Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 56

2004
‎Oraingoz behintzat ez dakigu jakin ziurtasunez noizkoak diren zehatz mehatz, baina adierazten dituen arazoak eta mezua, guda giroan burutuak direla dirudi. Horregatik, nire ustez, Konbentzioko 1793 giroan burutuak edo eta Napoleonen aurkako gerratean() pentsatuak izan zirela, uste dut.
‎Oraingoz behintzat ez dakigu jakin ziurtasunez noizkoak diren zehatz mehatz, baina adierazten dituen arazoak eta mezua, guda giroan burutuak direla dirudi. Horregatik, nire ustez, Konbentzioko 1793 giroan burutuak edo eta Napoleonen aurkako gerratean() pentsatuak izan zirela, uste dut.
‎Dena dela, 1895an Euzko Alderdi Jeltzalea sortu bazuen, hurrengo urtean 1896ko abuztuaren 14an «Euskera Bizkaitarraren Bazkintxa AzterkarijaAcademia del Euskera Bizkaino» sortzeko proiektua idatzi zun, akademikoen zerrenda izenak eta arautegia aurreikusten zituelarik. Baina erakunde honek, nik dakidalarik , ez zuen jarraipenik izan. 1896an editoriala sortu zuen:
‎euzkotar gustijok ondo dakiguna : Arana Goiri' tar Sabin.
‎Eta gogotik asi zan bere lanean; sendo ekin eutson, ez iñoren aldetik goralpenak entzuteko asmuz, ez; entzun beren itzak: < < Pozik emongo neuke neure bixitza ori gatik Aberrijari osasuna etortiarren iñork nire barrí jakingo ez ba leuke be> >. ¡ Benetako abertzaliak zelakuak diran!
‎Azkuek, ordea, gaztaroan «aranismo» askoren asmatzailea izan ondoren, beste bide bat hartu zuen, gure hizkuntzaren aberastasunak eskainiz, jakiteko
‎Gerrate zibilaren bezperan, ordea, gauzak aldatu ziren gizartezale katolikotasuna edo katolizismo soziala abiatu, erdaldunen ganako aiherra galdu. Halatan ere gaurko progrek Sabino literatura antzutzaile bezala ikusten duten arren, jakin behar da, hogeigarren mendeko urte haietan, erakusten diguten gizartea benetan kontserbadorea zela, eta eurek idatzitakoa, nahiz erromantiko usaina eduki, erdi errealista dela.
‎Halere gerrate zibilako eskarmentuetan Sabinista askok baserria zer zen jakin zuten hain zuzen Ekaitzpean (1) bezalako eleberrian, traidorea euskaldun hutsa da eta Euskadirentzat hiltzen dena ezkerraldeko erdalduna; bestalde abertzale zauritua baserri batean izkutatzen denean, konturatzen da etxalde horretako jendeek ez dakitela abertzaletasuna zer den. Karlista geratu direla.
‎Halere gerrate zibilako eskarmentuetan Sabinista askok baserria zer zen jakin zuten hain zuzen Ekaitzpean (1) bezalako eleberrian, traidorea euskaldun hutsa da eta Euskadirentzat hiltzen dena ezkerraldeko erdalduna; bestalde abertzale zauritua baserri batean izkutatzen denean, konturatzen da etxalde horretako jendeek ez dakitela abertzaletasuna zer den. Karlista geratu direla.
‎Horrelako gauzak ingeles batí edo aleman batí esan baginetzaio sekulako barreak egingo lituzke, haientzat naturaren ezagutza kulturaren oinarri bat delako. Giro ezjakin eta ezezkor horiek jadanik gaindituak dira, ez jakitea ez da gehiago kalitate ez eta aurretik aipatu idazlearentzat.
‎Uste dut, kritikoki bada ere, Sabino Arana eta haren ondokoen idazkiak (berrogei eleberri) gazteek ezagutu behar lituzkela, desagertzera doan gizarte baten ispilu direlako. Zorionez berriz jatorrizko hizkuntzan ematen zaizkigu, klasikoetan agertu ez zirenak, honela gazteek jakingo dute kaletar erdaldundu intelektual batzuk edo sindikalistak bazter utzita zer zen, euskaldunen Euskal Herri gehiena kontserbadore zelarik, pentsamoldea eta oraindikan gehien bat baserritar zen gizarte baten egoera. Denbora berean ikusiko dute idazle guztien joera kostunbrista bazen, hizkuntzan ez zutela denek Sabino Arana jarraitu.
‎Sabino Aranaren saioak eta ekarpena hizkuntzari eta kulturari ez da osoki ezezkorra eta bera izan ez balitz ez dakit euskara oraingo mailan legokeenez ere.
‎1.2 Garrantzitsua da, arestian esan bezala, euskalaritzaren alorrean eginda­ ko ikerketak testuinguru historikoan kokatzea eta horren barruan aroak bereiztea. Baina, aldi berean, ez da garrantzi gutxiagokoa hizkuntzalaritzaren historian, oro­ korrean eta gurean, maila teorikoan nolako eboluzioa eman den eta ikerketetan nolako norabideak nagusitu diren, edota hizkuntzaz kanpoko faktoreen eragina zenbaterainokoa izan den jakitea . Puntu hauek guztiak argitzera dator egile bera beste artikulu batean (268), eta hemen, besteak beste, euskalaritzaren historiogra­ fiak planteatzen dituen zenbait arazoz jardutean, historialariaren gainetik hizkun­ tzalariak izan behar duen perspektiba subjektiboaz ari da.
‎Batzar haietan, Sabino Arana bere itzaJ poJitikoaz baJiatzen zeJa esaten zen, eta da. Argudio bera erabiJiz, gaJde Jiteke beste euskaJtzaJeen atzean ere ez ote zegoen aJderdi jakinen bat, inpJizituki edo zeharka bederen.
‎Puntu hau argitu beharra dago, ordu­ ko nahasketak oraindik ere indarrean segitzen baitu. Beste maila bateko ara­ zoa da, arras desberdina, nazio proiektu horren barruan euskarari noJako ga­ rrantzia eman zion, boterearekiko harramenean hizkuntzari noJako autonomía aitortu zion eta, azkenik, euskaJari gisa aritu zenean bere irudi politikoak zen­ baterainoko eragina izan zuen jakitea . Horregatik, Arana poJitikari abertzaJe­ az, euskaltzaJeaz eta euskaJariaz jardutean, Jau maiJa bederen bereizi beharra dago, hots:
‎Aranaren garaian, eta ondoren, ez al ziren alderdi politiko jakin batekoak izan lehen aipatu diren horiek guztiak? Hizkuntza, estatu boteretik hasi eta botere autonomikoetaraino, superpolizatua dago eta horien bitartekari instituzionalak, orobat, erabat politizatuak aurkitzen dira hizkuntza politika jakinen erantzule diren neurrian. Berdin klase politi­ koa.
‎Zaila da arraza definitzea, zaila den bezala arrazak bereiztea, estatisti­ ken maiztasunean kontuan hartu beharreko ezaugarriak asko direlako. Ez ga­ ra gauza munduan zenbat arraza mota dauden jakiteko . Ikertzaile batzuek hi­ ruko sailkapena egiten dute, arraza handien artean beltzak, horiak eta zuriak aipatuz; beste batzuek, berriz, hirurogeikoa.
‎Sabino Aranaren garaian bezala, gaur egun ere estatu nazioek beren in­ migratuekin betetzen ez dituzten eskakizunak betetzea eskatzen zaio Eus­ kal Herriari, dakigunean , praktikan eta objektiboki datu estatistikoak leku­ ko, euskal kulturari eta euskarari dagokienez bederen, inmigrazioarena gurean fenomeno asimilatzailea izan dela, eta egun ere, beste testuinguru batean bada ere, arazoak erabakitzeke segitzen duela. Ederra da integrazio­ aren aldeko predikua, gizarte berdintasunaren izenean eraikia, Euskal He­ rrian ezkerrekoek bezain indartsu eskuinekoek errebindikatzen dutena.
‎Arrezkero Eus­ kal Bizkundeak Aranari zor deutso geien geien. Aitor au egin ez dautsanik gi­ txi dago, eta dagozenak, ez jakiñez, edo jakin nai ez ta. Aranarenik gitxi edo bape irakurri ez dabelako edo arenik irakurtzea bere, nonbait, gitxitzat edo al­ pertzat daukelako» (3).
‎Bertan mintzatzen diren hizkuntzak ere latinetik eratorriak dira, hala nola gaztelania, katalana, valen­ tziera, galiziera, asturiera, berdin portuguesa. Aldiz, euskara, euskal arrazaren antzera, zein hizkuntza familiatan sailkatu ez dakite (15).
‎Beraz, garbi dago, abizenak dira, hain zuzen, arrazaren zigilua berekin daramatenak. Berdin dio non jaioa izan, eus­ kara jakin ala ez, baldin abizenak euskaldunak baditu: «Porque el nacer en és­ te o en el otro punto nada significa, como es claro, respecto a la raza.
‎Garaiko datu estatistiko­ en arabera, Bilbaoko hiritaren artean euskaldunak halako bi dira abizena es­ painola dutenak, 3.537 erdaldun 1.724 euskaldunen aurkez (21). Orobat, eskola nazionaletako maisu maistrak gero eta gehiago dira Bizkaian, 1894ko datu estastitikoen arabera, euskal abizenekoak 154 eta erdal abizenekoak, al­ diz, 129 Baina euskal abizenekoen kopuru hori oraindik areago murriztu be­ har da, baldin kontuan hartzen bada, horietako batzuek, Espainian jaiotakoak izaki, Euskal Herria mespresatu egiten dutela, euskara ez dakitela , edo, jakin­ da ere, gorrotoa diotela: «Total, que son muy contados los que(...) son biz­ kainos de naturaleza y en ideas, y los únicos en rigor que Bizcaya debiera sos­ tener para educar a sus hijos» (22).
‎Elhuyar hiztegian, zeine­ tan «euskalaritza» ez baitator baina bai euskalari, hau baskologoren baliokide­ tzat hartzen da, euskaralogoarekin berdinduz. Eta baskoa, hiztegi berean, eus­ kaldunari deitzen zaio, adiera zabalean, Euskal Herriko biztanleari, eta hertsian, euskaraz dakienari . Remen baskologoa eta euskaralogoa baliokide­ tzat hartzen dira.
‎Sabino Aranarentzat, esan bezala, euskalduna euskararen jabe dena daba­ karrik; baina euskaltzale, hots, euskarafilo izan daiteke euskara jakin gabe ere, baldin maite badu. Guk hemen, euskalari diogunean, euskaran adituari deitzen diogu eta euskalaritza, euskarari buruzko jakintza jasotzen duenari.
‎Ordura­ ko, beraz, finkatua zeukan bere sistema grafikoa. Denbora luzez desagertutzat joa izan da Gramatika hori eta, Itziar Lakaren ustez (52), ez da inoiz argita­ ratua izan; geroztik, ordea, Blanca Urgell-ek jakitera eman du, baietz, hala izan zela, eta berrikitan argitaratua duela J. M. Aldayk (53).
‎Horrela jokatzean, ez bide zituela behar bezala bereizi ortografía eta fonetika kritikatu izan zaio oraindik orain (72). Arazoa ez datza hainbeste bi alor horiek ez zituela zinez bereizten jakin izan azpima­ rratzean, alderdi hau garrantzitsua den arren, harentzat ahozko euskara idatziz­ koa baino lehenagokoa izan zela nabarmentzean baizik (73).
‎Batzuek uste dute, hauen artean Akesolok (77), Arana euskarazko bere la­ netan agertzen dela «barriztaria, eta aztertzaille eta kritikalari zorrotza», eta eus­ kalariek horietara jo luketela «zer irakatsi dauan eta nondik norako bi­ deak artu eta urratu dituen jakiteko». Teorian proposatutakoak praktikan nola aplikatzen diren jakitea argibide izan ohi da eta saiatuko gara alderdi hori ere aztertzen. Euskaraz idatzitako liburu horietako bat da, hain zuzen, Umiaren Le­ nengo Aizkidia.
‎Euskaraz idatzitako liburu horietako bat da, hain zuzen, Umiaren Le­ nengo Aizkidia. Remen haurrei irakurtzen irakasteko euskal alfabetoaz testu li­ buru baten antzeko zerbait prestatu beharrean aurkitzen baita, bere azalpenetan gramatikan ohikoak diren hitz teknikoak erabili beste biderik ez zaio geratzen. lrakurleak jakin dezan bakoitzaren esanahia, azkenean 117 inguruko hitz berri­ en zerrenda dakar taula batean (78). Lecciones de Ortografía del Euskera Biz­ kaino liburuan ere badator bertan agertzen diren beste 73 hitz berriz osatutako beste zerrenda bat ere (79).
‎Aranari leporatu izan zaizkion hutsegite nabarmenen artean, hain zuzen, garbizalakeriarena izan da, hots, erdal jatorrizko hitzak onartzeari zion higuina. Nahiz badakiten hark as­ matuko hitz asko onartuak izan direla, oraindik berekin darama joera hori er
‎Baina bere deia, batez ere, haurren hezkun­ tzaz arduratzen direnei zuzentzen die. Lehenik gurasoen euskal kontzientzian jotzen du, erregutuz beren seme alabei euskaraz irakas diezaien, jakin dezaten bera dela aberri hizkuntza: «... zuben umioi ezpa dautsezube irakasten zein dan euron Aberrija, ta euzkera, euron izkerea dalako, egin bihar dabela, zuben umiok eztabe matteko euron Aberrija, eztabe etsiko euron izkeratzat euzkerea, ta auxe itxiko dabe, Luditik ibiltzeko obia dana ikasteko.
‎Arana poeta zenetz edota, halakotzat jota, zein mailatakoa zen hausnar­ tzen ibiltzeak baino axola gehiago digu literaturaz eta, zehazki poesiaz, zer pentsatzen zuen jakiteak , alderdi hau, hura ez bezala, eskuragarri egiten bai­ tzaigu.
‎Aranaren ustez, ordea, biek gehiegizko garrantzia ematen diote poesiari. Aranak bazekien literaturak kasu honetan poesiak Euskal Herriko tradizio fueristan bere garrantzia izan zuela herri kontzientziaren garapenean, Iparral­ deko zein Hegoaldeko Lore Jokoak hurbiletik ezagutzen zituelako; baina be­ re baitan konbikzio abertzalea elementu politikoa euskaltzalearen elemen­ tu kulturalaren gainetik ezarria zeukanez gero, literaturari orokorrean ez bide zion ematen haiek ematen ziote...
‎Euskaraz idatzi zuela ere bai. Baina zenbatek daki zein neurritan izan den euskal idazlea. Txit jakinga­ rria dela uste dugu galdera honi erantzutea, Aranaren kasuan oraindik areago, izanda.
‎gatik, ezinezkoa gertatzen da: a) bizkaitar askok ez dakitelako euskaraz, b) beste askok, jakinda, nahiago dutelako erdaraz irakurri, eta e) zailtasun mate­ rialak dauzkatelako (105). Hauek gainditu bezain! aster elebidun bilakatuko de­ la agintzen du. Zailtasunak, antza, ez zituen gainditu, euskaraz seiren bat titu­ lu besterik ez baitziren agertu.
‎gatik, ezinezkoa gertatzen da: a) bizkaitar askok ez dakitelako euskaraz, b) beste askok, jakinda , nahiago dutelako erdaraz irakurri, eta e) zailtasun mate­ rialak dauzkatelako (105). Hauek gainditu bezain! aster elebidun bilakatuko de­ la agintzen du. Zailtasunak, antza, ez zituen gainditu, euskaraz seiren bat titu­ lu besterik ez baitziren agertu.
‎(112) Hitzaldi hau eman eta gero jakin dugu Mikel Zalbidek burutua duela gai honetaz lan bat arras argigarria dena. Ahalegindu garen arren, ez dugu eskuratzerik ahal izan.
‎Bestalde, ezin ukatuko da, ezta ere, Aranak bere irizpide ortografikoak zeuzkala, arras bereak, eta askotan esan izan denez, argudio logikoaren inda­ rrari zion fede itsuagatik, ez zuela amore ematen jakin izan e abaki adostu batzuetara heltzeko testuinguruak zalutasun gehiago eskatzen zuen uneetan. Aranak ortografía eta fonetika garbiki ez bereiztean huts egin zuen eta badi­ rudi, Azkuerekin izandako gutunezko harremanetan azaltzen den bezala (149), Hendaia eta Hondarrabiako Batzarretan sortutako kalapita horretan zetzala.
‎Guk, batez ere, elkarte horrek argitaratzen duen Euzkerea aldizkariaren eta egiten dituen beste lanen berri ematera mugatuko gara eta, bide batez, RIEV ere ai­ patuko dugu, Aranak Kanpionekin hasitako eztabaida hor luzatzen baita, bai­ na oraingoan beren buruak Aranaren oinordekotzat dauzkatenekin. Kanpionek badaki nortzuekin ari den teke mekean. Aranaren eskola euskaralogikoaren arrakasta funtsean berak sortutako Alderdiari zor zitzaiola esaten baitzen han eta hemen, haren euskalaritza arrazoi zientifikoetan baino gehiago politikoe­ tan oinarritzen zela, alegia, aranazale hauek beren maisuaren euskarari buruz­ ko iritzi nagusiak gizarteratzeari gogor ekingo diote, abertzaletasuna eta eus­ kaletasuna elkarri lotuz.
‎Nola frogatzen da euzko ren jatorria eguzki dela? Kanpionen ustez, etimologien gai­ an zientifikotasunez jokatzeko, asko jakin behar da, garai hartan horretan zi­ hardutenek zekitena baino gehiago: «El etimólogo basko realmente científico, sólo será posible mediante un conocimiento más completo del euskara que el que hoy nos es dable alcanzar; hasta entonces, las etimologías serán tanteos, sugestiones, avances, desbrozamiento de terreno» (164).
‎Nola frogatzen da euzko ren jatorria eguzki dela? Kanpionen ustez, etimologien gai­ an zientifikotasunez jokatzeko, asko jakin behar da, garai hartan horretan zi­ hardutenek zekitena baino gehiago: «El etimólogo basko realmente científico, sólo será posible mediante un conocimiento más completo del euskara que el que hoy nos es dable alcanzar; hasta entonces, las etimologías serán tanteos, sugestiones, avances, desbrozamiento de terreno» (164).
‎«El etimólogo basko realmente científico, sólo será posible mediante un conocimiento más completo del euskara que el que hoy nos es dable alcanzar; hasta entonces, las etimologías serán tanteos, sugestiones, avances, desbrozamiento de terreno» (164). Jakintsuena da umi­ lak izaten jakitea . Bestalde, era atzizkiari dagokionez, Azkueren hiztegian oi­ narritzen da, modua, usantza (manera, modalidad, usantza) adierazten duela esateko (165).
‎Onartzen du, ukaezina baita, literatura idatzian eta ahozkoan, euskara s fonema txistukariarekin idatzi eta ahoskatu izan dela. Aranak berak ere, hori bazekielako , hasieran halaxe ahoskatu eta transkribatu zuen. Baina forma ho­ ri egiazkoa ala itxurazkoa den, hots, bere jatorrian hala zenetz jakitea da kon­ tua.
‎Aranak berak ere, hori bazekielako, hasieran halaxe ahoskatu eta transkribatu zuen. Baina forma ho­ ri egiazkoa ala itxurazkoa den, hots, bere jatorrian hala zenetz jakitea da kon­ tua. Eta hau etimologiak erakus dezake.
‎Nolanahi ere, «y los contradictorcillos» izenburuak berak ondo asko adierazten duen bezala, Orixe, euskalaritzaren esparruan, kontraesa­ le txikien artean, bat gehiago besterik ez zen. Orduko eztabaida hari neurria hartzeko, hots, orduko irizpide aldez nahasi eta aldez kontrajarriak egun zer­ tan zehaztuak geratu diren jakiteko aski da Euskaltzaindiaren arauak begira­ tzea. Ordukoaz ari baikara, ez gaurkoaz, eztabaida, aipu horietan ageri den be­ zala, gehienbat Orixeren inguruan pertsonalizatzen bada ere, jokoan dagoen arazoa askoz sakonagoa delakoan gaude, zeren, azken batean, Sabino Arana euskalariari dioten mirespena eta, agian zuzenado esanda, haren eskolakoak autoizendatzen direnen dogmakeria baitago auzitan.
‎Nolanahi ere, ez dira asmatutako hitz guztiak baztertzekoak, hala nola burdin bidea, lur sa­ garra, beribila, pirripitta, nahiz eta erabiliagoak diren treina, patata, atoa, oto­ buza, bizikleta. Euskal hitzak nondik datozen jakitea baino lehenagoakoa da
‎Bietako inork, maila des­ berdinetan bada ere, ez dio ukorik egingo bere ikuspegi polítíkoari. Azkuek ere bazekien polití­ kari indartsuekin negozíatzen, ezkutuko politíka arras pragmatikoa, gainera, egiten, horretarako jende aurrean politika gizon gisa agertu beharrik izan gabe. Errazagoa da agerikoa ikustea, ez eta ezkutukoa baino.
‎Harenean alderdi hau azpimarratzen gogotik saiatzen denik bada (252). Interpretazio honekin aditzera eman nahi bada Arana politikariak argudio soilki politikoak erabiltzen dituela Kanpion politikaria, euskalaria eta literatoa gutxietsi eta deskalifikatzeko, ez bide da erabat zuzena, ez bederen uste bezain ebidentea, zeren, polemika giroan arma politikoak ere erakutsi zituela egia bada ere, jakin baitzuen militantzia politikoa eta akademikoa garbiki bereizten ere, bai­ ta eztabaidaren sua euskaltzaleen komunitatera zabaltzen zenean ere, ortografi batasunaz Hendaia eta Hondarribian egindako Batzarren inguruan bezala.
‎« ¡ Dichoso el pueblo que conoce su historia!... En los naturales de las regiones que, como las del norte de Laburdi (oraintsu ETBk zerbait esan digu horretaz, baina Sabinok, jadanik, bazekien ) y Suberoa, Este de Nabarra, Oeste de Bizkaya y Sur de Alaba y Nabarra, han perdido su idioma, el carácter euskariano ha desaparecido en la mayoría, y desfallece y casi muere en los que han conservado pura la sangre de su raza»... «El euskara es, pues, elemento esencial de la nación euskalduna; sin él, las instituciones de ésta son imposibles.
‎Sinatzaileak Eleizalde' tar K., zadorlaria (ote dakite askok nor zen Elei­ zalde bergararra eta jeltzalea?) eta R.M. Azkue, euskaltzainburua. Alfabeto ho­ nen oinarri osoa Sabino Aranarena, egia esan, honek ere k eta beste letra ba­ tzuk Aizkibel azkoitiarrengandik hartu zituen.
‎Lapurterazkoa eta nafarrerazkoa, bizkaierazkoa eta gipuzkerazkoak baino hobeagotzat jotzen ditu, bestalde. Bazekien , gainera, h a berea zuela Iparraldeko euskarak, frantsesak edo okzietanierak mailegatu izan bazuen ez zuelako onartuko:
‎Horregatik, beste ezerekin hasi baino lehen, gure egoitzara etorri zareten guztioi ongi etorri esan nahi dizuet bihotzez. Dakizuenez , Euskaltzaindia euskararen akademia da, eta beraz, gure zeregin nagusia hizkuntza aztertu eta bera gure gizarteko premia guztietarako egokitzea da. Hizkuntzak, ordea, ez dira berez bizi, hiztunek, era­ biltzaileek ematen diete bizia, eta kasu honetan euskaldunok gara euskara bi­ zi, prestatu, landu eta itsusten edo edertzen dugunok.
‎Haren testuinguruan esan dut, eta horixe da Sabino Aranaren nortasuna aztertzean askok, zoritxarrez, ahanzten dutena. Bilboko udalak Aranaren alde estatua publiko bat eraikitzea erabaki du oraintsu, eta horrek, dakizuenez , le­ hen ere euskarari eta euskal intelektualei dien mespretxua aski garbi erakutsi duen zinegotzi ezagun baten haserrea biztu du, eta Sabinoren ideología xeno­ foboa Europar foruetaraino eramateko prest omen dago, han epai eta konde­ na dezaten.
‎Izan ere, aipaturiko zinegotzi horren ideologiakoek askoz ere gero­ ago eta lasai aski el Dia de la Raza jarri zutela kontuan izanda, ez dirudi Sa­ binoren jarrera bereziki gaitzestekoa zenik, gure foru Iegislazioa galtzean Biz­ kaiko erakundeetara hable en cristiano esaka zetozen administrazio eta irakaskuntzako funtzionario kanpotar eta inperialisten aurka, urteak pasa aha­ Ja, orduko testuingurua aldatzean, haren hitzak, Iekuz eta tokiz kanpoan, maiz gogorregi irudi dakizkigukeen arren. Edonola ere, ez ziren gozoagoak izan, dakigunetik , Rizal filipinarrak edo Marti kubatarrak espainol okupatzaileen kontra esandakoak. Alde horretatik, ez legoke gaizki Aranaren esanak eta or­ duko politikarienak, frantses eta espainolenak bereziki, bildu eta Iiburu bate­ an argitaratzea, elkarren konparagarri.
‎Eta Azkue, apaiza izateaz gai­ nera, karlista izana zen, eta ideietan askotan ez zetorren bat Sabinorekin, bai­ na halere, haren merezimenduak ezagutu eta aitortzen zituen zintzoki, hark Eta ez zen eskandalizatu giro eta testuinguru berean bizi zirelako, hain zuzen. Eta orain, desorduan, haren aurka jo eta ke ari diren baskofobo batzuek hori ho­ beki jakin Iukete.
‎Eta Azkue, apaiza izateaz gai­ nera, karlista izana zen, eta ideietan askotan ez zetorren bat Sabinorekin, bai­ na halere, haren merezimenduak ezagutu eta aitortzen zituen zintzoki, hark Eta ez zen eskandalizatu giro eta testuinguru berean bizi zirelako, hain zuzen. Eta orain, desorduan, haren aurka jo eta ke ari diren baskofobo batzuek hori ho­ beki jakin Iukete.
‎Ardura gutxi du ukitu zituen arlo guztietan ondo asmatu zu­ en ala ez. Gauza guztiak, noski, ez zituen ongi burutu, gaur dakigunaren eta ordutik hona ikasi dugunaren argitan behintzat, baina orduan inork gutxik egin
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
jakin 13 (0,09)
jakitea 7 (0,05)
bazekien 3 (0,02)
jakiteko 3 (0,02)
dakite 2 (0,01)
dakitela 2 (0,01)
jakinen 2 (0,01)
jakingo 2 (0,01)
Bazekien 1 (0,01)
Dakizuenez 1 (0,01)
badaki 1 (0,01)
badakiten 1 (0,01)
bazekielako 1 (0,01)
beki 1 (0,01)
daki 1 (0,01)
dakidalarik 1 (0,01)
dakienari 1 (0,01)
dakigu 1 (0,01)
dakiguna 1 (0,01)
dakigunaren 1 (0,01)
dakigunean 1 (0,01)
dakigunetik 1 (0,01)
dakit 1 (0,01)
dakitelako 1 (0,01)
dakizuenez 1 (0,01)
jakin gabe 1 (0,01)
jakinda 1 (0,01)
jakiteak 1 (0,01)
jakitera 1 (0,01)
zekitena 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia