Bilaketa
dist.
non
lema/forma
nola
bilaketa
kategoria
Iragazkiak

Emaitzak: 56

2004
‎Kontrairaultzaren moldetan formulatu eta gihartu zen pentsamoldea eta kultura politiko berriaren adierazpena agiri da, tradizio berri baterekiko leiala izan omen nahi zuena. Tradizioaren lotura aldarrikatzen zuen baina berez iraultzaren formulazioen arabera adierazten ditu bere ezaugarriak. Eta euskararen aldeko diskurtsoa, ez da, bazterreko ikuspegia, erdi erdigunekoa baizik.
‎Iritzia eta ekimena kokatu behar da Godoy Carlos IV.erregearen agintariaren asmoan: garaiko Konbentzioko gerran euskal agintariek erakutsi zuten beren kabuzko erabakien gaitasuna, foru legedian oinarriturik, erresumako agintariek, foruen bidezko egituraketa politikoaren legitimitatea desegiteko bidea hasi zuten. Euskara, euskal hizkuntza, jomuga bihurtu zuten.
‎Bertsoetan, euskal erakundeetako legelariek aldarrikatzen zituzten ohizko mitologia politikoaren dogma nagusiak inon baino hobeto azalduta eta laburturik ditugu: jatorrizko independentzia, hau da, euskaldunak inoiz ere ez dira makurtuak izan, horregatik iraun du beraien legea eta gorde fedea eta euskara. Euskararren iraupena etorkizuneko askatasunaren garantia da.
‎Gehiketaren teoria proposatu zuen: Gaztelaniak edo euskarak bere kasuan, gehitu egiten zuen pertsonaren hezkuntza eta berez ez dira kontrajarriak. Agustin Pascual lturriagak, 1833ko Gerra Karlista eta euskaldunen artekoa ere izan zena, Muñagorriren Foruak eta bakearen bertso famatuak idatzi zituen.
‎Horrela, Bilbon Euskalerritakoek argitaratzen zuten La Union Vasco navarra egunkarian euskararen aldeko diskurtsua eta artikuluak nabarmen handikoak ziren. Euskalerriakoek (Sagarminaga, Sota, Epalza, Galarza) euskara ikurtzat hartu zuten eta beraien ekimenez, Bizkaiko Diputazioak 1888an indarrean ezarri zuen euskararen katedra.
‎Eta gogotik asi zan bere lanean; sendo ekin eutson, ez iñoren aldetik goralpenak entzuteko asmuz, ez; entzun beren itzak: < < Pozik emongo neuke neure bixitza ori gatik Aberrijari osasuna etortiarren iñork nire barrí jakingo ez ba leuke be> >.
‎lrakurle: azilan 25' karrenian da beren ogetasaspi garren il urteurrena, ta euzkotar gustijok
‎Sabino Aranaren garaian zio asko zeuden euskararen duintasunaren alde jartzeko. Lehenik berriki Unamuno eta besteek, berek menderatzen ez zutelako, esan ziguten euskara ez zela kulturarako gai, hizkuntza murritza zela eta
‎tan euskalgintzan garbiki kontrakoak edo zeharo epelak direnen aldetik dato­ rrenean eta, batez ere, konturatzen garenean beren iritzietan arrazoi soilki aka­ demikoak linguistikoak erabiltzen dituztela dioten horiek, hauek ere, ohar­ gabean edo ohartuta, beren ideologia politikoa ezkutatzen dutela. Noiz egingo da alde bateko edo besteko nazionalistak ez diren euskaltzale horien zerren­ da?
‎tan euskalgintzan garbiki kontrakoak edo zeharo epelak direnen aldetik dato­ rrenean eta, batez ere, konturatzen garenean beren iritzietan arrazoi soilki aka­ demikoak linguistikoak erabiltzen dituztela dioten horiek, hauek ere, ohar­ gabean edo ohartuta, beren ideologia politikoa ezkutatzen dutela. Noiz egingo da alde bateko edo besteko nazionalistak ez diren euskaltzale horien zerren­ da?
‎Noiz egingo da alde bateko edo besteko nazionalistak ez diren euskaltzale horien zerren­ da? Edo, non dago beren buruak apolitikotzat dauzkaten euskaltzaleen erresu­ ma. Non, arrazoi akademiko huts hutsa?
‎Ez baitugu gaurkorik, 1986ko datuen arabera,% 69,91 ziren erdaldun elebakarrak, eta hauetatik% 40 etorkinak ziren eta% 39, be­ rriz, bertakoak. Nahiz eta erdaldun multzo horretako% 52k beren burua eus­ kalduntzat hartu, euskarari dagokionez, ordea, ageri da gehienek ez dutela ino­ lako interesik, beste% 25ek aurkakoa duela, eta aldekoa, berriz,% 24k bakarrik (272). Hau zen orduko erradiografia.
‎Badirudi, beraz, adituen artean hedatuena den isolamendu erlatibo horri zor zaiola odol mota horren maizta­ sun tasa garaia, genetistentzat berezia gertatzen dena. Fenomeno hau egiazta­ tzeak, berez , ez du deus arrazakeriatik.
‎Sabino Aranaren garaian bezala, gaur egun ere estatu nazioek beren in­ migratuekin betetzen ez dituzten eskakizunak betetzea eskatzen zaio Eus­ kal Herriari, dakigunean, praktikan eta objektiboki datu estatistikoak leku­ ko, euskal kulturari eta euskarari dagokienez bederen, inmigrazioarena gurean fenomeno asimilatzailea izan dela, eta egun ere, beste testuinguru batean bada ere, arazoak erabakitzeke segitzen duela. Ederra da integrazio­ aren aldeko predikua, gizarte berdintasunaren izenean eraikia, Euskal He­ rrian ezkerrekoek bezain indartsu eskuinekoek errebindikatzen dutena.
‎Beraz, Aranak Euskal Herriaren eta euskararen berezitasunaz hitz egiten zuenean, funtsean zuzen ari zen, geroztiko ikerketa linguistiko, arkeologiko eta genetikoek Sabinok orduan eskura zeuzkan baino askoz datu gehiagore­ kin, jakina, berak zioena baieztatu besterik ez baitute egin, hots: Euskal He­ rria, bere ingurukoen ondoan, oraindik bizi den herri zahar bat dela, histori­ aurrekoa, alegia, hizkuntzaren aldetik ez eze, alderdi seriologikotik ere desberdina dena.
‎Bizkaitarrak, bada, egitez Espainiaren azpian badaude ere, izatez ez di­ ra espainolak, eta beren nazioa berreraikitzeko eskubide osoa dute, bere egu­ nean, 1839 urtera arte, independentea izan baitzen: «Podrán los vascos actu­ ales desear volver o no a su independencia pasada:
‎Euskeldun Batzokija elkarteko arautegia egiterakoan (1894), 59 artikuluan (16), hiru motatako bazkideak bereizten dira: bertakoak, lehen lau abizenak euskaldunak dituztenak; adoptatuak, abizenen bat edo beste euskal­ duna dutenak eta beren aiton amonak euskal lurraldean jaioak direnak; azke­ nik, adiktuak, nahiz lehen lau abizenak erdaldunak izan, beren aiton amonak euskal lurraldean jaiotakoak dituztenak. Beraz, garbi dago, abizenak dira, hain zuzen, arrazaren zigilua berekin daramatenak.
‎Euskeldun Batzokija elkarteko arautegia egiterakoan (1894), 59 artikuluan (16), hiru motatako bazkideak bereizten dira: bertakoak, lehen lau abizenak euskaldunak dituztenak; adoptatuak, abizenen bat edo beste euskal­ duna dutenak eta beren aiton amonak euskal lurraldean jaioak direnak; azke­ nik, adiktuak, nahiz lehen lau abizenak erdaldunak izan, beren aiton amonak euskal lurraldean jaiotakoak dituztenak. Beraz, garbi dago, abizenak dira, hain zuzen, arrazaren zigilua berekin daramatenak.
‎bertakoak, lehen lau abizenak euskaldunak dituztenak; adoptatuak, abizenen bat edo beste euskal­ duna dutenak eta beren aiton amonak euskal lurraldean jaioak direnak; azke­ nik, adiktuak, nahiz lehen lau abizenak erdaldunak izan, beren aiton amonak euskal lurraldean jaiotakoak dituztenak. Beraz, garbi dago, abizenak dira, hain zuzen, arrazaren zigilua berekin daramatenak. Berdin dio non jaioa izan, eus­ kara jakin ala ez, baldin abizenak euskaldunak baditu:
‎Aranak euskara galtzen ari dela egiaztatzen du, eus­ kara egiten denetan ere ez dela aintzakotzat hartua, hainbesteraino, ezen euskalduna arrotz sentitzen baita bere herrian, kasurako Gemikan (39). Eta ga­ lera horretan, ez atzerritarrak (40), etxekoak dira errudunak, Euskeria indepen­ dentea izan zen garaian ere gaztelania izan baitzen beren hizkuntza ofiziala (41). Goi klasekoek ez baitute erabiltzen gizarteko beren harremanetan, gizar­ te mugikortasunean aurrera egin nahi duten euskaldunentzat oztopo bat beste­ rik ez da (42).
‎Eta ga­ lera horretan, ez atzerritarrak (40), etxekoak dira errudunak, Euskeria indepen­ dentea izan zen garaian ere gaztelania izan baitzen beren hizkuntza ofiziala (41). Goi klasekoek ez baitute erabiltzen gizarteko beren harremanetan, gizar­ te mugikortasunean aurrera egin nahi duten euskaldunentzat oztopo bat beste­ rik ez da (42). Horregatik dago bere erabilera baserritarren mundura mugatua, eta hauek ere amorratzen daude gaztelaniaz egiteko, arrotz bilakatu zaien etxe­ an sarbidea izan dezaten.
‎(47) Gautegiz Arteagako parrokiako apaizez ari da, beren elizkizunetan, lehen ez bezala, euskaraz ari baitira: «Así lo ha entendido el virtuoso Clero de Gautegiz Arteaga y así ha empe­ zado a practicarlo; por lo cual le juzgamos merecedor de mil plácemes sinceros y entusiastas, no sólo de nosotros los euskerianos, sino de los católicos de cualquier nación extraña que quieran llevar dignamente ese nombre de hijos de la Iglesia> > («Parroquia ejemplar> >, Baserritarra, 2, 1897
‎Liburu honen bidez sortzen da, azken batean, «sabindar eskola euskeralogi­ koa» deitu izan zaiona. Euzkel Bazkuna koek ere horixe berrargitaratuko dute zatika beren aldizkarian. Zerbaitegatik izango da.
‎Sail horretan besteek esanera mugatzen bada ere, beste gaietan, hala nola ortografian eta fo­ netikan, etimologian, izendegian, hiztegian eta, oso bere bidetik ibiltzen da. Alderdi hauek, eztabaidagarrienak hain zuzen, aztertuko ditugu segidan, Eus­ kal Pizkundearen bilakabidean beren arrastoa handia ala txikia utziko du­ tenak.
‎Aranari leporatu izan zaizkion hutsegite nabarmenen artean, hain zuzen, garbizalakeriarena izan da, hots, erdal jatorrizko hitzak onartzeari zion higuina. Nahiz badakiten hark as­ matuko hitz asko onartuak izan direla, oraindik berekin darama joera hori er
‎Baina bere deia, batez ere, haurren hezkun­ tzaz arduratzen direnei zuzentzen die. Lehenik gurasoen euskal kontzientzian jotzen du, erregutuz beren seme alabei euskaraz irakas diezaien, jakin dezaten bera dela aberri hizkuntza: «... zuben umioi ezpa dautsezube irakasten zein dan euron Aberrija, ta euzkera, euron izkerea dalako, egin bihar dabela, zuben umiok eztabe matteko euron Aberrija, eztabe etsiko euron izkeratzat euzkerea, ta auxe itxiko dabe, Luditik ibiltzeko obia dana ikasteko.
‎Zubek mattetan ba dozube Aberrija, zerorrek zainduriko bijotzak be matteko dabe» (88). Hirugarrenik, irakasleengana hur­ bilduz, liburutxo hau egin, beraientzat egin duela esango die: «Bizkaitar ona ba zara, ta ez erdeltzailia, bai euzkeltzalia, abegi zabala emongo dautsozu in­ gurti (liburuxka) oneri:
‎Gutun honetan datorrenez, badirudi Batzarraren xedea ere garbi finkatua ze­ goela, zeina baitzen euskal ortografiaren batasuna aztertzea eta, ahal izanez gero, euskal eufonian oinarritutako arau filologikoak finkatzea. L Hendayais­ ek 1901eko irailaren 22ko kronikan zekarrenez, batzartu zirenak eta beren atxi­ kipena agertu zutenak hatera hartuta, 30 izan ziren, hauetatik 22 Hegoaldeko­ ak; joan ezin eta beren atxikipena gutun bidez agertu zutenen kopurua, berriz,
‎Gutun honetan datorrenez, badirudi Batzarraren xedea ere garbi finkatua ze­ goela, zeina baitzen euskal ortografiaren batasuna aztertzea eta, ahal izanez gero, euskal eufonian oinarritutako arau filologikoak finkatzea. L Hendayais­ ek 1901eko irailaren 22ko kronikan zekarrenez, batzartu zirenak eta beren atxi­ kipena agertu zutenak hatera hartuta, 30 izan ziren, hauetatik 22 Hegoaldeko­ ak; joan ezin eta beren atxikipena gutun bidez agertu zutenen kopurua, berriz,
‎Funtsean puntu hauetara biltzen da hangoa: ...o eta Hazpameko Anaia bat zeudela, eta hauek, gela batean sartuta, presaka arautegi moduko bat prestatu zutela, baina Batzar Aretora itzultzean, hutsik aurkitu zutela; e) Eskualdun Biltzarra elkartearen izenaz as­ ko eztabaidatu zela, berdin bere xedeaz; f) Batzorde Iraunkorreko partaideen izendapenari dagokionez, Batzarraren berrespenik ez zuela eta, Kanpion eta Aranaren kasuan, presak eraginda, beren buruak aurkeztu zituztela lehendaka­ riordetzarako (116). Beste nonbait ere esaten du Aranak, gauzak gaiztotzen ha­ si zirenean, hasiera hasieratik lehendakariordea izaki, kargu horri uko egin na­ hi izan ziola (117), baina ez ziotela onartu eta, gainera, askotan idazkari lanak ere egin behar izan zituela (118).
‎Zer egin? Kontra­ erasoaren beroan, hasieran Donostian 1902ko otsailaren 24an bilkura bat egi­ tea bururatu zitzaien, baina gero atzera egingo dute; horren ordez, beren hari­ ko batzarkideak bildu, orotara 72, eta erreferendum bat idaztea erabakitzen da, zeina Guilbeau idazkariak egin baitzuen 1902ko otsailaren 12an, besteak bes­ te, zuzenean Aranaren proposamenaren kontra, oinarrizko bi punturen gaine­ an argitasunak emateko. Lehenengoak dio, arazo batzuk tarteko, egiteko orto­ grafikoa eta literarioa nahastu egin direla:
‎Honen 1092ko otsailaren 15eko erantzunean (136), puntu hauek zehazten dira: ...iako batzarkide guztiak ez zirela izan euskalariak (euzke­ rálogos), eta, alderantziz, euskalariak oro ere ez zirela deituak izan, d) arau ortografikoak, ez hitzez berehala, Adema eta Kanpionek nahi zuten bezala, bai­ zik azkerketa sakon baten ondoren finkatu behar zirela, Aranak proposatu be­ zata, e) proiektu egile bakoitzak izan zezala berea aurkeztu eta defendatzeko aukera eta, azkenik, f) beren atxikipena adierazitako 320ren gaitasuna gutxie­ tsi eta horiek Batzarretik baztertzeko arrazoirik aski ez dela (137).
‎Bizkaian, EAJ Aberrikoen bidetik, beste elkarte bat sortuko da, Euzkeltzale Bazkuna dei­ tua, eta Aranaren jarratzaile hertsienak izango dira hor kokatuko direnak. Guk, batez ere, elkarte horrek argitaratzen duen Euzkerea aldizkariaren eta egiten dituen beste lanen berri ematera mugatuko gara eta, bide batez, RIEV ere ai­ patuko dugu, Aranak Kanpionekin hasitako eztabaida hor luzatzen baita, bai­ na oraingoan beren buruak Aranaren oinordekotzat dauzkatenekin. Kanpionek badaki nortzuekin ari den teke mekean.
‎Kanpionek badaki nortzuekin ari den teke mekean. Aranaren eskola euskaralogikoaren arrakasta funtsean berak sortutako Alderdiari zor zitzaiola esaten baitzen han eta hemen, haren euskalaritza arrazoi zientifikoetan baino gehiago politikoe­ tan oinarritzen zela, alegia, aranazale hauek beren maisuaren euskarari buruz­ ko iritzi nagusiak gizarteratzeari gogor ekingo diote, abertzaletasuna eta eus­ kaletasuna elkarri lotuz.
‎Baina behetitzen batere arrazoirik gabe. Kan­ pionen ustez, herriek beren izena beraiei dagokien ezaugarri berezi batetik hartzen dute eta belaunez belaun eusten diote, nahiz elementu bereizgarri hori ez bat etorri adierazten duen errealitatearekin. lngalaterrari, adibidez, «anglo­ en lurra» izatetik datorkio izen hori, orobat, «frankoena» izatetik Frantziari, nahiz horien hizkuntzatik frantsesak ez dituen ehun hitz baino gehiago hartu. Nafarroa, era berean, Euskal Herriko beste herri gehienen antzera, hitz topo­ grafiko bat da, horixe soilki, etimologiaren aldetik honela zatitzen dena:
‎Baina behetitzen batere arrazoirik gabe. Kan­ pionen ustez, herriek beren izena beraiei dagokien ezaugarri berezi batetik hartzen dute eta belaunez belaun eusten diote, nahiz elementu bereizgarri hori ez bat etorri adierazten duen errealitatearekin. lngalaterrari, adibidez, «anglo­ en lurra» izatetik datorkio izen hori, orobat, «frankoena» izatetik Frantziari, nahiz horien hizkuntzatik frantsesak ez dituen ehun hitz baino gehiago hartu. Nafarroa, era berean, Euskal Herriko beste herri gehienen antzera, hitz topo­ grafiko bat da, horixe soilki, etimologiaren aldetik honela zatitzen dena:
‎Eta Euzkadi, zer? Hitz berri hau, berez , ez da Euskal Herria bezain garbia, eta ez da garbia, zeren azken hau eus­ kaldun guztiek ezagutu eta erabiltzen duten bitartean, hark azalpen bat eskatzen baitu. Beraz, ondo asmatua denetz arazoa alde hatera utzita, ez dago berri bat asmatzen ibili beharrik lehendik daukagunak gure izatearen berri ematen digu­ nean (159).
‎Kanpionen artikulu luze honi beste luzeago batekin eman zion arrapos­ tua aita Manuel Arriandiagak aldizkari bereko iraileko zenbakian (166), eta ez, berak espero bezala, Jose Arriandiaga laikoak, hau baitzen berarekin eztabai­ dan sartu zena eta berak bere aurreko artikuluan espreski aipatzen zuena. Kla­ retiarra puntuz puntu ezeztatzen ahalegintzen da nafarrak azaldutako argudio­ ak.
‎Hiru: era edo ara atzizkiari dagokionez, dio, Azkuek esanahi bat baino gehiago eman dizkiola, lau bederen bai; hori batetik, eta bes­ tetik, Aranaren defentsan euzk era hitz konposatua edo elkartua dela frogatze­ ko, baieztatuko du era hitzak, ele tik datorrenez gero, berez duela esanahia, ez baita bere esanahia ez duen hitz osatzailerik. Eta nola era hitza ele tik da­ torrela frogatu ezinik ez dagoen metatesi fenomenoaren bidez, zeinaren arabe­ ra euskaraz sarritan gertatzen baita l hizkia r bihurtzea, zuzena logikoa da, horri lege etimologikoa aplikatuz, era (ele) kasu honetan hizkuntza dela on­ dorioztatzea.
‎1.2 RIEV aldizkarian zetista eta seisten arteko liskarra pizten den urte be­ rean, Sabino Aranaren izendegia dela eta, beste eztabaida bat kaleratzen da, be­ re garaian izan zuen garrantziarengatik gaurko bibliografiak ere jasotzen due­ na (174). Kontu jakina da 1906an Gasteizko gotzain izendatua izan zen Cadena y Eleta-k, Pitillas-ko nafarrak, beren haurrentzat hala eskatzen zuten haurrei euskal izenak ipintea debekatu zuela eta jokabide honek euskal nazionalisten hasarrea piztu zuela. Luis Eleizalde izango da eliz hierarkiari aurpegi emango diona, gurasoek beren haurrei euskal izenak ipinteko eskubidea dutela errebin­ dikatuz.
‎Kontu jakina da 1906an Gasteizko gotzain izendatua izan zen Cadena y Eleta-k, Pitillas-ko nafarrak, beren haurrentzat hala eskatzen zuten haurrei euskal izenak ipintea debekatu zuela eta jokabide honek euskal nazionalisten hasarrea piztu zuela. Luis Eleizalde izango da eliz hierarkiari aurpegi emango diona, gurasoek beren haurrei euskal izenak ipinteko eskubidea dutela errebin­ dikatuz. Azkue sartzen da eztabaidan, Aranaren izendegia erabat berritu behar zela esanez eta, ondorioz, sorreran arazo politikoa zena linguistiko bihurtuz, ze
‎Besteek, aldiz, hizkuntza arra­ zoiek zituzten gidari bakar. Horrela, berez linguistikoa zen arazoa politizatzen ahalengintzen diren gotzain nazionalista espainolistaren eta nazionalista jeltza­ leen erdian, esaten da bi ertz politizatu horiek politikoa eta kulturala gaindi­ tzera zetorrela, hain zuzen, euskalari sektore hori. Euskaltzale mulzo hau bider­ dian kokatuko da, beraz:
‎berezitasunak onartzen ez dituelako, baina, bestaldetik baita euskal nazionalis­ ten kontra ere, hauek Aranaren izendegian oinarritzen zirelako. Batzuetan ho­ rrela tipifikatzen da eztabaidaren gunea, alde batean leudekelarik ertzeko bi na­ zionalistak Eleizalde jeltzalea eta Gotzain espainola eta bestean beren arrazoiak euskalaritzan bakarrik oinarritzen dituzten euskaltzaleak. Ertzeko bi jarrera horiek euskara eta euskal kultura instrumentalizatu besterik ez dute egi­ ten, agian ohargabean, baina egiazki.
‎Ertzeko bi jarrera horiek euskara eta euskal kultura instrumentalizatu besterik ez dute egi­ ten, agian ohargabean, baina egiazki. Nolanahi ere, hitzaldiaz geroztik Jurgi Kintana historialariak gutun baten bidez jakinarazi digunez, izendegiaren kasu honetan, badirudi eztabaidan parte hartu zutenek beren iritzia motu propio eman zutela, alderdi jakin baten agindura jokatu gabe. Kanpion nahastu egin zen, an­ tza, Azkuek apezpikuaren esanetara ziharduela esatean (184).
‎leku bat ere eraiki zuten, «Kirolokieta» izenekoa, erakundeko gazteek beren
‎Baina 1918an, lehen mundu gerraren ondotik sortzen den errepresio­ giroan, erakundeari beren egoitzak itxi zizkioten, berriro handik urte ter­ dira irekitzeko. Familia nazionalistaren barruan jadanik desadostasunak agertzen hasiak baziren ere Gasteizen 1917ko abenduan egindako Batzarre­ an, erabateko etena 1921eti k aurrera gertatuko da, beste arrazoien artean, gazte hauek Comunión ekoak baino jarrera abertzaleagoak eta sozialistago­ ak sostengatzen dituztelako, garbiki euskal independentzia aldarrikatuz eta atzerriko mugimendu antikolonialisten lerroan kokatuz.
‎Beraz, ikusten gatozenez, kultur mugimendu trinko eta antolatu bat dago hor lanean ari dena, Sabino Aranaren gerizpean Euskal Pizkundiari bere ekarpena egiten ari zaiona. Noski, beren bidetik.
‎Kalean zegoen kezka hori bere eginda, euskalaritzan itzal handikoa zen Sebero Altubek, gai ho­ rren inguruan hitzaldi sonatu bat eman zuen 1933an, Eusko Ikaskuntzak an­ tolatutako Udako Ikastaroetan. Hurrengo urtean liburu gisa argitaratu zen La vida del euskera izenarekin, eta oihartzun zabala izan baitzuen euskaltzale­ en artean, hainbatek agertu zituzten beren iritziak gai minbera horren gaine­ an, horien artean Orixek ere bai (222). Altubek, Aitzolen antzeko bidetik jo­ anez, garbizalekerian ezartzen zuen euskarak azken 40 urte haietan atzera egitearen arrazoietako bat, zioenez herriak ez baitu irakurtzen euskara mota hori.
‎Egia da, baina ez, haren ustez, Altubek dioen bezala eus­ kal idazle garbizaleen erruz, beste arrazoi batzuk ere tartekatu izan direlako baizik, batik bat hauek: bat, Errioxa, Araba eta Nafarroan, adibidez, euskal idazlerik ez zen garaian gertatu zen euskararen hondamendia; bi, hizkuntza, familian ez ezik, kalean eta eskolan ere erabiltzen baita, Nafarroan azken ho­ riek izan dira euskara baztertzeko bide nagusi; hiru, komunikabide idatziek ere beren eragina dute, eta hor Euzkadi eta El Día egunkariak, adibidez, gehien­ bat gaztelaniaz ari baitira, horiek ere «euzkera baztertu eta atzerazoteko bide­ rik zabalenak» gertatu dira; lau, herriari artez eragiteko, ahalik eta euskara gar
‎Altuberen okerra, funtsean, euskararen arazoa hizkuntzalaritzatik begira­ tura bakarrik planteatzean datza, ez baitu kontuan hartzen, horrekin batera, bes­ te indar soziopolitikoek ere badutela beren eragina. Hizkuntzen bizitza ez da jokatzen bakarrik familian eta herritar soilen artean, hor bereziki, nazio batek bestea zapaltzen duen testuinguru historikoan baizik, are gehiago, gure kasuan bezala, hizkuntzaren izaera politikoak duen garrantziaz inor guxi jabetu izan ez denean (227).
‎Honela, euskaragoa da esatea, adibidez, txindi, dirua baino, margo kolo­ rea baino, oben pekatu baino, bijotz miña doloria baino. Hitzak sortzeko or­ duan, jatorrizko formaren bila joan behar baita, eboluzio metodo historikoa erabiltzea proposatzen da, bere garaian Astarloak eta Sabino Aranak beren az­ terbide etimologikoetan egin bezala (236). Bestalde, orokorrean, ikuspegi ne­ gatiboegia, aurreiritzi sobera, agertzen du Altubek euskararen egoerari buruz, noiz eta Euskal Pizkundearen gailurrean, euskara berpizten ari den unean (237).
‎aldeko euskalkietan, bi hitz erabili zituela, bata irakaslari irakasle profesiona­ la izendatzeko, eta irakasle, pedagogo profesionala ez den maisua izendatze­ ko. Bi hitz horiek, Pierre Lhanderen hiztegian oharrarazten den bezala, Harri­ et kalonjea 1878an egiten hasitako eskuizkribuzko hiztegian baitatoz, litekeena da Arana Goiriren lanak ezagutzea eta hortik hartuak izatea. Odolkiak ordai­ netan izaten direnez, Oxobiren esaera honekin ematen diote bukaera beren orri biko idazkiari:
‎2.2.5 Euskal Pizkundearen luze zabalean ez ziren Euzkel Bazkuna koak bakarrik izan beren buruak Sabino Arana euskalariaren ondorengotzaren ai­ torletzat zeuzkatenak. Gerraurrean, Aitzolen gizaldiko hainbatek, Lizardi eta Lauaxetak tarteko, men handia zioten Arana Goiriri.
‎Zer erakunde hobe­ rik gauzatzeko, bidezkotasunez eta zuzentasunez, Sabino Aranak zeregin ho­ rretan egindako lanaren benetako nondik norakoak, egindakook aztertzeko eta neurtzeko. Beste alde batetik, berton dauden hitzaldien aberastasunak berez eta besterik gabe adierazten du egileek pertsonaiaren beraren eta alor honetan egindako lanaren azterketa egiterakoan jarritako adorea eta ahalegina. Euroi ere gure Fundazioaren esker ona.
‎Dakizuenez, Euskaltzaindia euskararen akademia da, eta beraz, gure zeregin nagusia hizkuntza aztertu eta bera gure gizarteko premia guztietarako egokitzea da. Hizkuntzak, ordea, ez dira berez bizi, hiztunek, era­ biltzaileek ematen diete bizia, eta kasu honetan euskaldunok gara euskara bi­ zi, prestatu, landu eta itsusten edo edertzen dugunok. Horrexegatik, euskara ez eze, baita gure mintzaira, nola edo hala, ikerketa edo literaturaren bidez lan­ du duten pertsonak ere gogoan izan behar ditu Euskaltzaindiak nahitaez.
‎zitzakeen gauzak berak baino hobeki. Ondokoei egokitu zaigu berak proposa­ turiko bidea arteztu, birrnoldatu eta hobetzea, gure atzetik datozenek gurea zu­ zenduko duten bezalaxe, baina beti ere haren lana kontuan izanda, hark azpi­ marraturiko hutsuneak konpontzea helburu. Edonola ere, ene ustez, ez orduan, ez eta geroago ere euskaraz ezertarako arduratu ez zirenen jarraitzaile ideolo­ gikoak ez dira nor noiz eta orain, ehun urte geroago, Aranaren akatsak dema­ gogikoki salatzen jarduteko.
Emaitza gehiago eskuratzen...
Loading...
Aldaerak
Lehen forma
beren 38 (0,25)
berez 8 (0,05)
berak 3 (0,02)
beraien 2 (0,01)
berekin 2 (0,01)
beraiei 1 (0,01)
beraientzat 1 (0,01)
berek 1 (0,01)
Argitaratzailea
Konbinazioak (2 lema)
Konbinazioak (3 lema)
Urtea

Bilaketarako laguntza: adibideak

Oinarrizko galderak
katu "katu" lema duten agerpen guztiak bilatu
!katuaren "katuaren" formaren agerpenak bilatu
katu* "katu" hasiera duten lema guztiak bilatzen ditu
!katu* "katu" hasiera duten forma guztiak bilatzen ditu
*ganatu "ganatu" bukaera duten lema guztiak bilatzen ditu
!*ganatu "ganatu" bukaera duten forma guztiak bilatzen ditu
katu + handi "katu" eta "handi" lemak jarraian bilatu
katu + !handia "katu" lema eta "handia" forma jarraian bilatu
Distantziak
katu +3 handi "katu" eta "handi" lemak 3 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handia "katu" lema eta "handia" forma 2 elementuetako distantzian bilatu
katu +2 !handi* "katu" lema eta "handi"z hasten diren formak 2 elementuetako distantzian bilatu
Formen konbinazioa desberdinak
bero + handi | asko "bero" lema eta jarraian "handi" edo "asko" lemak bilatu
bero +2 !handi* | !asko* "bero" lema eta jarraian "handi"z edo "asko"z hasten diren formak
!bero + handi|asko|gutxi|txiki "bero" forma eta jarraian "handi", "asko", "gutxi", "txiki" lemak
Ezaugarri morfologikoekin
proba + m:adj "proba" lema eta jarraian adjketibo bat
proba +2 m:adj "proba" lema eta bi hitzetako distantziak adjektibo bat adjketibo bat
bero + handi|asko + m:adi "bero" lema jarraian "handi" edo "asko" eta jarraian aditz bat
proba + m:izearr-erg "proba" lema eta ergatibo kasuan dagoen izen arrunta

Ezaugarri morfologikoak

KATEGORIA
adb adberbioa
adi aditza
adilok aditz-lokuzioa
adj adjektiboa
det determinatzailea
ior izenordaina
izearr izen arrunta
izepib pertsona-izena
izelib leku-izena
izeizb erakunde-izena
lbt laburtzapena
lotjnt juntagailua
lotlok lokailua
esr esaera
esk esklamazioa
prt partikula
ono onomatopeia
tit titulua
KASUA
abs absolutiboa
abl ablatiboa
ala adlatiboa
ban banatzailea
dat datiboa
des destinatiboa
erg ergatiboa
abz hurbiltze-adlatiboa
ine inesiboa
ins instrumentala
gel leku-genitiboa
mot motibatiboa
abu muga-adlatiboa
par partitiboa
psp postposizioa
pro prolatiboa
soz soziatiboa
MUGATASUNA/NUMEROA
mg mugagabea
ms mugatu singularra
mp mugatu plurala
mph mugatu plural hurbila
ADITZ MOTA
da da
du du
dio dio
zaio zaio
da-du da-du
du-zaio du-zaio
dio-zaio dio-zaio
da-zaio da-zaio
du-dio du-dio
da-zaio-du da-zaio-du
da-zaio-du-dio da-zaio-du-dio

Euskararen Erreferentzia Corpusa Euskararen Erreferentzia Corpusa (EEC)
© 2025 Euskaltzaindia