|
2001
|
|
|
Handik irtetean egingo duzunaz buruari bueltaka hasten zara, askatasun egun hori egun zoriontsua bilakatzen duzu, izango duzun egunik zoriontsuena izango da. Baina egunak
|
joan
egunak etorri etsitzen hasten zara, egun gehiegi igaro behar duzulako denok merezi dugun askatasuna lortu arte. Agian zure gurasoei barkamena eskatu eta nota hobeagoak ekarriko dituzula zin eginez, bidezkoa ez den zigor gogor hau altxatuko dizute, baina oso buru gogorra zara, zure gurasoekin batez ere.
|
|
|
Abeliok dena begiratzen du, atzo jaiotakoa izango balitz bezala. Zu oso arro
|
zoaz
haren ondoan, irribarre paregabeaz Konturatu zaretenerako herri kanpoan zaudete. Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du.
|
|
|
Zu oso arro zoaz haren ondoan, irribarre paregabeaz Konturatu zaretenerako herri kanpoan zaudete. Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera
|
joan
nahi duela ematen du. hondartzara zindoaztela bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
|
Besoa askatu dizu eta txangoa bizkortu du, nonbaitera joan nahi duela ematen du. hondartzara
|
zindoaztela
bururatu zaizu, baina ez, ezagutzen ez zenuen bide batetik sartu zarete (ez dakit horrela deitu diezaiokegun, sasiz eta belar txarrez josita baitago).
|
|
|
Zu lurrera begira
|
zoaz
, Abeliok oinak jartzen dituen lekuan zeureak ipiniz, zaila baita hortik ibiltzea. Baina bat batean, zelai berde batean geratu da, aurrera begira, arnasa sakon hartuz eta irribarre zabala ezpainetan.
|
|
|
Norberak bere bizitzaren bidea egina duelarik jaiotzen da, ez galtzeko gurasoak dituzu, haiek esaten dizute nondik
|
joan
, baina ni independenteegia nintzen eta gurasoek ez zidaten jaramonik egiten. Oso zaila da bide horretan galtzea, zuzen zuzena baila, baina nik zoritxarrez, bide erdian zegoen harri koxkor batean egin nuen estropozu eta bide zidor batera bota ninduen; bidetxo hau aurrekoa baino ederragoa zen eta atzera bueltatu beharrean bizitzako bidetik jarraitzeko bide zoragarri hartatik jarraitu nuen.
|
|
|
Susanak utzi ninduenean, lanetik irten ondoren, etxera
|
joan
beharrean, txango bat egitera joaten nintzen eta horietako batean hona iritsi nintzen eta harrez gero egunero etortzen nintzen.
|
|
|
Susanak utzi ninduenean, lanetik irten ondoren, etxera joan beharrean, txango bat egitera
|
joaten
nintzen eta horietako batean hona iritsi nintzen eta harrez gero egunero etortzen nintzen.
|
|
|
Uda aurrera
|
doa
eta egunak joan, egunak etorri oso lagunak egin zarete, egun osoa pasatzen duzue elkarrekin, arima bikiak zarete eta zenbat eta egun gehiago elkarrekin igaro, lagun handiagoak zarete.
|
|
|
Uda aurrera doa eta egunak
|
joan
, egunak etorri oso lagunak egin zarete, egun osoa pasatzen duzue elkarrekin, arima bikiak zarete eta zenbat eta egun gehiago elkarrekin igaro, lagun handiagoak zarete.
|
|
|
Barkatu, baina
|
joan
beharra daukat.
|
|
|
Orain mesedez, utz nazazu bakarrik.
|
Joan
zaitez!
|
|
|
Ez, ni zurekin
|
joan
nahi dut esan diozu garrasika.
|
|
|
Ez
|
Joan
zaitez etxera, berandu da. Eta, mesedez, irakur ezazu liburua.
|
|
|
Bazenekien noizbait hil egingo nintzela. Lasai, ez dut beldurrik.
|
joan
, joan!
|
|
|
Bazenekien noizbait hil egingo nintzela. Lasai, ez dut beldurrik. joan,
|
joan
!
|
|
|
Oso goibel
|
joan
zara. Herrira sartu orduko euria hasi du eta ez duzu euritakorik, baina berdin zaizu, busti bustita zaude, bai kanpotik eta bai barrutik ere.
|
|
|
Hurrengo goizean esnatu bezain} aster, itsas labarrera
|
joan
zara, badakizu ez dela inor egongo baina ez duzu Abelio ahaztu nahi. Zuhaitz azpian eseri zara eta atera berri den eguzkiari begira gelditu zatzaizkio.
|
|
|
Azkarra zara oso, baina zure alferkeria are handiagoa denez, eskolan ez
|
zoaz
batere ondo. Lau bat asignatura (ez duzu gogoratu nahi) suspenditurik bukatu duzu eskolako azken kurtsoa; gehiegitxo ezta?
|
|
|
Baina egunak pasa ahala zahar hauek zutaz ahazten
|
joan
dira eta horrela zuk haiek benetan nolakoak diren jakin ahal izan duzu: denak igoalak, agure zaharrak!
|
|
|
Berehala gogoratu zitzaidan martiztarra ren xedea.
|
Joan
nintzen anaiaren ganbarara eta han, zer ustekabea!, dena desordenean zen, han kaz gora. Kezkatzen hasia nintzen, lehen aldiko nigarra begi bazterretara heldu zitzaidan eta garaje ondora ihes egin nuen berriz.
|
|
|
biziki berantean nintzen. Nire eguneroko galtza urdina eta All Black taldeko elastikoa jantzi eta bizikletaz (5 abiaduran) ikastolara
|
joan
nintzen. Usaian bezala, eskolara berant iritsi nintzen eta nire ilemotzak ez ziren orraztuak.
|
|
|
Berehala
|
joan
nintzen haren bila, buruan nuen ideia zen haren ondoan egoitea, beste planetako bizidunak eraman ez zezan. Haren ganbarara joan nintzen lasterka; beti bezala, dena garbia zen:
|
|
|
Berehala joan nintzen haren bila, buruan nuen ideia zen haren ondoan egoitea, beste planetako bizidunak eraman ez zezan. Haren ganbarara
|
joan
nintzen lasterka; beti bezala, dena garbia zen: ohe gaineko estalkiak perfektuki lisatuak, snow boardeko afixak murru batean itsatsirik zeuden eta bulego gainean ez zen, nire bulegoan izaiten ohi ziren bezala, ez orririk ez kaierarik denetan barreiaturik.
|
|
|
Ez nuke ekin zion Sofisten baldarkeria nire bihurtu dudala iruditzerik nahi, baina, nere ez jakintasunaren erruz beharbada, egia esan behar badut, bada zure idatzien artean, izar uxoen antzera, deigarri ageri zaidan esaldiren bat, edo akaso hitz xumea dena, baina hain xume ezin liteke zurea izanik eta izarrekin parekatzea merezi baldin badu. Hortaz, eta lehenbailehen nere jomugara heltzeko asmoz, ezeztatu edo baieztatu ezazu, maisu, egitera
|
noakizun
proposamena. Ez al da hezkuntza on bat, gizakiaren garapena nahiz estatuaren zein pertsonen zorionaren iturri nagusietako bat?
|
|
|
Baina denbora ez denez geldituko, harengan erreparatu arren, hobe dut nere hitzen bitartez itsasontziaren lema zuzentzea eta abian jartzea gure xedearen hila, ez zoriontsuen irletara, baizik, hain zuzen ere, zalantzaren irlarantz erreztasunez lotzen zituen esaldiak. Ez dakit ezagutuko duzun; agian entzugo zenuen noizpait gaur kontatzera
|
noakizun
istorioa, Tximuaren alegoria deitua izan dena.
|
|
|
Eta natura urte haietan lehor agertzen hasia zen. Egun bateko oihan eta zuhaitzak desagertzen
|
zihoazen
eta gero eta zabalagoak ziren estepa guneak, eta are urriagoa zuhaitz haietatik animalia ezberdinek jan zezaketen elikagaia. Zenbait animalia mota gosez hil zen, egoerak txarrera egiten zuen neurrian eta betidanik bertan bizi izandako tximu (pithecus) talde batek ere, elikagai gabezia zela medio, desagertzeko arriskua zuen.
|
|
|
Askotan kontrajarriak diren arren, beti baliokideak, biak arbuiagarriak diren neurrian. Batak zein besteak zalantza desegoki ikusiko du, eta lekuz kanpokoa irudituko zaio, eta haren beldur izango da, eta inporta zaion gauza bakarra bere boterean zirrikiturik ez agertzea izango da eten egin zen momentu batez, jarraian esatera
|
zihoana
birritan pentsatu nahian balebil bezala. Hori dela eta, arriskutsua izango zaio, hiritarrek edozelako zalantza argiratu nahi izatea eta, era berean, botereak ez luke inoiz ere onartuko gaurko egunez gauzatu nahian gabiltzan honako zalantzaren apologia hau.
|
|
|
– Baina denbora
|
joan
ahala, konturatzen gara, toki ezberdinetara tiratzen duten arren, biek bortizkeria eta zalaparta gaitzesgarri berbera erabiltzen dutela bere xedea lortzeko; konturatzen gara, haien begietara so eginez, ez dutela amore emateko itxurarik, ez direla inolaz ere, inon eta inori barkamena eskatzeko prest egongo, ez dago haien bihotzetan hutsunea eta gorrotoa besterik eta hala jarraitzen dute, amorru bi... Konturatzen gara, azken batean, kanpokaldetik ezberdinak agertzen zaizkigun bitartean, bi zaldiak arraza berekoak direla.
|
|
|
hitza. Grezia osoa korritu arren ez duzu hitza erabiltzen duen inolako animaliarik topatuko, eta are gehiago esango nuke, itsasotik haratago
|
joateko
beharrezkoa den ausardia bazenu, ez zenuke ez ohian hezeetan, ez basamortu idor haietan beste inolako animaliarik topatuko gizakia baino. Egia da, animaliek soinu ezberdinak igortzen dituztela, baina bakardadean ere luzatzen dituztenez gero, ondoriotza genezake, ez direla igorritako hots horiek modu erabat kontzientean burutzen, gizakiaren kasuan bezala, baizik dituzten sentsazioak automatikoki botatzen dira, bat batean, hitz bihurtu gabe.
|
|
|
Hala da. Geldo eta ilun
|
doakigu
denbora gure herri horretan, aspaldidanik dirudi, denbora eten egin dela, eguzkia izoztu balute bezala eta ikusteko aukera dugun bezala Ilargi da, bakarrik, aurpegia zurbila duelarik, eta malkoak haren begietan. Beharbada, ilargia askori gertatzen zaigunaren islada besterik ez da, beharbada arrazoi zuen poetak honakoa idatzi zuenean:
|
|
|
Nere herritik ekarritakoa duzu, Sokrate, eztarritik behera
|
doakizun
honako ardo hau. Erromatarrei eskerrak!
|
|
|
Gaur egun telebistan ematen dituzten albisteekin nola lasaituko gaitun bada? Bortxaketak direla, auto istripuak direla, auto gidaria edana
|
zihoala
... Guraso izatean ohartuko ditun, bai, zenbat sufritu dugun haien kontura!
|
|
|
Jadanik urtebete inguru daramagu elkarrekin, eta oso ondo
|
doakigu
...
|
|
|
Izan ere, gaurko gaztedia, axolagabe hutsa da, sudur puntan jartzen zaiena egiten dute eta ez dute besteenganako errespetu izpirik. Nora ote
|
doa
gaurko mundua!
|
|
|
neskatoarena. Ama zalu zalua
|
joan
zen oihu saminez ari zenarengana. Sehaskatsotik hartu eta bularra eman zion.
|
|
|
Senarra itsasora berriro
|
joan
zenetik denbora puska bat iragana zen.Josefina sukaldean zen, oilasko bat lumatzen. Bere gogoetek itotzen zuten.
|
|
|
Barnean, sos apur bat gelditzen zenentz begiratu zuen. Jadanik hiru hilabete Ramuntxo itsasora
|
joan
zenetik! Dena ongi gertatuz gero, egun batzuen buruan etorriko zen.
|
|
|
Goizero bezala, senarraren etorreraren berri bila
|
joan
zen portura. Han ikusi zuen bere bihotzeko kuttuna eraman zuen itsasontzia.
|
|
|
Senarra itsasontzitik keinuka heldu zitzaion. Biak
|
joan
ziren etxera, gertatutako gauzak bidean elkarri kontatuz. Etxeratu eta, irabazitako dirua, ontzian ezarri zuten.
|
|
|
kortsario izatea. Emazteak, ikaraz beteta, ezetz erran zion; baina pentsatu ondoren erabaki zuen aterabide bakarra zela, eta
|
joatera
utzi. u lasai bat pasa ondoren, iritsi zen portura gizona. .
|
|
|
Ikusgarria zen jantzietako bel' oihalarekin eginiko burukoa. Txapel hori erditik moztua zen eta bi puntuak, jaunaren sudurra bezala, gorantz
|
zihoazen
. Bi esku leunek, largabista luze bat atxikitzen zuten.
|
|
|
Ramuntxok ez zuen gogoko, baina ezin zuen atzera egin, kontratu madarikatu harengatik kortsarioen menpe baitzen. Kostaldetik hurbiltzen
|
zihoazela
, bere alabarentzat irabaziriko dirua zenbatu zuen. Kontu ederra ateratzen zitzaion eta aski pozik zegoen.
|
|
|
Itsasontzia porturatu zen noizpait. Euskalduna ontzitik jaustean kapitainak erran zion, elkar ikustean, berriro elkarrekin
|
joango
zirela itsasora. Senarra ihes joan zen bere etxeraino.
|
|
|
Euskalduna ontzitik jaustean kapitainak erran zion, elkar ikustean, berriro elkarrekin joango zirela itsasora. Senarra ihes
|
joan
zen bere etxeraino. Han, emaztearekin egon zen hizketan; baina ez zion deus erran kortsarioekin eginiko lapurketez.
|
|
|
Ikusi orduko, xistu egin zion gazteari, hurbiltzeko aginduz. Baina hura, zalu malu, itsasontziko oroitzapen latzak gogoan, ziztu bizian
|
joan
zen lasterketa. Kalera iritsi zen.
|
|
|
Denak elgarretaratu, eta erabaki zuten mendekatzea. Odol usainak goitikakoa ematen zien; hala ere, aurrera
|
joan
ziren. Inkisidoreen aztarnak segitu zituzten.
|
|
|
Egurren artean, gorputz erreak errauts bilakatuak ziren. Baina oihuak entzun eta hara buruz
|
joan
ziren geldituriko emazteak salbatu nahiz. Madarikatua izanen zen gunetik presaz atera eta familia guziak, batzuk pozik, besteak triste, andere zenbait erreak izan baitziren, herrira itzuli ziren.
|
|
|
Goian, bonbila bat dantzan aire kirastuari, giro mantsotuari, kolore lausotuari putz egin nahian, baina denboralaren erdian itotako itsasontziaren lanbide alferrikakoa aukeratua du. Argiaren mugimenduaren azpian, amona marmolezko lurrean aurrera
|
doa
pauso ttipiz maleta haundi bat arrastaka daramala. Ateraino iritsi da eta ireki ezinean:
|
|
|
Gorpua konketaren azpian jarrita, ispiluari so egin dio ia nahigabe, inertziaz, hasera batean bere irudi lausotua ikusiz. Baina, ondoren ispilua bihurtzen
|
joan
zaio eta aldendu ezinezko irudi bat agertu da momenturo, hitz egiten hasi den arte...
|
|
|
Nekez sines dezaken kopeta zimurtu eta goibel horren atzean, oraindik freskotasunez zipriz tinduriko gogoetak badirela, zeren egon badaude, baina zokoren batean gordeta Sarritan, hik badakin, egun euritsuetan, hire kolore gabeko begiak zimurren artetik esnatu, jalgi eta begira ipintzen ditunanean, euri tanta bakoitzeko gaztaroko oroitzapen bat berreskuratzen dun begietan nahigabe kolorea margotuz. Eta hori dun hire denborale bekaiztiaren jaioleku.Badakin, kontura hadi, baditun urte batzuk deusik entzuten ez dunala, eta hire buru harnean iraganeko erloju zaharraren orratzen norabideak eta
|
joan
etorriak nahiko zaizkin hire musika osatzeko. Doinu bekaiztia osatzeko.Bapatean, amonak, iraindu, listua bota eta hitzok zulatu ditu ispiluan, bere isla berriz antzeman arte.
|
|
|
Labanarekin gorputza moztu nahi dio, baina ezohizko mugimendu bati esker ispiluari so egin dio ia nahi gabe, inertziaz, hasera batean bere irudi lausotua ikusiz. Baina, ondoren ispilua bihurtzen
|
joan
zaio eta aldendu ezinezko irudi bat agertu da momenturo, berriro hitz egiten hasi den arte... Begira nazan eta kontura hadi! Hik badakin denborak, denboraren gatibu den denborak, osatzen duela musika latzena.
|
|
|
Izenik gabeko kaleren batean xahutu nituen Ilunabar hartako eguzkiaren azken printzak, eta nik orduan jakin ez arren, etorkizunak ilunabar gorriz dindatuko zituen ordurarte isilik zeuden nire desioaren erreka garbiak. Oroitzen naiz kalean zehar
|
nindoala
. Kalean zehar nindoala.
|
|
|
Oroitzen naiz kalean zehar nindoala. Kalean zehar
|
nindoala
. Dena beti bezela zegoen.
|
|
|
Hori ez zekien bakarra zen; Zugarramurdiko beste biztanle guziek, aldiz, jakinean ziren eta inork ez zuen gatu beltzik etxean. Pantxo ez en sekula herrira
|
joaiten
, salbu bere gatu bat eri zelarik edo janaria erosi behar zuelarik. Hala ere, norbaitek zerbait erraiten ziolarik ez zuen hitzik ateratzen:
|
|
|
Pantxok so egiten zien ahoa zabalik eta bere bihotzak gero eta fiteago joiten zuen beldur zelako. Bat batean, sorgin batek burua itzuli zuelarik gizonari buruz eta aintzinatzen hasi zelarik beregana, Pantxo ziuntaz
|
joan
zen herri aldera beste biztanleen abisatzera.
|
|
|
Zugarramurdiko jendea abisatu zuten sorginen arazoaz eta
|
joan
ziren beste hiru herrietara ere, liburu zaharra ahantzi gabe, haatik, emazte itsusiak ikusten baldin bazituzten ere...
|
|
|
Herritarrak ur botaka ari ziren emazte itsusi horien ehaiteko, bainan uste ez zutena gertatu zen: denbora apur bat isilik egon eta sorginak
|
joan
ziren.
|
|
|
Pantxok gatuak maite zituen, bereziki gatu beltzak. Abere horiek etxeko jaunak iduri zuten, ez zuen etxeko nagusiak manatzen; animalia horiek nahi zutelarik jan, denak gizonaren inguruan miauka ari ziren; nahi zirelarik kanpora
|
joan
gatu batek borta erakusten zuen. Gizona bere gatuen esklabo bilakatua zen.
|
|
|
Haientzat dena egiteko prest zen. Animalia bat eri zelarik, eta eritasun ttipiena izanik ere, munduko marexal onenaren etxera
|
joaiten
zen, munduko beste muturrean bazen ere. Nahiz eta gatuek esklabo gisa tratatu, kontent eta ongi bizi zen gizona.
|
|
|
Han, ikusi zuen guzia salatu zuen Pantxok eta, bistan dena, emazteak deskribatzea ahantzi gabe. Buruzagia ondoko gelara
|
joan
zen. Handik denbora guttira, bi gizonengana joan zen liburu lodi eta zahar errautsdun bat zeramalarik.
|
|
|
Buruzagia ondoko gelara joan zen. Handik denbora guttira, bi gizonengana
|
joan
zen liburu lodi eta zahar errautsdun bat zeramalarik. Eta hirurok liburu horretan txerkatu zuten emazte misterios horien berri eman zezakeen zerbait.
|
|
|
Orriaren azpian oharño batek zioen etxe bakotxeko gatu beltzak hartzen zituztela sorgin bihurtzeko. Hori irakurrieta, buruzagiak erran zuen ezin zituztela munduko gatu beltzak hartu; beraz, hirurok
|
joan
behar zutela jendeen abisatzera.
|
|
|
Gaua heldu eta, Pantxok berriz gogoan erabili zuen abentura hori eta zalumalu
|
joan
zen buruzagiaren ikustera, erraiteko gatu beltzak oro ez zituztela eho, ahatze zutela zikin ontzietan bizi zirenak ehaitea. Buruzagiak herritarrak elkartu zituen berri txar horien erraiteko eta denek sorginak eho behar zituztela herrira jiten baziren.
|
|
|
Zer Dolores, hor atzeko logelaren batera
|
joango
algara?
|
|
|
Aitona! Laister amarengana
|
joango
naiz! egin duzu garrasi zeure burua aitonaren gainera bota eta besarkatzen duzun bitartean.
|
|
2002
|
|
|
Sarrarazi eta atea gibeletik gakotu ondoan, mahain gainean pausatu zuen. Bazkaltzen hasi orduko zaintzaile ezezagun batek zuzendariarengana
|
joateko
agindu zion. Gelatik atera aintzin loreari azken begirada zuzendu eta irten egin zen.
|
|
|
Iritsi zen agurtzeko garaia, hainbat urtez gelako kide izan zuenak zeru amaitezina arnasa hartuko zuen.
|
Bazihoala
eta, Peiok eskutitz bat lerratu zuen bere sakelean zaindariek kontrolatu gabe familiari eman ahal izateko. Bertan bere asmo zehatza argitzen zuen:
|
|
|
Hainbat adiskiderekin hitz egin zuen arrats hartan bertan, baina, ez zion inork baietzik eman. Hori zela eta, nekaturik eta amore emanda, lotara
|
joan
zen.
|
|
|
Biharamun goizean, Ainhoa jada esna zegoen ama iratzartzera
|
joan
zitzaioneko Mugimenduak jabetua zen. Amak umea zela kontuan hartu arren, berak ulertzeko gisan kontatzea inportantetzat jo zuen.
|
|
|
gizon gaixtoek, zuk diozun bezela, aitari erran diote gintuela gehiago ikusi orduan erabaki horrekin bat ez zetorrenez, guregana etortea erabaki du. Baina, autorik ez duenez eta gu
|
joan
ezin garenez, honaino ekarriko duen norbait xekatzeko galdegin dit bart gizonak ekarri eskutitzean.
|
|
|
Iñakik publizitate bidez kartzelako zuzendaria bere janaria eskatzeko erakarriko zuen, prezio merkea eskainiz. Horrela, astero platoak eramatera presondegira
|
joanen
zenean Peiorekin komunikatu ahal izango zuen eta, dena prestatu ondoren, biak irten egingo ziren. Aste bete geroago kontu haundiz idatzitako propaganda bidali zuen eta bispahiru egun ondotik interesatuak zirela zihoen eskutitz bat jaso zuen.
|
|
|
Lau egunen buruan hitzordu bat zeraman gutuna jaso eta berehala Joneri hots egin zion. Elgarrekin bere itxura hobetu eta kartzelara
|
joateko
prestatu zen.
|
|
|
Denek ahots berdina zeukaten, denok keinu berdinak errepikatzen zituzten, sehi urrikalgarri batzuen gisan. Denbora
|
joan
ahala, Iñaki ere beti bateko gurpil hartan hasi zen itzulika. Azieta bat hartu, eltzetik burruntzalikada bat bota eta eman.
|
|
|
Emozioak ez zion irriño bat egiteko indarrik ematen. Iñaki, aldiz, geldi egon ezinik, oihal baten hila
|
joan
zen. Harmar urte iragan ziren, bien artean plater bat bakarrik egonik, elkar ikusi zutenetik; beti orbainez estalitako berin zikin hura zehatzten zuen giegrada beste urutzatzeko.
|
|
|
Itzulitakoan, lagunak hobeki zirudien. Jana eskeini eta gibelekoari tokia libratuz,
|
joan
zen gizona, zerbitzaria bere lana egiten utziz.
|
|
|
Biharamunean, bezperako jarduera bera praktikatzera
|
joan
zen eta Peioren txanda izan zenean plastifikatutako paper bat zopan kukutu zuen. Honek han idatzita zegoena irakurri, emeki emeki estali eta sukaldariarengana eraman zuen hotza zela kexatuz.
|
|
|
Baina ez zuen gehiago dudarik, familia sano zegoen; Iñakiren begietan igarri zuen. Egunak joan arau, kanpora
|
joaiteko
irrika haundiagoa zuen. Abiatze egunarentzat bi gau falta zirela beren estrategia egokia zela pentsatu eta ihes egiteko prestatu ziren.
|
|
|
Hots monotono hura moztearren, aldizka azeleradorea zapaltzen zuen. Poliki poliki ibilgailua aurrera
|
zihoan
. Lehen bidegurutzea iragan eta aparkaleku batean gelditu zen.
|
|
|
Lehen bidegurutzea iragan eta aparkaleku batean gelditu zen. Atzekaldera
|
joan
, zakarrontziko tapa ireki eta barneko zakarrak atera ondoren, lagunari besoa luzatu zion. Pei geldirik zegoen, begiak itxita, isilik
|
|
|
Peio atzean geratu zen bada ezpada ere. Iñakiren egoitzara iritsitakoan Peio kotxean gelditu zen zain, laguna etxera
|
zihoan bitartean
. Familia berehala etortzekoa zen; sorpresa gisan.
|
|
|
Nehork idekitzen ez zuela ikusi eta, bere giltzekin ideki eta sartu zen. Gakoak beren tokian uzterakoan, hots arraro bat entzun zuen logelan eta zerena zen ikustera
|
joan
zen. Atea ireki zuenean Idoia ikusi zuen presaka ohetik ateratzen; bitxia iruditu zitzaion.
|
|
|
Idoiak nekatua zen aitzakiaz ez zuen ongietorria egitera
|
joan
nahi izan, beraz, senarra bakarrik joan zen.
|
|
|
Idoiak nekatua zen aitzakiaz ez zuen ongietorria egitera joan nahi izan, beraz, senarra bakarrik
|
joan
zen.
|
|
|
Konpartimendura heltzean jende gutxi zegoenez, ama alabak parez pare jarri eta hizketan hasi ziren, bidaia luzeegia egin ez zedin. Ez zen lehen aldia aita bisitatzera
|
zihoala
, baina espetxean pentsatzearekin bakarrik urdaila korapilatu egiten zitzaion.
|
|
|
Ama salto batez esnatu zen tren gidariaren erranak aditzerakoan. Ainhoak ez zion ulertu, baina trena pixkanaka gelditzen
|
zihoala
ikusita, iritsi zirela pentsatu zuen.
|
|
|
Iritsi gira. Ainhoa, bildu zure puskak zakuan, aita ikustera
|
goaz
!
|
|
|
Bere begi beltzak gorritzen, eta ezpainak aldiz hainbeste estutzearen poderioz ubeltzen hasiak ziren. Amaren begirada hiltzaileak ez zuen gizon gaiztoa beldurtzen, baina so garaile hura ahultzen
|
zihoan
. Supituki, betileen artetik lerratu zen malko lodi bat itxuri zitzaion masailean.
|
|
|
Bitartean, Peio zaindariaren zain zegoen bisita ordua zela erran ziezaion. Baina denbora aurrera
|
zihoan
eta denbora pasa pentsaketan hasi zen. Kartzelan, askotan norbere bizitza guztia errepasatzeko denbora ukaiten zuten.
|
|
|
Udazkena gerturatzen ari zen. Zuhaitz ihartuak askatu zituen hainbat hosto lurrera
|
zihoazen
, poliki poliki, kanpoko haize hegoarekin dantzan aritu ondotik Beste urte bat iragan duk, erran zion bere buruari, egunen batean, hura ere, orbel meta horren antzera kate guztiak askatu eta aske sendituko zela amestuz. Baina denboraren trena geldirik zegoela iruditzen zitzaion.
|
|
|
Bi urte igaro ziren horrela, nire homosexualtasuna adierazteko nahia modu neurrigabean handitzen eta handitzen
|
zihoan
heinean. Denbora horretan, mila alditan desiratu nuen norbaiti kontatzea, baina aldez aurretik planeatutako estrategia aurrera eramateko zorian nengoenean, beti kokildu eta atzera bota behar izaten nuen neure burua.
|
|
|
Egoera hartan, ordea, aukera ezin hobea aurkeztu zitzaidan, inoiz ere planteatu ez nuena. Hain zuzen ere, udako oporretan Nafarroako herrixka batera
|
joan
nintzenean gertatu zen. Hilabete osoa han igarotzeko asmoa genuen familiak eta nik, eta, beraz, kuadrilaren batean integratzea nuela aukerarik egokiena erabaki nuen.
|
|
|
Geroago, bere lagunen taldea aurkeztu zidan eta haietako batzuekin ere egon nintzen solasean ondorengo egunetan. Halere, hasieran etorri zitzaidan mutilarekin lortu nuen laguntasunik handiena egunak aurrera
|
zihoazen
heinean: hain zen atsegina mutil hura, hain zen erraza harekin edozer gaiz hitz egitea...
|
|
|
Ez dakit zertaz, baino beldurtu egin zen. Ondoren, eta ni homosexuala izateak nire jokabidean eraginik ez zuela eta hori berak konprobatu zuela, nire lagun mina bihurtu baitzen, azaltzea
|
nindoanean
, korrika alde egin zuen. Momentu horretan, munduko pertsonarik baztertu eta arbuiatuena sentitu nintzen, hain zuzen ere, nire konfidantza osoa eskaintzea erabaki nuen lehen aldian horrelako erantzun bortitza jasotzea ez bainuen espero.
|
|
|
Alderantziz, gertakari hark inar gehiago eman zidan injustiziaren aurkako nire borrokarako. Oso garbi ikusten nuen niri mutilak maitatzea tokatu izanak ez zuela inolako eraginik nire jokatzeko moduan, eta inolaz ere ez nintzela
|
joango
kaletik edozein pertsonari min emateko intentzioarekin, jendeak uste zuen (eta duen) moduan.
|
|
|
Horrela igaro ziren egunak eta asteak, azkenik elkar ikustea erabaki genuen arte. Lehenengo egunetik mutil harekin elkartzeko irrikitan nengoen eta Oviedora
|
joateko
aukera suertatu zitzaidanean, ez nion, ez, ukorik egin. Topaketa zoragarria izan zen:
|
|
|
baina nire buruan betiere mantendu den beste arazo bat gelditzen zitzaidan (eta zait) konpondu gabe, alegia, gurasoen kontua. Oso zaila da esplikatzen, jende asko nire pentsamoldearen aurka
|
joango
delako ziurrenik. Kontua da hasiera batetik ez nuela gurasoei nire homosexualtasuna agertzeko intentziorik, hasiera batean lagunekin gertatu zitzaidan bezala.
|
|
|
Noiz arte jarraitu behar dugu mespretxuzko jarrera honen aurrean borrokatzen? Dena den, eta nahiz eta nik hala pentsatu, lagunekin horrelako eztabaidak izan ondoren, nire jarrera aldatzea erabaki dut eta gurasoei kontatzea planteatzen ari naiz, baina ez aburuz aldatu dudalako, injustiziaren aurkako borrokan eta normalizazio prozesu horretan pausoz pauso
|
joan
behar naizelako baizik; agian arrazoi duzu: gurasoei ezin diet eskatu halako erreakzio positiborik, oraindik homosexuala hitza aipatzea arrotza egiten zaion gizarte honetan.
|
|
|
Batek ezer egitekoko gogorik edukitzen ez duen egun horietakoa zen. Fededun zintzoenak meza entzutera joanak ziren, eta umeren bat edo beste, futbol zelairuntz
|
joaten
ikusi nuen. Alperrenok berriz, gehienak, ni legez, etxean geunden, sutondoan bero bero, eguraldi eskas hartatik ihesi eta babesean.
|
|
|
Hantxe hasi zen dena. Etxean, bakarrik, zer egin ez nekiela eta guztiz aspertuta nengoela, langelara
|
joan
, beharrezko materiala hartu eta, oker ez banago, The Offspring taldearen zinta zahar bat baxu baxu jarri ondoren, matematikako erroketa batzuk egiten hasia nintzen, V13476, 033..., nire burutik paperera zeozer jausi zela konturatu nintzenean.
|