2015
|
|
Gauza ikaragarria de heriotzako ordua. Baina, ai ene Kreatzailea, bai izugarria izango dela zure zuzenbidea bete beharreko
|
eguna
! Sarri izaten dut gogoan, ene Kristo, zein gozo eta atseginak diren zure begiak maite zaituztenentzat eta Zuk, ene ona, maitez begiratu nahi diezunarentzat.
|
|
Zer irabazi handiagorik, ene arima? Zain egon, zain egon, ez baitakizue ez
|
egunik
, ez ordurik. Itzarrik egon, laster batean igarotzen baita guztia, zure desirak ziurra dena zalantzako, eta aldi laburra aldi luze bihurtzen badu ere.
|
|
Itxaron Jainkoagan, orain ere Berari aitortuko baitizkiot neure bekatuak eta beraren errukiak, eta guztiak bat eginik, gorespen kanta egingo dut amaigabeko intziriez neure Salbatzaile eta neure Jainkoari. Gerta daiteke neure aintza kantatuko diodan
|
egunen
bat iristea, eta nire kontzientzia atsekabetua izango ez dena; orduan intziri eta beldur guztiak amaituko dira; baina, bien bitartean, itxaropenean eta isiltasunean izango da nire indarra. Nahiago dut betiko bizitzarako ahaleginez eta itxaropenez bizi eta hiltzea, kreatura guztien eta amaituko diren ondasun guztien jabe izatea baino.
|
|
2 Egia da aldi laburra dela: gehienez
|
egun
bat, edo ez asko gehiago; eta nahasmendu handi honetan, gehienetan okasioren batetik sorturikoan, ikusten da hain ongi lagundua egotean arimak irabazten duena, Jaunak adore handia ematen baitio bere zerbitzutik eta erabaki onetatik ezertan ere ez okertzeko; alderantziz, haietan hazi egiten dela dirudi, eta lehen mugimendu txiki bat gorabehera, ez da okertzen erabaki honetatik. Diodanez, gutxitan izaten da, baina bere izaera ez dezala ahaztu nahi du gure Jaunak, batetik beti apal iraun dezan; bestetik, hobeki uler dezan Haren Maiestateari zor diona eta jasotzen duen mesedearen handitasuna, eta gorets dezan.
|
|
Menturaz ezkutatu egin zen sari haietaz gozatu eta beste ezertaz ez arduratzeko? Ikusten duzue bai, guk dakigunez, ez zuela
|
egunik
izan atseden hartzeko, eta gaurik ere ez zuen izango, gauez irabazten baitzuen zer jana. Oso gogoko dut nik san Pedro kartzelatik ihesi zihoala gure Jauna agertu zitzaionekoa, eta Erromara zihoala berriro gurutziltzatua izatera esan zionekoa.
|
|
Azken batean, ene ahizpak, honekin amaitzen dut: ez dezagula oinarririk gabeko dorrerik eraiki, Jaunak ez baitu hainbeste begiratzen egintzen handitasuna, nolako maitasunez egiten diren baizik; eta ahal duguna egiten badugu,
|
egunetik
egunera gehiago eta gehiago ahal izanez joan gaitezela egingo du Haren Maiestateak, laster batean nekatu gabe, bizialdi honek dirauen tarte txikian, eta, beharbada, bakoitzak uste duen baino txikiagoa izango da, ahal dugun sakrifizioa barrutik eta kanpotik eskaintzen badiogu Jaunari; Haren Maiestateak gure sakrifizioa gugatik gurutzean Aitari eskaini zionarekin batuko du, gure borondateak merezi duenaren balioa izan dezan, egintzak txikiak izan arren.
|
|
Azken batean, ene ahizpak, honekin amaitzen dut: ez dezagula oinarririk gabeko dorrerik eraiki, Jaunak ez baitu hainbeste begiratzen egintzen handitasuna, nolako maitasunez egiten diren baizik; eta ahal duguna egiten badugu, egunetik
|
egunera
gehiago eta gehiago ahal izanez joan gaitezela egingo du Haren Maiestateak, laster batean nekatu gabe, bizialdi honek dirauen tarte txikian, eta, beharbada, bakoitzak uste duen baino txikiagoa izango da, ahal dugun sakrifizioa barrutik eta kanpotik eskaintzen badiogu Jaunari; Haren Maiestateak gure sakrifizioa gugatik gurutzean Aitari eskaini zionarekin batuko du, gure borondateak merezi duenaren balioa izan dezan, egintzak txikiak izan arren.
|
|
–Bigarrena, engainatua izango dela edota arrisku handitan dagoela oso argi ikusten duelako, deabruak ez baitu ate txiki baino besterik behar guri mila amarrukeria egiteko. . Hirugarrena, desira bizi bat dagoenean irudimenak berak eta pertsonak berak uste izaten du desira duen hura ikusi egiten duela, eta entzun,
|
egunean barrena
gauza baten irrikaz eta hura gogo gogoan darabiltela ari direnek, gero amets egitera datozen bezala. –Laugarrena da, ausarkeria handia dela nik neure bidea hautatu nahi izatea, zer komeni zaidan jakin gabe; horregatik, Jaunaren esku utzi behar dut, Hark ezagutzen bainau, komeni den bidetik eraman nazan, guztian haren borondatea egin dadin.
|
|
Eta horrela, gutxi irauten badu ere, gorputza oso lokaturik uzten du, eta egoera hartan, bihotz taupadak oso bakanak dira, arima Jainkoari emango balio bezala, ez baita gutxiagorako; izan ere, berezko berorik ezean, kiskali egiten du; horrela, beste pixka batekin, Jainkoak bete egingo lituzke haren desirak. Ez gorputzean ezer sentitzen duelako, esan dudanez, gorputza lokatzen bada ere, ondorengo bi edo hiru
|
egunetan
idazteko ere indarrik ez duela, eta min handiekin geratuz; eta uste dut betiere gorputza lehen baino indar gutxiagoz geratzen zaiola. Gorputzean ez sentitzea, arimaren barruko sentimendua askoz ere handiagoa delako izango da, gorputzaren sentimendua ez baita ezertarako kontuan hartzen; gorputz atal batean hemen min bizi bizia dugunean bezala da:
|
|
Gertatu izan da ordu laurden baino gehiago ez irautea eta zati zati eginda geratzea. Egia da oraingoan konortea galdu zuela guztiz, indar handiaz etorri zitzaiolako (eta hitz egiten ari zela, Pazko Piztueraz, azken
|
egunean
, eta Pazkoaldi osoa hain lehortasun handiaz egonik, ia Pazkoaldia zenik ere ez zekiela), bizia amaitzen ez zelako hitz bakar bat entzuteaz besterik gabe. Ez dago ez hari kontra egiterik!, sugarretan sarturik, suak erretzeko berorik ez dezala izan nahi izatea bezala da.
|
|
Bai gauza desberdinak direla hitz hauek entzun eta sinestea, eta era honetara zein egiazkoak diren ulertzea! Eta
|
egunetik
egunera gehiago harritzen da arima hau, beragandik ez zutela inoiz alde egin deritzolako; aitzitik, argi ikusten du, esanda geratu denez, bere arimaren barruan daudela, barru barruan, hondo hondoko egonleku batean; nolakoa den esaten ez daki, eskolarik ez baitu, baina bere barruan sumatzen du jainkozko lagun hau.
|
|
Bai gauza desberdinak direla hitz hauek entzun eta sinestea, eta era honetara zein egiazkoak diren ulertzea! Eta egunetik
|
egunera
gehiago harritzen da arima hau, beragandik ez zutela inoiz alde egin deritzolako; aitzitik, argi ikusten du, esanda geratu denez, bere arimaren barruan daudela, barru barruan, hondo hondoko egonleku batean; nolakoa den esaten ez daki, eskolarik ez baitu, baina bere barruan sumatzen du jainkozko lagun hau.
|
|
3 Eta honela, agindua betetzeari ekin diot gaur, Hirutasun guztiz Santuaren
|
egunean
, 1577 urtean, une honetan nagoen Toledoko Karmengo San Jose monasterio honetan; esan dezadan guztian idazteko agindu didaten haien iritziaren mende jartzen naiz, pertsona oso jakintsuak baitira. Erromako Eliza Katoliko santuak sinesten duenaz bat ez datorren gauzaren bat esango banu, nire ezjakintasunagatik litzateke eta ez maleziagatik.
|
|
6 Oi Jauna, bai gaizki ezagutzen zaitugula kristauok! Zer izango ote da epaitzera etorriko zatzaizkigun
|
eguna
, hemen zeure emaztearekin hain adiskide giroan egotera zatozenean, halako beldurra ematen badu Zuri begiratzeak. Oi ahizpak!
|
|
10 Izan ere, hasieran esan nuenez?, idatzia dizuet nola jokatu behar duzuen deabruak jartzen dituen nahaspila hauetan, eta nola norbere baitan biltzen hasteak ez duen izan behar besoen indarrez egitekoa, emeki emeki baizik, horretan luzaroago iraun dezazuen; beraz, ez dut hemen esango, nire iritziz kasu honetarako oso ongi datorrela horretan eskarmentua duten pertsonekin harremanak izatea baino besterik; izan ere, egin beharreko gauzetan haustura handia dagoela uste izango duzue. Alde batera uzten ez bada, Jaunak gidatuko du guztia gure onerako, nork irakatsi ez badugu ere; baina gaitz honentzat ez dago erremediorik berriro hasten ez bada,
|
egunetik
egunera apurka apurka arima gehiago galduz joatea baizik, eta oraindik Jainkoak nahi beza uler dezala.
|
|
10 Izan ere, hasieran esan nuenez?, idatzia dizuet nola jokatu behar duzuen deabruak jartzen dituen nahaspila hauetan, eta nola norbere baitan biltzen hasteak ez duen izan behar besoen indarrez egitekoa, emeki emeki baizik, horretan luzaroago iraun dezazuen; beraz, ez dut hemen esango, nire iritziz kasu honetarako oso ongi datorrela horretan eskarmentua duten pertsonekin harremanak izatea baino besterik; izan ere, egin beharreko gauzetan haustura handia dagoela uste izango duzue. Alde batera uzten ez bada, Jaunak gidatuko du guztia gure onerako, nork irakatsi ez badugu ere; baina gaitz honentzat ez dago erremediorik berriro hasten ez bada, egunetik
|
egunera
apurka apurka arima gehiago galduz joatea baizik, eta oraindik Jainkoak nahi beza uler dezala.
|
|
Eta gure iritziz beti ibiliz goazenez eta nekatu egiten garenez (bada, sinetsi bide itogarria dela), onik nahikoa izango ez galtzea. Baina, uste duzue, ene alabak, ongi litzatekeela, lurralde batetik bestera joanez, zortzi
|
egunean
iritsi ahal izanik urtebetean ostatuetan eta elur eta euri eta bide txarretan ibiltzea. Ez ote litzateke hobe behingoan egitea?
|
|
1574ko lehenengo hileetan gertatu zen. Nagusien aginduz joan nintzen, bidez nindoala, bi
|
egun
han egitera, gehitu zuen Fr. Luis Leongoak. –Beharbada, kontaketa hau Fundazioetako 21 kapituluko 1 zenbakitik 2.era kokatu da.
|
|
Uztailaren erdirantz, Toledotik Ávilara joan zenean, etenaldiak ia behin betikoa izateko arriskua zuen. 5 Egoitzetako 3 kapitulua bidaia luze horretan eta Ávilako lehenengo
|
egunetan
idatzi zuen; gero, lana bertan behera utzirik zueneko hainbat hilabete igaro ziren eta, azkenik, azaroaren hasieran ekin zion Bosgarren Egoitzetako 4 kapitulua idazteari: –hasi nintzenetik orain arte ia bost hilabete igaro dira?, eta oraindik ez zen iritsi obraren erdira; baina hilabete baino gutxiagoan idatziko zuen gainerako guztia:
|
|
esaten dakidanagatik ulertu egingo didazuela pentsatzea, eta beharbada niretzat izango da soilik. Egin dezagun, zentzumen eta ahalmen hauek (esana dut gaztelu honetako jendea direla, zerbait esaten asmatzearren hartu dudan gaztelukoa), kanpora joan direla eta
|
egunak
eta urteak dabiltzala jende arrotzarekin, gaztelu honen onaren etsaiak direnekin; eta honezkero, beren buruak galduta ikusirik, gaztelura hurbilduz doazela, baina barrura sartzea lortu gabe, izan ere, ohitura hau okerra da?, baina ez dira jadanik traidoreak eta inguruan dabiltza. Gazteluan bizi den Errege handiak haien borondate ona ikusiz, bere erruki handiagatik, bertara itzularazi nahi ditu eta, artzain onak egiten duenez, txistu leun leunaz, ia beraiek ere ezin adituzkoaz, bere ahotsa ezagut dezatela egiten du eta ez daitezela ibil hain galduak baizik eta itzul daitezela beren egoitzara.
|
|
Honek gutxi irauten du, sen berean, esan nahi dut. Izan ere, gainezkaldi handi hau pixka bat kentzen zaionean, gorputza nolabait bere senera datorrela dirudi eta arnasa hartzen du berriro hiltzeko eta arimari bizi handiagoa emateko, eta hala ere, estasi handi handi honek ez du asko irauten; [14] baina, kentzen bada ere, borondatea hain geratzen da bere baitan bildua eta adimena hain sorgortua, eta horrela egun bat eta baita
|
egunak
ere, non borondateari maitatzera eragingo dioten gauzak ulertzeko baino bestetako ez dela gai baitirudi; borondatea, berriz, oso erne dago horretarako eta lotan inongo kreaturarekin lotzera ausartzeko.
|
|
13 Bada, zer egingo du arima gaixo honek
|
egun
askoan irauten badio horrela. Izan ere, errezatzen badu, errezatuko ez balu bezala da, haren poza lortzeko bidean, esan nahi dut; barruan ez da onartzen hori, eta berberak errezatzen duena ere ez dio ulertzen bere buruari, ahozko otoitza bada ere; gogoetazko otoitzerako, berriz, ez da inola ere garai hau, ahalmenak ez daudelako horretarako; alderantziz, bakardadeak kalte egiten du, inorekin egotea eta hauek berari hitz egitea berez beste oinaze bat bada ere.
|
|
Idazterakoan, aipaturiko bi aholkulari horien argibideei men egingo die: . Eta honela, agindua betetzeari ekin diot gaur, Hirutasun txit Santuaren
|
egunean
, 1577 urtean, une honetan nagoen Toledoko Karmengo San Jose monasterio honetan? (Hitzaurrea, 3).
|
|
11 Bai gogoz ematen diedala nik abantaila hemen eta bai lotsaturik ibili nukeela Jainkoaren aurrean! Izan ere, Haren Maiestateak otoitza edukitzen hasi nintzenetik eta mesedeak egiten hasi zitzaidanetik hainbeste urte igaro ondoren nirekin lortu ez duena, haiekin hiru hilabetean lortzen du, areago, baita hiru
|
egunean
ere haietakoren batekin?, eta niri baino askoz ere mesede gutxiago eginda, Haren Maiestateak ongi ordaintzen badie ere. Ziur asko ez dira pozgabe izango Harengatik egin dutenagatik.
|
|
14
|
Egunotan
gertatu zait, monasterio honek errentarik ezin duela eduki dioen Brebe bat Erromatik ekartzean, guztiz amaitu dela eta hainbat lan kosta izan dela iruditzen zaidala. Honela, amaituta ikusirik poz pozik eta izan nituen lanei buruz pentsatzen eta zerbaitetan nitaz baliatu nahi izan zuelako Jauna goresten nengoela, igaro nituen gauzak gogoratzen hasi nintzen.
|
|
17 Hiru orri hauek hainbeste une eta hainbeste
|
egun
desberdinetan idatzirik, esan dudanez, asti gutxi baitut, ahaztu egin zait esaten hasi nintzena, hau da, ikuskari hau:
|
|
Oihu hark benetan larritu ninduen. Samur samur eta atseginez esan zidan berriro, ez larritzeko; bazekiela ez nintzela geratuko beraren zerbitzurako neure aldekoa egin gabe; beteko zela nik nahi nuen guztia (eta halaxe bete zen nik orduan eskatzen niona); begira nezala neugan
|
egunez
egun haziz zihoan maitasuna Bera maitatzeko; horretan igarriko nuela ez zela deabrua; ez uste izateko Jainkoak bere zerbitzarien arimetan hainbesteko ahalmena utziko zionik deabruari, eta nik ditudan adimen argitasun eta baretasuna hark eman diezazkidakeenik. Aditzera eman zidan hainbeste pertsonek, eta halakoek, esan bazidaten Jainkoa dela, gaizki egingo nukeela ez sinestea.
|
|
26 Behin, Aingeruen Erreginaren eta gure Amaren Jasokunde
|
egunean
, Jaunak mesede hau egin nahi izan zidan: liluramendu batean haren zerura igoera irudikatu zitzaidan, eta harrerako alaitasun eta handitasuna eta bera dagoen tokia.
|
|
11 Pentsarazi dit honelako gauza batek arima hain izuturik uzten badu, zer izango ote den epai
|
egunean
Maiestate hau argi argi ager dakigunean, eta egin ditugun irainak ikus ditzagunean. Oi, ene Jainkoa, zein itsumen handia nirea!
|
|
Esaten den bezala, ez nuen ikusten ez entzuten, barruko pozaren handiaz.
|
Egun
hartatik aurrerapen handi handiaz geratu nintzela konturatu nintzen, Jainkoaren maitasun gartsuagoaz eta bertuteetan askoz ere gehiago sendotua. Bedeinkatua eta goretsia izan bedi betiko, amen.
|
|
Hamabost
|
egun
baino gehiago ez zen hil zela. Hala ere, ardura hartu nuen Jainkoari haren alde eska ziezaioten eta nik neuk ere gauza bera egiteko; dena dela, ezin nuen egin ikusi ez banu egingo nukeen bezain gogotsu; izan ere, Jaunak hala erakusten didanean, gero Berari haren alde eskatu nahi izatea, iruditzen zait, ezinbestean, aberatsari limosna ematea bezala.
|
|
Ez dut uste zortzi
|
egun
igaro zirenik, Jaunak pertsona hari berriro ikusmena eman gabe. Hau berehala jakin zuen nire aitor entzuleak.
|
|
Launakako sukarrak lau
|
egunik
behin izaten diren sukarrak dira.
|
|
Alonso jauna 1543ko abenduaren 24an hil zen; Ávilako orduko egutegia kontatzeko sistemaren arabera, urtearen azken
|
eguna
. Bi egun geroago() haren testamentua ireki zen, idatzia izan zena.
|
|
Alonso jauna 1543ko abenduaren 24an hil zen; Ávilako orduko egutegia kontatzeko sistemaren arabera, urtearen azken eguna. Bi
|
egun
geroago() haren testamentua ireki zen, idatzia izan zena.
|
|
Berak esan zigun zortzi
|
eguneko
epea eman geniezaiola erantzuteko, eta ea prest ote geunden berak esan dezana egiteko. Nik baietz erantzun nion; baina nik hori esan arren eta uste dut egin ere egingo nuela (asmoa aurrera eramateko beste biderik ez bainuen orduan ikusten), hala ere sekula ere ez zitzaidan kentzen burutik egingo zelako ziurtasunik.
|
|
13 Santa Klara
|
egunean
, Jauna hartzera nindoala, santa hau agertu zitzaidan eder eder. Saiatzeko esan zidan eta aurrera jotzeko hasitakoan, berak lagunduko zidala-eta.
|
|
14
|
Egun
horietan, Jasokundeko Andre Mariaren egunean, Domingo Santu aintzatsuaren Ordenako monasterio batean nengoela, pentsatzen ari nintzen, iraganeko garaietan etxe hartan aitortu izan nituen neure bekatu ugariak eta neure bizitza kaskarreko gauzak gogora ekarriz. Liluramendu hain handia etorri zitzaidan, non ia neure senetik atera baininduen.
|
|
14 Egun horietan, Jasokundeko Andre Mariaren
|
egunean
, Domingo Santu aintzatsuaren Ordenako monasterio batean nengoela, pentsatzen ari nintzen, iraganeko garaietan etxe hartan aitortu izan nituen neure bekatu ugariak eta neure bizitza kaskarreko gauzak gogora ekarriz. Liluramendu hain handia etorri zitzaidan, non ia neure senetik atera baininduen.
|
|
Ziur asko, San Pauloren Jainkoagana bihurtzearen
|
egunean
, 1561eko urtarrilaren 25ean.
|
|
15 Orain dela bi edo hiru
|
egunetik
hona bildu ziren errejidore batzuk eta korrejidorea eta kapitulukoak, eta aho batez esan zuten inola ere ezin zela onartu, herriari kalte nabarmena zetorkiola, eta kendu egin behar zutela Sakramentu guztiz Santua, eta inola ere ez zutela utziko aurrera jarraitzen. Ordena guztiak bildu zituzten beren iritzia ager zezaten, bakoitzetik bi letradun.
|
|
Nik ez nuen inolako nahigaberik nitaz esaten zuten guztiaz; ezer esango ez balute bezala zen; desegingo ote zen, hori zen nire beldurra. ...na, eta laguntzen zidaten pertsonek sinesgarritasuna galtzeak eta haiek jasaten zituzten sufrimendu ugariek; bestela, nitaz esaten zutenak nahigabea baino gehiago poza ematen zidala uste dut; eta fede pixka bat banu, ez nuke inolako kezkarik izan behar, baina bertute batean pixka bat huts egitea nahiko da guztiak moteltzeko; eta horrela, oso nahigabeturik igaro nituen herrian bilerak izan ziren bi
|
egunak
, eta guztiz nekaturik nengoela, esan zidan Jaunak: Ez al dakizu ahaltsua naizela?
|
|
Ni izu ikaraz geratu nintzen, eta gero beste
|
egun
batean zaldunari esan nion gertatzen zena, hartan gehien egiten zuena izanik, harengana jotzen bainuen?, eta ez zezala inola ere errenta edukitzerik onartu esan nion, eta auzia aurrera joan zedila. Hura ni baino askoz sendoago zegoen horretan, eta biziki poztu zen; gero adierazi zidan zein gogo txarrez hitz egiten zuen akordioan.
|
|
Kristo ikustean haren edertasun bikaina geratu zitzaidan josirik, eta gaur
|
egunean
ere halaxe dut, horretarako behin ikusteaz nahiko baitzen; zenbat gehiago Jaunak mesede hau hainbeste aldiz egiten badit! Probetxu handi handiarekin geratu nintzen eta hauxe izan zen:
|
|
Jainkoarena bada, ondorioetatik ezagutzen da, arimak argia duenean; izan ere, askotan esan dudan bezala, Jaunak ilunpean egotea nahi du eta ez ikustea argi hau, eta honela ez da harritzekoa ni bezalako bat beldur izatea, bere burua hain kaskar ikusirik. Orain baino gehiagotan ez zait gertatu zortzi
|
egunez
egotea, Jainkoari zer zor diodan jakin gabe eta jakiterik ere ez nuela izango dirudiela, eta mesedeen oroitzapenik gabe; arima, berriz, hain lelotua eta ez dakit zertan ezta nola jarria ere, ez pentsamendu txarretan, baina onetarako hain moldakaitz, non barre egiten bainuen neure buruaz eta atsegin zitzaidan ikustea arima baten ezereztasuna, Jainkoa harengan etengabe lanean ez denean. Argi ikusten du egoera honetan arima ez dagoela Hura gabe; ez dela batzuetan izaten ditudala esan dudan lan handietanbezala; baina egurra jarri eta bere aldetik ahal duentxoa egiten badu ere, garrik ez da pizten Jainko maitasunaren suan.
|
|
11 Behin gertatu zitzaidan eta gogoan dut Gorpuzti bezperaren aurreko eguna zela; jai honi debozio handia diot nik, baina ez behar den adinakoa. Oraingoan egun horretara arte bakarrik iraun zidan; beste batzuetan, berriz, zortzi eta hamabost egun eta baita hiru aste ere irauten zidan, eta ez dakit gehiago ere ez ote zen, batez ere Aste Santuetan, nire otoitzeko atsegina izaten zen
|
egunetan
. Gertatzen zait laster batean adimena hartzen duela batzuetan hain garrantzi gabeko gauzetatik, non haietaz barre egingo bainuke nik beste batzuetan; eta nahasia egonarazten du berak nahi duen guztian eta arima han azpiratua, bere buruaren jabe izan gabe eta pentsatzeko ere gauza ez dela berak burura ekartzen dizkion zentzugabekeriak izan ezik, ia funtsik gabeak, ezer egiten ez dutenak; lotu egiten du arima soilik itotzeko, bere baitan kabitzen ez dela egoteraino.
|
|
Abagune honetara etorri ez banintz, esana dudanez?, ez dakit nola egin zitekeen. Izan ere, tarte laburrean izan zen hemen gizon santu hau, ez dut uste zortzi
|
egun
izan zirenik ere, eta horietan ere oso gaixo, eta orain dela oso gutxi eraman du Jaunak berarekin. Haren Maiestateak arazo hau konpondu arte gorde izan duela dirudi, egun asko direlarik, ez dakit bi urte baino gehiago ez ote diren?
|
|
5 Guztia eraturik zegoela, Jaunak hala nahita, san Bartolome
|
egunean
, batzuek abitua hartu zuten eta Sakramentu Santua jarri zen, eta aginpide eta indar osoz egina geratu zen gure aita aintzatsu san Joseren gure monasterioa, mila bostehun eta hirurogeita bigarren urtean. Ni neu izan nintzen abitua ematen, eta kanpoan gertatu ziren gure etxe bereko beste bi moja.
|
|
Bere izen eta guzti aipatzen duen lehen pertsonaia garaikidea; geroago aipatuko du San Pedro Alcántarako ere. 1554ko ekainean Kristoren Gorputz Odol Santuen zortziurreneko sermoiak predikatu zituen Ávilako katedralean;
|
egun
horietan izango zen lehen aldiz Teresarekin.
|
|
A. Graciánek berak zeukan liburuaren ertzean hau idatzi zuen: Arimen
|
eguna
. 1535eko azaroaren 2a zen.
|
|
17 Niri esan zidan eta etxekotasun handiz tratatzen zuen beste pertsona bati (eta ni oso maite ninduelako zen; izan ere, Jaunak nahi izan zuen hala izatea, nigana itzul zedin eta gogoa berotu ziezadan hain premia handitan nengoenean, esan dudanez eta esango dudanez), uste dut berrogei urte zirela esan zidala, gauetik
|
egunera
arte ordu eta erdi soilik egiten zuela lo, eta hauxe zela hasieran izan zuen penitentziazko egintzarik latzena, logurari eustea, eta horretarako beti egoten zela belauniko edo zutik. Eta jarrita egiten zuela lo, eta burua horman itsatsia zen zur puska baten gainean ezarririk.
|
|
Hotz handietan estalkitxoa kendu egiten zuela ziostan, eta gelako ate eta leihatila irekirik uzten zituela, gero estalkia jantzi eta atea ixtean, gorputzak atsegin har zezan, epeltasun handiagoz lasaitu dadin. Maiz gertatzen zen hirugarren
|
egunean
jatea; eta esan zidan ea zergatik harritzen nintzen, hartara ohitzen zenarentzat erraz egitekoa baitzen. Haren lagun batek esan zidan zortzi egun jan gabe egotea ere gertatzen zitzaiola.
|
|
Maiz gertatzen zen hirugarren egunean jatea; eta esan zidan ea zergatik harritzen nintzen, hartara ohitzen zenarentzat erraz egitekoa baitzen. Haren lagun batek esan zidan zortzi
|
egun
jan gabe egotea ere gertatzen zitzaiola. Otoitz egiten ari zenean izango zen, liluramendu handiak eta Jainkoaren maitasun eragin handiak izaten zituelako; haietako baten lekuko ni neu izan nintzen.
|
|
Hil zenean hemendik legoa batzuetara zela, agertu eta atseden hartzera zihoala esan zidan. Nik ez nion sinetsi, eta pertsona batzuei esan nien; handik zortzi
|
egunera
etorri zen hil zelako albistea, edota betiko bizitzen hasi zelakoa, hobeto esateko.
|
|
Gaurik ez duen argia da, beti argi dagoenez gero, ezerk asaldatzen ez duena. Laburbilduz, pertsona batek adimenik argiena balu ere, bere bizitzako
|
egun
guztietan nolakoa den ezin asmatu duen erakoa da. Eta Jainkoak hain bat batean jartzen du begien aurrean, non ez bailitzateke begiak irekitzerik ere izango, haiek ireki beharra balego; baina berdin da irekirik nahiz itxirik edukitzea, Jaunak nahi duenean; nahi ez badugu ere, ikusi egiten baita.
|
|
14 Honek irauten zuen
|
egunetan
inozo bezala nenbilen. Ez nukeen nahi ez ikusterik, ez hitz egiterik, neure penari lotzea baizik, hura baitzen niretzat sorkari guztietan den aintzarik handiena.
|
|
Beraz, jakin zuenean, harekiko tratua erosoagoa izan zedin, niri ezer esan gabe, nire probintzialaren baimena lortu zuen bere etxean egon nendin zortzi
|
egunez
; eta han eta eliza batzuetan hitz egin nion askotan hemen izan zen lehenengo aldian, eta geroago aldika aldika sarri izan nintzen harekin. Nik neure bizitzaren eta otoitzean nuen jokaeraren kontua eman nionez gero, eman ere ahal nuenik eta argien, hori beti izan baitut nik, hau da, nire arimako gauzak tratatzen nituen haiekin argitasun eta egia osoaz jardutea; lehen mugimenduen berri ere haiei jakinaraztea nahi nukeen, eta duda mudako gauzak eta susmoa pizten zutenak nik neure aurkako arrazoiekin agertzen nizkien; beraz, azpildurarik gabe eta ezer gorde gabe agertu nion neure arima.
|
|
11 Behin gertatu zitzaidan eta gogoan dut Gorpuzti bezperaren aurreko
|
eguna
zela; jai honi debozio handia diot nik, baina ez behar den adinakoa. Oraingoan egun horretara arte bakarrik iraun zidan; beste batzuetan, berriz, zortzi eta hamabost egun eta baita hiru aste ere irauten zidan, eta ez dakit gehiago ere ez ote zen, batez ere Aste Santuetan, nire otoitzeko atsegina izaten zen egunetan.
|
|
11 Behin gertatu zitzaidan eta gogoan dut Gorpuzti bezperaren aurreko eguna zela; jai honi debozio handia diot nik, baina ez behar den adinakoa. Oraingoan
|
egun
horretara arte bakarrik iraun zidan; beste batzuetan, berriz, zortzi eta hamabost egun eta baita hiru aste ere irauten zidan, eta ez dakit gehiago ere ez ote zen, batez ere Aste Santuetan, nire otoitzeko atsegina izaten zen egunetan. Gertatzen zait laster batean adimena hartzen duela batzuetan hain garrantzi gabeko gauzetatik, non haietaz barre egingo bainuke nik beste batzuetan; eta nahasia egonarazten du berak nahi duen guztian eta arima han azpiratua, bere buruaren jabe izan gabe eta pentsatzeko ere gauza ez dela berak burura ekartzen dizkion zentzugabekeriak izan ezik, ia funtsik gabeak, ezer egiten ez dutenak; lotu egiten du arima soilik itotzeko, bere baitan kabitzen ez dela egoteraino.
|
|
11 Behin gertatu zitzaidan eta gogoan dut Gorpuzti bezperaren aurreko eguna zela; jai honi debozio handia diot nik, baina ez behar den adinakoa. Oraingoan egun horretara arte bakarrik iraun zidan; beste batzuetan, berriz, zortzi eta hamabost
|
egun
eta baita hiru aste ere irauten zidan, eta ez dakit gehiago ere ez ote zen, batez ere Aste Santuetan, nire otoitzeko atsegina izaten zen egunetan. Gertatzen zait laster batean adimena hartzen duela batzuetan hain garrantzi gabeko gauzetatik, non haietaz barre egingo bainuke nik beste batzuetan; eta nahasia egonarazten du berak nahi duen guztian eta arima han azpiratua, bere buruaren jabe izan gabe eta pentsatzeko ere gauza ez dela berak burura ekartzen dizkion zentzugabekeriak izan ezik, ia funtsik gabeak, ezer egiten ez dutenak; lotu egiten du arima soilik itotzeko, bere baitan kabitzen ez dela egoteraino.
|
|
Zuhurtziaz jokatzen zuen, apurka apurka deabrua gainditzeko erak emanez. Harenganako hain maitasun handia sentitzen hasi nintzen, non ez baitzen niretzat atseden handiagorik hura ikusten nuen
|
egunean
baino, gutxitan izan arren. Haren etorrera luzatzen zenean, nahigabe handia hartzen nuen, hain kaskarra nintzelako ez ninduela ikusten pentsaturik.
|
|
Nik beldur handiz itxaro nuen erantzuna iritsirik, eta pertsona askori eskaturik nire alde otoitz egiteko eta ni
|
egun
haietan otoitz eta otoitz aritu ondoren, pena handiz etorri zitzaidan eta esan zidan, bi bien iritziz, deabrua zela; komeni zena Jesusen Lagundiko aita batekin tratatzea zela, nik premia nuela esanez gero, etorriko zela, eta aitortza orokorra eginez neure bizitza osoaren kontu eman niezaiola, eta neure egoeraren berri, eta guztia argitasun handiz; aitortzako sakramentuaren indarrez Jainkoak argi ...
|
|
7
|
Egun
hartatik guztiz adoretsu geratunintzen Jainkoagatik guztia uzteko, une hartan, ez dut uste une bat baino gehiago izan zenik, bere mirabea beste bat eginik utzi nahi izan bazuen bezala.
|
|
Ni beldurtia nintzen oso, esan dudanez. Bihotzeko gaitzak laguntzen zidan horretarako eta askotan gela batean
|
egunez
egoten ere ez nintzen ausartzen. Askokbaieztatzen zutela eta nik ezin nuela sinetsi ikusi nuenean, egundoko kezka sortu zitzaidan niri, apaltasun gutxiko jarrera begitandurik; izan ere, guztiak ziren alde handiz ni baino bizitza hobekoak, eta jakintsuak, zergatik ez nien, bada, sinetsiko.
|
|
Eta amaitzeko uste dut, adimenaren gauza izanik, nahi dugunean uler dezakegula, eta otoitza daukagun bakoitzean ulertzen dugula iruditu dakigukeela. Beste honetan, ordea, ez da hala gertatzen, eta
|
egunak
eta egunak egongo naiz zerbait ulertu nahi izan arren ezin ulertu dudala; beste batzuetan, berriz, ulertu nahi ez dudanean, esan dudanez, nahitaez ulertu behar.
|
|
Eta amaitzeko uste dut, adimenaren gauza izanik, nahi dugunean uler dezakegula, eta otoitza daukagun bakoitzean ulertzen dugula iruditu dakigukeela. Beste honetan, ordea, ez da hala gertatzen, eta egunak eta
|
egunak
egongo naiz zerbait ulertu nahi izan arren ezin ulertu dudala; beste batzuetan, berriz, ulertu nahi ez dudanean, esan dudanez, nahitaez ulertu behar.
|
|
Hark ikusten du hemen deabruek beldur izateko zuten arrazoia Zu linbora jaitsi zinenean, eta beheragoko beste milaka infernuren desira zuketela hain gorentasun handiaren aurretik ihes egiteko, eta ikusten dut aditzera eman nahi diozula arimari zein handi den, eta Gizatasun txit santu honek Jainkotasunarekin batera duen ahalmena. Hemen ongi irudikatzen da zer izango den epaiketa
|
eguna
, hau da, Errege honen gorentasun hau ikustea, eta gaiztoentzat zorroztasunez ikustea. Hemen da ariman uzten duen benetako apaltasuna, bere miseria ukaezinezkoa ikustean.
|
|
Oi, zein gaizki bideratua zen itxarotehau! Deabruak epaiketa
|
egunera
arteko epea ematen zidan, handik ni infernura eramateko.
|
|
Lehenengo eragozpena hasi nintzen esaten eta apaltasun falta pixka bat da, Jaunak jaso aurretik arima gora jaso nahi izatea, eta gauza hain ederra meditatzeaz nahikoez izatea, eta Maria izan nahi izatea Martarekin batera lan egin baino lehen. Jaunak hala nahi badu, lehen
|
egunetik
bada ere, ez dago zertan beldur izanik; baina guk joka dezagun zuhurtziaz, beste behin ere esan dudala uste dudanez. Apaltasun faltarenizpitxo honek, ezereza dirudien arren, kontenplazioan aurrera egin nahi duenarentzat kalte handia dakar.
|
|
Lagun santu batekin izandako elkarrizketak ere, egun batean izandakoak, ez du egun askotan izandakoak bezain probetxu handirik egiten; eta harekin eman ditugun
|
egunak
asko izanik, hura bezalako bihur gaitezke, Jainkoak laguntzen badigu. Azken batean, Haren Maiestateak zer nahi duen eta nori eman nahi dion, hortxe dago guztia; baina mesede hau hartzen hasten denarentzat zerikusi handikoa da erabakia hartzea, gauza guztietatik askatzea eta mesedea behar bezalako estimuan izatea.
|
|
Zuhurtasuna eta beren bizieraren izen ona dela diote gehiago aprobetxatzearren. Ongi daki berak
|
egun
batean gehiago aprobetxatuko lukeela izen on hura alde batera utzirik, harekin hamar urtean baino.
|
|
Eta honela erabaki beza, lehortasun honek bizi osoan iraungo balio ere, Kristori gurutzearekin erortzen ez uztea. Etorriko da
|
eguna
guztia era batera ordainduko dionekoa. Ez izan lana alferrik galduko den beldurrik.
|
|
Kontura bitez gaixoak direla. Alda bedi otoitzeko ordua, eta sarritan hainbat
|
egunetan
izango da. Igaro bezate ahal duten bezala erbeste hau, nahiko zorigaitz baita Jainkoa maite duen arima bat miseria honetan bizi dela eta nahi duena ezin duela egin ikustea, gorputz hau bezalako arrotz kaskarra edukitzeagatik.
|
|
Adorea diot, izan ere, ez dakit nik han dauden gauzetatik zertarako behar den adore handiagoa, erregeari saldukeria egin eta berak badakiela eta aurretik sekula ez zaiola kentzen jakitekobaino. Beti Jainkoaren aurrean gaudenez gero, otoitzean jarduten dugunongan beste era batera dela uste dut, beraiei begira dagoela ikusten baitute; besteak, ordea, gerta daiteke hainbat
|
egun
igaro izatea Jainkoak ikusten dituela burura etorri ere egin gabe.
|
|
gaiztoak, zure izaerakoak ez direnak, on bihur ditzazun, besterik ezean Zu egunero bi orduz beraiekin izan zaitezela ontzat ematearekin, beraiek Zurekin egon ez arren, nik egiten nuenez, arduren mila itzulbirekin eta munduko pentsamenduekin baizik. Hain adiskide onarekin egoteko egiten duten ahalegin honengatik, hasi berritan, eta batzuetan geroago ere bai, gehiago ezin dutela izaten duzu kontuan; deabruak behartu egiten dituzu, Jauna, haiei eraso ez diezaieten eta haien aurka
|
egunean
baino egunean indar gutxiago izan dezaten, eta haien eskuetan jartzen dituzu mendera ditzaten. Bai, Zuk ez duzu hiltzen, bizi guztien bizia!?
|
|
gaiztoak, zure izaerakoak ez direnak, on bihur ditzazun, besterik ezean Zu egunero bi orduz beraiekin izan zaitezela ontzat ematearekin, beraiek Zurekin egon ez arren, nik egiten nuenez, arduren mila itzulbirekin eta munduko pentsamenduekin baizik. Hain adiskide onarekin egoteko egiten duten ahalegin honengatik, hasi berritan, eta batzuetan geroago ere bai, gehiago ezin dutela izaten duzu kontuan; deabruak behartu egiten dituzu, Jauna, haiei eraso ez diezaieten eta haien aurka egunean baino
|
egunean
indar gutxiago izan dezaten, eta haien eskuetan jartzen dituzu mendera ditzaten. Bai, Zuk ez duzu hiltzen, bizi guztien bizia!?
|
|
10 Gaixorik nengoela lehenengo
|
egun
haietan, neure buruz baliatzeko gai izan aurretik, besteei on egiteko gogo biziak ematen zidan; tentaldi hau oso ohikoa da hasi berriengan, baina niri ongi irten zitzaidan.
|
|
Ziurtzat dut Jaunak hamabost
|
egun
lehenagotik adierazi ziola ez zela biziko; izan ere, egun horien aurretik, gaizki egon arren, ez zuen hala zegoenik uste; gero, hobekuntza izan eta medikuek hala dela esan arren, ez zuen jaramonik egiten, bere arima ordenatzeaz arduratu baizik.
|
|
Ziurtzat dut Jaunak hamabost egun lehenagotik adierazi ziola ez zela biziko; izan ere,
|
egun
horien aurretik, gaizki egon arren, ez zuen hala zegoenik uste; gero, hobekuntza izan eta medikuek hala dela esan arren, ez zuen jaramonik egiten, bere arima ordenatzeaz arduratu baizik.
|
|
Konorterik gabe egon zen hiru egun. Hil zen
|
egunean
Jaunak berriro eman zion argitasun bete betea, gu harri eta zur uzteraino, eta hala iraun zuen Kredoaren erdialdean, berberak esanez, azken arnasa eman zuen arte. Aingeru bat bezala gelditu zen.
|
|
17 Aita domingotar honek, oso on eta Jainkoaren beldurrekoa zen honek, on handia egin zidan; izan ere, berarekin aitortu nintzen, eta kontu handiz nire arimari on egitera eta sarturik nengoen galbidea niri ulertaraztera jarri zen. Hamabost
|
egunik
behin Jauna hartu eragiten zidan.Eta apurka apurka, harekin harremanetan hasita, neure otoitz era agertu nion. Ez uzteko esan zidan, mesede baizik ez zidala egingo eta.
|
|
urte haietan egin zuen guztiaz gogoratzen hasi zen; eta bere buruaz izuturik, bere galbideaz damu izanik, hura gorrotatzen hasi zen. Andre Mariak asko lagundu izango zion, haren Sortze Garbia oso maite baitzuen eta jai handia egiten baitzuen haren
|
egunean
. Azkenik, emakume hura ikusteari guztiz utzi zion, eta ez zen nekatzen Jainkoari eskerrak ematen, argi egin ziolako.
|
|
Nik lehen aldiz ikusi nuen
|
egunetik
urtebetera hil zen. Eta Jainkoaren zerbitzuan bizi izan zen erabat, nigana zuen zaletasun handi hura ez bainuen egundo ere txartzat izan, garbiagoa izan bazitekeen ere.Hala ere, Jainkoa gogo gogoan izan ezik, haren aurkako irain larriak gertatzeko kasuak ere izan ziren.
|
|
Handik bi hilera, medizinen mende, bizia ia agortua nuen, eta sendatzera joan nintzen bihotzeko gaitza askoz ere larriagoa zen; hortz zorrotzez bihotzetik heltzen zidatela zirudien, amorrua ote zen beldur izateraino. Indar falta handiaz (ezin bainuen jan ezer, edatekoa izan ezik, jateko gogoa guztiz galtzekoa) sukar etengabea, eta hain akitua, ia hilabetean egunero purga harturik, hain erreta nengoen, non nerbioak uzkurtzen hasi baitzitzaizkidan ezin jasanezko oinazeekin, bai
|
egunez
eta bai gauez atseden hartu ezinik egoteraino. Tristura ilun iluna.
|
|
kalte handia egin ziezadakeen! Gau hartan paroxismo batek jo ninduen, koman zentzurik batere gabe lau
|
egun
edo eduki ninduena. Hala nengoela, Oliaduraren Sakramentua eman zidaten eta une batetik bestera hilko nintzela uste zuten eta Kredoa esan besterik ez zidaten egiten, zerbait ulertuko banu bezala.
|
|
1 Paroxismoko lau
|
egun
hauen ondoren, Jaunak soilik jakin dezakeen ezin sufrituzko oinazeak sentitzen nituela geratu nintzen: mihia hozka eta hozka txikiturik; eztarria ura ere ezin harturik, ezer irentsi gabe egoteagatik eta ito larria eragiten zidan ahultasun handiagatik; guztiz lokaturik nengoela neritzon; buruan nahasmen handi handia nuen; guztiz uzkur, haril bat egina, honetan geratu baitzen egun haietako oinazea:
|
|
1 Paroxismoko lau egun hauen ondoren, Jaunak soilik jakin dezakeen ezin sufrituzko oinazeak sentitzen nituela geratu nintzen: mihia hozka eta hozka txikiturik; eztarria ura ere ezin harturik, ezer irentsi gabe egoteagatik eta ito larria eragiten zidan ahultasun handiagatik; guztiz lokaturik nengoela neritzon; buruan nahasmen handi handia nuen; guztiz uzkur, haril bat egina, honetan geratu baitzen
|
egun
haietako oinazea: ezin mugitu gorputza, ez beso, ez oin, ez esku eta ez buru, hilda bezala, beste norbaitek mugitu ezean; uste dut eskuineko hatz bat mugitu ahal nuela soilik.
|
|
zapo handi baten antzeko zerbait, haiek ibili ohi diren baino askoz arinago zetorrela. Hura etorri zen lekutik ez zait buruan sartzen
|
egunaren
erdian halako zomorrorik izan zitekeenik ezta sekula izan denik ere, eta barruan egin zidan eragina, uste dut, ez zela misteriorik gabea izan. Eta hau ere ez zitzaidan sekula ahaztu.
|
|
8 Lehenengo zortzi
|
egunetan
asko sentitu nuen; nire huskeriaren berri jakin zelako susmoa izan nuelako gehiago, han egoteagatik baino. Izan ere, ni ordurako nekaturik nengoen eta Jainkoaren beldur handia nuen Hura iraintzen nuenean, eta labur labur aitortzen saiatzen nintzen.
|
|
Izan ere, ni ordurako nekaturik nengoen eta Jainkoaren beldur handia nuen Hura iraintzen nuenean, eta labur labur aitortzen saiatzen nintzen. Urdurinengoen, baina zortzi
|
egunean
–eta uste dut baita gutxiagoan ere, neure aitaren etxean baino askoz ere pozago nengoen.
|
|
5 Han igarotako
|
egunak
gutxi izan baziren ere, Jainkoaren hitzak, irakurriak nahiz entzunak, nire bihotzean egiten zuen indarrarekin, eta lagunarte onarekin, haurra nintzeneko egia ulertuz joan nintzen: ezereza zela guztia, eta munduaren banitatea, eta nola guztia amaitzen zen laster batean, eta beldur izaten hasi nintzen, hil banintz, nola joango nintzen infernura.
|
|
Honen aurka Kristok igaro zituen nekeekin babesten nuen neure burua, ez baitzen horrenbestekoa nik Beragatik halako batzuk eramatea; Berak lagunduko zidala eramaten, pentsatuko nuen?, baina xehetasun honekin ez naiz gogoratzen. Tentaldirik aski izan nuen
|
egun
hauetan.
|
|
Hain maite ninduen, non ezin bainuen lortu hura horretara jartzea, eta ez ziren aski izan nik hari hitz egiteko eskatuta joan zitzaizkion pertsonen erreguak ere. Gehienez ere lortu zena, haren
|
egunen ondoren
nahi nuena egingo nuela. Ni neure buruaren eta neure ahuleziaren beldur nintzen ez ote nuen atzera egingo, eta horrela ez zitzaidala komeni hori uste nuen, eta beste bide batetik ahalegindu nintzen, orain esango dudanez.
|
|
1
|
Egunotan
erabaki hauetan ari nintzela, burua berotu nion neure neba bati fraide sar zedin, munduko huskeria aipatuz. Eta biok egun batean oso goiz nire adiskide hura, nik maitasun bizia niona, zegoen monasteriora joatea hitzartu genuen, izan ere, azken erabaki honetan ni Jainkoa hobekien zerbitzatzen dela uste nuen edota nire aitak nahi zezan edozeinetara joatekotan nintzen; honezkero arimaren erremedioa zen gehien kontuan nuena, atsedena ez bainuen ezertarako aintzat hartzen.
|
|
1 Egunotan erabaki hauetan ari nintzela, burua berotu nion neure neba bati fraide sar zedin, munduko huskeria aipatuz. Eta biok
|
egun
batean oso goiz nire adiskide hura, nik maitasun bizia niona, zegoen monasteriora joatea hitzartu genuen, izan ere, azken erabaki honetan ni Jainkoa hobekien zerbitzatzen dela uste nuen edota nire aitak nahi zezan edozeinetara joatekotan nintzen; honezkero arimaren erremedioa zen gehien kontuan nuena, atsedena ez bainuen ezertarako aintzat hartzen.
|
|
Diodan hasiera honetan iruditzen zitzaidan, nik liburuak eduki eta bakardadeaz gozatzeko modua izanez gero, ez zegokeela hain ontasun handitik atera nintzakeen arriskurik; eta uste dut hala izango zela Jainkoaren laguntzaz, hasieran arriskuetatik ihes egiteko abisu emango zidan eta, sartuko banintz, laster batean haietatik irtenaraziko zidan maisu edo pertsonarik izan banu. Eta orduan deabruak ageri agerian eraso izan balit, iruditzen zitzaidan, ez nintzatekeela itzuliko inola ere bekatu astunik egitera; baina hain maltzurra izanik eta ni hain kaskarra, nire erabaki guztiek ez zidaten probetxu handirik egin; bai, ordea, Jainkoaren zerbitzuan eman nituen
|
egunek
, izan nituen gaixotasun ikaragarriak sufritu ahal izateko, Jaunak eman zidan pazientzia handiarekin.
|
|
Askatasunez hautatzeko arrazoia geratzen da soilik, eta hura ere ez argia. Ia begiak estalirik izan behar ditueladiot nik, toki batetik sarri joan den pertsona baten antzera, gaua izan eta ilunetan ibili arren, neurria harturik duenez gero, badaki non egin daitekeen estropezu,
|
egunez
ikusi baitu, eta ihes egiten dio arrisku hari. Honela da hemen ere Jainkoa ez iraintzeko, ohiturak eraginda doala dirudi.
|
|
Idatzi zidan dagoeneko hain hobekuntza handiaz zegoelarik, hainbat
|
egun
zirela bekatu horretan erortzen ez zela; baina tentaldiak hain oinaze handia emanik, sufritzen zuenaren arabera, infernuan zegoela zirudiela; Jainkoari eskatzeko bere alde. Nik hura neure ahizpei gomendatu nien berriro, haien otoitzei esker Jaunak mesede hau egingo zidalakoan, oso gogotsu hartu baitzuten.
|
|
11 Hau ere esan nahi dut, izuturik utzi ninduelako: Behin, Trinitate
|
egunez
, monasterio batean koruan nengoela eta liluramenduan, deabruek aingeruen aurka egin zuten borroka latz bat ikusi nuen. Nik ezin nuen ulertu zer esan nahi zuen ikuskari hark.
|
|
Nik ezin nuen ulertu zer esan nahi zuen ikuskari hark. Hamabost
|
egun
baino lehen ongi ulertu zen otoitzeko jendearen eta halakoak ez ziren askoren artean gertatu zen iskanbila batean, eta kalte handia etorri zen hura izan zen etxera; luze iraun zuen iskanbila izan zen eta ezinegon handia sortu zuena.
|