2000
|
|
Bere begi beltzak
|
niregana
zuzendu zituen, bizi bizi. Gero, hitzik egin gabe, altxatu eta joan egin zen, bere adinean harrigarria egin zitzaidan zalutasun batekin.
|
|
Ihesi zebiltzan abertzaleak galtzeko asmotankuartelillora joateko prest zegoen fraide erretxina, eta salataria ezkutuan pozoitu edohiltzen utzi omen zuen abade ohi kaskailua, biak ere azken finaren errainu hurbilakberdindurik sumatzen nituen, nolabait. Misterioaren giltza eskura nuela sentitu nuenmomentu batean, eta orduantxe, barrengo harrak hozka eginda bezala, gorputz erdiaaltxatu zuen Aita Morlansek, eskua
|
niregana
luzatu eta eldarnio antzean esaten zuela:
|
|
Jangelako urruneko mahai batean zeuden jarrita bost edo sei mutil gazte, eta algaraka ari ziren hizketan, edonork entzuteko moduan. Eskuarekin egin die agur, eta segituan,
|
niregana
jiratuta," tipo bitxiak" esan dit ahopeka.
|
|
Bizkarzainak ematen genuen. Eta Txema hain hurbil baina espaloiaren bestaldean, eta nik begiradak botatzen nizkion, eta
|
niregana
heltzeko bidea maldan behera uzten nion, baina inoiz ezagutu dudan pertsonarik lotsatiena da. Eta begiekin adierazten nion, joder Txema, gure lagunik onenak galdu ditugu, joder Txema...
|
|
Joaldi bortitz hori gabe, neke da konprenitzea nola ez nuen sumatu ez sartzen, ezta
|
niregana
hurbiltzen ere.
|
|
—Ez diok matrikula ikusi, ezta zer auto klase zen ere? —torra torra Edurne ene aurpegi behin berriz zartatuan, ohe gainean
|
niregana
belaunikatua.
|
|
Kaseteak eta koadernoak libro uzten zidaten besoaz baliatuz amaren gorputz ilauna erakarri nuen
|
niregana
. Besarkada indargeak oinazearen usain gazia sudurreratu zidan.
|
|
—Etxean? —inguruko bezeroen buruak
|
niregana
itzuli ziren, hain ozen hots egin bainuen.
|
|
Josuren ahotsa garbiki ailegatu zen
|
niregana
pareten artetik. Emakumearena, berriz, isilago, belarriak zorroztuta ere haren jabearen nortasuna —" Umemoko"," Marikixkur"," Idazkari Efizientea"...? — ezin ezagutzeko maneran.
|
|
Gogotik tapatuko nion ahoa, baina premia handiagokoa iduritu zitzaidan begietatiko errekastoa geldiaraztea. Esku bat —eskuina ala ezkerra, ez dut gogoan— haren beso gaina utzi eta bisai mazeletan ezarri nion, bertzearekin
|
niregana
erakarri nuelarik. Kontsolamendu eman beharrez haren burua nire altzora ekartzea, zin egin dezaket bertze asmorik ez nuela.
|
|
Edurne eta Migel
|
niregana
zetozela ikusi nuenean, gorrotoak zipriztindu zuen berriro ere nire barne guztia. Edurnek bazuen oraindik hain lasai ibiltzeko kordea!
|
|
Karmelok, ordea, ezin izan du jarraitu orduantxe agur itzulia egiten ari zen Dan
|
niregana
etorri delako.
|
|
Gainera, hartan zorionekoa izan nin  tzen. Lorik egin ezinik, dendatik kanpora irten nintzen izarrak ikustera, eta hara non Dan
|
niregana
hurbildu, eta zerua furgoneta gainetik ikusteko gonbita egin zidan. Bera, ordea, beti bezain adeitsu, furgoneta barnean geratu zen lo egiten.
|
|
nonbait, hasiera hasieratik, Luisek adoretu zuen
|
niregana
hurbil zedin, baina Rubenek ez zuen halako laguntasunaren beharrik (Las Vegasen, azkenik, aitortu zidan Luisek aspirina bat eta kondoi bat eman zizkiola ni benefiziatzeko; baina haren harropuzkeriaz aspertua, Mesa Verdeko kanpinean afaltzen ari ginela, Luisek coca cola bat edaten ari zela ikusirik, ezkutuka berari bota zion, berez, ni ble ble jarri behar ninduen aspirina Mesa Verdeko hartan ez al...
|
|
Orduan, Tomi eusten zion beste gizona
|
niregana
itzuli denean, hotzikara batek buruko ileetatik oinetako behatzetaraino zeharkatu nau eta bihotza eztarriraino igo zait.
|
|
Eta une batez malkoei eutsi nahi izan banien ere, berehala negarrez hipaka hasi nintzen. Karmelo hasieran zer egin ez zekiela geratu zen, baina gero
|
niregana
hurbildu, eta besarkatu egin ninduen, maitasuna ez, baina kontsolamendua besterik eskain ez zezakeen besarkada batez (hain zuzen ere nik gutxien behar nuena).
|
|
Baina heriotza, sentitu, larrualdietan sentitu izan dut niregandik inoiz baino hurbilago: Dabidekin larrua jo  tzen ibili eta gero, hura
|
niregana
abailtzen zenean, ezin argiago sumatzen nituen haren taupada artean bortitzak, artean ohiko erri  tmotik oso urrun zeudenak. Taupada bizkor haiek, une batetik bestera geldi zitezkeela ziruditen haiek, bizitzaren hauskortasuna sentiarazten zidaten, eta Herio edozein momentutan etor zitekeela Dabid eramatera.
|
|
" Ados". Baina demagun zuetako bati zentzurik gabeko gezurra esaten diodala, eta
|
niregana
hurbildu eta hurrengoa esaten didala: " Zital jokatzen ari zara", eta hurrengoa botatzen diodala:
|
|
Orexaraino heldua nintzen, baina nora jo ez nekiela nengoen berriro ere, altxorraren bila jarraitzeko bidea markatuko zidan maparik gabe. Horretaz pentsatzen ari nintzela, Lauaxeta ikusi nuen
|
niregana
etortzen. Elkarri ezer esan baino lehen, ordea, auto gorri bat heldu zen plazara.
|
|
Odola zakileratzen zitzaidala sentiturik, ménage à trois zoragarri bat irudikatzen hasi nintzen. Lauaxeta lo utzirik, Goizeder
|
niregana
etortzen sentitu nuen gero, begiak erabat itxita nituela, esna nengoela igar ez zezan. Musu leun eta gozo bat eman zidan masailan.
|
|
– Beharbada
|
niregana
bidali zintuen aingerua beranduegi jabetu zen nire aldarteaz. Beharbada nire artikuluetatik baino ez ninduen ezagutzen.
|
|
– Maite dozu oraindino, ez da halan? –esan zidan Lauaxetak, begirada
|
niregana
zuzenduz, erruki arrasto batez.
|
2001
|
|
Garbi utzi nien, bestalde, ariketen prestaketan inolako laguntzarik edoaholkurik behar izanez gero,
|
niregana
jo zezaketela, gogo onez hartuko nituela eta.Gero, ariketak klasean azaltzeko unean, berek bakarrik moldatu zuten, irakaslearen laguntzarik gabe.
|
|
Biluzteko eta neure burua masturbatzeko eskatu zidan; berak, bitartean, begiratu egiten zuen. Bukatzen nuenean,
|
niregana
hurreratzen zen eta ipurdian musu bat ematen zidan. Eta kitto, alde egiten zuen.
|
|
Atera heldu baino lehenago baina, geratu eta, bat batean zerbait gogoratu balu bezala, bira ematen zuen beti eta, zuzenean
|
niregana
etorriz, begira egon zitzaidala aitortzen zidan, oso polita nintzela eta ea lana noiz bukatzen nuen, zerbait hartzeko gera gintezkeela eta.
|
|
Ez zen bakarrik heldu. Anjelita zuen lagun, alaba, gure lehengusu ttikia, alegia, ni ikusi orduko karrotik salto egin eta
|
niregana
lasterka abiatu zena.
|
|
Hala nengoela, irudipen berezi bat izan nuen. Iruditu zitzaidan zabaldutako nire bi beso horiek
|
niregana
biltzen zirela ostera, eta beso horiek, nik nahi gabe, inguratu egiten nindutela, eta besarkatu. Laster konprenitu nuen bi beso horiek Guebokinderrenak zirela; hauxe esan zidan:
|
|
Sumatu ninduenean
|
niregana
itzuli zen. Gabardina, antiojoak, kapelua kendu zituen; egunkaria" Furia" deitzen zen zaldiko baten gainean utzi zuen.
|
|
Mutil kankailua, kristal apurtuak buru kalparrean eta aurpegia ardoz arrunt bustia,
|
niregana
jiratu zen astiro. Bi pauso aurrera emanik azpia dinamitatutako etxe orratzaren antzera abaildu zen lurrera.
|
|
Bat batean denak trumilka abiatu ziren
|
niregana
. Atsoa atearen alartzean zegoen, barruko jende ugariaren tartetik pasa ezinik.
|
|
Nire paretik ari ziren, korrika, arnasestuka. Haietariko batek pistola
|
niregana
zuzendu eta horrek barruko nahasmendua areagotu zuen. Orain nire inguruko gehienak zeuden lurrean botata.
|
|
Ezin nuen ganorazko ezer pentsatu; gorputza astun, puztu eta sorgor sentitzen nuen. Gero, neska
|
niregana
inguratu eta musu luzea eman zidan.
|
|
Okerrena zen kotxe zerri hura nire aurrean trabeska gelditua zela, niri pasabidea galaraziz! Berehala, kotxe hartako gidaria atera zen; eskuan giltza ingelesa zuela amorruz zetorren
|
niregana
. Berriz ere azeleragailuari sakatu eta kotxeari sekulako kolpea eman nion trabatik kenduz.
|
|
Juliak
|
niregana
jiratu zuen burua pistola bere horretan edukiz. Ez ziren bi segundo baino gehiago izan.
|
|
Beren aurpegi zurrunetan Pabloren ezustekoaren berri bazutela argi asko antzeman zekiekeen. Nire aurrean larru beltzez forratutako sofa luzexka batean neska beltzaran ttiki eta gazte bat zegoen; bere ondoan, ni ikusi ahala zutik jarri eta
|
niregana
adeitsu inguratu zitzaidan adineko gizon bat. Eskuinean, besaulki batean abaildurik, Pablo zegoen soraio.
|
|
Jokinek, eskua
|
niregana
luzatzearekin bat, ahoskera monotonoz egin zuen nire aurkezpena.
|
|
Niri begira zegoen, zirkinik ere egin gabe goiko ezpaina doi bat altxatuta, hortzak agerian uzteko hainbat. Nire aldameneko poliziak buruaz ezezkoa egiten zuen bitartean, Mantxola, motel eta astun,
|
niregana
inguratu zen. Bere begietan begirada tinkatzeko betarik ere ez zidan eman; supituki jo eta egundoko matrailekoa eman baitzidan.
|
|
Ñañarroak ez zuen hitz erditxorik ere esan eta burumakur egon zen lipar batez. Segidan, burua poliki poliki jiratu zuen
|
niregana
. Orduan, mugimendu azkar batez, zamarrako patrikatik pistola atera eta kokospean ezarri zidan indarrez.
|
|
Luze gabe, Mantxola harrera lekura berriro ere atera zen batean, harrerako poliziari zerbait xuxurlatu eta komisarioa beste behin ere amaigabeko korridoreen labirintoan galdu zen. Handik hamar bat minutura harrerako polizia
|
niregana
inguratu eta errenkada infinitua osatzen zuten ate gris haietako batera eraman ninduen. Mantxola nire zain zegoen.
|
|
Hitzok behin ere begirada
|
niregana
zuzendu gabe jaurti zituen; ez zegoen, antza, konfiantza izpirik ere emateko prest.
|
|
Mahaitik jaitsi eta, pentsakor, pauso gutxi batzuk eman zituen
|
niregana
. Aurrez aurre jarri zitzaidan.
|
2002
|
|
Liburua argitaratu dudanetik egiten didaten bosgarren elkarrizketa da hau. Kasu guztietan niri elkarrizketa egiteko erabakia liburua irakurri gabe hartu du kazetariak edo arduradunak, eta kasurik gehienetan liburuko ipuin bakar bat ere irakurri gabe etorri dira
|
niregana
kazetariak. Horrekin dena dago esanda.
|
|
" Esker gaiztoentzat eztut nik ere ezer onik. Nire izena entzun ordukoxe
|
niregana
ordez nigandik urrundu gogo duzutenok, zagozte bai ametsik gabe, liluragabe, beti lurrari lotuak, biotzak legor, aztun begiak, ogi soilaren zale abere araura".
|
|
sarri Korina zalantzan zenean
|
niregana
etor zedin gogoberotu zenuena,
|
|
Ekarri Pasifae
|
niregana
eta berehala utziko du zezenarenganako maitasuna;
|
|
ekarri Fedra
|
niregana
, eta ez da gehiago izango Fedraren maitasun lotsagarria.
|
|
" Benetan esaten dut", esan zuen Eleanorrek," beldur nintzen
|
niregana
etorri zenean. Ehun kilo bazela iruditu zitzaidan.
|
|
–Zatoz
|
niregana
, Xara. Gogoratzen al zara, nola umetako jolasetan zu izaten zinen nire ama?
|
|
Tupustean, argazkilariaren deontologia pitzadurarik gabearen berri ematen hasten zaigu, atertu ere egin gabe. Bat batean, etenaldi labur bat egiten du, kopetako izerdia xukatzen du berriro, eta begiak musuzapitik
|
niregana
ekartzen ditu:
|
|
Halako batean, mutil bat ikusten dut
|
niregana
hurbiltzen. Ez, justu orain ez!
|
|
Denek jiratu zuten burua. Bi neskak, mutilak agurtu eta gero,
|
niregana
etorri ziren. Mutilek berehala galdu zuten nireganako arreta eta partidari ekin zioten berriro.
|
|
Ez da, inondik ere, une honetan agurtu nahiko nukeen pertsona, baina
|
niregana
dator, eta ukondotik oratzen dit:
|
|
Pauso batzuk sentitzen ditut
|
niregana
hurbiltzen, lasterka bizian. Imajinatzen dut zer datorren.
|
|
baliteke nire diagnosi hau oker bidetik egina izatea eta eria onera emateko gaiago izatea ezen ez zenduen ikustera joateko. Ezezkora lerratu naiz gehiago, beharbada, alde baikorrak poliki poliki baztertuz, nahiz nik itxaropena ez dudan inola ere galdu eta beti esango diodan bai euskarari, Euskaltzaindiaren leloa
|
niregana
ekarriz orain. Horregatik, hain zuzen ere, idatzi ditut lerro hauek.
|
2003
|
|
Monika ezagututa, egunen batean berarekin topo egiten banuen, sekulakoren bat egingo zidan beldurrarekin ibili nintzen. Egun batez, ordea, banandu eta urtebetera edo izango zen, elkarri begira geratu ginen kafetegi bateko barran, eta bera izan zen orduan irribarre egin eta
|
niregana
etorri zena. Takoien gainean ibiltzen ikasiago iruditu zitzaidan, zutun, lerden eta dotore baina oraindik erabat emakume izatera iritsi gabe, eta gabetasun hori zela erabaki nuen adineko gizasemeoi horrenbeste gustatzen zitzaiguna.
|
|
Handik urtebetera edo egingo nuen nik topo Monikarekin hiriburuko kafetegi batean. Elkarri begira geratu ginen eta bera izan zen oraingoan irribarre egin eta
|
niregana
etorri zena. Takoien gainean ibiltzen ikasiago iruditu zitzaidan, zutun, lerden eta dotore baina oraindik erabat emakume izatera iritsi gabe, eta gabetasun hori zela erabaki nuen adineko gizasemeoi horrenbeste gustatzen zitzaiguna.
|
|
–Ardoaren lamada beroekin batean desioaren ausikiak suma nitzakeen begirada horretan, baina baita beldurra ere. Banekien ez nuela zer eginik han, alferrik luzatuko nuela nire bazkalondoko kafea, lagunak inguruan zenituen bitartean ez zinela
|
niregana
hurbiltzen ausartuko, eta lagunik gabe ere ez beharbada, ez zinela inoiz, gizonengan horrenbeste gorrotatzen nituen hantustezko plantak eginez, esku bata galtzen poltsikoan eta bestean edalontzia, nire inguruan itzuli pare bat egin eta" zure aurpegia ezaguna egiten zait" edo gisako esapideren bat erabiliz nire ondoko aulkian eseriko, baina banekien baita ere barru barruan nahiago nuela ... Bazkalondoko kafea luzatu nuen, beraz.
|
|
Egun hartan, ordea, ama ez zen isildu. Eta, bertsoak kantatu ondoren,
|
niregana
jiraturik, esan zidan:
|
|
–Hurrengo egunean, esku batetik bestera makilatxo bat zerabilela,
|
niregana
hurbildu zuan don Anxelmo. " Patxi, atzo ikusi eta ikasi genian.
|
|
Eskua dardaraka neukala utzi nituen paperak mahai gainean. Esango nuke ezagutu zituela izena eta argazkia, baina ez zuen begiratua
|
niregana
jaso. Ez dut berriz ikusi.
|
|
Ez zuten arazorik beren artean, baina behin" gu zuek, euskaldunak espainolak" entzun nituen eztabaidan. Hurbil nengoen,
|
niregana
itzuli eta:
|
|
Polizia bera
|
niregana
makurtu eta masailak haztatu dizkit poliki, horretan laketuko balitz bezala. Bizar moduko bat daukat, lehengo zaflada sortak utzitako marka.
|
|
–Ene Jesus, hau lotsa! –dendaria arrapataka iritsi zen
|
niregana
.
|
|
Baina horretarako gogoa behar. Nahi izan balu, honezkero aspaldi jo zuen
|
niregana
. Horiek itxurakeriak dira, zure aurrean eskuak garbitzeko modu erraza eta polita.
|
|
Guztien aurrean esan zizkidanak esan, iseka egin, denetik deitu, lotsagorrituta negarrez ito beharrean utzi, eta orain kezkatuta dagoela! Hori zela eta ikastola ere utzi behar nuela jakin zuenean ez zen, bada, etorri
|
niregana
. Ez, orduan ez.
|
|
Joseba arkumetxoak bezala ikusi zuenean, berriro
|
niregana
jo zuen. Ea zergatik sartu nintzen beraren eta Josebaren artean dena izorratzera.
|
|
–Arrano, arrosa, Arlanzón, esan zidan orain dela hiru bat hilabete, lehenengoz, ilunpetatik bat batean agerturik. Eta
|
niregana
etorri zen eta, barrabiletatik heldu, belarriak hozkatu, eta Gervasio kapitainaren gisara agindu zidan?: Egidak tiro.
|
|
Esku batez agurtu. Eta hura hirugarren bagoian desagertu bezain laster, Gervasio
|
niregana
zuzendu, eta esan zidan:
|
|
Bueno, etxe zuri gorri bat eta bi zakur zaunkari
|
niregana
, bata handi handia, bestea txiki txikia eta ni erdi erdian. Metro batera geratu ziren, zaunka eta zaunka.
|
|
Morgan gauza izan zenean (dezente kostatu zitzaion barre zoroa menderatzea), mangera
|
niregana
zuzentzeko esan nion, aurregarbiketa egingo genuela(" prelavado" etxeko Zanussian bezala), eta han jardun zuen margarita urezta  tzen. Gero korrika bizian eraso nion eskaileretan gora, erantzi eta dutxatzeko irrikaz, baina, ai!, amonarekin  gurutzatu nintzen; uste dut azkenean deskubritu zuela norena zen etxeko behiena ez zen kaka usaina.
|
|
Begi handi ilunak
|
niregana
.
|
|
Ixabel lasterka
|
niregana
, garrasiarekin batere harritu ez suhiltzaileak azaldu balira.
|
|
Ze harrezkero ziur nengoen. Haietan zegoen zerbait jakin guran etorria zen
|
niregana
Bernardo hura.
|
|
–Horregatik etorri haiz
|
niregana
–Hori jakitearren?
|
|
Baina kondizio batekin. Nork esan dik
|
niregana
etortzeko? –galde egin nion, liburuen artetik handi bat atera eta batera.
|
|
eskerrak ez den
|
niregana
hurbildu sua eskatzera,
|
2004
|
|
Bixente Perurena bota zuten Hendaian, eta handik hiruzpalau egunera etorri ziren
|
niregana
. Tailerretik etxera nindoala etxe ondoan zeuden autoan itxaroten.
|
|
–A, ez? Eta zertara jo dik ba
|
niregana
–
|
|
Zuek bidali dituzue
|
niregana
.
|
|
Oraingoan ez etorri
|
niregana
laguntza eske; merezi duzuna hartuko duzu, Nobita.
|
|
Zatoz
|
niregana
, Shin Chan.
|
|
Hau bere aitonarekin oso harro dagoela dirudi, nahiz eta harro egoteko motibo gutxien berak daukan. Izan ere, nire alabak ez dio uzten
|
niregana
etortzen. Erru guztia nire alabaren senar madarikatu horrena. da.
|
|
Atsegina izaten saiatzen nintzen baina ezinezkoa egiten zitzaidan faltsukeriatan ibiltzea. Alabaren aurrean oso atsegina izaten zen nirekin, baina hau komunera joaten zenean edo, besterik gabe, bakarrik geratzen ginenean nirekin sartzen hasten zen, zaharra nintzela eta alabak komeni zitzaiolako jotzen zuela
|
niregana
esanez. Hasiera batean ezer ez esatea pentsatu nuen, baina ezin nuen jasan, beraz, egun batean alabari komentatzea pentsatu nuen:
|
|
Hala ere gizon gogorra naizen aldetik, bizi txar honetara ohitu nintzen. Penarik handiena bilobak ematen zidan, berak
|
niregana
etortzeko edo deitzeko ahalegin guztiak egiten baitzituen.
|
|
Emakume hark hain sentimendu handiz irakurri zuen, non entzule guztiak liluratu baitzituen, eta hain ongi adierazi zuen beraiek ere barruan nabaritzen zutena, antza, non
|
niregana
biltzeko beharra sentitu baitzuten guztiek batera.
|
|
Eta, orduan, uholdea!, berrehun emakume pilatu baitzitzaizkidan inguruan, bat batean. Eta batek eskua luzatu zuen
|
niregana
iritsi nahian, besteak ere bai," Ni nagon aurretik!"," Hago isilik, urdanga!"... Eta esku batek aurrera egin zuen, beste batek berdin... eta besteak eta besteak... eta, zurrunbiloan harrapatuta, lurrera bota ninduten azkenean guztien artean...
|
|
Eta aitak bere indar kemenak
|
niregana
irauli, eta etxeko giroa ere dexente aldatu zen, oasi bat bezala go goratzen baititut sei urte haiek.
|
|
Anai Jaxinto
|
niregana
hurbildu zen korrika.
|
|
–Baina putak putazaleak baino putagoak dituk betiere –esan zuen aitak, bere soa
|
niregana
zuzendurik–, eta Bartzelonako puta hori ere berdin: horregatik sartu zian ziria, zer uste duk, bada?
|
|
Orain bai gaixotuko nauzuela, denon artean! –eta,
|
niregana
jiratzen zelarik, ni neu banintz bezala haren salbabidea, esan zidan–: Eta hi ados hago...?
|
|
Nahiz basurdeak aurrera segi eta mendian ezkutatu, nahiz eguzkia gero eta biziagoa izan eta beroak gure zauriak mindu, berak hantxe eduki zituen begiak itsasita, bost basurdeak azaldutako tokian. Bere onera etorri zenean,
|
niregana
egin eta petral samar jarri zen:
|
|
Eta, alde batera, hori izan zen nire suertea. Zeren, harridura zela eta, askatu egin baitzitzaizkidan begiak antiajuen kristal berdetik, eta hartara bi anaia hortzaundi haiek ikusi ahal izan bainituen
|
niregana
korrika.
|
|
Egun batez, arratsa izango zen, behi bat sumatu nuen
|
niregana
inguratzen. Aurrena, isil isilik zetorrenez, ez nion diosalik egin; baina hurbildu eta hamar bat metrora jarri zitzaidanean, bere buru handia ikusita eutsi ezinezko marru bat atera zitzaidan:
|
|
Baina, suerteak hala nahi izanda, arazo haiei buruzko zerbait argigarria jakingo nuen arratsalde hartan; gurpilari lokatz izpi batek alde egingo zion, eta izpia, etxe hartako sekretu bat, nire eskuetara etorriko zen. Eta guztia banketea hasi eta berehala gertatu zen, behi batek —beltzen artean gaixo hutsa zen batek, zehazki esateko—,
|
niregana
etorri eta pentsu pixka bat eskatu zidanean.
|
|
—Alde batera, zer pena behi izatea! —jarraitu zuen berak, burua
|
niregana
mugituz— Basurde, zapelatz edo mendiko beste edozein jende izango bagina, borroka egin genuke jateko. Baina nahi bezala ibiliko ginateke.
|
|
Jaialdia bukatutakoan, barrara ondoratu ginen eta han ari ziren Fermin eta Miren lanean, gelditzen zen edari gutxia banatzen. Berehala ohartu nintzen Mirenek nirekin nahi zuela zer edo zer, beharbada
|
niregana
hurbiltzeko azkartasuna, edo dena utzi eta braust batean nola gerturatu zitzaidan. Ez ginen ia gu baino gelditzen; barreak egin genituen, nahiz eta hurrengo egunean herri hartan bizitzea erraza ez zitzaigula izan behar susmatu, goizeko bostak izanik, oraindik pertsianen atzetik kukuka egon zitezkeenak zio.
|
2005
|
|
–Mesedez, Tere?! Hik badakin gizonekin gerran nagoela gauza askotan, baina ez etorri
|
niregana
negarrez, gizon batek bortxatzen bahau. Hirea probokazio hutsa dun!
|
|
Bada, alde batetik, hobeto, hori ere aitortzen dizut? baina ez etorri
|
niregana
lezioak ematen! Zuk badakizu zer den zure gizonak?
|
|
Berrogei urte inguru, praka bakeroak eta jaka gorrixka, pistola nire bekainetara apuntatzen eta bera
|
niregana
hurbiltzen, pistola ezertarako jaitsi gabe. Nire parera heltzean, une batez gelditu, begietara begiratu eta, pistola eskuan, nire autorantz zuzendu zen, nitaz ahazturik bezala.
|
|
Ia ezponda jaitsita nuenean atzerantz begiratu nuen: Olgak
|
niregana
begiratzen zuen, eserita jarraituz bere lagunak etzanda zeuden bitartean. Eskua jaso nuen agurtzeko, baina berak ez zuen zirkinik egin, ez zen niregana begiratzen ari, begirada galdua zuen.
|