|
2000
|
|
|
Beldurra daukat, hara
|
joatean
nire burua ez ote den egongo pausatuago Irlandako oroipenetan, herriko eguneroko bizitzan baino.
|
|
|
—Eta ezin al dira put... horietarat
|
joan
ni bezalako umeak ere, putzuetan plisti plasta ibiltzerat...?
|
|
|
Eta egin zuen osabak bere egitekoa, eman zidan ondotik bere lezionea... eta, aulkitik kakontzia hartu zuen, kanpoan husteko asmoz. Osabarekin
|
nindoan
ni, hura bat batean gelditu zenean. Eta ustekabean erran zidan:
|
|
|
—Ama, ez naiz harenganat zuganat baino lehenago
|
joan
nik hala nahi nuelako, baina zorretan nengoelako, eta barkamendua eskatu behar niolako, gure arteko kontu bategatik... —ihardetsi nion zintki eta egiazki— Baina, gaizki egin dudala iduritzen bazaizu, guztiz prest naukazu zuri ere barkamendua eskatzeko.
|
|
|
Eta Piarres Oihartzabal kapitainaren hitzak oroitu nituen, noiz eta poltsa diruz bete hura eman baitzidan, suma harekin gizon gizon egin nintekeelako esperantzan. Ordea, hantxe
|
nindoan
ni, ehun aldiz gizon izan zitekeena gizontto bat eginik...
|
|
|
Gerri biluzi hori inguratzera
|
zihoazen
nire beso dardartiak haren esku fermuek geldiarazi baino geroago, niregandik bereizi baino are geroago, ni sukaldean bakarrik utzi baino hagitzez geroago ere, haren ahoaren mendazko zaporea eraman nuen neurean.
|
|
|
Baina desengainuak eta porrotak gorabehera, badirudi gizakiok amodioaren bila joatera kondenaturik gaudela: hala joan zen Dabid eta hala
|
noa
ni. Eta beharbada horregatik, burua furgoneta barnera itzuli, eta atzeraka jiratu dut, Ruben zegoen aldera, belaunaren faltan nire begirakunea harenarekin gurutzatzeko, baina Estherrekin mintzatzen zetorren eta, zorigaitzez, ez da konturatu ere egin.
|
|
2001
|
|
|
Halere, bere ustetan," aurreko orren idazlanari Luis Haranburu Altunaz ari zen bere esnaia edo muiña ateratzeko ez dago Euskal Erritik atera bearrik", zeren emakumea" etxekoa, etxeari lotua, beti katibu dago gizonezkoaz konparatuta. Orrengatik, ongi daritzat emen jartzea, emakumearen bizitza nolakoa izan dan; eta guzia
|
dijoa
nik nere senitarte, erriko eta inguruetan ikusi ta entzun eta ezagutu dituanaz, gutxi gora beera".
|
|
|
Eztabaida aske eta zabal honek gauzatu behar duen mahai honen aurka inor agertuko balitz, bere izaera «ez demokratikoa» agerian jarriko luke, bistan baita, hitz egiteko prest ere ez dagoena, ez dela zentzu demokratikoaren jabe. Ez
|
noa
ni balizko portaera honen arrazoien bila ikerketa bat egitera, baina esango dut bestearen iritzi eta gogoetekiko errespetu eza itzela ezezik, demokrazia kontzeptu berarekiko beldurraren isla litzatekeela. Mahai honen funtsa, gure autogobernuari buruzko gogoeta eta proposamenak plazaratzea da, eta ez, inola ere, bakoitzaren proposamena inori inposatu nahi izatea.
|
|
|
Beste hizkuntzetako asma lanekin berdinduz gero âez gorengo edo behengoekin, bai erdi mailakoekinâ, ez da Joanak
|
joan
nire iritziz, haien parera heltzen. Gizarteko auziek, gizakien arteko harreman korapilatuek, alde asko izaten dute:
|
|
|
Ez dagokio lekuari, eta ez
|
dihoakit
niri, zein den zein baino goiztiarrago erabakitzea. Aurrean erakusten dituzten urteak fidagarri badira," Doña MarÃa Vicenta" rena" euscaldun emacume bat" ena baino zaharragoa da bi urtez.
|
|
|
Martxa hartan, ez zen oso luze
|
joango
nire ezkutaleku badaezpadakoa aurkituko zuten arte. Etxolaren banbuzko paretarekin estuagotu nintzen, kafe borra eta kafea galtzerdi batetik zehar nola, nire gorputza eta arima, pareta galbahe, bitan bereiz zitezela desiratuz, hala bata ez bazen, bestea behintzat libratuko zelakoan.
|
|
2002
|
|
|
Usoa Aragoien dut utzi. Hara
|
noake
ni etzi.
|
|
|
Maleta hartu eta geltokiko istilutik aldentzen hasi naiz pauso lasaiez. Ez dut presarik, ezta helburu jakinik ere, noraezean
|
noa
nire oinek zuzentzen nauten tokira. Babes keinu gisa sudurra bufanda azpian gordez negu hotz honetan aurrera noan heinean, emandako pauso bakoitza aurrekoa baino zailagoa egiten zaidala konturatzen naiz, bakarrik sentitzen naiz eta norbaiten beharra dut.
|
|
|
eta jakin nora
|
doan
ni lo utzirik.
|
|
|
Beraz, Estatu Batuetara
|
joateko
nire burua prestatzen hasi nintzenean, nire asmoa ez zen ezezagunaren bila joatea. Edo ez hori soilik:
|
|
2003
|
|
|
–Mesedez, Lertonera
|
noa
ni. Zein da nire trena?
|
|
|
Epaitegira
|
noa
nire espedientearen bila, eta eskaera bat egin dezadala idatziz. Baina zaila omen daukat, garai hori ez omen dagoelako informatizatua.
|
|
|
–Emango al didazu zu apur bat alaitzeko baimena? , ekin nion, ausart, izan ere Gabonak gezur puta bat izaten baitira, horregatik
|
nindoan
ni amarenera Gabonetako desegunak igarotakoan. Eta emakumea norbaiti ez itzultzeko eskatzen ari zitzaion...
|
|
|
Bide onetik
|
nindoan
nire adinekoen ondoan.
|
|
2004
|
|
|
Hau da, ideia eta sentimenduen zurrunbiloa sistematizatzen jakitea baino, hura deskribatzen iaioa izatean datzala, horretarako ditugun lehengaiak behar bezala ordenatuz. Hein batean kontrajarriak izan arren, bi teoriok badute funtsik, eta ez
|
noa
ni bata ala bestea aukeratzeko apetan inor jartzera, azken finean inporta duena emaitza bera baita: artelana, kantua, poema.
|
|
|
Laino tartetik
|
doa
nire ama ere, lau zaldiko gurdi batean. Eate ta Hodei daramatzi bere ondoan, ekaitzak, harri erauntsiak eta euri jasak beren eskuetan dituztelarik.
|
|
|
Halako baten, autobusaren geltokira iristear nengoela ikusi nuen Suha, korrika bizian autobusa hartzera zihoala. Momentu horretan banekien zertara
|
zihoan
nire lagun maitea: martiri izatera eta era berean hiltzailea.
|
|
|
–Begira ezak, Aitor, hik nahi duana esan ezak, baina uste diat
|
bahoala
nire ondotik. Eta horixe duk egia, egia bakarra.
|
|
|
Baina hura ere ez. Zu nire fruitu debekatua zara, baina
|
Joana
nire ametsak erein nituen lur gozo eta samurra da. Nire lehenengo neska laguna, esango nuke.
|
|
|
Ez diok deitu beharrik.
|
Joanak
niri deitu zidak eta horrekin aski duk.
|
|
|
Iratirekin bi kontu esan ditudalako ez noa harekin bizitzera. Nahiz eta
|
Joana
nire neska laguna izan, uste dut beste neska batzuekin hitz egin dezakedala. Eta Joanak horretara ohitu beharra dauka.
|
|
|
Kanpoko itxuraz antzekoak izango gaituk, baina besterik ez. Hura azkarregi
|
zoak
niretzat.
|
|
|
Ez da taktika mailako behin behineko jokabide gogorra. Are gehiago, estrategia hitzaz ulertzen dugunaz haratago
|
doa
nire iritziz erradikaltasun hori. Errotikako jarrera eta pentsaera filosofiko bat da, nazio identitatearen kontraesan unibertsalak munduko herri guztiak alderik alde zeharkatzen dituen neurrian, gure bizitzaren zentzu orokorrari barren barreneko izaera eransten dion bizi jarrera.
|
|
|
Besteen esanak oraingoz alboraturik,
|
noan
niretik aletxoren bat jartzera, Garziaren aipua aitzakia ona delakoan. Bere seme alabak ikastolara bidali dituen belaunaldi ausartari buruzkoa da.
|
|
|
(KANTUAN) Etxera
|
noa
nire auto telegidatu... E?
|
|
|
Ez
|
noa
ni neure poetikaren azalpenik egitera. Lehenengo neuk dakidan poetikarik eduki ere ez daukadalako, Nabarnizko nire jendeari ikasi niona ez bada, eta gero poetika, mugimendua bezala, ibiltzeak berak esplikatzen duelako, eta ez beste ezerk.
|
|
|
Bidaia horretan, jende asko topatu dut. Eta beraiekin
|
noa
ni ere. Gure hizkuntzak, kulturak eta Euskal Herriak, azken finean, beharrezko dute bide hori.
|
|
|
" Bai, tiroa... Eta, nik salto egin nian eta, astoa
|
bazihoala
ni ere saiatu ninduan handik barrena ospa egiten baina, zutik jartzearekin gainean bi guardia nitian... Buruan kolpea jo eta besoan giltz txar bat eginda eraman ninditean Etxabeko ezkaratzera eta, han hiru edo lau lanrober edo patrol horietakoak zeudean eta, izkina denetan eta sasiartean ere zibila mordoa, denak txanoa jarrita, haietako patrol batean sarrarazi ninditean eta, sartzearekin eta batere galdetu gabe di da, di da, goian eta behean zartako ederrak eman zizkidatek eta, gero:
|
|
2005
|
|
|
Geure izatetik eta egoera zehatzetik komunikatu eta pertzibitzen dugun neurrian, Semantikaren arloan kokatzen da zentzuaren mundua.
|
Bihoazkie
nire eskerrik handienak eta zintzoenak, batetik, komunikazioaren unibertsoan murgiltzen eta soa zorrozten irakatsi didaten Psikologia Fakultateko Jose Luis eta Terexa adiskide eta lankideei, eta bestetik, Areson izerdi patsetan, kontzeptuen hezur mamiak euskaratzen horrenbeste lagundu didaten Euskara Taldeko Teresa Belasko, Iñaki Arregi eta Lola Figueiredo adiskideei.
|
|
|
–Hara txerri alprojok! –aldarrikatu zigun bere tripontzi gaineko kate eta txapa guztiak astinduz– Nora
|
doaz
nire baskoak?
|
|
|
Hau ez duk ba honela geratuko! Zerri hauei ez utzi hemendik
|
joaten
ni itzuli bitartean!
|
|
|
Zaude, zaude, zu emen bizarrak koipetzen, beti auzitan bezela katu, ta etxekoakin. Agur;
|
banoa
ni nere basora.
|
|
2006
|
|
|
Eskailerak igotzen hasi garenean bera egokitu da aurretik, eta, estu samarrak direnez, atzetik
|
noa
ni.
|
|
|
han
|
noa
ni atetik fuera...
|
|
|
Aitatxiren ezpata zaharrak, bertzalde, behialako gerlari baten itxura eransten zidan. Hartan nabari nuen urte bakar baten
|
joanak
nire gorputzari ekarritako kanbiamendua. Garrüzetik lekutzean, altzairu pisua jasotze hutsak lanak ematen zizkidan; orain, nire besoek buru gainean inarrosten ahal zuten neke handi handirik gabe.
|
|
|
Guztiak jeltzaleak, edo ia denak, hori esan gabe doa. Horregatik ez naiz
|
joaten
ni: auskalo zer pentsatuko luketen batzordean, jende horrekin nahasten hasi izan banintz; latzak entzun nituzkeen.
|
|
|
Gero, niri begiratu zidan:
|
goazen
nire etxera, Werner, han seguruago egongo zara.
|
|
|
errorik gabe, lekuak ez dira loturak; batera edo bestera joateko asmoak, berriz, are gutxiago. Eta Marseillakoa ez baitzen asmo bat besterik, han
|
nindoan
ni Parisa, batere hausnartu gabeko erabaki baten ondorioz.
|
|
|
meta hartara
|
noa
ni
|
|
|
Lakuaren inguruan bizi direnen zeregin nagusia bera jagotea eta iraunaraztea da. Ezin hemendik gorputza hor busti barik
|
joan
ni. Zurien aldean busti nuen legez.
|
|
2007
|
|
|
Egun o [r] i argitu, utsik bialtzea. gure etxian sartu, Orregatik beste bi besarkadak artu
|
noa
ni jartzea. ta nor apartatu.
|
|
|
|
Zoaz
nire gelatik, ostikoka atera baino lehen!
|
|
|
Carmenen desira ordena zen Haizeminentzat. Carmenen desiraz edonora
|
nindoakeen
ni ere, aditzak trinkotuz. Carmenen desira:
|
|
|
— Ale, ale, utzkitzue haurkeria horiek bazterrerat eta
|
zoazte
nik erranen egiterat aita jin gabe, bertzenaz kasu.
|
|
2008
|
|
|
Ez dut sekula kafea etxean hartzen. Nahiago dut terrazara
|
joan
nire arkatz eta blokarekin, eta deigarria edo interesgarria zaidanaren krokisa marraztu. Jende desberdinaren elkartzeak gustatzen zaizkit.
|
|
|
Baina ez litzaidake gustatuko batzuen gustukoa izatea. Alliot Marie galeriara datorrenean, agurtzen nau, baina gero ez naiz bere gibeletik
|
joaten
nire koadro bakoitza esplikatzera. Ez zait interesatzen.
|
|
|
Bere apeta edo helburua bete balu bezala otzandu zen zakurra eta muturra lurraren pare zuela hasi zen ibiltzen. Emakumea isilik
|
zihoan
nire ondoan. Etxean nirekin zer gerta zitekeen, zer egin zezakeen pentsatzen arituko zen beharbada.
|
|
|
Gau hartan, neure buruari galdetu nion ea zintzoa nintzen maite nindutenekin. Ez ote
|
zihoan
nire bizitza gainbehera, ni konturatu gabe.
|
|
|
Eta hartaz, ez nuen gogorik ezer kontatzeko haren HIRU GIZON BAKARKA liburuari buruz. Baina,
|
bihoa
nirea.
|
|
|
LEO. Aurreratu zeu, oraintxe
|
noa
ni.
|
|
|
Herria maite dudalako/ saiatzea da nire egite,/ eta beraien eskuetan/ ez uztea gure suerte,/ boluntario egin naiz/ eta hortik
|
doa
nire ibilte,/ gure eskubideak/ ukatu egiten dizkigute. / Zer gara gu baina trata/ gintzaten hain diferente?
|
|
|
Haiei esanahiak eman nahian. Kalean
|
nindoan
nire pentsamenduetan galduta Frankek deitu duenean. Berlinen nago?
|
|
2009
|
|
|
Horregatik, Jaurlaritzaren datuek ez dute errealitatea ondo islatzen. Errealitatea da jendeak pentsatzen duela" nora
|
noa
ni haurrarekin" eta ez dituela hainbeste aukera aurkitzen.
|
|
|
Lehenengo harria botata dago", amaitzen zuen Gorka Morenok. Ba, horra
|
doa
nire bigarren harria edo lehen zura.
|
|
|
Nik erritmoa behar dut. Inguratzen nauen guztia makal
|
badoa
ni ere makal noa. Eta hori obran nabaritu egiten da.
|
|
|
Inoren laguntasuna jok biziteko. Laguntasun ezak badakusk nora erakarri
|
joan
nire gorputz ahuldu hau; laster naiagok ni hilobian. Baina lezino hau ikasten badok ikasi, poz bat eroango joat neugaz.
|
|
|
Agur Txanton gizajoa!, eta agur nire txarrikumetxu gaixoa! Haxe izan
|
zoan
nire azkena. Arrapaladeari emon neutsaan baina, alperrik izan zoan.
|
|
|
" Hamaika eta erdiak
|
zoazan
ni plazara orduko. Apostu edo norgehiagoka laster zoanez, jentea urduri jegoan, kolkoaren kili kilia gorde ezinik.
|
|
|
Antza 20 urtetik 40 urtera bitarteko jendea da gehien kutsatzen ari dena. Ni orain Guadalupeko Basilikara
|
noa
nire biziagatik otoitz egitera!
|
|
|
–Gaur ere aitak 5 euro bakarrik eman dizkit. Nora
|
noa
ni 5 eurorekin?
|
|
|
paradigma da. . Utzi zeure lurra, zeure ahaideak eta zeure aitaren etxea, eta
|
zoaz
nik erakutsiko dizudan lurraldera, agindu dio Jaunak Abrahami.
|
|
|
Baina hori ere bada: , gorantz
|
dijoaz
nere begiak? (A.
|
|
|
Metroa arin
|
zihoan
niretzat erabat berriak ziren New Yorkeko paraje haietan barrena eta, horregatik, mapa eskuetan izanda ere, arreta handiz begiratzen nien geltokien izenei. Azkenean heldu nintzen nirera, Wilson Avenue ko geltokira.
|
|
|
–
|
Goazen
nire gelara garagardo bat edatera eta kontatuko dizut. Zer ordu da?
|
|
|
–Bertara eramango diat, erantzun zidan Xantik eskatu orduko?. Oraintxe
|
noak
ni ere.
|
|
|
Hainbeste, ze azken sei urte hauetan ariketa handiak egin behar izan ditut, galduta uste nuen mundu propioa aurkitzeko. Eta aurkitzen
|
noan
ni horrek bakarrik egon nahi duela ikusi dut, bakarrik eta lasai. Neure lekuan.
|
|
|
–Nik ere bai, eta hala ere ez natzaio
|
joan
nire errege salatzera.
|
|
|
Ez zen luze
|
joan
nik haren hitzen berri jakin gabe.
|
|
|
Ez Miossensek, ezta Aubignék ere, bistan dena. Armagnac bera, urte eta erdi lehenago Normandiara
|
joan gabe
nirekin Parisen gelditu zena, jakinaren gainean zegoen. Sinesteak lanak, baina ene begi parean froga.
|
|
|
Nola jakin dezake halako umetxo batek atzerritar hizkuntza bat? Ingalaterrara
|
goazenean
nire tartekoek irribarre isila egiten dute katalanez hasten direnean.
|
|
|
XABI: Segi aurrera, oraintxe
|
noa
ni.
|
|
|
ALIZIA. Ez, lasai,
|
banoa
ni.
|
|
|
ITXASO. Baina Leo!
|
Joana
nire lagunik onena da eta oso gaizki pasa du bere aitaren kontuarekin. Ezagutzen duzu Kandido, ezta?
|
|
|
IGONE. Utzi,
|
banoa
ni. (bidean) Mimi gaixoa...
|
|
|
Ondo egin duzu. Oraintxe
|
noa
ni hara.
|
|
|
MARGARI: (gizonei) Mesedez ez
|
joan
ni bueltatu arte. Eta norbait etortzen bada, berehala jaitsiko naizela.
|
|
|
NEKANE. Bai... Tira,
|
banoa
nire bule? –Nagusiaren?
|
|
|
KANDIDO: Ikerne, segi zuk, oraintxe
|
noa
ni, aitonarekin hitz egin behar dut.
|
|
|
KAR: Itxoin hor, oraintxe
|
noa
ni!
|
|
|
Nik eztet pekatuik in behar ta!. Pekatua itea zuek zoazte.Zuek
|
baitzoazte
ni hiltzea.
|
|
|
Eta ezker abertzale ilegalizatua, zertan ari da? ETAri adio,
|
banoa
nire bidetik esateko ausardia izan balu, aurkeztu liteke. Ez daki, ez du nahi, ez da ausartzen.
|
|
|
Peshauarrera
|
noa
nire familia osoarekin; borrokak hasten badira, inork ez gaitu babestuko. Mohammad Karimen hitzak dira, handik aterako zien auto baten bila ari zen.
|
|
|
Berandu agertu zait, baina eguna zabaltzerako atera gara itsasora, ganbela bestondoak handituta. Berak lema daramala, kazan
|
noa
ni, bita eskuan dudala, aurreneko atun txikia harrapatu dugunean.
|
|
|
Adio Singer etxeari, Eliseiev dendari, Aurora zinemari!
|
Doazela
nigatik Griboiedova ubide hondora Stroganov jauregia, Anixkov zubiko brontzezko behorrak eta Grand Hotel Europa atariko mila zaldiko autoak!
|
|
|
|
Bihoazkizue
nire agurrik senideartekoenak eta desirarik onenak.
|
|
|
Nire ustez Soitu ez da inolako biktima, baina hori entzun eta irakurri dut hortik zehar. Gehiegitxo esatea suertatu zait eta horretara
|
nindoan
nire postarekin. Kapitalaren aurka, biktima bezala jartzen denarekin kontuz...
|
|
|
Bestelakoa zen nire ametsa: zugana bisitan etorri eta kontatzea ondo
|
zihoazela
nire zientzia ikerketak, esan zuen Dariok irribarre bortxatua eginez, edo zuri aholku eskatzea etika profesionaleko kasuren bati buruz edo jakinaraztea suero berri bat aurkitu nuela.
|
|
|
" San Martin Loinazeko monumentuan genuen zita. Donostiatik Beasainera zetorren Txabi, eta Eibarretik
|
nindoan
ni haren enkontrura, dinamita karga bat kotxean neramala. Gobernu Zibileko komunetan jartzeko ginen lehergailua, gauean erlojuz leherrarazteko".
|
|
|
zure aita beste gizon guztiak bezalakoa zen, bazituen grinak, ahuleziak, denok bezalako egoa, besteok ez bezala mozorrotua agian, inozoak liluratu eta bereganatzen baitzituen; galdetu al diozu inoiz zeure buruari ea benetan hilik ote duzun ama, ez ote zuen ihes egin senarraren etengabeko desleialtasun" mistikoak" jasan ezinik, beharbada Aurovillen ere efeboak eta dontzeila samurrak limurtzen ibiliko zen yoghi zintzoa. ...dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo
|
zihoan
nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zik... Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, burugabe horrek, baliteke bakarrik berriro igotzea lortzea, baina zuri loturik nago, zutaz maitemindurik, eta nuke bakarrik egin bidaia hori zurekikoa eten gabe, zu nire bizitzatik ezabatu gabe, eta ez zaitut galdu nahi, maite izan dudan emakume bakarra zara, eta bizitza osoan dudan bakarra; hori desira da, Ananda, hara; ez, Sara, maitasuna da; desira, Ananda, ego hutsa, niri aurpegiratzen didazun berbera.
|
|
|
Gogamen lohia duzu, Sara, ez zara konturatzen haizeak nondik jotzen duen ere, zertarako landu ditugu hainbeste yoga liburu, honetarako?, ez duzu zipitzik ere ulertu; zeu zara, Ananda, ezer ulertzen ez duena, yoga liburuek ezin dituzte ezabatu sentimenduak eta giza grinak; horixe da, ordea, kontua, Sara, egoaren uholdeei eusteko sortua baita yoga; baina, Ananda, nola sinets ditzakezu oraindik horrelako asmakeriak, gertatu den guztia gertatu eta gero, zer uste duzu, liburu horiek maitagarrien ipuinak direla?, eta zure aita sentimendu ororen nagusi, ipotxen errege balitz bezala?; berriro iraintzen nauzu, Sara, eta nire aita ere bai, hura gizon betea zen, behin eta berriz erakutsi zuen hori; ez dizut esaten hala ez zenik, Ananda, baina hark ere zakil tentekorra zuen, ar gehienek bezala, eta neska eta mutil gaztetxoak atsegin zituen, pederastiaren mugaraino, eta ez dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo zihoan nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zikina, orgasmoak izatea, gozamenez eztanda egitea, zure sabelaren gainean lokartzea eta esnatzean zakila miazkatu eta berriro gure gaztetasunaren sua berpiztea, ekin, bizi, eta ez soilik zure zakila barruan dudala geldirik iraun, tantra meditazioan, otoitzean, eta garbiketa praktika amaigabeak eginez larrutan egin behar dugun bakoitzean, pentsatuz ez dakit zer eroriko zaigula zerutik, gauzarik ederrena balitz ere ez leukake zertan ito gure grina eta gure egoa, bai, egoa, Ananda, ni neu izan nahi dut, ego hutsa; zu zeu, Sara, zu zeu, zeurekeria horretan itoko zara, ez duzu ikusten lakioan erortzen ari zarela, ez duzu ikusten liluramenduaren infernura arrastatzen nauzula; eta gustura asko irristatzen zara nirekin batera, memelo alaena, baina onartu egin behar duzu, obsesionaturik bizi zara, naturalago jokatu behar dugu, normalago, Ananda, hainbeste nahasmen mistikorik gabe; nahasmen mistikoa diozu, milaka urtean milaka pertsona zintzok eta hainbat santuk ondutako jakintzari nahasmen mistikoa deritzozu; beharbada ez dira irakaspen okerrak, Ananda, agian dena egia da, baina gu hemen eta orain bizi gara, geure gurari eta ametsekin, eta ezin dugu amildegian behera bota geure nortasuna, ez iezadazu eskatu ni neu izateari uko egiteko, hori inoiz ez, izan ere modu ezkutu bat baino ez da emakumearen zapalkuntza puta hau luzatzeko, ulertzen, polit horrek?; zeu zara, Sara, ezer ulertzen ez duena, emakumearen zapalkuntza diozu benetako askatasun osoa eskaintzen ari natzaizularik, bai baitakit nora noan, behin izan nintzen-eta hantxe, Kailas mendian, nire izatearen gailurrik gorenean, nortasun oroz harago, eta gailur hura bion artean iraunkor bihur dezakegu, hantxe geratu betiko, eta handik euskal arraza berria hedatu mundura, eguzkiaren errainuen antzera, fida zaitez nitaz; erabili egin nahi nauzu, Ananda, igo zaitez zeu bakarrik mendi arraro horretara, behin han izan bazara berriro ere igoko zara, nahi duzun denbora guztian geratu, lagunduko dizute Iñigo eta besteek euskal zera horretan, eta ni hemen behean zain geratuko natzaizu, bihotz zabalik, ez zaitut gorroto, Ananda, nire bizitzako gauzarik onena zara, baina ezin dizut jarraitu amildegira; amildegi deitzen diozu gailurrari, ...dakit zuon bion arteko harremana bera ere oso sanoa izan ote zen, intzestuaren usaina hartzen diot...; urde halakoa, zerria, zerria, zure gogoa gorotzez beterik dago, berriro iradokitzen baduzu aitak bortxatu egiten ninduela, hil egingo zaitut; nik ez dut halakorik esan, Ananda; hil egingo zaitut, Sara, jainkoa, zer gertatu zaigu, hain ondo zihoan dena; ez mehatxurik niri, gero, Ananda, dena ondo
|
zihoan
nik guztiari men egiten nion bitartean, baina ni neu izan nahi dut orain, eta begira zer esango dizudan, prest nago yogaren bidean sakontzeko eta Iñigok eta Xabierrek proposatzen duten zorakeria hori ere errespetatuko dut, muga bateraino behintzat, baina aldi berean ni neu izan nahi dut, jende guztiak bezala gozatu sexuaz, larrua aurretik eta atzetik jotzen didazula sentitu, zergatik da hori zik...
|
|
|
doan hegaztiari. Eta haren gibeletik
|
noa
ni ere,
|
|
|
Hileta Zarautzen egin zen, baina ez dut elizkizunari buruzko oroitzapenik. Oriora, familiako panteoira, eraman genuen gorpua, eta aldapan gora gindoazela hilkutxaren atzetik, nire arreba nagusia
|
zihoan
nire aurrean. Beltzez jantzita zegoen.
|
|
|
Administrazioa bera eta bere eratorrien emaitzak zenbatu ditut hemen, baina ez irakaskuntzakoak, horiek beste sail batean
|
doazelako
nire ustez egokiago. Ekoizle nagusia, urtea joan eta urtea etorri, Eusko Jaurlaritza da, %47rekin aurten; Gipuzkoako Foru Aldundia dator bigarren, hori ere tradizionalki, %16rekin; hurrena, Nafarroako Gobernua %8rekin.
|
|
|
" Zaudete! hots egin zien Albak,
|
banoa
ni!"
|