|
2009
|
|
|
Da baten, auzoan egon zan andra alargune, da andra alargune badoie ta esanosten, ba, ze: «Zure aitek eta amak eztaurie jakingo
|
zu
zelango etxean zauzen». Da:
|
|
|
Gustura irakurri ditut
|
zure
hitzak, Lourdes, eta zer pentsatua eman didate, bereziki Uriberen eleberriaren gainean. Ez dakit oso ados nagoen Azkueren eta Agirreren arteko enkontruari ematen diozu (e) n garrantziarekin, atal hori irakurri nuenean eleberriaren hari tematiko nagusitik ihes egiten zuen hausnarketa gisara ulertu bainuen neuk.
|
|
|
Gigik zera aipatzen dio 131 orrialdean bere lagun Lisari, Jesus gogoan: «agureak jakin nahi du,
|
zuk
bezala». Eta aurrerago, 304.enean, Lisaren gogoeta:
|
|
|
Bai, neuk ere hala ikusten dut Zoaz infernura, laztana eleberria, Zorion perfektuarekin zabaldutako bidearen ildoan. Eta ados nago
|
zurekin
, Esti, nobelari egiten diozun balorazio positiboan. Eleberria ongi egituratuta dago, eta maila narratibo desberdinak erabiltzen dira Rosaren aitortza bideratzeko.
|
|
|
Erabat ados nago
|
zurekin
. Neuk ere oso gogoko dut Etorkizuna, hasieratik gozatu nuen bere irakurketarekin eta liburuaren alde egin nuen aipatzen dituzun Euskadi Sarien deialdian.
|
|
|
Ipuin liburuez ari garenean, gehienetan aipatzen diren gorabehera kontuak alde batera utzita, oroimenean itsatsita geratu zaizkigun ipuinek «salbatzen» dute liburua, lagunei kontatzen dizkiegun ipuin horiek hain justu. Horietakoak dira neuretzat ere
|
zure
mezuan aipatzen dituzunak. Baina, horiez gain, luzeagoa izan arren niretzat aipagarria den beste ipuin bat azpimarratu nahiko nuke, «Aurpegia» izenekoa, bere giro mistriotsuagatik eta suspentsearen dosifikazioarengatik.
|
|
|
Bakardadean hil zinan Ameriketan, baina Arretxe, tarrak Euskal Herrian bizi dira oraindik jo ta ke lanean eguneroko maitasunean. Luis
|
zure
seme eta lobearen partez, eta honen senideen bihotzetatik, hona hemen gure agurra eta negarra. 1997.eko abuztuaren 15.ean, zure birloba egon zan hemen».
|
|
|
Luis zure seme eta lobearen partez, eta honen senideen bihotzetatik, hona hemen gure agurra eta negarra. 1997.eko abuztuaren 15.ean,
|
zure
birloba egon zan hemen».
|
|
|
|
Zure
aurpegia irribarre ausart bat leihorik gabeko begien azpian.
|
|
|
|
Zureetan
, geroko egunak ikusten ditut nik. Zuk nireetan aurrekoak.
|
|
|
Zureetan, geroko egunak ikusten ditut nik.
|
Zuk
nireetan aurrekoak.
|
|
|
Disoluzio diskretuagoak, bikarbonatuarenak: dena irensteko moduko digestio aparatua duen nobelak poesia murtxika dezan utzi, eta lantzean behin perlaren bat ahaztuta laga han eta hemen, balearen (nobelaren) sabelean, gure idazki «ez poetikoan» poesia apur bat, garai batean gau bakarreko maitaleek
|
zure
etxeko ohepean uzten zizuten belarritako ahaztu horren pareko perla bat: badaezpada, damututa ere, atzera bueltatzeko aitzakia bat izan zezaten.
|
|
|
Eta, hala ere, poesia, diogu, abantailaz betetako generoa da: «poesia gauetako tele dendako iragarkietan saltzen dituzten trepeta horien antzekoa da», dio Chirbesek, «kableak eta pilak dituzten traste horietaz ari naiz, gorputzeko edozein partetan jarri eta haiek bakarrik giharrak sasoi puntuan jartzen dizkizutenak, zimurrak kendu edo tripa gutxitzen dizute
|
zuk
zirkinik ere egin beharrik gabe. Poesia irakurriz gero orduerditxo bipila igaro dezakezu orrialdea pasatu ere egin gabe.
|
|
|
«Hi, Pete, segi dezagun Ballaratera», esan zion pazientzia galtzen hasita. «Ez,
|
zuk
harri hauei begiratu aurretik», eman zion erantzuna Petek. Gogoz kontra, Shortyk bere lupa hartu eta harriari begiratu zion.
|
|
|
Baina, politika alde batera utzita, kale mailan ondorio praktikoa hauxe da:
|
zuk
ikus ditzakezu bi emakume elkarrekin solasean azokan bata katalanez mintzo eta bestea gaztelaniaz ihardesten. Ez dira dialektoak, elkarren ondoan garatu diren hizkuntza zeharo bestelakoak baizik, maiz bietako bat ezabatzen alferrik ahalegindu diren arren.
|
|
|
–Aita, amak ingelesa egiten du, baina
|
zuk
ez duzu katalana egiten, esan zuen.
|
|
|
Itun halako bat sinatu behar nuen berarekin: «nik sinesten dudalako,
|
zuk
ere sinetsi egin behar duzu».
|
|
|
Marisol Bastida: Nik gogoratu nahi nuke joan den udan etorri zinetela denok, emaztea,
|
zu
eta umeak, eta egon ginela oso ondo hemen, Mikelekin.
|
|
|
M.B.: Egun hartan
|
zuk
proposatu zenion elkarrizketa bat egitea berak aukeratutako hainbat objektu edo gauzaren inguruan.
|
|
|
Beraz, antropologia anglosaxoiaren munduan euskalaria naiz, onerako zein txarrerako. Onerako zein txarrerako, diot, antropologian halako errezelo bat dagoelako inork
|
zu
herrialde edo arlo urri murritz bakar batekin identifikatzeko. Halako sineste unibertsalista bat da nagusi:
|
|
|
Adibide bat da. Baina halaxe esentzializatzen zaituzte,
|
zure
interesak direla medio... Nire ibilbidean bada gauza interesgarri bat.
|
|
|
–Eta
|
zuk
zer diñozu?
|
|
|
–Horrexegaitik nator
|
zuregana
.
|
|
|
Amamak nora zihoan galdetu zion. «Ez dut gogoan erantzuna, esan zidan arrebak?, baina amamak esan zion,?
|
Zu
ez zara inora joango?, eta mangera berari zuzendu zion. Hori itsasita dago nire oroimenean.»
|
|
|
Eta eguneroko otoitza errezitatu beharra baldin banu, honelakoa izanen litzateke gutxi gorabehera: Jauna, Errukiaren Jainkoa, Ontasunaren jabe zaren Jainko hori, Jainko Bihozbera eta Guztia Ahal duena, baita hezleak eta bezatzaileak eta etxeko hegaztien hazkuntzako adituak astindu eta umildu ere, emadazu, eskura daukazun lehenbiziko aukeran, urakan bolada bat, min kaltegarri bat, kolpean kontzientziaren argitxo dardaratia itzaltzeko, bila ezazu
|
zure
larrialdietarako botika kutxan esparatrapu miragarri bat iltzez eta giltzez ixtearren nire begiak, belarriok, aho berritsu hau, eta, horrela, bihur nazazu nire bezatzaileek nirekin egin nahi duten hori: arnasa hartzen duen gorpu.
|
|
|
arnasa hartzen duen gorpu. Eten itzazu nirea ez den kanpoalde horrekiko komunikazioak eta ekar iezadazu agudo iluntasuna, opakotasuna, belztasuna, ezkutuko asmoa, inozokeria erabatekoa, nahi dut haiek ni lasai uztea, bakean eta
|
zure
zerbitzura. Geldi daitezela pozik, eta ni soseguan.
|
|
|
Horretaz aparte, gizarte honek ez du gehiegi pentsatzen lagun hurkoan, ez milaka eta milaka kilometrora dagoen lagun hurkoan, baizik eta alboan daukanarengan. Kalean zoazenean
|
zure
albotik pasatzen doazen pertsonek zure arazoei penaz jositako begiratu ikusezin bat botatzen diete, egiatan arazoei jaramonik egin gabe.
|
|
|
Horretaz aparte, gizarte honek ez du gehiegi pentsatzen lagun hurkoan, ez milaka eta milaka kilometrora dagoen lagun hurkoan, baizik eta alboan daukanarengan. Kalean zoazenean zure albotik pasatzen doazen pertsonek
|
zure
arazoei penaz jositako begiratu ikusezin bat botatzen diete, egiatan arazoei jaramonik egin gabe.
|
|
|
Lehenik eta behin, beraiek beste arazo asko dituztelako eta, bestalde,
|
zure
arazoak zureak direnez zuk konpondu behar dituzula pentsatzen dutelako.
|
|
|
Lehenik eta behin, beraiek beste arazo asko dituztelako eta, bestalde, zure arazoak
|
zureak
direnez zuk konpondu behar dituzula pentsatzen dutelako.
|
|
|
Lehenik eta behin, beraiek beste arazo asko dituztelako eta, bestalde, zure arazoak zureak direnez
|
zuk
konpondu behar dituzula pentsatzen dutelako.
|
|
|
Azalpen horiek eman ostean, nire galdetzeko txanda heldu zen, eta halaxe bota nion bat batean: adieraziko zenidake
|
zuk
zer ikusten duzun begiekin. Berak harridura aurpegiz begiratuz, honela adierazi zidan:
|
|
|
Eta hor ez diot arrazoia eman. Ez, Ane,
|
zuk
uste duzu errepikatuko direla eta horren beldurrak mugatzen zaitu! Norabidea aldatuz, Ane berera, betiko legez.
|
|
|
Ez daukat isilik egoteko asmorik. Politagoa zinen
|
zu
... esan diot. Bai zera, Esteban!
|
|
|
Ezin du nire komentarioa erantzun gabe utzi, azken hori ez, eta, beta aprobetxatuz, hizketan jarraitu dut: Bera baino askoooz ere politagoa zinen
|
zu
, entzun. Beste denak baino politagoa.
|
|
|
Yonki bat diozu,
|
zuk
–Aurpegi gogorra behar da?
|
|
|
Aurpegi gogorra behar da?
|
Zu
zeu zinen yonki hutsa, egun osoa ematen zenuen erreta.
|
|
|
|
Zuk
ordea ez.
|
|
|
Noski.
|
Zu
esna zeunden. Ametsetan, orain bezala, baina esna.
|
|
|
Bere sukaldeko aulki urdinean eserita nago. Pena da
|
zure
tortilla probatu ezin ahal izatea. Nire azken hitzak izan dira, Anek nigandik ateratzen dakien irribarrearekin lagunduta.
|
|
|
Zertarako gainera?
|
Zuk
ez duzu uste ederra dela. Anek ez du amore ematen, ez da sentibera agertzen.
|
|
2010
|
|
|
Ez dut Etxegoienen nobela irakurri eta ezin ezer esan. Dena dela,
|
zurea
irakurrita, apuntatu dut hurrengo batean irakurtzeko.
|
|
|
Ados nago
|
zurekin
, Marijo. Elorriagak gai inte resgarria aukeratua zuen bere azken nobelarako.
|
|
|
Baina irudipena daukat Elorriagaren azken eleberri honetan ere errepikatu egiten direla haren narratiba markatzen duten ezaugarriak, estiloa, besteren gainetik. Esti,
|
zuk
aipatutako «langue»a dago batetik, SPrako tranbiatik datorrena, eta edukiari baino gehiago formari errepa rarazten diona. Eta zalantzak sortu dizkit bere aurre ko lanetan, bai eta oraingoan ere, horrek azaleko irakurketa bat egitera bultza baitezake irakurlea.
|
|
|
Ados nago
|
zurekin
, Aritz: Katu jendea da Rodriguezek orain arte argitaraturiko lanik biribilena, batez ere gaiari begira.
|
|
|
Bestalde, egia da, Aritzek dioskun bezala, istorioa erabat prebisiblea dela arruntaren arruntez, eta, izan ere, eleberriko apaiz aurreko azken konfesioak baieztatzen dizunean Katu titiriteroa izan zela bekatuzko umearen aita, pentsatuko duzu puntarik punta asmatu duzula. Egia da, bai, baina hortik aurrera, Aritz, ez nator bat
|
zure
balorazioarekin. Egia da, bai, hari nagusia ezagun suertatzen dela, eta bai erabiltzen diren irudi asko eta asko errepikatuak direla ere, baina hala eta guztiz nik neuk azpimarratu nahi dut errelato topiko(?) horri Karmele Jaiok xiringatu dion irakurgarritasuna.
|
|
|
Hiroshigek ekialdeko itsas bazterretik egin zuen tôkaidô bidaian behin bakarrik zuen agertu ilargi gaua: «Ilunabarra» (Tasogare
|
zu
) deitu estanpan. Ibaia badoa kurri.
|
|
|
Gero, klaro, eurek señorita esan ostien: «Zu ezaoz useuta inon be; baia erakutsiko tsuguz danak, eta
|
zu
trankila». Señorita batari etorten jakon pelukerea etxera, goiz guztietan, e?
|
|
|
«Inork ez nau Patrick deitzen.
|
Zuk
ez daukazu niri izen horrekin deitzeko eskubiderik». «Orduan konturatu nintzen nire gitarra gabe ez nintzela inor.
|
|
|
Berria zarenez?
|
Zure
e posta helbidea uzten badiguzu Udal Liburutegian antolatzen ditugun kultur ekintzen berri eta bidaliko dizugu, nahi baduzu. Posta zerrenda bat daukagu.
|
|
|
Ez dakit nola eskertu... Edozer egingo nuke
|
zugatik
–Atera zaio iheslariari, isilik egotea deskortesia irudituta edo, auskalo.
|
|
|
K.J.: Bilatzen edo aurkitzen duzun hori, induskatzen ari zarenean,
|
zu
al zara, gu al gara?
|
|
|
Jaramonik ez
|
zuk
. Gauza bera errepikatzen jarraitu nuen, ordea, zuk amore eman eta joatera utzi ninduzun arte.
|
|
|
Jaramonik ez zuk. Gauza bera errepikatzen jarraitu nuen, ordea,
|
zuk
amore eman eta joatera utzi ninduzun arte.
|
|
|
Neska tipia izan nintzeneko kontuek tenore bereko bertze hainbat dakarzkidate jarraian, orduko haiek baino samurragoak, zorionez, baina haiek bezain ahanzteko zailak. Nolabait, zorionekoa izan naiz, ez baitut pentsatu nahi ere zer zitekeen nire bizitza, luzeago segitu izan bazenu
|
zurean
. Zorionekoa izan nintzen, zalantzarik gabe.
|
|
|
Irri egin nahi nuen, adiskideekin egon eta libre izan, eta ahantzi nahi nuen, ahantzi nahi nuela ere ahantzi. Kontent nintzen
|
zu
neure baitako zokorik ilunenera bazterturik.
|
|
|
Aitarenean elkartu ginen,
|
zu
Alemanian hiru urtez ikasten egon eta gero. Asteburuetan izan ezik, han egoten nintzen, medikuntza ikasle.
|
|
|
Damuak ez du deus konpontzen, bihurritu nintzaizun,
|
zuk
hauspotu hauts zaharrek eraginik.
|
|
|
Bakarrik geratu nintzen aitarekin, ikasketak burutu eta Eskoziara ingelesa ikastera joan nintzen arte. Edinburgon libre eta pozik bizi nintzelarik ere, zimiko egiten zidan
|
zure
itzal luzeak aldika. Erdietsi nuen hartaz ahanztea, hala ere, hastapenean bederen.
|
|
|
Nizun beldurra bertzerik ez zen nizun amorrua baino handiagoa.
|
Zutaz
oroitu eta neure bizitzaz berriz jabetuko zinen beldurrak hartzen ninduen. Seguru nengoen, etsi ez eta nigana bihurtuko zinen noiznahi.
|
|
|
aizto, labana, ganibet eta bertze metalezko hainbat tresna zorrotz ikusi ohi nituen neure eskuetan.
|
Zu
agertu eta erabili beharra izanez gero, erabili eginen nituen.
|
|
|
Beldurrez noa. Amaren gorpu hotzak baino gehiago
|
zuk
, duela abantzu hamar urte ikusi ez zaitudan horrek beldurtzen nauzu. Beldurtzen eta nolabait haserrarazten halaber.
|
|
|
Beldurtzen eta nolabait haserrarazten halaber. Ongi egon ginen hondar aldian, baina orduan ez nengoen
|
zurekin
haserre. Edo, beharbada, haserre nengoen nire haserreaz ohartu gabe.
|
|
|
Uztail hasierako arratsalde batean hasi zen dena,
|
zu
ere oroituko zara. Erronkarin geunden, urtero bezala kanpatzera joanak San Fermin garaian.
|
|
|
Batez ere, zuk hainbeste maite zenuen jolasa. Lanak nituen
|
zuk
erranikoak konprenitzeko. Egiten genuena egin eta gero, zurekin esposaturik nekusan neure burua.
|
|
|
Lanak nituen zuk erranikoak konprenitzeko. Egiten genuena egin eta gero,
|
zurekin
esposaturik nekusan neure burua. Ezin zitekeen bertzela.
|
|
|
Horrenbertzez, nekez ulertzen ahal nizkizun txantxak, hain kontu larria zela eta. Nekaturik nengoen, baina ez nekien
|
zuri
lotzen ninduen korapilotik nola libratu. Bi aukera izan nituen hasierako hilabeteetan, gertatzen ari zitzaidanaren berri norbaiti emateko.
|
|
|
Lehendabizikoa, Maddik
|
zure
gelatik irteten ikusi ninduen gauean galdu nuen. Min handia eman zenidan gau hartan.
|
|
|
Horrek zer pentsatu franko eman zidan. Ahizpak musuena erran bazidan, hura ere noizbait
|
zure
jostailua izan zen seinale. Hori pentsatu eta damutu egin zitzaidan aukera izan nuenean Maddiri deus erran ez izana.
|
|
|
Aita, haren orduko neska lagun Elena eta hiru anai arrebok geunden. Goizean bortzak ibiliak ginen mendian, baina bazkalondoan Izabara joan ziren aita, Elena eta Maddi, erosketak egitera, eta
|
zure
kontu utzi ninduten ni.
|
|
|
Neu baino bortz urte zaharragoa zinen, eta zinez miresten zintudan. Horregatik egin nuen
|
zuk
galdatu guztia irriz eta susmo mendrenik gabe, are kanpadendan sartzen eta aitaren neska lagunaren bizkar zorroa miatzen ikusi zintudanean ere. Bularretako beltz bat atera zenuen handik.
|
|
|
Kontent nintzen,
|
zu
kontent ikusirik.
|
|
|
|
Zuregana
erakarri ninduzun. Preso nengoen.
|
|
|
Preso nengoen. Mina egiten zidan
|
zure
besarkadak.
|
|
|
|
Zure
hitzek negarra bizkortu zidaten. Negar hipaka ari nintzelarik, ukatu egin nizun ninia nintzenik.
|
|
|
Ikusi egin diot, jakinarazi zenidan,
|
zure
harrotasuna kukutu gabe.
|
|
|
Harrezkero ihesi ibili nintzaizun. Behin ere ez nintzen
|
zurekin
bakarka geratu, Iruñera itzuli aitzineko egunetan. Aitarengandik hurbil ibili nintzen beti, eta tematu egin nintzen harekin edonora joaten, maite ez nituen lekuetara ere.
|
|
|
Aitarengandik hurbil ibili nintzen beti, eta tematu egin nintzen harekin edonora joaten, maite ez nituen lekuetara ere. Iruñean, aldiz, zailagoa nuen
|
zugandik
urrun egotea. Amaren etxea ez zen sobera handia, eta han zure menpe nengoen.
|
|
|
Iruñean, aldiz, zailagoa nuen zugandik urrun egotea. Amaren etxea ez zen sobera handia, eta han
|
zure
menpe nengoen.
|
|
|
Bi ahizpok gela berean lo egiten genuen.
|
Zuk
, aldiz, zeure gela zenuen. Hara eramaten ninduzun, Erronkarin hasitakoari segida ematera.
|
|
|
Eta esperantzaz, luze gabe nitaz ahantziko zinela sinetsirik nengoelako. Batzuetan, bizpahiru egunetan jarraian eramaten ninduzun
|
zurera
. Bertze batzuetan, aldiz, behatu ere ez zenidan egiten astetan.
|
|
|
Osasunako jokalarien argazkiek betetzen zituzten
|
zure
logelako paretak. Jantziak erantzarazi eta ohean sarrarazten ninduzun, nire kexei entzungor.
|
|
|
Aldian behin norbaiti kontatzea burutik pasatu arren, laster baztertzen nuen asmo hori.
|
Zure
beldur nintzen, noski, baita bertzeek nitaz pentsatuko zutenaz ere. Norbaiti kontatuz gero, ez zidala sinetsiko uste nuen.
|
|
|
Norbaiti kontatuz gero, ez zidala sinetsiko uste nuen.
|
Zuk
bezainbat beldurtzen ninduen horrek. Neskatiko mainati baten asmakeriatzat eta gezurtzat joko zuten helduek, bekaizkeriak eragindakotzat.
|
|
|
Ez nuen gehiago jolastu nahi ordea. Batez ere,
|
zuk
hainbeste maite zenuen jolasa. Lanak nituen zuk erranikoak konprenitzeko.
|
|
|
Maddirengandik.
|
Zure
gelatik irteten harrapatu ninduen aspaldi handiko gaua gogoan, gurasoei baino lehen hari kontatzea ebatzi nuen. Asmatu nuen:
|
|
|
Egin behar nuena baino ez nuela egin sinetsarazi nahi diot neure buruari, nik ez nuela, inondik ere, ama hil. Areago, amaren heriotza norbaiti egoztekotan,
|
zuri
behar zaizula egotzi deritzot.
|
|
|
Amaz oroitu eta orduko mina berritzen zait. Neure buruari oroitarazi behar izaten diot zeinen latza izanen zen harentzat
|
zu
eta bion arteko sekretutxoa; areago, zeinen zaila, zeinen ezinezkoa izan behar zitzaion bere Iñakik egin izugarrikeriaren irudikatze hutsa ere. Bere bihotzeko semeak egin izugarrikeria, eta hura hainbat urtez luzatzea, batik bat.
|
|
|
Bi generoen arteko zubia norbere ahotsaren bilaketa da. Ez dut esan nahi
|
zure
ahotsa bertsotan eta narratiban berdina izango denik, baina seguru nago ezaugarri komunak izango dituela. Ahotsa diodanean munduari begiratzeko modua, adierazteko modua, imaginarioa esan nahi dut.
|
|
|
Beraz basamortua lasaitu zen, eta Frantziako soldaduen artean erraten zen Aures mendietako makiak Touggourtera pausaldi batzuen egitera zetozela txandaka. Haatik atentatu bat beti posible zen, abertzale «espontaneo» batek labankada bat eman edo tiro bat bota ziezakezun karrika zoko batean enkargu baten kariara, edo palmadian paseatzean, edo basamortuan gaindi
|
zure
kapitainaren jeepa gidatzen zenuelarik, adibidez Ouarglako edo M' Raierko bidean, ofiziera usaiako pistolarekin, zu ezer gabe. Ustekabeko eraso batean ezin zenuen deus egin zure bolantean, salbu hoberenean aitzina joatea, eta gure kasuan armadak ez zuen arma baten galtzeko arriskurik hartzen:
|
|
|
Beraz basamortua lasaitu zen, eta Frantziako soldaduen artean erraten zen Aures mendietako makiak Touggourtera pausaldi batzuen egitera zetozela txandaka. Haatik atentatu bat beti posible zen, abertzale «espontaneo» batek labankada bat eman edo tiro bat bota ziezakezun karrika zoko batean enkargu baten kariara, edo palmadian paseatzean, edo basamortuan gaindi zure kapitainaren jeepa gidatzen zenuelarik, adibidez Ouarglako edo M' Raierko bidean, ofiziera usaiako pistolarekin,
|
zu
ezer gabe. Ustekabeko eraso batean ezin zenuen deus egin zure bolantean, salbu hoberenean aitzina joatea, eta gure kasuan armadak ez zuen arma baten galtzeko arriskurik hartzen:
|
|
|
Haatik atentatu bat beti posible zen, abertzale «espontaneo» batek labankada bat eman edo tiro bat bota ziezakezun karrika zoko batean enkargu baten kariara, edo palmadian paseatzean, edo basamortuan gaindi zure kapitainaren jeepa gidatzen zenuelarik, adibidez Ouarglako edo M' Raierko bidean, ofiziera usaiako pistolarekin, zu ezer gabe. Ustekabeko eraso batean ezin zenuen deus egin
|
zure
bolantean, salbu hoberenean aitzina joatea, eta gure kasuan armadak ez zuen arma baten galtzeko arriskurik hartzen: ezin sinetsia, baina hola zen!
|
|
|
Zuberoan gaindi diren botz ederrak aipatu guk eta, berak, lehen ere izanak direla kantari loriagarriak hemen. Lehengo horietarik batere bizirik ote zen, gure kestionea, eta
|
zure
izena eman zigun Maddik. Junes Xuburu, kantari azkarra.
|
|
|
Eta Maddik bezala, Jean Mixel Bedaxagarrek ere
|
zure
izena eman zaukun berrikitan. Kantari izana zaitugu, Junes!
|
|
|
«Abrekeria zer tristezia», 1965 inguruan, Etxeko parrek eta
|
zuk
biok Donostiako Aurrera jatetxean erregistratua?
|
|
|
Bai, Junes Xuburu kantariaren bila.
|
Zure
istorioa nahi genuen?
|
|
|
Xuburu Bordalekü genuen
|
zure
osaba hura. «Isiltzen zen mündüa».
|
|
|
Eta
|
zu
kantan hasten zinenean?
|
|
|
|
Zu
besterik.
|
|
|
Ezkondu eta fini izan zen
|
zure
kantua?
|