2017
|
|
Amak bidali nau zu ikustera... gertatutakoa kontatu dit... eta mesede handi bat eskatu nahi dizuegu... gure aita ikusten
|
joan
baino lehen... azaldu nahi dizuegu... Aitak nahiko du, normala den moduan, bere bilduma erakutsi... baina, bilduma... bilduma... ez dago osorik... zenbait pieza falta dira... egia esan, pieza asko falta dira.
|
|
Elkarrekin
|
joan
ginen etxera. Bidean gindoazela haserre biziz enteratu nintzen erosleek zeinen zikoitz eta iruzurti jokatu zuten emakume dontsu eta ezjakin hauekin, eta horrexek bultzatu ninduen emakumeok azkenera arte laguntzera.
|
|
Orduan, enarak, Printzeari beste begia kendu eta neskatoarengana
|
joan
zen. Suabe suabe, zafiroa utzi zion sorbalda gainean:
|
|
" Ez enaratxo" esan zuen printze koitaduak," Egiptora
|
joan
behar duzu".
|
|
Enara Printzearengana
|
joan
zen eta ikusitakoaren berri eman zion. Eta Printzeak:
|
|
Pinciniren ahaleginik neketsuena eta hondarrekoa izan zen. Lana kobratzeko asti barik, artista miresgarria beste mundura
|
joan
zen.
|
|
Zalaparta motelduz
|
joan
zen, baina Deplis koitadua, nahiko lotsakorra berez, zurrunbiloaren erdian aurkitu zen berriro ere hilabete batzuk geroago. Aleman bat agertu zen, arte aditua nonbait, Bergamoko Udalaren baimena lortu zuena artelan ospetsua aztertzeko.
|
|
Momentuz, bere horretan utziko dugu kontua:
|
joan
zaitez.
|
|
Erantzun burutsu hau micer Conradoren gustukoa izan zen, eta haserrea ere
|
joan
egin zitzaion. Barreari ezin eutsiz esan zuen:
|
|
Udagoiena heldu zenean enara guztiak Afrika aldera
|
joan
ziren. Orduan, enara maitemindua bakarrik sentitu zen, eta aspertuta ere bai bere maitalearekin:
|
|
Eta enarak: " Egiptora
|
joan
behar dut. Zain dauzkat nire adiskideak".
|
|
Ohearen bestalderantz biratzean, ausentzia topatu duzu, begirada tinko batez so egiten dizularik, zure zain balego bezala. Orduan, zure barrenean korapilo bat ehunduz
|
joan
da astiro astiro. Arnasa hartzea bera ere eragotziko dizun korapiloa.
|
|
Baina nora? Amaren etxera ezin
|
joan
naiteke. Zer egingo dut?
|
|
Pare bat hilabete igaro zen pinudia akabatu zutenetik, gizonak berriro itzuli zirenean. Kamioiz ere etorri ziren eta gure amaiera zela pentsatu genuen, baina ez zen horrela izan, beste mendi batera
|
joan
ziren eta milaka zulo egin ondoren pinuak birlandatzen hasi ziren. Kamioitik atera zituzten, milaka zuhaitz txiki jarri zituzten, itxaropena berritu zitzaigun, ondorengo hauek sustraiak bota eta han finkatuko zirelakoan, baina laster ulertu genuen, beraien momentua ere helduko zela, gure bila etorri zirenean.
|
|
Ataulf Tarqquus jauna, enperadore handien modura, bere egintzez guztiz harro sentitzen baldin bazen ere, ez zegoen erabat kontent. Berak, aurrerago
|
joan
nahi zuen. Moërgell enpresako jabeek ontzi horretan agintzeko botere absolutuak eman zizkioten egun beretik, helburu bakarra baitzuen berak:
|
|
Goizero ikusten zuen semea, beste jornalariak jaiki aurretik zelaietara
|
joan
, eta han aurkitutako marrubirik ederrena neskatxaren otarrean uzten.
|
|
Maialenen begi urdinak bere begietan finkatuta zeuden. Zerbait esatera
|
joan
zen, azalpenen bat eskatzera, baina leihotik elurra mara mara ari zela ikusi zuen eta aterantz zuzendu zen.
|
|
Nik ere Tomasek esandakoan ezin izan diat sinetsi, baina hala duk. Gainera ohitzen
|
joan
behar gaituk. Azken urte hauetan gero eta jende gehiago hiltzen ari duk.
|
|
Hurrengo egunean herritar guztiak
|
joan
ziren elizara. Puskasek igandeetako arr pak jantzi zituen eta hileta hasi baino lehenago elizaren atarian zegoen.
|
|
Inork ez zekien nondik agertu zen. Berria bolo bolo zabaldu zen herrian eta apaiza berehala
|
joan
zitzaion babesa ematera. Gizon isila zen ijitoa, herritarrekin asko erlazionatzen ez zena.
|
|
Herritar askok mesfidati begiratzen zioten, ez baitzitzaien normala iruditzen kanpotar bat besterik gabe beraien herrian bizitzea. Jendea kexuka
|
joan
zen apaizarengana, beltzaran begi urdin ezezagun hark ez zuela herrira gauza onik ekarriko esanez, baina apaizak lasai egoteko esaten zien, pertsona ona zela eta ez zuela arazorik sortuko.
|
|
herriak maldizio bat zeukala eta ijitoa zela maldizio haren erruduna. Zortzigarren egunean egoera aldatu ez zela ikusi zutenean herritar guztiak apaizaren etxera
|
joan
ziren eskuetan aizkorak, aitzurrak, segak eta harriak zituztela. Puskas apaizarekin eta ijitoarekin zegoen momentu hartan.
|
|
Puskas bere pentsamenduetatik bueltatu zenean jendea eliza barrutik atarirantz irteten ari zen. Herriko lagunak agurtu eta Sabinoren alargunari doluminak ematera
|
joan
zen Puskas. Ondoren Tomasekin elkartu zen.
|
|
Beste herritarrak ordea ijitoa
|
joan
zenetik lasai bizi ziren. Hala ere Puskasek herritarrei ez zien inoiz ezer aurpegiratu, ezta bere lagunei ere.
|
|
Eta elkarrekin
|
joan
ziren bere etxeko atariraino, marrubiz jositako zelaien, eguneko lehen argien itzalpean.
|
|
Dubio gizajoa berriz, ahoa bete hotz, mugiezin geratu zen, harik eta Ataulf Tarqquus erori zen inguruan burbuilak desagertu ziren arte. Eta pare bat minutu beranduago, Moërgelleko enperadorea ubidetik irteten ez zela ohartuta, itoaren desagerpenaren abisua ematera
|
joan
zen eta, bide batez, ahaztuta soinean zekarren kartazal hura Krutzger jaunari entregatzera.
|
|
Bezero asko izan ditut, udaberriko zapatak heldu baitzaizkigu, jada. Denda itxi ondoren kafetegira
|
joan
naiz eta Petter ekin egin dut topo. Poloniako lurralde batera bidali behar dutela dirudi, jeneral egingo dutela esan baitiote.
|
|
Berarekin
|
joan
behar dut. Hil egingo da bestela!
|
|
Eta orain gogoratu du aspaldi ez dituela tinta gorriz jantzi kuleroak... Korrika
|
joan
da etxera. Hilerokoaren egutegian begiratzera.
|
|
Aste bi! Gehienetan lau egunetara egin ohi dio bisita... medikuarenera
|
joan
behar du.
|
|
Lotara noa. Bihar ere eskolara
|
joan
behar dut eta.
|
|
Joxeanengana
|
joan
behar dut. Eta kontatu egin behar diot.
|
|
Amama gaixorik dagoela esan dit amak. Eta zaintzera
|
joan
dela. Izeba etorri da nitaz arduratzera eta gurekin, aita eta biokin, geratuko omen da.
|
|
Bere herriari begira, Puskasek bazekien goizerarte egon zuela han; nekatuta, lo egin ezinik eta pentsamendu zaharrak ahaztu nahian. Horregatik sukaldera
|
joan
eta kafea prestatu zuen txapa zaharrean berotuta. Berriro bueltan, leihotik begira, bere amesgaiztoaz madarikatu zen.
|
|
Ezin zion aurre egin eta pixkanaka pixkanaka itzaltzen ari zela sentitzen zuen. Ez zeukan inor inguruan arazo horretan laguntzeko; semeak hirira
|
joan
zitzaizkion aspaldi lanera eta bere Kattalin maitea zazpi urte lehenago eraman zuen gaixotasun batek. " Zenbat urte daramatzat lo ondo egin gabe?
|
|
Bera zen herrian gelditzen zen gazte bakarra. Besteak hirira
|
joan
ziren herria abandonatuz. Maialen berez ez zen herrikoa, hamabost urte lehenago joan zen bere amarekin herri hartara.
|
|
Besteak hirira joan ziren herria abandonatuz. Maialen berez ez zen herrikoa, hamabost urte lehenago
|
joan
zen bere amarekin herri hartara. Eskatutako ardoa ateratzean, Puskasek, kontu handiz hartu eta mahai baten eseri zen lagunak noiz etorriko zain.
|
|
Egun baten Puskas berandutzen ari zela bere emaztea tabernara
|
joan
zitzaion bila. Haserre zegoen Kattalin.
|
|
neska hau bai, neska honek potroak dizkik? Zirrikitu hortatik egin zuen bere bidea Maialenek, baina gero bera jabetu zen eta hori sekulako meritua da, egin nahi zuena ez zela hori, eta
|
joan
zen bere ikuspegi propioa, emakume eta pertsona ikuspegi propioa lantzen eta pixkanaka pixkanaka iritxi da hain ikuspegi fina eta afinatua izatera, gozamen bat dela gaur egun entzutea ezta. Eta horrek ekarri du bere ondokoak ere, hobetu egin garela, bai gure sexismoari dagokionez eta baita gure gaitasun artistikoari dagokionez ere.
|
|
Nire saioa hasten da galtzerdi beltzak jasten ditudanean, ez dakit zergatik, maniatikoa naiz hortan. bertsotara
|
joan
behar badet behintzat galtzerdi beltzak behar izaten ditut, etxean petralaldi momentu bakarrak izaten ditudala, bertsotara joateko momentuan jazten ari naizenean edo, baina hori gainditu eta etxetik irten eta herriko irteerako taberna batean kafe bat hartu eta rosli txiki bat piztu eta ya mentalki jartzen naiz lanerako.
|
|
Kalkulatzen dut
|
joan
den 25 urtean egingo nituela 3500 saiotik 4000 bitartean. Horrek esan nahi du, 11 urtean egunero egunero kantatu dudala, egunero toki diferentetan eta egunero publiko diferenteari.
|
|
Eta berriro plazara
|
joan
ta
|
|
Kolpe bat izaten da, intuizio momentu bat izaten da. Eta bertsotan egiten duguna da sormen kolpe hori, intuizio hori, jende aurrean bilatu, sortzen ari zaren momenttua berean bilatu eta gero ya
|
joan
da, beste aukerarik ez dakauzu.
|
|
Kalkulatzen dut ba
|
joan
den 25 urtean egingo nitula ba... 3.500 saiotik 4.000 bitartean.
|
|
Leheno baserriko txorradak esaten ibiltzen ziranak hitun tabernako moxkor batzuk ziren eta hola 60 hamarkada hortan, ostra!, hemen zeozer bazeok!... Eta orduan hasi huan bertsolaritza kalea hartzen eta eskerrak kalea hartzen
|
joan
dan bertsolaritza bestela baserriak pikutara joan dituk eta hoiekin batera ere joango hintuan bertsolaritza ere.
|
|
Leheno baserriko txorradak esaten ibiltzen ziranak hitun tabernako moxkor batzuk ziren eta hola 60 hamarkada hortan, ostra!, hemen zeozer bazeok!... Eta orduan hasi huan bertsolaritza kalea hartzen eta eskerrak kalea hartzen joan dan bertsolaritza bestela baserriak pikutara
|
joan
dituk eta hoiekin batera ere joango hintuan bertsolaritza ere.
|
|
Neska honek potruak hizkik? Zirrikitu hortatik egin zuen lehenengo Maialenek baino gero bera jabetu zen, eta hori sekulako meritua zan, berak jabetu zan, eta oso azkar gainera, egin nahi zuena ez zela hori eta
|
joan
zen bere ikuspegi propioa, emakume ikuspegia eta pertsona ikuspegia propioa lantzen. Eta pixkanaka pixkanaka iritsi da ba bueno, hain ikuspegi fina eta afinatua izatera ba beno, gozamen bat dela gaur egun entzutea, ezta?
|
|
Askotan uste dugu sorkuntza sofistikatua dela ba denbora asko etxean, hausnartzeko, behin eta berriz ikusi, behar dena ezta. Baina niri iruditzen zait sormenak askotan kolpeka funtzionatzen duela, baita idazten ari zarenean ere kolpe bat izaten da, intuizio momentu bat izaten da, eta bertsotan egiten duguna da sormen kolpe hori, intuizio hori, jende aurrean bilatu, sortzen ari zaren momentu berean bilatu, eta jada
|
joan
da, beste aukerarik ez daukazu. Bertsotan ere etor daitezke sormen kolpe onak, eta nik uste dut hor inprobisazioak badituela mugak, ezin duelako gero elaboratu eta hobetu, baina sinisten dut jendearen aurrean eta estuasun horretan eta zure burua tentsio goren horretara eraman eta aldi berean erlaxatzeko gai baldin bazara, sormen kolpe bikainak sor daitezkeela eta sortzen direla.
|
|
Bertsolariek ez daukaguna da ez oporrik eta ez bajarik eta ez ezer. Nik hori harrotasun ideologikoz ere esan dezaket,
|
joan
den 16 urtean egin dudana bakarrik kobratu dudala eta askotan egin dudana ere ez, baina egiten denetik bakarrik kobratzen bada bizitzen oso zaila da. Ezin duzu ezta gaixotu ere.
|
|
Libanoko gazte batek bertsolaria izan nahi zuen eta jakintsu zaharrarenagan
|
joan
zen kontseju eske eta horrela galdetu omen zion. Bertsolari handi bat izateko zer egin behar dut?
|
|
Gero, pertsona egunaren argira
|
joan
zen.
|
|
Zergatik
|
joan
nahi dut
|
|
Errealismo magikoa baino, nahiago duela berak Max Aub idazlearen definizioa: errealismo transzendentala, alegia, harago
|
joan
nahi duena. Eta geografia baino, psikogeografia direla gehiago bere liburuetakoak, mundu desberdinen nahasketa.
|
|
" Tienes los ojos del color del onix, y tu pelo es como el de una morena de Guadix", Atxagak. Euskaraz idazten hasi zen gero, Bilbora
|
joan
zelako. Hizkuntzaren hautuari dagokionean, aitaren gorbatarena gogoratu zuen Rivasek:
|
|
askoz eraginkorragoa da Huescatik barrenako bidaia, eta merkeagoa. Hain zuzen, lekualdatze horren helmuga izan daitekeen Bartzelonan aurkitu dugu Ánchel Conte idazle aragoitarra, ez alferrik, eta sorterrira egindako
|
joan
etorriekin, bertan bizi baita azken urte luzeotan.
|
|
besterik ez zuen hitz egiten. Baina Ainsara irakasle
|
joan
zenean hartu zuen Contek ezaguera: inguruetako herrixketako ikasleek ez zuten gaztelaniaz egiten," haiek erakutsi zidaten aragoiera".
|
|
Baina utzi nuen Seix Barraleko tipo batek nahastu ninduelako. Eta gero
|
joan
nintzen Espasa Calpera, eta hori jada izan zen erabateko desastrea. Pio Barojaren biografia, esaterako, ez zuten inon aurkeztu".
|
|
" Chirbesek egin zuen nigatik ahal izan zuen guztia. Oroitzen dut Kritikaren Saria eman ziotenean nola
|
joan
zitzaizkion TVEko kazetari batzuk. Hasi zen nitaz hitz egiten, geldiarazi zuten arte".
|
|
Jaizkibel hortxe du Hondarribiak, atzean, giza
|
joan
etorrien bizkarrean. Aurrera doan herria izateak hori du, atzera gutxi begiratzen dela, are atzeko horrek eguzkia behar baino lehen ezkutatzen badizu, hodei beltzak ekartzen ez dizkizunean.
|
|
Gaizki ez, dena den, butifarrendum baterako. Ezen Carmel auzora
|
joan
baikara, euforia apaltzera. Kaleak hemen hutsago, jendea ez hain okasiorako jantzia globo, pegatina, kausarako kamisetarik gabe.
|
|
Biharamuna da laneguna, gogoratu hemen kasu egiten diotela futbol entrenatzaile haren goiz goiz altxatzeko aholkuari markagailua zenbatekoa da partidaren une honetan?. Arratsaldean txukun antzean ibili da bozkatzaileen
|
joan
etorria, orain jaitsi da erabat, aitortu digu boluntario batek. Dagoeneko ezagutzen dute eguneko bigarren datu ofiziala:
|
|
Nabari zaie aurpegietan poza, berdin nabaritzen zaie nekea, eta ondo egindako lanaren harrotasuna. Ezin oraindik etxera
|
joan
, ordea, oraintxe hasten baita boluntarioen bigarren lanaldia: eskolak itxi, botoa zenbatu.
|
|
Hortik aurrerako oroitzapenak pixka bat lausoak dira, baina ea: ez zirudien oso konbentzitua medioz aldatzearekin, hori gogoratzen dut; eta
|
joan
beharra zeukala esan zidan hiru edo lau aldiz, azkenekoan nahiko urduri; nik ezetz esaten nion, gelditzeko; eta jendeak begiratu egiten zigun tabernan; eta pixka bat lotsatu zela uste dut hau zuek ez dakizue eta nik kontatzen dizuet: idazten zaldi bat bezalakoa den arren, tête a têtean Galarraga ez da nabarmenkerien zalea.
|
|
Ia bi urte egingo zituen han guarda lanetan. Denborak aurrera egin ahala, desagertuz
|
joan
zitzaion, hasiera batean, gazte txukun legez, lan hari eta lankideei zien gutxiespena.
|
|
Afalondoan gelara
|
joan
zen. Herria, esan ohi den bezala, oiloekin batera oheratzen zen.
|
|
Orduen kontu ateraz
|
joan
zen, oilar kanta bakanak lagun zituela. Urduritasunak hamakari helaraztera, ezpainak hozkatzera zeraman.
|
|
Ezta berak ere: agian, emaztea
|
joan
zitzaiola-eta, aste osoa zaputz ibili zelako izango zen. Auskalo zer ote zuen.
|
|
aurreko urteko uren sarrera garai hasiera eta gero bakarrik atera zen berarekin. Bost axola
|
joan
bazitzaion ere. Gizona zen, barre egin zuen.
|
|
Libera pare bat eskas luma osatu orduko, han
|
joan
ohi zen herrixketako dendari txinatarrei saltzera.
|
|
Eta gau beltzaren erdian, urruneko mendi elurrak besterik zuri ez diren gau batean, ile korda luzeko zaintzaileak engainatuz, biak ihesi
|
joan
ziren. Tomebamba inperialak, muino arteko arroan kokaturik, elurrezkoa zirudien haien atzean.
|
|
Grial Santua oraindik lurrean balego, haren bila
|
joan
eta borrokatuko nintzateke berreskuratzearren.
|
|
ogirik gabe, aterperik gabe, piltzarretan. Heinrich-en txukuntasuna, irakurtzeko grina, emakumeei hain erakargarri egiten zitzaien inoiz erabat zabaldu gabeko ameslari irribarre hura... dena pikutara
|
joan
zen. Ez edukitzez, kalerik ere gabe geratu zen, mukizuak atzetik etortzen baitzitzaizkion harrika:
|
|
Lehen beti itxaroten zion Maria de la Cintak, ahoa fresko eta eskuak bero. Norekin
|
joan
ote zen. Ez zion inoiz bizimodu txarrik eman.
|
|
Jarraian, dendako anabasa hartan beldurtzeko moduko bizitzaz zebiltzan pote eta pospolo kaxa artean, Luis bizi bizi erantzi zen. Bazekien aurrez egin beharreko
|
joan
etorri bakoitza. Zutoinak erroetatik aterata egongo ziren, ziur.
|
|
Beldur guztiak
|
joan
zitzaizkion burutik. Ukabilen, besaburuen, sabelaren, altzairuzko bere izterren bultzadaz izan zezakeen aukera ñimiñoena baliatzeko premiak sutan zeuzkan Luisen begiak.
|
|
Esan zuenez gero, choloek bazuten arrazoi berria, arraunen
|
joan
etorrian zutiarazten zituena, urrunean arakatzera. Entzunak zituzten noizbait jentilak:
|
|
Joaquín Gallegos Lara() Guayaquilen jaio zen erabat sustrai eta ingurune kreoleko sendian. Aitaren aldetik, XIX. mende hasieran Espainiatik
|
joan
eta urte gutxiren buruan Ekuadorri hainbat profesional eta intelektual eman zizkion familiakoa zen. Amaren aldetik, berriz, independentziaren aldeko borroketan nabarmendu ziren hainbat heroi ekuadortarren ahaidea zen.
|
|
Harekin harremana izan zuten guztiek azpimarratzen dute irakurzale neka ezina zela, oso kultura handiko gizona, kultura orokorreko gaietan bezala, kultura garaikideko gaietan ere; ume umetatik pilatuz eta irakurriz
|
joan
zen liburuetatik jasoa zalantzarik gabe. Hori frogatzen du ondorengo datuak:
|
|
pertsona eta ezagutza horiek aintzat hartu eta beren jatorri xumetik literaturaren maila unibertsalera igotzen saiatu zen ikertzaile nekaezin honena... bere ezkertiar hautuetatik, geroago esango dugunez. Aurreko guztia gutxi balitz, esandakoak oraindik harrigarriagoak gertatzen dira bere ezintasun fisikoengatik eskolara
|
joan
ezinik geratu zen pertsona gazte bati buruz ari garelako.
|
|
Eguerdiko ordu beroen
|
joan
etorri eroa. Besteekin batera itzuli ziren lanera.
|
|
Benitori burura etorri zitzaizkion kaiko bere zokoa: kolpeka kaleratu ohi zuten nasa bazterra; baita noizbehinka babes bila
|
joan
ohi zen Quinta Parejako91 kalezulo iluneko zokoak ere; edota beti kanporatu ohi zuten Las Bombas92 Juanak gezurra asmatu zuen mutikoak gonbita onar zezan:
|
|
Haurrak musu eman zion eta
|
joan
egin zen.
|
|
Ez zituen entzuten txutxu mutxuak. Albait ondoen eserita
|
joan
ohi zen, autoaren astinduei aurre egiteko. Apur bat berandu izan arren harrobira iristean, nagusiarekin ari zen solasean etxetxoaren atarian.
|
|
Erabakia hartu behar duzu. Oraintxe, jendea altxa eta
|
joan
baino lehen. Sei ordu dituzu.
|
|
Goizean, tiroa jo behar zutenean, Vélez penatuta
|
joan
zitzaion:
|
|
Kamioiak joanak ziren jada; baina berriro itzuli ziren. Aurreko
|
joan
etorrietatik itzulitako beste batzuk ere kalean zeuden itxaroten, itxituratik at. Itxarotearen isiltasun hertsiak ebakitzen zuen airea. Bakandurik, mazo baten kolpea zen barrenetik lehen ilunak estaltzen zuen lubakitik zetorren soinu bakarra, zulagailua jotzean.
|
|
Eta Juan Illich ere amarekin
|
joan
da?
|
|
Ez hadi
|
joan
, Sapo, ez hadi joan! Ez, ez; ez diat urik nahi.
|
|
Ez hadi joan, Sapo, ez hadi
|
joan
! Ez, ez; ez diat urik nahi.
|
|
Garai bertsuan, alderdiak jakinarazi zion beste hiru hilabetez luzatzen ziola zigorra. Oraingoan, bizkarrari eragin eta kaka pattar gehiagoren bila
|
joan
zen.
|
|
Piztuko zitzaion, bai, Guayaquilen haren mira! Giroa freskatzean, bulegoan gauzak konpondu ondoren, bere" Marquette" a hartu eta
|
joan
ziren elkarrekin Chongón era edota Pascuales a, izen txarreko areto txikietan dantzan egitera. Bakarrik, ordea, ez zuen ezertarako gogorik.
|
|
Lo hartu zuen. Gero bainatzera
|
joan
zen.
|
|
Itsaso zabalean gogoan zuen Morrora
|
joan
zeneko hura bateltxoaren zorua nola, halaxe sentitu zuen lurra. Begiak ere itxi egin zitzaizkion zorabioagatik.
|
|
Ia ia lurraren parean. Pixkana katutzarraren ingurumari dotorea ezagutuz
|
joan
zen. Isatsa begiztatu zuen, bejuco malgu eta isila lakoa, saihetsaren alde batera eta bestera saltari.
|
|
Kontrakoa frogatzen ez den bitartean, Barack Obama gizakia baita, humanoa, eta beraz errefuxiatuen egoera deitoratzen du. Idomeniko kanpalekura ez da
|
joan
, baina ez da erabat baztertzekoa Greziako irla batean azaltzea, sorpresaz, katolikoen buruak edo Jordaniako erreginak egin duten gisan.
|
|
Baina hamaika filmetan erakutsi dizkiguten hondartzetan egindako omenaldietako agure maitagarriek lotu dute nire arreta. Maitagarriak bai baitira, eta film ez baina dokumental errealetan parte hartu dutenengan antzeman daiteke askatasunaren alde Europako lurretan egin zituzten sakrifizioak, gerrara abiatzeko batzuek barruan zuten sen elkartasunezkoa (agure horietarik batzuk azaltzen dira, besteak beste gerrara derrigorrean joandakoek, gerrara
|
joan
nahi izan ez zutenek eta gerra basakeria hutsa izan zela esaten dutenek ez baitute bozgorailurik izaten; literatura uzten zaie). Baina maitagarriak dira, batzuk besteak baino gehiago, imajinatzen dut?
|
|
Ipar eta Hego Euskal Herriaren arteko harremanena, bisitaz ari naizela, aldatu baita. Harremana badago eta Espainian jai izanik Baionara paseatzera eta erosketa batzuk egitera joaten gara, eta beharbada hortik hurbilago dago garai batean eskatzen genuena, hori eta ez ikurrina motxilan sartuta Zuberoako kantu eta dantzekin malkoak isurtzera
|
joan
beharra. Normalidadea iritsi zaigu seguruenik, baina nago hizkuntza bidean galdu dugula.
|
|
Baina beste alderdiak kezkatzen nau gehiago. Bisitan etorri direnak, euren herrietara
|
joan
eta behiala sustatu zen ven y cuéntalo egingo balute, zer kontatuko luketen. Globalizazioaren arazo orokorrari munduko hiriek elkarren gero eta antz handiagoa dute, denda igualak, hiri paisaia berdinak... gure partikularra ere erantsi diogu.
|
|
Baina errezeloa dut haien etxeetara bueltan
|
joan
diren horietarik gehienak ez argazkiak, ez postalak, baina ezta nik nahi dudan oroitzapena eramaten dituztela: etxera soilik selfie ak daramatzate.
|
|
Pedro Sanchez nola
|
joan
den, horrek harritu agian ez, baina askok uste ez zuena izan da. Nahiz eta gauza esperogabeak gertatu eta hurrengoan ziento bat diren eurek aurreikusi zutela eta espero zutela esaten dutenak.
|