezkoa, egiaz gorputzean badago ere, arima harengandik askatu egiten dela dirudielako, Jainkoagan hobeki egoteko; hala gertatzen da, arnasa hartzeko ere bizirik geratzen ote zaion nik ez jakiteraino.
|
|
|
eta horrelako hizkeraz aritzen naiz beti; izan ere, huts egin baneza, prest prest nago jakintza handia dutenek esan dezatena sinesteko; haiek gauza hauetatik igaro ez badira ere, jakintsu handiek badute ez dakit nik zer, Jainkoak bere Elizaren argi izateko dituenez gero, eman egiten die argia, egia denean, onartua izan dadin; eta barreiatuak ez badira Jainkoaren zerbitzariak baizik, ez dira egundo ere harritzen haren handitasunengatik, buruan ongi sarturik baitute Jainkoak hori eta askoz ere gehiago egin dezakeela. Eta,
|
azken
batean, gauza batzuk hain argi azalduak ez badaude ere, beste batzuk idatziak aurkituko dituzte, eta hortik ikusten dute hauentzako bidea.
|
|
|
Pax vobis, eta hilobitik irten zen gaineko harria irauli gabe. Aurrerago ikusiko duzue nola nahi duen Haren Maiestateak beraz goza dezan arimak beronen erdian bertan, hemen baino gehiago oraindik
|
azken
egoitzan.
|
|
|
Nork usteko zuen halakorik, hain goi mailako mesedearen ondoren?
|
Azken
batean, era batera edo bestera, gurutzea izan dugu bizi garen bitartean, eta hona iritsi zenez gero beti dagoela atseden eta gozotasunean esaten duena, ez zela egundo iritsi hona esango nuke nik; beharbada, gozotasunen bat bai izango zuen, aurreko egoitzan sartu bada, berezko ahultasunak lagundurik, eta, beharbada, deabruak lagundurik, bakea ematen baitio geroago askoz ere gerra handiagoa egiteko...
|
|
|
haren hegaldia goragotik da. Eta ezin dizuet ase irrika hau
|
azken
egoitzara arte, eta orduan ere Jainkoak nahi beza ni horretaz gogoratzea edota idazteko aukera izatea; izan ere, hasi nintzenetik orain arte ia bost hilabete igaro dira; eta burua berriro irakurtzeko eran ez dagoenez gero, nahasian joango da guztia eta, beharbada, gauza batzuk bi aldiz esanak. Nire ahizpentzat denez gero, ez du asko axola.
|
|
|
10
|
Azken
batean, ondorioa hau izan bedi: saia gaitezela beti aurrera egiten, eta hori egin ezik, beldur handiz ibil gaitezela, ezbairik gabe deabruak erasoren bat egin nahi digulako; bada, hain gora iritsi ondoren, ezinezkoa da haziz ez joatea, maitasuna sekula ez baitago nagi, eta horregatik seinale oso txarra izango da.
|
|
|
10
|
Azken
batean, ez dagoela erremediorik ekaitzaldi honetan, Jainkoaren errukiaren zain egotea baino besterik; honek, bat batean, bere hitz bakar batez edota beharbada gertatu zen aukera batez, laster batean kentzen du guztia, eta eguzkiz eta pozez betea geratzen da, arima hartan hodei beltzik izan ez zelako irudipena izateraino; eta gudu arriskutsu batetik, garaipena lorturik, ihes egin duenak bezala, Ja...
|
|
|
14 Deabruek ematen dituzten beste oinazeetako batzuk, kanpo aldetikoak, ez bide dira hain ohikoak, eta horrela, ez dago haietaz zertan hitz eginik, ezta ez dira gehienetan hain neketsuak ere; bada, eginahalak eginda ere, nire iritziz, ez dira iristen ahalmenak horrela ezgaitzera, ezta arima honela asaldatzera ere;
|
azken
batean, arrazoimena geratzen da pentsatzeko, Jaunak baimentzen diena baino gehiago ezin baitute egin deabruek, eta hau galdua ez dagoenean, guztia ere gutxi da, esanda geratu denaren ondoan.
|
|
|
Zorionez, Frantzisko Riberak ez eze, frai Luis Leongoak ere lehen argitaraldian ez die leku egingo A. Graciánen zuzenketei. Gainera, beste zentsore batek ere oso osoko onarpena emango die obra honen
|
azken
orrialdeei. Rodrigo Álvarez jesulaguna da, Inkisizioko gizona, aurreko urteetan Teresaren aurka inkisizio prozesua hastekotan izan zena().
|
|
|
Sevillako ama priorea, Maria San Joserena, hartu zuen Teresak bitarteko, eta honek irakurri zizkion jesulagunari ahots ozenez 7 Egoitzetako lau kapituluak. Arretaz entzunik, autografoa bereganatu eta
|
azken
egoitzaren ondoren, orrialde gogoangarri hau idatzi zuen, amaieran bere sinadura jarriz. Euskarara itzulita, honela dio:
|
|
|
Arimaren ibilbidea zehazten da, hau da, espiritua nola doan gorantz mailaz maila, Jauna bizi den
|
azken
egoitzara iritsi arte. Aurrez taxuturiko eskemarik ez zuela esan dugu gorago, baina esperientzia gidari dela, hasieratik sartzen da gaiaren muinean.
|
|
|
Kontua da ez dituela errepikatu nahi aurreko liburuetan landuriko kontzeptu berberak, haiek osatu baizik. Horregatik, ibilbide honetan, begirada santutasunaren
|
azken
edo gorengo estadioetan jarria du. Beraz, laster batean jo nahi luke hara, sarrerako edo bizitza espiritualeko lehen urratsak atzean utziz.
|
|
|
|
Azken
hitzak
|
|
|
Barne Gazteluaegilearen goi mailako irakaspena da. Haren lurreko
|
azken
etapako fruitu heldua, haren bizitza espiritualaren bilakaeran behin betiko fasea, aurreko bi obren, Bizitza Liburuaren eta Perfekzio bidearen, mezua osatzera datorrena. Hemen kontaera autobiografikoa estaliagoa da, anonimoagoa, eta bizitzako azken hamarkada ere hartzen du, baita Bizitza Liburuak hartzen ez dituen grazia mistikoak ere.
|
|
|
Haren lurreko azken etapako fruitu heldua, haren bizitza espiritualaren bilakaeran behin betiko fasea, aurreko bi obren, Bizitza Liburuaren eta Perfekzio bidearen, mezua osatzera datorrena. Hemen kontaera autobiografikoa estaliagoa da, anonimoagoa, eta bizitzako
|
azken
hamarkada ere hartzen du, baita Bizitza Liburuak hartzen ez dituen grazia mistikoak ere. Era berean, Perfekzio bidean darabilen irakasbidea gainditua geratzen da hemen, hau da, bizitza espiritualaren hasieran, trebatze aldian, nabari ziren duda mudak, atzera aurrera eta ilunaldiak atzean utziak dira, misterioaren barne barnean murgiltzeko.
|
|
|
Dena dela, lortu zen emaitzak aurreikuspen guztiak gaindituko ditu eta, aditu askoren iritziz, haren obra mistiko osoaren gailurra da. Gorago aipatu dugunez, haren lurreko
|
azken
aroko fruitu heldua dugu, autorearen behin betiko bilakabide espirituala agertuz batera, aurreko obrak, Bizitza Liburua eta Perfekzio Bidea osatzen dituena.
|
|
|
Gauza bera egiten du bosgarren egoitzen hasieran eta baita seigarren egoitzen hasieran ere. Zazpigarren eta
|
azken
egoitzetan ez du bere burua duin ikusten halako gauza gorenez aritzeko. Horregatik, lau kapitulu nahiko laburretan esatekoak esanik, isiltasunari egingo dio leku.
|
|
|
13 Ez dut beste gauzarik ulertzen ezta ulertu nahi ere, aldi laburreko otoitza baizik, berehala antzematen diren ondorio oso handiak eragiten dituena (Jainkoari poz ematearren guztia alde batera uzteko ondorioak eragitea ezinezkoa da maitasun indar bizirik gabe); nik nahiago nuke hau urte luzeetakoa baino, ez baitzuen lortzen
|
azkenean
hasieran baino erabaki sendoagorik Jainkoagatik baliokoa den zerbait egiteko, gatzaren antzeko gauza txikitxoak izan ezik, pisurik ez sendotasunik ez dutenak, txori batek mokoan eramatekoak dirudienak?; hauek ez dauzkagu eragin handikotzat eta hilduratzat; Jaunagatik egiten ditugun gauza batzuei garrantzia ematen diegu; pena da, gauza asko eginda ere, horrela kasu egitea.
|
|
|
Bada, askotan ezinezkoa iruditzen zitzaidan alde batetik, eta ezin nuen zalantzan jarri bestetik, hau da, ezin nuen sinetsi egingo ez zenik.
|
Azken
batean, hau atera nuen: ona denaJaunak egin zuela guztia bere aldetik, eta txarra denanik; eta hala, utzi egin nion horretaz pentsatzeari, eta ez nuke nahi oroimenera etor dakidan, neure hainbeste hutsegiterekin topo ez egitearren.
|
|
|
batzuek, lantzak; beste batzuek, ezpatak; besteek sastakaiak, eta besteek puntzoi luze luzeak.
|
Azken
batean, nik ez nuen inongo aldetatik irteterik neure burua heriotza arriskuan jarri gabe; eta bakarrik nengoen, nire bandokorik inor ez nuela. Nire espiritua atsekabe honetan zegoela, eta zer egin ez nekiela, zerura jaso nituen begiak, eta Kristo ikusi nuen, ez zeruan, neure goi goian airean baizik, eskua luzatzen zidala; eta handik hain ongi babesten ninduen, non nik ez bainuen beste jende guztiaren beldurrik, ezta haiek, nahi izandaere, niri kalte egiterik.
|
|
|
Elizaren alde Haren Maiestateari erreguka hasi nintzen.
|
Azken
garaietan Ordena batek egingo duen probetxu handia eman zitzaidan aditzera, eta hartako kideek sendotasunez eutsiko ziotela fedeari.
|
|
|
Eta santu aintzatsu hauek honelako gauzak izan zituztelako beldur handiagoa ematen zidan niri, eta negar eta negar besterik ez nuen egiten, horrek ez zuela ez buru ez hankarik uste bainuen.
|
Azken
batean, bihotzez sentitu arren, aitor entzuleagana joan nintzen, ezer ezkutatzen ez bainintzen egundo ausartzen, engainatua izateak ematen zidan beldur handiagatik, nahiz eta esatea oso nekagarri izan niretzat. Hark, hain nahigabetua ikusi ninduenean, ederki kontsolatu ninduen eta gauza asko esan zizkidan nire nahigabea kentzeko.
|
|
|
Nik gutxien ulertzen nuenetik zerbait eman nahi nuke aditzera, eta nola izan daitekeen pentsatuz, ezinezkoa dela ikusten dut; izan ere, ikusten dugun argi honetatik han agertzen denera dagoen aldean, guztia argia izanda, ez dago alderatzerik, eguzkiaren argiak distirarik gabea dirudielako.
|
Azken
batean, irudimenak ez du lortzen, zoliena bada ere, pintatzea eta taxutzea nola izango den argi hau, ezta Jaunak ezin esanezko atsegin miresgarriz aditzera ematen zizkidan gauzetako bat ere. Izan ere, hain goi graduan eta hain leunki gozatzen dute zentzumen guztiek, non ezin baita behar adina goraipatu, eta horregatik hobe da gehiago ez esatea.
|
|
|
Arimakoekin jadaikusi dudana da hark desiratzen duena, eta urruti ikusten denez gero, hauxe da hiltzea.
|
Azken
batean, handia da oso horrelako ikuskariak ematen dizkionari Jaunak egiten dion mesedea, asko laguntzen baitio, baita gurutze astun bat eramaten ere, ezerk ere ez duelako asetzen, guztiak higuin ematen diolako. Eta Jaunak noizbehinka hartaz ahazten utzi ezik, gero berriro gogoratu arren, ez dakit nola bizi daitekeen.
|
|
|
Alonso jauna 1543ko abenduaren 24an hil zen; Ávilako orduko egutegia kontatzeko sistemaren arabera, urtearen
|
azken
eguna. Bi egun geroago() haren testamentua ireki zen, idatzia izan zena.
|
|
|
18 urte baino gehiago eman zituen borrokan, 1552/ 53ra arte.
|
Azken
bederatzi urteak goi mailako bizitza mistikoa izan zuenekoak dira: Hala ere, urtebete baino gehiago igaro zuen otoitzik eduki gabe:
|
|
|
Gauza bera 11, 5ean ere. Terminologia horren beste aipamen batzuk, 12, 5ean eta 18, 2an;
|
azken
honetan argiago adierazten du ez dela aditua termino horien erabileran: –Teologia mistikoan azaltzen da hori, baina nik ez dakit horko izenak ematen?.
|
|
|
Teologia mistikoaz egindako aipamenetan irakurlea batetik bestera darabil; ez du hor amaituko, 18 kapitulutik 22ra artean berriro aipatuko du.
|
Azken
pasarte honetan (18, 2), hau dio: –Batasuna deitzen dioten hori nola den eta zer den, nik ezin adieraz dezaket.
|
|
|
Izan ere, infernuaz hitz egiten entzutea ez da ezer, ez nik beste batzuetan hainbat oinazez pentsatu izatea (gutxitan izan arren, nire arimak gaizki hartuko zuen beldur nintzen eta), ez deabruek estutzen dutela, ezta irakurri ditudan beste hainbat oinaze ere; hauek ez dira ezer pena honen ondoan, hau beste gauza bat baita.
|
Azken
batean, marrazkitik benetakora dagoen aldea; eta hemengo erretzea oso gutxi da, hango su haren ondoan.
|
|
|
Ez dago bihotzik hori pena handirik gabe eraman dezakeenik. Bada, hemen,
|
azken
batean, bizitza amaitzean amaituko dela eta amaiera duela jakinda ere, hain erruki handia hartzen badiogu, amairik ez duen beste horren samina ez dakit nik nola arindu dezakegun, deabruak egunero berekin daramatzan hainbeste arima ikusirik.
|
|
|
Eta bazen beste eragozpenik ere; erosoegi egiten zitzaidan hango biziera, etxea handi eta atsegina zelako. Baina etxetik irtetearen oker hau, ni neu izan arren gehientsuen irteten zena, jadanik handia zen niretzat; izan ere, nagusiek pertsona batzuei ezin zieten ezezkorik eman eta hauek gogoko zuten ni beraiekin egotea, eta, ekin eta ekin egiten zietenez gero,
|
azkenik
joateko agintzen zidaten. Eta horrela, agindu ahala, nik monasterioan gutxi egon ahal izaten nuen, alde batetik deabruak berea egingo zuelako ni etxean egon ez nendin, bada, nirekin harremana zuten haiek irakasten zidatena nik etxeko batzuekin partekatzen nuen eta on handia egiten zen.
|
|
|
Horrek guztiorrek ez zidan inolako nahasmenik sortzen ezta penarik ere, baina nik penaz nengoelakoa egiten nuen, esaten zidatena aintzat hartzen ez nuelako itxura ez ematearren.
|
Azken
batean, mojen aurrean kontu ematea egiteko agindu zidan, eta hala egin behar izan nuen.
|
|
|
Ordena guztiak bildu zituzten beren iritzia ager zezaten, bakoitzetik bi letradun. Batzuk isilik zeuden, beste batzuk gaitzetsi egiten zuten;
|
azken
batean, fundazioa desegitea erabaki zuten. San Domingoren Ordenako Lizentziatu batek bakarrik esan zuen, hau ere kontra egon arren, ez, ordea, monasterioaren kontra, pobretasunean egitearen kontra baizik?, ez zela horrela desegin beharrekoa, ongi begiratu behar zela, gero ere izango zela astia horretarako, Gotzainari zegokiona zela, edota antzeko gauzak, on handia egin zutenak.
|
|
|
Amorru giro hartan zorte ona izan zen erabakia ez gauzatzea. Izan behar zuena izango zen,
|
azken
batean; Jaunak nahi zuena zen, eta haren nahiaren aurka gutxi zezaketen guztiek ere. Haiek beren arrazoiak agertzen zituzten eta on beharrez ari ziren, eta horrela, Jainkoa iraindu gabe, sufriarazten zidaten niri eta alde zeuden pertsona guztiei; hauek ezzirengutxiereeta jazarpen latza jasan zuten.
|
|
|
Eta laguntzen zigutenengan Jaunak hainbesteko garra jartzen zuelarik, bakoitzak bere gauza balitz bezala hartzen zuen, hartan beren bizia eta ohorea jokoan balituzte bezala, eta ez zihoakien gehiago Jauna zerbitzatzen zen gauza zela uste izatea baizik. Argi agertu zen Haren Maiestateak lagundu egiten ziola aipatu dudan maisuari, apaizari, asko laguntzen zidanetakoa zenari; hau Gotzainak bere aldetik jarri zuen eratu zen batzar nagusi batean, eta bera bakarrik zen gainerako guztien aurka eta
|
azken
batean baretu zituen baliabide batzuk proposatuz; hori nahiko izan zen gelditu zitezen, baina baliabide horietatik bat ere ez zen nahiko izan geroago fundazioa desegiteko lehiara, hartantxe bizia jarrita, esaten den bezala, itzul ez daitezen. Jainkoaren zerbitzari hau izan zen abituak eman eta Sakramentu guztiz Santua jarri zuena, eta jazarpen handiak jasan behar izan zituen.
|
|
|
19 Izuturik nengoen deabruak emakume gaixo batzuen aurka zer ahalegin egiten zuen ikusita eta nola guztiei, diot kontra zeudenei, kalte handia iruditzen zitzaien toki hartarako hamabi emakume soilik eta Ama Nagusia, ez baitziren gehiago izango, eta hain bizimodu estukoak, izan ere; kaltea edo okerra, izatekotan ere, beren buruen aurka izango zen; baina tokiari kaltea, ez dirudi bururik ez hankarik zuenik; haiek, ordea, kalte ugari aurkitzen zituzten eta gogo onez egiten zioten kontra.
|
Azkenez
, errenta edukitzekotan, onartuko zutelaeta aurrera egiten utziko lioketela esatera etorri ziren. Ni hain akitua nengoen laguntzen zidatenen lana ikusirik, neurea baino gehiago, non iruditzen baitzitzaidan ez zela gaizki etorriko haiek baretu arte errenta edukitzea, eta gero uztea.
|
|
|
Guztian lagundu zidan Jaunak; honela labur esanda, ezin da ongi adierazi etxe hau hasita zegoen bi urteetatik amaitu zen arte zer gertatu zen.
|
Azken
erdi hau eta hasierakoa izan ziren latzenak.
|
|
|
20 Behin egonezinik eta asaldatua, neure barnean ezin bildurik, eta gudu eta borrokan, onak ez zirenetara pentsamendua ihes zihoakidala, oraindik ez dut uste egon ohi naizen bezain deslotua nengoenik?, neure burua hain kaskar ikusirik, beldur nintzen Jaunak egin izan zizkidan mesedeak ez ote ziren irudipenak izango.
|
Azken
batean, arimako ilunpe handian nengoen. Honela nengoela, Jauna hitz egiten hasi zitzaidan eta esan zidan ez nahigabetzeko, honela neure burua ikusiz ulertuko nuela zein ezereza naizen, Berak nigandik alde eginez gero, eta ez zegoela ziurtasunik haragi honetan bizi garen bitartean.
|
|
|
hitz honek esanahi berezi samarra du harengan: giza konposatuaren alde sentibera adierazten du, baita zentzuak ere eta are haragia, arimaren areriotzat hartua (ik.
|
azken
adiera honetan dator, esaterako, 7, 4an eta hemen).
|
|
|
Otoitz graduak azaltzeko tartekatu duen tratatu txikiaren
|
azken
kapitulua da, (11). Apurka apurka azalpen doktrinala autobiografiko bihurtzen da.
|
|
|
hitz honek esanahi berezi samarra du harengan: giza konposatuaren alde sentibera adierazten du, baita zentzuak ere eta are haragia, arimaren areriotzat hartua (ik.
|
azken
adiera honetan dator, esaterako, 7, 4an eta 38, 18an).
|
|
|
Orduan oraindik ez zen liburu espiritualen zalea; geroago bai, pixka bat zaletuko zen haietaz eta
|
azkenik
guztiz.
|
|
|
...dugun hizketa eran, Jainkoak adimena kontura dadila egiten du eta, gogoko ez badu ere, uler dezala esaten dena; izan ere, han, dirudienez, arimak bestelako entzumena du entzuteko, entzunarazten diona eta arreta beste gauzetara barreiatzen uzten ez diona; ongi entzuten duen batek eta belarriak estaltzen uzten ez dioten eta oihuka hitz egiten dioten batek, nahi ez balu ere, entzun egingo luke; eta,
|
azken
batez, zerbait egiten du, esaten diotena ulertzeko arretaz baitago. Hemen, ordea, ez dago horrelakorik; lehen egiten zuen apurra, hau da, entzutea soilik, hori ere kendu egiten zaio.
|
|
|
9 Uste dut
|
azken
konparazio honek agertzen duela zeruko dohain honen zertxobait; izan ere, arimak bat batean hain jakintsu ikusten du bere burua, eta Hirutasun Santuaren misterioa eta beste goi goiko gauza batzuk hain argi ikusten, non edozein teologorekin ausartuko bailitzateke handitasun hauen egiari buruz eztabaidatzen. Hain harritua geratzen da, non nahiko baita honelako mesede bat arima bat oso osoan aldatzeko eta besterik ezer ez maitarazteko, beraren aldetik inolako lanik gabe, hain ondasun handien gai egiten duen eta bere sekretuak jakinarazten dizkion eta berarekin idatzi ere ezin daitezkeen adiskidetasun eta maitasunaz tratatzen duena izan ezik.
|
|
|
Kristalaren gainean korritzen duen eta eguzkiak bertan dir dir egiten duen ur gardena bezala da, zeru guztiz lainotsuan eta lur gainean korritzen duen ur oso arrearekin konparatuz. Ez eguzkia irudikatzen delako, ezta argia eguzkiarena bezalakoa delako ere;
|
azken
batean, berezko argia dirudi, beste honek, berriz, gauza artifiziala. Gaurik ez duen argia da, beti argi dagoenez gero, ezerk asaldatzen ez duena.
|
|
|
Ezta ezin nuen desiratu, esan dudanez? ikuskaria kentzea ere; baina,
|
azken
batean, agintzen zidatena egiten nuen. Jainkoari arren eta arren eskatzen nion engainatua izatetik babes nintzala.
|
|
|
Lehenik bide okerra noiz utziko itxaroten egoten nintzen, otoitza alde batera utzi nuenean bezala, eta beharbada ez nuen egundo ere utziko bide okerra, ohitura txarretako gauzatxoetan hain eroria egonik, ezin bainuen ulertu txarrak zirenik; horretarako besteen laguntza behar zen eta besteek eskua ematea jaiki nendin. Bedeinkatua izan bedi Jauna,
|
azkenik
haren eskua izan baitzen lehenbizikoa.
|
|
|
9
|
Azken
batean, ulertu nuen nire erremedioa ez zela etorriko hark ematen zizkidan bitartekoetatik, hauek arima perfektuagoarentzat zirelako; eta ni, Jainkoaren mesedeetan aurreratua banengoen ere, bertuteetan eta hilduran oso hasieretan nengoen. Eta egia esan, harekin baizik traturik izan ez banu, uste dut sekula ere ez zatekeela hobetuko nire arima; izan ere, hark esaten zidana nik ez nuela egiten, eta nire iritziz ezin nuela egin?
|