|
2000
|
|
|
Inoiz ez dut izan hain korapilo ikaragarria saman. Ezin nuen hitzik egin,
|
ezin nuen
negarrik egin, joder, ezin nuen ezer egin. Berari begira egon naiz orduan, baina ezin nuen gehiago eta estu besarkatu dut nire gorputzaren kontra, musuz betetzen nuela.
|
|
|
Inoiz ez dut izan hain korapilo ikaragarria saman. Ezin nuen hitzik egin, ezin nuen negarrik egin, joder,
|
ezin nuen
ezer egin. Berari begira egon naiz orduan, baina ezin nuen gehiago eta estu besarkatu dut nire gorputzaren kontra, musuz betetzen nuela.
|
|
|
Ezin nuen hitzik egin, ezin nuen negarrik egin, joder, ezin nuen ezer egin. Berari begira egon naiz orduan, baina
|
ezin nuen
gehiago eta estu besarkatu dut nire gorputzaren kontra, musuz betetzen nuela. Rocíok lasaiago ematen zuen, eta bere besoek ez ninduten hain tinko lotzen.
|
|
|
txori baten kausaz. Auskalo ze distantzia luze egin zuen perikito hark nire etxeraino, baina
|
ezin nuen
pentsatu ondoko kaleko etxe batetik egin zuenik ihes, ezpada ehundaka kilometroko distantziatik. Frantziatik edo Albaniatik, gutxienez.
|
|
|
Eta munduko pena guztia sentitu nahi nuen, osaba Joanikot zelako gehien maite izan nuen gizona, artean ere biziki maite nuena, neure memorian bai bederen... baina arrai nengoen neure legatz errearekin... zeren ez bainengoen, artean, neure mihiari ausiki egiteko eta kolpe hartaz gustuari eta zaporeari portale guztien zerratzeko asmotan. Eta nigar egin nahi nuen, eta
|
ezin nuen
, gorputza spirituari jaundu balitzaio bezala. Ordea, bazkalduz gero kapitaina bere balentriak kontatzen hasi zitzaidanean, osabari gertatuak jada ahantzirik, nigarrari eman nion, halako batean, nehongo arrazoinik gabe... arestian konplitu ezin izan nuèn desira orduan konplitu izan balitz bezala, behar ez zenean.
|
|
|
Eta so egiten nion begi batekin Mignoni eta Mignonek eskaintzen eta oferendatzen zidan fruitu umo hari, zeina piku bat izan baitzitekeen, zerutik erori berria, zenbatenaz zaurituago eta irekiago, hanbatenaz eztiago eta gozoago; so egiten nion bertze begiarekin hanka tartean laxatu
|
ezin nuen
korapiloari, gero eta larriago... eta halako batean...
|
|
|
Eta punta zorrotzeko ziri luze bat hartzekotan egon nintzen, sutan nengoelako artean, eta su hura ketsu zelako eta keak itsutzen ninduelako. Baina ez,
|
ezin nuen
halakorik egin. Edo, anaia eta Elbira galdu eta hondatu nahi ote nituen, baina baita neure burua ere...?
|
|
|
—Ezta arratsaldean ere elizkizunetara. Ezin nuen,
|
ezin nuen
!
|
|
|
Nire hatzak ez zeuden artoa aletzen ohituak, eta
|
ezin nuen
behar zen tokian indarrik egin. Nagi-nagi eroriko ziren aleak, mailu batekin kenduak zirela iruditzen zitzaidan, halakoa zen nire hatzen indar galdua.
|
|
|
Lagun guztien begiratuak neuri so zirela iruditzen zitzaidan, eta euli bat nerabilen inguruan. Migelen babesa ona banuen ere,
|
ezin nuen
egoera hari zerion gorrotoa jasan. Ni beldurtia?
|
|
|
Kostatu zitzaigun zulotik irtetea! Migelek eta Juliok erraz asmatu zuten handik ateratzeko modua, baina nik
|
ezin nuen
.
|
|
|
Amak Ordiziarako trena hartu zuen, eta nik Donostiara. Penaz eta minez zegoen ama berarekin etxeratu nahi izan ez nuelako, baina nik
|
ezin nuen
aitaorde harekin eta giro hartan bizi.
|
|
|
Mikelen etxeko afalorduko eta afalosteko kontuak oroitzen nituen, banekien gero Bodega tabernan izan ginela ere, baina ametsetakoekin nahasten zitzaizkidan Bodegako irudi lauso eta nahasiak. Geroagoko konturik
|
ezin nuen
batere oroitu. Manuel Lasartek" Basarri bateko mutilzar edarizale bati bere auzotar baten erreguz" jarritako bertsoetako bat etorri zitzaidan gogora, auskalo nondik heldutako errieta edo zigor bat balitz bezala:
|
|
|
" Lepoa egingo nikek." Hiru gizon haien atzetik joan eta bilera haren lekuko izan nahiko nukeen, Txikik aipatutako" besteak" nor ziren jakin, zertaz mintzatuko ziren... Baina
|
ezin nuen
horrelakorik egin. Argi zegoen ni ez nengoela bilera hartara deitua.
|
|
2001
|
|
|
Afarietan geunden eta gizon bi hauek, gizon arruntek bezala hitz egiten zuten, elkarrekin diskutitzen zuten eta berba gordinak esan ere,' la ostia' eta beste. Nik
|
ezin nuen
sinetsi, tabernan entzuten nituen berbak, gorbataz jantzita zeuden gizon inportante bik esatea"
|
|
|
Batzuk esaten ziguten: " Une batzuetan
|
ezin nuen
instrumentua jo!".
|
|
|
Hau gero eta gogorragoa zen, koskaz betea, aldapaz josta... Nire aurreko bide zuzena nahiago nuen, baina beranduegi zen bueltatzeko,
|
ezin nuen
atzera egin.
|
|
|
Bakardadeaz maitemintzea posible ote zen sarritan galdetzen nion neure buruari. Egia esan, hura askotan gerturatu zitzaidan isiltasunez jantzitako amodioaren balsa dantzatuz, baina
|
ezin nuen
maite bizidun ororen maitale zena. Izenik gabeko kale ertzek errespetuz begiratzen zidaten; izan ere, bakardadea baina gauza ala bizidun baztertuagorik eta era berean mirestuagorik ba ote zen bada?
|
|
|
Lepoan hozka txikiak eginez. Nik
|
ezin nuen
gehiago. Marruka ari nintzen.
|
|
|
Nik, baina,
|
ezin nuen
egoera hura eraman. Tabernako lan errutinarioa, gauetako nekea eta mozkor lerdetsuekin etengabe borrokatzea jasaten laguntzen zidan gauza bakarra Aitzolenganako sentitzen nuen maitasuna baitzen.
|
|
|
Afaltzetik berandu irten ginela kontuan izanik ere. Nauticon musika kendu eta argiak pizten hasi zirenean
|
ezin nuen
sinetsi. Lau eta erdiak al dira dagoeneko.
|
|
|
Nik
|
ezin nuen
erreakzionatu. Hura benetan gertatzen ari al zen ala azken kalimotxoak neuk entzun nahi nuena sortzen zuen nire irudimenean.
|
|
|
Nik idatzi dut! Nik
|
ezin nuen
ulertu inork, sortu zuen iskanbila ikusirik, hitzaldi haren aitatasuna erreibindikatu nahi izaterik. Inork ez, goitik beherako ero edo masokista erabateko batek izan ezik.
|
|
|
Komisarioak jakin-minez begiratzen zidan, bigarrenez ahalegindu zen aurpegiaren zurruna leuntzen, alferrik. Garbi zegoen ez zidala ezertxo ere sinesten, baina nik
|
ezin nuen
besterik egin.
|
|
|
Aulkitik jaiki eta beste kafe pare bat eskatzera joan nintzen. Kontatzen ari zen guztia
|
ezin nuen
aise mamitu, denbora behar nuen; hala ere kontaketa bat zetorren Amaiaren barne egoerarekin, horretaz ez zegoen zalantzarik. Kafeak barraren gainean zeudela Pablori begiratu nion.
|
|
|
Egia esan,
|
ezin nuen
imajinatu Louis bezalako gizon lasaikote bat inorekin borrokan eta, are gutxiago, inor berari min egiteko gai izan zitekeenik.
|
|
|
" Hortik doa, hortik doa gaizkilea!!!", entzun nuen behar baino gertuagotik oihuka. Nik
|
ezin nuen
gehiago, jo eta lehertu behar nuen bertan. Hamaika begi eta aho bilduta neuzkan garondoan.
|
|
2002
|
|
|
Edozein modutan,
|
ezin nuen
jakin laguna zein mugataraino ari zen brometan galdera hura egin zidanean, baina aurretik gaiari buruz hitz egiterakoan eta momentu hartan erakutsitako seriotasunak eta eman zidan segurtasunak nire sekretutxoarekin jarraitzea zentzugabekeria zela sentiarazi zidan. Horrela, nire homosexualitatearen bigarren etapa beteko zuen kanporatze aldiari hasiera ematea erabaki nuen.
|
|
|
Bai, don Nestorrek ene ama salbatu zuen, baina nik ez bost urteko haur hura. Eta
|
ezin nuen
haren irudia burutik baztertu, ezta haren amarena ere. Eta, Altzako kaskotik elurrak hartutako zerumugako mendi-kate luzea ezin ederrago agertu zitzaidan arren –Aiako Harria eta Bianditz, Mandoegi eta Leuneta, Oindi eta Adarra, Txindoki eta Aizkorri, Ernio eta Gazume, Gorbeia eta Izarraitz–, porrot sentsazio handi batek hartu ninduen.
|
|
|
Zeinen pozik atera nintzen bisita hartatik, eta nola gelditu nintzen, etxera itultzean, guztia Sarari kontatzeko irrikaz! Baina
|
ezin nuen
, bistan da: lehenik, tratua haren amaren eta ene artekoa zelako:
|
|
|
Eta haren hauskortasunak erakartzen ninduen haren edertasunak bezainbat, maitasunarekin batera erruki sentimendu bat piztu balitzait bezala, maitasuna are garbiagoa eta egiazkoagoa egiten zuena, sentimendu berri guztiz berezi bihurtu arteraino. Hasteko,
|
ezin nuen
Arrietaren Abuztuaren 15eko bazkalondoa irakurri. Liburua itxi, eta gaumahaiaren gainean utzi nuen.
|
|
|
Gau hartan nire semearen ondoan etzan nin  tzen, haren ohean, hain zuzen ere arratsaldean bertan-zortziak laurden gutxiagotan zehazki-jaso genuen albiste tamalgarriak-aitita derrepente hil zelakoa, alegia-semeari loak hartzea galaraz ez ziezaion. Eginahalak egin arren, ordea,
|
ezin nuen
semea inondik inola sosegatu.
|
|
|
Horretaraino, iristen nintzen. Baina nik ez nuen ezer ikusi;
|
ezin nuen
, beraz, hiltzailea ez babestu ez salatu.
|
|
2003
|
|
|
Ezkontza hartan, nire familia falta izan zen, baina ezin izan zuten etorri, nire ama ordurako eri baitzegoen. Handik zenbait hilabetetara, amaren heriotzaren berri jakin nuen, baina emaztea haurra izateko zorian zegoela eta
|
ezin nuen
beraz amaren elizkizunera joan. Oraindik ere, gurasoei azken agurra ez emanaren arantza daukat bihotzean, eta hil bitartean, hor izango dut.
|
|
|
Susmo bat banuen, beraz, nobelaren berrirakurketak berretsi zidana: eleberria
|
ezin nuen
, zinez, bere horretan argitaratu. Aspertuko bainuke gaurko irakurlea!
|
|
|
Greta edo ni. Aukeratzera behartu ninduen, eta nik
|
ezin nuen
aukeratu, ez nuen aukeratu nahi. Greta bizitzan geratzen zitzaidan gauza bakarra zen.
|
|
|
Nik
|
ezin nuen
gehiago eta negarrez hasi nintzen. Ez dakit zergatik, baina negar egin nuen.
|
|
|
Hala ere, nik
|
ezin nuen
gehiago, eta garai bateko adiskidetasunaren izenean bada ere, zuri idaztea erabaki dut, Kattin. Badakit alferrikako lana gerta daitekeela, baina saiatu behintzat, zerbaitetan saiatu nahi nuke.
|
|
|
-Urtero egiten da zerbait, bai, baina, Jesus!, nik
|
ezin nuen
jakin aurten guri tokatuko zitzaigula, bueno... zuei, eta zer egin behar genuen. Badaezpada ez joan?
|
|
|
Zentzutasun eta iraupenean bera bezalakorik inoiz topatzea espero ez nuen horrelako gizakia topatuta? Horrela
|
ezin nuen
haserretu eta berarekin egoteari utzi, eta ez nekien bera nola nereganatu ere. Jakin bai bainekien diruz askoz zauritu ezinago e zela edonondik Ajax burdinaz baino, eta bera harrapa zitekeela uste nuen gauza bakarrean jada ihes egin zidan.
|
|
|
Ordea,
|
ezin nuen
lagunik aurkitu,
|
|
2004
|
|
|
irakasleek eguneko lezioa ematen zuten eta hurrengo egunean buruz ikasita eraman behar zenuen. Egunero joan behar zen mezatara, eta nik
|
ezin nuen
soportatu. Han galdu nuen fede kristaua.
|
|
|
Han galdu nuen fede kristaua. Batzuk egokitzen ziren baina nik
|
ezin nuen
. Nik zerbaitetan sinesten badut, azkeneraino noa horretatik, baina sinesten ez badut ezta abiatu ere.
|
|
|
Eta
|
ezin nuen
jasan kantua.
|
|
|
Alabaren aurrean oso atsegina izaten zen nirekin, baina hau komunera joaten zenean edo, besterik gabe, bakarrik geratzen ginenean nirekin sartzen hasten zen, zaharra nintzela eta alabak komeni zitzaiolako jotzen zuela niregana esanez. Hasiera batean ezer ez esatea pentsatu nuen, baina
|
ezin nuen
jasan, beraz, egun batean alabari komentatzea pentsatu nuen:
|
|
|
Lepoko giharrek protesta egin zuten, baina haien oinaze mezuak ahul, lausoki sentitzen nituen, ozeano bare baten hondotik helduko balitzaizkit bezala. Leihotik sartzen zen argia apala zen, baina
|
ezin nuen
zehaztu goiza ala arratsaldea ote zen. Begiradaz, nengoen gela aztertu nuen, zantzu lagungarriren baten bila.
|
|
|
Nola aurkitu zuten ni eta Weber standartenführerraren arteko lotura? Misterio hutsa zen, eta nik, gaueko ordu luze isil haietan, misterio haren inguruan ibili besterik
|
ezin nuen
egin, kutxa itxi bateko edukia asmatu nahi duenaren antzera. Baliteke ingelesek Weberren bizitza ikertu eta gaztetan Iruñean bizi izan zela jakitea.
|
|
|
Liszten piano kontzertuaren nota malenkoniatsuak jabetu ziren egongelako isilaz. Eta nik
|
ezin nuen
ulertu nola hainbeste sufritu zuen herri hark gerra irrikatzen ahal zuen.
|
|
|
Hari erreparatuta, zail bainoago, sinesgaitz egiten zitzaidan liburuak erretzen eta musikariak espetxeratzen zebiltzan piztia haiekin bat eginik irudikatzea. Ulertu
|
ezin nuen
misterioa zen hura. Egun haietako batean, egongela handian musika entzuten ari ginela (Brucknerren zerbait zela oroitzen naiz), galdera egitera ausartu nintzen, neure baitako beldur eta oztopoak gaindituta:
|
|
|
Dena Plan handi baten araberakoa zen. Ulertu
|
ezin nuen
Plan erraldoi baten baitakoa.
|
|
|
Sorginkeria baten mende egotea bezala zen. Metal zati hark mezu isil baina indartsu bat bidaltzen zidala sentitzen nuen, artean ulertu
|
ezin nuen
mezu bat. Ostatuko zerbitzariaren agerpenak hautsi zuen xarma.
|
|
|
Bazen afera horretan ihes egiten zidan zerbait, hala sentitzen nuen. Baina une hartan, irakasle juduaren etxean eserita,
|
ezin nuen
garbiro pentsatu. Hamaika susmo eta zalantza nituen buruan bueltaka.
|
|
|
Baina izan, bazen. Eta
|
ezin nuen
hura saihestu edo ahanzten saiatu, zeren, azaltzen zenean, sentimendu hark indarkeriara jotzen baitzuen.
|
|
|
Ingelesek lan honen berri eman zigutenean, alemanez jakin eta aleman itxurako agenteren bat ba al genuen galdetu ziguten. Egia erran, Ibarrak zure izena aipatu zidanean
|
ezin nuen
sinetsi. Nolanahi ere, xehetasun horretaz aparte, deus gutxi erraten ahal dizut lanari buruz.
|
|
|
–Behar adina dago –erran nuen azkenean, irribarre hits bat teinkatzeko ahaleginean. Hala ere, ezin nien Zerbitzuen buruzagiaren begiei so egin,
|
ezin nuen
eraman aurpegi hartan agertzen zen itxaropen sutsu baina aldi berean tristea– Ez kezkatu diruagatik.
|
|
|
Ahotsa argiarekin batera sartu zen nire buruan. Pentsatzen saiatzen nintzen, bai bainekien kinka larrian nengoela, baina
|
ezin nuen
gogoratu zer zen gaizki zebilena, zer zela eta kezkatu behar nuen. Nahi nuen bakarra zera zen, argi itsugarri hartatik ihes egin, ilunpe minik gabekoen baitan babestu.
|
|
|
Garai hartan pare bat aldiz ezkontzekotan egon zen arren, azkenean mutilzahar geratu zen: " Emakumea behar nuenean
|
ezin nuen
mantendu eta mantendu ahal izan nuenean ez nuen halakorik behar".
|
|
|
Ez dakit zer sentitu nuen, hotz pittina edo haizearen azkura edo soinuren bat, baina, edozein modutara, zerbait berriaren aurrean nengoela iruditu zitzaidan, eta agian mundu honetara etorria nintzela. Ordea, une hartan ez nekien zer animalia mota nintzen, eta ikusi ere
|
ezin nuen
neure burua ikusi: itsututa nengoen, eta nahiz begiak zabalik eduki, argitasun bat besterik ez nuen sumatzen, aurrean maindire txuri bat jarri izan balidate bezala.
|
|
|
" Festarako nahi gaituzte, orduan", pentsatu nuen pixka bat lasaituz. Jakina, une hartan
|
ezin nuen
zetorkidana igarri.
|
|
|
Gu ez gara behi makal horiek bezalakoak —erantzun zidan La Vachek gertatzen ari zena kontatu nionean. Ordea nik
|
ezin nuen
lasaitasunik hartu. Etengabe, Setatsuaren hitzak gogoratzen zitzaizkidan:
|
|
2005
|
|
|
Liburua irakurtzen hasi, eta
|
ezin nuen
ulertu zergatik ezkutatu zaigun horrelako testigantza. Eta" ezkutatu" diot, horrela, lehen orrietatik ohartu bainintzen ez zela kasualitatea bizitza erdia liburu artean eman arren horrelako lan bat ez ezagutzea.
|
|
|
Hau da, behiak, ardiak, e.a. baztertu nituen. Lehenik, nire lanbideagatik; eta bigarrenik, lursailagatik, txikia da-eta, heaktarea bat edoâ? ¦ Beraz,
|
ezin nuen
aziendarik jarri. Gainera, behi-eta ardi-aziendak esklabo bihurtzen zaituâ? ¦
|
|
|
«Are bereziagoa izan zen joan den urtekoa, liskarren gaia zela eta.Hamabost minutuan esperoan larri egon ondoren ateratzeko unea iritsi zela erabakizenean, eskuak hautsi beharrean, zartatu? zituen jendeak nire igaroaldian txaloka.Korapiloa egin zitzaidan zintzurrean eta plazara iritsi nintzenean
|
ezin nuen
hitzegin ez eta agindurik eman». Elkarrizketaren bukaeran, kazetariaren, elkarrizketatuaren eta irakurlearen artean konfidentzia-giroa sortu denez (elkarrizketatuak luryizeneko zaldi bat dauka, eta zaldiz ibiltzera joan ohi da, gustatzen zaizkion gauzakdira afal ondoren sofan eseri eta film bat ikustea, bere andrearekin paseatzera ateratzea... elkarrizketa irakurri ostean gure lagunenak bezainbeste ezagutzen ditugubere ohiturak eta bertuteak), jeneralak honako mezu hau plazaratzen du:
|
|
|
Segituan, zorabiatu naiz, hiru bat ordu igaroko ziren gutxienez iratzarri naizenerako. Gorputz guztia nuen ubeldurez josia, denak min ematen zidan,
|
ezin nuen
mugitu. Jarraian, nire familiagan pentsatu dut, zer gertatuko ote zitzaien horrenbeste maite ditudan senitartekoei?
|
|
|
Aurreko eguneko piso herbera nuela ikusten banuen, barnetik erre egi ten nintzen, eta gramo bat gehiago pisatuz gero, irudikatzea ere ez dut nahi nola jartzen nintzen... Ispilu aurrean jartzea zen gogorrena,
|
ezin nuen
sinetsi neure begiek ikusten zutena. Ez nuen lor tzen neure gustukoa izatea, proposatutako kiloak eta gehiago jaitsita ere!
|
|
|
Ez dut esango ez nuela gogoratzen; egunero gogoratzen nintzen Irantzu eta bere hondartzako etxeaz, baina
|
ezin nuen
ezer egin. Nire iritziz, joatean ate guztiak itxi zizkidan; bere etxe berriko ateak, besteak beste.
|
|
|
Gutunaren ingurukoak ezinegona sortzen bazidan, Irantzurenak ez gutxiago. Burmuinak, gelditzen zitzaidan zentzu apurrak, gurea bukatuta zegoela esaten zidan etengabe, baina
|
ezin nuen
berarekin igarotako uneak gogoratzeari utzi. Saltsa guztiei esnegaina botatzen nien eta hori berari asko gustatzen zitzaiolako zen; nik gozoegi uzten zituela uste nuen, batzuk behintzat, baina bera joan eta gero saltsa guztiei esnegaina botatzen jarraitzen nuen.
|
|
|
Lorik egin
|
ezin nuen
gau haietako batean, burua Irantzuren gauzetan nuen arren, zerbait etorri zitzaidan gogora: Iñigoren arrebak esan zuenez, auzune bereko ume guztiak beti batera zebiltzan, inurritegi bereko inurriak ziren, batek zekiena denek zekiten.
|
|
|
Bataioan egin zuenaz edo esan zuenaz gogoratzen ahalegindu nintzen, baina
|
ezin nuen
ezer berezirik oroitu. Taldeko argazkiak, aita irribarretsua, harro bere seme berriaz eta agian arduratuta ere bai, baina hori ere normala da.
|
|
|
Jakina, animalia bat, nola ez nuen lehenago pentsatu? Zergatik
|
ezin nuen
adimen praktikoagorik izan. Neskak besotik heldu zidan.
|
|
|
Aurpegia eutsi nion, bi eskuen artean begietako argi berdea hobeki miatzeko, bertan nire desioaren isla topatzeko. Gehiago nahi nuen,
|
ezin nuen
itxaron.
|
|
|
Kixmi ez zen sentimenduak erraz kanporatzekoa; alderantziz, ez zeukala sentimendurik ematen zuen, ez pertsona gaiztoa zelako, beharbada berarentzat gorde nahi zituelako. Gure aitona-amonak bezain egurrezkoa ematen zuen askotan, une haietan
|
ezin nuen
asmatu zer zerabilen kaskoan edo bihotzean, eta urduri jartzen nintzen. Hortaz, halako berbak kanporatzea, zerbait benetan latzaren seinale zen.
|
|
|
Adelaren etxean afaldu genuenean izandako elkarrizketak zalantza batzuk argitu zizkidan, eta zati berri batzuk eman zizkidan puzzlea gehixeago osatzeko. Hala ere, Adelaren ibaia zabala eta sakona zen, eta hondoan zeramana
|
ezin nuen
ikusi; biziki kezkatzen ninduen horrek. Idoiari ez nion ezer gehiagorik esan Adelaz nituen kezkei buruz, ez bainuen nahi nire neskaren bizitasuna geldotu, lehendik ere bazeukan-eta nahikoa buruhauste etxean, bere aiurri gozoa ez mikaztea harrigarriro lortzen bazuen ere.
|
|
|
Nire maistraren ideologia eta familiaren historia alde batera utzita ere, eta asko uztea zen hori, bizi-jarreragatik soilik, auzoan eta eskolan erakusten zuten portaeragatik soilik, ezinezkoa zirudien bi pertsona haiek lotzea. Edozein aldetatik begiratuta ere,
|
ezin nuen
ulertu; eta, ororen gainetik, min ematen zidana beste zerbait zen: alde batera utzia sentitzen nintzela, baztertua, nabarmen, Herrenko...; Adela nire sekretu guztiak esaten ari zitzaiola imajinatzen nuen, biek barre egiten zutela nire lepotik.
|
|
|
Gauean,
|
ezin nuen
begirik bildu, arnas ariketak egin eta egin arituta ere. Nire sabeletik ahotzar bat jaiotzen zen, letagin zorrotzekin, eta osorik biltzen ninduen, odola eskatuz.
|
|
|
Labana hortzen artean ipini nuen, largabistarekin kanoitzen baninduen ere pirata bat ikusia zela konta zezan. Zutitu nahi izan nuen, baina hondoratu egiten nintzen,
|
ezin nuen
uraren azalean oinez. Ur masa bat ematen zuen itsasoak.
|
|
2006
|
|
|
Horren ondotik, gomendioak zetozen:
|
ezin nuen
destinorik izan, lanik beharrenak egin behar nituen... Baina ondo ibili ginen.
|
|
|
Beti badaude pare bat bere kontuak eta txalapartak ateratzen dituztenak. Hasieran
|
ezin nuen
nire ezina agertu, hori izan da nire arerio nagusia. Nire desafioa distantzia hartzen ikastea izan da, umeak nireganatzea, partaide bihurtzea eta gustura bukatzea.
|
|
|
Nire kasua esplikatuko dut, neroni ere, han nengoenez, aldi berean aztertzaile eta aztergai bainintzen. Hara joan aurretik arazorik gabe egiten nuen, besteak beste, memoria bisuala neurtzen duen Figura compleja de rey-ren testa, eta itzuleran,
|
ezin nuen
bukatu. Zaragozara iritsi nintzenean, patrikan ez nuen sosik, eta txartela hartuta dirua ateratzera joan nintzen.
|
|
|
Narkotrafikoaren aurka egiten zuen polizia bereziaren izena zen narkotiko, eta hori gobernuaren mende zegoen, beraz gobernuaren ardura zen hilketa hura. Hemezortzi edo hemeretzi urte izango nituen, oraindik ere ideiak marrazteko, baina
|
ezin nuen
ulertu: «Nola demontre erreko gaituzte bizirik!?».
|
|
|
Nondik dator Menéame? Ni burokraziak, lanak eta unibertsitateko proiektuen zuzendaritzak estututa nengoen, baina
|
ezin nuen
programatu. Zerbait gizena egiteko gogoa nuen.
|
|
|
Bakoitzak bere erritmoan, bere bizia segitzen zuen inguruan zuenaz arduratu gabe goxotasun osoan. Erritmo berezi hura hartzea erdietsi nuen, baina
|
ezin nuen
horrela anitz denboraz segitu. Orduan, etxera joan behar nuela erran nion; bere burua astindu zuen eta irri akitu bat egin.
|
|
|
Ez dakit... dudan nengoen ez al zen goizegi Martaren egunerokoaren kontatzeko! Baina
|
ezin nuen
aukera hori galdu bale. Bostetan ongi?
|
|
|
Ahoko trapuak kendu zizkidan, eta labana alimaleko bat lepoan jarrita, galdetu zidan zer egin nuen 1940ko udan. Oso urduri nengoen, eta
|
ezin nuen
ezer gogoratu –ahotsa goratu egin zuen– Ez nuen ulertzen Jainkoaren Epailearen aurrean nengoela! Arima beltza neukan eta jakin ere ez nekien!
|
|
|
–Gaur egun balio kalkulaezina izanen zuen... zuk eta frantses polizia horrek ongi baino hobeki dakizuenez. Egia erran, Lumbreras irakasleak zure ushebtiaren argazkiak erakutsi zizkidanean,
|
ezin nuen
sinetsi Goldbergen bildumako ushebtietako baten aurrean nengoenik. Aditu guztiok galdutzat eman genituen pieza haiek.
|
|
|
Non bizi ziren galdetu zidan Deabruak. Baina
|
ezin nuen
gogoratu. Carlos Donostian bizi zela besterik ezin nuen gogoratu.
|
|
|
Baina ezin nuen gogoratu. Carlos Donostian bizi zela besterik
|
ezin nuen
gogoratu. Jainkoak barka nazala!
|
|
|
Apotea. Orain
|
ezin nuen
burutik kendu don Tirsok esandakoa, eta ezin haren begiratuei erreparatzeko gogoari eutsi. Apur bat esajeratua izan zitekeen apaiza, baina egiazkoa zen mutilaren zelata.
|
|
|
Soprano baten garrasia atera zitzaion Aloñari, eta umea besoetan izan ez balu nik uste lepora salto egingo zidala. Hitza esana zegoen;
|
ezin nuen
atzera egin, eta boza apalduz gure lagunaren izena ahoskatu nuen: " Hankapalo".
|
|
|
Horrek errepikapenaren automatismoa eman ziezaiokeen ekintzari, baina nik esango nuke, hori baino gehiago, ezagutzak ematen duen intimitatea zeukala. Nik
|
ezin nuen
barrendik erretzen ninduen lotsa garaitu; berak ere ez dakit hari guztiari zerion higuina ahazterik izango zuen; baina, horren gainetik, biok betiko lotzen gintuen ekintza intimo bat partekatu genuela sentitzen nuen.
|
|
|
dena egin daitekeela uste duten langileak neurotikoak dira, eta dena egin daitekeela uste duten jefeak, esplotatzaileak. Horregatik,
|
ezin nuen
ulertu zer egiten zuen han. Hain berandu.
|
|
|
" garrantzirik ez badauka ere, ezinezkoa bada ere, jakin egin behar duzu maite zaitudala eta ez zela Paul buruan neukana muxu eman nizunean". Bai, horrekin aski izango zen, baina eztarria lehor,
|
ezin nuen
. Hitzak atera beharrean, irentsi egiten nituen.
|
|
|
Zergatik ez, pentsatuta. Okerrenera ezetz esango zidan, eta bai, mina sentituko nuen, baina mina jasanezina zen ordurako eta
|
ezin nuen
ezer galdu, ezta?
|
|
|
Badakit ez dela gertatuko. Baina
|
ezin nuen
sinistu; konturatu nintzenean, ezin nuen sinistu. Hamalau edo hamabost urte izango nituen, eta pentsatu nuen:
|
|
|
Badakit ez dela gertatuko. Baina ezin nuen sinistu; konturatu nintzenean,
|
ezin nuen
sinistu. Hamalau edo hamabost urte izango nituen, eta pentsatu nuen:
|
|
|
–Isildu behar denean isiltzen saiatu naiz, baina
|
ezin nuen
gehiago; orain hemen geratu behar dugu!
|
|
|
Luze hitz egin genuen, bidaiaz, etxeaz, ontziolaz..., denetarako izan genuen astia. Buruan nerabilen galdera, baina
|
ezin nuen
aurrerapausorik eman, ez nuen egokierarik ikusten. Eta halako batean, solasaldi hartan indarra hartuz, ordura arte inori egin gabeko itauna egiten ausartu nintzaion:
|
|
|
Balentria handia egin izanagatik, dardarizoka nengoen ni, eta ez nion erantzun. Ez nuen berbarako gogorik, eta egin ere
|
ezin nuen
egin... ahoan zerbait neukalako: inori erakutsiko ez nion belarritako bat.
|
|
|
Hitz haiek, lasaitu ordez, neure buruarekin amorrarazten ninduten. Hil bezperan" hitz ematen didazu aldatuko duzula marmola?" galdetu zidanean, mutu geratu nintzen,
|
ezin nuen
hitz egin. Oraindik ez dakit zer sentitu nuen momentu hartan; oraintxe sentitu ohi dudana etxe bat erakustean marmolaren gaia azaldu behar dudan bakoitzean.
|
|
|
Baina aitor dut nire irudimenarena beste upeleko edabe bat zela, hura bai baitzebilen Umbertok deskribatu bezala: bide luzea egiten zuen bere kasa,
|
ezin nuen
bridatu, aldizka adoretu eta aldizka urduritu egiten ninduten aldartetara iristen zitzaidan. Ia urtebete lehenago Hermann baldin bazen nire amets askotako ardatza, Triestera iritsi nintzenetik liburu-dendariak hartu zuen, apurka-apurka, Hermannen tokia.
|