|
2007
|
|
|
Bidetan zehar zabilen jende kasta hori ez zen lekukoetaz hainbat maitatua, bainan zaldi tratuetan ezagutuak zirenez eta gainerat komerzio ganbaran fixatuak, nehork ez zeien deus trabarik egin nahi. Egia erran, ez ziren arras beti
|
bidetan
gaindi kurritzen, bainan ingurumenetako merkatu eta feria guzitan parte hartzen zuten edozoin tratularien gisa, eta beren bizi moldea bitxia izan gatik, partikulazki beztimendu eta mintzaira mailan, herabeki onhartuak ziren zaldi edo beste kabala mota zerbait erosten zuten ber. Biziki pobreak emaiten zuten, iduriz bakarrik, zeren eta ongi kasu egiten zelarik beren ontasunak gordetzen bazituzten e... Beren urguilua zen iduripenezko pobretasun baten azaltzea hobeki enganatzeko lekuko xalantak.
|
|
|
— ez, haurra, eta ez diat jakin nahi ere... badakik zertako? — egia, ahantzia nuen — ixilik... ixilik egoiteko manuaren gatik, eta ixildu nintzen hainbeste nuelarik erraiteko, aitak zaldiaren giderrak hartu zituen hitz bat erran gabe, eta biak oinez eta bakarrik, karrosan norbait zelarik alta, abiatu ginen merkatutik etxerateko
|
bidean
. Hiritik ateratu eta, alkietarat iragan ginen eta zaldiaren urhats inarrosiaren menpe abiatu etxerat buruz, karrosaren kulunkak loa ekar arazten zautala nahi gabez.
|
|
|
Habil, ene gizon ttipi... — eta hala egin nuen, kasik ohartu gabe ene alki lekuan beste norbaitek, anartean, bere gibelaldia pausatu zuela, bainan ordukotz loak abantxu eramana ninduen eta karrosa ttuku ttuku kurrituz zoala zaldiaren trostaren heinean, ni erdi atzarririk, beharriak erne ezin atxikiz, etxerateko
|
bide
bera egin ginuen, arrabots berak entzun nintuen, zaldia gelditu ere goizean bezala —... du marche... — et, lui, qui?...
|
|
|
Ai zer eguna! Goizeko lauak ziren doi doia etxetik eta plazarako
|
bidean
sartu ginelarik eta hotzikaran, bihotza pil pilean, gogoa aments iratzartuetan murgildua, ohe beroaren gozoa gibel utzirik, iduritzen zautan mundu guziak jakiteko egitate bateri buruz nabilala. Hamar urteak bete berriak nintuen, ordu hetan, mila bederatzi ehun eta berogoita hiruan, gerla denbora betean, ez banakien ere sobera izaera horrek zer erran nahi zuen xuxen.
|
|
|
" ez, jauna, ez nuen horretarako arrazoinik, biek elgarrekin bizi berri baten muntatzea ginuen hitzartua" zion jujearen galdeeri. Beraz, auziak segitu zuen bere
|
bidea
Maddi gabe eta hilketa horren protagonista bat falta izan gatik, Olatek pairatu zuen ondorioa, urkabiarat kondenatua izan zen eta mila zortzi ehun eta hogoita bederatziko azaroaren lauean, soka eman zioten lepotik eta, gaizo mutikoak," nigarrez amari deika", azken jautzia egin zuen.
|
|
|
Ez bagine gu, bi anaiak, bere eskuetatik lotuak izan, badut beldurra ama lurraren barnean sartuko zen. " Ez milesker" erran ondoan, aintzinean zuen inguma bat iruditzen zitzaion emazte hura agurtu zuen eta etxerateko
|
bidea
tuntik atera gabe egin ginuen, sekulan ez baitut jakin zer pentsamendu modutan kurritzen zen bere gogoa. Bakarrik orhoitzen naiz aurpegia goibeltsu zuela bainan, despitatua baldin bazen ere, bazuen aski urgulu bere sendimenduen ez agertzeko.
|
|
|
Etxeko gauza ttipiekin lapurtze ikasketak egin nituen eta inguruko haur lagunekin gaizkintza ezpezializazioa. Emeki emeki, eskolako
|
bidea
ahantzi ere arbasoen ez jakinean, eta han ibiltzen nintzen bakarretan, sekulako zozokeriak ene gain ziren, errientak ez baitzuen bururik ematen ahal ere, bereziki etxean ebatsi supizteko batzuekin ene aurreko mutiko pixtolet baten dabantalari su eman nioenan, baizik eta ene ama laidoztatu zuelako. Hori izan zen eltzea gainditu zuen ttorta, eskolako aitzindariak ene aitatxi amatxi galdekatu zituen" ez da posible, ez du hola segitzen ahal, ez hemen hasteko" eta ene arbasoek segidan, hain ziren despitatuak, ene balentriak kontatu ene aitari:
|
|
|
... ene ar kide maiteari hitzeman lanaren egitera noak, ikatzezko ziriak eskuan, atzo arratsean aterpe zuloko suaren ondoan mintzatu zaitak erranez, habil orain hire
|
bidean
, enea egina dun, har ezatzin umeak, eme lagunak eta zoazte beste tribu baten bila, beste sokorri baten eske, beste babes baten ondotik, basa idia ni baino azkarrago zunan, bere adakerak jo nin zabalean...
|
|
|
Denak urruntzen ari dituk, ene etxetik eta herrirako
|
bidea
doblatu duk, eta gainera lehenago sekulan ikusi ez nituen patar batzuetaz ere gehitua izan duk. Eta izugarri dena, autobusa hartu behar dudanean, beti presan duk, lasterka joan behar diat haren kausitzeko, usaian ni heltzen nintzelarik baino goizago abiatzen zidak.
|
|
|
Denborak ere aldatu dituk, neguan hotza bortitzago duk, gero eta nekezago soportatzen ditiat goizetako hormak, elurra pisuago duk pala puntan etxetik kanporako
|
bidea
garbitzen dudalarik. Udak ere ez dituk lehengoak bezalakoak, erretzeko beroak jasaiten ditiaguk, barnetan bereziki, aire korronteak azkarrago dituk, eta hori heldu daiteke, segurago, leihoak lehen baino arruntagoak egiten dituztelako.
|
|
|
Eskolarateko
|
bidean
9
|
|
|
... orain duk unea, har ditzagun lastargia, ikatz kutxa, errauts gorria, eta goazen... harkaitz zutabe horren ondotik doa lurpeetarako
|
bidea
, xendra... eta han ormaren zabalean ikusiko duk Aba garbitu duen basa idia... gorriz emokatua... gezi bat saihetsean... eta ere abelgorriak, oreinak. Baina, ez dituk bakarrik ikurrak agertzen hemen, orman tilingo diren harkaitz puska horiek erabiltzen ditiat ttunttunaren egiteko, orein adar punta batekin, jo eta jo ari nauk gure arbasoei deika, entzun gaitzaten...
|
|
|
... halere, nik ere gogoa behar nikek ba doi bat
|
bideari
atxiki...esker aire kurritzen nintzenez ote... san dios ez nikek beste beharrik... kasu, kasu... bestenez... zeinuak jo ta jo, hiretako luzkek!... eta amen!
|
|
|
Josefina irribarez lehertu zen, harri xabal baten gainean jarri eta korzeta zabalduz umetxoari eskaini zion bere titi zuri esnez hantua, kantuxka ezti bat murmurikatuz eta haurraren burua perekatuz. Hau ase eta, berriz estali zuen golkoa, xutitu eta abiatu ziren
|
bideari
behera. Pagondo gotor baten azpian, Josefinak haurtxoa pausatu zuen lurrean, ostozko ohantze ttipi baten gainean, balakatuz lokar zedin gozoan, iturri xume baten arrabotsa zuela lagun, eta urruntxago, bera ere etzan zen beha...
|
|
|
|
Bidean
, aratsaldeko beroaren beroan, lur bustiaren freskotasuna zaukan gorputz osoan eta umea besoetan lo. Eta Josefinak, irus bainan urduri, segitzen zuen mintzo:
|
|
|
— Ez tuka konprenitzen? Taulak hor tiauk, eskolarateko
|
bidea
gain behera diauk kasik bururadino eta... ez dea ideia huna hori?
|
|
|
— Ordukotz hotza joana bezala zian, eki xuritan xukatu gaituk ba laster berriz
|
biderat
jiteko artian!
|
|
|
Zerbait herrestaka ibili balitz bezala eta denek behererat emaiten zutenan. Hixtuka ari izanik, ez din arraposturik ukan eta berriz etorri delarik,
|
bidea
hartu din gain behera. Abiatu orduko bizikletako errotak zilatu zizkion alanbre puska batzuen gatik eta kasik han berean, bi zapeta ferratu zikinduak eta bustiak harrapatu ditin:
|
|
|
lotsak harturik han utzi ditin eta jandarmeen abisatzerat joan dun.
|
Bidean
apezari kondatu dion ze gertatzen zen eta hunek, ustez eta zerbait bitxi gertatu zela herrian, zeinuak jo arazi ditin...
|
|
|
Eta kasik deskantxatua bezala
|
bide
beretik berriz abiatu zen etxerat buruz" oino holakorik... ikusi... egundaino... ai ai ai zer bizia... ale goazen askaltzerat!"
|
|
|
"... haurra nintzanean, jadanik, nehork ez zian enekin jostetan ari izan nahi, ez nintzelakotz besteak bezalakoa, inoxenta eta haur abandonatua nintzela, omen, amodio gabe hazia, gaixo bat funtsean. Nitaz zonbait irri egiten zitean ene haur lagunek, ni behi zain akulia bizkarrean, faluxa hegian eta heiek eskolarateko
|
bidean
zoatzila; harri xintxolak botatzen zizkidatean ahurtaraka eta ni kontent nindian lasterka joaiten zirelarik, norbait bederen nitaz axolatzen baitzen. Nunbait huts egiten zutelarik, edo jukutria zerbait, denak ene gain ezartzen ziztean, irri trufaka eta hala ere berdin kontent nindian zerbaitetan bederen xerbitxu egiten niela... nik banintuen ere ondotik mimen zehaloaren ausikiak!
|
|
|
Eskolarateko
|
bidean
|
|
|
Erran behar da, Lapixtegitik eskolarateko edo elizarateko
|
bidea
ez zela nola nahiko bidea; luzea eta makola zen, patartsu, dena arroila, sasi, arroka ta zilo, lohi edo erhauts aroak nola uzten zuenean eta han ibiltzeak ez zeion ez arrangura kalkula edo katiximan emaiten! Eta norbaitetaz mendekatu nahi zutenean bide horren desgrazia orotaz, ardurenian apezari edo errientari bihurtzen zituzten beren erranahiak.
|
|
|
Erran behar da, Lapixtegitik eskolarateko edo elizarateko bidea ez zela nola nahiko
|
bidea
; luzea eta makola zen, patartsu, dena arroila, sasi, arroka ta zilo, lohi edo erhauts aroak nola uzten zuenean eta han ibiltzeak ez zeion ez arrangura kalkula edo katiximan emaiten! Eta norbaitetaz mendekatu nahi zutenean bide horren desgrazia orotaz, ardurenian apezari edo errientari bihurtzen zituzten beren erranahiak.
|
|
|
Erran behar da, Lapixtegitik eskolarateko edo elizarateko bidea ez zela nola nahiko bidea; luzea eta makola zen, patartsu, dena arroila, sasi, arroka ta zilo, lohi edo erhauts aroak nola uzten zuenean eta han ibiltzeak ez zeion ez arrangura kalkula edo katiximan emaiten! Eta norbaitetaz mendekatu nahi zutenean
|
bide
horren desgrazia orotaz, ardurenian apezari edo errientari bihurtzen zituzten beren erranahiak. Jakinez gainerat, sakretan erabiltzen direla erlijione hitz zonbait, hala nola Jainko, debru eta bertze, hori aski zeien, holako elhe zonbait erranez, bi" arraza" horiek batean laidostatzeko!
|
|
|
Hola zuten, Antton eta Ximunek beren
|
bidea
segitzen goiz hartan, hurriki bainan segurki, erran ahala sakreka nun, bat batean," ziiiit, plast!" Antton lurrerat erori zen.
|
|
2008
|
|
|
Haur haurrean ere elgar ikusten genuen. Mendi mazela batetik bestera joaiteko
|
bidea
luze bazen ere, bi mendi paretak hari xuxenean etziren elkarretarik hain urrun.
|
|
|
Goizeko seiak aldera, argi zirrintan, Piarre Beltxa, pertsularia, auzo herrira zoalarik Ihauteritako bestara, oartu zen Haritxeneko labaki hesleak kantu eta irrintzinaka bakoitxak beren etxeetarako
|
bidea
hartzera zoatzila. Barrandatu zituen eta kantu hau moldatu zieten:
|
|
|
Ordaintzat nasai gozatu diztek jan edan onen graziak Etxerateko
|
bidea
hartzen nekexko dituk hasiak
|
|
|
Aitama eta familiakoetarik maitatua izaiteko doaina eta ezkontza amodioan sortu bost haurren altxatzekoa izan dira ene bizi
|
bidearen
sustagailu argitsuenak. Guri ere, emana izan zitzaigun Gilbert, seme eriaren altxatzeko eginbidea.
|
|
|
Iduri eta bizi errealaren zerbait gaztigu kargaren eremaile naizela. Osasun galdez nago, beti azkar segi dezadan emana izan zidan biziko
|
bidean
.
|
|
|
Mikele Hegoarrak ondo ezagutzen duen adixkide bat izan zaigu presondegian. Horrek dionaz eta hemendik laster kanporatzekotan ez dugu
|
biderik
, erho zozoak garela sinitsaraztekoa baizik.
|
|
|
Sei urtetarat hel artean iragan bizi baketsuan sortu asmoen zapadurak laster senditu genituen. Lehenik, eskolarako
|
bidea
biziki luzea eta maldatsua izanez! Gainera, Frantses mintzoaren ikasteko eginbide bortitz hori!
|
|
|
Iduri ere nerea etzen estalgi batek ninduela besten begietara agertzen! Haundixagotu eta ere, pilotarako edo bertsularitzarako, edozein beste lan
|
bidetarako
jaiduretan, gogo eta memorioz ahul senditze horrek ezgaitasunean ezarriz. Adimenaren belzdura horien artetik nahiz eta beste nonbaiteko mundu alegerako baterat ihes egin, asmatzen nituen eta besteri kondatzen, alegiazko eta ezin sinetsizko gertakari bitxiak.
|
|
|
O, zer ustegabetako atseginaz nauzuna betetzen! Ez uste izan mihise arteko besarkadetara zaitudala gomitatzen. Bainan segurrago, biok orain artean erabiliak ditugun
|
bideren
zehaztera, ez baigara gehiago bihotz guriko haur amorosak! Bestalde, dakizun bezala, gizonkiaren aldera naukan lehia bietan, honen usteldurek, zapuztu edo higuindu baitute! Hirugarrena ni naiz!
|
|
|
Arrotza daukate. Lan
|
bidez
makinaria da eta jeinu arradokoa dela ezaguturik, balitzandar zenbaitek eginaraziak dizkiote jadanik motor eta makina batzuen antolatzeak. Bere autoa ere ordulari bat bezala itzularazten du zuzen, garbiki eta dirdiran.
|
|
|
Etxerateko
|
bidea
harturik, motor burunba eztia lagun eta jartoki gozoan zapaldurik atsedenean da gure gizona. Hala ere, Peio tirriatzen da zerbait argitasun ukaitera.
|
|
|
Hauetarik batean jarririk dago Bittor, bederatzietako autobus edo jendeketakoaren haiduru. Tenorea hurbiltzen ari eta, zenbaitjende bildu dira geldileku horretara eta doaz
|
bidetik
bazterxago kausitzen diren jarralkuetara. Horra Peio, jantzi ederretan emana, zigarro puroa ketan, Hemen ongi n egin du bere sar aldia, Marie Leonaren ikusteko baizik ez bazen ere.
|
|
|
Bittor, iztildua hau ere, laster urrundu zen hortik, harrabots guttiago eginez, baitzakien, horrek, ixtorio horren mixterioa. Denak Peioren inguru emanik zeudelarik bere tenorean iragan da jendeketakoa ere, bere
|
bidea
segitzen zuela Peio hor berean utzirik.
|
|
|
Hartze diren diruak eskuratzen dira ahal den bezala! Nik ez dut beste
|
biderik
hartze ditudan ontasunen eskuratzeko Leixturrea neretzeaz besterik! Izigarrikeria bat da hori! Ezin dukezu egin holako lan bat!
|
|
|
Semeak, behako eskari batean, aitaren eskua berarenean harturik, galdetzen dio: Norekin etorriak zarete honarat. Mikele gazteak ekarriak gaitik bere autoan. Zendako dago ama kanpo aldean. Ez gaituk bakarrik etorriak! Norekin bada. Sarri jakinen duk, anartean ama datorkik besarka baten egitera, bihotz eztiguran sartzera baitdoa hau ere, jakinik non haizen, eta oroz beharrena, senda
|
bidean
. O, Ama! Ez dut nehoren alderako aiherkunderik, hala ere min egin ditate! O, haurra!
|
|
|
Zezenaren sudur ziztuen aire beroa sentitzen genuen purdi mazeletan! Eiheraldeko
|
bidea
hartu genuen. Hatsa purtik jalgitzeko heinean ginoazilarik, ene koinateri erran nieten hatsa faltatzen zitzaidala eta nahi nuela nere burua lurrera aurdiki, zezenak oinpean xehatuko baninduen ere!
|
|
|
Bainan, soropilan etzanak izan arren kemena xuxen ginaukan! Baginakien basaberea oraindik
|
bide
horietan zabilala eta berdin berriz gutaratu zaitekela, emaztekiari galdetu bainion: Zer berri da karrika horretan, Ernextina. Berri pollitak, hor ere! Badakizute Hemen Bada Denetarik saletxean mirail edo izpiluz apaindu ate haundi batzu dituztela.
|
|
|
Ezpeldiko Battittari mintzo zaiola, Bittor sortu baino lehenagoko ixtorioz: Oroitzen zara Battitta zer errekituak ginen gu gazte aroan. Ez ginen segurki besteak baino hobeak, dio erantzuten Battittak. Oroitzen zara Battitta, zer irriz asea egin genuen Arinlurrebordako arnontziari azpiko takeak kendu geniozkanean? Barnean ziren amorosek zer bidaia egin zuten Iturxiloko askan bainu freskoaren hartzeko. Gaitz
|
bide
handian ezarri genituen! Hobe genuke egitate trixte hori ixilean utzirik!
|
|
|
Bestakariaren
|
bidez
|
|
|
Ni honarako
|
bidean
|
|
|
Agorrileko igande egun bero honetan, aratsaldeko iguzkiak ederki dirdiratzen du bazterra. Balitzane inguruko pentze zenbaitetarik, soro pikatu berriaren usain goxo batek kilikatzen du plazarako
|
bidea
hartua dutenen sudurra. Multxoka doaz, haur, gazte eta zaharrak.
|
|
|
Nork erranen zuen, duela doi doia zenbait hilabete, elgarri zimiko, mehatxu eta ausiki ari ziren hauek,, familia baketsu baten eraikitzeko asmoan direla? Egia da, barkatzen duenaren jeinuak duela bake
|
bidea
argitzen.
|
|
|
Kantu xapelketa hortara joaiteko, balitzandar ainitzek hartu dute" Denena" deitua duten bilgunerako
|
bidea
. Hemen, hiru laurehun ikusliarren lekua badago.
|
|
|
Izan sentsu oneko ala berdin hitsak Negurt ezinak ditu gutarik bakoitxak Bi
|
bidetan
ditugu betetzen baldintzak Biak beharrezkoak dirade neretzat
|
|
|
Zutela aldatu
|
bidez
|
|
|
Gu hemen griñatuak gaude zik galdezka Hire zorion
|
bidek
zenbat duten kezka?
|
|
|
Ni hartzera nindoan
|
bidearen
berri
|
|
|
Baldin zuzen haiz heure baitako xedetan Bainan, gorputza mutil habila
|
bidetan
Horrek ere artamen behar dik artetan
|
|
|
Bai gorputza deramat
|
bidetan
aintzina Nehoiz hartu gabean bi ordu aizina Tokian egoitea neretzat ezina Amak eta zuk hola naizue egina!
|
|
|
Mundua beterik da sei miliar jendez Ur sanoen beharra goratu nahi t ez Bakoitxak bere xorta hartze du zuzenez Gizona oart bedi zuzenezko
|
bidez
|
|
|
Bi
|
bideren artean
lodi dago xara!
|
|
|
Behin, haurrari ikas
|
bidean
errana izan zitzaion Munduan bada lan emailetan, ainitz ohoin ta" harpagon" Nausikeria horren zerbitzan bizitzea ez dela on Bestelako den bizi moldean ikus ote daike nehon Nehoiz deus egin ez duenaren askatasuna non dagon?
|
|
|
Esaera da, prestu zintzoek beti bilatzen dutela Sendaraztea, giza jaidurek elgarri egin uspela Giza mundua indartu dadin heltzeko aska
|
bidera
Ni naiz denena! Sentimen hori zorionez gozatzera Hor du iduri, askatasuna aments bat baizik ez dela.
|
|
|
Honek beste zenbaiti ere pikatzen zituen ileak eta arras polliki. Xixtu firurikan, bere ileak mozturik etxera buruz zoalarik, zerbait gisaz, Xan Pier jali zitzaion
|
bidera
. Honek, deabrukeria gogoan, galdetzen dio: Nork mirakuluk moztu dizkik bilo horiek. Erramun horrek!
|
|
|
Senda
|
bidez
joaitea ardien artera Gizonek egindako minen eztitzera Zinezko artzain bat da naski Peio bera. Egun ulert dioket atzoko galdera Horri egin laidoa huts bat izan dela.
|
|
|
Amore eman eta, Tiber joan zen, goibel, Sasigaitzerat buruz, bezperan Beltzaranek hartu
|
bide
beretik.
|
|
|
Baina, Lumabeltzek ohantzerako
|
bidea
eskerreko aldean zuenez, handik pasatu zen eta izai adar baten puntan pausatu.
|
|
|
— Goazen beraz,!
|
Bideak
xuko dira, larre gainean ilargia dirdiran, gure ibilaldia erraza izanen da.
|
|
|
Alhagi, alor, belardietan gaindi ibili zen eta arana zeharkatuta oihanean sartu zen. Bera ere Sasigaitzeko auzoan bizi zen eta ez zuen lan handirik izan bere
|
bidearen
aurkitzeko.
|
|
|
Serora etxeko samatsetik txioka, karaka, karranka eta kukurrukuak ezagun ziren eta Gorrail gutiziaz daldaran zagon. Batbatean, bere
|
bideaz
dudatzea eginez erran zuen:
|
|
|
Gorrailen Gorterat heltzeak gaitzeko ikusmina sortu zuen, bai Morroien, bai Barruen, bai populu xumearen artean. Denak zutitzen ziren haren pasa
|
bidean
eta zein gehiago ari ziren harri botatzen edota oihuka laidoztatzen. Ezik eta Dauztiri ere, eltzaur maskor bat botatu baitzion gibeletik eta auzoko sasipean gorde segidan.
|
|
|
— Dauztiri, zion Marrakosek, zatoz ene laguna, joateko ordua dugu.
|
Bidea
luzea da eta ibiltari urria naiz.
|
|
|
Lagunaren faltaz doi bat kezkatua,
|
bidea
hartu zuen Marrakosek.
|
|
|
Azeriak txoritxoa berehala irentsi zuen, orain eta geroko zauriez sekulako sendatuz. Beste hiruek
|
bide
bera segitu zuten eta zorte bera jasan.
|
|
|
zer deabru zitekeen hori? Gorrailek nehork ez bezala ezagutzen zituen
|
bideetako
harat hunatak eta hor zabiltzanak.
|
|
|
Jukutria berehala asmatu zuen eta plantan jarri:
|
bidean
luze luzea etzan zen, zangoak tente, hortzak agerian eta mihia kanpoan.
|
|
|
Baina, errana eta eginaren arteko
|
bidea
luzea da, eta gure arrantzaleek erran hori probatuko zuten.
|
|
|
Gero haatik, lekuak hustu zituen makurrik gabe. Karroza bazoan oihan hegiko
|
bidea
hutsa zen... beraz orduan zen unea. Harrapakinak hortzen artean harturik, Gorrailek lerdenki jauzi egin zuen eta oihanean sartu prestuki.
|
|
|
Irri trufa golkoan gordez, Gorrail etxerat joan zen.
|
Bidean
, Otsogrisek kalitu antzara kume abandonatua topatu zuen. Bildu eta Azelinari ekarri zion eta honek ezin hobeko afari bat prestatu.
|
|
|
Egun eguzkitsu batez, Tiber gatua bakarrik zabilen
|
bidean zehar
, bere izaeraz arras kontent iduri: urrats zenbait egiten zituen... buztanarekin jostatzen... berriz abiatzen... bere itzalaren ondotik kurritzen... ulutxo bat harrapatu nahiz edo marmutxa zenbaiti jarraituz... berriz gelditzen zen... laztanki etzaten bide gainean dirudi lo zurrungan, begiak hetsirik eta birzabalduz dohatsuki... eta abar.
|
|
|
Etxebizitzarat joan ziren. Lekukoa izanez eta bere egitateaz ziur, kutxaratako
|
bidea
erakutsi zion gatuak erranez:
|
|
|
Gorrail, oihuka zagon Kirikiri, horra zure egitateak, ehun aldiz arrazoi nuen zutaz ez fidatzeko.
|
Bideetan
izaki xumeen barrandan daudenak deabruaren pelegrinak dira.
|
|
|
Hona beraz hiruak
|
bidean
... eta arantxoan sartzen.
|
|
|
Gehiago mintzatzea ez zuela balio erabaki zuen Gorrailek. Irri gordeka, Sasigaitzeko
|
bidea
hartu zuen, eta gaueko bidaia hartako akiduren ordaintzeko pausaldi on baten egiterat joan.
|
|
|
Akitua zenetan bermatzeko erabiltzen zuen makila luzea eskuan, Beltzaran Sasigaitzerat abiatu zen.
|
Bidea
bihurria eta ez ezagugarria zenez Gorrailen gordagia nekez aurkitu zuen. Lehenik, urratsek utzi aztarnak ongi ageri ziren oihan hareatsu bat zeharkatu zuen, ondotik ote eta iratzez estalitako larre batean murgildu zen eta gero hosto eta ziriz emokatu xendara zenbaitetan sartu, han ez baitzitekeen arrastorik ere ikus:
|
|
|
gorda lekua ongi hautatua zuen Gorrailek! Azkenik,
|
bidea
eskaturik gurutzatzen zituen txori, erbi, edo ortzadarrei, Beltzaran ilunabarrean iritsi zen Sasigaitzeko alborat.
|
|
|
ohoin tzarra, egin zuen.
|
Bide
xuxenetik beti urrundua izanez, ez ote zenuke ehun aldiz lepoan soka merezi?... Ez nizuke sinetsi behar, eta agian zutaz urrikaltzeak doluaraziko nau... baina, denen bistan, ene errege hitza ematen dut, azken aldikoz. Hemendik goiti, den mendren gaiztakeria egiten baduzu, urkabetik nehork ez deusek ez zaituela begira.
|
|
|
Erregeak jakin zuelarik otsoaren arrapostua, arras haserretu zen, baina, justiziari
|
bidea
zabaldu behar zion eta deliberatu zuen:
|
|
|
Egin kalteak ezin ordainduz, bere umeek ez zezaten
|
bide
bera segi saiatuko zen. Tarrotuak ziren ordukotz eta zorigaitzez, jadanik gaiztakerian sartuak ere.
|
|
2009
|
|
|
Baino xoriak destinuan
|
bideak
bezalakoak dire, sobera agudo ihesi egiten dutenak gure menerat beren burua uzteko.
|
|
|
Iduri du orain arte
|
bide
beretik heldu ginela eta orain ez dituela nere urratsak segitzen ahal. Eta nik ahal dutenak eginez ere nere sinistiak harekin partitzeko, ez ditu beretzat hartzen ahal, edo nahi.
|
|
|
Seko lasaitua da lehenosio tinkatzen gintuen korapillua. Berritz gure elkartasuna atxematen dugu, illunpean argi bat pizten den bezala
|
bidea
erakusteko Ni, trufaka, zertako. Maite duzulako neri errabiazterat. Errabiatua zara?
|
|
|
Ura beroa, gorputz guzia goxotasuneri emana, larrua dena kariziez lehundua, iduritzen nau zeruko plazer guziak hemen izagutzen ahal ditutela. Batxe mugituz, arrain piso motel baten gisa, berotasunak bere
|
bidea
denetan zabalduz, denak ahanzten ditut. Denbora gelditua da, ongi naiz.
|
|
|
Amatxi eroazi du bere bizi modu senstorik gabekoarekin, eta ez ba zuen etxetik kanpora bidali, ill egingo zen gauzo amona xaharra. Ez baitira ttikitan erakutsi
|
bide
onak, eta gero, gaillendu zaionian, sobera beranta zen. Aa, ez naiz toki txarrean jakiteko ez dela erraz haurrak hazitzen.
|
|
|
Plazaz bestaldean, harlanduzko kantoidun etxe bateko ezkaratzean, ardi larruak eguzkitara zabalik. Kantoi hartan bertan dago Timo, goiti doan lur zapalduzko
|
bideari
begira: Gardaingo bidea. albaren irudiak 26
|
|
|
Kantoi hartan bertan dago Timo, goiti doan lur zapalduzko bideari begira: Gardaingo
|
bidea
. albaren irudiak 26
|
|
|
Aziendek ezin dute iturri horretan ibili. Bestea beherago dago, erlauntzetako
|
bidean
, horren ura biziagoa da baina ez da beti izaten eta urbasa tokian egiten du putzua. Gero badugu ur xirripa hori..." albaren irudiak 36
|
|
|
Parajean: malbak eta ahabi masustak, eltxolaino urdinxkak,
|
bidean
barreiatutako gari aleei mokoka txoriak...
|
|
|
Etxera
|
bidean
, goizean lagatako pegarra beterik izanen zelata, hartu zuten iturrira bidea...
|
|
|
Etxera bidean, goizean lagatako pegarra beterik izanen zelata, hartu zuten iturrira
|
bidea
...
|
|
|
Elurra bazterretan, orkaztak ageri...
|
Bidetik
harri bat kentzen ari zirelarik, adar batetik hontz zuria hegalda...
|
|
|
Haiek atzemateko
|
biderik
ote zekien, galde egin baitzioten, Pedrok aurrena: " Ez dakit bizi diren ere!".
|
|
|
Hamarretakoan,
|
bidea
harriz gotortzen ari zirela, arto haziak zirelata kontu hutsal bategatik Manu eta Idoia eztabaidan hasi ziren, mutila oso haserretu zen eta, hura joan zelarik, Idoia negarrez hasi...
|
|
2010
|
|
|
Zuen
|
bidea
ez da gehiago sendatzea, ez eta ongarriztatzea.
|